장음표시 사용
151쪽
o eadem est rati de angolo , non influit tumon intolligibilo, ne auget ipSum, ne ponit illud in notum, Sed solum proponit quaedam signa intolligibilium intontionum, ad hoc ut ipso auditor per Virtutem sui intoll0ctus formo intolligibilos
conceptioneS, Signi eXteri u propositi respondenteS et SeSeroducat ad scientiae perfecitionem adminiculo Xomplorum Vol argumentorum manuclucentium in perceptionem Onoli1-Sionum quae in praecogniti a se principii Continebantur. Inde principalis causa scientia est ibi intorius umon intol- leetus, non eou a natura interior est principali cauS Sanationis quatenus Sollicet actio do contis est o suppositione luminis intolligibilis o pra00xsistoniis cognitionis principiorum, eodem plane pacto quo noti medio est, Suppositioia ovirtutis natura set principii vitalis adhuc incorrupti Coeterum, influere vel augere lumen intelligibilo, intrinsecus applicare montem ad intelligentiam alicuiu Veri, intrare terminos intellectus quasi ad utendum eo tanquam subiecto sibi instrumento, id quidem soli prorsus Creatori reservatur l). Et similo os quantum ad voluntatem. Nam iterum, ne homone angeluS, ne alia quaeVi Creatura intrat in eam, sed ea- tonus inducit an ad aliquod Volendum, quatenu monStrat, manifestat, ostendit hoc aliquid tanquam contentum sub Ordino pocialis illius boni ad quod voluntas praesupponitur iam inclinata, sicque eam allicit ad Volitionem qua sit se- eundum Sensum et directionem praeoXsistentis af sectionis. Alio nutem modo agere in Voluntatem quasi ab intus ini octondo eam, multoque magis ΟΠVertere Voluntatem ab una directionseti aliam, causando in ea affectionem primam et radicalem ad quam aeterae Se habent consequenter, totum hoc Xtra PoteStatem reaturae St, sed pertinet ad motionem gratiae
152쪽
luam praecitata Scripturae testimonia satis superque demon
strant l). Si igitur apparot oritas illius actualis auXilii do quo nune
formo 2 . Sed do eius natura ampliores iam determinationes inserito desidorantur. Et maioris perspicuitatis Causa ad gratiam quam excusantem Oeant, reStringenda erit Consideratio, pra0Sertim cum ipsa, ut e dicendis infra patebit, ab a quaeti murians dicitur, minime secundum rem distinguntur.
Cflobris quid om iniser theologos controVersia est, inde a Saeculo XVII, quoad naturam gratia excitantis. Alii cum Sua rogi volunt nullum per eam labori auxilium intorius inpotentii animae receptiam, praet0 actu Vitale intollectus set Voluntatis. Ρutant enim gratiam eXCitantem eSSe ipsum actum
1 His consentano Sunt qua scribit S. Ignatius in exercitiis spiri- traulibus, regula secunda pro pleniori discretione pirituum : si Solius At Dot si nostri dare consolationem animae in cauSa praecedente, quia proprium est Creatoris unimam utrare, egredi facere motionem in illa. . . . Dico, Sive cauSa, i. e. Sine ullo raevi Sensu vel cognitione vi alicuius obiecti per quod talis consoluti adveniat animae per eius proprio notu intellectus et Oluntatis h. Et in versione A. hoo loco habotur Aequon citatio : L. Thomas, 1-2 Q. , a. 6, et Q. 10, a. 4, quibus locis Doctor angelicia agit de motione Voluntati A, OVento Deo. Sio oothan in noti l . . 2 Nota bene quod allata testimonia de uteriori operatione Dei in nobis non possunt rostringi ad solum influentiam habituum a Deo tu anima. Quaedam enim Sunt quae hunc sensum abSolute non seria ut, ut Ioan VI-44. Quaedam Vero quae vel exclusive vel inctu Sive altem, referuntur ad ea quae antecedunt iustificationsem et habituum infusionem : exclusive, ut Act. XVI-14 saltem inclusive, ut 1 Cor. III-6, 2 Cor. III-5, PhilipΡ ΙI-13, etc. Denique, etiam post infuso habitus agnoscenda est ulterior et specialis Operati Dei in corde, ut in quaeStione de erSeverantia probatum est omnibus ergo modis, Speciales actuali gratiae motiones oΡortet hic intelligere.
153쪽
indoliboratum bona o cogitationis vel pia nil otionies, qui aD o o homino Simultario ot aequo immodiato pro dueitur. Ego, inquit ipso Suare l. 4 de grat. o. 1 D. 12 nullum
auXilium internum, potentiisquo animae inhaerenS, praeter actu vitale et notione eorum, ne alia clualitate per o infusa agnosco, nisi Vol habitus Vol supernaturatos ruetus Vitalo η. Et infra, C. 4 n. ConSeo nullam entitatem in
fundi, qua Sit prior sempore vel natura ipso actu gratiae OXcitantis, Vel principium proXimum eius, Sed Solum Spiri tum Sanctum immodiat ac per seipsum infundere ho actuS, Olevando potentiam ad consciondum illos s. Huic opinionio diametro alia opponitur, quae Vult gratiam Xeitantem non osso formalitor ipsum actum Vitalom indeliberatum, Sed prOXimam cauSam eius: Videlicet, Vim tran Seunte menti impressam, ad instinetivum actum impulsiVam atque applicatiVam, noction si infusus habitus dosit), D trinsece eleVantem potentiam, ut sit proportionatum actu principium quantum ad Supernaturalitatis modum. Alio modo potest intolligi ous
auxilium pra0boro , aliquid in potentia efficiendo, quod non/: Sit notus Secundu Seu Vitalis, Sed tantum aliqua entita per modum notu primi, non tamen permanentis in potontia non operante, Sed duranti Solum Uamdiu potentia opera-
tur, ut in hoo ab omni qualitato quae se modum habitus nobis infunditur, distinguatur. Et hoc genus auxilii ponunt aliqui modorni theologi et Vocant illud actuale .... quin
est aliquid transistis, ut ita distinguant illud ab habituali auxilio 1 h.
In hoc igitur situm os totius controversia punctum Sintne actus supernaturale indoliberati, ipsa Secundum e notualis gratia Xoitan S, an Solum immediatuS, TOXimuS, et neCOSSurius offectus eius ita scilico ut formalitas gratia reponenda sit, Vel non in moti Ono intus a Deo recepta, qua men ad dictoS
154쪽
notus liciendos eterminetur. Porro ut cui quo consideranti Patebit, non potest controVersia iusmodi diro to dirimi ox revolationis documentis, cum revolati id unum troclo OS Udocoat Deum in nobis operari Velle et perficere, Deum aperire mentem et tangere cor, adeoque esSe in nobiS et Ono nobis libere agentibus, quasdam cogitationes, et inSpirationses a Spiritu Sancito. Quo autem modo haec Contingant, per se non dicit, Sed sicut in alii quaestionibus pone innu- moris, relinquit Colligendum per ratiocinium os analysim metaphysicam. Nunc autem, prior ille modii Secundum quem ad otiani vitulum indeliboratum Spiritus Sanctu Concurreret, non Subordinando ibi potentium, . . non immittendo in ea quo impoliatur os loVolux ad produotionem notia S Sodactum ipsum immodiat influondo, set cum a Coossiciendo i Ste, inquam, O iu non uno e Capito impossibilis ac mota physico repugnans tibi forsitan id obitur.
Et primo quidem e parte Conventu potentiae Crentne Cum Spiritu Sancto ad coossiciondum notum. Quotiescumquo enim duo agontia Coniugantur ad neotum unum, aut QRSu Coniugatio fit, ut 0rto ipsius coniugationis debet eNS CBuS pΘΓ Q. Causa autem per se Vel orit unum o duobus agontibus doterminan alterum a d Coagendum, o aliquod tortium dot0rminans utrum tuo. Atqui non est tortium quoddam agens dolorminans coniugationsem Spiritu Sancti cum facultato oronta, ut faeilo, puto, Concedent omneS. Sed ue est unum o coniugandis dot0rminari ultorum ad Oagendum non facultas croata Spiritum
Sanetum, ut Si per Θ'Videntissimum non Spiritus Sanctus faeultatem Creatam, Cum ex hypothesi Spiritus Sanctus nihil in se officiat quod sit per modum actu primi Sod influat tantum in uotum Secundum, piam cogitationem, pium affectum), qui causalitat facultatis Si natura OSterior. Erit ergo Casualis simulta nous illo Spiritus Sancti cum intollo tu ot voluntato Concursus, ad coossiciendum indoliboratos actus in quibu essentia gratiae collocatur. Et Si caesual est princi-
155쪽
pium ex quo proximo gratia procedit, uno, ut o aliis innumeri repugnantii Siloam gratia illa iam non ostio gratia. Sed haseo, Si laeet, Omitto. Veniamus ad influxum quem in iam cogitation in Vol pium assectum haberet potontia,
non a Deo mota, Sed concomitanter eum Deo agones. Et primum omnium, Videtur Sese aperta impossibilitas, si pia cogitatio vol ius affectus OnSideretur ut notues inde beratus. Etenim, omno quod transitio potentia in uotum obo moveri ad Xercituam actus, aut a So, aut ab alio. Ad exorcitium aut in actus indoliborati facultas non OVetur a Q. Und0, si uso ab alio OVentur, et nihilominu agere Supponatur, eo ipso ponitur Rofi Cuiues deest ratio Susiciones et O - luntas, ait S. Thomas, 1 - 2 Q. , a 4 moVo Soipsam in quan- tum per hoc quod Vult sanem roducit seipsum ad volendum ea quae Sunt ad finem. Hoc autom non potest acoro nisi consilio modi ante. Cum enim aliquis vult sanari, incipit co- gitur quomodo ho oonSoqui OSSit, et per talom cogita fionem servonit ad hoc quod potest Sanari per medicum, set hoc vult. So i quia non semper Sanitatem Chii Voluit, Decesso Si quod neopori Vollo Sanari ab aliquo movento. Et si quid in ipsa moveret Soipsam ad Volendum, portuis esse quod mediant consilio Oo agorei se aliqua Voluntato et raeSuppOSita Non autem Si procodoro in infinitum Uticlo
00 Angolicus paulo infra a. 6 1). Porro actus indoliberatus in quaestion nunc poSitus, illo ipS primus motus facultatis
est, Cuius auS Cum non Sit aliquod consilium vel aliqua voluntas anteeodonS, aliud esso non potest quam instinctu soli motio applicativa ad agendum, eaque recepi a Primo O-vonio oo Tollitur autom huiusmodi instinutus, omel a fa-
156쪽
Cultas dicitur coniugari Deo, set nihil ab o recipero quod Sit natura priu ipso actu sancta cogitationis vo pia affectionis. Ergo, hac suppositione facta, impossibilis est omnis influxu creata facultatis in actum praedictum. At nondum Satis quia crescit opugnantia, si indeliberatus actus iam OnSideretur ut stipemiaturalis, et aliundo faculta Ssupponatur infuso habitu ostituta. Nam si quando agontis virtus improportionata sit ad aliquod genus actuum. Sicut
improportionata est omnis naturalis facultas ad actus sentitatiVe Supernaturales), eadem illa Virtus, nisi augeatur Vol ele-Velm, nunquam poterit isse eiusmodi actuum principium elicitivum. Hic autem ex hypothosi, virtus facultatis in nullo augetur aut eleVatur. Repugnat ergo ut Sancta cogitationis o piae affectionis supernaturalis partiato etiam ou inadaequatum principium exsistat Equidem distinguor solon intor Vitalitatem motus et supernaturalitatem eius, dicendo quod facultas dat elui sesso vitalo, Spiritus autem Sanetu RSSi- Sten eSSe Supernaturale. Sed hoc nihil ost, o tota Oxplicatio nititur falso supposito Suppositum enim est quod Oli Oporationi vitali qua tali proprium sit sesso ab intrinseco At Vero, commune hoc est Om1 Operationi, et Seeundum Omnia qua se Suscipit prasedicata Actio alicuius, etiamsi sit eius ut instrumenti, oportet quod ab eius potentia egrediatur, inquit S. Thomas do ot Q. , . . Neque in hoo distinguitur actio vitalis a non Vitali, en vero in eo quod actio mon vitalis,estsi ab intrinsoco, non tamen manet in intrinSoco, Sed consistit in quadam omission ad Xtra, utpote tota Se ordinata ad perhoisendum aliquid Xt0rius. E contra, actus vitalis ita os ab intrinSeco ut etiam maneat in intrinseco, tamquam omni e parte propria ipsius operantis uolualitas et perfractio. Unde apud philosophos, operati non Vitali et operatio tran
D0nique in hoc distant Viventia a non viVentibus, quod Vi- Ventia operantur ad tuam ipsorum perfectionem, lix Vero
157쪽
non Caeterum, tam impOSSibilo est Concipere Oporationem quamlibet, quae o tota non egrediatur e Virtuto agontis, Vol Simplici Vol orte intrinsocias aucta Seu loVata, a impOSSibilo est Onoipsero cursum qui non sit a Curronto, et Cales η tionem quae non it a Calos a tonio Rursus ita quo dico : Virtus facultatis Coniugata cum Spiritu Sancto, intrinSeeu non nu- et Ur, ne eleVatur Metaphysio igitur opugnat ut sit quocumque modo elicitivum prinoi pium Supornaturali actu Saneta cogitationis of pino assoctioniS. Adhuc se parto unitatis eiusdem otu noVa Ceurreret
impossibilitas. Non nim intolligitur quomodo duo agentia
I OSSin Concurrere in eamdem numero Operationem, niSi ad inVieem Subordinentur, et unum agat in Virtute ab ali aecepta Sicut pictor o poni illus a tonus in unam pingendiaetionem On Veniunt, quatenus poni Gillus sub ordinatur pictori, os agit in Virtute quam ab se necipit, non quidem per modum formae permanentis, Sod por modum intontionis fluentis. Et doni proportionalitor cliuondum in praesenti. Utide, Cum S. Thomas 2-2 Q. 23 a 2 exoludit opinionem Magistri potioniis quod charitas non sit aliquid creatum in anima,so ipso Spiritu Sanctus, et Oxaminat varios modo quibuSOpinio Sta posset exponi, ne in cogitationum quidem ei Venit modus qui osso Consentaneus principii adVerSariorum, Si multanei concursus Spiritus Sancti cum naturali facultat in unius otia coemotontiam. tonim, ut alibi ait 4 Una actio non procedit a duobus agentibus unius ordinis , i. o. inter Se non sub ordinatis 1). Neeesso igitur omnino os agnoscoro motionem a Spiritu Sanet receptam, qua anima determinotur ad actum indoliberatum supernaturalom. Et si quid om anima habitibus supernaturalibus instructa Supponatur, motio ista est motio applicans facultatem habitualitor olovatam, eamquo instincti e
158쪽
do torminatis ad nutum os obiectum eius. Sin auton minus,osi motio non Solum applicans, Sed simul fiam transoiani orolevati potentiam, o Supplon habitus defractum. Utro quo autem modo, non in ipso notu supernaturali indoliborato, odii motion qua prinoipiatur illo notuS, Oete repono QSSentiam excitantis gratiae, sua utiquo leonda est esse immediato a Deo, ab eoque volo. Deo, inquam, perioni infel-
Quod si uis serius quaseras, Cuiusnam oneri sit huiuS O-tioni sentita S, QSponde primo, quod uti ostis conlipiaturi or analogiam ad Virtutoria illam fluontoni qua rocipitur in instrumontis apud nos notissimis, et se habet ut quo instru- montum ut plicatur, Vel etiam eleVntur ad notam Xuodeni omproportionem Suae propriae formae Id, inquam, nil ost, quin porteat omnino determinare qua onam sit os logoria Aristololis ad quam praedicta sentitas si roforsenda. Nam etiamsi illa non OSSO RSSignari, Sequeretur ad Summum quod uristololiouoiatogoriae non adaequato dividunt on creatum cinquo quidem non SSet, praesertim pro plerisqu0 adVersariiS,mngnum inGOnVenienS. - Afrospondeo secundo, quod aliquidos in onoro duplicitor uno modo Simpliciter et proprie, Sicut Specie qua Sub gener Continetur alio modo per reductionem, Sicut putio tum quod reducitur ad gonia quantitatis, quia lico non sit oxtensum in partoes, adhuc tamen accipitur ut quoddam quantitatis principium l). Et hoc modo tantum, Omissis alii rationibus, motio gratiae, utpote non abones osso completum et 1iXum, Sed in completum ot fluens, Sub genere Ontinori OtoSt. Nun autem olim sit id quo facultas sit actu principians iam Cogitation om se indeliberatam infectionem, haud male reducotur ad genus qualitatum quibus potentiae disponuntur ad Oporatione Suas. - AnimadVorto
denique tertio, quod omnibus modis nihili faciundum ori tor
159쪽
riculamonium illud suod aliqui apponunt o qualitate mortua. Quid enim, qua0So, ibi vult qualitas mortua Si id somortua dicitur qualitaS, quia non pussulat ex intrinsoci Subiocti principiis, et non apparot alia vel Verosimili ratio appellationis) tune inter qualitate mortua ponere portobit
gratiam Sanctificantem Virtute Supernaturale tam thoolO-gica cluam moraleS, lumen gloriae, et quidquid reconsetur intor habitualis gratia dona. Haseo enim omnia sex intimis 11OStri uoquaquam Oriuntur, of Ou dissorunt ab actualibus motionibus nisi in quantum assiolunt potentia permanenter, motiones vero amo iunt ea Solum tranSountser. Sed non ea de inum difforontia ost, qua alia ab alii Secundum SS Vivum et 0Sse mortuum unquam distinguentur. Denique, Si or abusum terminorum, ViVam qualitatem Vocare placet eam quae porticit
principium porationi Vitali S i. o. immanentis, tam viva dici poturit qualitas motio, quam qualita habitus. Quapropter a primo ad ultimum, ne umbra quidem Solida rationi in hoc
Cnotorum, non in his ot similibus principali est oppositionis adVersariorum cauSa, Soli alitu repetunt principium, Oxistimantos iam possum iro libertassem arbitrii, Semel ac admittitur necessitas pra0motionis ad indoliberatum actum. Videtur nim ei quod propior paritatem rationis, alia adhuc motio ad unum paritor determinati requireretur pro actu do liberato, ac per hoc, quod in praedeterminismi doctrinam
noCeSSaria quadam ΟΠSequenti oporteret doVenire. Verum, hae ipsa consequentia se rationi parita eSt, quae Omnino
neganda apparebit cuilibo attondonti ad principia ab initio
Sei9Sam, et peririu a movento De moVetur. Re enim Vera, coluntas non Aecundun iden movet et moretur, nec Aecundum
idem uel in actu et in potentia, sed in quantun actu ruit finem, educit se de potentia in actum reΝpectu eorum quae Aunt ad
160쪽
finem, ut A /li et actu ea Delit l). Hoc generato riticipium eSt. quo lucem accipiunt ea fure omnia qua ad voluntat in Spectant prinCipium autem dico, quod plenam applicationem habet in rapsenti. Nam per instinctivam motionem ad C tum indoliberatum voluntas facta es in actu circa aliquod bonum de ordino salutis, quatenus actu affieitur oXempli causa, circa Deum prout amabilem, prout olendum, et , Vel Circa bonum fugiondi posenas notornas, tondondi in patitudinom a Deo promiSSam, donique Circa quodvis Obiootum poeuliaris Virtutis, ut Castitatis, Sobrietatis, patientiae, te etc. Inmigitur potens os morere se in virtute quidem motioni priuSRCoeptae, Sed iam leno dominio sui actus, in id quod sub bono praedicto oontinetur, omnia intolligondo iuXta explicationes datas in prologomono. et 2. Sequitur ergo, nudam requiri poSSe ulteriorem gratia motionem pro actu deliberato. Et si nulla roquiritur ulterior gratiae moti pro actu illo dicondum quod ipsa actualis gratia semper est eiuSdementitatis, Sivo habeat, Sive non habeat ultimum effectum in
libero voluntatis consensu repositum eo fere noto quo n-Cramoni Semper Sunt entitat of Virtut o causalitato eadem,
SiV obtineant, Sive aion obtinoant ultimum illud ad quod causandum sunt ordinata, scilicet iustificationis gratiam quae
Sed sunt qui conclusionem ultro concedente quoad OS qui infusis habitibus instruuntur, illam roiiciunt quantum ad eos qui is dom sunt dostituti. Et ratio eorum os quia prioreS habent in o permanentia prinoipia Supernaturali Operationis, set ido sin difficultato admittitur propter argumentummo factum, ipso non indigere pro a tu doliberato aliqua motione gratia distineta a motiouo gratia sexcitantis. At in aliis supplori obst os uotus habitus supernaturali per motionem eleVautem, et haec motio, Um Sit transiens ot fluenS,