De lingua latina libri qui supersunt cum fragmentis ejusdem accedunt notae Antonii Augustini [et al.]

발행: 1788년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Deli gemellos creta Titano Deos Latona pauit casto complexu Jovis. Graecus picus lixisset

lin. s. O sancte Apollo. J Plenius apud Ciceronem: O sancte Apollo, qui umbilicum certum terrarum obsides: Unde superstitiosa primum evasit vox sera.

culione .

Superstitiosus hie quidem est vera Proeulcat. Item in Rudente: Quid si ista aut superstitiosa aut arIola egis Et Cassandra Missa sum supersitio sis artolatronibus. CALIG.lies i. seque hic locus. Vetus opinio est non modo vulo sed etiam hominum doctistimorum , corporis humam me-Σm esse umbilicum: ex qua opinione ManaVit, in regionI-hus terrarum si qui locus medius esset, is ut diceretur umbilicus, Graece. ὀαφαλος Sic in Sicilia prata circa Ennam, ubi Proserpina fertur a plutone rapta quia credebantur medium Siciliae tenere, ideo umbilicus Siciliae appellabantur . ut re eri Diodorus biculus lib. s. In Peloponneio locus quidam illius re tonio medius, luce αλθος Vocabatur. audiore ausania. Ina res Roatino Cutiliae lacum, in quo fluctuet tuta Italiae bilicum M. Vario nominavit Similiter Delphi umbilicus terrarum 4 τῆς iis οριφαλ Vocabantur Liv. b. Ettam D. hos quondam commune humani generis oraculum . iambiis.

ci ibi temartim Galli spoliaverunt lib. I . Ut repente

in medio umbilico Groeciae conspiceretur, Delphos ascendit At Varro ne at utrumque neque Delpho esse terrarum mediuna, neque uia bilicum hominis. Nam Delphis, inquit, in aede Apollinis est monumentum e lapide candido exstrilctum m modum thesauri publici, quod min appellatur a rotunditate, non quod locus ille sit terrarum medius in homine Vero medium est id latio discernitur homo, mas an femina sit. Itaque pingitur uici vocatur ii disi Πυθαγχροι, ita ut inedia linea caeli S. terrae ducatur inita umbilicum, in pubi Oisnam coalitu 1erra enim corpus cst . eaque ambit Mincludit in medio aliun

182쪽

ρα καθεστω σ13ς. Ex his odorari potes, quae Pythagoras περὶ χῖονος δογματιζεν in illa sua descriptione, quae hic in Varrone Vocaturo χθων IυΘαγο ζο . Mirum ero est, id, quod est medium in homine, per quod discernitur homo, mas an femina sit, Vocari terram te γονα. a pythagora, cum tamen Pythagoras ipse terram mediam universi esse negaverit. Quod patet ex loco Plutarchi a nobis adducto item ex Aristotelis disputatione libro de Caelo secundo Quare contra se hoc utitur arguariento. Nam si sequitur Pythagorae sententiam, sane ubi Pythagoras posuit terram, ibi medium non es . posuit autem in pudendis hominis ergo pudenda homini non sunt medium hominis Pythagora enim negat, terram esse mediam mundi. Quare frustra, ut dixi, hoc exemplo Pythagorae utitur Varro SUA LIG. lin. 12 q. Per id, quo discernitur homo , mas an femina sit. J Δια - αἰδοisor. Catullus:

Grandia te media tenta orare viri.

Martialis: Et septem medias orat uellas. SCALIG. lin. an. Ubi J Marg. calig. ibi. lin. 8. Sed quod vocant Delphis in ade foramen adlatum est lVulg. Sed quod vocant Delphis in ad , foramen est, allatum. Deest hic Graeca Vox χεσομtαλίαν. Ita legendum : Sed quod

vocant Delphis αε σοριφαλiαν in ade, foramen est, c. Veteres autem omnes excus habent, Foramen allatum es quoddam, non adlatum. Quod tamen persuadere conatur Vertranius,

ut ex hoc adstruat correctionem suam. Sed proiecto illa vetus lectio quam minimo negotio Givinari potuit. Qui versati sunt in veterum scriptorum codicum laetione, non ignorant, in

183쪽

illis scriptum ite, pallum pro palum paullum pro palalmi , aliam pro alam. Sic hic allatum pro alatum Alatum ergo foramen τεταινιωυθενον, a fasciis in modum alarum utrinque peia silibus Strabo lib. 9 'Ενομ iσθη δε eo της Iκουμ έ

του χυθου. Locus Pindari, quem innuit Strabo, est in tertio Pythiorum. SCALIG. Legendum puto, Oramen alia iam s.

Erat enim in templo Delphico cella subterranea, labi libus magnifice exstructa, in qua populorum regum ope dedi

Ubi ubi νος ουδὲς idem fere quod hic foramen .rllatum. Id

autem genus cellae Latini Graeco nomine Vocant thesaurum,

ut Varro hic δε in epistola ad Sulpitium: Quos thesauros GracO Omine a se et remus , priscos Latinos Flavios dixisse. beneca ad Lucilium me in thesauro sipe infusa. Liv. lib. 39: Admonem deinde quidam , esse thesi triam publicum sub terea saxo quadrato sept&m. Porro ita dixit Varro In thesauri peciem, ut Sallust. lib. 3 histor in modum tempti celeberrimi Liv. lib. 34 Locus frx quadrato septus, atqui arcis in modum manitus Veli ejus lib. I In form zm justi exerestus. OPII A. lin. 19. Vt thesauri speciem J Nihil suspicatur de mendo

hujus loci Vertranius quasi in tam angustum fora: Dei tot immanes gentium thesauri includi possent. Id tamen sentit ipse: nos contra quippe leVi mutatione hanc veram puta: Dus le-dtionem : Eo amen alatum est quoddam tensarii pecie. Est, inquit, foramen simile tensario foramini quod Gi deci vocant

τὰς ν φ Lυγω τρωγλας , ἐφ δν αἱ )νίαι δέδgνται. Est ergo illud foramen taeniis uti inique in tum, quemadmodum tensarum umbilici, in quo inseruntur fune illi, quibus utrinque ad latus vinciuntur equi funales. Error autem hinc manavit, quod tensaurum pro thesauro scriberent, ut hodie visitur in marmoribus antiquis. Hic vero cum tensari scriptum esset, putarunt esse tensauri pro te auri. Similis error in exΡmplo Liodam Attii a Nonio ad tu, frena faut equorum

M. T. Varro Vol IL M

184쪽

accommodant Legeiadum enim tensarii Teia sarii, ut miga iiii est edarii. Quamquam simplicitas fuerit, si dicamus, foramen quoddam allatum esse Delphis ut ibi esset quasi thesaurus quidam , quod Graeci Vocarunt ομφαλ .ν, a similitudine humani umbilici. SCALIG. ea d. 6 sq. Quod Graeci οαφαλον, umbilicum, dixerunt. J Tollenda vox imbilicum , quae tantum erat interprUtainentula I Graecae, a quodam studioso in ora libri annotatum. SCALIG. lin. I. a donia altrix terra exuberantium vi m. J Quod succinctius Graecis, βωτιανειρα, καὶ κουροτροφος. SCALIG. lin. 27. Areopagitae tuid dedere liud, quam edam ' Vulg. Atec aqua cui dedere quam Pudam. In Veteri editone, citi dedere Ilum eram. Ex quibus vestigii multir adjuti sumus ad Veritatem ex tam deplorato loco eruendam. Illis enim diligenter pensitatis, succurrit statim esse locum ex Eumenidibus linii, quas ipse vertit ex schylo Neque Vero mihi dubiuni est, quin haec sit Vera scriptura:

sed nihil facimus, nisi oliendamus, Eumenidas Eschyli versas esse an Ennio Quod faciemus, si ea, quae in Nonio adducuntur ex Emenidibu Ennii, cum Hschylo conferamus. Primum illud: tacere Opino esse optumum Ut pro tribus sapere, atque fabulari tute noverint; plane est ex illo

Item II ego aequum aptius fecisse me exfedibo , atque eloquar. HschyluS: Συ gi δικαiως, ε τε lubit, si νον δίκην.Π α ξας γὰρ ἐν σοὶ πανταχροὶ τάδ' αἰνε ω. Item Nisi patrem materno sanguine exanclando ulciscerem; plane ex illo:

Quod autem est ex eodem,

185쪽

Illam vero schyli fabulam totam nos Vertimus veteri stilo Pacuviano. In quo maxime sunt reprehendendi isti qui in Veteribus poet: vertendis, eos tam dissimiles sui reddunt, ut pudeat me legere Homerum Silii Italici, Sophoclem Senecae Verbis loquentem. Sed de his alias. SCALIG. In nonniillis antiquitus excusis est Are 3 agitae qui dedere quam pudiam ex qua corrupta scriptura fortassis legendum Areopagitae quo dedere Diam put. im Ennii tragoedia fuit Eumenides, in qua tractavit judicium Orestis, quod ille ex materna caede subiit in Areopago nam duodecim Dei in illo divini humanique juris domicilio inter Orestem iurias judicarunt, cum sententiae

ita Variarent, ut essent aequale numero, contenderentque Eumenides illum condemnatum minerva absolutioni calculum adiecit. censuitque, in pari numero sententiarum abiblutionem damnationi praeponendam esse unde Cic. pro Milone: tim, qui patris ulciscendi cau a matrem necavisset, arratis sententiis non solun divina, sed eti et i Uientissima Deo sententia liberatum Eo fortassis pertinent haec Ennii: Dico ego ici se Orestem, vos ab hoc sacessite;

Areopagitae cui dedere uiam utam.

Dare verbum iudiciale, ut .are sententiam, litem frequensi atque usitata jurisconsulti S , atque alii bonis auistoribus locu tio Lua pro purgatione, ab lolutione, Vox poetica. am Lua mater, nomen Deae, a luendo expiandoque, quod lustrationibus & purgationibus praeesset JOP MA.lin. 29. Musae, qua pedibus magnum pulsatis Olympum. JGtat ei vitis ex Ennio Pedibus pulsatis Olympum dixit, ut Virgilius: Sub pedibusue videt nubes O sidera Daphnis.

Catullus ex Callimacho P. Sed quamquam me nocte premunt vestigia Divum. Ergo hic Olympus pro caelo Veteres Physici, atque etiam theologi , unicuique Musae sedem suam in caelo assignarunt De ouo vide Macrobium in somn. Scip. libro et, cap. 3. Ex quo intelligis, quare evocet Musam e caelo oratius, cum canit:

186쪽

Descende caelo , O die are tibia Resen longum caliis e melos,

Seu voce tu mavis iaciata,

Seu Mibus, citharave Phoebi. ut desinat ineptire ille literator, qui nomine genii Acronis

nescio quas nugas in eum locum effutivit. plane Horatius prima invocatione sequitur Veteres theologos in ceteris autem Verbis inmitatus est Alcmana, ita canentem: 'Αρχ ερατων ἄπεων ε π si ιερον μνω καὶ χαρiεντα τιθει χορον.

citat Hephaestion SCALIG.

Pagina II.

lin. 3. Quas Helles ontum, O claustra. J Cur vero hic non viderunt quaedam desiderari ξ Nam hic mutila sunt verba,in nomen audioris prae se non ferunt. Quamquam, me auctore potuit adducere Varro, ut saepe facit Forsan ita restitui potest Ad Hellesponti claustra clausta, quod Xerxesinc ex Medea

Κλ in δα hic disertae vocat claustra Ut etiam Eschylus in Persis dixerit. κλεῖσαι Βοσπορον, quod Merodotus ζευξαι. Ita enim scribit: Κ Ω το δ' ξεπραξεν, στε curπορον κλεῖσαta λεγα Tametsi de verbis Ennii non satis mihi constat tamen puto Verba, quae hic desiderantur, ex illis Euripidis translata esse. SCALIG. Ennius lib. 7 Annal. opinior dixit, clas em illam CLX navium, qua C. Duillius Cos Poenos devicit primo bello Punico, cum in ancoris staret, fuisse Quas Hellespontum, id est claustra maris aut portus, ut loquitur Varro in post eum Virgilius, A memorem portus, Lucrinoque addita claustra. LucanUS Tutic claustrum Aa, cepit Pharon. Et sortea de eadem clast e procinista intelligenda verba sequentia , quae ita in numeros redigi possunt:

Ut conferre ratem gratam quivere Perit , Per liquidum mare sudantes eunt, atque sedentes.

Romani milites, inquit, do ti artem remigandi, classem in

187쪽

altum duxerunt. Conferre ratem est, certatim Mobnixe impellere Ennius Caeruleum spumat sale conferta rate pulpum. Plautus Bene navis agitatum Pulchre hac confertur ratis. Erat navis , quae aere rostro in prora armata est Virgil. lib. Io: Quot prius arata steterant in litore pup es. POP MA.lin. 7. Concludit mare . calig. Conlidit. lin. . Liqui in Egaeo freto J Vulg. Alicui in c. Legendum puto, Amicui in Leoto fero. Est antique dictum pro ἱ-lexi, ut pellicuit, pro pellexit. De aupli intelligendum. Euripides Helena de Nauplior . Adjuvat, Servius, qui in eum locum Virgilii, Vel Priamo mi eranda manus scit triste Minervae Sidus, O Euboicae iacites, ultorqtae caphateus. ait, Virgilium a Pacuvio de eadem re loquente accepisse qui dixisset Si Priamus adesset, O ipse ejus commiseresceret. Cui simile illud Sophoclis

'Dς καὶ reis εχ θοοῖς es ξιος Θρηνων τυχεῖν. Restat, ut, ex qua fabula acceptum sit, videamin. Ego puto ex Duloreste Pacuvii, cum eo Versu, quem supia adduximus

ex Servio Apud Priscianum ex Dialoreste citantur haec: In Caphareis saxis pleros Achas perdidit. Quod videtur dictum ex persona restae qui causam, quod ab omnibus urbe exigeretur , refert ad Moro patri , propter quem tot Graecorum proceres perdidisset Nauplius. Id vide aur accepisse ex Euripide in Oreste:

Sed δε quaedam ex Oreste uripidis in suam mutorestem

transtulisse videtur Pacuvius ut illa :Sed incertat me dictio , quin rem expedi.

Nam simile Euripidis:

item Euripidis:

188쪽

Pacuvius Dulores te apud Nonium:

menaeum fremunt Equales aula resoni crepitu musco. Aulam hic το μελαθρον Vel vestibulum vertὶt Plato explicat versum Pacuvii, in Syniposio Καὶ ζαίφνni τὴν αυλειον θύ

lin. 3. Pacuvius. 'ec ferme aderant. Expungenda est Vox Exes Est autem versus sine dubio ex eadem fabula Duloreste. SCALIG. lin. 6. Dicitur ut Ennius Marg. Scal dixit Naevitis. ead. sq. Constre aut ratem aratam. J Scio conferre ratem Latine dici. Plautus

Bene navis agit.rtur pulchre haec confertur ratis. Significat συμ βαλλ ειν, aut παραβάλI ειν ut conterre gra

dum Tamen ita potius videtur legendum:

camerta rate, ingrataque Perite Qui dium mare tint sudantes, alque sedenteS. Conferta rate. Idem

Geruleum pumat sale conferta rate Pulsum. Inserata . . Flaccus P mus taetratis posuissem puppibus arma. N:ιλκεμβ, ολ os Graecis. Et dium mare , ut isse αλα δῖαν. Inderata perite, ut G ραρυζιαν. SCALIG. Praca scriptura ha bet: Vt conserre queant. Ex qua lego

Ut conferre queiant, raIe mariataque e ite Per qLidum mare eant sudantes atque sedentes. Late marrata, hoc est , murata. nam muros ratis dixit Ennius

exemplo Graecorum, qui dicunt τοίχους ii νεως. Porro versus isti Enniani, nisi fallor, loquebantur, quomodo primum Romani classem fabricare, Mnauticae rei dare operam coeperunt quod contigit primo hello Punico, L. Valerio Flacco,in Otacilio Cras Coss. ut refertur a Polybio lib. I. Quani diu igitur fabricabatur classis, consules statuebant exercitum in terra sedentem, docebant, quomodo hortatori parendum esset quomodo conserenda navis, quod nunc innuit Ennius Sed praestat Polybi verba proferre, ut 'istoriae progressus intelligatur conjectura nostra confirmetur. O μην

189쪽

Qtio vero ait Polybius, αμ α πὰντας αναπτειν 2 αυτους καὶ παλιν προνομ. ευειν τα χεῖρας, idem Enniu retulerat Annal. ex quoin superiores quoque Versus sumto est par est. PO se recitmbite, vestraque pectora pellite tonsis Et: Pone petunt, exin Omini ad pectora tonsas

Quid enim aliud est, quam exercitatio Romanorum adhuc rei nauticae imperitorum , de qua Polybius agit ξ Subjicit po

λευστου παραγγέλμιατα. Ex eodem Annali et sus Ennii, qui Polybium ad verbum interpretantur , proferam a P

tonsam ante tenentes

Parerent, observarent, portiscula Agarim tam dare coepissis Qui enim κελευστης Polybio, is es portis Itis Ennio Ap- Paret igitur, Versus, quos postremo cita fimuS, non multum abfuisse ab iis, quos Varro hic profert utpote cum eadem res in ipsis ageretur. SCALIG. lin. II. Perit J Margo calig. Peritet. lin. 18 sq. Ratis dicta navis longa propter remos, quod hi, cum per aquam subLati c.J Ubi, obsecro vos, illud et vinon, quod Varro velle videtur constituere in voce atis Usque adeone oblitus sui, ut praeter morem tuam contentus fuerit, ratem, quid esset, non unde es et doceres Atqui metuendum non erat, ne Varroni deessent etymologiae, non medius diu magis, quam lusciniae cantio, ut ait ille. Itaque huic voci reddetur veriloquium suum, si ita legas: iis di-m avis longa , propter remos quod hi cum per aquam tibiali dextra, sinistra duas partes facere videntur, rarescunt O hoc ratis. Silatum, illud, ubi plures mali, aut asse es, ac restes ea lato Ergo ratis ab rarescendo, Irod rarescant ejus remi, cum dextra, sinistra tollitiatur. Silatum quoque idem erat:

sed ille constituit quandam disterentiam. SCALIG. lin. o. Sunt dextra O sinis a. J Vulg. Sub dextra, nisi a. Sed melius legeri sine prce prositione. SCALIG. lin. 22 sq. ut as res t is ab rapto. 1 Agrestis male, pro ac restes. Quod ero corrupis en illud in a restis: necesse suit, ut, qui agrestis etymon vellet deducere , illud fa

190쪽

ceret ex agro. Quare merito inducendum est,ac reponendum, ab luto. SCALIG. Videtur legendum, Ac restes, a raro Rates vult di ias a raro sive rarescendo, quod ex pluribus partibus constant. Sunt enim rates plures mali aut assere connexi, qui per aquam aguntur hinc tralatili rati s navis longa, in qua remi, cum a remigibus super aquam sublati sunt dextra Ἀ-nistra, duas parte essicere videntur. Sed argutatur Varro, ne animadvertit, primum olitos anti tuo navigare ratibus & par, vi quibusdam inuariis, inventis in mari rubro inter insulas ab Erythra rege, ut tradunt Plinius Diodorus Siculus: postea repertis longis navibus pristinum riatis nomen an sisse, id quod in multis aliis accidit. Melius ergo Fest uS: ἁ-

res vocant signa colligata , quae Per aquam aguntur quo voca

bulo interdum etiam naves significantur item remi. POPII A. lin. q. Insulas dictas apparet. J Deest hic exemplum a ctoris veteris, in quo illa mentio infularum sadia erat. Qua re hic notandum, quaedam deest e. Porro infularum nomen Latinum est. Intilare veteres dicebant amicire, Velare, ut puto cum contra exuere dicerent, ex fila re. Inde ergo infulae. Taeniarum vero appellatio Graeca est Clemens Alexandrinus:

ait Velari solita sepulcra, eum morem intellexit Caecilius Comicus Androgyno: Sepulcrum plenum taeniarum ita, uti plet. Tamen eas taenia sepulcrale melius Graeci vocant κειριας, quasi κτερίας, a mortuis. SCALIG. lin. 26 sq. Cum ad sepulcrum c. Hunc morem plane exinpressit Virg. lib. et Eneid. de sepulcro Sichaei: Praeterea uit in tectis de marmore templum Conjugis antioui, miro quod amore colebat, Velleribus niueis O festa fronde devinctum. quod Servius interpres non recte accipit de postibus, quas novae nuptae laneis vittis solebant ornare, cum Primum mariti domum ingrediebantur. Capitolinus in M. Aurelio: an tum honoris magistris suis detulit, ut imagines eorum aditis hostius O foribus semper ornaret. Eodem pertinet illud Naevii

--- velatas rondentis comas.

quod Virgilius imitatus lib. 3 neid.

Velatasque comas praesentiaqiae Ora videbat.

Herculea bicolor cum Poytilus umbri i

SEARCH

MENU NAVIGATION