장음표시 사용
261쪽
lin. s. Duo verba in quatuor. J Locus est obscurus, cuius sensum ita concipio : Si eam analogiam sequemur, quae non est in consuetudine, ut quisque duo verba finxerit similiter in qu tuo obliquis casibus, quamvis illa merito repudiaremus, tamen erunt sequenda, ut luppiter, Marspiter, recto casu sunt similia: a quihus 1 qui conformet simile quatuor obliquos
pitris c. idque genus analogiae in communi sermonis usu servet 6 sequatur, pro insano sit reprehendendus. Quamvis enim possint habere casu obliquo non minu S, quam Pater,
lin. o. Sed etiam ab iisdem J IJoc dicit: In dissimilibus
magis est analogia atque etiam ab iisdem vocabulis finguntur dissimilia: neque tantum a dissimilibus similia, sed etiam eadem. Est autem ellipsis antiqua, eque a dissimilibus ju-jus exempla in urisconsultorum libris plurima docti viri an
lin. 3. Cum duae sint Albae. J Quindiit anus lib. 1 utitur quoque hoc exemplo adversus analogiam. Quid vero, inquit,.quo tota positionis uti dem in diversos sexus exeunt Cum Alba faciat Albanos, Albenses , Volo volui O olavi. Sed Varro dissimilitudinis causam hic ostendit, quam Charisius explicat his verbis : A. b. mi dicuntur ab Alba Albenses autem ab Alba iacente cujus rei causam Varro ait esse, quod in natu ratibus nominibus tantum servatur analogia, et voluntariis ear negligitur. Nam ut a Roma Romanus circitur, a Nola Nolamis, ab Atellis Atellanus, s Albanus ab Alba dici debet in ill i autem iacente Albano conservatur hoc, quod alterius nomine cognominetur. Intelligit autem locum Varronis lib. 8: Itaque in voluntariis declinationibus inconstantia est, in naturiatibus consantia. OPMA.lin. 26. Si ex diverseis.1 Sic ex div. AUGUSTI X. lin. et . raro, luam. J A tiro Lam. IDEM.lin. 28 sq. Liberalia D muliebria. J Legendum Virilia ivliebria nam scripserat librarius iratia, unde satium liberalia. Sc ALIG.
Pagina II 3. lin. 9. Albus. I Marg. Scalig. Gallus.
262쪽
lin. . Exspectari. J Spectari. AUGUSTIN. lin. II. Nunc discrepant. J tim di crepent. IDΕΜ. lin. I9. Quae. J Marg. calig. quod.lin. 23. Quartim vis. Quoius. AUGUSTI X. lin. F. Servanda. Marg. Scalig. secanda.
lin. 3. Qui que. J Quis qua AUGUSTI X. lin. . finitum J Finitum. IDEM.lin. 4. Dicteis. Marg. Scalig. Discreteis.
lin. s. Cuius. Marg. Scalig. quo us. lin. 6. Quae quam. J sua quam. AUGUSTI X. ead C us J Marg. calig. quoius. lin. 7. Cui . Marg. calig. quoi. ead. Quae LMarg. Scalig. quai. lin. 3. Sic eis. J agis. AUGUSTIN. lin. i. Ad finitam. J Ad Unitam. IDEM.lin. 24. Nominandei. J Magis placeret denominandi. Intelligit enim, quae πατρωνυμικως dicta sunt. SCALIG.
lin. Q. Servare. J Servari. AUGUSTI X.
lin. . Dicitur Bubile, non lositi. J Antiqua editio: bove bovile non dicitur quod licet Varro hic tradat ua aetate non fuisse in consuetudine vulgi, ipse tamen usurpavit, Cato in oratione de Abrogandis legibus, ut testatur Charisius lib. I, ubi hunc locum adducit e librora, cujus varietatis causam annotavi in Bihliotheca POP MA.lin. 3. Neque dicitur, ut ab ave. Suspicor legendum : que dicitti ab ave Cum sit simile, inquit, Avis Movis, nihil minus dicitur ab ave Aviarium, ab ove vite. POPII A. lin. 8 A fessone fericulam non es. Tamen apud Festum reperias, sediculum dictum pro sede. Quamquam , ut Verum
dicam, legendum videtur ediculum 'Fοκοριστικως, a sede.
SCALIG. Al. A Usone siculum Malim sedictitam etsi illud quoque non dicitur a sessione, ut a cubatione cubiculum, a
263쪽
cognatione cenaculum, sed est ποκοριστικον a sede, ut ab aede edicula. Festus Sedistilum, sediti . POP MA.lin. I. arma, Alba , Roma Parmenses. J Doctus vir putat, pol Verbum Roma scribendum Romenyes, de Albenses, ut Parmenses. AUGUSTIN.
lin. I. A antando Cantator. J Deest huic loco particulan egativa, quae ita sorte restituenda: Non a camando cantator ;Vel A cantiando cant.itor non js Cantor a canendo fuit in usu aetate Varronis, non Cantator a cantando cum tamen non
minus sit juxta analogiam , quana Amator, salutator postea receptum est, ut Martialis indicat: Cantator nnus funeris ipse sui. POPHA. lin. 4 sq. Sic amabor, legor, O ejusmodi verbi , est voca. bulum J Si ab amor, legor, O ejusmodi verbeis vocabulum ex conjedturis mutandum. AUGUSTIN. Pro legor marg. Sca' u legar. lin. 6. At J Marg. Scalig. sic. ead Amatus. J Marg. calig. iam .iturus. lin. 23. Quoi J Marg. Scalig. quid.
pagina I9. lin. 9. Non falsum insulsum. J Insalsum, quidam. AUGU-
lin. 9. Nam dicunt ab alaco lacus. J Suspicor legendum esse, ab Alauda laudus Ergo declinantur. Id quod volehat Probare nunc Varro SCALIG. Antiqua editio ab atavo laucus , ut fortaliis legi posui, ab lauda laudas. Nam Alalida fuit Gallicum nomen aviculae quam Latini Vocant Cassatam, vel Galeritarn, quod habet plumam in capite elatam ad 1- militudinem galeri vel cassidis hinc laudae nomen legioni Caesar didiator in Gallia imposuit, quod milites essent insignes galeis, simillimi ei apici, qui in capite Viculae, quam alaudam vocabant Galli Plinius lib. iit Galeri . an lata
quondam Gallico vocabula . etiam legioni nomen dederat Alauda. Id autem declinari pluribus casibus, praeter Varronem te statur etiam Cicero ad Atticum Anto . ius cum legione laudarum ad urbem remeret. Vetu i ucriptio C. SALLIO M o TERN. BUCINATORI LEG. V ALAUDT. yma. ι
264쪽
lin. o. In quod scribent. J Marg. calig. Id quod c Vulg. foribunt. Videndum, an legi possit, in quod scribunt dicent; hac sententia: Si Graeci elementa illa, quibus in scribendo
utuntur, ideo enim Graecae literae appellantur, quia Poenicaciunt, singulis casibus declinant sequitur, ut etiam Latina nomina debeant senis casibus declinare, non quinis. Cum enim Poeni habeant singulos casus, Latini senos,in Graeci Poenica Vocabuia ingulis casibus declinent, cur non etiam Latina vocabula senis casibus inflectunt sunt enim utraq e ipsis quidem peregrina. POPHA. lin. I9. Patrico. J Marg. Scal g. patrio. lin. 7. Patricus. J Marg. calig. patrius.
lin. I Surus. sin et Suro lin. 4 Sured Sciurus , sciuro, si ne , scribendum arbitror. AUGUSTIN.
lin. 2 sq. Si respondent similia. Rectius legi possit, His
respondent. Nam Crates Mallotes, 4b eo grammatici dicebant, sit ilia nomina esse, quae in redio casu simili proportione e feruntur ut Philomedes, Heraclides, Melicertes. His responde-hat Aristarchus non esie surrilia, quae in vocando sunt dissimilia , ut cum Diongo Heraclide, cum Ε brevi philomede Melicerte. In quo vanus est, nec sibi constat Aristarchus nam in xl ελικέρτη non estis breve, casus Vocandi potius est νελικερτα, quem etiam ipse agnoVit, ut auctor est Varro lib. . OPIMA.lin. . In vocando. In vocandet. AUGUSTIN. lin. 9. E brevi Melicerte. J Atqui νελικερτα potius facit: quod non erit e breve. Nam pone esse per Q qui unquam
vidit u breve Sane, quid sibi voluerit Aristarchus, nescio. Hoc repetit alibi Varro SCALIG. lin. 1. Quidquid. Quidque. AUGUSTIN.
lin. 31 sq. Quibus das. J Quibusdam . AUGUSΤIN. Pagina G22. lin. I. Sed queis das. J Sed que diam. AUGUSTIN. Pagina I 23.
lin. 4 sq. Neque alia trisyllaba ferent. J Locus mendosus. AUGUSTIN. Legendum omnino : Neque alta peris syllaba serent. Si analogia esset, inquit, comparativa horum nomi-
265쪽
Tum, macer, sacer, tener, essent similia, neque diceretur m Crior, magi sacer, tenerior. Cum enim positiva similes haheant casus genitivos, macri, sacri, teneri non debent alia
diversa fieri comparativa, sed unius syllabie adjectione similiter crescere, macrior, sacrior, tenerior quod in altero nautat Peril hyllabam Vocat, quae in comparatiVo accedit genitivo positivi oportet enim comparativum una syllaba incere genitivum possitivi, ut teneri, tenerior, docti doctior.
Charisius lib. I : Comparatio absolutionis cris Utabam necesse es ut habeat, ut doctus doctior , facilis facillior sed se inciderit appellatio, quae non potest habere erilsosyllabam in comParatioΠe, nec compar.rri pote l. IOPMA.lin. 7 sq. Ut candidus , candita , pauper, Paupera. J Legendum , Ita candidus candida , pauperus Paupera quod unicuique planum esse potest, qui totum locum attende perlegerit. IDEM.lin. a. In mediis. J In aliis medii, ut docto viro placet. AUGUSTI X.
lin. D sq. Perperni filia. J Suspicor esse legendum, e
penni ut mi Ostendit, nomina propria, quae sunt a nominihil propriis, non servare analogiam, quia ab Ilo dicitur II hm; at a Romulo Roma cum debuisset esse Romula, 'ia, nomen mulieri S contra Perpenna nomen virile , quod ipsum saepius adducit in exemplum, argumentum contra analogiam. OPMA.lin. 4. Libertini a municipio. Oppida , municipia, itemque societates sana habebant servo publicos quo etiam ranumittebant, impositis a se nominibu SQ in quibus, inquit amo, non serva iunt proportionem id similitudinem ad nomina Romanorum libertoruim. De servo publico civitatum meminit Plinius epistola ad Trajanum Vtrum per Ablicos civitatum servos, quod Ati adhuc iactum , an e milites a si vare usi ias heum Do municipali idem lib. 7 Epat. Agrum ex meas tot gepluris actori publico mancipavi. Festus municeps, qui in municipio a servitute liberatus DE II.
lin. I. Qui manumissi ante , quam c. PLOcus corruptus, quem alii aliter conati sint emendare origo autem mendi ex ignoratione antiquae ellipseos nomἰΠa, qui . Pro eorum qui, ut
266쪽
lib. V Domiu, cui cognomen fuit Macellus , pro eius, cur. Quare sic arbitror legendum, distinguendum. Qui manumissi antequam sub magistratu, in nomina , qui eos liberarunt, succedere coeperunt. Servi publici populi Rom. dicebantur qui in urbe ossicium' ministerium publicum aut sacerdotibus, aut magistratibus populoque exhibebant erant autem ordinis libertini, quod praeter Varronem ostendit Tacitus lib. 13:Quippe late fusum id corpus hinc plerumque tribus ductitias,
ministeria magiyiratibus, cohortes etiam in urbe conscriptas Itaque liberati ervitute, manuque in iis jam erant, antequam apparebant serviebant magistratibus : manumisii vero assumebant nomina dominorum, a quibus erant liberati, Min eorum nomina quasi succedebant. Sic Tiro, Laurea servi, manumisi a M. Tullio Cicerone didit M. Tullius Tiro, M. Tullius Laurea Epirota manumissus a Q. Caecilio Attico, Epicadus a L. Cornelio Sulla, alter Q. Caecilius Epirota, alter L. Cornelius Epicadus nominatus similiter alii Cic. ad Attic. lib.
De Eutychide talum, qui vetere pranomine novo nomine T. erIt Caci litis , ut es ex me O te Iunctus Dionysius , M. Pomponius. POP ΜΑ.
lin. 3. Lesas, Ufenas c. J Marg. Scalig. Laenas Scribendum Laenas, Sufenas, ut est apud Quinctilianum lib. 1 Si tit
Moecenas , Sufenas, Asprenas dicerentur. Laenas est cognomen Popiliorum : Sufenas oniorum, ut constat ex antiquis denariis, in quorum altera parte legitur: SEX NON IUS PR. L. P. F. in altera C SUFENAS. Carinas cujus gentis cognomen fuerit , non sat scio sed nisi me fallit memoria, Cicero ad Atticum nominat T. Carinatem Maecenas Cilniorum. unde Cilniti Macenas, amicus Cael. Augusti, apud Tacitum. IDEM.
lin. o. Id quidem es erum J Locus mendosus, ut arbitror. AUGUSTIN. lin ult. Et ex hac consuetudo ex dissimilibus O similibus. JLocus non sati integer IDEM. Locus mutilus tigmate notandus ad hunc modum: Ex dissimilibus similibus verbis...
267쪽
eorum. . . quod deesinationibus constat fortassis autem tale quiddam deest duorum generum unum sterile alterum quod POPHA.
Paginae I 27. lin. 3. An usus. J An tinius, fortasse scribendum est. AU
lin. I. Aliter ae inde. J Aliter atque In, docto cuidam Viro placet. AUGUSTΙΝ. lin. O. Vnum dant, non oportere c. J Totum hunc locum ita legendum & distinguendum censeo : Unum dant, hoc Ps rere dici, quod sit in consuetudine alterum non conceditur, quia ita dicatur, ut si simile cum id faciat. At si qui , c. Cuin duo sint, inquit, peccati genera circa declinatione S, unum, quod in consuetudinem perperam receptum est, alterum, quod nondum receptum est, sed a multis dicitur perperam illud dant adversarii analogiae, oportere nos id dicere, quod in consuetudinem venit, neque illam licet depravatam corrigendum : hoc non concedunt, ut Verbum aliquod praeter colas uetudinem dicatur nisi cum id faciat inducat, sit aliud simile. At si concedant, corrigi eum puerum, qui per delicias male ponere pedes atque imitari vacia coeperit eum ero , qui consuetudine ambulandi iam factus sit vacia aut comper nis, si corrigi non concedant haud sequitur, eos stulte facere, qui crurum Vitia, distortiones ei perastris corrigunt. Similiter non peccant, qui sermoni pravam consuetudinem ratione analogica emendant. Sunt autem serpera iJra adminicula, quae geniculis puerorum primum ambulantium alligata adhi-hentur , ne ii Vari aut compernes fiant. Cicero ad Atticum lib. V De serperast is cohortis meaea quo nomine ibi notat Praefectos cohortis suae Τί comites in provincia quod illi militum, quibus praeerant, vitia corrigere deberent ut serperastra crurum istortion s. Quamquam, ne quid dissimulem, apud Ciceronem malim legere Cerberastris, quod etiam nonnullis doctissimis viris placuit. Ut enim ab Antonio Antoniaster, a Tullia Tulliaster, sic a Cerbero Cerberaster , homo avarusin inhians nummis, ut Cerberus ost e. POP MA.lin. I. Quod sit. 1 Quod non sit. AUGUSTIN. Pagina G29.
pundia Bacchi, in infantum supellectile recenset illa:
268쪽
lin. 31. Qui am: si modo .c. Locus mendosus. AUGUSTINA Legendum: Qui amissa non modo , ut est in nonnullis vulgatis editionibus. Notat autem hominum in quaerendis rebus, quaSamiserunt, diligentiam Dat in verbis, quae sermoni deperierint, investigandis incuriam. Qui amissa non modo quaerunt, inquit, ed etiam indicium faciunt, ubi aut quomodo inveniri possint iidem, ex sermone si quid excidit, non laborant, ut revocent reparent. OPHA.
lin. 2. Sinorum, capidarum. J Scribendum cirpularum ut est lib. 4 Caris O minores capulae a capiendo id, lib. I de Vita populi Rom. Pottila, quae vocant capulas, capides,Po PMA. pri. I sq. Contaminati uti nollent, quae c. J Vetus editio habet, incontaminati unde ortastis legendum : Incontaminatitit nollent quas Isti incontaminati Mexpertes Vanitati , inquit, propter consuetudinem Veterem nolent uti his vocabulorum formis, quas docuerit ratio. IDEM.lin. I. Inducteis. J Marg. caligo indocleis. lin. 28. Nonne in coelo S c. JInterrogandi notae, quae laicinterjectae sunt, totum sensum perturbant quin Varronem sphaerae ignarum convincerent. Est autem longo satis ambitu contenta periodus, quae ita legenda est onne in calo ut . baequinoctiali circulo ad solstitialem, si hinc ad septemtrionalem divisum, ac contra paribus patribus item a brum. versis contraria arte non quantum olus V Gor , abest inferior ab eo quem an Iarcticon vocant astrologi , O is ad brumalem ' Ita debebat dicere, bes ab eo inferior, quem an tartacon. Ab eo , scilicet σημῆρινῶ. SCALIG.
lin. s. idem. Item ab eis. J Marg. Scalig. Identidem alteis. lin. I. Sane. J A e. AUGUSTIN.
269쪽
l n. I sq. Cum omnes animo hominiam sim divisae in o Mnas a te is 4 Haec divisio Stoica est Varro autem ei edia: addidius fuit Laertius de Stoicis: iupi δε ψυχῆς λέγουσιν
alii multi. Quin Morationis divisio, quae sequitur, est Scipi a quoque Stoica SCALIG. lin. 18 sq. Itaqtie habet, an non 8 c. J Placeret magis Itaque habet. An non idest ut, o vides, nonne vides, quihus in principio orationis saepissime utuntur Varroin Lucretius, it notaVi ad Satyras. OPHA. lin. I9 Quadripartilam 'I Marg. Scalig. Quadriplicatam. lin. 24. quidem non dubito. Quin videtur potius ita legendum, distinguendum DEquidem non dubium his , quid. c. POPAIA. lin. I. Animadvertit. J Animadvertat. AUGUSTI .
lin. 6. Lentibus nascis. S.rIesis scribendum est. AUGUSTI .
lin. 2. Hinc orationem verborum. Legendum Rationem er-bortim ut in hoc extremo libro , ubi vulgo legitur, scientiam Iollit orationis, reponendum rasionis Analogiam vocat rationem. Mali hi .rtionem analogia'. POPII A.
lin. 23. Possunt quo. DPQpt, quo AUGUSTIN Pagina I 36.
lin. s. Lana Gallicana. Intelligit Parmensem lanam Martialis: Velleribus primis Appulia , Parma secundis bilis: Altinum tertia laudat ovis. SCALIG. lin. 4. Id. J Marg. Scal g. Heic. lin. O. Placis verbeis. J Verbeis vocis, arbitror scribendum est . AUGUSTI X.
lin. 1 sq. Dico non . I Dic nos. AUGUSTIN. lin. a. Sequi saepe itaque J Videtur legendum t equi in specie itaque ex Quod lectos facimus, inquit, alio ex ebor . alio ex testu line, aut e genere aliquo allo non ideo sequimur dissimilitudines in unaquaque forma te torum, sed in ea proportionem similitudinis diligenter servamus nam is,
270쪽
cliniares lectos pares habe nil materia, Waltitudine,
figura , itemque .l Diculare in suo genere pares at haec duo genera lectorum disparia. Huc pertinet locus ille lib. Q Lectos non omnes pares mi nitusne ac figura faciunt. tiod si esset an i logia e endia in supellectile, omnes lectos haberemus, mi ad tinam formam, O aut cum tutos, aut sine eo, O tantum ad tricliniarem gradum , non item ad cubicularem. ΟΡΜΑ.lin. 24. Nemo pollicetur. J IJoc dicit : on pollicetur analogia e vocabulo formate, deducere Vocabulum, cujus rectus casus singularis conveniat in rectum si gularem illius prumogenii, sed ex duobus Vocabulis similibus casus similiter declinatos similes facere. Itaque errant, qui contendunt non esse analogiam, quod a Romulo sit Roma non Romula Sis bove dicatur ubile, non ovile, ut ovile. Porro Verbo declinare duplici significatu utitur Varro in his libris uno minus trito, pro derivare denominare, ut hic e vocabtilo vocabulum decli nari altero vulgari more pro infledtere, variare in numerosin casus. Sic loquitur lib. 9 A recto casu in
pectos declinantur , ut albus , , m. IDEM.
lini sto. Tollunt esse analogias c. Verba sunt partim
corrupta, partim mutila Desideratur enim argumentum adversariorum, quo contendebant, non esse analogiamri ideo quod verba quaedam habent declinatus, quorum casu non commutantur, ut nihili ad quod respondet, illius rectum casuim esse Hilum, ut in Versu Ennii Epicharmo de terra: Qua dedit illa, caρit, neque dispendi facit hilum.& obliquos commutari tum , cum commutatur id , de quo di citur. Sic ergo fortassis scribendum: Tollunt pessime analogias i. . . Sed initio. POP MA.lin. I. Sed initio vocabulum. Locus mendosus. AUGUsΤ1N. lin. a. Quod dedit ira caput, ne distendi facit hilam. J Admonuimus scribendusa:
Quod dedit illa , capit neque dispendii facit hilum SCALIG. Pagina 4 I.