장음표시 사용
61쪽
Μ. A..ΜUR ET Ihic captetoos duos, illi Viai astant, ii stant ambo, non sedent. Sed ne apud Plautum quidem talium modus. Hujus generis sunt et illa Homerica :Τέκνον φίλε
Et illud Virgilianum: iq)Crastina mi, mea si non irrita dicta Putaris, Ingentes Rutulis vectabis coedis acer s.
Pars Pedes ire Parat camm,Pars arduin aliis. Fersiar equis.
Possum e Sophocle, Euripide, Pindaro, aliis quamlibet multa congerore ; sed ne longior sim et ne tibi homini eruditissimo videae
62쪽
ISdulidere, pauca tantum tibi in memoriam ex ipso tacerone revoca Ita igitur est in s cundo ) Tusculanarum: . Etenim si orationes, quas nos multitudinis judicio Probari polebam us, ροPularis est e In illa facultas, et ei Min eloquensim est audiermium amrobatis sed si rem tebantun nrannulli, qui nihil tati rem, nisi quod se imitari Posse consederint, etc Scio, 'esse locum quendam, ubi Atticum scribens, cum mistolam dixisset, ita reliquum orationis contexuit, quasi litteras dixisset, non vinolam. Sed nunc non Venin in mentem. Inspice diligenter locum illum ex Catone in Joxe, ubi citantur hi duo versus. Caeciliani
Thm etiam in senecta Mede tito misereέmum, Sentire, ea aetate erae Odiosum se alteri.
et vide, cum quo est, quae statim subjungit, Eohaereant: Iucundum potius, quiam odiosum. Neque- enim hoc dicit : miserum est sentiae, Se jucundum Amius, quam odiosum; sed hoc: si quis commodus Sencx rit et diumantis, euinjucuridum Potius esse, quom Odio m. Quae
tamen sententia, si verbae tantum SpeCtes,
essici nullo modo potest. Revocabo te ad illos
63쪽
ipsos libros de oratore ist). Ita igitur Ioquitur in iocorum tractatione: Ex eodem hoc perus illud est, quod urit, Malugineruem illum
M. Scψionem, Cum ex centuria sua renunciaret
Acidinum conSuiem. Princoque dixisset, Dic de L. Manlio non bonum, inquit, σι enumquocirem esse. bitror. Vide, quam conveniat Maluginensem illum cum Verbo inquit, quod postea subjunxiti Eodem igitur modo cum dixisset: oetenim ceισω fere aintra et Cetera; ita dixit postea cujus terminis Smta teneam quasi non bene dicere dixisset, sed ars bens dicendi, quod orationis ακολου Θέα postulare. videbatur. Habes verbosam et insuavem epia .stolam, ut Scriptam a properante et occupato
etiamque, ut tibi molestia duplicetur, mea manu scriptam, ut sortassis etiam in Iegendo aliquid tibi negotii suturum siti Gisbertus enim noster, propterea quod ei hodie ad sores herilis cubiculi assidendum est, ut statis victibus .omnes cubicularii solent, operam mihi dare non potuit. A te peto, ut me amm: quod cum facies, mutuo me facturum esse, Scito. Vale. Romae. VL ML Mart. MDLXV.
64쪽
J Iihi epodo, irascerer Τitio nostro, nisi Vererer, ne ipse eandem rationem iniret placandi mei. quam iniit abhinc biennium. Eleuim, sineScis, cum ego eum, nescio qua de cauma, subaspere appellassem meque illi iratum esse dixissem; renidens ille, Ραο, i inquit, 'erbinu magnio . redemtum oelis. Eo ipso dio sub Vesperam, Cum mihi jam parata coenula Emet, ecce tibi homo ad sores. Quid tu, inquam, huc 3 TU Tm, inquit, ut cinnem, si rigplacare ic ρο im, φιλίαν Δαφὶ. τράπεζαν. Tu
Vero coenare mecum PoteS: placare me neque tam cito neque tam iacile potes. - Inter coenum multa, ut solet, sestive narrare, multa urbane
dicere: quae omnia ego, non sacile quidem, sed tamen mihi imperans silentio audiebam, ita composito ad severitatem vultu, ut ne illud quidem sacerem, quod canes iratae εο- Ienti, Discessurus, etiamne, inquit, iratus es pMulto, inquam, iratior, quam prius. Postridie eadem hora, cum tanquam ad Constitutum v
nisset, quaerenti mihi: Quid tu huc denuo
65쪽
α6 A. II. MUR ET Iinvocatus Τ Αὐτοματοι δ' ἀτα Θοὶ, inquit ille. Itane, inquam, salsis dictis et versiculis
coenam te quotidie nacturum. Ρutas 3 At ego, ne erres, hodie non coeno. Recte Sane, inquit, ego igimr, te vectante, horia tua Comediam. Scio enim, quid tibi in coenam Paratum sit. Forte autem eo die amicus quidam ad in turdos et ficedulas aliquot miserat Quarum Cum partem coqui, partem in Crastinum sei vari vellem; praeteriens ipse coquo meo, homini simplici ac credulo, apud quem valde
Vatiosus est, persuaserat, ut Omnes Coqueret ; alioqui enim lare, ut eorrumperentur. Ita
mihi denuo- hospes habendus fuit non multi tantum josi, sed multi etiam ciui. Ubi ads dimus, tam multa dixit, ut non ceteris tantum domesticis 1 isti ilia distend Pit, sed postremo mihi etiam ipsi, qui tristitiam simulare Cupi bam, risum invitissimo Oxcusserit. Facile jampe Picere poterat, iram in se meam aut nullam fuisse et ita erat) aut plane depositam esse; sed inpediebat homini putare, me adhue iratum sibi. Redit tertio et quaerenti, quid hoc negotii esset, Molo, inquit, Parere Meteri
66쪽
. ἐταιρων Δηρον. Tum, tu igitur, inquam, Unum me sodalem habes Ego pero, inquit, te ianico os unicum, neque mihi unquum bene est, nisi Cum Et erae et i messe unia tecum licet. Autibi igitur diu videris abfuisse, qui meCum et heri et nudius tertius coenaveris Quin imo, inquit, ιta erga te assectus' stim, ut Medris ille rega Cyrum, και Ooων σκαρδα Συττω χρονον πάνυ πολυς ριοὶ δοκεῖ εἶναι. Abi, inquam, quo dignus es, cum istis tuis ineptiis, an te mihi Pro ignoto verba dare postulas Licui ι dicere, licuit objurgare: ipse tamen absterreri nunquam potuit, quin mecum coenaret. Sublatis mensis, quaeso, inquam, amoto ludo, an
hoc quotidie facturus es Quotidie, inquit, donec te pihi plane Placatum erae CognoMero. At ego, inquam, potius jusjurandum in eam rem arbitratu tuo dabo. Quid quaeris λ Nisi irasci desiissem, adhuc, Opinor, eum συνδειπνον quotidianum haberem. Itaque quidvis jam Ρerpeti possum potius, quam ut istis irascar, qui se tam bene vindicare norunti Extra iocum, mi Gerarde, neque Titio quisquam vir melior est neque ossicii plenior neque cujus Rut sermo aut convictus mihi dulcior sit; sed
67쪽
28M. A. MUR ETItamen interdum in me nimis sibi inulta per mittit. Nihil est in bibliotheca mea ita ab
trusum ac reconditum, ut ei non pateat: omnia inspicit, omnia perscrutatur. Fuit etiam tempus, cum, quidquid visum erat, etiam me inconsulto, auferebat ac deinde reserebat; sed id sacero desiit, postquam me aegre ferre animadvertiti Et tamen sic quoque, absente me, pervolutat Omnia, omnes serulos excutit,
neque si quid modo absolutum ac perpolitum est, sed rudia etiam, si collibuit, et inchoata describiti Quis neget hoc nimium p ait Hispanus poeta. Sed sit satis.; saltem ne me traduceret, sed c quod semper pollicetur, numquam praesino nugas meas legeret solus. Nunc, quia ita me amat, ut mea Omnia miretur, VOS quoque sibi esse hujus erroris socios putat et ea saepe vobis, ut admiranda, dilaudat, quae VOS, Sat Scio, contemneretis. Mitto cetera. Hoc de Graeca tragoedia quale estῖ Neque enim unitibi, ut putas, sed aliis compluribus amicis dixit, vidisse se apud me tragoediam quandam Graecam admirabilem: cum tamen ego Latino quidem duas tantum adolescentulus tragoedias scripserim, de Graeca tragoedia scribenda num
68쪽
quam . ne per Somnium quidem, Cogitarim. Non ea vis animo. Et tamen Vix credas, quot
mihi tragoedias ficta illa tragoedia concitarit multis, qui ex eo illud audierant, eius lege dae potestatem sibi fieri postulantibus mecumque, quod id non facerem, expostulantibus. Narrabo tibi rem totam, ut tum Porro na rare aliis possis. Sumpseram haud ita pridem
Otiosus in manus Senecae tragoedias easque animi caussa evolvebam ac sorte incideram in principium Troadum. Ita euim Vocandam Puto, quae Vulgo dicitur Τroas. Libuit te lare, num quid Graece simile possem, et Sur bito quodam impetu ita exorsus Sum: Ει τυρανν* Θυριον ἐξαρθεὶς Φρενας 70ηθε γαυρος , λὶ πομπάζεται, Ἐς ἀει τb Θεiον ταυτον ἐλπίσας μενεῖν,
Ἐφιοι τε και σοι, δυσριορε Τροι',
69쪽
3oM L MUR ETIEt tamen, Blandiente progressu, persecutus sum totam . illam Hecubae ρησιν. In illud αὐτοσχεδίασμα, absente me, inciderat Titius, et putans, Se repexisse, quod pueri in faba,
avidissime legere exorsus, superveniente me, destititi Vix a me digressus erat, Cum, ut in quemcunque amicorum inciderat, spargit, miriscum poetam esse mer sisam a se tragoediam Graecam meam, δαιμι γνιον τι χρῆμα; sed me non temere quemlibet ad mea Iegenda admittere. Jovis, ut ait Horatius, auribus illa servare. Paucis post diebus, ut quisque amicorum mihi obvius factus erat, ita omnes orare, Obsecrare, obtestari, uti
sibi saltem inspiciendae praeclarae illius trago diae sacerem copiam. Cum ego, qui vix jam
illorum versuum memineram, negarem, ullam unquam a me scriptam esse tragoediam Gra
cam idque etiam jurejurando confirmarem; neque tamen aut hoc persuadere possem aut ab eis cognoscere, quis eius fabulae auctor fuisset: extitit tandem unus, qui Titium Nominaret. Audito hominis nomine, statim
Scribendum non quod meri e Plauto
70쪽
II suspicatus sum id, quod res erati Itaque eum quibusdam eorum, iis praecipue, quos videbam iniquiore animo serre, quod parum
amice agere me Secum putarent, eOS Vera
ostendissem; sepi, ut tragoedia in mimum verteretur. Video, tibi quoque illud me daciqium aversum. Tu vero, mi Gerarde, Ve, quidquam meorum esse arbitreris, quod ego non tecum libentissime communicem. Quod si tanti 'essem, ut quidquam tale scripsissem; non te modo auditorem, monitorem, Censorem admitterem, sed alios operis inspectores quam possem Plurimos Corrogarem. Neque enim mihi cornea fibra GL Nequo quisquam unquam, qui bonos versus aut 'fecisset aut secisse se putaret, occultos illos habere voluit. Ego de tua valetudine, de studiis tuis, quid in isto amoenissimo secessu legas, quid scribas, cognoscere discupio. Valμ et alumnum tuum praestantissimum adolescentem, Ascanium Columnam, quando me ab po amari scribis, meo nomine saluta. Romae