장음표시 사용
301쪽
Moyse datis apparet. Non est igitur inventor nequitiae , qui eas prohibet Mundi Creator &Judaeorum Deus, sed ille, quem sibi ipsi
confingunt, cujus praesidio ac patrocinio omnia obscena & turpia 1e parrare ut dixi impunE confidunt: ac propterea verum Deum quia prohibet detestantiir. Ita Epiphanius: Si malorum inventor isae maleficus est , nonne bonus vel eo ipse comprolabitur ... qu)d contra supra, adulteria, rapinas, ac cupiditates O injurias decreta muIta condiderit e Nam n ortis ilium esse Deum utique eonfitentur . Pudaeis porro Legem illam tulit, qu unt ea omnia probibita, quorum invent6ν ab illis asseritur . Satanae vero Pater qur demum appellari potes, qui tam multa adversus illum ediderit, Ii ab illo fummo, quem Deum nominant, alienus es: nec idem es omnipotens ille De si, Rex
er Dominus noster, qui in Lege er Evangeliis, ae Prophetis ab Apostolis celebratur r. r. 3. : Dominus Deus ac Pater Domini nostri Jesu Christi, ut idem verte Christus in Evangelio testatur Matth. II. a ς.) ,, Confiteor tibi Pater Domine Coeli ac terrae is quibus Patrem suum universorum esse Deum significat e Haec ergo paucis concludo. Si Deus Sabaoth Deus Judaeorum malitiae omnis inventor est, cur eam in Lege prohibet f Si Satanae pater est, qui homines ad nequitias incitat, cur multa adversus eum edidit, Mnon potius ei ceu suo Ministro fideli patrocinatur
I. T RHllatis insaniis alias nee minus impias Archoni ici adj I ciebant, quas brevi stilo concludam. Primo ajebant, seu verius fabulabantur, Animas cibum esse Principatuum & Potisatum Coelis praesidentium, nec sine illis vivere sele, quod a coelesti rore procreatae illos foveant ac vegetent. Ita Eriphanius n. I. Principatuum Potesatamque cibum animam appellant f Ame qua vivere illos non posse , quia d carissi rore procreara vegetet illos ac foveat.
Ita quoque Theodoritus L. I. Haeret. Fab. loco citato: Principum autem, inquit, sutrimentum dicunt esse animas, ct sine eo non posse illos vioere . Singularis certe dementia, quae in nnilius et si Ethn ci aut Barbari Philosophi mentem venerir, ut dicerent Deorum illorum cibum ac nutrimentum, sine quo vivere non pollent, esse animas hominum. Corporei ergo & corruptibiles erant hi Archonticorum Principatus, si egebant cibo ut postent vivere s corrupti biles quoque erant alii ma ,si in nutrimentum & substantiam Principatini in transibant.
302쪽
II. Nihilominus de eadem anima eodem Epiphanio teste haec
addebant: tam ad eowriotrem moeneris, ae baptismum Eccle- nomenque Sabaoth, qui Aumr es Legis effugerit, ad Amtulas evolare cariser orbes, seque opud unamquamque Potestatem excusare: sicque ad supremam Matrem, atque omnium pervenire Parentem , aqua is hune Mundum delapsasit. Igitur animam, quam ante dicebant cibum fieri & nutrimentum coelestium Potestatum, modo allerunt, si baptismum effugerit , eas omnes libere evadere , dc ad supremam conscendere. Gid hince Non aliud certe volebant. nisi animas, quae in cibum Potestatibus serviebant, & a supernis excludebantur, solas elle animas baptismate Deo &Christo initiatas . Has enim Principes manducabant, reliquas baptisino non tincias ad superna libere transilire permitti . III. Ex quo apparet, Archonticos aliis impietatibus hanc etiam addidisse, ut Baptismum & sacra Christianorum Mysteria
execrarentur. Ita sane ait Epiphanius num. a. Baptismum damnant: ames tuter eos sint qui Baptismo antea initiati fuerint. Masteri
rum communionem ac bonitatem repudiant tanquam alienam, O in nomine Sabaoth repertam. Hune enim septimo in Orbe versari ac orannidem exercere praedieant , caeterosque violenter opprimere. Ita
quoque Theodoritus Lib. I. Hoer. Fab. agens de Ascodrytis. Archontici, inquit, anathematizant lavacrum O mseriorum eo uvionem , ut quae ut in nomine Sabaoth. Dicunt enim eum in septimo
Caelo Urannidem exercere . At de Sabaoth quod volunt fragant , fingant eum Judaeorum Deum nuncupatum, in septimo Coelo exercentem tyrannidem : quid hinc contra Baptismum , & tera Christianae Relisionis Mysteria dc Sacramenta ρ Si de Circumcisione aliisque Iudaicis Ritibus sermo estet s haec Dei Sabaoth ac Iudaeorum Leges tyTannicas appellare eorum insaniae constinum
videri posset. At de Baptismo dc aliis Christianae Linis Mysteriis, quorum auctor est Christus s qua ratione ea tanquam ty- rannica Sabaoth mandata execrantur e tacent ne Christum Dei
Sabaoth fuisse filium ρ At ciun ipsi unicum Dei Sabaoth filium Diabolum statuant, fiet, ut Christum Diabolum eme blasphement: Christum, inquam, cujus in Orbem adventus ad eripiendum Diabolo Principatum hujus Mundi directus fuit. Qui Diabolum ab eo adorari postulantem ejecit Matth. 4. v. 4. Qui Diabolum palam e
corporibus ejiciebat, qui eum mendacem & mendacem patrem ejus publice traducebat Jo. s. v. 44. & Io. I a. v. a a. dicebat: Nanc Privem hujus Mundi ejicietur foriss . quo Paulus Colost. a.v. I s. ait: Et expolians Principatuso'testates, traduxit confidenter pa-Mm ινiamphans illos is semetipso. Hic ergo Christus Principatuum AP
303쪽
N potestatum debellator, erit una ex Potestatibus, vel ab una ex eis descendens,hin Mundum missus ' Hic eroo ut a principatiabus homines redimeret Baptismum & caetera Mysteria suo Sa guine sancti sicata & roborata ad salutem hominum instituit. Cur et go Archontici ea repudiant ρ4V. Uerum contra istos tempus tero . Eorum N aliorum, ut resert Theodori rus citato loco de Ascodrytis, error is erat, nempe nan oportere Divina Masuria, quaesunt invisibilium per res quae videntur per is nec lucorporea per fensibilia dr corporea. Esse autem
perfeAam redemtionem veram ejus quod es eo itionem . Ωροcumque enim videntur ex ignorantia se ectione constituta per cognitionem dissul untur. Oportet ergo, etiam specialem esse redemtiouem , qu propter nec eos qui accedunt baptizant, nec ab eis peragitur maserium baptismatis . Vocant exim redemtiouem universorum cognitionem. Alia ergo praeter dictam catila erat, cur Baptisma dc alia Mysteria rejicerent, quia utpote res visibiles A corporeae, ineptae colent ad ellectum redemtionis, qu. e spiritalis est & invisibilis,
Haec si ita sunt, peto: Cur ex ipsis aliqui capitibus mortum rum oleum & aquam injicietares, sperant eos invisibiles & poten tiores fore adversus Potestates e Aqua in Baptismo auctoritate Dei & Christi vivis nihil prodest, & aqua & oleum mortuis eorum genio injecta, tantum roboris alueret e Et tamen hoc idem Theodoritus de eis refert, dicens : Aliqui autem alii post mortem ,
mortuorum capitibus oleum Ο aquam injiciunt. Ita enim dicunt fore , ut ipsisut invisibiles, O potentiores iis, quae intercedunt, Dominati nibus ct Atestatibus. Sic qui loquitur mendacia, sibi contradicat, necesse est.. V. De Resurrectione tandem sabulabantur, animas quidem resurrecturas, non tamen corpora. Ita de eis refert Nicetas his' verbis : Improbant vero resurrectionem mortuorum, atque solam an mam resurgere, ac in cibum Principatibus 9 Potentiis cedere eo tendunt . Et infra : PODem3 resurrectionem mortuorum continua Filiorum ex Patribus generatione jam feri dicunt. In quo errabant &desipiebant. Errabant, quia alios priores Haereticos secuti corpora surrectura inficiabantur. Desipiebant vero, quia animarum resurrectionem, quam solam admittebant, jam fieri dicebant, sive quia in cibum Principatuum transirent, sive quia continua fili rum generatiotae, quae unius jam fuerat anima, alterius fieret. Errorem, quo negabant corporum resurrectionem, destruere conatur Epiphanius num. 8. dicto Christi Jo. a. v. . Solvite templum hoc, ct in tribus diebus excitabo illud . Ipsum autem loqui de
304쪽
DE CE R DON I AN Is . 289 templo corpol is siti, dicitur ibi. v. 2I., ac de cori Vire Vero, non at parente, Dei solius beneficio, non potestatuin, iit illi dicebant.
Sic ergo habet: Templum enim eorpus suum gocabat, quod hominum manibus evertebatur hoc es, interficiebatur . Nam quod verum corpus
non esset, sed Decie dumtaxat appareret , cujusmodi iiii fuisse patuunt, nequaquam Mytium in manus venire, aut, ut pollicebatur , excitari die tertia putuisset. Haec igitur Dei adminiseratio perspicito declarat, mortuιs ad vitam fine ulla controversa restitui: nec animae
purgatione ulla opus esse, aut apud singulas Potesates causam illi fuam esse perorandam: quod si , uti dictum est , temerὰ praedicam: fed uno Dei beneficio dumtaxat indigere , quo cum Me recte facta conjungat. Qilae ultima verba corrigunt errorem sui ra rejectiun , quod animae corum qui Baptismum iuscepistent, a Potestatibus detinerentur .
In Restirrectione vero animarum, quam solam admittebant,vcie desipiebant. Vel enim eas vere relurgere putabant: &sic eas mortales ponere debebant, quia vera resili rectio ejus est qui per mortem cecidit s vel animas resingere, ut vere volebant, apud eos erat de uno in aliud corpus transire, vel per nutrimentum in corpora Principatuum, vel per generationem continuam filiorum de uno ad aliud corpus: & haec Resurrectio non erat, sed Transmigratio de corpore corrupto ad corpus genitum. Nec erat resurrectio, quam in fine Mundi futuram docet Fides ; sed resurrectio jam peracta & quae continuo peragitur. Hoc teste Epiphanio n. 8.eorum delirium erat, ut Resurrectionem demum accidisse jam dicerent , illis ipsis producendis liberis quos Pamentum quisque genuisset enec aliam mortuorum expectandam esse resurrectionem. Hi fuerunt Archonticortim errores ac dementiae. Quibus patet, & inferius
patebit, nisi in deliria ruere poste,qui a Christiana veritate recedit.
q. I. Cerdo quis fuerit, O quo tempore viserit.
I. ERDONIANI a Cerdone nominati sunt, ait S. August nus L. de Haeres. c. ar. Duo tamen hujus nominis tuere. Unus Cerdo sit, Trajant Imperio Episcopus Alexandrinus tertius ab Aniano, cujus meminit Eusebius L.a. Hist. cap. ., Tom. . Oo fui
305쪽
fuitque vir aeque Catholicus ac Samstus. Alter Cerdo, de quo hic 1ermo erit, fuit haereticus & quidem nequissimus. Occasionem
suae haeresis a Simone accepiste,censet Iretiaeus L. I .c. 28. modo 27.,
atque etiam a Saturnino, putat Epiphanius Haeres. I.: ubi eum facit etiam Heracleonis in schola succesibrem, aut, si velis discipulum , ait enim: Tam his, quam Heracleoni quidam Cerdo occessit ab eadem βλla profectus , ct e Simove ac Saturuino uactus initia. Hinc Damascenus L. de Haeres. Cerdoniani, inquit, is Cerdone Heracleonis discipulo appellati sunt. Marcionis vero alterius pelli Haeresiarchae, de quo Cap. sequenti, magistrum Cerdonem iacit Theodoritus L. I. Haeret. Fab.
II: Cerdoni patria fuerit, ignoratur: e Syria tamen fuisse oriundum, & in Syria habuiste domicilium, credibile est 3 quia in
primo ejus adventu Romam e Syria prosectus narratur a Philastro Haeres. 43. & Epiphanio Ha Tes. 4 I. n. I.: ubi de Cerdone ait: cirme oria Romam peregriuandi causε miser accessisset , sui juxta aeSectatorum suorum Iabes quaedam ac pervicies fuit. Miserrimo quippe tunc es hominum natura, cum Dei viam relin sens , ct 4 Divina fe*ocatione segregam, longius aberrat. Eique ac similibus Apologum canis accommodans, subdit: 'inibus iliud de eanis fabula contingit , qui in ejus quod in ore gestabat umbram intentus, ct is aquam despiciens , dum eodem cibo quem mordicus ferebat, majorem umbram esse fuspicatur, diducto rictu illum ipsum qui verus erat perdidit. Sio illi reperta viE, dum ejus umbris , quam in falsa opinione circumferunt,
compotes Aeri dent, non modis divinitus cοὴcessum illud, quod ore ,πt ira dixerim , ferunt , alimentum amiserunt , fed is per exitium Abi ipsis attulerunt. Ita Cerdoni accidit s Romam enim appulsus .ibi dolos erroribus miscens , modo Catholicam Fidem professus , modo abjiciens , modo poenitens, modo apostata s sic Prothei instar mutata sepius forma nullius tenax, tandem a edia fide quam ore saltem gestabat, vana errorum unibra illectus se ipsum perdidit : unde iteratos illius lapsus serre amplius non valenS Eccle-sa , a sacris fidelium coetibus in perpetuum exulare illum coegit. III. Contigisse autem h.ec, Hygino Romanam Ecclesiam regetate, & Antonino Pio imperante circa annum Christi I I. vel
juxta alios I sa. , ac eodem sere tempore quo Valentinus Romam advenerat , constanter affirmant omnes Veteres. Irenaems Lib. I. cap. 28. modo 27. ait: Et Cerdon autem quidam ab iis qui funt erga Simonem oecosiouem accipiem , cum vexisset Roma ab H Dino , ραι
306쪽
Paulique successone vinum locum tenebat. Theodoritus etiam L. I. Hae t et.Fab. c. I . Cerdonem fuisse scribit tempore Antonini primi. Ex quibus Nicephoriis L. 4. Hist. c. 3. ait: Sub Pio quumno, E clesiae Romavae 'tino praesidente, Irenaeus Valentinam ct Cerdonem haeresum suarum auctores fuisse scribit. IV. Hic tamen controversia insurgit, quomodo verificari possit, quod Cerdon Romam advenerit anno I I., vel I secundum alios, & quod advenerit sub Hygino s cum eo tempore usque ad annum Is a. quo martyrium subiit, Ecclesiam Romanam rexerit
Telesphorus Hygini Praecelsor. Quam controversiam dirimunt aliqui, inter quos Cardinalis CGZa Comment. in Haeres. Cerdonis, distinguendo inter tempus, quo Cerdo Romam venit sam haeretiacus quidem, sed se Catholicum simulans, & tempus quo non amplius valens venenum haereseos quod Serebat in pectore te ere, latenter saltem evomere coepit, sed quia a quibuidam piis N Otholicis reprehensus, poemtentem se fingebat, sicque fidelium animos suspensos & ambiguos de ejus fide non parvo tempore detinuit: donec tandem in apertum erumpens,& accusatus,a fidelium communione segregatus fuit,vel ut aliqui volunt,se segregavit. Si ergo inspiciatur tempus, quo Romam venit, quo latuit, &quo se Catholicum ac erroris poenitentem pluries se fecit, hoc sub Telesephoro contingere potuisse admittunt: at si inspiciatur tempus, uo Catholici ac poenitentis excusib pallio errores suos palam proteri non erubuit, & propterea ab Ecclesia extorris pronuntiatus
fuit'; hoc Hygino Ecclesiam jam gubemante accidisse.
V. Hanc Cerdonis simulationem indicat Irenaeus L.3. c. dicens : Cerdon autem, qui ante Marcionem, θ' hie sub Hygino , qui fuit oesa 'us Episcopus , saepe is Ecclesiam veniem , ω μο-togesim faciens, fite consummwit: modδ quidem latenter docens, modo veris exomologesim faciens, - vieris ab aliquibus traductus in his quae docebat mali, abstentus es t vel ut aliqui vertunt abstinuit d religioserum hominum conventu . Idem ex Irenaeo refert Eusebius L. 4. Hissi c. I I. his verbis : Cerdon ver3 . . . eum ad Ecclesiam veni
fel , ct errorem δε- confessus esset, ita deinceps perseeteravit: interrim Oocauὰ iacens, interdum rursus confitens eoorem, nonnus quam eonvictus impia doctrinae, eoque nomine d fratrum conventu
remotus. Ex quibus omnibus inferri licet, suam, quam primo in Oriente proselliis fuerat, Romae confessum haeresim fuisse, & ciun enitentis speciem exhibuisset, tandem Rotnae in Ecclesiam admissum. Sed cum rei teratis lapsibus malam fidem suam ostenderet, tandem sub Hygino, vel a fidelium consortio abstentum misese, vel abstinui fle. Et proinde esto sub Telesphoro Romae dubiae Oo a fidei
307쪽
fidei Cerdo fuerit habitus, sub Hygino tamen ut haereticus palam suit pronuntiatus. Confirmat haec Tertullianus L. a. Carminum adv.Marcionem circa finem sic: Post illum ocius Legis, eertusque magiser Cum vestri sceleris focius praecursor eraαΠor
Advenit Romam Cerdo , nova vulnera gesans s Detectus, quoniam voces verba vexeni
Spargebat furtim: quapropter ab agmine pulsus Sacrilegum genus hoc genuit Dirante Dracone . Constabat pietate vigens Ece em Romae Composita a Petro , cujus Decesser O' Vfeyamque loco nono Calbedram Doepit HMinus. VI. De Cerdonianoriim moribus nihil exprimunt Patres. Statuto tamen, quod Cerdo fuerit Heracleonis discipulus qui una cum Colorbaso, Marco, & Ptolemaeo de schola Valentini tam doctrianam hauserant quam mores, credibile valde est, Cerdonem illos imitatum pravae doctrinae turpes quoque mores copulalle, ut ad sui sequelam facilius alliceret incautos. Cum enim repudiaret cui dicam Legem, qua omnes turpitudines prohibentur, credendum est, eas suis tanquam licitas Cerdonem insinualse. VII. Non diu tamen saltem sub Cerdonis nomine, hanc haere sim durasse existimo, sed a Marcionis Secta absorptam in hanc transmigrastes Marcion enim discipulus in malitia δc errore praeva luit supra magistrum. Propterea Patres ad extirpandum Marci Dis nomen & doctrii iam toto studio intenti, de Cerdone ejuique erroribus sobrie loquuntur . Ad quem Christi annum Ceruo vis Iam protraxerit, incertum est.
I. D Rimus Cerdonis ejusque scholae error suit , quod duo - λ principia sibi adversantia posuit, unum bonum, mite, clemens , & omnibus ignotum et justum, saevum, immite alterum , hominibus notum, quia Mundi Conditorem, A Legis M laicae Auctorem, qui & Prophetis apparuit, ac se videndum 1ae
renumero praebuit. Ita Irenaeus L. I. c. 28. modo a7., EpiphaniuSHaeres. 4 I. num. I., Augustinus L. de Haeres. c. II., Philaster Haeres. 4 , dc Theodoritus L. I. H.vi et Fab. c. a . Clim enim Cerdo,
308쪽
DE CERDONIANI s. assidest a Simone, Menandro, Saturnino, aliisque Gnosticorum C
ryphaeis acceperit, ei tamen, ut novum quid proferre videretur , paulo diversam sormam induxit, de duobus Principiis , bono iaignoto omnibus, sevo ac justo altero, Sc hominibus cognito. Quae si quid a Simoniana doctrina discrepat, ab ejus tamen schola aliena non est. Nam Simon quidem ab Angelis conditum Mundum veteremque latam Legem alteruit: at ejus successiores peculiarem Mundi Creatorem, oc Legis auctorem introduxerunt, quem alii Jaldabaoth , alii Demiurgum vocabant, quem Deum elle Mundi hujus suo modo dicebant, eo quod 1upremum in haec inferiora sibi vindicallet imperium. Praeter hunc tamen admisere alium Deum , quem supremum S ignotum parentem appellabant ,&a quo alter Deus creator debellatus, Sc summo quod sibi vindicaverat imperio privatus tandem fuit. Super haec igitur sui aedificium erroris Cerdo erexit, aliique post ipsi im erigere incassum conati sunt. II. Hunc errorem, ut j Cerdone excogitatum sic resollit Epiphanius ibid. n. a. Etenim duo simul rerum esse Principia nequaquam posse , manifestum es. Nam aut duo ab uno manarunt aliquo , aut unum fecuudum es , alterum fecundi causa rursus ac priticipium. Duaerendum igitur est , quaeuam amborum causast , aut quod ex illis priucipium si ultextus, ut diximus : sicque ad unum omnivo referenda
es cogitatio , quod primum occurrit, . quo secundum , aut ambo illa princisci demons vimus. Duo porro simul ut principia sint , feri penitus nυu potes: sed nec avum potest ub altero differre . Si enim di seruut, duo Aut πυrtet. Duo veris A numerentur , singularem numerum excedunt. Cim autem uultus se ac primus numerus quaera
tur , duo illa Principia Am ac supremo subjicientur , is quo velut is causa duo reliqua pendeant. Neque enim duo illa post singularem numeram, atque unicum primumque Principium fui esse causa possvoti orum, chm singularis ac supremus nibilominus numerus requiratur . Fingamus enim ejusmodi esse duo, ut inter sese consentiant , ac communiter gaudeant, Absque consentavea sint invicem : ita ut uno volexte ad libente adhaereat alterum, ct ipsum quoque alterius conjun-Nione delectetur, quaenam esse potes inter utri que di eusio e Shrmuttio reluctantur ac sibi aequaliter resistunt, non poterit C istus , qxi ad alterum extiquendum accessit, Urannicum ejus dominatum evertere : utpote quώd acriter obsistat, ct adversus supremum illud , quod nec τideri nec nominari potes, sic pugnet ac refraget&r, vulis
ut Ci dejici sese patiatnr. I lactenus Epiphanius. III Hujus discursus summa haec est Non possunt esse duo Prima Principia. QiIta vel ambo manarunt ab aliquo uno tertio: ia sic prima ii an sum, sed illud unum tertium .i quo manarunt.
309쪽
Vel cx illis duobus unum causa est alterius: & sic non sunt duo prima principia , sed unum solum s illud stilicet quod est alterius
cau1a. Si dicas esse duo, quorum neutrum sit ab alio, nec utrumque ab uno tertio. Contra est. Nam si duo sunt, numerum faciunt : si numerum faciunt, ante illos unitas est, sua: numerum
causat s A sic unicum ac primum sui Principium este non possunt. Rursus haec duo principia, vel invicem coiisentiunt, & sic in uno conveniunt: vel invicem dissentiunt, & pugnant f & sic cum sint viribus aequalia, neutrum poterit ab alio vinci &superari. Qii modo ergo asserere possunt, Christum a primo Principio omnibus ignoto millum, ut alterum primum principium notum, quia Mui ei Conditorem, vinceret e IV. His confutatur alter Cerdonis error, quo dicebat, Christum esse filium Dei, seu principii omnibus igiUti, ab eo mistum ad debellandum alterumDeum, seu Principium laominibus notum, quia Mundi A Legis Auctorem. Si enim iste Deus alter, seu principium notum, in omnibus par erat, & in nullo se subjici Deo ignoto pati poterat, quia primum ac silpremum, & i dependens, ac illud: miomodo Christus ab eo mitti poterat, ut hujus vires frangeret e Rursus ad rem. Si primum illud principium omnibus erat ignotum: ergo etiam Cerdoni ignotum debuit esse. Unde ergo scivit, illud de facto esse, ejus filium Christumesth, & ab eo millum ad frangendas vires alterius Principii hominibus noti e Numquid quod omnibus ignotum fuerat, soli Cerd ni se notum fecit, & haec revelavit e Apage insaniam. V. inia vero Cerdo hinc inferebat, Legem Moni, utpote a Deo seu principio hujus Mundi latam, este rejiciendam. Prosequitur Epiphanius num. 3. autem insanus ille Legem ac Pr phetas existimat, a deteriori ae contrario esse Priseipio , d meliori r)Christum s si id verum est, quomodo quae ad Chrisum attinebaut, Prophetae eertis Mararum involueris obtecta vaticinati sunt, nisi ut eademque vis est, quae in Lege pariter se Prophetis, atque Evangenis locuta sit e xuemadmodum dicit Isaiae sa. v.ε. bi loquebar in Prophetis, ecce adsum 8ae. ,, Praeterea eur Dominus in Evangelio
praedicoret Si Moysi crederetis, crederetis Brsitan &mihi, de ine enim ille scripsit M. Si autem Christus non fuistet Filius & mi sus a Deo qui per Moysen Judaeis Legem dederat, se a Deo adversario ad ipsum ejusque Legem destruendams potius monere debuisset Jhidaeos, ne crederent Moysi, ut in seipsum crederent. Cinterum esse Filium ac Verbum ab eo ab aeterno genitum , qui condidit Mundum & omnia, & ab eo in tempore missum, ostendit Ioannes in Evangelio c. I., & Matthaeus c. I. qui ejus genealogiam
310쪽
temporalem deducit ad Abralaam : quam Lucas cap. 3. refert ad
Adam usque in fuit Dei, illius nempe, qui condito Nundo
ipsum formavit. VI. Sed error Cerdonis, ut duo Principia poneret, unum bonum quia mite, alterum non bonum, qitia saevum 8c iustum , ex eo processit, quia cogitavit clementiam & misericordiam pugnare cum justitia, sic ut idem non posset ellebonus & clemens, ac simul justus. Proinde quia legerat,quod Deus auctor Legis jubeat, oculum pro oculo, dentem pro dente exscindere : Iste vero alius
in Evangeliis, jubet ei qui maxillam pulsavit praeberi alteram :non solum amicum diligere, sed & inimicum, eique benefacere . stolide putavit, Christum, qui haec contraria Legi docuit, missum mille a Deo bono diverso a Deo Legis justo: non animadvertens, quod unus & idem Deus vere justus & misericors est. Unde David Pal. Ioo. v. i. ait: Misericordiam ct judicium eantabo tibi Domine : ubi S. Aiigustinus dicit, quod Deus nec in bonitate misericordiae perdit iudicii severitatem, nec in judicando cum severitate amittit misericordiae bonitatem . Quod rursus confirmat David Psal. I s. v. 6. Do mine tu Caelo misericordia tua ct veritas tua que ad nsbes: hsitia tua sie ut montes Dei , judicia tua ab sus malia . Imo idem David in Ralmis exaltat misericordiam Uei. Cumque de Deo Leois, cui ipse serviebat, loqueret tu, patet, Deum Legis ustum vinul ac misericordem fuisse . , VII. Cerdonem, & Marcionem simul, qui in eodem errore fuit, aggreditur Tli oritus L. f. Divin. Decret. Epitome Cap.
d idem sit bonus O jasus: ubi demonstrat, quod & Deus Pater Jeiu Christi fuit bonus, & simul justus a & Deus Auctor Legis fuit
iustus S. simul bonus. Primum evincit ostendens, quod Lex Evangelica sit Legibus Mosaicis terribilior. Lex enim Mosaica vetat ho- ei ium: Lex vero Evangelica es etiam qui fratrem sultum appellat, uatur gebeuuam: 6 Ficumque enim, inquit, dicit fratri suo, stulte,
reus est in geheuuam viris. Ita rurstis. Lex antiqua accusat adulterirem et Evaugelico vero etiam turpem eviditatem,per lascivum sis hium idigredieutem, eat adulterium. Et antiqua quidem prohibet per
Drism , nova autem etiam jusjurandum s ct auriqua quidem eam qui Qulierem .dis babet jussit illam di itere, recens autem vocat o Lterium dιm . em qua fit absque fornicatioue . incumque enim, iugit, dimittit uxorem suam praeterquam fornicaritas causε , facit eam adulterari, qui dimi m ducit, adulteratur. Praeterea autem etiam pro otiino sermove se rasisnem exactarum mitiatur es, π fur plicium alemum, er texebras exteriores gehennam ignis, O multa