장음표시 사용
151쪽
Id his verbis reddit Latinus poeta: Laetum in Parnaso inter pinos tripudiantem, in cireulis Ludere, atque taedis fulgere. Item: D δεινα δρωσι, Θαυμ α των τε κρείσσονα.
Quod neque sat singi, neque satis diei potesZ
Tum pecudum exuvias laevo pictas lateri accommodant. Ubi tamen non pictas vere, sed arias, Vertendiim uerat: ut sunt lyncium, pantherarum , tigrium.
Forma Rura , nitiditate hospes Phrygius. apud Nonium male ooes regius.
Praesto cerritus nobis se supens ultro ostentum obtulit. At in est propemodum deploratus hic locus Cerratus duinplicior nam detritum ei Cereritus. Unde Attici iocabant ejusmodi inlinii τριακους Et Δημήτin η αυτη τη Εριπυi Callimachus, ἡν λεν γε σπερ λ εν Εριννί i ιλφωσσαίη, id est, Cereri. Porro ad rem Euripidis verha
152쪽
A u προτερος ἡ τρὶ, καὶ διι πετεστερος. mi scilicet. Splendet I idem nimbis interdum nigret. Hic sane eaecusari non potest, qui διῖπετε στερον pluviosum in. tellexerit, quod Homero διὶ πετεες ποταμώ. ubigenas Vertit Statius cum hic sit διιαυγέστερος Sed pro et Veteres poetae non solum errare in vertendis Graecis fabulis, sed multa licentia uti solebant, multum de suo addere ut hic
in his verbis, quae citat Varro. Sed prius videamus, quid Euripides: O Tis δέ τι ποθεν ο κέλαδος
πὶ Βρομιε Βρομιε. AttiuS Cm Quis me tibilat p A CAE H. Vicinus tutis antiquus. Hi Dionyse Pater, Optime viti sator, o Semela gemitis vle. Postremos versus invenimus apud Macrob. libro . Quae cum ita sint, quando, quomodo in nomine Attii peccatum sit, ostenderim tum quomodo Bacchas Euripidis verterit L. Attius : deinde quantum juris ibi permiserint veteres , cum Graecorum fabula verterent postremo indicarim unde verba ea, quae adducit Varro, accepta sint quis est, qui conjedturam nostram reprehendere possies Quod si, ut saepe accidit , falli potero : non tamen sine magna Verisiis mili causa salsus fuero. SCALIG. Posset etiam vetus edito adiamitti Daque hos imitans Chrysi rus cio diaco. quis me tibilat. Vicinus Atus ianitatius ut intelligatur Chrysippus personac tragoedia Attii. Docuit enim ille Chrysippum fabulam. Et quod ait hic Varro, ubiLandi verbum esse rusticorum, redi ei quadraret nomen buco est enim rusticum convitium. Item Attis est τυς Quod ejus sacra in Phrygia ex qua Pelops, Chrysippi pater, oriundus erat. Haec ego nolui tacere.
lin. 27. Θριαμβω. J Diodorus de Libero patre: Θρίαριβον
153쪽
ρίαυιβος , eo διθυραμ βος. Quid vero de etymo sentiant grammatici, vide in magno Etymologico SCALIG. lin. o. Ideo Lucilius scribit de Oetea, Cum ad se cubitum venerit sua voluntate , oonte ipsam suapte J Ideo Lucilius scri-lit de Cretea, cum ad se cubitum venerit, sponte ipsam, c.
Nam illa Verba, siι voluntate, iunt interpretamentum illotum,
sua sponte. Et ab illis, sua sponte, incipiunt verba Lucilii.
Pagina TO. lin. 9. Cum ait, Consponsi. J Quid si Consponsus 'ut est lib.
6 In Romulo Consponsus contra spongum rogatus. Festus: consponsos antiqui dicebant de mutua colliga os . Apulej. lib. Metamorph. Iucum sororium consponsa factionis Auson ad Paulum Te quoque ne pigeat consponsi foederis. POPII A. lin. 6. Non enim si volebat. J Legendum, si nolebat hoc enim dicit: Si nolens vel jocandi animo filiam despondit, non tenetur uxorem dare , quasi alligatus sponsu nam per legem quidem is, qui spondet, etiamsi spondendi animum nuthim habuerit, est obligatuS , sed praetorium us, quod mentem intentionem stipulantium potius respicit, quam Verba istius-rnodi obligationem tollit. Itaque taetorio ure censorio judicio non datur ex sponsu aetio contra eum , qui Verbo se uno obligavit, absque animo spondendi Paulus lib. 2 Insti tat. Verbo rem quoque obligatio constat, si inter contrahentes id Gyatur nec enim I per Ocum puta, vel demonstrandi intellectus causa ego dixero tibi pondes ' O tu res Ondea Syondeo, nascitur obligatio. Huc sortea respexit Lucilius Voltis ' emta est notiis non emta est. OPII A.
lin. . Sequere, adsequere Polybadisce. J Ita legendum hoc colloquium amasiae cum Polybadisco: Sequere, sequere, Polybadisce : meam spem cupio consequi.
Polyh. Sequor Hercule quidem nam lubenter, mea De Ia , consequor.
154쪽
Sperata dicebatur μ ν ηστευομενν . Quamquam pro ea , quae jam dentapta sit, Plautus acceperit in Amphitruone Afranius Fratriis, citante Nonio: curre O nuntia Venire, O mecum adduce speratam meam. Videas , suellam curent, confirmen jube. In eadem:
Ita enim ille locus depravatus restituendus est. Iολυβαδίσκος autem, ut LampadiscuS, υποκορ ιστικως. SCALIG. lin. 6. Sequor Hercule. Sequor Hercle. AUGUSTIN. lin. O. Pras, qui a magistratu c. Praesa praestando qui a magistratu interrogatur, ut publice datis pignoribus solutionem praestet, cum respondet, dicit Pras, pro raso. In publicum praesare , ut area recuperare in publicum. Cato contra Oppium: Vinum redemisti, praedia pro vini quadrantalibus sexaginta in pubiacum dedisi, vinum non dedisi Liv. lib. 3: Magna pars aeri Campani, quem privati sane discrimixe passim posederint, recuperata in publicum erat. JOPHA. lin. a. A quo O cum respondet, dicites Pras. J Vulg. dicit Praes c. Festus Pras estis, qui populo se obligat, interrogatusque a m si tu , si pro si ille respondet, pras. Apud Varronem igitur legendum dicit ras , ut haben Omnes excussi, non dicitur Proes. Videturque pras pro raso dictum; ut in illo versu: Tis ει θ' ο πωλων τανδρά ποδα ἐγω πὰρα. SCALIG. lin. 17. Vades ne darent Primus ades publicos dedit Caeso Quintius Livius. Huc pertinent multa ex ratione κατα TVλοκρατους SCALIG.
lin. a. Nec sita canendo tibicines dicti J Superiore libro: o inalia sine vino expediri, nec curia Calabra sine calatio' ne potes aperiri. SCALIG.
lin. I. Nam, quidem Facere verba c. J Locus mend sus tribus his Versibus. AUGUSTIN. lin. 2. Et qui aliquid agit, non esse instientem. Et qui aliquid neget, esse infitientem. Nam etiam nego, quasi non ago, videtur velle didium esse. SCALIG.
ead. sq. Qui adlucet , dicitur Lucere. J Aristophanes
155쪽
Alludit autem ast id, quod supra Dicaeopolis dixerat, G
Primum enim aucus: quod detritum est ex δαίου χο deinde aucus ut Daulia, Lautia Dacruma , Lacruma. Posset tamen non inepte legi, Tute tibi, uere, lautris luces cereum. Tu ille lautus, magnificus tibi δαδουχεις, neque Phierum habes vel, ut lotus ex balneo tibi facem gestas Sunile est, quamquam non idem, αυτολή κυθος. Et forsan haec posterior conjectura vera est. Sic Graeci eodem modo,
lin. 23. Abluere o luce dispoisutitur tenebra. J Non video, quid negotii sit haec dividere, ab tiere cum etiam in editione Romana recte legatur. At Vertranius desinat ineptire, qui tam parvum mendum non vidit, spuriam lectionem pro vera supposuit. SCALIG. lin et . Lucere item a luce c. J Lucaria item a luce, quod propter lucem millsam is cultus institutus Masurius Sabinus Fa- storum libro et Eam nobilem deinceps, qua in sequentem diem, qui es Lucarium Sex. Pompejus Lucaria festa in luco colebant Romani, qui permagnus inter viam Salariam, Tiberim fuit pro eo , quod victi a Gallis, Utentes in praelio ibi se occultarunt. Festus a luco Varro ab luce amissa, id est, libertate, ut puto ut Malii quoque auctore loquuntur: Artemiis dorus quoque lib. 2, λιον, misit , ελευθερίαν καλουσι, SCALIG. Marg. Scalig. luci. Scribendum G te item a luce LIι- geo verbum deducit Varro a luce, quod propter amissam lucem, vitam ejus , qui carus uerat, cultus lugubris institutus. Lux amis , id est Vita , ut Cicero lib. 1 Tuscul Fore aliquando nem hujus lucis O amissonem omnium ita commodorum Tertullianu de Resurrectione carnis: Ita unamissa lugetur. JOPHA. lin. 28. Conquaestor. J MariScali g, Quasor
sin a sq. Et Invident. 6 Actiacum illud oblivio lauet &c.
156쪽
Vulg. Es -- Atticum illud c. Hic sane est locus unicus quem qui emendet, is magnam gratiam a studiosis niverit. Nam quod leviter immutatus est in Romana editione, potuit
fortasse recipi correctoris audi oritate non tamen ita, ut non nostra emendatio, quam Veram Praestare possumus , longe praeferatur. Audiamu ergo Varronem , Hinc visenda, inquit, vigalavit , vigiliiι- O invident, O, Vitium illi obtulit , violauit, quod incidit in videndum. Cedo sis mihi iudicem, ni vero vincam haec ita se nive male alii haec mutaverant offerre autem Vitium c stuprum, tam tritum est apud antiquos scriptores, iit exempla superflua tutura sint. Facile Vero fuit ex ilium Atticum facere. At Romana editio Attiacum Non puto, ita exempla ex Attio citari apud ullum honum auctorem, ut ex Attio poeta Attiacum deducant. Nam Potius Attianum dicendum erat. Ego sane, si nihil aliud potuissem, Atticum illud retinuissem quod Latinorum vitiare virginem imitatum est ex Attico δι et φθείρειν δε παρθένον. Et violare Virginem βια εσ2αι. Nam quae dicit in tragoedia, Me quondam inυitam e vim violat Iuppiter bone violat illa, inquam, quae hoc dicit, acceperat pro cogere adigere, quodin Graece quoque βια ε xdeci. At is, qui respondet, Iuppiter bone violat' vel sciens, Vel imprudens aliovorsum inter pretatus est. pro foedo Verbo accepit. Quare quaecunque illa est, in ancipiti verbo κααη φατον commisit. 'lo incidit inridendum forsan haud mutandum est. εκ ου ρῆν γίνεται Toεραν. SCALIG. Idem pro oblivio lavet in marg. bυioLaυit. Pro Atticum legerim antiquum nam propter amnitatem literarum C su scriptum fuit anticum, quod migravit in Atticum
ut Serrano noster Attιcus rivalis homo, pro aΠtiquus contra Livii lib. 37, o qua in solo modo antiquo sunt, Pro, Attico Porro hoc carmen antiquum Varro dilaudat, ut celebre temporibus illis, vulgi sermone adlatum, cum Vellent significare omnem dictorum factorumque offensionem quasi perpetua oblivione obruendam esse. λυidendum hic est quod invidetur, vel cui invideri potest. Mox Violavit virginem, quasi visu laυit, id est, profudit visum in Virginem, ut
lacrimis, sanguine lavere, apud PoetaS. nam amor excitatur visu, a quo Varro repetit etymon verbi violare, cum tamen
sit a i , quasi vi involare. lo PMA.lin. s. Cum muliere fuisse. το συνεῖναι Plautus Mercatore Ea nocte mecum hospitis ussu fuit.
Nec dissimile, quod dicunt muli eae in Cistellaria:
157쪽
Viris cum suis radiciant nos solere. SCALIG. lin. . Membreis. J Marg. calig. tenebreis. ead. Dictum Cerno a cie , id es a creando. J Veteres excussi reste habent Dictum Cerno a Cereo Ceres enim Creo. Aquo in Saliari carmine Ceras manus, id est, creator bonuS. Festus. Hinc Ceres dicta est, quod omnia creat non a gerendo , ut Varro Cicero Cerno ero a κρίνω. Unde crimen crines, Scc. SCALIG. Idem pro creo in marg. κρέμ.
lin. II. Descripti. J Marg. calig. discreti lin. a. Et tu id in testamento. Et cernit in testamento. Conjectura audaci ex Varrone libro proximo, Ulpiano in Institutionibus. AUGUSTIN. lin. 13. Quod ait Medea , c. I Varro γεροντοδιδασκα λω, Nonne vides apud Ennium esse scriptum, Ter malim sub armis vitam cernere, quam semel modo Pa ere, Verba Euripidis quae vertit Ennius, sunt haec:
Ponam Malia, quae comparabis cum verbis Euripidis non enim in ejusmodi exercitationibus male horas collocari puto. Ait itaque Ennius apud Probum Iuppiter , tuque adeo summe sol Qui res omnes inspicis, Quique tuo lumine
contueris hoc facinos dispice , Ptii quam si prohibe scelus. Euripides:
Apud Ciceronem pro Rabirio Post irino: Si te secundo lumine hic offendero ex Medea Ennii ex illo, Ε ς' η πιουσα λικμπας δέεται θεολItem quae ibidem, Animum surte , O dicto pare,
158쪽
Plane ex illo Mi λογους λέγε. Reliqua, quae citantur a grammaticis, ab aliis animadversa
1 unt: qtlare ea non Onam. SCALIG.
ead Vitam. Marg. Scalig. vita. lin. 9. k os epulo postquam pexit. In fragmentis Festi tacitatur hic versiculus Ennii: Quod tibi rex dulo spexit de contibu celsis. In aliis rQuod tibi rex paulo spexit de oribus celsis. Puto legendum: Quos tibi rex pullos spexit de cortibu cepis. SCALIG. Potius legerini: Quos sedulo postquam est enim, ni fallor initium ejus Versus, item citat Festus ex Ennii lib. 16 Annal. Quos tibi rex sedulo pexit de cotibus celsis. Rex autem Philippus Macedo, qui ex aliissimo Ea ni montis vertice conspexit Ponticum simul, Adriaticum mare, Istrum amnem & Alpes, locos longissime dissitos, Livius lib. 3o TOΡΜΑ.lin. O. Qui habeant pectionem, qui non habeant. J Cicero Philipp. 2, d Festus. SCALIG. Pagina I 4.
lin. s. Propter hanc aurium auiditatem theatra replentur. JHoc explicant ejusdem luculenti versus ex Menippea κενοδο- ξi 3b, περι φθονου:Vos in theatro, qui voluptatem auribus Huc aucupatum concurristis domo: Ades , adeste , quae seramque utroscite Domum ut feratis e theatro I teras. SCALIG.
lin. 7 sq. A quo dictum poetae, audio, aut ausculto. J Audio, haud ausculio, non nemo. AUGUSTIN A quo dictum poeta: Audio, haud ausculto Caecilius Audire, ignoti quod imperant , soleo , non auscultare. Pacuvius: --His, qui avium cantum intelligunt, Magi que ex alieno jecore sapiunt, quam suo , Muis audiendum, quam auscultandum, censeo. SCALIO.
159쪽
lin. 6. Repotatio. Repotia doctus Vir. AUGUSTI . cad. sq. Quod sit Graecum antiquum non ut nunc φρεαζdiflam J Repone, ut supra Q rod si Graecum anti tuum ποτὴ ,
non ut nunc φρεα dictum. ποτὶ io, aliter πί ρα, αποτiστρα. unde sumi pote. SCALIG. lin. I. Mantelium quasi antlterium. J Mantitergium. AUGUSTIN. ει ρομακτρον Etiam apud Athenaeum χειρό/άρακτρον est genus velamenti. Itaque probatur ex Sapphia testimonio. Sic Latine mantelium , antile ad tergendas manus, itemque genus pallii aut Velamenti Plautus: Neque fiallaciis ullum es mantelum meis. Utrumque Hesychius, χειρομ ακτρον η χειρο -αστρον , μ α δυλιον. SCALIG. Idem pro mantelium, in marg. mantellum. lin. 22. Nunc primum ponam. J Ante haec Verba videntur
multa deesse. AUGUSTIN. lin. s. nod bonum, foetunatum , felixque. PHujus etiam solemnis formulae meminit Malicubi Livius. Item Cicero primo de Divinatione , Neque solum, inquit, eorum voces Pythagorei observiaverunt, sed etiam hominiam, quo vocant Omina, quae majores no se quia valere censebant idcirco omnibus Gbus agundis, Quod bonum , faustim , felix fortunatumque si
proibantur. Item libro a Iam illa Favete linguis, O praerogativum omen comitiorum, O . u e omnia nonnisi conceptis Verbis praefabantur veteres, observati auspicii matutino tempore quod nisi post auspicia magistiatu non crearetur. Sic in sacris primo mane haec prima Verba erant, ευ2ημeισε,
Postera lux oritur, nevis animisque favete Nunc dicenda bono uni bona erba die. Σιγατε, καὶ sυφημ ειτε Quare Euripides in Ione antequam ejus extiortationis, quae fieri solebat in sacris, meminisset, prius ex more pr3efatur de matutino tempore quaedam, quod tunc maior esset in Deorum mentione castimonia. Ait igitur
160쪽
Quae non ita necessario adduximus, ut priora confirmarent; sed ut Milla emendatiora , quam hodie habentur in vulgatis codicibus, legeres, Attii poetae verba ex Enomao , quae divulsa leguntur apud Nonium , conjungas : quod sint illis Euripideis similia Sunt autem haec:
Ferte ante Auroram radiorum ardentum indicem , cum somno in segetem agrestes comtitos cient, Ut rorulentas terras ferro, rosidas Proscindant glebas, arυoque ex molli excitent: bs te actutum, atque opere magno dicite Per urbem, tit omnes, qui arcana seumque accolunt
cives , mimbris fausis augusam adhibeant Faventiam Ore obscoeni dicta segregent. Quis enim antiquitatis studiosus his reliquiis non delectatur 'Quamquam haec sunt, Veluti ex magno naufragio parVae tabellae. SCALIG. lin. I. Voca inlicium Ec ad me. J Vulg. Voca inlicium hoc ad me 'Aρ G σωος hoc pro huc Auctor Servius. Item insta, Hoc Calpurni voca inlicium. SCALIG.
lin. 7. Post autem conventionem habet. Conventionem, antiquo more pro concione. Infra omnes Quirites ite ad conventionem hoc ad Iudices. Festus: In conuentione, in cyncione. Et infra: Impero, qua convenitur ad comitia. Alii, qua convenit. Quare imprudenter nimis Vertranius mutaVit in concionem Minsua correctione immane quantum juveniliter exsultare Videtur .
Sed nihil prius debet esse bono emendatori, quam nihil temere aggredi. SCALIG. Pro post autem lege ex Veteri codice postante. Nam ita componebant praepositione VetereS, ut in- ante, similia. Quod non monuissem , nisi aliter vidissem placuisse Adriano Turnebo nostro. DE l. lin. a. Omnes Qtiirites inlicium visite huc ad judices. J δε- dices, id est, consules. Quia consulere pro judicare Veteres usurpabant. Idcirco Attius in Bruto: qui recte consulat, Consul fuat. Vide etiam Festum. SCALIG. lin. 18 sq. Aliquot rebus idem. Item AUGUSTIN