장음표시 사용
191쪽
Velavitque comas , foliisque innexa pependet. Velatae autem sunt vittatae Plautus Amphitruone: Velatis manibus orant ignosicamus peccatum seu lim. POP ΜΑ. lin. 28. Sed elatas frondenteis comas. J Locus merido su S. AUGUSTIN. Vulg. Ideo Meυius ait, Sed elatas c. Melius, velatus frondentes comas Forsan ex Alcestide:
Verba Herculis Vertit enim Euripidis Alcesti Naevius. Illaiati probant manciolta tene Illis Euripides :'Eπὶ τοῖσδε παῖδας χειρος ξ μης δελον. Item:
Hoc feri impendio fit. id est, fieri incipit. Ex illo
At illa planius ex chori persona Corpore , pectoreque undique obeso Mente exfensa , tardigemulo Senio oppressum -- Supple vidi, aut habui. 'El οἱ τις, εν γένει, ἶ κορος αξιοθρηνος
ead. ωs . Cornuatam umbram. J Vulg. Cornua taurum. Non est ex superiore Naevii exemplo, sed est aliud testimoniunt poetae nescio cujus, ex Coronide anapaestica ita videtur distinguendum
Umbram acit icere paret. Cornua a cornibus. Cornua curVore, C. Cornua , elegans Verbum, pro Rediit Mincurvat arcum, Oiae cornua arcus inter se coeant ut Maro: donec tirvata coirent Inter se capita. Et aurum pro aurato arcu. Sic Ennius Almaeone intendit crinitus Apollo Arcum auratum luna innixus. Luna innixus dixit, quod Ovidius lunare arcum Sic, pleno e proluit auro, aurea patera Sic Pindarus δαμασiet ρονα χρυσον vocat, quem aut si Perihi χαλινον χρυσὰμ. πυκα.
Umbram acit. Sic loquitur Plinius libro et, id eli, jam Umbram iacit imminentis teli, aut stagittae ut paulo post, cera
192쪽
paret. Poterat tamen legi Vibrans jacit aut Vibrat, acit. Nihil tamen muto. Et, cere paret, non apparet, ut fiat Oronis anapaestica Paret etiam in sormulis duris coss. legitur.
Ad quod allusit Petronius Arbiter
Arisconsultus aret, Non paret habeto. Et cere paret, ut Homerus βαλέοντι ἐοιin M. SCALIG. Anticitii libri Cornua taurum unde legendum , Ornuat aurum Mo Romanus , idtima majore , C nibus inauratis,in capite velato infula atque candida vitta, me aras immolandas sistere. Virgil. lib. Io:
Et statuam ante aras aurata fronte Iuvencum Candentem, pariterque caput cum matre ferentem.
-- blandis induta cornibus aurum, Caeciderant icta nivea cervice juvenca.
Atque eo pertinebant Verba Ennii , quae hic exciderunt, in quibus facta erat mentio insularum tum illa, Cornuat aurum umbram acit, id est, cornua hostiae auro induit obducit. Infulae, velamenta , ut hic Arnobius lib. s: Quid corona 'quid violae quid volucra m ilium e l.rmenta lanarrcmplo PMA.lin. 3 sq. Quod pleraque curvamus. At quas memorat nosse vos esse. J Curvantur Orte. AUGUSTIN. Vulg. - memorant nosse se nos esse. Apponam hic lucisonem, quam puto esse eram, ne quid nos fallat Italorum commentitia Cornua a curvore dicta, quod leraque curva Musas quas memorant a maenas esse. - amoenarum priscum vocabilium , c. Est ergo testimonium alicujus poetae non dubito est Ennii. Quare qui melius conjectaVerit, palmam erat, aheneu stet. SCAM G. Ennius fortassis ita scripsit: Musa quas memorant Casmenas esse Latini, Musa qua sedibus magnum olfatis Olympum. Nam Homerum suum secutus in principio Annal. invocavit Musas, ut testatur Varro lib. I de Re rustica POP ua.
lin. s. Cosauli, Dolos, Es . Locus mendosus. AUGUSTI N. Vulg. Orculo, dolosi, ero. Vetus scriptura, o auli forsan Gesuli, pro Caeruli vel Cosaulis , pro corollar ut aula olla. Tamen dubito. Nam quis hodie Saliaria carmina interpretari se postulet, quae olim magni quoqtae vir s laborem fac est Ebant Quid enim de illis ait Cicer, quid item atro, qui testatur, filium in iis pauca esse assecutum Z Quare ego
193쪽
postulet post tot magnos viros, ut perdam semper, assidue ludere aleam ut inquit ille Sc ALIG. ead & sq. Omnia vero ad alata coemis. Jam Cusiatii, Mu-ses , Rufe, dumque Ianus venet post Melios , Melior. J Vulg. Omnia vero a patula coemisse, Iani, ciniames duo nuser es dumque anusque venet. Haec sat erant, quae Vel eruditissimos Viros deterrerent a tanto negoti aggrediendo nedum ego tam moletam provinciam detrectarem. Quod videri possit
aut temerarii in tantis erroribus, aut arroganti S post tantos viros, manum huic auctori admoVere Tamen qui negarit,
nos in multis non infeliciter operam posuissest Quod quia feliciter es urum speramus, non est, quod Ost tanta, Ili ope
animum despondeamus. Non enim stirmare possum, quid Vere hic excogitatum a nobis sit, quid non ere. Hoc relinquimus illis, qui, quod non inepte hic dictum observaverint, industriam saltem , si qua ea est , laudare poterunt nec, cum perperam aliquid animadversum erit, Voluntatem improbabunt. Ponamus igitur, ita Varronem scripsisse, donec majora ingenia aliquid verisimilius comminiscuntur: Ut in carmine Saliari sunt hae CUDιllar, dolos , O. Enni ver ac Pacuvio, se a , incini, stri , Ones , rudesumque , sense, quod cKere os, melios, melior c. Itali multa hinc, quod
ea emendare non potuerunt, sustulerunt quam temerario consilio, vides. SCALIG. Jam nisi fallor, ex vestigiis antiqui libri veram editonem hujus depravatissimi loci eruimus, quam antea frivolis conjecturis indagabamus:
Dapatilia comisso Iani usiones.
Duonus certis Divius anusque venit. Sunt autem duo versus Saturnii, quo genere conscriptum fuit carmen Saliare. Neque enim ante tempora Ennii aliud genus carmini tractarunt Romani. Nam Livius Andronicus prosa oratione, non versibus, scripsit Odysseam. Illa autem vox omnia in primo Fersu, non est ipsius versus fortasi e est praecedentis. Vatica palilia vetere vocabant omnia opipara comisse igitur est comedissse, ab eo, quod comest, non comedit dicebant. Comisse igitur, quod postea comesse. Neque
aliter invenitur apud Plautum. Duo nus er es, est prisca lingua, bonus creator. Nam Cerus in carmine Saliari erat creator quod alibi notamus ut a gnarus factum gnarures, quo
194쪽
Non promus instans, Non arator gnarures. ita a cerus factiam exures , quod veteres dicebant peri cer es.
Et hoc est, quod hic disputat Varro D υhι Divianus, qui postea Janus ut Divia, Diviana, quae postea Jana
Diana, audi ore etiam eodem Varrone cisiones sunt Curiones, nempe ii, qui curialia sacra faciebant hic vero etiam pro ministris sacrificiorum , ut saepe IDEM. Marg. calig. convenis pro coemife Videndum , an legi debeat Vania vero ad patula convenisse Iani ciniones Duonus certis timque Janufqtie venet fuerunt enim Versus Saturnii, quos luxatos suis nu-Πieris Varro , ut solet, adduxit Iani templum Jani Quirini ut Minervium, Dianitimin similia quod semper patebat, nisi cum pax est et pop. Rom. terra marique parta cisiones Procuriones sunt ministri sacrificiorum D onus cerus est onus Creator , ut in eodem carmine Saliari anus indigitabatur cerus manus, id est, creator bonus, auctore Macrobio Venet pro venit, ut in columna Duillit, Pugnando coepet. POPIUA. lin. 2. Divum exta cante. 3 Obscurus locus tamen Divum Deum , puto intelligi anum, ut conjicimus ex Macro-hi : qui eum in Saliari carmine ita vocari scribit Puto etiam cum per Cerum manum , id est, procreatorem bonum intelligi Supplice autem pro suppliciter. De ejusmodi adverbiis
vide Nonium. SCALIG. lin. a 4. Veteres Casimenas iasica res volo prosari. Et primum. J Profari volo , quidam. AUGUSTIN. Ita dispone:
Veteres, O Camenae, cascas res vola profarier Et Priamum
Camenae, Volo profarier veteresin Cascas res, nimirum Ρriamum. Nam mon de Casmenarum appellatione amplius agit, sed de Casco SCALIG. lin. 8. Quam primum casci populi genuere Latini. Jmunc versum Ennii intelligit Cicero prima Tusculana Cascos autem Latinos interpretor eos, qui ante Romam conditam in colonias deduξti sunt a Latino Silvio Albanorum rege. Quae a Romanis postea Priscae dictae sunt. Audiores Livius de Festus. In Dionysio legitur , Λατῖνο ο κοιλουμ ενοι I-ισκοι.
lin. 9. Manilius. J Marg. Scalig. Manlius. ead Cascum duxisse casiam , c. Cascum casiam duxi de non mirabile 'si:
Quoniam canoras sanciebat nuptiaS
195쪽
Pertinet huc titulus Satyrae Varronianae , ευρεν η λοπας τοπώMα. Θρὶ καθηκοντων, ἡ περὶ γεγα. M mcοτm . Quam ego utramque scripturam ostendi in codice onii manu scripto antequam Vidissem annotationes Adriani Junii viri eruditi, qui περὶ γεγαμηκοτων se ostendisse in veteri codice testatur. SCALIG. lin. O. Quoniam canoras. Legendum omnino: Q toniam caro eas faciebat nuptias Caron, prout tunc sine aspiratione scribebant est Charon. Quid igitur argutius hoc epigrammatio Θ iis decrepito decrepita nupserit, Charontem eorum statis pronubumin auspicem, ait Manilius. SCALIG. lin. I. Papinii epigrammatron. Exi at hic perlepidum perque Venustum Papinii epigrammatium in adolescentem Caicam , sed quibusdam tamen locis inquinatum, atque maculatum ego creta tradam imolia ejus maculas detergere Conabor, proponamque id, quemadmodum scribi debere
Ridiculam est, cum te Cascam tua dicit amica, Fili potoni sesquisenex V riam. Dic tu illam usim : sic fet mutua muli:
Nam vere risus tu, tu amica senex.
Cum invenissem in vetere libro potonis e qia senex , existimavi potoni e quisenex legendum id est, plusquam anus.
Senex enim de muliere etiam dicitur, ut tua amica tenex.
Sunt cuo ambici Versus oppido quam elegantes Manilii,
de casca ascam ducente in quibus canorae nuptiae sunt congruae, convenienteS, concinentes. TURI EB Pomponii apud
Priscianum. Sic autem ejus epigramma legendum est: Ridiculam si, cum te Cascam tua dicit amica, Fbi Petroni, sesquisenex Puerum. Dic tu pinam illam sic siet nutu muli.
Nam vere usus tu, tua amica senex. Secundum autem Versum acceptum referimus nunquam satis
laudato viro Adriano Turnelio, unico Galliae nostrae atque adeo totius Europae ornamento. Senex autem feminino, ut Tibullus , si bene memini: Hanc ident metato tot rata erre senem. SCALIG. Pomponii poetae duo celebrantur, unus L. Pomponius Bononiensis , Attellanarum auctor antiquissimus , sensibus celebris, verbis rudis, novitate inventi a se operis commendabilis , ait Paterculus Alter Lucius Pomponius Secundus, tragicit V
te civisque clarissiimus, temporibus Crit 6 Claudii Imperat de
196쪽
quo crebra mentio Senecae Plinio, Tacito Ab utroque diversum puto illum pigrammatarium, quem Varro hic nominat ad quem forte referendum poema Marsyas , tio ut impudicum notat Arnoli ius lib. 2 adversus Gentes: Fornicem Luciitianum , O iarbam Pomponii obsignatum memoria tenetis. Videtur autem tractasse de nocturnis stupris S variis generibus libidinum, quibus infamis statua Marsyae Dei in celeberrima sori parte, hi causae agebantur. Seneca de Beneficiis lib. 6 de ulla Augusti fili. Pererr.rtam nocturnis comessationibus urbem, forum i stim ac rostra , ex quibus pater te 2 em de adulterais tulerat , sliae in stupra placuisse Pquotidiantam ad Marbam concursum, cum ex adultera in quoestuarium versi, tis omnis licentiar tib ignoto adultero peteret. POP MA.lin. 23. Ridiculum c. J Priscianus lib. 3 refert ex Pomponio postrema Verba hujus epigrammatis, tua amica senex p. cetera mendose scripta redegit in hunc ordinem , lavius Pantagathus, qui permulta alia restituit. Veteres libri sic habent: id culum es cum te caseam tua casa dicit Amica Philopolonis eyus, qui senex puerum dici ρυθα, puelLirn usam.
Sic se mutuam mulinam, ut A vere usus Iu tua amica senex. AUGUSTIN.
lin. 4. Philotonis. J Antiqui librici Hloptonis ejus qui senex. Unde legendum : Filia Tithoni, se uisenex. Festive vetulam appellat filiam Tithoni, cujus senectus in proverbium abiit, Tits :/ου γῆρας. Ita Martialis de vetula, Pyrrhae filia
Nestoris noverca. ΟΡΜΑ.lin. 27 laum J primam corripuit Silius lib. a 2: Nymphisque habitata Coni
Et ita legitur in Plinianis exemplaribus. SCALIG. Idem in margine Castulim. lin. 29. Vnde O afflatim forum vetus. IJ Quod ait Varro , etiam nunc Casinum forum vetus appellant, intelligo , oppidum Casinum a Romani appellatum disse forum eius. Nam sori nomen multis indiderant oppidis, ut foro Cornelii, foro Sempronii, soro Livii TURNEB. Pro Cassinum Marg. Scalig. Cascinti m. ead.4 sq. Item signi cant in Allellaneis aliquot pupum senem, suo Osci Una appellant. In antiquis libris scribitur : Item signimavit in Attet mi aliquot appum senem , quod casuar appelLrnt hic appum senem esse suspicor arduorum lanuginem. senilem hominum canitiem a lautantem Graecin ρειον appe,
197쪽
lant editione pupam habent qui , Olet, ea sequatur. TURNE E.
Panum senem legimus. Alibi rationes reddimus. SCALIG. lin. II. Osci Cayna appellant. J Ita lege apud Nonium
C. nares seniles. Varro sexagesimis vix is alus erat, cum more majoriam , ultro conares arripitin ponte in Tiberim detre hant Senibus crassis de muti non videmus quid O
ciant. Nam quis patrem nunc decem annos natus non modo
aufert, seu tolliti, ni veneno J Allusum autem ad vetus proverbium , Sexagenarios de ponte quare de pontani senes dicebantur. Ab eo inscripta est satyra Sexagesimus. Hoc etiam fieri solitum in Ceorum insula aesti Menander:
Sc. Meminit ritephanus idtione ιουλiς AElianus quoque de Varia historia lib. . Ad quod videtur Caecilius Hymnide allusisse:
Sine suam senectutem ducat utique ad senium sorbitio. ut Persius, sorbitio to Lit quem dira cicute. In Varroni Ver. his haec praestitimus Testimonia tria, quae divertis locis divulsa sunt apud Nonium, conjunximus. Deinde ubi in No ni scriptum erat, carnales sedule , scribimus, a nares, seniles poliremo, ubi Vulgati codicis habebant, homuli manu scripta eistio habet, heu muli. Erat autem convitium initii pidos Catullus muti nihil sentis. SCALIG.
lin. I. Profectum a verbo Ambe J Hoc verbi, sollicitos anxios habet grammaticos. Ego ambe puto esse circum, quod diminutum dicitur an , ut in anquiro. Integrum est, incolume in explicatione ancilium in libris antiquis. Nam editionum ceniore eum quoque locum Violarunt atque laeserunt. Ancilia dicta ab ambecis Dicitur 6 iambi, ut in amb zbhis. TURN EA. At A verbo Ambio Antiqui libri A verbo Ambe ut fortat te legendum sit A p .e bl ambe. Varro appellat praeverbia, quae OS rapositiones, inter quas am, id est, circum, quod idem ambe, ut quia inde, inde, Vel endo pro Σ.zm, in Similiter intra, ancilla dicta ab accisi quidam libri ubiambecisti. OP MA.lin. 7. Caais cunicam non sit. J Juvencis
198쪽
Cognatis maculis smilis feta. Rscitylus Supplicibus 'Oρνιθος ορνις πως ἄν kγνευοι φαγω , Proverbium. ljusit eo , Itutialis: Pellem rode e tii velit caKiniam. caniniam, si pro pelle , bene. Nam ita fui Graeci. Si pro carne, melius dixisset catulinam Plinius libro 29 O testin .rmalicia tibiis quidem celebrem epulis usse, P . uti sabula tintindicio. Intelligit autem Plinius Saturionem sabulam , in qua Plautus ejus rei mentionem iecerat. Festus Catulinam carnem esitav sse, hoc esὶ comed.1 . Romanos, Plautus in Saturione refert. Quamquam ego sane sitaVisi non puto, sed tantum Canario acrificio canes mactari sol tas ad Caniculae sidus placandum Graece dicitur περισχὼυλακισμος Item in Lupercalibus, ut refert Plutarclaus Video, dubitari, quae esset adjicialis coena in verbis Plinii. Ea erat, quoties aut inaugurandi alicujus gratia , aut propter aliud quid , pota pu-Jblicam laetitiam, indicebatur epulum. Idque dicebatur epu- luna, aut coenam adjicere. Cornelius Tacitus Annali et Rescio ori sanciendo, ut dictitabant, foederi , convivium adjicit , tractaqtie in Iuliam noctem laetitia per epulas ac vinolentiam
&c SCALIG. ead. Qq. Lisera commutata Abagio dicta. J Lego Literacsmmutata ambagio dicta. Ambiegna autem est, circum quam duo sunt agni TURNE R. lin. 18. Tantidem quasi feta canes ne dentibus latrat. Ita lege: Tantidem quasi feta canes sit, dentibu latrat.
Sophoclas lectra, τοιαυθ' υλακτεῖ. Plautus Captivis: Ne .rmem quidem irritatum voluit qui quam mittarier,
Sia item ti s s arriderent, dentes ut restringerent.
Festus: Hir ire, ingere quod genus vocis est canis rabiosae.
Irritiata canes quod homo quam , planiti' dicit. Idcirco Persius caninum Vocat: -Ionat hic de nare canina Litera.
Tamen hirriunt ringunt, cum jam restringiua dentes: Mutiunt vero, cum incipiunt irritari ab eo, quod M vel Amvidentur edere. Itaque Plautus dixit, Plautus cum latranti nomine est enim M. Plautus. SCALIG. lin. I9. eqllam O n. Aus homo. J έγα ς apud Aristophanem est stolidus S ineptus. Quidani etiam ita interpretantur
199쪽
In prGVerbio ουδεις σοι τρὸς, χθας , χλύς. Videtii tamen alitior illius acroteleutii hoc sensisse , Omnis piscis, quantum-Vis magnus, nullus est, si putidus. Idcirco idem est apud Plautum, Nequam est piscis, ni s recens Stratonicus vero primus hoc protulit in Simylam quendam magnum irocerum , sed ineptum, stolidum, per parodiana, ut puto , ex quodam Poeta non autem quod ita poeta ille sensisset. SCALIG. ead. sq. Laniorum immanis Genes ut 3 Homerus eodem modo, -- ροι ος ως. SCALIG. lin. 24. Quod latratu signa dant, ut signa canant, c. Lego Ut signa canunt, canes appellatae. TURNEB. Non uistarunt, hunc locum mendosum este, qui tamen ita legendus est: 'uod latratu igna dant, ut Signa canunt. - citat enim illud commatium ex Ennio, ut puto. Sic supra, Canis duo ut tuba O comu ,signum cum dant, canere dicuntur,inc. SCA LIG. lin. 27. Una trabes remeis. J Versus hic nescio an sit Ennii, cujus mox subjicit nomen, Mnotissimum carmen ex Mede, an Livii Andronici, qui res gestas octodecim annorum totidem Annalium libris Oscripsit versibus heroicis, ut testatur Diomedes Cujus cujus sit, ita Videtur posse suppleri:
Sulcavitque trabes remis rostrata Per altum.
Aliis placet: Una trabes remis sulcat o strata per altum. Sed idtio una est Varronis, non Poetae. O PMA.lin. 28 sq. caesa accidisset. I Aliis cetadiisset: πεσεῖν.
Prior lectio magis placet. Ita loquitur ipse Varro Parmenone laeditur luctis: alia frons decidit Pallados, lata nos ramis alia trabs ronis in humum accidens proxuma frangit ramos cadens. Allus teneram abietem unis solo percellit altius cais bullum arboris ramo in humili alligatum relinquit, ferens ferream humero hi ennem securim. Quae Verba quinque exempli productis a Nonio dispersa in hunc modum conjunximus nonnulla etiam ex manu scripta edito ne restituimus. SCALIG.
lin. I. In Medo Ennius. J Perperam huc irrrepsit nomen Ennius. Sic apud Diomedem ille Versu S, Quis tu es mulier, Sc falso citatur ex Medo Ennii, pro Pacuvii. SCALIG.
lin. . Dicitur in nuptiis Cethmillus , qui eummerum fert. J
200쪽
Lego Itaque dicitur in nuptiis camillus, qui timerum fert. Defenditur haec emeradatio Festi audioritate, vas istud, quod
in nuptiis ferebatur , cilmeram appellantis , camillum quod&, ut ait, a camillo ferebatur opertum, utensilia nubentis continens. TURNEB. Vulg. Qui cum merum fere. Ex esto repone: ut cumerum sere. Etiam annotavit Verti an ius. SCALIG. Camillus appellabatur in nuptiis iter patri intro matrimus,
qui ferebat cum eram VaS, in quo erant novae UPtae utensilix in sacrificiis minister flamini sin flaminicae in Samothracum mysteriis praeminister magnorum Deorum Est autem hoc nomen Origine, non, ut Varro putat, Graecum, sed Phoeni-ciuria aut Syriacum. am Turrent, sive Osci, qui a Phoenicibus duxerunt originem. initio habuerunt linguam Aramaeam, cadmotum appellarunt puerum ingenuum, quem ab illis orti Latini camilitim, auctore Dionysio lib. et Antiquit. Rom. Nimirum a Cadmo illo Tyrio, qui primus literarum usum invenit, cic homines ad vitam humaniorem revocavit: qu eomnia Graeci transtulerunt ad suum Ερμῆν, eumque cognominarunt κέδαονδε αδμιλον, ut est apud Lycophronem. POPHA. lin. 4. In quo quid si in ministerio plerique extrinsiectis nectunt. I ego . - plerique extrinsecus nesciunt. TURN EA. Vera est lectio nesciunt. Festus ait, utensilia novae sponsae in eo reponi solita. At apud Graecos, ex quibus hic mos deductus, puer ille ingenuus, quem αμ ιΘαλη Vocabant, ν άκνω , qui hic dicitur umera, panes gestabat, cum hac incentione, εφυγον κακον. εὐρον χεινον. SCALIG. lin. 3 sq. Casmillus nominatur in Samothraces mysteriis. JVulg. Casemitis plυοὐνται e bl οθρα κ .i ait interpres Apollonii, τοὶ Καβείροις, ων νασέας φησὶ καὶ τὰ νοMα
seas iste, quem hic grammaticus citat, fuit genere Phoenix, Phoenicum gesta omnia in literas retulit, ut novimus ex Josepho. Etiam ipsius nomen Manasse Phoenicium est. Quo magis moveor, ut καβειρους θεους dicam alios non esse, quam Divos potes. Nam Phoenicia myriaca lingua ahi potem Sc potentem significat. Porro de Camillo puero ingenuo vide Plutarchum in una a Dionysium lib. et , qui ait, quem Romani Camillum Vocabant, a Turrenis Cadolum di istum Camillus ergo