De lingua latina libri qui supersunt cum fragmentis ejusdem accedunt notae Antonii Augustini [et al.]

발행: 1788년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

est ille, item Graeci rem δα αμφι Θαλῶ vocabant, quem patrimum , matrimlimque, o puberem interpretantur. Item Ostendit Vetus carmen, Hiberno polυere, verno luto se India farra camilia metes. Quod Cato expressit his Verbi , Agro sicco Per sementim , agro lato se ver Plutarchus in Quaestionibus Naturalibus imite reser proverbium: At τ λέγεται σῖτονεν πηλω φυτευετε, τὴν δὲ κριξ ἡ g κονει Nempe haec quaestio pendebat ex superiori , δια τέ πυροφορος ii πι ν καὶ βαθεῖα

lin. 9 q. Subulo iniit a propter jubat aquas. J Subulo mihi videtur esse tanquam Milo exponitur a vetere critico κυλ11της. TURNEB. Puto esse ex Sotadico carmine Ennii Sotadicum facies, si aquas ponas in penultimo loco. Quomodo legitur in Festo est plane trochaicus septenarius catalecticus: Subulo quondam marinas propter flabat plagas. - Forsan apud Macrobium legendum, Vicem Planipedis, Ostibulonis im- Pudica O praetextata verba Iacentis quod ad tibiam ejusmodi versus impudici landerent ut Tamen nolim mutari editonem Vulgatam, quae habet fabulonis : Videturque esse instrumentum citharoedicum Memini enim me legere apud Apulejum,

Sabulum esse genus organi musici, sive illud sit salterium sive cithara, sive quid simile, quod fidibus tenderetur, SP plectro inseretur. Ad illud igitur illa impudiea rzetextata verba cani solita innuit Macrobius, io supra ostendimus

ex Varrone νος λυρας

fit uti allica attulit salteria, Quibus sonant in Gracia dicteria, Qui fabriliarum collo .m exordia, Vt comisi, inadici, cenatici , c. abat, non muto. Tamen poterat legi, sabat Asiare tibi cines dicuntur, cum canunt tibia, nulla aliorum voce admixta: sicut contra, canere si a Voce dicuntur, qui nullis admixtis musicis instrii mentis, sola Voce canunt. Ab eo Graecis ιλοκιθα ριστου dicunt Ur, ut Athenaeo lib. I et cum tantum κιθαρίζουσιν. Itaque ea dicebantur et Ιωνα κρουμ ατα Pausaniae muta erant sine voce 'Oγδον δε πυ Zια δι , inquis, πρυσεν ol o,bETησαν κίθαριστα τους επὶ των κρου λάτων των ωφωνων, id est,

asibrum. Non enim solum vox dicitur assa, quae sine tibiis sed eti iam tibiae assae, quae sine voce Est ergo assum, solima, metum. Unde asiare quoque Vetere poetae dicebantur, cum in unum solum hominem poema condebant. Et illa poemata

202쪽

Saliorum fuit. Erant enim asiamenta Janualia, Iunonia, Minervia, priva poemata .carmina, in singulos eos Deo, conscripta. Quod Vero ait Onius, assam quoque apud Veteres significasse nutricem, idque dissicilis esse intelledius, neque ad eam rem ullum veterum producit testem id nos invenimus alibi apud eundem grammaticum in exemplo Varronis ab eo adducto, cum lauju Verbi Belere non Onem explicat, Assa non multo Post quod ea Parere non poterat mutiter , cum etere foras jussit Hodie enim perperam legitur, sis nos multos, etiam in manu scripio, quod vidi. Ubi tamen assa non est nutrix , sed adieliri mulier, ut vocatur ab Afranio, quae assidet cetae. α νωγέτριαν Vocabant Tarenti

γετρὶ , γραῖα. Obstetricem Vocarunt aliter Latini, quod obstare pro assastere usurpabant ut Ennio occensi pro adcensi, Obmoveto, pro admoveto, C. CALIG.

lin. 2. Versus , quos olim Fatini J Ennius: scripsere alii rem Versibas , quos olim Fauni vatesque canebant: m neque Musarum scopulos quisquam perarat, A e dicti sudiosus erat. Hoc Ennius jactabundus tacite acit in aevium poetam , qui Saturnio carmine secundum bellum Punicum scripserat. Quod genus carmini ait olim Vate Sin Faunos canere solitos, quod vetustissimum id fuerit apud Latinos, sicut Saturnus vetustisamus Deus. Unde Verisimile, Faunos Latinorum qui

erant ut Magi Persarum, Bardi Gallorum, hoc genere

carminis fari oracula sua solitos. SCALIG. lin. 17. A versibus tendeis. J Mendum est. Suspicor vagiendis. SCALIG. lin. 8. Corpore Tartarino prognata paluda virago. In hoc versu antiqtii poetae, etsi Varronem suspici revereor, parum tamen abest , quin putem eum allucinatum , qui quidem paludam paludatam interpretetur, vocem secutus vitiosam. Neque enim Latini ermoni consuetudo pati hoc vi detur poste, ut paludum pro paludato loquamur. poeta ille scripsisse potius videtur, prognata palude Constat enim Minervam ad Tritonidem paludem natam fuisse, ut ea fere palude prognata videatur, sed a1nen se non sit, a tanti scriptoris sententia recedere. TURNEB. Purus putus Hellenismus:

203쪽

Ubi nullo negotio verbum verbo redditur. Plenius citatur apud Probum: Corpore Tartarino prognata Paluda virago Cui par imber , O ignis spiritus, O gravi Terra. Ignis spiritus πυρος με. ος. Et graVi Terra, στυφελυ χθs θν. Est autem, nisi fallor, illa, quam alloquitur Juno apud Maronem: Hunc mihi da proprium virgo fata nocte laborem. SCALIG. Ennius in Epicharmo , opinor, dixit MinerVam corpore Pr

gnatam Tartarino: Fore tartarino prognata paluda virago

Quo par Imber, Ignis , Spiritus O gravis Terra. Tartarino autem ibi est forti, valido, ut in illo Virgilii:

Tartaream intendit vocem etsi tartarino cum dixit Ennius, horrendo terribili Verrius vult accipi , a Tartaro qui locuSapud inferos. Paluda irago, est Minerva, cui Graeci ed

runt cognomen Pallados, α πο ου παλλει το δορυ- Romani

Bellonae, Ennius Paludae, id est, paludatae, ut interpretatur Varri a Paludamentis. Quamquam videri potest Ennii Paludia eadem illa, quae τριτογένει te Homeri, quod ad Tritonidem Paludem edita primum apparuisset ut enim hamus faciet humidus, sic palus paludus. Ideo nonnulli legunt prognatia a lude , quasi dicat, Minervam palude prognatam corpore esso tartarino, id est, forti. composito in quatuor olementis equabiliter temperati S. OPHA. lin. o. Plato in quarto J Significat quartum Platonis li-hrum, qui Phaedo Vocatur. TURN EA. In τετραλογiας libros Platonis a criticis digestos fuisse, notis imum ex Laertio, scri .ptore eruditissimo iste vero dialogus , quem citat Varro, set quartus primae tetralogiae. Ita poetarum tragicorum dram ta digerebant iidem critici ut Eschyli Agamemnon , Choephori, Eumonides, sim τριλογια, quia ejusdem argumemeti Et Poeta τετραλογίαις, aut τριλογίας in sacris certaminibus vincere solemne erat Plurimumque laudis reportabat, qui τετραλογic Vicerat quamquam singulari quoque dramate Vicisse, non ignor muta SCA LIG lin. I. In eis unum Tartarum appellat. J Ο πι ελλGa

lin. 28. Deum fumificum coeum. J Cocum fulisse, etiam testatur epigramma , quod legitur apud Athenaeum quod quia ante nos indicavit eruditistinaus Ρ. Victorius, non apponam

204쪽

Tantum asseram ex Theocrito versus, quos ipse Victorius non produxit, in quibus & lixa quoque induci inrapeus. Le

Loquitur de Epeo. SCALIG.

Pagina 89.

lin. I. Lucam bovem. J Fortasse & scarabaei illi, quos vulgo in Gallia cervos volantes vocamuS, Luca di ii sunt, non Lucani, ut si scriptum apud linium lib. II , cap. 28. Nam ait Lucanos vocari a Nigidio. Quamquam, ut verum fatear, idem puto est Lucam Lucanum, quidquid refragetur Varro quia Lucana armenta maxima MValidissima olim in Italia fuerunt, teste etiam Lucilio Quem neque Lucanis oriundi montibu tauri Diacere protelo validis cervicibu possent. Quomodo αρινοὶ βοες olim pro magnis apud Graecos, ita Lucae apud Romanos. Nam pri II is temporibus videntur Luca, non Lucanos, populum ipsum dixiste. Quod autem Opponit Varro , ursos non dici Luca , sed Lucanos , frustra est. nam etiam sine adjectione ursus dicitur at hos, cum

significat elephantem, non sine adjectione dicitur: nam dicitur hos Luca SCALIG. lin. . Verginii J Marg. calig. Vergit i. lin. 8 sq. Id si quadrupedes cornutas J Marg. Scalig. Iden

iidem quadriapedes Cornutatas.

lin, et q. Sed lucar. Si ab Lucaneis dicta ursa cur potius 'Lucani, quam Luci dicti J ego Sed luca, neque spolius Lucani quam luci dicti. TURNE R. lin. 7. Orator sine ac redit, regique refert rem. J Iste rator, qui redit et πρακτος, est procul dubio Cineas, legatus Pyrrhi regis, quem Senatu pace iniecta ad Pyrrhum remisit Plutarchus in Pyrrho Καὶ τον Κινεαν απο πήμιπουσιν,

auctoritate Appii Claudii Caeci fecisse Senatum paulo ante scribit. Qua de re exstant luculenti Versus Ennii: Quo vobis mentes, recta quae fare so bant Antehac, dementi sese exere via'Sunt enim ex oratione Claudii Caeci, quam Ennius Versibus,

205쪽

plutarchus Graece reddidit, ita iit eadem Verba expresserit, cum ait, που γὰρ lχων Θ πρὸς cc παντο ανθρωπους Βρυλλουμενος αε λογο quae sequuntur. SCALIG. lin. 8 sq. Qui enim verba haberet oriationum publice adversus eum, quo legebatur, ab ratione orator dictus c. Ita scri-hendum existimo: Qui enim ut haberet orationem publice ab universis tum legebatur, ab oratione orator dictus clim res m jor erat, legebantur. TURNEE. Lego , rationum. Et A be

sus eum, quo legebatur, lego, quo legabatur. Apage corred io nec ' ertranii, qui belligerabatur legit. Quasi legati non possint mitti, nisi ad eos, quibuscum bellum esset. Quod omnino falsum est. SCALIG. Emendarimet Verba haberet 6 orationem: quae fuit vetus formula Caesar lib. et de Bello civ. Qui erisba atque orationem adversus rempubticam habuissent Livius lib. 34 Verba orationemque eos adversus rempublicam habuisse.

ΡΟΡMA.lin. o. Cum res majore ratione legebantur. J Cum res major erat, e legebantur conjectura verissimili. AUGUSTIN. Cum a republica majore ratione legebantur. SCALIG. lin. a. Oratores doctiloqui. D'Eπηται Homero. SCALIG.

lin. 7 sq. Ollus leto datus sit. J Festus citat, Ollus Quiris leto datus est M. Cicero et de Legibus, Manium ura sancta sunto Hos leto datos Divos habento. Verisimilior est Prisciani opinio Varronis, acutior. Ille a Leo, levi letum ducit Varroni vero mens eo spectat, quod Veteres abstine-hant morti mentione .ne cogerentur δυσφημω. Itaque abitionem pro morte dicebant, ut Graeci οιχεσθαι. Et eodem modo lethum, irasi ἡ Θυ. Et cum aliquem vita celsisse indicarent, non id proprio nomine dicebant, sed tantum hoc,

Glossema gκρων ubi tamen transpositum est glossema in te tum ostendit item epularet appellatio, το πολυὰν δρω, Item moltuos meliori scae V Momine dicebant μακαριτας. Horatius omae composui felices, id est, μακuρίτας. linius lib. 8 Cur ad mentionem desun lorum testamur memori. , tam a nobis non filiaitar, Quae superstitioin vulgo apiscnos invaluit, dudaeorum etiam Veterum commentarii frequentissima est. SUMIS,

206쪽

lin. 29. Mensas consiliuit, idemque ancili a. J Al. Menses. Oui legunt meses, pediant ad menses additos a una Pompilio in meliori ordine digestos. Qui vero tensas , quod L

sent mensae curialeS, ad quas unaquaeque Curia sua sacra faceret, quae Videntur constitutae a Numa quamquam Dionysius vult a Romulo Eae Anclabrae, ab iaculando, id est, ministrando, Assidet se dicebantur. De quibus forsan Naevius libro 3 belli Poenici: At poseaquam vim de templo Anchisa spexit,

Sacra ordine in mensa penatium Deorum Ponuntur victimam auream polcram immolabat.

Citat Probus. Ita autem scripserat Ennius Mensas consiluit, idemque ancilia rimus, Libaque , fictores , argaos O utiat vos. SCALIG. lin. o. Ab ancisu. 3 Vetus codex, ambecisu ita reponito.

lin. 31 sq. Incisa Saturnio in carmine. J Vitiosissime legitur

in Saturnio carmine. on enim Versus Saturnius est, qui est am-hicus hypercataledticus, sed versus Ennii heroicu SQ ubi narrabat, Numam mensas sacras, quibus ad rem divinam est

opus, lancilia Saliorum constituisse, eundemque liba instituis se ad rem divinam,in fictores, qui sunt panifices, libariique vocari possunt. In Vetere inscript in legi, scipulum fictorum

pontifcum. TURNEB. Ita legendum : Quod ea arma , ut Thracum incisa, ut Saturnio in carmine. Quod nimirum in Saturnio carmine armorum anciliorum mentio fuerit. Alioqui ineptum erat,meroicum sequentem vocare Saturnium, qui est hexameter. SCALIG. Pro Saturnio in carminea rg. Scalig. habet, item alibi, Lb. Forte incisa, ut Saturnio in carmine incisia quam Vocem etiam reponendam puto lib. 4 illo in loco : In sicia beo, quod insecta caro, ut in carmine Saliorum es Inoisia Utitur autem testimonio carmini Saturnii, non quod in eo est et

nomen Anciliorum, alioquin Vulgo satis notum, sed ut illo comprobet suum etymon Ancilia dicuntur, inquit, quasi amcisa, ut Incisio fuit in carmine Saturnio eo intelligit carmen Saliare, quod conscriptum fuit Saturnio versu antiquissimo, quo olim sua oracula cecinerant Fauni Dei Latinorum, vates publicius, Cn. Marcius ille, cujus duo carmina retulit Livius lib. s. Postea etiam duces triumphaturi titulos rerum a se gestarum in tabulis votivis , quas in aede ovis Capitolini gebant, Saturniis versibus soliti perscribere, ut audior est Attilicis Fortunatianus de Arte, his Verbis: Apud

207쪽

sbos autem in tabulis antiquis, quas triumphatur duces in Capitolii scebant , memoriaque uar titillum Saturniis etsibus persequebantur , talia re eri exempla : χ Regilli tabula Duello magno dirimendo regibus subigendis. j has tabulae exemplum posuit Livius lib. o sed ut debuit in histori , deterso squalore Verhorum , Sc luxatis numeris carminis Saturnii. Sic enim ibi legendum: Aello magno dirimendo, regibus subigendiscaPut atrandae pacis hac pugna exsilit Lucii Amilii M. a milii F. aus icio imperio, felicitate, ductuque ejus inter Eph sum , Samum , Chiumque, inspectante eos ipso Antiocho, exercitu omni equitatu elephantisque, classis regis Antiochi tanta

devicta, fusa fugataque est. POPHA.

lin. 3. Argei unt e scirpeeis virgulteis , simulacra sint hominum triginta ea quotannis a ponte sublicio. In vetere libro reperio Argei sunt e scirpeis simulacra hominum XXIV ea quotannis de ponte sublicio. TURNEB. Vetu erat scriptura esci Veis, pro hirpis Ignari homines putarunt aliquid deesse, quasi scripeis esset adjectivum. Quare inducenda ea Ox. SCALIG. lin. 6. Tutulati inlati sunt, qui in re divina habent in capite tutulum, ut flaminicae & pontifices. TURNEB. Placia.

de id intelligit in Virgilio:

Et caput ante aras Phrygio velatus amictu. Potestri videri in Statio: Lanea cui Phrygii coma flaminis Sc ALIO.lin. . In sacris in capitibus. J Vulg. In sacris capitibus. Quasi alia capita haberent, non unum tantum Legendum in sacris apicibus Idem error lib. 4, ut indicavimus suo loco. Quis nescit, pile sacerdotum apices Vocarid Dionysius lib. Q

proprie erat insigne, id est, fastigium, quale hodie in pileis

honorariis o serum, quo Vocant. Nam totus pileus, vel potius Velamenta, flammeum dicebatur. Unde Flamines dicti. Idem Dionysius: υς απο τη ορψεως πίλων τε καὶ

ρυτω προσαγορε ουσι. Porro desinebat in conum, unde Apex

208쪽

dictus. Summum autem fastigium vocabant Minium Adde. batur virgula ex felici arbore , quae in Flaminibus dicebatur Stroppiis, in Flaminicis narculum Totus Ape fi laneo vel al)atur dicebatur Apiculum. Ab hoc putat quasi filamines dictos Varro Infra mentum pertinebant amenta, quae pileum retinebant eae dicuntur offendices, quod se mutuo ostenderent,in convenirent. Solius tamen Flaminis Dialis pileum dicebatur Albogalerus fiebat enim ex hostia alba, Jovi caesa, quae dicebatur Idulis de qua Ovidius :Idibus alba Iovi grandior agna cadit. SCALIG.

lin. 8. Ab eo , quod matres familias crines convolutos ad verticem capitis, quos habent uti elato , dicunt Tutulos. J Lego, queis habent uti velatos. TURNEB. Melius, elatos. Lltu luSin seminis qui hic vocatur, dicebatur κορυριβος Atheniensibus, a Cyprii κορδυλη , a Persis νιδαριον. Lucanus de hoc sentit Turritaque gerens frontem matrona corOLa. Juvenalis: tot adhuc compagibus altum Ediscat capiat.

PapiniuS - celsos procul aspice frontis honore , Suggestumque comae. SCALIG. Vetus editio : habent uti velatos Unde legi possit habent vi tis elatos nam fasciolis colligati capilli sibi invicem

implexi in conum congerebantur. Fellus : titulum vocaria iant, Flaminicarum capitis ornamentum, quod fiat vitta purpurea innexa crinibus , O Uructum in attritiesnem Apulejus lib. et Metamorphoseos Uberes enim crines leniter emi Eos , Oceruice dependulas, ac deinde per colla dispositos, sensimque uato patagio residentes, paulisper ad finem conglobatos , in

iummum verticem nodus adpruxerat. ΟΡΜΑ.lin. 17 sq. Vt qui sunt in versibus plerique, alturnalis , Palattialis, Furinalis, Floralis, alacer, Pomonalis: Cum Varro scribat , Ut in his qui sunt versibus plerique, quod mox pedibus solutum liberumque creditur, ego modisin numeris Vindium ligatumque censebo. Sequuntur igitur statim duo claudicantes ambici, quos scarontes Graeci vocant: Volturnalem. Palatualem , urinalem Floralem , alacrem, O Pomonalem idem fecit. Falacrem autem pro alacrati posuit, coactus versus lege. TURNEB.

209쪽

lin. 9 sq. Obscura 1 eorum origo. Votiumus 3 ego Quo obseura sunt, eorum origo Volturnus. TURNER. lin. 2 sq. Et quod est, tunc coepit memorari. Simul cata ricta, accipienda acuta. J Et quod est: Tunc coepit memorare simul cata dicta accipienda acuta. Nam qui constare potes vulgata lectio editioni Romanae Vertranio SCALIG.

lin. 27. Thynno capto corvum excludunt foras, occiduntque lupos aper ite , O tira siluri Sumeret atque amiam. J Locus mendosus. AUGUSTIN. Sunt nomina piscium, ut ait Graeca, sed nulli intelledia, in hoc versu Lucilii, quem ego sic legi debere censeo Occidunt Lupe saperdae te O jura siluri:

Sumina te, atque amia.

Notum est, ne testato agam , ex Horatio Iersio, quam acris, vehemens fuerit in Lupum Lucilius eum credo hoc carmine compellari. Etiam Lucilianum versum ita scriptum

reperio Quidam thynno capto corium excludunt foras.

Antonius Augustinus, virin eruditissimus Moptime de literis

elegantioribus meritus, Varronis vero Vindex assertor, Patronusque unicus habendus , immo vero ejus potius Eiculapius existimandus sive sola animi conjeis tura duetus sive librorum auctoritate adductus, commodissimae corvum legit. TURNEB. Tantae sunt horum versuum maculae, ut Millo praetereunti magna venia, conanti emendare par gloria deberi possit. Id quod multum me consolatur. Nam si aliquid praestitero, cur non acceptum merito esse debet 8 sim, quod magis puto, erravero quid mirum, ad tantum scopulum offendere Tamen conandum est, quomodo a Cyaneas enare possvnus;

quod satis commode siet, si ita legamus:

Tunnos captato, cordulum exclude minores

Occidunt, Lupe, saperdae te, O jura Siluri:

Stimen te, atque amia.

Ineptum est, putare, hic Lupum esse nomen piscis, cum Varro dicat, nomina piscium horum Graeca esse. Sed est Lupus ille, qui famoso carmine a Lucilio notatus est. De quo Mali quoque versus Lucilii exstant: -- Tubulus, Lucius, inquam: Si Lupus, aut Carbo Neptuni silius. HoratiuS: Fames que Lupo cooperto versibus. -

210쪽

Persius - secvit Lucilius urbem, Te Lupe, te uti c. Item Lucilius ipse , per dialogismum: quid hac cum fecerit 'cum ceteris reus una radetur Lupo.

Non aderit. 'Αρπιυς hominem, στοιχείοις simul Eum privabit. Igni O aqua interdixerit, Duo habet στοιχεια. Id maluerit : privabit tamen. Hortatur ergo hunc Lupum εἰρωνι ς, ut relicti minoribus pisciculis illis, ut sunt corditae, saperdae tunnoS, duros, amias immanes pisces consectetur Manifesto irridet illius Capacitatem. Capto Vero perperam legitur, pro captato Idem mendum in Varronis exemplo πὶ α κη μυρον Nec tiltinummus piscis ex salo captus Elops , neque ostrea illa magna captata Quivit palatum suscitare. Nam hodie male apud Onitim capta. Etiam nos in eodem exemplo multinummus restituimus, ut in libris de Re rustica, multinummi muli. SCALIG. Fortasse primus Versu non conjungendus cum sequentibus. Nam non est hexameter ut i gendum sit: Thurino capto corvum excludendum foras. Videtur enim proverbiale fuisse antiquis Amphis comicus:

Versus corruptissimi, qui ita videntur posse emendari:

thunno capto cordium exeludunt foras

Occidunt Lupe saperdae te, jura situri:

Sume cete atque iamiam.

Illi edones, inquit, capto thunno cordulum pisciculum excludunt sintiliter tu, Lupe, cum nequeas famem explere minutis istis obsoniis, saperda, jure siluri pasce te pisci-hus majoribus et .amia. otat Lucilius rapacitatem profundam ingluviem Lucii Lentuli Lupi, quem in Satyris acerbe insectatus est quin libro primo induxit Deo consilium fecisse, Lupum ut perderent, auctore Servio ex quo ait Horatius: famosisque Lupo cooperto versibus. Fuit Cos cum C. Marcio Figulo anno DXCVII. POP IA. lin. 29. Piscium nomina sunt , eorumque in Gracia origo. JLibratius ignarus Graecarum literarum, ut 3PPiaret, multum

SEARCH

MENU NAVIGATION