De lingua latina libri qui supersunt cum fragmentis ejusdem accedunt notae Antonii Augustini [et al.]

발행: 1788년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Sic enim conjunge haec duo exempla quorum primum ad ducitur a Charisio, alterum a Nonio Deinde frangere unde nefrendus, hi per aetatem adhuc dentibus frangere non potest vel senex, qui dentes amisit Livius Andronicus: Qium ego frendem alui lacteam immuleens opem Inde nefrendes in rculi. Inde frendere fruges, το ἐρείκειν Pacuvius Antiopa Fruges frendeo solas, ac sicco robore.

Copia farris titi frendentibus eruta saxis. Hinc frendere fabam, fressa faba, ρεγμος Attius Troadibus Saxo fruges frendam σιτοποιίσω. Transtulit enim ex

illo Euripidis:

Fritinni. Ergo frende fritinni, pro . νωδε ιιθυριζε. Nam fritinnire propriun hirundinum Varro Virgula divina: Et ullos peperit fritinnientes,

Quos mon acre novo levata pascat, Sed an carpineo cim coacto Libamenta legens caduca verisis Ad quos tum volucres enit pusillos,

que ad limina nidica , esca vilis. Hi luctilentissimi versiculi a nobis non solum emendati sunt, sed&, quod quatuor locis dispersi sunt apud Nonium, in unum corpus collecti Vigellii Valde enim delectant me hae reliquia

Veterum auctorum, tanquam quaedam, naufragio tabellae.

SCALIG. At Ire sueta frendice in nonnullis libris antiquis est, Ne sueta frendici Forte totus hic locus ita legendus Et De Sueta rundire ab rundine Fritinni suaviter. Nam porcorum proprium est grundire, sive grunnire mirundinum ni- tinnire Varro Virgui divina: Et pullos peperit fritinnientes JOP ΜΛ.lin. 28. Des solverat c. J Locus etiana mendosus. AU-GυSTIN. Ex his depravatis suspicor eruendum hoc: Asue: suboluerat, ita radebat Suboluerat ei de facto, inquit, quisquis est comicus ille eos clamores edebat Lucilius: Hac , inquam, rude e 6his , C. Rudere, suum, leonum, aliorum animaliuin ovid his Persius asinis attribuunt. Tamen oncant asini, non rudunt. ἐγκῆν. SCALIG. Locus est manifeste mendosus deria ta-

252쪽

men conjecturam meam , qualis qualis ea sit, proponam. Vi-dond Lim ergo, an legi pol sit Sunt O ab solemni itu, exum in rem, exum in judicium, as ob id exi a fas in collare. Nexum Manilius. Νexum aes dicebatur pecunia, quae per pes, libram obligabatur & exum in rem erat, cum adhibito aere libra res pro appenso pretio obligabatur item Νexi, iii propter aes alienum compingebantur in nerVum.

Collare hic idem est , quod nervus in XII ab Vincito aut

nervo aut compedibus. POPHA.

ea d. Ita trude. ylla Edebat, Videtur legendum Suspicor, Varronem rudebat, pro grundibat, in becilio legis e Nonius Etiam homintim es e grunnitum Caecilius imbris de lauat. Quae verba Caecilii desiderantur in Nonio, ea protulit Diomedes, sed fabulae non meminit:

-- ita cruento ore grandibat miser.

Videtur hunc locum intelligere Varro sed rudebat pro grunis nibat legisse. Quamquam haec sunt non certi juris, sed arbitrarii. SCALIG. ead 9 sq. Neque in re , neque in judicium P opi, nec theatrales. In Colace, exum. neque theatrides in colace nexum. Ita in illis , quos semper sequor , antiquitus excusis legitur. In quibus Videtur transpositum nomen fabulae, cum ita legendum sit, In Colace, Neque in rem, neque in judicium sopi, neque theatri des nexum. SCALIG.

Pagina IOI. lin. 6. Debeat. D Marg. Scalig. Debeat, dat. lin. . . Popilio. Marg. Scalig. C. Poetelio Visolo. lin. 1. Deliquium es. J Deliquom p. Plaut in Casina Aυ-

lin. s. Auctorem Caecilium. J Vetus lectio A cilium lege Attilium Is est , qui plures fabulas e Graeco conversas in scena Latina docuit de quo superius meminit, .Porcius Liicinius in judicio poetarum de eodem dixerat:

Terreum scriptorem opinor , verum exscriptorem tamen , V legendus sit.

Putat serreum scriptorem, sed tamen verum, fidum interpretem, ut dignus eo orni ne sit, qui legatur immo ocose exscriptorem vocat, qui nihil de suo ederet, sed aliena omnia, ad vel hum e Graecis expressa quod genus interpretandi -

253쪽

diculum est,is liberali homine indignucia Veisi: Licinii ita

sta iminei fulmine ita es ictus, ut sta esset tegra , immcolliquisset. Quae nos emendavimus, cum prope deplorata sint apud Nonian . Simile apud Plutarchum Symposiacis: Κ tκυλιχνίων ργυρῆν ξυλίνοις ἐγκε 'ρνων λυτρ*is yφη ἄργυρον συζuαι τακέντα το δε λο αθέκτὼ κο απριθες

explori possunt ex Gellio. SCALIG. Malim, si numero gladia 2 quae uni Varronis, non Naevii cuju versus ex Hesiona citatur a Gellio: ori in ASine mihi mere morem videar lingua , verum lingula. YOPMAάlin. o. Visulantes. Naevius Lycurgo: Vos, qui regalis corporis custodias Aeliis, ite actusum in f ond Ieros lucos, uti Ingenio arbus innata sunt, O Ob sit r. Ducite eo argutis linguis muras quadrupedes to in venatu vittilantes ex aviis Locis, n0s mittant Poenis de oratos eras. Alii sublime alios filius licite, ubi Bipedes volucres in linqciant lumina. Ouod toties in his Conje tineis fecimus, hie praestitit alas. iniatuor exempla ex Lyctirgo Naevii Nonio diversis loci citata, hic in unum conglutina imus, ,erba mendos em

Ita reddes comicis senariis ri cum minusculas tun Catuas celebrantes si toto vitulabant sors Soectabat in pilento mater virginis. SCALIG. .

ead.4 sq. In utoresse. J Vulg. In Dolo Forsan erat stris

254쪽

ptum in Obolo. am ita citatur Caecilius compendiose, pro

Obolo state quam etiam comoediam grammatici Latine vocant ceneratorem. Eodem modo inmonii libris calamo exaratis citatur Pacuvius in Dolo, pro Dulore'. Idque verum puto. Nam versus, qui adducuntur ex ea fabula, cuin iis Verbis, quae producit Festus monius, cohaerere possunt ita: cine is est, quem gratia forma ante omnes nobilitat viros, Amylus , rubicundo colare, spectu protervoci ferox Caperata fronte SCALIG. lin. I. In Demetrio Non est Ennii, ut putat Vertranius,

sed Turpilii Ea versa e1 ex Alexide Ex cujus Demetrio haec producuntur ab Athenaeo librora:

Ουδενὶ φαγεῖν. Turpilius Demetrio apud Nonium Antehac si stabat Aquilo , aut Ausem, inopia. Erat piscati. - SCALIG. lin. a. Persibus aperite. Vulg. Persibus a perite Persicussortasse scribendum ex Sex. Pompejo, qui peracutum interpretatur δε haec Naevii verba refert: Et qui fuerit persicus, carpenti adest ratio. AUGUSTI . Scribo , per e perite persuaserunt Itali Vertranio, legendum Persicus. At nos id diserte negamus. am apud Festum quoque legendum Permus, pro Perscus. Quippe simplex fuit Si-hus. Festus Sibus, callidus, vel acutus. SCAI IG. lin. 3. In Lampadione. J Nescio an in Lampade Nam Alexis Antiphanes citantur ab Athenaeo ἐν ἰαμπαδι. Quam inquam Lampadione eodem modo dictum, quo 'Iκα ρι in ut

apud Plautum, Varronem Agathone Quid risiorem video te esse quem angit haec Lampadione quid familiaris Alitis Amatne 'spes isthaec est argentaria,

Ideoque scapulae metuunt virgidemiam. SCALIG. ead. sq. Protinam a protinus continuitatem significans. JΝonius Marcellus refert Varronem scripsisse, protinam vel protinus continuatioMe vel praeterita vel futura longittidinis dici. ALGUSΤΙΝ. lin. 4. In Midone Candactis. Vulg. in Medone caudatus.

Nescio an in Agone, Alexis citatur ν γωνι apud Athenaeum' an in Edone. Ea est fabula Livii Andronici apud Priscianum. Si tragoedia est nescio an in Raone Lam scri-

255쪽

psit Euripides ex qua etiam hos versus diverse citatos in

Primos tres reperies apud Clementein Alexandrinum, quartum apud interpretem Aristophanis. - Caudatus. In illis, qui olim excusi sunt, Cai adatus Manifesto legendum lucidatus, ex Festo, qui id interpretatur dulce jucundum. Et alibi apud eundem lucidatus scribitur, eodem sensu, ποεμα το γλυκυ SCALIG. Puto reditus legi: In cedone Saudatras Ace- ut comedo , mando, est homo segnis ciners , a Graeco ακηδεω nam poetae vetus istim ab hominum moribus plerumque nomina Graeca, perinde atque essent Latina, fabulis suis inscripserunt, ut Plautus Phagonem, Afranita Pantaleonem, Naevius Lampadionem Saudatus est sedatus, antiquo more quo pleraque enuntiabantur diphthongis, quae postea simpliciter, ut ausculor, ulli, Libertas, pro osculo , Olla , libertaS. Varro deducit a suavi, ut a Graeco γλυκυ glucidatus, dulcis& jucundus, audiore esto. Sed tunc exigit analogia saυldatus nam svior savium Veteres dixerunt, quod nos suavio suavium Se hinc favillum apud Catonem genus operi pistorii, a suavitate. O PMA.lin. 26. In Romulo, Sponsus. J Legendum Consponsus, ut est lib. s. OPHA.

lin. 7. Praebia praebendo. J Scribendum , tOebia, a rohibendo ut etiam in Festo Proebi VerrIus vocari ait ea re in media, quae Cata Caecilia uxor Tarquinii Prisci inuenisse exia finiatur, O immiscus et ona suc , qua praecincta Ius statua est, in de angi, qui ius Fidius vocatur. Ex qua tona periclitantes ramenta sumunt. Ea vocari ait Proebia, quod mala prohibeant. Eandem Vim habebant anuli apud Graecos, i qui dicebantur cφυσικοὶ δακτυλιοι & in tu erant pervii

cassi, ut scribit Artemidorus. Ab eo scriptum in Caerimoniis flaminis Dialis, Anulo, nisi pervio, cassoque, ne ititor Habebant maliquid i λεξίφθονον anuli ferrei, qui dicebantur Samothracii. Eoruni meminit Lucretius. SCALIG. ead Ut sit tutum. J Vulg. Vt si lorum omnes antiquitus excusi, ut sit totum. Ego indubitanter lego, Proebia a prohi

amulata poteratin legi proebra, sicut Inebra, Enebra Et

256쪽

sane eam puto rectam si lectionem .ita legendum esse in Festo, ut Inebra ab inhibendo, sic Proebra a prohibendo.

lin. 28. In Therimo. Vulg. in Technico Nescio an Caecilii, qui saepe citatur in Fallaci vel Fallacia. εχ νι ος enim fallax. SCALIG. Antiqui codices nonnulli, In Technico ut forte legendum sit, In Therino, vel Therico quae idem significant. Ρo PMA.ead M'. Confictitant, a conficto conuenire dictum J Vulg. Consciant c. Scribendum Convitant a Conviis, On Venire dictum. Sed haec scriptura est ex veteri errore librariorum, qui pervitere, pro perbitere in inviter pro imbiter scribebant. Omnino Combito eodem modo declinatum, quo Imbito, ineo, in Epidico Plauti Praebito , praevenio in Pseudolo: Rebito in Capti v redeo in Perbito, pereo. Ennius Hecuba: Sed non D sisi, quis arentem aut hospitem Necasset quo quis cruciaetu perbiteret. Plaut. Capt.

Qui per virtutem perbitat, non interit. Perbitat, pereat. Non enim per diaereses nescio quas expediendus versus quod facit corrector Plautinarum fabularum, qui Patrem meum audiendum non censet, quod creticos in am-hum admittat. Sed de eo alia erit loquendi locus. Itaque com-hito, praebito, perbito, rebito imbito, composita sunt e simplici Betere. Plautus Astraba Quae nisi sic eteris, nimium is aegrandi gradu.Sed error hujus depravatae scripturae hinc manavit, quod Inviter pro Imbitere scribebant, ut supra admonuimuS. Quare apud Plautum Truculento , ubi hodie legitur, quid tibi hanc, inquam, notio est, Amicam meam ' moriere ocius, si manu niceris. Quid manu nicerim castigandum est , moriere ocius, si ram inviteris. E. Quid iam inviterim S TAE. Fac quod jussi, mane. ubi etiam personas suo loco reddidimus. SCALIG. Legendum Conlicitant a conlicito. Est autem eonlicito, de pretio OnVenio contraho, ut conoondeo, contra spondeo, sive mutuam fidem obligo. Vetustissimi simplex licitor μεταφορικως usurparunt pro congredior pugno Festus Licitati, in mercando sive pugnando inter se contendentes. EnniuS

Pars ludicra jactant saxa inter se licitantur. OPHA.

257쪽

lin. 29. In Tarentilla Pacuvii L Nam est d alia Naevii. Ex ea haec adducit Isidorus: -- quasi in foro pila Ludeis datatim dat se, O communem facit.

Alitam tenet alii a ictat, alibi manus Eb occupat. alii percellit pedem. Alii dat anulum exsρectandum de labris. Alium invocat, cumque alio cantat attamen Aliis dat digito teras. - Qui versus quia sunt non aspernandi, praetet ire nolui, sed ideo adduxi, ut explicarem. Primum apud Isidorum male Ennius, pro Naevius. Sed ex Festo novimus , quomodo nomen auctoris restituendum esset, ex qua fabula adduceretur. Quod ait de meretrice, quae omnium libidini se prostitueret, a lusi pilae elegante. dixit quod datatim ei dederet Arte

νειν, καὶ προς πολλους φοιταν Alii adnidiat Plautus Asinaria: Neque illa ulli homini nutet, nictet, ΠΠuat.

Alii pecellit pedem. Idem i Haec ulli suo pede pedem homini premat. Anulus spectandum. Idem Spectandum ne cui anulum et, que roget. Alium invocat in talorum actu scilicet. Exempla sunt in Asinaria,' in Curculione Dat digito iteras. Ovidius: Et tacitam mense duxit in orbe notam. Propertius: Aut mea eum digitis scripta silenda notas. SCALIG. Videtur mihi hic locus ita legendusin distinguendus: In Tarentilla, Pellacium ab Lice, inlustre Tarentilla sui Comoedia Naevii, cujus testimonio utuntur Festus & Ctharisius : ac Pacuvii ejus nominis fabulae apud Veteres Grammaticos nulla, quod sciam, naentio Pellacium est vox flicta a Naevio, quam Varro interpretatur inlustre ab luce. Sic mox reserare ab sera

aperire. POPHA. Pagina IO 2.

lin. I. Nec fatis resartire, ab serra. J Referare, ab sera, relagis placet. AUGUSTIN. Salum Acroteleutium Saturni verius. SCAM G. Cn. Naevius descripsit versibus Saturniis bel-

258쪽

Ium Punicum primum in eo fuit: ec satis reserare , scilicet potuisse Musarum fores, aut quid simile hoc Ennius ab illo sumsit, sibi vindicavit hanc gloriam lib. I Annal. cum ait, Nos ausi reserare Cic. in Oratori Ergo Ennio licuit etera

contemnenti dicere:

Versibus, quos olim Fauni vatesque canebant: mihi de antiquis eodem modo non licebit ' praesertim cum dicturus non sum, Ante hunc , ut ille nec qua sequuntur , Nos ausi reserare. POPII A. lin. a. perire. 3 perire. SCALIG lin. 7. Producendum.1 Procudendum, ex libro eruditissimi P. Victorii. SCALIG.

Pagina Io 3.

lin. I. Quom oratio natura. Oratio habet tres partes naturales, quibus tanquam gradibus ascendit Verborum impositionem, declinationem, compositionem Nam primum duce natura homine Vocabula rebus imposuerunt deinde ea in casus, tempora declinarunt: tum inter se conjunxerunt, ut sententiam essicerent. Itaque, quod scribitur lib. I, Verbi uniuscujusque duas naturas esse, a qua re, O in qua re vocabulum sis impositum; dib. Natura quadruplicem esse formam, ad quam verba in declinando accommodari debeant, hoc pertinet adiri res duas partes orationis, quas diκimuia OBMA.lin. a. Mus J Marg. Scalig. cujus.

FH. . Cognatio. J Marg. calig. Agnatio. lin. a. Cognationes.' Marg. Scalig. Agnationes.lin. 24. rasoria opus es. J Duae partes Grammatices: Historice in poetarum, honorum audiorum enarratione Occupata est Methodice artis praecepta tradit ill i verborum impositorum aetates progressus inquirit, quia, ut ait Horatius , verborum vetus interit aetasEt juvenum ritu florent modo nata , vigentque.

259쪽

lin. 2. omnis. J Marg. Scalig. Nomina. lin. I. Causam, quare ab imρosteis nominibus declinarine, ostendi. J Causa, inquam, cur eas ab impositis nominibus decli narint quam ostendi sic libri fere omnes. AUGUSTIN.

lin. I. Et in. Marg. Scalig. Ea n. lin. . Ac eis. J Atque eis scribendum, vel a delendum

est, ut Faerno nostro placet. AUGUSTIN. lin. II. Cum sunt tunc ex c. J Locus mendosus. AUGUSTIN. Videndum, an hic locus, qui naanifeste corruptus est, ita restitui positi Omnia nomina, atque adeo etiam Omnia verba, cum sunt unum ex una syllaba, illud Et ut maneat unum. Omnia nomina MVerba, inquit, in loquendo junguntur una monosyllaba copula is, ut ipsa maneat eadem una si V enim

dixeris Tullius Antonius, sive ego scribo, legam

scribam, copula ' non mutatur. POP MA.lin. 12. Ut maneat. Remaneat , non nemo AUGUSTI X. lin. s. Declinatus.' Marg. calig. demnandas. ead .s . Quortim generum. J Legendum , duorum generum. Ne putarent, inquit, omne voces declinari, nam copulae non declinantur factae sunt declinationes duorum tantum generum, Verborum scilicet' Vocabulorum. Verba sunt lego , curro Vocabula, homo , equus. PDPMA.lin. 23. Quaedam priora , quadam Ueriora. J Verba Aristotelis, Εστι δε ει πρῶτος λογος et ποφαντιόος, κατὰ φα - σις , ιτα πόφασις. οἱ δε ἄλλοι et αντες συνδέσMω P. ScALIG.

lin. 6. Ab equo equito. Ab equo equite, quidam. AUGUsΤIN. lin. 22. Propter ortim , quam dicuntur. 3 Locus mendosus. Eorum ρ opter qua dicuntur, quidam scribendum esse opinatur. AUGUSTIN. Pro quam marg. calig. qui Al. Propter eorum quorum Suspicor esse legendum Propter eos tum qui dicunt. Est enim alterum membrum e duobu illi S, quae propoluit In sua diseriminia declinantur verba, ut Propter re naturam, de qua dicuntur , aut propter illius, qui dicit. OΡMA.

lin. I. Ionam. J Suspicor Ionem legendum, id est, lina .

260쪽

lin. . Attemidori. J Marg. Scalig. Artemor, mox Ionis. lin. 27 q. De quibus qua expetiero, singuleis tribus ς tum de altereis totidem scribere ac diuidere incipimus. J De quibus quam prior bus, tum de alteris totidem scribere, ac & c. SCALIG. Idem pro experiero in marg. expedierint.

Pagina II O. lin. 6. Quae petimus, quod.' Quippe quod serie scribendum.

AUGUSTIN. lin. II. Quod is titilitatis. J ni g. calig. Quot titilitatis. lin. 22. Quaerere. Marg. Scalig. Quintinatis. lin. 23 sq. In adisiciis, quod non videmus habere atrium περίστυλχν, similitudinem, O cubictilum ad requiale ccitu tamen. JAtrium Ἐραττο ιον simile, doctus Vir putat sciri Di Gortere. AUGUSTIN. In sedi iis quid non videmtis atrium plere ρ rij lii similitudinem, O cubiculum aedicula. SCALIG. l. Cubt-culum adaequales Placet magis, ad ea aquate. Ut in vestitu , inquit, sic in aedificiis analogia negligitur propter utilitatem non enim a tritum habet peristylii similitii dinem, aut cu-hiculum illi simile i aequale quod utilitas suadet dissimilit dinem hic sequi, negligere similitudinem. POPII A. Pagina III.

lin. . Solum, quod. J Solum, Us non nemo. AUGUSTIN. lin. 22. Nec tum ad tricliniarem gradum c. Melius Meetim ad tricliniarem gradum, tum item ad vel O tan .um ad tricliniarem gradum, non item Lest Veterum alii erant tricliniares, sive discubitorii, in quibus d scumbentes sumebant ci-hum alii cubiculares in quibus dormiebant, .cubabant. Cic. in Verr. lib. Iam non quaro, unde tantam Hiiensem; sem habueris, tinde Ninquaginta tricliniorum lectos. Idem lib. et de Divinatione : Quidam somniavit ovam pendere e fascia lecti sti cubicularis Lampridius Heliogabalo Hic lolso argento habuit lectos, tricliniares, O tib culares. Hinc Varro appellat gradum tricliniarem O cubicularem, quo ad eos .leffosascendebant sed tricliniaris ut lectus, sic gradus altior. POPII A.

SEARCH

MENU NAVIGATION