M. Antonij Mureti ... Variarum lectionum libri 4. Et Obseruationum iuris lib. singularis. Nusquam unquam antehac editi

발행: 1600년

분량: 290페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

to 2 M. ANTONII MUR ET Ivelut alij legunt, si obviam is, quo siens diactum est Θ opinor significari verba vetera, id est proverbia o 1ententias, festa esse, cum

rempestive usurpantur. verbum autem vetus

est, quo dante Agorastocles dixerat deberi ei libertatem o grates grativi. Si Turnebum igitur sequamur, illius versiculi sententia' erit, proverbia & sententias conciliare or tioni gratiam, si tempestive adhibeantur. Et ita, Milphio, quasi quidam dicendi m gister, herum suum docebit, scite & eleganter loqui, eiq; de proverbiorum usia praeceptum rhetoricum tradet. Bene sane. Sed quodnam illud est proverbium Turne-be 3 Deberi, inquisi ei libertatem Igrates gratias. Ignosce, quaeso, tarditati meae. nam neque hic proverbium, neque sententiam ullam video.Sequar igitur interea veterem librum meum, in quo est: Scitum est, per tempussi obviam is: verbus vetus quod ita interpretor. Tu mihi sepe bla diris, is pe gratiam deberi agnoscis, sepe lubertatem daturum polliceris : sed istaec omnia verba sunt. nihil enim praestas praeter pugnos, quibus tape me pectis. atque

hi quidem solvuntur praesenti pecunia in

122쪽

probo &aspero: illa autem blandidica diis

sta in diem differuntur. Herbum autem v

tus est, Scitum est, per te vis obviam O. id est, Scitum atque elegans est, cum quid promisisti, ne expectare quidem dum ro geris e sed suo tempore occurrere, atque obviam ire, & promissa patrare: quod tu non facis. Dixi quid mihi videatur. Nune lectores in consilium mitto. Sequitur alius locus, de quo Turnebus.

Prima ut inferremus ignem in aram. In membranis pervetustis reperi Prima cum ut inferremus.

ut sit, prima cum, pro, cum prima luce,

quod genus ' loquendi apud Nonium in

quodam auctore me legisse recordor. Sint illae membranae per me vel Ogygiae. nunquam propter eas adducar, ut versum corrumpam : qui, si eas sequare, corruit. Est enim Trochaicus, ut ceteri. Retinebo igitur vulgatam scripturam, quae ipsa quoq; cariosas & edentulas chartas auctores h bet. Nunc ad alia. In usilem. ait Turnebus, membranis erat, Egofaxo sinon irata es, ninniu pro te dabit. Salscio,ninnium equuleum interdum Graecis

123쪽

ro M. ANTONII MUR ET Inumulum pro te dabit. id est, te pecunia suabberabit. Ego vero hic neque ninnium, quid enim huc equuleus pertinet λ) neque nummulum lego. Si nummulo uno liberari potuisset Adelphasium, non diu servijsset. Dixerat paulo ante Agorastocles sibi domi esse sexcentos nummos Philippos. Retineo igitur hic quoque vulgatam scripturam,quq ne ipsa quidem fugientium & exolescentia um librorum testimonio destituta est. AD. Ego faxo sive ML. irata es nimium. a gentum pro te dabit. Minatur enim puella amatori seo. Ego, inquit, faxo, ut eum poeniteat, quod mihi verba tandiu dederit sine modo. Tum ei Milphio, ut jussus erat, subblanditur. Amgentum autem dare pro aliquo, autpro capite alicuius, unde ψγγ - ita est in frequenti usu apud comicos, ut putidum sit exempla congerere. Ait Turnebus. Lego etiam cui bene volunt, bene vis item, non, ut vulgo, bene visitent. Ego vero hae in parte popularis sum, & vulgus sequor. Hoc enim quasi proverbium est. Qui bene volunt, bene visitente id est ita visitant quos a-

124쪽

VAR. LECT. LIB. xv II.

mant, ut eis boni aliquid faciant, non, ut eos verbis inanibus pascant: quod tu facis. Haec quoque ita lego, longe aliter, quam. Turnebus. hic ne me verberet, Cillud faciet, nisi repropitio Maleformido. Nam quod ille secundarum partium in his omnibus Turnebo accinit. non huius f cio. Turnebum miror : Cerritos miror quidquam unquam pro sano loqui. Duorum rurs- in Poenulo locorum, . explanatio, ct accessso.

C A P. XVIII.

Pame me jam Poenulus delassavit, sed

satius est semel defungi, quam quidquam reliquiarum sacere. Adolescens impatiens morae, advocatorum, quos secum duceba si tarditatem accusans, ita loquitur. quidquam hos praco; mi elegi, loripe- dei, tardissimos. Quod Turnebus ita accipit, ut sibsit irrisio: quod senes sint, nec ea aetate qua pro

cos quis' suis filiabus deligere debeat. Egoc G I vero

125쪽

ios M: ANTONII MvREρI vero contra sentio : & procorum nomine intelligo adolescentes, ea aetate, ut de uxore ducenda cogitare possint. Adolescense

nim, qui properaret, 'senes sibi advocare noluerat: adolescentes sumpserat: sed id sibi nihil profuisse dicit: cum prae mollitia& delicijs, ob id enim eos procos vocat, nihilo celerius incederent, quam senes. Idq; ipse ita perspicue dicere videtur, ut mirer, non dico Turnebum, hominem perspicacissimum, & eruditissimum, sed quemquam omnino fuisse,qui aliter accipere potuerit. Versus hi sunt. Atque equidem hercle dedita opera amicos fugitaviseenes,

Scibam aetate tardiores. metuo meo amori

moram.

Nequicquam hos procos mi elegi, loripedes, tardissimos. At id per se videre quilibet duntaxat non tardissimus potuit. Hoc quod subjungam, non item. ubi enim & in Ioachimi, & in

Dionysj libris ita legitur:

Potare, amare volt, ne quisiciant, Deesse aliquid ad versum, nemo est, quin sentiat. Sed unam modo aliquam vocem

deesse facile quis crediderit : cum tamen duo

126쪽

duo propemodum versus desiderentur. Ita enim est in veteribus meis. Potare amare volt. LY. locum lepidῆ dabo. AD. At enim hic clamortimque esse uolt, ne quisciant. Verbum, uolt,iaon longo intervallo bis p situm, errori occasionem obtulit. Sunt Zcalia multa in haaipia fabula, quae corrigendo deteriora facta sunt. Sed ego mihi jam uno in diversorio nimis diu videor com

moratus.

Senecas emendatur. Suetonius in C ligula ex Homero istaseratur. -

C A P. XIX.

REctissime & verissime judicarunt

duo singulares viri Victorius & Tu nebus, apud Suetonium in Caligula legendum esse,

eodemq; modo apud Senecam, sub finem libri primi de ira. Sed quia is Senecae locus nondum plane perpurgatus est ; subjiciam eum, & paulum quiddam, quod in eo adhuc residet &obscuritatis& viti j, si potero, tollam. inquit, iratin calo quod .bstre

127쪽

rog M. ANTONII MURETI.bstreperet pantomimis,quos imitabatur diosius, quam speritabat: quod s comissatio

suasu intbm terreretur prosusparum cem iis, ad pugnam vocavit Iovem, ta quidems ne intermissione, Homericum illum exclamans versum,

Parum certa vocalfulmineta jocans, quomodo parum certas sagittas dicimus, quae non attingunt scopu m. Ovidius. Certa quidem nostra est: nostra tamen una sagitta Certior, in vacuo qua vulnerapectore fecit. Parum certa igitur fulmina, quae ipsum Caligulae caput non tangerent, quod unum petere debere videbantur. Us aliud sine intermissione plane depravatum eE: neque dubium quin legendum sit sine missione. Vocabant autem pugnamsine missione, cum gladiatores ea lege descendebant in arenam, ut neutri fas esset petere missionem, sed necesse haberent, usque eo dimicare, dum alter caderet. quod optime versui Homerico congruit.Sic apud eruditum in primis & venustum scriptorem Appuleium: Proeliare, inquit. ta sertiter proeliare. Et

128쪽

UAR. LECT. LIB. XVII. Ios

paucis interjectis, Grassare auiter, ει oc cide moriturus. hodierna pugna non habermissionem.

Xenophontis libri primi Ana seras locus nonsatis fideliter ab erudito

interprete reddituri

C A P. XX.

Non fraudabo gloriola sita scito&

leganti praeditum ingenio puerum M. Antonium fratris mei filium, qui hodie jussus a me Xenophontis primuanavaseos conferre cum interpretatione

Romuli, cum alia satis multa notavit ab interprete partim omissa, partim negligentius reddita, tum hoc, quod mihi animaia versione dignum visum est, cum&insignest, neque ab optimo typographo, qui tamen in notandis Romuli erratis satis ali qui diligens fuit, animadversum. Xenophon enim, cum, exposita Cyri morte, de moribus & ingenio ipsius, ut solet, dissereret, multaq; argumenta colligeret, quibus ostenderet eum multitudini eximie carum fuisse,hoc quoque inter cetera uritur,quod quamvis ipse fratris servus foret, nemo ta

men.

129쪽

IIo M. ANTONII M v RETImen, desertis ipsius partibus, ad fratrem transfugerit: cum multi contra 'quotidie a Xerse deficerent, seq; in Cyri castra conferrent. Vnum excipit Orontem, qui conatus sit a Cyro transfugere, sed conatum illum infaustum ei atque infelicem se ille.

lo terpretatur Romulus. Vuem tamen Rex,

dum sibi sidelem putat, Cyro paene quam i

amiciorem inuenit. Atqui nihil minus dicit Xenophon, quam quod eum Romulus dia. centem facit. Neque de rege loquitur: sed eum cui uni ex omnibus plurimum fidei Orontas habebat, repertum esse dicit Claro, quam Orontae amiciorem: Litteras enim quas ad regem de proditione ferre jucsus erat ad Cyrum attulit: atque ita proditione detecta, Orontas capite poenas luit. Hoc, cum & ad historiae veritatem vel maxime pertineret, α mirante me, a puero nondum duodecim annos nato sagacissime animadversum esset, dignum, quod a

scriberem, judicavi. M. ANS

130쪽

De vocalibus eleganter dissutatum; ex Platone se Plutarcho; de E, ct O. Athenaeus lib. X. castigatu

ARς renui huius libri principium du

cam : sed quae cognita & voluptatis& utilitatis aliquid habitura est. MIiud este litterarum nomina, aliud cuiusq;

litterae vim ac potestatem, omnes, Opinor, sciunt. Et omnes quidem consonantes nOmina habeant, necesse est. Vis enim & potestas ipsarum, nisi aliqua vocali addita, neque plane exprimi, neque percipi potest. Itaque apud Latinos earum nomina sunt. Be, Ce, De, Es, & similia. Vocalium apud Latinos quidem nomina nulla sunt, sed mera ac nuda ipsarum potestas eis pro nomine est. Merito. Possunt enim per se, ut ita dicam, pronunciari. Graeci ta

SEARCH

MENU NAVIGATION