장음표시 사용
321쪽
vae mandata c. J Emendarim , neque mandata arcana T. Ampio dedissent, audiui dicentem Cn. Magnum. Diditam Pona- peji, arguentis consule auctore turpissimae stigae ex Italia aut altarius coni missi, de quo non liqtiet T. Ampius sui dux Pompejanarum partium, quem Cic. lib. Io Epist. consolatur exsulem , de reditu bene sperare iubet meminit ejusdem lib. 8 ad Atticum, Caesar lib. 3 de Bello civili , Suetonius in Caesare Cn. Magnuς, omisso Pompej nomine, est in inscriptione epistolae ad Ciceronem : Cn. Magnus CiceroK IN S. Tacitus Datum erat crimini, quod Theophanem Mytilenaeum proavum eorum Cn. Magnus inter intimos habtiis et Velle uis lib. Q Filiam C. Caesaris Cn. Lagnus duxit uxorem. Itaque retialit. J Haec fortassis est summa alari , quam initio belli civilis , res radio aerario publico , retulit, Vel LentuluSconsul, vel C. Caesar de quo Plinius lib. 33 Chus Caesar primo introitu urbis in ciυili bella suo ex rario rotulit laterum aureorum XXV M, O in numerato pondo CCC. Nec fuit aliis temporibus respublica locvoletior. Tunicas , neque capitia. 3 Haec duo fragmenta mihi videntur pertinere ad librum I in quo de victu bestitu egit: at in hoc de bellis civilibus. Porro Capitium Nonius hic interpretatur capitis tegmen , cum sit pectori tegendo mamillare feminarum, ut lib. 4 de Lingua Lat. Capitium, quod a piat pectus.
IN LIBRUM II DE SCENICIS ORIGIN.
Pagina So. Appio Claudio. Appius Claudius Pulcher cenam varietate colorum adumbravit, acuis ante pictura tabulis extentam, ut ait Valerius Maximus lib. 2. Eo pertinet hoc fragmentum Varronis.
IM LIBRUM II DE ACTIOΝIBUS SCENICIS.
Galearia. J Galearia sunt, quae galeae usum aut formam habent. Quadrigarius lib. I Prius hisce auctoribus induere reti cul a galearia. Sed hic scribendum Galera, nominandi casu plurali nam ut Collus collum, Calamistrus calamistrum et
322쪽
res dixerimi, ita Galerum quod Charisius hic observat erat autem pileum capitis, non Mercurii tantum, sed etiam pontiscum, flaminum ApuleJus Apologia I Quod imperatoribus paludamentum, quod pontificibus galerum, quod lituus auguribus Isidorus lib. I9 Galerum itium ex relle caesar hostia factum. In scena eo ornabantur nuntii, tabellarii ex quo inter ornatus scenicos Varro hic retulit.
Nummum argenteum LNummi viles & minimi pretii uerunt regiis temporibus quippe Numa Pompilius ligneos
scorteosque nummo pro congiario populo divisit Primus Servius rex cies signavit nota pecudum, nummum argenteum conflavit, ut eo appenso ciuili urerentur, sicut antea solebant aere nam argentum demum signatum est anno
Urbis conditae DLXXV, Q. Ogulnio Gallo, C. Fabio Pictore Coss. quinque anni ante primum bellum Punicum , ut tradidit Plin. lib. 33.
venti, id est, praehi res, quos alii vocant prodromos, luci PraecursoreS, a Verbo ἄναβαλλομαι, quod inter cetera signiscat praeludere. Unde ανο βοελλομ ενος, qui praeludit, aptes Suidam ωαναβολ1 principium, iraeludium Plin. b. et Hujus exortum diebus octo ferme aquilones antecedunt, quos Prodromos appellant post biduum autem exortus iidem aquilones constantius perflant diebus quadraginta, quos Etesias vocant. Mox libri veteres habent, uberius fluant, O atiflamnum ventosum faciant quae Vera est lectio. Fluunt Venti, proprie, Quoniam ventus non aliud intelligitur, quam sibidius aeris Plinius ibidem Vitruvius Ventus es aeris fluens unda, cum in
Perdicas Boeotios DForte illii Dadmirandum Varro hic refert, quod Plinius lib. io Perdices non transuo in Boeotiae mnes in uicam Solinus Polyhistorea Perdices sane, clim ubiqua
323쪽
tissem sint, ut aves universae, in astia non sunt nec, cum Oislant, sui sunt Iutis, Iedi in aere, Fcias transire Oia audent, metas hastent inde risera notatos am terminos nunquam exeunt, nec in Atticum solum tra meam. hoc Boeotiis Proprium.
In scisa mea dcc.J Legendum : In silva Maesa, de qua idem admirandum refert linius lib. In Moesia sis Lalια non m in parte reperiuntur hi glires.
x ex spina alba. J Spina alba magnam vim habere creis debatur ad maleficia depellenda. Ovidius lib. 6 Fastor. Sic fatus spinam, qua tristes pellere posset soribtis noxas , hac erat alba , dedit. Et OX Virgaque Ianalis de spina ponitur alba, Qua tamen thalamo parva fenestra dabat. Pos illud neque aves cunas violasse feruntur; Et rediit puero, qui sit ante color. Ideo nuptiarum facibus auspicatissima habebatur et ad a. hinarum raptum referat Plinius Apud Charisium est Varro, In Api: Pax, pro in ilis inax.
Capella Homeri. J Hoc epigramma Varro apposuit Uomeri imagini Capella significat vitam erroneam, vel famam
nominis ejus toto orbe disius m. nam caprae late vagantur, nusquam consistunt unde ab Homero vocantur ιπολια πλατέα. Ietae ero tale epitaphium Homeri tumulo inscripserunt: 'Eν2 ατ τρο ἱερὴν κε φαυλὴν κατὰ γαῖα καλυπτει 'Aνδρων ἡρώων κοσμ ητορα Ἱεῖον μηρον.
Pagina a J9. frae Demetritis DPuto legendum esse:
Hic Emetrius aeneas tot nactus est, Quot luces habet annus absolutus.
Est autem epigramma subscriptum imagini Demetrii Phaleres:
324쪽
philosophi civis Atheniensis clarissimi de quo ita Dioge
CIM Lum 6 Tuditanum 3 De aetate Ennii QNaevii ineminit Cicero in Bruto , ubi Varronem laudat austorem, ut opinor, ex hoc ipsis libro primo de Poetis. Sed quod Varro tradit, Ennium , cum ageret annum sextum sexagosimum, si odecimum Annalem scripsisse, videtur significare, Enni Annalium libros duodecim solos filisse : cum tam pia a veteribus Grammatici citentur ol fodecim. An ergo Ennius scripsit Annalium libros duodecim quos Q. Varguntejus, Observato gestorum ordine , in octodecim digessit; oc Varro secutus eum librorum numerum , quem ipse Ennius secit, Grammatici eum, quem Vargami ejus: Sane in Lucilii Sa-tVrarum libris Varro eadem ratione a Vulgo distentit , iit alibi diximus Naevium non aliter, quam in Bello punico adducit, quod Naevius illud continua oratione perscripsisset; cum tamen Grammatici libros VII laudent, in quos a C. Octavio Lampadione sui divisum , ut auctor est Suetonius de Claris Grammaticis. Sed sive duodecimus liber fuit ulti-1rius Annalium Ennii, sive duodevicessimus illud constat, Ennium in eo libro notasse tempora aetatis suae, conditae Urbis. Quo pertinent versus apud Cic. de Senectute: Sicut fortis equus spatio qui forte supremo Vicit Olympia nunc senio confectus quiescit. Et apud Varronem lib. 3 de Re rustica: Septingenti sunt paulo plus aut minus anni, Ataulo augurio postquam inclita condita Roma est.
Aborigines. mac Satyra Varro Videtur disseruisse , naturam hominis esse quidem illam participem rationis cingenii sed inhorrescere Messerari sine cultura Virtutis. Eo pertinet titulus Aborigines qui populi antiquissimi Italiae primum in montihus Vagabantur, nullis civilibus institutis aut domesticis mori hus exculti post in iisdem moenibus cum Trojanis advenis incluti, Cc. ad omnem humanitatem fuerunt insormati.
325쪽
De quibus plura Sallust. Catil. Dionys Halicar lib. Antiq. Om. Pagina 26 I. Sublime speribus. Observasse mihi videor Varronem,
cum Satyram claudit, plerumque spectatore appellare eitiva elegant ali I. ia sententia ita 'a victis Properate vivere pueror, quas simis elatula ludere , esse , amare, o Veneras tenere bigas Et Cosmotorine Deris habenas anima sent, Dum ven tu vos flamine sudo Suavem ad patriam parducit. Item Margopoli Sensit lis dicite abda, O vivos contemIHI VIVI AH et tripate atque addite calcar lestos contemnite docti. Hinc fere
suspicor, etiam haec verba esse in extremo hujus Satyrae licet in tam accisis laesediis reliquiis, quae pruna sint aut ultima, di mellis est judicatio. A atho. J Agatho adolescens inducitur a Platone in Symposio, ubi honesti amoris praestantem in omni Vitae ratione vim dignitatem magnifice praedicat. Hujus nomine Varro Satyram inscribit, inintra inanes adolescentiae cupiditate acerbe infestatus, tum gravissimae monet, decere teneros Molles animos juvenum, studiis doctrinae ad virtutem percipiendam imbui in praeparari. Lampadion. J omen meretricis protervae& procacis quod inter comicas personas retulit Pollux Naevius fabulae ubscripsit, cujus meminit Varro lib. 6 de Lingua Lat. Lucretius lib. ait, ὐποκοριστικῶς ab amatoribus appellari Lampadiones, puellas loquaculas contumaces: At flagrans, odiosa , loquacul et Lampadion fit. Spes e auxilii c. 3 Plautus Pseudolo Tibi inuenturum esse auxilium argentarium. Similiter: Et amore pereo O inopia a gento Pueri obscoenis verbis. Inter cetera nuptiarum solamma illud quoque fuit observatum, ut cum nubente praetextam modo deposuissent, tum a multitudine puerorum illis occinerentur versus oculares , incompositi, Mobscoeni, qui Fescennini appellabantur sive quod Fescennio oppido Campaniae essent allati sive quod fascinum putabantur arcere Catullus
Nec diu taceat procax Fescennina loculio.
326쪽
me cennina per hunc invecta licentia morem, Versibus Ilterni opprobra. rustica fudit. Eodem pertinet hic locus Varronis. Di in re cemes mulleos. J Turnebus putat, hunc esse sensum: Dum in fiscellis carnarii sulpiciunt teneros caseolos etiamnum fuit antes si illantes , quorum saliva sapor eos allicit. Ego leviter aliquando suspicatu sum, hoc exemplo docere Varronem, adolei centes arcendo esse ab omni rerum turpitudine, quae primum in oculos incurrit, O penetrat animum. itaque illud recentes mutabam in nefrendes quae vox significatete1 es arietum Vel porcorum , quo inter edulia ciborumque
delicias refert Plinius. Vide Festum' Placiadem. Factus stim si Otilio. J Vel pertiliones brma quadam proverbii videntur dici homines ancipitis fidei vel instituti, aut
incertarum partium, ut Tytide Homericus, quem
Nimirum vespertilio animal incertae naturae est neque in mu-rihus plane, neque in Volucribus; quod quia interdiu latet, noetu evolat ab eo Ulpianus Vespertilionem servum appellavit, ueni Plautus tenebri colum, Varro tenebrionem, luci
fugam Lucilius. Pagina '62. Δουλος πρως στί. In vulgatis libris Nonii haec adducuntur ex Varronis Agathone ut Oreste , ut non satis constet, an inter reliquia Satyrarum debeant referri, an potius tribui Pacuvio : cujus tragoedia Dulorestes a Grammaticis aliquoties citatur. Ego leviter aliquando suspicatu ium Pacuvii versus e Nonianis thris excidisse, vel, quod alias saepe imperitos librarios illius tragoediae nomen cum in 1criptione Satyrae Varronis negligenter conjunxisse. Nunc autem attentius mihi hac de re cogitanti, videtur illud uioreste corruptum esse, atque ita restituendum esse, Δουλος Κρως στί. An servus est Amor,
inquit, qui hominem servum facit quae sunt accipienda de amore vulgari Mimpudico. Age modo. J Charisius laudat Varronem Menippea Satyra, Age modo Argo citiremem quam puto integram esse inscriptionem Satyrae cujus initium adducit Junius Philargyrius, cum inquit, Varro in gemo G Charisius corrupte et ςems-
o. Solent enim Vetere proVerhiorum aut insigniorum versu a principia dumtaxat recitare, ut ex Ciceronis libris Epi-
327쪽
stolarum ad Atticum notissimum est. Videtur autem esse parce mia, cujus aptissimus usu S, cum graviori onere quempiam Telaxamus Vel cum adhortamur ad id, ad quod a natura sit aptus factusque, ut docilem ad literas, verecundum ad castitatem facile enim est currentem , ut junt, incitare Argo navis fuit insigni celeritate , a qua nomen habet . nam αργον celerem Vetere dixerunt. Catullus de Argonautis: Aus sunt virda alba cita decurrere P Ai. Andabatae. J Andabatae erant gladiatoreS, qui ex equi pugnabant oculi clausis, Vel capite operto, ne alter alterum posset cernere unde Vulgari proverbio sic dicuntur , qui temeraria atque inconsiderata contentione in rem quampiam incumbunt; velut qui honoris 'loriae cupiditate, aut amore divitiarum quas occaecati, de iis acerrime contendunt inter se
digladiantur quos lacerat haec Menippea. T σού κρανοζ. Ita emendavit ipsius recte Varro alloquitur Andabatam, qui in pugna frontem oculos tectus galea , nec minus tamen his detectis caecutit: quia aurum, inquit, non minu excaecat culos, quam tua haec galea.
AEdepol idem 3 surpat Plauti versum in Milite Quid jam qui. lusci ut verbero adepol tu quidem acus,
non lusciosus. Mortales multet. J Videtur dicere, variam Mintestabilem esse vitae rationem, bet incertis fortunae VentiS, Vel caeco impetu cupiditatuni homines huc, illuc rapi atque impelli. Illud autem rusus ac prorsus, genu locutioni antiquis sit tum , sormam quandam habet proverbii Ennius Andromeda Rursus prorsus reciprocat luctus seram. Plautus Amphitruone: Ego cunas recessim , rursum prorsum trahere. Terentius Hecyra Tace. trepid ιri sentis cursari rursum prorsum. Quae verba e plicans Donatus, Rursum, inquit, Proprie retro,
prorsum ante sic, nisicat O es ros et brati, sicut dicimus, Sursum deorsum, Retro foras, Hac illac Euripides:
Haec enim Dii rursum ac prorsum miscent. Quod Erasmus purum recte Vertit, ursum deorsum.
Nec manus vi co J Dicuntur manus visco tinxisse , qui suriis & rapinis student Lucii lib. 28 Satyr.
328쪽
Omnia iscatis manibus leget, omnia timet: ede mihi , p esse res auferet omnes. Sumta metaphora a tenacitate Visci undein viscata beneficia & viscata fortuna apud Senecam. Vir c. sta. J Ita Graeci ιγν γά/-ν. Horat. lib. et Epist. Castis cum pueris ignara mariti puella.
pliartim expers, O adhuc protervo
'χμ ον μετρεῖ, . J Hoc proverbium Graeci solent usurpare de iis, qui nimis magnum studium conferunt in res dissiciles Mobscuras, quarum neque iniitium facile sit dispicere, neqχὶ exitum. Sed&in avaros recte dicitur, quoniam immensa pecuniae cupiditas est, nec unquam expletur aut satiatur augendi opes libido. Nos barbari quod. Censet, non minus peccare judices, qui propter aviditatem pecuniae judiciorum religionem perfringentes, noxio locuplete legum poenis eripiunt, quam homine barba -rOS', qui innocente reos extremo iupplicio assiciunt quae enim Vis est, quae arceat honi ines ab improbitate, maleficio, ubi viderint, judiciorum corruptelis se posse delictorum poenam subierfugeres Quod autem ait in gabalum hoc ut antiquum obsoletum vocabullim Nonius Observat, interpretaturque Crucem. mihi videtur, cum de institutis barbarorum loquatur Variaro, ab illis hanc vocem lumsisse. Sane idtio, quae Gallis pati hulum significat, non est ab hac valde diversa: Strabo lib. 4 scribit, Gallos in sacrificiis solitos homines in crucem
tollere. Nisi potius credendum sit, Romano hanc Vocem, ut alia istulta S, accepisse a Turreni si e scis .hos porro a Sy- iis aut Hebraeis, quibus ab significat eminens, excelsum. unde fortassis Caballiis , equus malor sicut Cameliis in Latinum Venit a nomine Syriaco Gemal, aut Hebraico Gamal.
quibus Vulgus pecunias profundere queritur simul eXagitat immanem Varitiam eorum , qui in contrahendo matrimonio nihil magnopere quaerunt praeter dotes fortunae, Marctissimum humanae societatis Vinculum, quod mutua benevolentia 4aritate decet adi ringi, dotalibus pastionibus stipulationibusque deVinciunt. Inscribitur autem 'Ardρωπουρονία id est , hominu in Procreatio, cujus Vehit initia sunt, Sponsalia, uptialia,
Natalitia quae sacra non constant sine impendiis. Et '-
329쪽
menaeus, inquit, primo Livere alvum marsupio solet, seu marsupium exhaut ire. Doti dato insti Lam c.DTα γῆ γης αγαθα Chius insula maris iugi et Mager Caecubus in Campania , ferace Vini praestantissimi Seplasia forum Capuae, aut platea, in qua unguentarii negotiabantur. Cicero in Rullum Iam vero qui metus erat tunica lorum illorum in Albana O Seplasia. Non sit thesauris. J Praeclara sententia, quae a Tibullo ita expressa: Non opibus hominum mentes curaeque levantur; Nam fortuna sua tempora lege regit. Si a Juvenale Satyra 4 Nec tos fortuna unquam, nec Persica regna Sus cient animo , nec divitiae Narcissi. Horatius lib. V Carnainum
neque consularis Summovet ictor miseros timuisus Mentis.
Persarum montes J Sum sit a Plauto in Sticho: Persarum montes , qui esse aurei Perhibentur. Illud Crassi mutant nonnulli in Croesi cujus atria fuerunt aurata, ut Cleopatrae regini AEgypti: quae Lucanus lib. 8 ita
Irae locus templi, quod vix corruptiς aetas Exstruet, instar erat Liqueataque tecta ferebant Divitias , crassumque trabes absconderat aurum. Anthropopuli c. J Forte 'Aνδρο προβολὴ non modos id est, Quo tempore novus maritus est in procinctu, uxor in thalamo, cum non modo Vinum dare, c. numerat enim sumtus nuptiales. Alii putant, hanc vocem pertinere ad inscriptionem Satyrae in pro 'A.νθρωπουργία ubique reponunt Ἀνθρωποπολις quibus non assentior.
Ut Plautis ait. J Plautus Pseudolo: Quid se opus sit, ut dulce promat indidem, ecquid habet 'roras pMurrhinam, assum , dirutum , rnellinam. quo apparet, non inter Vina modo murrhinam, sed inter dulcia quoque nominatam, ut observat Plin. lib. 4, cap. 3.
ARMORUM IUDICIUM J Hoc titulo sui tragoedia Attii, item Pacuvii, quae de contentione ducum Graecorum super armis Achillis. Ab his Varro sum sit,in inscripsit Satyrae, cujus argumentum mihi non liquet nisi est de philosophoruuidissertationibus contentiosis magis, quam frugiferis.
330쪽
o in litore cancri J Dictum venustum in superhos 4latos incessit, quo proceram staturam mentiantur; cui assine Graecum illud επ' ei κρων νυχίων βαδίζων, ωLucilianum de gallo gallinaceo vi tore Galliinaceus cum victor se gallus honeste Stistulit in digitos, primosque erigit ungues. Plautus poenulo: Vim quidem hercle, ira auxillula est digitulis primoribus. Turpilius Demetri Sandalio innixa digitis primoribus ubi Primores digiti sunt primae partes digitorum, aut summi digiti, ut loqititur Seneca ad Lucilium : Non exsurgit in lantas, nec summis ambulat digitis, eorum more, qua mendacio saturam adjuvant, longiore que quam sunt, videri volunt. Sunt autem cancri S pede octoni, omnes in obliquum flexi de quibus linius lib. .
BIMARGUs.J Haec Satyra est in imperatores duces bel.
lorum, qui magnis imperii sin provinciis praesunt, magna bella gerunt, statuuntque excelsa tropaea; at serviunt interim cupiditatibus' deliciis, magnitica aedificia exstruunt, Mexornant signis , tabulis, atque Cori; ithiis operibus : lautitias ciborum toto orbe terrarum ex thri runt. Hi sunt nimirum τρο- ποι τροπων, quo omnes heroas dicit nescisse, tenere solos istos imperatores, vi imperio insolentes, quos vocat Bi- margOS , aut Vimargos , Voce conformata ex Latinain Graeca , ut Flexibulae, ignosia, mentarpagae. Cran aintipor Clodius. J Poeta ineptus, cujus meminit in Epistola ad Fufium p. 99 his verbis: Quintiporis Clodiani fortas c poemata garga trians dices, O fortuna, o fors fortuna. Socius es hosiis. J Socios, inquit, habes numero hostium , cum his hellum ita geris, ut uic ira bella nisi domum tuam deportes. Quod videtur dii hi in proconsules, Praetores, eosque , qui cum imperio provinciis praeerant. Sed antiqui libri habent Socius es hostibus i cam sociis ; quom do dixit Sallustius Iugurtha: Sociis estis eluti hosibus, ho-sibus pro sociis utuΠtur. Non Herctiles potes. J Nonius, Agere interpretatus gerere: ex quo mihi aliquando legendum videbatur, Non Hercules Potens, qui a Iebas, sed Conopion a Didium venumisiimum inducem esseminatum, qui se tamen jactabat Herculem. Non