장음표시 사용
161쪽
it n. 'I. Boeotia-qαr comoediam alii esse dicunt. M. Attii, docti viii scii benJsim putant. Sic proximo libro M. Attius in Casina fringuus 8 Platatum utrobique o Cnomine significari scimus. Sed quid de Boeotiae auctore judica verit idem Varro in libris de comoediis Plautinis, videndus Gellius lib. 3, cap. 3. AUGUSTI X. Quam si esse dicunt:
ex Gellio Translata autem fuit ex Antiphane, quem citant in Boeotia grammatici Pollux lib. O, Athenaeus lib. 4. SCALIG. Forte nielius Attilii Nam Varro in libro de Conace diis Plautinis refert Booetiam inter legitimas Plauti fabulas non censeri, vulgo adscribi M. Attilio se tamen adductum stilo atque lepore sermonis, non dubitare, quin Plauti foret. Ex illa vulgata opinione hic ait, Attilii se dicunt. Iste Vero est Attilius, qui a Vulcatio Sedigito quinto loco inter Comicos eiertur etsi Cicero duris limum eum nominat exscriptorem, quod integras fabulas ex poetis Graecis conVerteret Meminit Varro lib. 6. POPII A. lin. s. Horam esse tertiam. Νon negligendum, quod scribit Censorinus, in XII tabulis nusquam horarum esse factam
mentionerru Plin. libro I: Duodecim tabulis ortus tantum 6 occasus nominaturi pose aliquot annos adjectus S meridies, a cen to Coss. id pronunti m te. SUA LIG. lin. 27. Circum aras mitti solitum. J Aut circum moeros , ut supra Aut circum artis , id est , aras pomoerii. SCALIG.
liii. I. Inquisitonis. J Marg. Scalig. Anquisitionis.
lin. I. Qui capitis accusavit Trogum. Et hic error, ut puto, pro qui capitis anquisivit Trogum. Quid sit anquirere.
satis notum. SCALIG. lin. a. Auspicio orando. Exorando quidam. AUGUSTIN.
lin. 4. Ommeatum pratores vocet ad te. J Cum eat rares, reum scet ad te. SCALIG.
lin. 6. Cornicinem ad priυ.rti anuam. J Hujus antiqui moris Plutarchus meminit in Gracchorum vita ex oratione
κα πε φυλαγμενοι περὶ τὰς κρίσεις νησαν. Itaque eo spectantilla, quae sequuntur In arce Lissicus canat tum circumque a Us,
162쪽
o ante priuati uiti se Q. Trogi sceleros ostium canat. Corn.
Τacitus et Annali: I Pubi Martium cos extra portam sequillnam , cum classicum canere Icisissent, more prisco animadverte re SCALIG.
lin. 7. Ubi canat collegas. J Locus mendosus. AUGUSTIN. lin. o. Ex ara J Marg. Scalig. Exire. lin. 4. Caput ediciti. J Delent quidam verbum edicti. AUGUSTIN. lin. 13. Qui de censioribus. J Vulg. Cessoribus, Veteri consuetudine scribendi, pro Censoribus, ut Coss. pro Cons. Sc ALIG. lin. 7. classicus canat. J Classicum forte, ut hosticum paulo post AUGUSTIN. lin. O. Cum primo luci. J Ex veteri formula evocandi Livius lib. I Ut omnes cives Romani equites peditesque in suisquisque centuriis in campo Mart o rima luce adessent. Sed est
hic geminu αρχαιωθμος το cum Paret con & lux genere ma
sculino. Plautus Cistellaria: Cum primo luci nisi ambo occidero.
Terentius Adelphis AEt V, c. Q
Cum primo luci ibo hinc POPII A. lin. 26. Quod censor exercitu c. J Locus mendosus. AUGUSTIN. lin. 27. Constituit quinquennalem cum Uraret. J Melius: constituit quinquennalem eum luseriare. SCALIG. lin. 3 sq. Id quod ropter centuriata comitia imperare solent. Quare non es dubium, cum hoc inlicium sit. J Vulg Quin hoc inlicium sit. Quod supra admonuimus de loco transposito, cum disputaret Varro de derivatis ab Humo idem quoque hic accidit. Quare ea ponam ordine, ut legenda sunt:
Id quod per centuriata comitia Imperare solent. Hoc nunc aliter sit atque olim quod Augur Consuli ades tum cum exercitus im- Penitur, ac Prait, quid eum oporteat dicere. Consul auguri imperare solet, ut inlicium vocet, non accens , aut praeconi uinceptum credo, cum non ades et accensus , O nihil intererat, cui
imperaret O dicis ausa fiebant riaedam , neque item facta, neque item diera semper. Hoc ipsum inlicium scriptum inveni in M. Iunii commentariis. Quare non es tibium, quin hoc inlicium sit, cum circum ceros itur, ut opulus illiciatur ad magia seratus conspectum quod Consul potest vocare in eum locum, unde νο ad concionem vocatis exaudiri possit. Quare una origine
163쪽
tilicium, Inlicio, quod in choro Proserpinae est O P. xit,
quod in Hermiona est, cum ait Pacuvius: in ni alieni cupiditas cti X Ouod tamen ibi idem est, quod inlicit, inlexrG quia ς, 6 I, magnam habet communitatem. Sic licu Ουἰ ara nAVentino, ab eliciendo. Nec me fallit, quid excogitata Vertranius quem certe secutus fuissem, nisi quia ideo, ita ut posui, melius excusari posse ut mirum sit qua negligentias actum, ut in una pagina tot tantaeque transpositione Occurrerint. SCALIG.
lin. . Quare una origine Inlicio Inlicius. 3 Quare una ori- eine inlicium O inlicio, quod in choro Proserpinis Chorus proserpinae, nisi fallor, erat in Laodamia Livii Androtrici in qua introducitur Laodamia exoran Proserpinam, ut ibi ruiliceat complexibus viri mortui. Ego invenio ex ea fabula pel
licuit, non inlicuit, nec inlexit, ut hic: Aut nunc alia te quo iam Asiatico ornatu assuens, Aut Sardiano ac Ludio Fulgens decore, O gloria Pelliculi. - SCALIG.
lin. 9 sq. Quod augur consuli adest. Varro De re rustica libro 3 Itaque imus, venimus in illam. Is Appium audium sedentem invenimus in subselliis , ut Consuli , si quid usus poposeisset, e se prasio SCAL G
lin. 18. Illicite illexit. Quae cum E c. Nuta I cum L. cuidam sed mihi locus hic mendosus adhuc videtur. AUGUSTIN. Videtur legendum Illi est ille , quia I cum cum X. Hoc ipsum nomen illicium, inquit . scriptum ei mM Junii Bruti Commentariis iuris civilis sed ibi idem it,
Quod ille nequitia nam utrumque illicium Mille ei a verbo inlicio : quia I cum E, O C cum A magni im habent 1 uat Illicium pro illice, sive illi mento , Brutu dixit. Cicero ad Atticum lib. a1 Q. Fratrem illacrum mea profectronas fuisse Varro de Re rustica b. Sed si transitura sunt apes, ex anior perfricandum, quod illicium hoc illis. OPMA.lin. 2q. Errare, ρυειν. J Scribe ερρειν 'Oδυσς.
164쪽
rostri habuerunt ad hanc editonem e situ eruendam. SCALIG.
En 3 sqq. Hic ob uberem mendarum messem aliquot arronis comprehensione continenter perscribam, ne longior sim,eriores sigillatim percensens, , Scribo , saepe iteran S. Nam GTen ruina operiaim ut verbum quod conditum est, ex quibus fiteris oportet, inde Osi aliqua demta sic obscurior si voluntas ιmpositoris. Non reprehendam igitur in illiis, qui in scrutando et et o literam a lierunt aut demunt, quo facilius, quid sub ea nocte subsit, videre possint. Etenim quo facilius obscura opera Myrmecidis ex ebore oculi videant, extrinsecus admovent nigras fetas. Cum hac adminicula addas ad emendam voluntatem impositoris , tamen laterit multa. Quois poetice, tit in carmini-ltis servavit multa Prisca qua essent sc cur essent, posuisset, facundius poemata errent fructum. Sed tit in soluta oratione, sic in poeniatis verba omnia , ciet habeant τυμια possunt dici. Aec multa habeo, qua non eriant in lucubratione litera persecuta. Multum licet legeret, Elii hominis in primo in Latinis li- seris exercitati merpretationem carminum Saliortim videbis exili litera expeditiam, is terita obscura multa. Nec mirum, cum non modo Epimenides somno post annos L experrectus a multis non agnoscatur, sed etiam Teucer Livii post annos Nasuis , qui sit, ignoretur. Haec emendosa veteris libri liter rura reconcinnata sunt, quae, ut in sublustri odie, qua eundum sit, videi nus, ita nobis ostendit, quis esset orationi cursus, quae Via Carmen autem Saliorum initium poetices apud
B omanos Varro dicit, quod obscurissimum erat. Ejus memi-- Flaccus:
165쪽
Erant .axamenta carmina, quae a Saliis componebantur in honorem singulorum Deorum , ut Jovialii Versus, Junonii, Minervii ab axo, quod est, nomino, appellata. Vetus exi- con interpretatur versu in honorem Herculis , qui in ejus sacris canebantur. Axamenta, Tiχοι ἐπὶ Θυσιων Ηρακλέους. TORNEB. lin. ' Obscurior sit voluntas , in o steriores non reprehendenda. Igitur Locus mendosus, ita fortasse emendandus: Voluntas impositoris. Non reprehendendi igitur illi. AUGUSTIN. lin. II. Facilius. Vt facilius. IDEM.
lin. I. Upunt dici ne multa. Legendum Possunt uel me
multa Verba, inquit, quae habent etyma censeri possunt non multa, propterea quod iteratores pauca tradiderunt. Nec pro non, ut in XII ab Furtum nee manifesum Plautus Nec recte dicis. Cicero: Nec opinanti accidit. OΡMA.ead Ab eo, quod non erunt S c J Locus mendosus. AUGUSTIN. lin. 3. In primo. Marg. Scalig. in primis. lin. 6 sq. Cum non modo Epimenides pos annos quinqua-ynta expeditus. J Vulg. Cum non modo Epimenidis opus postiannos quinquaginta expeditum. Lege Cum non modo Epimenidis corpus post annos quinquaginta expersetum. X pergitus pro experredius Veteres dicebant. Festus Plutarchus Walii
cum Varrone de numero annorum conveniunt Laertius Veroponit 37. SCALIG. Idem pro expeditus, in margine experrectuS.
lin. 9. Duodecim. J Marg. calig. Decem. lin. i. Quorum s Pompilii regnum fons. J Quorum si Pompilii regnum foris. Ita habent nonnulli quod non impro 'ho immo puto esse Verum. Ita loquuntur veteres Bacchy
επυλας ἐξευρειν SCALIG. lin. 7. 1ulto tanto propius. Tanto delendum est. AUGUSTIN. lin. 23 sq. Ut quia quare ad medendum medicina. J A me dendo medicina, quidam sed non est locus integer. AUGUSTI X. Scribo: Vt quaeri a qua re sit ad medendum. TURNEB. lin. 28. Equite, equitem ab LMarg. calig. Lquito, equito ab.
166쪽
lin. 6. Unus erit, quem tu tolles in cartila caeli templa. Versus est ex Ennii Annalibus de Romulo in numerum Deorum referendo , quem Paulum mutatum elegantissime uitar pavit in Metamorphos Ovidius Tu mihi concilio quondam praesente Deorum, Nam memoro, memorique Limo pia verba notavi)Gntis erit, quem tia tolles in sidera caeli, Dixi lici ratis verborum sumnta tuorum. TURNEA. Ex primo Annali Ennii , ut conjicio. Sunt verba Martis ad Jovem de Romulo in numerum Deorum referendo quem Versum Ovidius quoque usurpavit, cum de eadem te Martem loquentem introducit et Fastorum: Unus erit, quem tu tolles in sidera caeli.
Tu mihi dixisi sint rata dicta λυis. CALIG. lin. II. Magna templa alitum commixta selliis splendi deis. J Videtur ita distinguendum: O magna templa alitiam commixta sellis splendidis.
lin. I sq. Scrupea area Bacchi. J Dactylici ex periboea PacuVii, qui cum alio membro, quod citat Nonius, ad hunc
modum continuandi tum Ardua per loca agrest titur, ac tepidante gradu
Saxaque scrupea Bacchi Altaque templa prope aggreditur. SCALIG. lin. Gq. Acherusia templa. Ex Andromacha Ennii, ut comiicimus ex M. Tullio sed ille citat aliter: Acherusia templa alta Orci pallida, Leti obnubila, obsita tenebris ioca SCALIG. lin. s. Quam quia inhitim erat oculi. J Vulg. Qua quia&c. Quaqua intutanar oculis Virgilius: Quantum acie possent oculi servare sequentiam.
Illa autem templa, quod quatuor mundi partibus definirentur,
167쪽
ab eo dicuntur Plutarcho πλινθία , propter quadratam descriptionem. SCALIG. Idem in margine , Quaqua intuerant
lin. 8 sq. Id si ut ait Nasius in Hemisphaerio tibi erara catulo septum s. t. J ego Id es, ut ait Nauius , hemisphaerium , ubi concha cartila septum sat Hic eleganter concava caeli convexitas more tegumenti, conchae concamerata S curvata intelligitur. Et tria ad caelum pertinet, Caelestis ea a Tertulliano, Spartiano, alii memorata, nec, quaesit intelligitur dicam hic obiter, Graniam esse. Dio, iis Ουρανιαν την - α ρ ci δον io ν πελέξατο. TURNEB. Templum Jovis altitonantis interpretatur ex Verbis Naevii hemi-1phaerium 1uperius, ubi aether conspicitur. Plane ex vestigiis Veterum excusorum legendum, ubi aethra coeruli tam lat: videturque esse versus aevi ad hunc modum concinnandus, Hoc tibi aethra cartila septum sitat emi phgrium. Qui tutant, hic ἴevium citari in Hemisphaerio. tanquam fuerit illud poema Naevii, non mediocriter falluntur. SCALIG. sin. 24 sq. Concipitur verbeis non iisdem usquequaqtie. In arce item, Tesaque meta sunto c. Locus mendosus. AUGUSTIN. In Verbis, quibus templa concipiebantur, magna est Obscuritas ob dici ionis vitium. Ego eam formulam totam sic puto concipiendam esse: In arce sic templa tescaque mi ita sunto, quoad ego ea esse velim, quam uncerpaPero. O l fera ar- Eos , qui quis es, quam me senti dixi se templam ter umque es in serniserum. Octa sera arbos , qui utes, quod me entio dixisse , templum escumque es in dextrum. Intra ea coiregio- Ne cons icione, o tumione , utique ea rectissime ense Fera ambos hic dicitur, ut se a vitis quodam in Aonii loco Testim autem recti Time emendatum Puto cum Varro ipse ultro mox tesca interpretetur, Qteha a tuendo , ut helcia, dicta censeat. ain te iu/i., quod hic inculiabat, exturbandum est praeceps TURNE B in ioc loco tam insigniter depravato multi desudarunt. Sed, ut Verum fatear, omnes mihi videntur iussisse Operam. Ego ucque aliquid tentabo quod si nihil profecero, in erit cum illis quoque luserim Operam. Ita igitur emenda mus: Concipitur verbis non suem usquequaqiaec in arce ausem se, esca timerita sunto, quoad ego caste lingua nuncupavero. Ea veter arbUr, qui quis es, quam me sentio dixisse, templum , tectumque est in sini erum olla veter a bor, zi quis est,
quidquid es , quod me sentito dixi se , tem Ilom, tectumque so
168쪽
titique ea recidium iens. Haec sane non deteriora sunt alio. rum commenti S qinbus misere hunc locum foedarunt Rationes autem mox reddendae sunt. SCALIG. Idem in margine pro item exhibet ita. lin et . Tesaque meta sunto. J Vulg. escaque me ita sunto. Error fluxit, quod mutarunt in . Nos Amecta. Ita vocabant, quae nunc dumeta auEtor Festus prius enim fuerat dumiceta, post dumedi ut saliceta, salieta Constituit autem fines templi sui dumeta, qui Vespices vocabantur Templi, inquit, mei fines sunto esca dumeta quoad ego eo nuncupavero. Est enim adjectivum esca, ut mox aperiemuS SCATIG. qui tamen postea sententiam suam mutavit. In inpendice enim ad Conjectanea sua inquit Sine ulla prorsus d ibitatione hic legendum est , Templa tescaque incita sun-ro, quoad ego caste lingua nuncupavero. Nam ex hi corru- Pti S me ita, egregie incita corrigi , quis non vide Θ Π-sca, seu templa , sunt promota usque ad suos fines , ita ut ulterius prbmoveri non possint. Antiqui enim fines, seu
rerm in OS, UOS ampliu promovere non est , incitos vocabant. Et qui eo redacti erant, ut nullum certuna rerum Uarum conssilium capessere possent ad incitas redacti dicebantur. Ubi subaudiendum lineas Metaphora enim a ludo duodecim scriptorum . nam cum ad ultimam lineam promoti erant calculi, tum is , cujus intei erat, ad incitas lineas redactus, calculi vero ipsi incit dicebantur: quod annotat Isidorus. Apud Graeco Malia erat tabula calculorum quippe quinque linearum. Itaque non in ultimis lineis erant inciti calculi, sed in media. Quare cum alteruter ex lusoribus in incitam lineam Cogeretur , tunc moVehat calculum ab eadem media linea, hoc diisto: in τὸν ἁ φ ιερας nam sine illa vocabatur εὐοι. Plautus Poenulo:
Profecto ad incitas lenonem rediget, si eas abduxerit. Quin prius disperibit, saxo, Gu.Π tinam calcem civerit. Cave calcem hic pro ea parte pedis accipias, quam Graeci πιεμνα, Vocant cal em enim Vocat hic calculum, alluditque ad proverbium, quod usurpavit. Et ita Lucilius: Naumachiam licet haec , inquam, Deolumque putare, o
Nam calces hic calculi, manifesto. Festus, Calces inquit, qui per deminutionem vocantur a tit . Vide ergo, iromodo Plautus dixerit ciere castes, innae. τους πεσσούς. Et ita hic lo.
169쪽
cus, qui erat alioqui maximi momenti, illustratur. Neque dubium est, quin ita legendum sit: esca templaque incisastimo , quoad ego case lingua nuncupavero. Ita SCALIG. Existimo legendum T quaque templa Te qua templa dixit Hollitis de Bello Istrico: tesca violabis templa antiqua Deuem. Tescam templum mox infra in libris pontificii : Templum-
qiae, sedemque , tescumque. OPHA. lin. 26. Olla ver arbor. J Semper in antiquitus excusis legitur, ver arbor in ber arbor. Nos putavimus aliquando tiberarbor, id est, αμι φιλα φης. Idcirco facilius ab augure servabatur, cum in tanto spatio sola foliorum ubertate notat atur. Sed non dubito, quin sit legendum veter arbor, ex illis vestigiis veteris editionis ver Qter Legit, oistissimus Adria nus Turnebu , fera arbor, ut dicitur , fera itis. Sed verissima est nostra castigatio veter arbor. Fuge a Turnebi fera arbore , id genu aliis, quae ipse, si Viveret , nunc mutaret, certo scio. SCALIG. Vetere excusi: In ter arbor. Unde erui potest vera lectio, ni fallor, olla tera arbor. Ter cum uno in Augurum libris scriptum filisse, Varro libro testatur idem mox infra tradit, augurem in terra designare arbores , intra qua templum finiat constituat. Festus Tinca sunt loca augurio designata , cum arbor aliudve suis in terra auguri apponitur Li V. lib. I de inauguratione timete Prospem in urbem agrumque capto , quo id langissime conspectum oculi ferebant, animo finivit. OPMA.lin et . Quidquid est. suisquis est, ἀρχ αῖσμὸς, ut Quis
tu es mulier SCALIG. Qui quis arbor, αλ Hi κως, ut Livius Andronicus mulier, quisquis es , te volumus Caecilius : Qui quis es, mea mulier. JOPMA.lin. O. Interea. Intra ea, cilicet, esca dumeta , aut spatia sata. SCALIG. Scribendum : Intera ea , Pro intr. ea, antique, ut in seria, supera , dextera Cicero Arato : Iam supera cernes Arciti caput esse minoris Lucretius lib. 1: Id quod jam suρera tibi paulo ostendisnus ante. POPII A. ad Concretione. Lego, conreςisne augure sic Vocabant regionem intra fines comprehensam. TURNEB. Vulg. Concre-cione Immo scriptum fili conrecione, depraVata illa scribendi consuetudine, qua nicere pro nigere, subicitare pro subigitare scribebant. Conrecione est conregione Festus Conreeione, e regione hoc est, ut Varro ipse interpretatur, Intra eas r torus, oua oculi cons iciem. Non enim solum in effandis
170쪽
templis liguralibus , sed etiam in essandis finibus sanorum&ararum , regionum ipsartim termini concipiebantur, ut in declicatione arae Augusti Caesaris Narbone ita praeivit verba Pontifex : Numen Corsar Augusti, patri patrio : quando tibi hodie hirri aram dabo dedic.rboque, his Datbus hisque regionibus dabo dedicaboque , quas hic hodie palam dixero. SCALIG.
lin. 2 sq. Qua oculi conspicient, id est tuimur. Lego: Qua oculi conspiciant, id es tueamur. TURNEB. lin. . Aptid Ennium in Medea : Contempla c. J Hic
Versu cum alio . quem citat onius, conjungendus est: Assa , atque Atheniis antiquum opulentum Oppidum Contempla, O templum ceteris ad lapam aspice. SCALIGlin. . Et templi m Cereris. J Haec non sunt ex Medea exsule, quam vertit Ennius ex Eu ipidis Graeca, quae hodie exstat. Sed puto, ex alia, lam ipse scripsit, eaque translata ex alia Euripidis quae ne ipsa quidem ad nos pervenire potuit. Nam Attii Medea, tota ipsius sine dubio erat, non ab Euripide translata : quain vis ex Eurpide quaedam in suam transtulit. Ut, cum scribit: Principio ex spicum ex prodigiis congruens ars te arguit. Sunt ex illis:
Item quod exprobrat ason: ΓΠρωτο μ ν Ελλαδ ό ντι βαρβαρου χρονος
Νομοις iῆσθαι, μη προς σχ ος χάριν.quis neget ab illis accepisset Primo ex immani ictum ad mansuetum applicans. Et forsan illud:
Fors dominatur, neque ulli vita propria In ita est.
Etiam elegantius ipso Euripide qui ait :
Item cum Medea jubet arcessi asonem , quem dictis mollibus laetare, fallaci si inulatione producere conatur, dum illam odii recenti opinionem ex ejus animo dilueret, eum totum colorem adumbrarat Attius Verba Euripidis: