Ritus Orientalium : Coptorum, Syrorum et Armenorum in administrandis sacramentis. ex assemanis, renaudotio, trombellio aliisque fontibus authenticis collectos, prolegomenis notisque criticis et exegeticis instructos, concurrentibus nonnullis theologi

91쪽

auridulin, sacerdotis 'sine sanguino devotioris renisa tinui istisi is Gregorii Asthiopis sui testimonio tradit, post in hium insanislis e memealios in os guttam instillars exusmitaris digiti in sacrum sanguinem sem,incti. In Appendice quidem allegat Alvaresium, mi inlantibus panem sancium porrigi vidit, quent aqua per laudes desinere .saciebant.' sed id in grandiusculis seri, ωrsan eumn statin a, baptismo, per tanti tempus disseratur nonnunquam, ministis nεν-s, nsque obest iis, quas supra sunt astula. Syrorum Jacobitarum est orta brevissimus Philoxen, vel Xen ae Mabugensis, pro insantibus aegrotis, in quo ε - - pra scribitur, ut sanguine in os eorum si illati, commu- praebeatur, ut indiffvidebimus. Do Syris Maronitis haec ad Nihusium seripsit fabriel stonita risDico insintibus sacro lante nuper ablutis et pueris e ichlear ssis sanguis delibutum sugsndum exhiberi. ' In ο ins Maronitarum sol invii ansumo, quem intra edunas, jubetur saeerdos Hienum in calicem ima milieis et na communicare insantulos, ea s- ωrmula: -corpus et sanguis christi sit vobis ad vitam aeternam. Nestorian smoisin vini insentibus recens baptizatis tantum porrigere,, sx Drens, Min Isas siva Bar- Abgari, comprobavit Assenianus δι Neipie obstat rubrina, quas in liturgia Nestorii apud Badgermn est γ -Ηio sacerdos dividat horpus et tingat, unam ex placontis aliquot guttae pro insantibus. uae conlarinis est mnoni Joannis Ba Abgari Φ, quo jubet, praeter majores hostias pro adultis dispescendas minores parari pro pueris, quas fi frangere non debeant. M enim non de insantulis modo baptimiis, sed de grandiu oulis, qui ad liturgiam accedunt vel afferuntur et corpus intimanis ina dere possunt, valere, evidens est. sane apud Syros idom Meuerit,' cum Dionysius Barsalibi apud Renaudotium ε mentionem sariat particularum, quae mingvetur ad communionem insantibus tribuendam. Quod, ut reisdinouuit Renaudotius , de illis insantibus intelligondum est, qui inmes possunt di mandere, non de aliis. Denique Armenos di-- ealici inlinetum stigendum praebere neo pugatis, relari ' Lebnin Ex nymo tamen quodam seriptore apud Assemanum ' digito madefacts a Dpim t fragmentulum hosuae consecratae et simul in 'ors parvuli ponunt 0uod quorundam praxis esse potest, meentius Drsan introducta.' 3' Insignis porro communionis sub unies panis verio' casus mimmmunio infirmorum. 0uam tali modo in Alsxandrina Meleiati jam a

liquissimis temporibus suisse peractam, ex notissimo illo erimplo a Di nysio Alexandrino in epistola ad Fabium Antioohenum ' relato emeretu rem nempe Dionysius, senem quomdam, serapionem nomine, cum morti esset proximus, puerum ad sacerdotem' misisse. 0ui eum et ipsέ- rotaret, aliquid Eucharistiae pusro dedit, jubens ut aquae inlineisissent in b. instillaret. Redit igitur piser larons biiccellam, inunxit e finos insuditi Modo cum Eucharistiam non asservent comias, cum ει aegrotum deserenda est, missa quantocius os bratur sua -dia nudu

i L 3. e. s. n. 37. et App. p. 373. - De .ubus nonnullis Maronitarum opistola ad Ni alum ap. Leonem Allauiun in Symantina colon. Agripp. 1653. p. 2sb. - . BAEI. Or. T. III. P. H. p. 3I3. P. L p. 26o. - . T. H. p. 237. - . can. 8.

92쪽

is, serium esse, aegTos salice nΡn oommuni re , sed eo, ad summum

modo, - Norat Vanslebius, semiim KOrbanum porrigi, adiquatenus Dο- a leo sanguine tinctum quod sane in plurimum Omnino 'exsiccari opomist. donec peragatur litureia et ad aegrum deseratur. 'Neque enim ii munus qui Graecis cinacedamus hqstiam grandiorem, quam seris V. iii coena Domini calidi intingunt θι supra patenam posvmn rnisonibus sup- vitiis exsiceant, utramquη speciem repraesentarν. p etiam hac itiquaestione distinguenda est hostia signata ianium ab intineta, quam ad mamiurisnem sub utraque specie exhibendam aptiorem esse, non nega mus. Resert etiam, Lucas Holatonius in epistola ad Metho dum Nihustum' se Romae a saeerdote Abyssino, eui non en Georgius, riusque socio meodote et ipso, audivisse, apud Aethiopies moribundis sub lintea panis edis communionein . exhiberi, 'et hunc antiqnum et perpetuum Aethio pisae ecclesiae ritum suisse, etiam antequam Latinorum nomen iis in regionibus audiresur. 0uod testimonium estantibus incommodum' -- gnavit Ludolsus msplitos fuisse monachos fllos; ne ivtb haeretinis ita berentur et in sua pauportatb stipem perderenti Oae si quis de suo Gregorio dixisset, quem no quidem hae in re testem contrarium affere potuit, de catholicorum iniquum' acerbo conquestus inissm. Probare autem eo ius est, morem illum apud Aethiopas incognitum esse, exsilidis regis epistola adversus Sodietatis desii missionarios, qua causam diseessionis plebis ab illis non laisse dnas in Christo naturas ait, sed quod illis negaretur sanguis Christi in Eucharistia. Verum poteraint Aethiopes et ad aegrotos sub unica specte Euctaristiam deserre , et nihilo secius aegre serro calicis subtraclionem, quae in /dinista com--nione fieret. Et re quidem vera u,tim uni e spoetei ad infirmos vi Mo muniendos antiquitati Alexandrinae consonum esse, θω in Tis nam ratione elucet. O iei etiam potest, quod inferius videbimus, Αεthiopsa

Meharistiam non asservare, nennnique, elium aegroto, communionem

extra ecelestam tribuere, proindeque aegratos nonnisi is occlesi. et liturgia celebrata viatico muniri. Verumtamen res Ost, oujus alia etiam exempla occurrunt apud gentes illas, ut supra vidimus, in quibus etiam in liturgia communio sub unica specie tribuatur, quia in aegris usus esse potest Variis ex rationibus etiam eum praemissa. liturgia' com

Syros panis tantum speciε viaticum ad infirmo, assurre, res est, quae ex ipsis ebritiae emo h certissime sequitur. Johannes Telae 'de modo Eueharistiam ad aegrotos mittendi tractans, quaestionem Ita proponit: -An licet, ut m danistro mittat quis margaritam sanctam ad infimum respondetule, commimi posse canistam, oonsulitus ergo esse, at vel in linteolo mitiatur, vel in charta, et comburatur igne illa charta, via, ut addit Barhebraeus hunφ eanonem resemus, .la lagiena, quue stat ad altare reditatur. Porro quaestionem movens, utrum Euchae istia per

modum visuri iterum dari piasit illi, qui jam macerit, ita exprimit: ἡ

93쪽

noeesse habet aliquis sumere sanetum, ubi jam mandueavit illiud, propter adjutorii necessitatem Τμ iisdem in responsione affirmativa terminis utensi. Iacobus Messae quaestionem, uirum evivis Eucharistia committi possit deserenda in donvis ad aegros vel alios, non movet nisi de particidia consecratis, et quae appendi collo possint per mod- amuloti, vel in lectis reponi, concediique ejusmodi particulam in solio vineso vel charia avt panniculo postea comburendis ad infirmum milii vel, uti refert Barhebraeus, in solio vineae, vel pane puro postea comedendis, vel l lena, hoc est patens. Non permittit, ut sacerdos equitando Eucharistiam eserens eam ponat in mantica super asinum, sed ut serat illam super humerum suum' quae sane de calice intΗlligi nequeunti Denique apud Gregorium Barhebraeum 3: -Aegrotus, qui communicat, si velit, ore susillam sanctificationem) recipiat, et, in malit, manu sua illam apprehendat eumque participem faciat. μ 0uibus in textibus nulla omnino fit ealicis

mentio, licet cautelae in asserenda Eueharistia observandae et modus communionis ab aegrotis usurpandus accuratius exponantur: quinimo pο- tius aperie excluditur usus calicis. Concedere oponet, eati in aegrotis nonnunquam exhibitum fuisse, ut ex hac Edesspni decisione sequitur r-Nequaquam licet remanere calicem in crastimim, ne sorte mutetur et reus fiat, qui ipsum reliquii. Relinquitur autem calix aut propter aliquos infirmos angustia pressos, quos viaticum sumere Oportet, antequam dec

dant: aut propter jejunantes, qui ad profundam usque vesperam jejunant:

praeter hos autem casus calicem seriari in crastinum nefas est. R V

rumtamen ad haec animadvertendum eiit, aliud esse dicere, easseem aegrotis oportere tribui, aliud posse. Non igitur hoc testimonium illorum vim elidit, quae supra attulimus, eo minus, quia eum tantum casum a tingit, quo eadem die, in qua celebrata est liturgia, viaticum ministra dum et quo. absque periculo effusionis et profanationis calix ad aegrotum deferri potest, quem potius in ecclesiam Metum vel portatum fuisse praesumere possumus, uti usu Venit apud Copulas. Decretorius est locus ex libro Constitutionum Ecelesiae Orientalis, ab eodem Lamy- allatus: , Non licet sacerdoti, praebere corpus Sine sanguine, exceptis aegrotis, desene autem ad hos calicem periculosum est valde: ideoque corpus sine sanguine detur illis. μ. Ex Nestorianoriun numero Eucharistiam sub sola panis specie ad aegros afferri permittere Ioannem lsae filium patriarcham et Iesujabum Argunitam, resert Assemanus 7. 0uoad Iesrictum tamen notandum est, eum, ut ex ejus textu ' patet, praeeipere, ut particida in calicem mergatur et ita in abstersorio calicis ad aegrum deseratur. Alterius autem verba haec sunt: ἡPlacuit spiritui Sancto et praecepit, ne liceat cuiquam ministrantium mysteria altaris, consecratum panem extra ecclesiam d sine, nisi ad vinctum aut aegrotos gravi morbo laborantes'. φ Iosue Baraun patriarcha ait, aliquos doctores permittere, ut, si necessrtas postula erit, sane pro aegrotis, Asacrum citristi corpus' ad tertium usquadlam: servetur Quod ax ipsis hominis terminis et rei natura patet, a

94쪽

nemino ex Noviorianorum coetu ad calicem consecratum exisnmni quam suisse. Neque credimus, Nesis ianos a Couuntinione infimiorum sub unica specie abhorrere, quos et in sanis saepissime eoderil modo agere videmus. menos solum panem consecratum adhibere canone Isaaci Magni iapertis verbis exprimitur: ἡ Presbyteri extra ecclesiam non aud tit Eucharistiam ad laicorum domos deserre, ibique illis sacrum panem impertiri, excepto infirmitatis easu.μ Tenantur etiam Gaianus λ et Semosius a sacerdotibus Λmenis domum asportari, eumque ab ipsis diutius etiam asservari, ut aegrotis inserviat, quem, licet inlinctus fuerit, exsiccari

4ρ Sunt et alii praeter infirmorem communionem casus, in quibus Eucharistia sub unica specie extra liturgiam sumitur. Resert Gabriel Sionita in epistola ad Nihusium L apud Maronitas hi bellum perrecturis et longum seu periculosum iter ingressuris sacrum pignus sub una specie nis seeum asphi tandum concedi, ut illud imminente vitas discria o praesumant. 0uod certe a Latinis illi non didicinant, apud quos Hu modi usus a tot saeculis jam evanuit. Testatur etiam Αὐaham Eechellensis in epistola ad Nihusium ' Maronitas et Iacobuas etiam pastoribus, ruineis ac pluribus hujusmodi commonionem sub unica specie praebere, quoties eam exigit personarum necessitas. Neque hoc sx receivi mdisciplina, a Latinis forsan accepta, cum constitutiones Ecclesiae orientalis modo allegatae aegris addani eos, sequi longe distant ab ecclesia, et qui impedientibus sunt distraeli negotiis, ut sunt pastores in montibus degentes et agricolae, qui incolunt villas nec habent ecclesias, nec ecclesiam remotaen adire possunt; similiter quoque mulieres, praesertim eum timetur, ne hinc accidat iis ignominia aliqua propter itineris di

Ηuc quidem reserenda est etiam communio cum calice confirmato. Sod cum Orientalium de hac opinionem susticienter ex monumentis emere non liceat, alio loco de ea acturi sumus, licet revera usum istum ad sensum antiquitatis, ex qua promanavit, communionem sub unica

specie esse constet.

ηis generatim praejactis de utraque vel unica Specie sumenda, s quitur, ut singillatim de pane et de vino consecrato agamus, qualia el qualiter praeberi soleant apud orientales. Et ut a panis specie incipiamus, notandum praeprimis est, apud omnes Orientales non solum face doles assistentes, sed etiam reliquos clericos et plebem ex eadem cumeelebrante hostia communicare posse, non antem apud Nestorianos, quibus nefas est, destinatam sacerdoti, vel celebranti, vel eliam assistenti, hostiam distribuere aliis, uti ex sequenti responso Ioannis Bar-Abgari hpatriarchae sequitur: ἡAccidit, duos sacerdotes nullo alio praesente ad altare adesse: quare alter alteri porrigit communionem. Contingit, post advenire fidelium quempiam et mmmiuisionem expetere. Quareitur, liceat necne sacerdoti, communionem petenti pontuere ex ea, quam manu teviet hostis.

1 Oan. 24. p. 280. - R T. II. p. 608. - T. III. p. 286. - 4 Apud Anatium in rata retoic p. 295. - Apud Lam p. 18 l. - . L. 13. Bibl. or. T. III. P. I. p. 261.

95쪽

Respondetur, hoc mininis licere: nam pro sacordote affertur, v oblatis est, nec ei fas est, quidpiam ex Θο auari cedere. μ lis et i gius Arbelensis, si communieantes adsint, minus quam tres hostiae ne offerantur, prohibet, quarum duae sacrificiis inserviant ut sign- signatum, tertia sit pro communicantibus; plures quam tres, si opus sit, admittit, minus nequaquam, sequens hac in re canonem alterum Ioannis robgari patriarchae i. in quo igitur emendandus est Renandolius qui putabat, ulteram fractionem, qime in liturgia Aestorianorum fit adpiniculas pro plebe parandas, ejusdem hostias esse, quhe ad signandum sanguinem inserviti Hostias integras apud Nestorianos ex quatuor ca bonibus sive particulis constare, quae fractione in crucis formam se rentur' sequitur in ca-- Joannis Bar-Abgari : - e fas esto ordilitanti consecranti), i sumere plus quam carbones quatuor, qui integrasyrimitias spoliant. 0rium, urgens causa, quae profecto illegitima rei aetemeritatum audaeiamque sapit, id postula erit, quinque pM uisa sumereti biti plures autem sumore nesutiquam fas esL- Debent autem ex deereto Joannis Baro arisi talis Esse mensurae, ut hostin integra duo decim drachmas non excodat: singuli vero carbones tribus draehmia constent, et praeterea pro pueris parvae parentur placeniae, quas eos frangere non oporteat. Sinailis igitur videstur sorma oblatas Nestorian

rum, quam tradente presb3tem Babyloniensi deseripsit Richardus simonin notis ad Gabrielis Pliiladelphiensis apologium pro Meseisia oriuniali , sormae, quae apud Syros umventi, quam infra delineatam dabimus, inuimirum pluribus crucibus et laterculis insigniantur, quae plures sunt in hostiis pro patriarcha ut episcopis paratis, quam pro presbrteris. Denique quod ad nomon carbonum attinet, cohaeret nomen istud eum illa, quod cochleari invonitur ab Orientalibus, qui eo utuntur ad particulas in sanguinem inlincias distribuendas, forcipis nempe. Desumiseenim sunι istae denominMiones ex visione illa Isaias prophetas, in qua angelus sorcipe ardentem earbonem de aliari sumens ojus labia telim et mutidaviti 0uod ad alterum speciem vini attinet, notandum, non apud omnes Orientales omnibus ex ipso calice praeberi pretiosissimum Christi sanguinem, sed, si Nestorianos ex as , reliqui omnes laicis et inferioris ordinis clericis particulas sanguini intinctas praebent, easque, solis Armenis exceptis, coclueari porrigunt, quod retenta voce Graeca λαβίζVocatur, lioc est forceps. Communionem scilicet corporis Christi, uti modo vidimus, comparant illis, quae in visione isaiae prophetae contigerunt, cujus labis angelas carbone sorcipe ex aliari desumpto mundavit, unde nomen carbonum particulis eueharisticis, sorcipis vero cochleari tribuitur. Et Arabice quidem ἡLabidan - vel ἡMulaahet- audit, a Coptitis dicitur κοχλάρωv vel μιστουpt, a Graeca voce μύmpou nomine deducto Apud Coptitas ea calice bibunt celebrans, alter sacerdos, qui Vom-tur ministrans via socius, quem rituales . nostri mistentem V ant, diae

96쪽

--με---si adaat nec mae rem relebre ;uiu tris p e uir sanguis a diae o, ex cavete cochleari gutiam sa munis uii flabriel patriarchη Alexandrinus in rhurii flatuit. Fecundi vero ordinis clericis et laicis praebetur a dia no communis i lineis, ita sciliori, ut ax facit majoribus partibus hostiae plures pari culae; in calicem immittantur ι qma cochleari. praebet diacoaus L Apud

Aethiopes resert Ludussus.* di unum vinum conoeersum cochleari, quod i--'Mear Rcis' appellani, quis manubrium parva i crux termitia . omni-

I isti hisus upro et enuclea ius id descripsitu Lebruit. ex relationu Caroli ampla Pus et, medici Galli, de suo itinere Aethiopiuo 1704 im usquμηεbyteros . comuinni Mes Rit sanguinem Christi ux calloe hi se,. potius cstchleari parvo uti, lateos, rege exceptis, nonnisi .partacuissa Umisii ii uno in iRecipere. Est Rutem iii eoolesia Alexanorinae benedictis cochlearis, sicut et aliorum instrumentorum ad consevitisinem et i admi-auatio m Richaristiae periinensium, , quam . ex coptiuo versarei in ra

Deae apud Syros-in νθ valsant, habemus expressum Romo i none Baritebram cujus ver tum πω Manmi β, tum apud Rei,an dolium in opere de liturgiis Orientaliam 7 ejusmodi sunt. Relato' canone Nicaeno, quo diaconi prohibentur sacerdotibus Eucharistiam administrare, sequitur' dixemio: -- inem ipsi bibant et bibendum poreigant inuleeiuae saecularibus. Sacerdos autem Mu potest sine calice eorpore solumeommunieare: n. corpris sane n tribuere): sed, si fieri potest, minipse corpus. AEat, diseomis caiieem bisendum tradati l sc justum est otea victima nam dixit Dominus i comedite de eonore meo et bibite; dhsanguine meo. Et si fieri non possit, indereos intingat eomus in caliee, quem ud ipsiub dexteram gestat diae us, et' communicet, quemadmodum

serimus in occinnie Ren. ut in Doridente lacere solent, Et si neque hoc fieri possit propter multitudinem populi, sigilla, vntequam secernat margaritas, sacerdoρ intingat Ben. - nimiam populi multitudinem, antequam separet, margaritam intinoo in calice temporε fractionis et postea

connitunicet, quemadmodum faciunt orientales Ren. sicut in Oriente lacere solem J. Presbrteros autem et diaconos cum patena Ren. coci learlJ nommunicet e mpus et sinumer sacerdos.' De quo catione laprimo notandum est, reeiam non esse Rena otii lectisnem, in quantum orientaliam et Occidentalium partes immutavit. Neque enim Syri seipsos Orientales vocant, neque Graeeos et Aegyptios oecidentales, sed orientis paries solenniter vocant Mesopotamam et Persidem H ini. tales Nestorianos. Videtur etiam melior lectio, qua patens dicuntur commisi ari sacerdotes, cum modus communicandi sacerdotes particulis iη- tinctis opponatur, quamvis in ordine communi syrorum videantur et ipsi sacerdotes particulas inlinctas accipere. Apud Maronitas vero Dan-

i Evandot l. . o. p. 26i sq. duo quo Mi--tii loco vide quae dicis sunt a m

97쪽

diniust sacer inaus pariteulas in iratice satigarini immixtiis mehlenti cu- meto a celebrante distribui vidit, nom secus an iuris, eo tantum discrimine, quod laicis communicaturis ad altare accedere noti lieeat. Γ, Muterquu modus apud Syros usu mire videtur et imle utramqneriectionem exortam. caeter iiis ex testimonio Humberli cardinviis supra λ . to saeculo adhue XI. mediante in ecclesia Hierosolymitana non ignisseeochlearis et partieulariim intinctarum usum, liqnet. Armeni sacerdotos laicis particulas hostiae sanguini intincias et ipsi pro communione praebent Fallitur lamen Reuandot Φ, cum 'Armenis usum cochlearis tribust, et ex universali, uti autumat, in Oriente usurius antiquitatem deducit. Nam Galanus et Serpositis, testes bmni e ceptione superiores, nee hon Lebr si partis illius hostias, quae' in calucem immissa est, partieulas a sacerdote duobus digitis in linguam so oamrmant. Saeerdotes ex Serposio propria manu particulam ex eallae sibi sumunt et ita eliam ex calice sareum sanguinesm h brint. maeonis

riteula in palmam datur. i i , i

Magis adhue quoad Nestorianos erravit Mnaudotius, duin Nestori nis usum particularum intinctarum et cochlearis accensuit β. Neminem hac in re consentientem depretidimus nisi quoad partenr Thomam aedesu Lqui haec narravit: ἡClerici Omnes apud Chaldaeos et etiani illi latim, qui alios devotione Excedunt, sacram Dominici corporis communionem Θ --nibus propriis recipientes, sub utraque specie communicant, caeteri vero laici corpus Domini sanguine intinctum ore assumunt' quae tamen et aliter forsan intelligi possunt, de hostiae ante smetionem conssignatione. Testes vero optimi contrarii sunt. Νam cistra Renaudoutim Assemanus' cochlear apud Nestorianis inauditum, contendit, eommunemque Titum esse porrigendi in manus Eueharistiam et calicem ori admovendi. Badger' vero, qui illas paries perlustratus familiariterque cum Nestorianorum elem conversatus est, Nestorianos tradit, sacerdotes et laicos, hostiam et calicem separatim Bumere, sacerdote corpus, dis no sanguinem distribuente, cum chaldei conversi hostiam sanguine intinctam porrigant Sed eι ordo liturgiae Nestorii, qualem ipse edidit, qui mibricas ad communi0nem pertinentes amplissime exhibet, contrarium plane fui it eorum, quae Re udotius vel contendit vel suspicatus est de Nestorianis. 0uinimo damnant Nestoriatii ritum Graecorum praebendi communionem sanguine tinctam, quodque communionem conserant absque calice. Ita Iesu-jabus Nisibenus vel quisquis est auctor libri Demonstrationis in quo multa congeruntur adversus Melchitas et Jacobitas. Id unum jidetur concedendum, quod in rubrica inurgiae Nestorii habetnr apud Badger ii: Hic sacerdos dividat corpus et tingat unam ex placentis aliquot guttis

sanguinis) pro insantibus,' quod de grandioribus intelli dum eiae

notariariis. Porro unum adhuc molandum est ad id, quod dixi mas a Iesu, clericos apud Chaldaeos et, anisos majoris devotionis eommunio,

i p. 114. Gallicae odit. p. l03 sq. - p. 73. -- 3 Tavornier T. L p. 194. Tournesori p. l65. Galanus p. 588. Serpos T. III. p. 32. - . Per inita l. 8. e. I. Litum. T. I. p. 262. 308. - Explieation δε la mosse T. V. Dias. 10. ari. 21. P. 33s. - . Per inita l. o. Litum. T. II. p. 668. - L. 6. o. 2. p. 134. - Bibl. Or. T. III. P. H. p. 811. - . T. V. p. 242.174. - Μ Ρari. 4. o. i. Bibl. 'r. T III. P. I. p. 306. P. II. p. 313. - T. II. p. 237.

98쪽

nem propriis manibns recipere. Id modo jam non amplius usu venit, sed, teste Badgem 3, panis consecratus a sacerdote ori communicantis inseri-. Ex quadam autem praelatione, quae festis solemnioribus cantatur a via vis, dum populus ad communionem accedit, probat, olim panem consecratum manibus impositum fuisse. Id etiam notavit Assea nus ad eunonem quemdam Ioannis Bar Abgari, qua sacerdoti prae- ut palmis manuum particulas sumat, neve corporis particulam manu ori inserat, sed ore capiat, quia coelestis est cibus. Eodem modo, ait semanus, olim sumptam suisse Eucharistiam hoc est, hostiam manibus hvostrum ori admovendo.

0uoad coeteros autem orientales, qui de hostia majore clerum etiam et plebem communicant, sequentia quoad modum distribuendae speciei panis, quae multo major est quam apud nos, valent. Et quoad coplitas quidem imprimis attendenda est forma hostiarum, quas adhibent, quam- quo sollerius δ quoad partem anteriorem et quoad alteram Sirmondus indisquisitione de Agymo tradiderunt, estque hujusmodi: Notandum porro, ejusmodi hostiae partem mediam quadratam majori eruce signatam vocari apud Coptitas Isbodicon, Isbadicon Vel Σπουδαov, hoe est, Λεωtoetinou, scilicet σῶμα, licet hoc nomen ad alias etiam partes extendatur, imo quoad omnes plurali etiam numero usurpetur. Duibus suppositis, sciendum est, ter frangi a sacerdotibus coptilis hostiam: primo quidem ad illa verba consecrationis: ἡet fregit eumμ in tres partes tum vero recitando Orationem, quae dicitur fractionis, post signatum sanguine corpus et corpore sanguinem eas iterum frangit, ita ut hostia in singulas particulas suas dividatur, quas margaritas vocant, Isbodicon vero servetur'; denique tertia laaclio fit post alteram consignationem et commixtionem corporis et sanguinis ad consessionem fidei de praesentia reali, quam emittere solent Coptilae ante communionem, et est illius partis, quam Isbodicon vocant, in tres partes vel in plures, si hostia magna suerit 7. Communioni sacerdotis laeservatur particula illa major labossicon dicta, seu media illius pars, ex qua consignatus suit calix, cum aliae sacerdotibus, clero aliisque dignioribus distribuantur, vel etiam con

i T. II. p. 242. - Bibl. Orient. T. m. P. I. p. 246 sq. - . p. 143. n. 201. - ε p. 122. - . Litum. Orient. T. I. p. 14. - . Ibid. p. Is. 239. - nid. 23. 26 I.

Den Elngor, ritiis Orientalium. 6

99쪽

signandis aliis calicibus inserviant. Reliquae vero ex hossis fractae margaritae plebi ministrantur i. ita Renauilotius: cum quibus componi possunt, quae Vanslebius λ tradit, presbyteris et archidiacoim communicantibus dari magnam oblatam, quam corban tax vocant, si dicas, hoe nomine intelligendas esse Isb idici partes. Monet autem Echinimenai apud Renaudotium y sacerdotes, ut particulas o immunieantibiis ita fritia, gant, ut neque minimae sint, neque tam magnae, ut una tino absumi nequeant, ei ut super unamquamque particulam impressum sit erucis signum, proportione habita, ut facile accipi a communieanto queat. Non admodum ab ejusmodi usu differt modus, qvi apud Syros ii belur. . Eorum hostis ex Sirm do haec est :

Fig. 3. 'Ex Renaudolio plures hostiae sunt paries, crucibus 8 naiae, quarum una media major caeloris est, et inter fas striae prolandiores, uisingulae facilius frangi queant. 0uod sane figurae spud Sirmondum non Satis consonum Videtur, quae similem potius Nestorianorum hostiis obla-lam exhibet, in quatuor partes dividendam per Dactionem in crucis larina. Pars igitur illa major media, de qua Renaudolius, ex quatuor particulis mediis consistere dicenda forsan erit. Tota oblata ex Gnaudoiio diuisuxΚurbono, hoc est oblatio, vel etiam Tabho, sigillum, sicui apud Graecos σφραῖις, qualentis sigillata sive liguris impressa est. Pars rumor nonnumquam Met sigillum dicitur, sed et minores Tabalie, sigilla, Mye, tantur. Margaritae etiam appellatione pars major, quando conSecrata est, designatur, vel etiam pars desumta ex illa in ori, qua calix Oonsignatur, ut duarum specierum unio sal, uti ait Renaudotius, qui tamen haec nomina anxie nimis ad particulas praecipuas restrinxit Ephraemio Syro solonne esse, Christum margaritae compa re, qua. partu virginali oritur, omnes norunt, qui ejus opera vel aliquantulum evolverunt. Carbonis Gainuro) etiam nomen pro particulis occurrit Nam nimis subtilem esse sigillorum et earbonum distinctionem a Renau-

dolio statu iam, judic*mus, cuin Ioannes Maro in expositione liturg se S. dac iβ carbones vocet particulas, quae uruce .uni signatae, ei sigil'lum. ςrucis p.r fractionHm deleri prohibeat. , Fractiones hostiae apud Syros tres etiam sunt. Prima fit, cum oblata

100쪽

tuitu g. Orienti T. g. p. 3. - Ibid. p. 10p. 1, 1 a. - n. 103. - Le in Explieinith de is in.-'v'V. Dis.. 10. art. 21. p. 329. 33st Medioian, Liturgia Armena ed. 2. Venmis 1832. p. 107. Daniel eodex lit reus T. IV. p. 476. exvemione Rulsatea Archiepiscopi Arinenorum Argouti is 17ss a Nealio anglico edita, ubi tamen dicitur, quatuor fieri partes eamue simul in aanguinem immitti. Ita et