Ritus Orientalium : Coptorum, Syrorum et Armenorum in administrandis sacramentis. ex assemanis, renaudotio, trombellio aliisque fontibus authenticis collectos, prolegomenis notisque criticis et exegeticis instructos, concurrentibus nonnullis theologi

발행: 1863년

분량: 517페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

tenuasque canonidae subjecta is struenda praeut v adaptatosi pior ustratur facile sibi iii mentem opinionem eam induciso missi, orisntales μα- torum Venialium consessionem. ignoram. Neque ne iamus, mustos is illis partibus, eum so quoad moramentum poeni nitus uae orsim ignaros stinegligenios 'sie diit, ejus us- ω an ad materiam nees ariam νssar iixissB. Verumtuimon erraret. 'ille, qui putaret, ministisin oon si 'Drientalibus in qu-ι loco et temporo i Oiam esse. fleuis enim an madvertit Rena suus co itas conses-npin sacerdotibus ovibrat si vix non prasseribero, legem lividom nullum os legisos, sedi oonsust - ita ferre, ut suam de venialibus dinotis sacerdotas honstre eiu-, cuni ad liturgiam amedanti Refert etiam, is uisitoin , imo φ τω dianam consessioneast suadem, Michaelem Antiochenum in tractatu dis praeparatione ad communionem si a tores homiliarum umiu , inaram praefretim de iis in anni ad usum Melasias Alinandrinae. Ams -- munionsin transsssisnsm mneratim presseribere eo oris et Ebnassidui i

122쪽

utramque ineulpans hac de materia circa annum isso opus suum de

123쪽

ducentos serme annos pars copulariam consessionem neglexit, uti patet ex Echmimensi, Ebnassalis, auctore Scientiae ecclesiasticae, porro ex

Iacobo Vitriacensi, cujus historia Orientalis ad anqum 1218 usque m tingit, et Ioanne de Mundex illo, qui 132le 'orbehi perimavit, qui omnium piliarum haeresimi illam ess*i pux verunt. i qu- . βe 'η - . R Ores scripsexunii. En Vero abusum, que' i ulli, mi

si alius Sacerdos adsit, iε pro se iμο ην .6Meris est Φον Leci 'i, in iis inem, quam dicunt absolutionis ad Filium. . 0-eforma absolutionis sacramentalis es videturque hoς i qe0. y- -i modum, quo initio missae et ante coiqumnionem πω ηψε cinoinor alatur cum oratiunculis pro remissiqno p satyr MN, MMsacramentalis ad peccatorum veni um revissiοηφm inservu- ,

illam absolutionis orationem imponitur in -- 4η itur ora , --. Sacerdosque incensat altare, clerum 'i νι--, est tirum fac.-49 δ ecclesiam. Inlur hanc incensationem p 'bs. . in ψΚ et arabice, et haec: ἡ Suscipe Domine hoc incensum, mi offertur si a sacerdote tuo pro peccatis nostris.' rq -rey 'Mi nendiistia auare, et conversus ad orientem dici; : 'hyeus, i Mi ' cepissi i evmnem latronis Super crucem glorios'mi suεςipe M in Oviae ii emi istluim et parco illis omnia peccata eorum, propter '9 m ivum: μον mi quod invocatum est super eos.' Rehau olius', qui haec biivη,' IN Uleslatur; istam benedictionem in antiquiorihus ,cο-ibus, nisa legi, R'. meminisse ejus rituales vetustis aliquot 'xempluribus adjunci0s ;- sigm , lamen eme oportere, cum ejus mentior em laciut Michael Duo ena Neque tamen adeo certo nobis inde βequi Vid*vir, ex post abrogatam consessionem orta Originem suηm illas ebia e --tiones sacerdotisque benedictionem dedu-re, βed sormula pesse poterant, qualis in patriarchae sae dolumque inoensatiouo, e occaSio 'o pronuntiantur, quaeque potius ad superstitionem, is- 4' i ipialoria vi incensationis commendand inferrierunt. Mi

125쪽

Satissastionem ut partem integralem saxis eriti poenis uasi sanes. retinuerunt orientales, imo disciplinam norim inveriorem, ut 'quae iis antiqua pomitentia can0niost minus reis erit, a uolhae farte . so Vant. Verumta..eneri avit vans inius, liniv de solitiuo ia vivis eos poenitentiam ad rigorem antiquomin oanorium emuo unors, saeuo minima nonnisi diebus duodhoim: pMagi possit. Cur eum . . ' id ttur I sphus Abudacisus' aisns: postmoen Mn leri quo lam' graerem esse, ut pre sex missium via a ii spatium . Mot in

126쪽

ilos

127쪽

suansmin animis, antii ..m rigorem mitigari oportuit , a. ad illo inparius ex poenitentiae, timore vel taedio: dissi re . Sed - psa Mila

ostratis os imponunius per inum vitae decumum, Longiori, Missa in orct in sapramentoriam usu abstinentur, va iiii eo resura minure

128쪽

ssil

trimentum det, quin morbum cognoseat, eum auget potius quamini ε

recipiant, ac deinde ad Dominicam menam accedant, prout in m sister faciendum dictavit. Severissimos primitus se ostendebant erga illos, qui a fide christiana adnisam animum defecissent, et in eos canonicam S. Basilii ecisionem

129쪽

in inde semerstur, pomitentiae tempore vibri uis a mori, asinisteris, - est a leommunione sistinere debere, fetuim ista statuis de re vis

130쪽

omnentis a Morinoi allatis cerussimum sit, vix credi potest, apud Orie tales, qui simillimam in Omnibus disciplinam habent, ejusmodi non fuisse. Ipse Ren dolius 3 remissionem poenarum canonicarum apud Orientales fieri refert et optime probat ex canone quodam poenitentiali in quo imposita super homicidam Christiani poenitentia additur: -0uam poenitentiam minuere volamus sacerdoti: Scriptum est enim, homicidam septuplum puniendum.μ Moribundis remissam fuisse poenitentiam et conce sam absolutionem, ipse testatur, et Barsalibaeum decidere, orandum esse et sacrificandum pro illo, qui poenitentia cum servore incoepta morte praeventus fuerit nec perficere potuerii . Atqui rectissime a theologia

nostris conclusum est, poenarum canonicae um remissiones non fuisse tantum ecclesiasticariun poenarum relaxationes in soro externo, sed cum remissione poenarum temporalium coram Deo conjunctas, sicut et satisfactiones illae etiam ad tuendas poenitentia temporales poenas imponebantur: secus enim non recte egisset Ecclesia, quae filios peccatores, respectu non tantum debilitatis sed et servoris in poenitentiae opere e bibiti, ab iis operibus demisisset, quibus suas poenas solvissent. Probe

enim sciebant antiqui illi patres, id quod in term ab ipsis ligabatur vel

solvebatur, ligari eti m et solvi in coelis. Id enucleatius probare ox desectu monumentorum non valemus, concedimus etiam, Orientales, qui in

tot aliis ad poenitentiam spectantibus rudes et ignaros vel negligentes se praebent, de his forsan parum cogitare. Verumtamen nihil obest, quineum sensum in ipsorum disciplina delegamus, quem antiquitatis suisse, Sanctae Romanae Ecclesiae praxis et iradivo demonstrant. 0uid tandem erit ordo ille indulgentiae ac veniae, quae sit Sabbato annuneiationis, id est Sabbato Sancto, apud Syros Iacobilassi, nisi ritus magnae illius indulgenuae, quae etiam in Latina ecclesia in fine Osdragesimae, seria V. in coena Domini, poenitentibus concedi solebat β. Thecla Maria pre brier Aethiops coram Cardinalibus interrogatus, quid sentiant Aethiopes de indulgentiis, respondit: , Credo acceptas esse apud Omnes, ipsasque

voeant benedictiones, usum vero earum cupio intelligere.μg. 7. Do tompors ot otiugations vorag- Θ oonfossionis. Christianos, cum ad annos discretionis pervenerint, ad consessionem teneri Orientales non negarunt, in definiendo tamen discretionis adeptaetermino a nobis nonnulli non param discedunt. Apud Coptos, conqueritvr Thomas a Jesu', moris esse, ut non ante vigesimum aetatis annum poenitentae sacramentum suscipiant, licet etiam ministri altaris sint, qui toties ad communionem accedunt, quoues ad altare ministrant. Sed et flerius' testatur, pueros et puellas apud ipsos non adigi ad freque tandum sacramentum poenitentiae, nisi tunc primum, cum matrimonisi De poenitentia l. 6. e. 25. Pe Multa l. 3. c. s. col. 856. l. 4. c. I. col. 860. 862. c. a. col. 866. - eou. i. can. I. - ε PMPAesia I. 4. c. 2. ool. 868. - BAEL Orienti T. I. p. 573. eod. Ecchelten. 4. et Cod. 35. Florentinua v. Assem num in BIN. Messi ao oodicum Maa. Orientalium catalogo Florent. 1742. p. 75. - Morinus de poenitentia l. 7. E. 18. n. 7-8. - 7 Apud Thomam a Jesu p. 167. - p. 157. - ' p. 146. n. 217.

Dona lusor, ritus Orientalium. 8

SEARCH

MENU NAVIGATION