장음표시 사용
151쪽
1 3Σ M. ANTONII MvRETUmulieres essent. Miror, posteaquam semet Omnia audere coeperat, non expectasse aliquando, dum aulaea tollerentur; ut epilogus esset, non prologus. si quis eorum, qui hodie comoedias scribunt, talia faceret, de ijs loquor, qui in eo poematis genere Cum laude versentuo sibilis subsellia omniaci ςumsonarent. Sed Plautus, dum diceret hquid quod risum moveret; quid ex arte, quid minus esset, non nimium laborabat. Multo nitidior Terentius, multo accur Hor. Neque immerito fabulae ipsius a La lio ac Scipione scribi putabantur. Tertius versus in uno ex meis ita legitur. . Non eσρ item facio, ut alios in comoediis . Vidifacere amatores neque tamen nego idem ut in alijs, legi posse. Sed certe hunc ita legendu arbitror et
Graece haec Philamonis vocatur Emporos. ne hic unus versus inter tot rectos claudiacet. in meis autem corrupte legitur, mali,
pro quo legendum M. Attis & nomen ita lud per T, non per C litteram scribi oportet. Iam duo illi versus, Et hoc parum esse more maiorum institi Per me percontatus, sums index illico :ita ut eos scripsi, in meis libris leguntur.Sed
152쪽
aut mirabiliter corrupti sunt, aut quod mihi verisimilius videtur, aliunde huc invecti. Nulla certe sententia,quae quidem huic loco conveniat, ex eis extundi potest. At noster, Alciatum secutus, ita legit. 1 hacpernosse more maiorum institi Per me percontatus sium Res indice aliquo.& ita in teipretatur. Non coepi hac pernosse more maiorum, id est, indicibus auditis, seu per indices. Per me, hoc est, selm, ea perquia sui. 2 sine ulti indice. Hic Alciatus quidem apud Plautum, inquit, in Mercatore more maiorum cognoscere, est, indicibus prius a ditis, de re capitali cognoscere. nec enim prius
nomen cuimquam inter reos re piebatur,
quam indicium factum esset. Quae,per D um immortalem, res capitalis hic agitur quod judicium exercetur λ Quid huc mos maiorum pertinet 3 quid ullis indicibus opus est Incautus adolescens, se cum Rhodum venisset, muliercular amore captum confitetur. Et ait, si Alciatum auctorem sequare, se adversiis morem maiorum fecis se, qui per se haec percontatus sit, sine induce aliquo. Videlicet is mos maiorum sitit, - ut adolescentes, quos amor meretricis alti cuius cepisset, non per se id percontaren-
153쪽
tur, sed expectarent indicem aliquem, at tequam ipsis de ea re cognoscere licere Cus istiec deliria siunt ' quae febricitantia somnia λ En cuius response pro oraculis h
here debeamus. Venio ad alia. In veteribus libris est, recte, ut puto, i Ineptia, stitias adeo ta temeritas. Neque metuendum est versui. nam duae consonantes a quibus vox sequens incipit, producunt vocalem, quae antecessit ut .m,
in illo Ennii, Osi accidisset ad terram abiegna trabes. Sic enim plane veteres libri: & in illo C tulli ,
Et indetotyer impotentia freta. &saepe alibi. Grammaticos autem non habeo nauci, qui inepte ineptiam dici vetanr, ineptias jubent: Magis me Terentius mo
Ita me di amentini video ego tuam ineptia. Facturum credo, ut habeaου quicum cantites. In illo Plautino versu, Principio ais animus ephebis atate exist. voces illae atque animus, delendae stant: ut quae huc e principio versus sequentis irrepserint. Nam Lambinus, qui pro eis si absti- . tuit, ut antam, occultavit vitium, . non si
154쪽
stulit. Et ridiculum est dicere, animum e isse ex ephebis : quasi animi quoque pub
scant, ut corpora. Legendum autem,
Principio ut ex ephebis aetate exisoc ubi vulgo, Summo hac clamore, interdum mihise colloqui, reponendum, e sanctuarijs, ait Turnebus, bibliothecarum: Summo hac clamore mussam inter dia loqui, α paulo post, Omnes tenerent mutuitanti credere.Sed & illud in veteribus hoc modo,
omnes labores invenisse emiseni: iurectissi ine Scaligerita legendum conjecerit. Nunc quod lubjiciam tale est, ut non videar iniquus fore, si dicam, aliquid mihi pro eo a Plauti amatoribus debitum iri. Nam & versiam unum in integrum restituam, & alterum, qui jam pridem ab omnibus editis libris exulat, Plauto ipsi reiadam ac restituam. In libris Ioachimi ita legimus. Convicium tot me annos iamsipasceret. Od nisi puderet, ne luberet vivere. Lambinus emendat, Convicium tot me annos iam I pascere& ita exponit. Se tot iam anno sic psere me, per appositionem, convicium Dum, hoc ,
155쪽
I36 . M. ANTONII MVRETI IDeinde mutat, & confingit nobis novam vocem commulcium: quam ait esse non mnibus auditam aut cognitam. quod ego
non tantum fateor: sed illud etiam addo. eam ne ipsi quidem auditam aut cognitam fuisse, antequam eam cuderet. Ait aute ea significari vibicem. In quo pugnare nolim. Nihil enim aequius, quam, ut patres quae volunt filijs nomina imponunt, ita e umqui vocem aliquam gignit, ipsum edificere quid ea significari velit. Sed cum commulcij nomen eadem forma percussum sit,
qua verbum excolubrandi, utrumque a ctori suo diligentius excolubrandum relinquamus, censeo. Interea melius credemus
veteribus membranis, quae sic habentioonvicium tot se annos iam mihiphasiere. . nisi quod corrigemus ridiculum errorem librarij, qui scripsit Nascere, cum scribendum esset, Facere. at alij, dilita aspirationis nota, fecerunt Passere. Statim autem post illum versum, hic sequitur, i h ingratise me vitam agere perperam suodnisipuderet, netaberet vivere. Praeclare omnino. est enim, suis ingratist, se invito ac renitente. sic hac ipsa fabula. . nimis multumsco. Tuis ingratiis. .
156쪽
VAR. LECT. LIB. xv II. BI& in Casina, amborum ingratijs. Iam in illo versu, Ibi multo primu efamiliarium,& lex carminis, & vetus liber docet, pro, primum legendum,plurimum. & in illo, . Tibi ara , tibi occari tibi seris, tibi eidem
multo melius, quod in vetere est, metes, &illud, Adeo dum,-tu haberet, peperisset bona. Vbi male ivulgo, quaestum. Sed jam caput
In Nonis Marciati emendati sicriptores, Plautu , Harro, Cicero, Turpilm Lucilim, o Astanius.
MVix pridem notav iiii Nonio: sed
plarraque ita mihi levia videntur, ut pigeat edere. Quia tamen multos eruditos homines his quoque leviculis delectar. video, unum aut alterum apponam. In verbo olivitatem, citatur Varro de republica libro primo : cum legendum sit de rerustica. Ibi autem, ut siepe, ineptus est in referendis Varronis verbii Nonius, qui
157쪽
quaedam quae ad mala Punica pertinent, Ita conjungit cum ijs quae ad oleas, ut ea ipsa quae citati ab eo intellecta esse non putem. Ac putarem librariorum culpa id contigiia se, nisi id ipsi Nonio non inusitatum ellescirem. In verbo cursu, Plautinos versus ita lego:
Pol ad cubitura, mater, magis tum exercit A te, qua ad cusuram. eosum tardiuscula. In verbo lanitium, Laberianos hoc modo Nihil refert, e lanitia mollem e vittica, vin ex hircorum pecore vestitu eras. In voce mercatus, verba Varronis, hoc modo. Vbi tum comitia habebant, ibi nunc 'mercatus e sus Turpi iij hoc modo. consilium hoc cepi: litteras misia mem si, um proce se nobis expententia
In verbo capi, non video quo colore defendere negligentiam suam possint,qui se Non ij emendatores professi, passi sunt, verba Ciceronis ita legi: Non polsum adduci ρομ- scipere pecunia captum. cum vel ceco pem spicuum sit, legendum: Non possum adduci ut suspicertepecunia captum. In verbo elidere, lego, Lucilius Satyr.lib. II. impuratum hunc In
158쪽
In fauces invasse, animam s elisisse illi. Sed & illud nimis crata ac supinae negligentiae est, quod in verbo ossendere, Plautianum versum ita depravatum reliquerunt. Eo more expergefactum adveniens tenebrosum ostiendi dominum. cum in omnibus exemplaribus Plautinis recte legatur, Eo more expertem tefactam adveniens endi domum.
In voce sturcum, versus Afranij ita legei dos suspicor: O dignum facinus adolescentes qui optima
Bene convenientes concordesque cum viris,
Repente vidum faciatspurcitia taprobris-H mox in verbis Varronis Liatorem, non Letitorem. Piget plura addere. Ita mihi quo plura sunt, eo minoris videntur.
Principem legibus solutum quomodo intefligendumst ex Platone d sutatum, qui ct corrigitur.
IMproba olim & perniciosa plurimorum
animos occuparat opinio, id demum jus esse, quod utile foret potentiori: eaque diserte
159쪽
diserte ac copiose a Thrasymacho apud Platonem defensa, quamquam a Socrate postea refutata divinitus, ita firmiter tamen haesit inpotentiorum animis; ut propagata quasiq; per manus tradita, & summo studio retenta, ne nunc quidem eis facile detrahi posse videatur. Ac si quidem recte, ut par est, intelligentur, verissima & honest iii plenissima esset. Eadem enim prorsias est imperantum, & eorum quibus imperatur utilitas: neque potest quidquam a communi utilitates unctum, principi, qui modo nomen illud tueri velit, utile videri. Cum igitur quae justa sunt,ex publica potissi mutilitate spectentur: vere Flaccus utilitatem quasi matrem quandamusti ta aqui esse 9-xerit, si hoc primum ponatur, nihil princiapi utile esse, nisi quod publice utile ur; recte ex eo, non aliud esse jus, quam quod principi utile sit, consequetur. Sed p riq; potentium, quibus ab alijs occupationibus
tantum oth non est, ut vacet ista tam tenui ter acuteq; rimari; in scholis ista inter pueros, &inter homines a rerum agendarum
studio remotissimos jactari sinunt : ipsi crassius & simplicius philosophantur: neq;
160쪽
sibi utile putant, idem justum etiam esse
concludunt. Vtilitatem autem sitam opum M potentiae magnitudine & nullis infren ta legibus explendarum cupiditatum licentia metiuntur. Neque ullam cantilenam aut ullum acroama libentius audiunt,quam
leges ipsas dicere, principem legibus sol tum este, & valere jussis interpretibus quibusdam nimio acumine molestis, qui ductum illud non tam late patere, sed de certo quodam duntaxat legum genere accipi volunt, ipsi, ut leges condere, ita leges interpretari, suum esse dicentes, omnibus se & humanis & divinis legibus solvunt. Atque t Homerus alijs vocabulis uti ho-mises ait, alijs deos: ita isti humani Ioves, lio jure alios uti jubent, alio utuntur ipsi.
Nec eadem sunt earundem rerum vocabula. Quae vulgo scortationes, adulteria, rapianae, cades nominari solent : eadem a quibus dam admissa, ludos, amores, deliciari a magno ac contumeliarum insolenti animo profectas, ultiones vocati videas. Silent inter ista miserae leges si malo cavere velint, ipsae quoque tantum non aut mussare
aut adulari jubentur. Nam ut ad Olympi cacumen venti, sic ad excelsa &in sublimi