장음표시 사용
101쪽
qui 3 At aliud in ore, aliud in pectore habere turpissimum est. Et tamen multa talia sunt, poetarum : ut illud Hesiodi, laudandam esse parvam navim: sed merces in m gnam imponendas. & hoc Virgilij,
Laudato ingentia rura: Exiguum colito.
Et hodie in Italia ustatuin est simile pro . verbium agricolarum : Laudandos montes : sed a planitie non recedendum. Capi-γle in eodem genςrejllud Sophoclis : la dandam justitiam : seniaerendaem lucro:
a quo praecepto etiam improbissimi, ve bo, re factis, ne ij quidem, qui boni viri habentyr, omnes abhorrent. Nunquid igitur, ut aliam vestem domesticam habemus, gliam forensem: ita alia alijs laudabimus, aha ipsi consectabimur λ An hoc p ritus fgnificant vetera illa poetica prove bia: cum saepe variar, ac multiplices sint hominum sententiae,ita ut eadem alij laudent, alij v perent, gravesq; interdum inimicitiae ex eiusmodi dissensionibus oriantur debere nos sinere unumquemque judicio suo illi': & potius quam ullam dimicationem aut contentionem suscipiamus, Iau- dare
102쪽
dare judicium ipsius: sed tamen id quod optimum est, sequit Ita mihi quidem videtur. Et cetera quidem hoc sensu accipi queunt: Sophocleum illud non potest: neque alia ratione summum poetam defendi pocse arbitror, quam ut dicamus eum habuisIerationem decori, & sententiam protulita Convenientem ei personae, quae tum loquens judicaretur.
Cicerono Divinatione in Verrem locutio contra Asconj mediani tentiam defenditur.
PRincipium divinationis in Verrem
hodie in omnibus vulgatis libris depravate legitut hoc, Si quis vestrum judices, aut eorum qui adpunt,forte miratur, me, qui tot annos in causis judiciisq. publicisi ita sum versatin, ut defenderim multos, la
rim neminem,sebito nunc mutata voluntate
ad accusandum descenderer is si mei consitast causam rationems cognoverit, una ta id quod acto probabit, 2 in hac causa profecto neminem mihi esse praeponendum actorem lutatii. Manavit autem error ab Asconio F a Paedi
103쪽
8 M. ANTONII MUR ETIPaediano, qui, cum in veteribus libris legeretur Dessenderim, putavit, speciem esse soloecismi, nisi aut aliquid adderetur, aut pro Psenderim, Dessendere legeretur : quomodo & quosdam legere affirmat. Sed hoc ab Asconio squae enim invidia est, vera proloqui ξ) incogitantius dictum est. Nulla enim hic neque umbra neque species Q-loecismi est. Fefellit eum, quod putavit ver bum Dratur absolute positum esse : & iulud Me conjungendum cum ijs, quae sequuntur. quod si esset, omnino legendum csset,Descendere. Sed non ita est. immo vero illud Me, conjungendum est cum verbo Miratur: quod si feceris, omnis illa falsa soloecismi species somniorum in morem
evanescet. Ita enim locutus est Cicero, ac si quis diceret. Assonium miror qui aliis in rebus tam accuratu uerit, in hac tam puer liter erraverit. Miror te, qui heri tantum biberis, hodie tam mane surrexeris. Miror te, qui semper antehac tibi praeclare moderatussis, hodie continere te non potueris. Miror C ceronem , qui semper usique huc defenderit, nunc, subito muniana voluntate ad accusandum defenderit. Hoc ego non aliam ob causam notandum putavi, quam quod tam multos
104쪽
fitillos Asconij auctoritate in eundem e rorem pertractos esse mirabar.
Cicerono e Lucusio lectio defensa, de Herculis sagittis ex Euripide.
Non absimili modo conatus est ho-
A-ν, locum Ciceronis e Lucullo mutare, qui tamen mutationis illius nihil indigebat, recteq; & emendate scriptus omnibus in libris circumferebatur hoc modo. Quid apud Euripidem Hercules, quum,
ut Eur hei bos, ita suos configebat segittis,
quum uxorem interimebat,quum conabatur
etiampatrem λ Hinc enim censitit is quem dico, tollendam esse particulam Ita, motus ea ratione, quod Hercules apud Euripidem in ea fabula nusquam Eurysthei filios confixisse dicatur, sed suos: quos insania correptus putabat esse Eurysthei filios :quod ut probet, quasi valde dubium, adducit etiam Euripidis versus. Atqui Mquod tu dicis, id ipsum Cicero dicit: tuque
dum, ut corruptum, ita integrum & vitio carentem locum emendare conaris, osten-
105쪽
8s M. ANTONII MUR ET Idis te aliud egisse, cum illa scriberes. Non enim hoc significatur,confixos esse ab He cute ut Eurysthei filios, ita etiam suos : sed ita confixos suos, ut si Eurysthei, quod ille insaniens putabat, filii fuissent. Equidem siquis hoc modo loquatur : Socrates capitis damnatus, ut multum, ita hilaris obduxi evenenum: non ita accipiam, ut & mulsum di venenum a Socrate epotum putem: sed eadem hilaritate obductum ab eo venena,
ac si mulsum fuisset. Sed ne optimi quidem
jaculatores semper collimant. .
Usa laudatio eoruo qui Corinthi's ope erentes occubuerunt, locis
SI putarem fore ut optimi scriptores,
Graeci praesertim, qui ab optimis & a curatissimis typographis editi jam
sint, vivo adhuc, &spirante me, denuo oderentur: nihil fortassis necesse haberem, quae in eis depravata video, quomodo emendanda putem, in hos libros referre: satisq; haberem ea novas editiones adornantibus indicate. Sed cum & aetas me jam id sperare
106쪽
VA R. LECT. LIB. XVII. 87sperare prohibeat; de litterarum Graecarustudia, salte in in Italia: nam de alijs gentibu s nihil affirmare possum: ita quotidie refrigescere videam, ut existimem a noVapraestantium librorum editione librarios emptorum raritate deterritum iri: non puto me perperam facere si optimam quaque editionem cum ijs libris, quibus adolescens utebar, conferens, ubi quid a me notatum video quod & alicuius momenti, &ab eis tamen om illum sit. communicaό dii
id cum studiosis putem. Neque me illud movet, quod prolpicio, fore, ut huius ge- . neris scripta sordeant ac negligantur, simul acquis e singulis capitibus pauca quaedam, quae in hoc, aut illo nobili scriptore emendantur excerpserit. non enim gloriae ac nomini meo, sed studiosorum utilitatibus se vio: quibus cum hi qualescunque libri mei utiles esse desierint, dum semel profuerint,
quominus in perpetuum abjiciantur, non recuso. Interea cum veteres illos & sapientiae, & eloquentiae laude ita floruisse videam, ut neque a me, neque a quoquam eOrum, qui nunc sunt, a me quidem certe
minime omnium, quidqua scribatur quod vel .H illorum praestantiam acceda ἐ
107쪽
malo ceteris, quoad possum, viam ad eos facilius intelligendos sternere quam scribere quae parum cauti, novitatis studio a lecti, illis omissis, legant. Vt enim dictum est a nobili poeta, moribus ac viris antiquis rem Romanam stare, ita libris & scriptoribus antiquis veram ac solidam eruditionem stare dicamus licet. mino qui utuntur vetere, ait quidam, sapia
Et qui veteresistentant libenter fabulari
Nam nunc nova quaprodeunt 6omoediae. Multo sunt nequiores, quam nummi novi. Id leviter linflexum ad omne prope genus librorum accommodari potest. Et tamen, quod mihi interdum risium, interdum stomachum movet, obscuri homunciones re periuntur, qui nobilissimos quosque scriptores, quosque tanquam in coelo, ut ita dicam, merita collocarunt, in ordinem cogere, & de eis adversiis tot saeculorum sententiam judicare audeant. Alius Homerudamnat, alius in Virgilio multa reprehendit, alius praecepta Horatij de arte poetica irridet, alius Ovidium nescisse ait Latine loqui: quasi nos hodie, quid sit Latine loqui sciamus: alius alia, quorum me pudet,. pigetq;
108쪽
pigetq;. Miseri, quanto melius facerent, si ad eos intelligendos, & ad virtutes eorum penitus cognostendas, &, quantum cuiuLque vires ferunt, imitandas studium conferrent, quam nunc cum, canum Lunam
allatrantium more, ad quos adspirare non possiant, eorum famam lacerare contendunt. Neque negaverim, esse & in veteriabus, quae culpari possint: homines enim fuerunt: sed ut in formosis corporibus nae
Vos notamus, non propterea totam forma
despicimus : sic & in illis, si qua non placent, modeste notanda, non ipsos tribu movendos censeo. Modesta judicia fero: impudentiam & arrogantiam non fero. sed sentio me longius provectiam, quam prOPosueram. Ac vereor interdum, ne nostra haec dicaci cuipiam videantur esse ex genere Macrocephalorum, quibus caput totore quo corpore longius esse dicitur: sic nim & nobis prooemium sepe longius' est, quam cantilena. Sed suum cuique vitium. Senes interdum natura loquaciores sumus. In hanc, qua modo usus sum, Π scio quo modo, incidi, cum constituissem emendare locos aliquot ex pulcherrima &ornatissima oratione Lysiae, qua eos laud
109쪽
'o M. ANTONII MvRETI' vit, qui Corinthijs opem ferentes occubuerant: quam quidem orationem, ut & c
teras, τυπι κα φων ita emendatam edi
didir, ut tamen aliorum industriae aliquid reliqui fecerit. Sub principium igitur, ubi
tem dicit, qua Thebani impedire volebat,
ne interemptorum corpora sepelirentur. Paulo infra legendum, κείνοις G ουα-δc de liberis Herculis, σάλονοῦντες εμο- ου παπο . expuncta particula G . est enim lanφώνημα, ut Tanta molis erat Romanam condere gente.&simile aliud hac ipsa in oratione legitur. At ubi est, προς
110쪽
ptura defendi potest. Nam & decem millia Atheniensium fuisse constat': & solos dimica se, quanqua mille Plataeenses adsuerunt,etia Demossthenes in epitaphio dicit.
m apud Lysiam quoque libentius legam
Locus aut e qui sequitur, in omnibus editis libris & mutilus & corruptus est hoc modo.
e τῆς Multa hic & gravia peccata iunt: quae tollentur omnia, si veteres membranas secutus, ita legas. απρες δῖ
ως, & quae sequuntur. In sequentibus pauca sunt, neq; magni momenti: quae Omittam.