장음표시 사용
311쪽
frendens sisteritu XIV. permutata latifumus taxasione. In mentione
autem Ciceronis antiqui codices sestertiis tantum habent sin numeri adiectione. citerum videre est pauculis in versit: is , quot errata fuerint. At regiis autem legendum puto pro Mi rorum casulis: quod non fine stomacho a Plinio distum est,ut ex supellectili rusticae domunculae mensa sestertiis XIV. parata sit, id est trecentis quinquaginta aureis, quod Plinius precium' 'anpellat latifundii, id est agri late patentis. Iuvenalis Satyra
Apud eundem Plin. tib. XIX in pnedictis exemplaribus ita legitur, ubi hortorum meminit: Etiamne in heHis discrimen inuen- . rum si Olmque diuere iam facere, in cibo etiam uno asse venali Z sin his aliq'a quoque sibi nasii tribus neganιr caule in tam signato, vi pauperis mensa non capiat, bluestres secerat natura harrario, uti is Mdemateret passim: ecce altiles Jectantur sarari, et Rauenna ternu li- lbris rependa. . Haec verba Hermolaus, di qui ante eum Plinium emendauere, pari conniventia transmiserunt: cum tamen quae l. dam ex antiquis exemplaribus emendari potuerint, quibus o Plin. inim seruatis sic legere lociam hune institui: Biamne in herbis diseria en inuentum est y vεsque differentiam fecere in cibo etiam uno age v
nab: in his aliqua quoque sibi nasii tribus ne ante cauli in tantum saginato, ut pauperis mensa non capiat. S luestres fecerat . ruris, ut quisque demeteret pass- : ecce altiles θιctari, UM P.
S natum caulem dixit Plinius, non signatum, ut altiles umhym satis significat: antiqua autem exemplaria horrida Mn -- viris habent, dc um non ob , & fecera non facere in venisti immo legimus. Plinius ipse alio loco eodem in Gror Hortareum inflauimus corrudam: hune intestgimis Questrem asparagum. Ex his verbis satis Uparet Plinium loco superiore corrudas non hodiridos scripsiste. Idem, Omnium hortensisrum laudarissima cura ast ragis, de origine eorum in diu raba. curis abunis iuctum. Us a
genuι incuθι- a Mago, mitius e via, passim etiam is moscens, refertis Aperioriι Germania camis, non insitato Tyberii caesuin
dicto, herbam ibi quandam nasii simu am assareto, ιιι cummi, quis codicibus non infaceto Dberii Goris octo. Caetervm3
312쪽
'sequitur in superiore loco: Et Rauenna rerηu Iureis repend te haud his an trenis sestertiis rurendit, te debeat, Hi ternis nummis. Hunius alibi, Nutam gratim iis serum σεν--.: Quod si ternis libris legamus, ad pondus reserendum est: propictea quod saginatos di altiles appellauit: sed illud non conuenit, propter
verba quae sequuntur: Heu rodigia venim: mirum sis non licere carduu pecori voci, non licet plisi. --em libris no inredo gam, adduci non possim' cum legis V non meminerim, nec id nectam esse quod plibem a macesso ret. Eiuiam autem aroma fuit -- racina persua tricenis nummis aut vicenis venire, es a parcos sintulisternis nummis. In eodem capite obiter & alia emendabimus, quis Obra Phasidem amnem peti, nec faticlos quidem terrore tutati ima sic precidiares e atas μη Numidia atque Athiopia in sepul ιμ-cupari r aut pugnare cum scri ἰ m odi ab. eo cupientem , quod maaedas alim. Lego ex antiquis: A i umidia atque Aethiopiae sie AE Plin.L. .chra, aut depuV re cum feris, manique, capientem quodmandas --.Sie enim senuas argutior, dc magis Plinianus. Ibidem: μνυμ- Cino praedicat caules, hinc primum agricula existimabantur prisci. E esaris faciebant iudicium numqua est in domo materfamilias ceteri Bae eura Deminae incebatur ubi indillens esset sertus. Lego Qx antiquis: Et si statim faciebant ruricium, nequam esse in domo inm, remo ilias, id est tarum strii, nec ad rem augendam acrem, hoc
enim nequam significat, ut seruos nequam dicebane qui bona gi non essent. Et paulo inserius: Nam camis desideria rei νυ
erant in exprobratione. Legendum, gara, id est, liquaminis. Respondet enim praecedenti membro: Damnantes pulmentaria clua auo egerent pulmentam. Et rursus inserius . Hortas villae iungendos non est dubium, rivosque maxime habendos, si contingat, prosius amnes .minus, e puteo pertica organisve pneumaticis tollenda non hausto rigando. . Lego, o contiTat, pr o amne: si minu/, e puteo pertica erranisue pheaminiciae vel tollenonum haustu rigando. Liuius libro III. de besis A faced. circa Principium rursuι animis, in arietes ullinori. Q bus libra emta plumbi aut saxorum opites robustos incutiebant. Huia ostenone .
1 iusmodi tollenonum meminit Vegetius ιbro quarto. Dicunturi ta tollones a quibusdam a tollendis rebus vel hominibus, hic autem a Plinio pro eo haustorio accipitur quod a Graecis αυ-
313쪽
. um dian ' Di vetusto codice misn nouum legitur, in alii, DB,ulo. s est quibuk facile erat eomicere' tollenonus senoth. ne de ali in eodem. capite mendosa quae ineatu, ideo relinquenda duxiclinis omminisci nihil potest allapia etiamivix digna quae attingantur, ut illud in quo Hesmolam eo
ctatus est. In remeasiosturii Ana: cles Satinua ex- vetustissimo lago pro aut ric., more antiquod Ruod autem sequitiat IMP πινο- - πι--λ-kstra isto ima: legendum mi videtv --μ nisi tum aut rite emplaris Mem . autem ideo commemoranda duxi, ut labesamiam esse exem. plarium Plinianorum fident lectores metito iudicare possintriui vita de h cemodi alia toto hoc opere sparsa acturate per -derint r nec unius aut sterius loci aut tale rebus contestaris.
imis fidem derogandam esse manquam dictam Plinit si
V . - dictam huiusmodi, est, ut res ipsipet mutila um. elocum 'ciami et . cum eius loci membra muto inllidantur. si enim aura thpulum vicenia sestertiis valuitri nam tandis, imodo is libra sim tu tantum nongenti 3 sed tini nne- .ei, in librisessertihmmigittit fieri pore stri . millia peruentum 'fili Quate relinq-tur velao sibi testimonio refellatur se concidat.' -- libra ita legebatur - eis is fit Misis
ex quo coniicio non millia Xussia loemi mutilatoin st verbum sinertis. Inoini. ,hus enim libris antiquiri stant pluralitet legitur, XL. svi μώ- XL. midiar Quam autem ancipites notae fuerint iniet miri . mos ει millia, patuit ex supradictis. Nec eo tamen . . langa haec disputatio, ut veritatis assertionem in .hoc loco ' tam putem, aleamque huius operis in hoc uno ea ne verit. Nec enim usque adeo exilibus argumentis nixus lam vis P nius ipse reuiuificat, di hunc locum agnoscere velit icit ut lactiatatur, aut si dies olim sorte autographum Plinii, aut eius aetatis volumen aequale protulerit cui id fieri posse credamus nostri .etiam Plinio iudicem stare ausim uniuersam antiquitatem
- hoc P enua ac salso striptum clia quaedam quae
314쪽
sua dicemur.xi Dixi supra argentea me nomismata Romanorum.
diligenter expendisse, ut id quod ratiocinatione' & autorite v iusta colligebam , reapse quoque comprobarena. In auro iti-n dem faciendum quum statuissem, quatuci de viginti nomismata tot enim aurea eoque plura habebam) in altera lance posui, ,ec exaduerso sex uncias nostras statui. Quo facto, curii leuius aurum esse inuenirem, grossulorum duorum additamento cum pauculis minutiis, rem ad aequilibrium perduxit has minutias nostiates P ana vocant: nos numenta Latine appellare possumus: c ana.
haec quatuor & viginti sunt in denario nostro, quod Arupulum Moment Latine vocitatur. Quomodo enim in uncia Latina quatuor viginti sunt scrupula sie in nostra quatuor it viginti denarii tecve drachma tria scrupula pendet, sic grosius tres denario . V γλ. rum haec nomismata cum singilllatim pe9Marem, in iis fueruue Tyberii Audusti duo, in quibus effgies parum iconice videbantur: Vnum hac inscriptione: Db. C. . Hui Aug. A Uiu, S in
auersa facie, Ponti f. Max. ιbi Alterum utrinisque essigiem habebat,i ut eodem habitu, sic sibi dissimilem,cum hoc elogio notis seripio: D-r tae r Augustis Trounitis potesta θ indecies, di in altera parte, TubEram Caesar diui niti. Singulorum pondus erat didrachmum, id est denarii bini, argentei quadrugati, de quibus ante diximus. Alterum mit male imitatum sed quod Augusti suis. ex indice cognouimus, qui fuit huiusmodi, suatenus legi per Vetustaterri potuit: Caesai Aug. Pater in postica facie, C tri Augusto. Hoc quanquam attritum, grae mum tameis inuenimus, ut bina argentea traheret. Aliud eiusdem principis erat iconica emgie, qualis vulgo agnoscitur, a Postica parte quadrigatum, dicterio tetragrammato in thfimo margine, SP. significante Senatum populumque Roma num, dc in averta' parte nomen principis ipsius erat: hoe iusto pondere leuius erat circiter granulis oeuobus, sed ita, ut detrurum diceres quod ponderi deerat. Erat unum eiusdem Augurii 5c Antonii in Triumuiratu percussum, utrinque emgie insigne: Iisdem elogiis quibus & argenteum illud cuius inter argentea meminimus, nec decoris characteribus, de caetera inscrte assimulatum, pondere non detrito, sed iniquo, limninutbsex momeri ἰ
315쪽
tis. Incidit in manus meas & aliud in quo erat Augusti ei impulchre expiessa, hoc titulo. P. Q. R. castri Augusto Cor. XL
sum in memoriaba signorum quae cum Crasso amissa erant, de :postea Augusto a Parthis remissa sunt cum captiuis. Appe
di lc aliorum priincipum. in queis & Tybetii Claudii Augusti,
eleganter percussum, hoc epigrammate, .iud. QCGer. IIL TR. p. iconicum, cuius imaginem ex Tranquillo agnosceres; a tergo hoc elogio, Constantia Augusti, quod quanquam detritum, pondus tamen iustum asseruauerat. Appendi & Neronis Caesaris se leonica Si scite percussa hoc indice, Nero Caser. Aug. μ' in postica facie spicia erat coron intus quatuor htans literas senatusconsulto significantes decretam ei coronam, ambiente extrorsus hoc elogio, Pontis. Max. TR. PO. VI. Cas. In iust pondere aliquanto leuiora. Vnum praeterea Galbae Neronis Iaccessoris iconice effictum, cum corona spicea ambiente ma ginem, in auersa facie octo Iiterarum elogio hoc significanter Mim potu que Romanis is ciues struatos, leuius etiam aliqua to Neronianis. Habui tum et Vespasiani supercilios, fronte. ex rutentis vultu. Habui ec Neruae it Traiani Hadrianique Principum, eleganter quidem ei pressa, sed pondere leuiuscula, octonis circiter detractis minutiis, suus unicuique index erat supra dictis titulosior, ut in Neruae, I . G γ, rua aer . Aut . Ger. P. M. TR. PO. COS. II. P. P. Imperator Caesar Nerva Traianus, Augustus Germanicus, Pontifex Max. Tribunitiae potestatis, Consul iterum, Pater patriae. Et in Traiani itidem. nisi quod Dacici titulus accesserat. In cuius postica facie st tua equestris erat hastam intorquens accurate expressa, equom hens incitato. cum honorifico hoc elogio, S P. Q. R. optim I princi 3. Hoc nomisma, omnium quae vidi. pulcherrimum erat, ec facie augessiuma, secundum quod Hadriani succetaris eius nomisma principalem dignationem atque autoritatem augu stam praeferre maxime videbatur: quod etiam ipsum equestrem
statuam habebat, equo non pugnaci. sed viatorio infidelitem. Cernere erat asturconem tollutim gradientem, de velut a longis
, ribus strigosum, credin ut princer inrariun peragrator in
316쪽
tmeretur ; sic enim appellatus est. Appendi etiam Anton=ὼ pii r M. Antonini cognomento Philosopni: Aurelii &Seueri.
imminutiore sensim pondere., ni In quibusdam a tergo est pro Hugur bis sitri Augusti, in Aureliano Am Seuerimo atem Sc in Lucii Veii Victoria alata. M. Antonini Hilli,simhi huiusmodi titulum habebat: M. Aureti Pii sitim, tribunitia potastatu irrimae, GUI iter- οῦ ec in auersa s smisia cie Concordia simulachrum, brachiis leniter expassis, cuius latmia m. ra altrinsecus cingebant chamaeterae pusillae singulae . inuisen auersantes, quibus utraque manu lacinias stolae porrigere vi tur. Hic M Philosophus, qui verus ab Eusebio appetilarulec ab Eutropio, Aurelius etiam dictus est Antonini Pii ad Hione, ut autor est Capitolinus, qui etiam Faustinae uxorisn mine nummum percussit hoc indice . - ι--, Haec ideo enarraui verbose sortiae, quod hodie huiusmodi multa circumseruntur nomismata, ex quibus iudieiuna fieri volo, si quid aut salso aut temere censuisse visus sim ; n que erum de meis tantummodo iudicio fictis acquievi. reum autem Romanum Attici numni instar percussum suili existimare debemus, coniectura ab arsenio nummo sumpta, de quo ante dieitana est. At aureus Atticus, qui ab eis pellatur, pondere erat, ut autor est Pollux iarim. rerum , . δὲ πινῶ ' ἀνὴρ δραυ--- reus, inquit,mionmus -- α ι----ώ bat; de quo etiam in iuuinihil dicetur . Existimo staterom essu quod in iure ID Nae auri vocatur, ut in sera Omnes, in Cia Dinniavit in tractinu is Iu a. sis LMUre δε -- inussi --. Plus est enim auri vω - λην. cia, quam auri libra, vi ibidem liquet,&inserius dicetur, si Iocu Occurrerit. . Quam cum denarium Romanum drachmali pondidere suisse constet, aureum quoque Romanum didrachmum, id est duorum denariorum pondere percussum fuisse metito iussi' cate debemus ; quanquam quid opus est argumentis cum nummi ipsi extent vetustatis symbola asservantes, ne imponere nol):s nouitii pro veteranis possint 8 proinde cum libra Romana sex di nonaginta drachmarum fuerit, duc equinquaginta num
317쪽
ri , , , φδ .ddideris , id est qua auor drachmas, ut eκ libra fiat plenas
'mina cum libram Sc minam in re nummaria idem suisse docuerimus erunt in libra quinquaginta omnino nomismata: ut apud Plinium quinquaςmta potius quam quarietima legendum lit:. siquidem cui dixi cum illa nomisinata uniuersa quatuor . . . . di viginti expensarem , dc unius nummi loco pondusculum dudrachmum grossum nunc appellamus adderem, minimo minus , sex uncias in aequilibrio tenebam, hoc est librie nostrae argentariae dodrantem. Εκ quo intelligimus quinquagenos olim aureos in singulis libris fuisse, duntaxat iusti ac legitimi nomisnatis. Vetustos autem nummos extare, praeter ea quae dicta sunt, etiam Pomponius IurisConsultus admonere nos potest, qui VII. Digestirum sub titulo ae afructu sic inquit: Nomi atum aureorum vel argenteorum veterum cymbus pro gemmis miselent , i Umfractra legara potest. Auaritia autem principum, vel temporum iniquiati et fi h - μη - ρη eris psistra inualuit. Id quod hodie apud no,, MUMM, 'Rdmurmurante hominum sermone, nihilo minus se xii. Utatur. In aureis enim mstris binum ternumque momento rum intertrimentum lege quoque admittitur ἔ remedium vitimonetales appellant; id suod primum clementia edimii num . . ' mulariorum mancipibus indultum , ne cui fraudi esset si quis nummus ex multis leuiusculus fefellisset, auaritia pro iure suo sumpsit, ita ut nulli iam iusto friscoque pondere signentur: ecqui Pliscorum extant aut ostentationis gratia in deliciis habe antur, aut prius accisi demum in commercia & ad collybum prodeant. Hinc fit ut coronati qui Cruciati' cognominanturis, Iam commerciales non sint, utpote superpondiales. Quod fitam animose principes imminutae monetae crimina exercerent, quam imminutae maiestatis exercent, melius cum rebus hum nis ag etur, ii minus fallerent adulteratores nummi. quorum PIam Ipsorum crimen multitudine reorum, & interdum potentia
atrox esse desiit. Sed sic est fere in omni parte sui Resp. n Rra, ut primorum arbitrio ne dicam libidine non legum prae. Icripto guberno et quarum legum nulla tot, tantis, tamque terrificis vinculis adstricta unquam memoria nostra ivit sanctio ut non quilibet in aula ordines ductantium, aut resoluere aut resti
318쪽
scindere aut abrumeere non toto anno vertente potuerit. R autem numini imminutionem sic colligo. In uncia cutis
duro nostrates grossulρs octo prinunt , ut Romani octo drae. limis. 6t ternos in rossulo denarios, qui Latine scrupuli dicun
tur: in singulis autem denariis vicenaquaterna grana momen-raue, pro quibus & vlterioribus minutiis verbum Latinum asis. gnare non possumus. In uncia igitur quatuor te viginti dena rios ponimus, S granula seu momenta quingenta septuagint sex, id est quater ει vicies: quatuor & viginti. At Romani quaternos aureos in uncias signabant, di argenteos octonos; fiquudem argentei bini singulos aureos aequant pondere. Ita quater duc senos in libras fignasse deprehenduntur, id est in du detan uncias, & binos ex semuncia, quae minae, id est librae atrumniatiae accedit. Sie numerus quinquagenarius in libram impleti deprehenditur. Agedunt igitur lac ex quolibet nummo in armoeopio, id est in ossicina argentaria detracta esse octogra. nulas quandoquidem hanc decessionem in recentioribus sero deprehendimus detrimenti sciupulum urium in ternis nummis inuenies, S in denis octonis. scrupula sex, id est aureum unum, di duos aureos in tricenissenis, & in quadragenisquinis duos a reos di semissem. S in quinquagenis eo amplius aurei quadram rem. Quod fidesquipiam huius detractionem posueris, ut in singulos nummos duodena granula decesserint, in libras qui quagen uaterni nummi signari potuerunt, ita ut eo amplius textantes Iuerifierent: huiusmodi autem aetate Plinii signatos fuisse assirmare ruΗ dubitem ; quippe cum Tybri lanis S CIa dianis ut semissimis aliorum principum nummos opponeremo non ante, quam decimum granum addidi, praegrauare illi V spasiani nummum destiterunt, cum interim collybo detritus non videretur. Quod nefeomminisci videati a tergo in eo nummo annonam esse dico, quanquam in nummo Domitimi nihil dudrachmo, id est ponderi iusto deerat r scite quidem ipsis assim lato it in quo vultuosam faciem agnosceres, Vespasianum geni- torem lineamentis omnibus referentem. Illud Augustale ob Parthica signa percussum, duo amplius grana auctarii habebat.' In Nerua: Aineri leniter Midem deuitis undecimi demur
319쪽
pondusculi additamento examen neutro propensum stabat. Hadrianici autem octo circiter granorum detractiqnem habebant. Sunt enim huiuscemodi qui in posteriore parte non equestrem statuam, sed salutem Augusti habent, in secundo Consulatu eius plin. L.M. signati; in antica parte imago est lineamenta prioris illius m te referens. Fortasse igitur apud Plinium legi posset: Post hiae
piacuit L. nummω signara ex aura libris, pautititncyree principes immianuere pondiu, minutissime vero ad LIR. nummes. Nam ut millia Ie.gatur, ratio omnino refragatur, ut antea diximus, sed eo maxume, quod millia argenti signari ex auro non potuerunt, nec am i' ri pondere imminuto ex XI. millibus XL U. millia fieri, nisi ar- gentei nummi pondus imminutum intelligamus : quod consentaneum huic loco non videtur. Vtcunque, locus ille corruptissime Ie turr nec nos in eo fallimur quod dictum est; rei
enim comprobatur. Romanis nomismatibus pares omnino tollet num- pondere sunt Anglici nummi qui Nobiles appellantur, duntaxat Eduardes es Rosari, pondere senum scrupulorum. Hoc cum ex actis virorum monetalium S ex nummulariorum monumentis comis perimus , tum vero examinali experimento probare voluimus.
Hoc tantum interest, quod Rosati pondere pares, auri bonitate cedunt, Eduardei instar omnifariam habent illorum ; in prima enim nota auri bonitatis censentur, quae tamen ipsa a puritate exacta di obryza, quadrante scrupuli distat. Aiunt enim nul- Ium nummum ad plenam puritatem exactum esse. Sed iam illud videndum , quonam modo auri scrupulus vicenos sestemtios valere potuerit; quod antequam explico, hoc praefandumetinii Dein. habeo, me Plinii Iocum ita legere instituisse, quoad aliud inuene.
ror Ita ut scrupulum valereis eritos duodenos, vel bissenospotiin, quia esitu in tar u ratione sestertiorum qua tunc erant, danarios nongentos. . Et inferius et Paulatimque principes imminuere pondus, metutissime Nero, ad quinquagintaquinque nummos; ut intestgamus Neronem n mi a maxime omnium extenuasse, eo ut ue tempore, quo donationi
immo u es prodigis impendiis exhaustus, a Senatu ceruies sestertium amnuum exigere coepit. Uerum esto recte apud Plinium sestertiis Au I ρνε- Vicenis legatur: auri nunc uncia ad puritatem excocti, aestima.
eium. tione principali sedecim francicis di quadrante di eo amplius
320쪽
denariis quinque valet. Hanc aestimationem finitimarum gemtium commercia intenderunt; pluris enim aurei nostri permutantur quam per edictum liceat, conniventia tam in principali approbante e quod temporum dissicultate constitui vix potest: id quod experimento uno & altero cognitum est, fremente nequicquam homine viro primario, qui id se effecturum per omnia numina deierarat, praeconialibus interdictis aliis super alia personantibus : quae quamlibet minacia , it ab homine irae impotentissimae manantia cuius tunc ferociae recta di utilia consilia: cedebant publicum tamen consensum peruincere non potue- frunt. - Nos autem ratione in argento instituta, neutram harum 'aestimationum sequemur, sed mediocrem , 5c eam quam MD cuo , Hau ut ita dicam o arbitratu approbare, id est negociatorum opinione possimus ; id enim genus hominum auri argentique ra- 'tionem callere maxime mihi videtur, videlicet commerciis id a sequentes. Etenim quanti unumquodque sit nomisma, exte narum gentium iudicio condiscunt, quippe quae aurum argentumque nostrum nullo respectu characteris , exploratum tantum appensumque aestimant. Et ut auri argentique grauis rationem euariare cum ratione nummularia di consistere necesse
est : sic aequandae rei arbitramentum in conciliabulis & empo- Mtiis recte atque ordine feri existimatur. Auti igitur unciae, se- , decim stancicos & octo selidos cum semisse precium statuemus;
et pro ea summa nouem nostros solatos laxabimus, ratione ducta quasi singuli solati sex dc trigluta solidis Si semisse vitea te
etsi cum haec proderem , duodequadraginta solidis i blocabo satur. ma ratione libra Romana centam es duodec; m' aureos solatos ec semissem valebit; tantidem enim nec pluris singulla pondo aestimabimus Romanis &Asiaticis opibus aestimandis, ut
extenuasse magis rerum miracula quam auxisse videamur. Tametsi poteramus citra reprehensionem aurum argentumque extemporis huids conditione aestimare, praesertim cum Italia & o-
es pene prouinciae prolixius ista aestimate quam Gaalia solitae sint. Cuius rei luculenta testimonia proferre possem, si quorundam nostrorum hominum e ministerio Quaestorio quaestus immodicos commemorare vellem ex collybo factitatos dum