Satirarum reliquiae Adiectus est liber Priaperorum

51쪽

PETRONA nec ullus tot malorum sinis suisset, nisi epidipnis esset allata, turdi siligine, uvis passis nucibusque sarsi. insecuta sunt Cydonia

etiam mala spinis confixa, ut echinos emicerent. et haec quidem tolerabilia erant, si non fericulum longe monstrosius essecisset, ut

vel fame perire mallemus . nam cum positus eSset, ut nos putabamus, anser altilis circaque pisceS et Omnium genera aVium . . . . iu

quit Τri in alcitio 'quicquid videtis hic positum, de uno corpore est factum.' ego, scilicet homo prudentissimus, statim intellexi quid esset, et respiciens Agamemnonem 'mirabor' in tuam 'nisi omnia

ista de . . . lacta sunt aut certe de luto. vidi Romae Saturnalibus eius-70 modi cenarum imaginem fieri.' necdum sinieram Sermonem, cum Trimalchio ait: 'ita crescam patrimonio, non corpore, ut iSia cocu Smeus de porco fecit. non poteSt esSe pretiosior homo. Volueris.

de vulva faciet piscem, de lardo palumbum, de perna turturem, decolaepio gallinam. et ideo ingenio meo impositum est illi nomen bellissimum; nam Daedalus vocatur. et quia bonam mentem habet, attuli illi Roma munus cultros Norico serro.' quos statim iussit a Dferri inspectosque miratus est. etiam nobis potestatem fecit, ut

mucronem ad buccam probaremus.

subito intraverunt duo servi, tanquam qui rixam ad lacum secissent; certe in collo adhuc amphoras habebant. cum ergo Τrimalchio ius inter litigantes diceret, neuter sententiam tulit decernentis, Sed alterius amphoram fuste percussit. consternati nos insolentia ebriorum intentavimus oculos in proeliantes notavimusque Ostrea pectinesque e ga Stris labentia, quae collecta puer lance circumtulit. has lautitias aequavit ingeniosus coeus; in craticula enim argentea cochleas attulit et tremula taeterrimaque voce cantavit. pudet reserre, quae secuntur: inaudito enim more pueri capillati attulerunt unguentum in argentea pelvo pedesque recumbentium unxerunt, cum ante crura talosque corollis vinxissent. hinc ex eodem unguento in vinarium atque lucern,in aliquantum est insusum

iam coeperat Fortunata velle saltare, iam Scintilla frequentius plaudebat quam loquebatur, cum Τrimalchio 'permitto' inquit Philarore et Carrio, etsi prasinianus es famosus, dic et Menophilae, contubernali tuae, discumbat.' quid multa paene de lectis deiecti

sumus, adeo totum triclinium familia occupaverat. certe ego notavi super me positum cocum, qui de porco anserem secerat, muria condimentisque latentem . nec contentus fuit recumbere, sed continuo

Ephesum tragoedum coepit imitari et subinde dominum suum sponsione provocare 'si prasinus proximis circensibus primam palmam'. diffusus hac contentione Trimalchio 'amici' inquit 'et servi ho

52쪽

mines sunt et aeque unum lactem biberunt, etiam si illos malus satus oppressit. tamen me salvo cito aquam liberam gustabunt. ad Summam, omnes illos in testamento meo manumitto. Philargyro etiam landum lego et contubernalem suam, Carrioni qu0que insulam et vicesimam et lectum stratum . nam Fortunatam meam heredem lacio, et commendo illam omnibus amicis meis. et haec ideo omnia publico, ut familia mea iam nunc sic me amet tanquam mortuum.' gratias agere omnes indulgentiae coeperant domini, cum ille oblitus nugarum exemplar testamenti iussit asserri et totum a primo ad ultimum ingemesconte lamilia recitavit. respiciens deinde Habinnam 'quid dicis' inquit amico carissime' aediscas monumentum meum, quemadmodum te iussi' valde te rogo, ut secundum pedes statuae meae catellam fingas et coronas et unguenta et Petraitis omnes pugnas, ut mihi contingat tuo beneficio post mortem vivere; praeterea ut Sint in fronte pedes centum, in agrum pedes ducenti. omne genuS enim poma volo Sint circa cineres meos, et vinearum largiter. valde enim salsum est vivo quidem domos cultas esse, non curari eas ubi diutius nobis habitandum est. et ideo ante omnia adiei volo: 'hoc monumentum heredem non sequitur'.

ceterum erit mihi curae, ut testamemo caveam, ne mortuus iniuriam accipiam. praeponam enim unum ex libertis sepulcro meo custodiae causa, ne in monumentum meum populus cacatum currat. te rogo, ut naVeS etiam ... monumenti mei facias plenis velis euntes, et me in tribunali sedentem praetextatum cum anulis aureis quinque et Dummos in publico de sacculo effundentem; scis enim, quod epulum dedi, binos denarios. lactatur, si tibi videtur, et triclinia. facias et totum populum si hi suaviter lactentem. ad dexteram meam ponas statuam Fortunatae meae columbam tenentem: et catellam cingulo alligatam ducat: et cicaronem meum, et amphoras copiosas gypsatas, ne esiluant vinum. et urnam licet fractam sculpas, et Super eam puerum plorantem. horologium in medio, ut quisquis horas inspiciet, Velit nolit, nomen meum legat. inscriptio quoque vide diligenter si haec satis idonea tibi videtur: C. Pompeius Trimalchio Maecenatianus hic requiescit. huic seviratus absenti decretus est. cum posset in omnibus decuriis Romae esse, tamen noluit. pius, fortis, si delis, ex parvo crevit, sestertium reliquit trecenties, nec unquam philosophum audivit. vale: et tus.

haec ut dixit Τrimalchio, flore coepit ubertim. flebat et For- 72tunata, flebat et IIabinnas, tota deniquo familia, tanquam in funus rogata, lamentatione triclinium implevit. immo iam coeperam etiam ego plorare, cum Trimalchio 'ergo' inquit cum sciamus nos mori iuros eSSe, quare non vivamus ' sic vos felices videam, coniciamus

53쪽

PETR0NA nos in balneum, meo periculo, non poenitebit. Sic calet tanquam surnus vero, vero' inquit Habinnas de una die duas lacere, nihil malo' nudisque consurrexit pedibus et Τrimalchionem plaudentem subsellui coepit. ego respiciens ad Ascylton 'quid cogitas ' inquam 'ey enim si videro balneum, statim expirabo'. 'assentemur' ait illo et dum

illi balneum petunt, nos in turba exeamus'. cum haec placuissent, ducente per porticum Gitone ad ianuam venimus, ulli canis catenarius tanto nos tumultu excepit, ut Ascyltos etiam in piscinam ceciderit. nec non ego quoque ebrius, qui etiam pictum timueram canem, dum nauinti opem sero, in eundem gurgitem tractus sum. servavit nos tamen atriensis, ipsi interventu suo et canem placavit et nos trementes extraxit in siccum. et Giton quidem iam duillim se ratione acutissima redemerat a cane; quicquid enim a nobis acceperat de cena, latranti sparserat. at ille avocatus cibo furorem suppresserat. ceterum cum at entes uti lue yetissemus ab atriense, ut nos extra ianuam emitteret, erras' inquit si putas te exire hac posse

qua Veni Sti. nemo uni tuam convivarum per eandem ianuam emis-73 sus est: alia intrant, alia exeunt.' quid faciamus homines miserrimi et novi generis labyrintho inclusi, quibus lavari iam coeperat votum esse' ultro ergo rogavimus, ut nos ad balneum ducerin, proiecti S-que vestimentis, quae Giton in aditu siccare coepit, balneum intravimus, angustum scilicet et cisternae frigidariae simile, in quo Τrimalchio rectus stabat. ac ne sic quidem putidissimam eius iactationem licuit et Iugere; nam nihil melius esse dicebat, quam sine turba lavari, et eo ipso loco aliquando pistrinum fuisse. deinde ut lassa ius consedit, invitatus balnei sono diduxit usque ad cameram os ebrium et coepit Menecratis cantica lacerare, sicut illi dicebant, qui linguam eius intelligebant. ceteri convivae circa labrum manibus nexis currebant et gingilipho ingenti clamore exonabant. alii autem aut restrictis manibus anulos de pavimento conabantur tollere aut posito genu cervices post terga flectere et pedum extremos pollices

tangere. nos, dum alii sibi ludos laciunt, in solium, quod rimalchioni parabatur, descendimus ergo ebrietate discussa in aliud triclinium deducti sumus, ubi

Fortunata disposuerat lautitias Isuasi ita ut supra lucernas . . . aeneolosque piscatores notaverim et mensas totas argenteas calicesque circa fictiles inauratos et vinum in conspectu sacco defluens.

tum Trimalchio 'amici' inquit 'lio die servus meus barbatoriam secit, homo praefiscini frugi et micarius. itaque τεγγε πνευ/ιονας lacia-74 mus et usque in lucem cenemus.' haec dicente eo gallus gallinaceus

54쪽

cantavit. qua voce confusus Τrimalchio vinum sub monsa iussit es- fundi lucernamque etiam mero spargi. immo anulum traiecit in dexteram manum et 'non sine causa' inquit 'hic bucinus signum dedit; nam aut incendium oportet fiat, aut aliquis in vicinia animam abiciet. longe a nobis. itaque quisquis hunc indicem attulerit, corollarium accipiet.' dicto citius de vicinia gallus allatus est, quem Τrimalchio . . . iussit, ut nono coctus fieret. lacu ratus igitur ab illo doctissimo coco, qui paulo ante de porco aves piscesque secerat, in caccabum est coniectus. dumque Daedalus potionem serventissimam haurit, Fortunata mola huxpa piper trivit.

sumptis igitur matteis respiciens ad familiam Trimalchio 'quid vos' inquit adlluc non cenastis' ahite, ut alii voniant ad osticium.'subiit igitur alia classis, et illi quidem exclamavere: 'vale Gai', hi

autem: fave Gai'. hinc primum hilaritas nostra turbata est; nam cum puer non in speciosus inter novos intrasset ministros, invasit eum Trimalchio et osculari diutius coepit. ita quo Fortunata, ut ex aequo ius firmum apii robaret, male dicere fΤrimalchionem l coepit et purgamentum dedecus pie praedicare, qui non contineret libidinem suam. ultimo etiam ad iocit: 'canis'. Trimalchio contra ostensus convitio caliconi in laciem Fortunatae immisit. illa, i an tuam oculum perdidisset, exclamavit manusque trementes ad laciem suam admovit. consternata est etiam Scintilla trΡpidantem quo sinu suo texit. immo puer quo pae officiosus urceolum frigidum ad malam eius admovit. super quem incumbens Fortunata gemere ac flere coopit. contra Trimalchio 'quid enim ' inquit ambubaia non meminit, sed de machina illam sustuli, hominem inter homines Dei. at instat se tanquam rana, et in Sinum suum non Spuit, CudeX, Donmulier. sed hic, qui in pergula natus est, aedes nun somniatur. ita genium meum propitium habeam, curabo, domata sit Cassandra caligaria. et ego, homo dipundiarius. sestertium centies accillere potui. scis tu me non mentiri. Agatho unguentarius here proxime seduxit me et 'suadeo' inquit non patiaris genus tuum interire'. at ego dum bonatus ago et nolo videri levis, ipse mihi asciam in crus

impegi. recte, cura ho, me unguibus quaeraS. et ut depraesentiarum

intelligas, quid tibi seceris: Habinna, nolo, statuam eius in monumento meo ponas, ne mortuus quidem lites habeam. immo, ut sciat me p0Sse malum dare, nolo, me mortuum basiet.'

post hoc fulmen Habinnas rogare coepit, ut iam desineret TS irasci, et 'nemo' inquit 'nostrum non peccat. homines Sumus, non dei'. idem et Scintilla flens dixit ac per genium eius Gai una appellando rogare coepit, ut se frangeret. non tenuit ultra lacrimas Trimalchio et rogo' inquit Habinna, sic peculium tuum fruniscaris:

55쪽

PETRONII si quid perperam laci, in faciem meam inspue. puerum basiavi frugalissimum, non propter sormam, sed quia frugi est: decem paries dicit, librum ab Oculo logit, I hraecium sibi do diariis fecit, arcisellium de suo paravit et duas trullas. non est dignus quem in oculi Sseram' sed Fortunata vetat. ita tibi videtur, sulcipedia' suadeo,

bonum tuum concoquas, milva, et me non lacias ringentem, amasiuncula; alioquin experieris Orebrum meum. nosti me: quod Se mel destinavi, elavo tabulari fixum est. sed vivorum meminerimuS. Vos rogo, amici, ut vobis suaviter sit. nam ego quoque tam sui

quam vos estis, sed virtute mea ad hoc perveni. corcillum est quod homines facit, cetera quisquilia omnia. 'bene emo, bene vendo'; alius alia vobis dicet. selicitato dissilio. iv autem, sterteia, etiamnum ploras' iam curabo, satum tuum plores. sed, ut coeperam dicere, ad hanc me fortunam frugalitas mea perduxit. iam magnuSex Asia veni, quam hic candelabrus esi. ad summam, quotidie me solebam ad illum metiri, et ut celerius rostrum barbatum haberem,

labra de lucerna ungebam. tamen ad delicias flaminat ipsi mi id ominil

annos quattuordecim sui. nec turpe est, quod dominus iubet. ego tamen et ipsi mae Idomina et satis faciebam. scitis, quid dicam: taceo, quia non sum de gloriosis. ceterum, quemadmodum di volunt, dominus in domo factus sum, et ecce cepi ipsimi cerebellum. quid multa coheredem me Caesari fecit, et accepi patrimonium laticlavium. nemini tamen nihil satis est. concupivi negotiari. ne multis VOS m0rer, quinque naves aedificavi, Oneravi vinum - et tunc erat contra aurum misi Romam. putares me hoc iussisse: omnes naves naufragarunt, factum, non fabula. uno die Neptunus trecenties sestertium devoravit. putatis me desecisse' non mehercules

mi haec iactura gusti fuit, tanquam nihil lacti. alteras seci maiores

et meliores et seliciores, ut nemo non me virum sortem diceret scitis, magna navis magnam sortitudinem habet. oneravi rursus vinum, lardum, labam, seplasium, mancipia. hoc loco Fortunata rempiam fecit; omne enim aurum suum, omnia vestimenta vendidit et mi centum aureos in manu posuit. hoc suit peculii mei sermentum. cito sit, quod di volunt. uno cursu centies sestertium corrotundavi. statim redemi fundos omnes, qui patroni mei suerant. aedifico do mum, . . . Venalicia, coemo iumenta; quicquid tangebam, erescebat

tanquam favus. postquam coepi plus habere, quam tota patria mea habet, manum de tabula: sustuli me de negotiatione et coepi per libertos laenerare. et sane nolentem me negotium meum agere exhortavit mathematicus, qui venerat sorte in coloniam nostram, Graeculio, Serapa nomine, consiliator deorum. hic mihi dixit etiam ea, quae oblitus eram; ab acia et acu mi omnia exposuit; intestinas

56쪽

meas noverat, tantum quod mihi non dixerat, quid pridie cenaveram. putasses illum Semper mecum habitasse. rogo, Habinna-TTputo. intersuisti -: 'tu d0minam tuam de rebus illis secisti. tu parum felix in amicos es. nemo unquam tibi parem gratiam resert. tu latifundia possides. tu viperam sub ala nutricas' et, quod vobis non dixerim, et nunc mi restare vitae annos triginta et menSesquattuor ei dies duos. praeterea cito accipiam hereditatem. hoc

mihi dicit salus meus. quod si contigerit fundos Apuliae iungere,

satis vivus pervenero. interim dum Mercurius vigilat, aedificavi hanc domum. ut scitis, cusuc erat; nunc templum eSt. habet qua tuor cenationes, cubicula viginti, porticus marmoratas duas, Susum cenationem, cubiculum in quo ipse dormio, viperae huius sessorium, ostiarii cellam perbonam; hospitium hospites capit. ad summam, Scaurus cum huc venit, nusquam mavoluit hospitari et hahet ad mare paternum hospitium. et multa alia Sunt, quae statim vobis ostendam. credite mihi: assem habeas, assem valeas; habes, habeberis. sic amicus vester, qui fuit rana, nunc eSt rex. interim, Stiche, profer vitalia, in quibus volo me esserri. profer et unguentum et ex illa amphora gustum, ex qua iubeo lavari Ossa mea .' non est moratus Stichus, Sed et stragulam albam et praetex- T.

tam in triclinium attulit

iussitque nos tentare, an bonis lanis essent consecta. tum subridens 'vide tu' inquit Stiche, ne ista mures tangant aut tineae; alioquin te vivum comburam. ego gloriosus volo esterri, ut totus mihi populus bene iniprecetur.' statim ampullam nardi aperuit omnesque nos unxit et spero' inquit 'laturum ut aeque me mortuum iuvet tanquam vivum.' nam vinum quidem in vinarium iussit insundi et sputate vos' ait 'ad parentalia mea invitatos eSSe.'ibu res ad summam nauseam, cum Trimalchio ebrietate turpissima gravis novum acroama, cornicines, in triclinium iussit adduci, sultusqtie cervicalibus multis extendit se super torum extremum et singile me' inquit 'mortuum esse. dicite aliquid belli.'consonuere cornicines funebri strepitu. unus praecipue servus libitinarii illius, qui inter hos honestissimus erat, tam valde intonuit, ut totam concitaret viciniam . itaque vigiles, qui custodiebant vicinam regionem, rati ardere Τri in alchionis domum effregerunt ianuam subito et cum aqua securibusque tumultuari suo iure coeperunt. nos occasionem opportunissimam nacti Agamemnoni verba dedimus raptimque iam plane quam ex incendio fugimus neque lax ulla in praesidio erat, quae iter aperiret errantibus, 79

57쪽

PETRONA nec silentium noctis iam mediae promittebat occurrentium lumen. accedebat huc ebrietas et imprudentia locorum etiam interdiu obscura. itaque cum hora paene t0ta per omnes Scrupos gastrarumque ominentium fragmenta traxissemus cruentos pedes, tandem expliciti acumine Gitonis sumus. prudens enim l pridiel, cum luce etiam clara timeret errorem, Omnes pilas columnasque notauserat crBia, quae liniamenta evicerunt spississimam noctem et notabili candore ostenderunt errantibus viam . quamvis non minus sudoris habuimus etiam postquam ad stabulum pervenimus. anus enim ipsa inter deversitores diutius ingurgitata no ignem quidem admotum sensisset. et forsitan pernoctassemus in limine, ni tabellarius Trimalchionis intervenisset. . . vehiculis dives. non diu ergo tumultuatus stabuli ianuam est regit et nos per eandem . . . terram admisit

qualis nox suit illa, di deaeque, quam mollis torus. haesimus calentes et transfudimus hinc et hinc labellis

errantes animaS. Valetst, curae mortalis. ego sic perire coepi. Sine caussa gratulor mihi. nam cum solutus mero remisissem ebrias

manus, Ascyltos, omnis iniuriae inventor, subduxit mihi nocte puerum et in lectum uanstulit suum, volutatusque liberius cum fratre non suo, sive non sentiente iniuria in sive dissimulante, indormivit alienis amplexilius oblitus iuris humani. itaque ego ut experrectus pertrectavi gaudio despoliatum torum si qua est ama utibus sides, legol dubitavi, an utrunque traicerem gladio somnumque morti iungerem. tutius demum secutus consilium Gitona quidem verberibus expilavi, Ascylton autem truci intuens vultu 'quoniam' inquam 'fidem scelere violasti et communem amicitiam, res tuas ocius tolle et alium locum, quem polluas, quaere.' non repugnavit ille, sed postquam optima si de partiti manubias sumus, 'age' inquit 80 nunc et puerum dividamus.' iocari putabam discedentem. at illo gladium parricidali manu strinxit et 'non si ueris' inquit 'hac praeda, Super quam solus incumbis. partem meam necesse est vel hoc gladio contemptus abscindam.' idem ego ex altera parte seci et intorto circa brachium pallio composui ad proeliandum gradum. inter hanc miserorum dementiam infelicissimus puer tangebat utriusque genua cum fletu petebatque suppliciter, ne Τhebanum par humilis taberna Spectaret, neve Sanguine mutuo pollueremus familiaritatis clarissimae sacra. 'quod si utique' proclamabat facinore opus est, nudo ecce iugulum, convertite huc manus, imprimite mucrones. ego mori debeo, qui amicitiae sacramentum delevi.' inhibuimus serrum Duiligoo by Corale

58쪽

post has preces, et prior Ascyltos 'ego' inquit 'sinem discordiae im-Ponam. Puer ipSe, quem vult. sequatur, ut sit illi saltem in eligendo fratre salva liberias.' ego qui vetustissimam consuetudinem pu1abam in sanguinis pignus transisse, nihil timui, immo conditionem praecipiti festinatione rapui commisi ilue iudici litem, qui ne dpliberavit quidem, ut videretur cunctatus, verum statim ab extrema parte verbi consurrexit et fratrem Ascylton elegit. fulminatus hac tironuntiatione, sic ut eram, sine gladio in lectulum decidi, et attulissem mihi damnatus manus. si non inimici victoriae invidissem. egreditur superbus eum praemio Ascyltos et paulo ante carissimum sibi commilitonem sortunaeque etiam similitudine parem in loco peregrino destituit abiectum. nomen amicitiae sic, quatenus expedit, haeret; calculus in tabula mobile ducit opus. cum fortuna manet, vultum servatis, amici; cum cecidit, turpi vertitis ora fuga. grex agit in scaena mimum: pater ille vocatur, filius hic, nomen divitis ille tenet. mox ubi ridendas inclusit pagina parteS, vera redit lacies, adsimulata perit. nec diu tamen lacrimis indulsi, sed veritus, ne Menelaus etiam 81 antescholarius inter cetera mala solum me in deversorio inveniret, collegi sarcinulas locumque secretum et proximum litori maestus conduxi. ihi triduo inclusus redet inte in animum solitudine atque contemptu verberabam aegrum planctibus pectus et inter tot altissimos gemitus frequenter etiam proclamabam: fergo me non ruina terra potuit haurire non iratum etiam innocentibus mare effugitu diritim, harenae imposui, hospitem occidi, ut inter audaciae nomina mendicus, exul, in deversorio Graeca o urbis iacerem deSertus et quis hanc mihi solitudinem imposuit adules cons omni libidine impurus et sua quo lue consessione dignus exilio, Stupro

liber, stupro ingenuus, cuius anni ad tesseram vaenierunt, quem tanquam puellam conduxit etiam qui virum putavit. quid ille alter qui lian quaml die togae virilis stolam sumpsit; qui, ne vir eSSet, a

matre persuasus est, qui opus muliebre in ergastulo secit, qui postquam conturbavit et libidinis suae solum vertit, reliquit veteris amicitiae nomen ei, pro h pudor, tanquam mulier secutuleia unius nocti Stactu omnia vendidit . iacent nunc amatores obligati noctibus totis, ei sorsitan mutuis libidinibus attriti derident solitudinem meam. sed non impune. nam aut vir eqo liberque non sum, aut noxio sanguine parentabo iniuriae meae

59쪽

PΕΤRONI 82 haec locutus gladio latus cingor, et ne infirmitas militiam perderet, largioribus cibis excito vires. mox in publicum prosilio furentisque more Omnes circumeo porticus. sed dum attonito vultu es Ieratoque nihil aliud quam caedem et sanguinem cogito frequentiu Sque manum ad capulum, quem devoveram, relero, notavit me miles, Sive ille planus suit sive nocturnus grassator, et 'quid tu' inquit 'commilito, ex qua legione es aut cuius centuria ' cum constantissime et centurionem et legionem essem ementitus, 'age ergo inquit ille 'in exercitu vestro phaecasiati milites ambulant ' cum deinde vultu atiliae ipsa trepidatione mendacium prodidissem, ΡΟ-nere me iussit arma et malo cavere. despoliatus ergo, immo Praecisa ultione retro ad deversorium tendo paulatimque temeritate laxata coepi grassatoris audaciae gratias agere

non bibit inter aquas poma aut pendentia earpit Τantalus infelix, quem sua vota premunt. divitis haec magni facies erit, omnia cernen Squi tenet et sicco concoquit ore famem. non multum oportet consilio credere, quia suam habet fortuna rationem

83 in pinacothecam perveni vatio genere tabularum mirabilem. nam et Zeuxidos manus vidi nondum vetustatis iniuria victas, et Protogenis rudimenta cum ipsius naturae veritate certantia non Sine quodam horrore tractavi. iam vero Apellis, quam Graeci ius Ooxis ιον appellant, etiam adoravi tanta enim subtilitate extremitates imaginum erant ad similitudinem praecisae, ut crederes etiam animorum esse picturam. hinc aquila ferebat caelo sublimis Iliseum, illinc candidus Hylas repellebat improbam Naida. damnabat Aliollo noxias manus lyramque resolutam modo nato flore honorahat. inter quos etiam pictorum amantium vultus tanquam in solitudine exclamavi: 'ergo amor etiam deos tangit. Iuppiter in caelo suo non invenit quod diligeret, sed peccaturus in terris nemini tamen iniuriam fecit. Hylan Nympha praedata imperaSset amori Suo, Si Venturum ad inistrilictum Herculem credidisset. Apollo pueri umbram revocavit in florem, et omnes sabulae quoque sine aemulo habuerunt complexus. at ego in Societ; item recepi hospitem Lycurgo crudeliorem. ecce autem, ego dum cum ventis litigo, intravit pinacothecam senex canus exercitati vultus et qui videretur nescio quid magnum promittere, sed cultu non proinde speciosus, ut facile appareret Disiliaco by Coos e

60쪽

eum eae hac nota litteratorum esse, quos odisse disites solent. is ergo ad latus constitit meum

ego' inquit 'poeta sum et ut spero, non humillimi spiritus, si modo coronis aliquid credendum est, quas etiam ad imperitos deserre gratia solet. quare ergo' inquis 'tam male vestitus es V propter hoc ipsum. amor ingenii neminem unquam divitem fecit. qui pelago credit, magno se faenore tollit; qui pugnas et castra petit, praecingitur auro; vilis adulator picto iacet ebrius ostro, et qui sollicitat nuptas, ad praemia peccat: sola pruinosis horret lacundia pannis 5 atque inopi lingua desertas invocat artes. non dubie ita est: si quis vitiorum omnium inimicus rectum iter 84 Vitae coepit insistere, primum propter morum disserentiam odium habet; quis enim potest probare diversa' deinde qui solas extruere divitias curant, nihil volunt inter homines melius credi, quam quod ipsi tenent. insectantur itaque, quacunque ratione possunt, litterarum amatores, ut videantur illi quoque insta pecuniam positi'

nescio liuo modo bonae mentis soror est paupertas'

'Vellem, tam innocens esset frugalitatis meae hostis, ut deliniri p0SSet. nunc veteranus est latro et ipsis lenonibus doctior'

in Asiam cum a quaestore essem stipendio eductus, hospitium 85 Pergami accepi. ubi cum libenter habitarem non solum propter cultum aedicularum, sed etiam propter hospitis formosissimum 1ilium, excogitavi rationem, qua non essem patri familiae suspectus amator. quotiescunque enim in convivio de usu formosorum menti O sacta est, tam vehementer excandui, tam severa tristitia violari aureS meas obscoeno Sermone nolui, ut me mater praecipue tanquam unum ex philosophis intueretur. iam ego coeperam ephebum in gymnasium deducere, ego studia eius ordinare, ego docere ac praecipere, ne quis praedator corporis admitteretur in domum

forte cum in triclinio iaceremus, quia dies sollemnis ludum artaverat pigritiamque recedendi imposuerat hilaritas longior, sero circa mediam noctena intellexi puerum vigilare. itaque timidissimo murmure votum feci et 'domina' inquam ' Venus, si ego hunc puerum basiavero, ita ut ille non sentiat, cras illi par columbarum donabo V. audito voluptatis pretio puer stertere coepit. itaque aggres-