장음표시 사용
131쪽
DE MODO LOQUENDI 107beri nequeunt, nisi formae multiplicentur v. g. in tribus hominibus Jacobo, Petro Joanne, Sunt tres humanitatest atqui in Deo nomina substantiva SSentialia unam tantum important sormam v. g. nomen si Deu D unam divinitatem, nomen et Creator unam Omnipotentiam ignisiicat) ergo dici nequit si Pater et Filius et Spiritus Sanctus Sunt tres Dii tres Creatores, tres
deitate ni neque, en Su Sub Stantivo, g tre AE terni, tres Increati, tres Immensi, trec Omnipotentes , Sed re tanta es tantum. Recte tamen dicitur, si creaverunt mundum, sunt unus Deus
et: quia Verba reseruntur ad persona S, quae in divinis plures sunt cf. Gen. 1. 26 Jo. 10 30 . Heuul Secundu Nomina ille etiVu, Vel substantiva adjective sumpta, praedicantur in D lurn Ii de personis divinis. Ratio est, quia nomen adjectiVum primario, per se ac directe exprimit subjectum, seu haberi talem sormam unde si resolvitur Omnipotens qui habet Omnipotentiam PSed in divinis, tres sunt qui habent omnipotentiarn, justitiam, etc. Ergo dici possunt tres Omnipotente adjective. III. Cum inquiritur, si an nomina absoluta SuΡΡOnunt pro
lio ne substitui possint pro nominibus personarum , ita ut per-gonae Filius V. g. in et quae perSoni Sunt propria v. g. 1li alio, spiratio activa), de Subjecto quod essentiali nomine designatur v. g. Deus, aeternitas praedicentur et Sic loco propositionum, si Filius generatur Filius Spiratis, dici po8sit, u Deus generatur , si aeternitas pirat D. Duplex statui potest regula.
Restitu rimu Nomina S Sentini inuti Structu non SuΡΡΟnunt pro personis P et hinc, ut desimi vitione Later. IV,
diei nequit loco propositionis, si Pater generat Filium D u essentia generat Filium . - Rati est quia persona est subjectum cum forma qua distinguitur ab aliis personis nomen autem essentiale abstractum est tantum Orma, eaque communis, in qua una persona divina ab aliis non distinguitur. Alioquin seque retur, SSentiam generare ei pSam, quod repugnat.
Resul Secunda Nomina es Sentini in Conere in V. g. Deus, Creat 0rhSUDDOnunt pro essentia et personis : hinc dici
potest Deu creat , si Deu S generat , u Omnipotens mundum gubernat s , Aternu generatur n). - Ratio St, quia nomina
essentialia concreta 1 significant divinam essentiam ejusque
132쪽
108 DE MEO TRINO attributa ut 0rmas in supposit Subsistφntes, et 2 vera sunt de singulis pergonis in particulari, vel de duabus, vel de tribus. De nomine u Deu D ulteri u inquiritur, quando nam Supponat a pro una pel Sona aut pro personis determinatis, quandonamb pro omnibus personis et ip8a divina natura. - Regula potest esse : Si nomen istud restringatur aut determinetur per aliquid notionale vel per aliquid sequi valens notionali, tunc supponit pro ea tantum persona aut principio cui talis aetus notionalis competit: alias supponit pro divina essentia ut existente et subsistente in Omnibus personis divinis. Ita v. g. in propositionec Deus generatur u nomen Supponit pro Filio in a Deus spirat Deum D, nomen Supponit in initi pro Patre et Filio et in fine pro Spiritu Sancto In propOSitione autem, Deus nOVit Omnia , nomen Supponit pro tribu personis. Conet, i. c. Otis. Nomina perS ODRI in Suti Stantiu praedicari pos8unt de essentia aut de attributi absolutis. - Ratio est, quia inter personas et essentiam Sive in abstracto, sive in concreto Sumptam est realis identitas. Hinc istae propositiones sunt Verae
uassentia, Seu DeuS, est tres personae Pessentia est Patera Deus vel essentia, Si paternita s.
73. Soti Olion de personarum nomini Lia proprii Sot D DPODrinti S. - Nomen proprium est illud, quod uni
personae realiter ita convenit, ut alteri minime convenire possit.
Appropriatum est illud, quod licet realiter lotiarinitati sit commune uni tamen perSOnae Od Singulari prae aliis tribuitur propter pecialem analogiam, assimitatem aut similitudinem attribuli vel operationis essentialis Seu absolutae quam nomen significat, cum illius personae charactere vel proprietate Spo- statica et Origine. Cf. Frangelin the S. 13, D. I. - De hac quaestione sufficiet haec pauca breviter indicasse Ι. Primae perSOnae 1. Omina proseria Sunt tria, nempe Pater, Ingenitus, Principium Oniale alio est, quia Sola prima ex
tribus personis a generat Filium, b caret principio, ches principium ceterarum nomina Pyropriata sunt Creator, ternus quia prima perSOna Si principium Sine principio. ΙΙ. Secundae perSonae, . nomina prop='ia Sunt tria, nempe Filius, Verbum, Imago Patris ratio St, quia Sola Secunda persona a generala est. Jh ab intellectu procedit, o similis est
133쪽
DE MODO LOQUENDI 109archetypo vi productionis 2 no inen praeeipuum ypropriatum
est Sapientia alii addunt Pulchritudo Virtus, etc. ratio, quia
sapientia provenit ab intellectu. III. ertiae perSonae l. nomen proprium est Spiritu Sanctus ubi si spiritus , sumitur pro halitu ratio, quia tertia persona producitur Spiratione, seu est motus et impulsus dilectionis mutuae Patris et Filii 2 nomina appropivata praecipua Sunt Donum, Amor, Paraclitus : quia tertia persona procedit per operationem voluntatis.
134쪽
1. I. Ocntiuium si Incarnatio , ut nota Lugo, plus significat quam sonat duxta nomen entu idem est ac u uni ad carnem n graece, ταρροωσις) juxta receptum Vero usum vocis, carnis, per Synechdochen in Scriptura in miliarem v. g. Luc. 3. 6, α Videbit omni caro Salutare Dei s Rom. 3. 20, 6 coperibus legi non justificabitur omnis caro s. Fran-Zelin thes V, 2) si incarnatio D Significat unionem cum tota humana natura, deS cum corpore et anima, Seu u inhumanati is graece, ἐυαυθρω1 σις). In Scriptura do. 1. 14 1aim. 3. 16)aequivalenter habetur haec VOX si incarnatio G usurpata est ara Irenae, adv. haer. l. 3, c. 19 et alii Veteribus rac, etsi aliquando vitata ab orthodoxis, ne consentire viderentur haeresi Apollinaris docentis Verbum non integram naturam humanam sed carnem tantum a B Virgine SumpSiSSe consecrata tandem est a Synodo Nicaena incarnatus est de Spiritu sancto n); et omnino congrua est ad exprimendam tum Verbi divini exinanitionem in hoc ySterio tum, contra Docetas, veritatem carnis ejus aSSumptae. Alia nomina a Patribus adhibita ad hoc ysterium significandum Sunt, SSumptio , λψις , si incorporatio , a demissi s συγκαταβασις). Notatur praecipue nomen si dispensatio , Seu si oeconomia n οἰκονομια), quod maxime providentiam divinam et indulgentiam erga homines significat. - Petavius, i. 2 c. l.
135쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERIO 1 II. Definitionem rei quae i)xprimit doctrinam OStea per partes stabiliendam, tradit et explicat Holgclau theol. Wirceb. quem Sequitur Jung mann , si Naturae humanae cum divina in una persona Verbi conjuncti n. Dicitur 1. si conjunctio , quae vox sumi potest vel sensu activo et efficienter ad signi incandam divinam Operationem, vel Sensu neutro ad significandum statum vel terminum inde provenientem es Frangelii , edit. 1869, p. 3). Intelligitur vero per On-junotionem, uni aut unitio, non moralis vel asscidentalis, sed Vera, realiS, phySic et Substantialis. Haec porro uni dicitur et est personalis et hypostatica quia ex unione Verbi et naturae humanae una persona constituitur. Dicitur humanae naturae , idest compositi seu complexi ex corpore et anima rationali inter se unitis, et hujus tantum, sine subsistentia humana propria et personalitate. Dicitur 3. in una persona Verbi is incarnatio enim, liget quoad efficientiam communis it personis divinis tribus, gum sit Opus ad extra terminative tamen propria solius Verbi est hoc enim unitur humanitati immediate, non ratione formali divinae naturae, quae quid abSOlutum et commune e St, sed personalitatis
Filii sive filiationis, quae est praedicatum relativum solius Filii. His positis, ex S. homa in Partis ertia prologo), duplex tractationis pars distingui potest, u Prima est de ipso Incarnationis Mysterio, secundum quod Deus pro nostra Salute factus est homo secunda de hi S, quae per ipSum Salvatorem nostrum, id est Deum instarnatum, Sunt acta et passa , ac praecipue de Redemptionis opere.
DE IPSO INCARNATIONIS NYSTERIO
2. In hac parte tractandum est de incarnationis existentia, cognitione, natura et adjunctis, consectarii praecipuis ac demum de ipsius Christi Verbi incarnati persectionibus et assectionibus : quinque quaeStionibus.
136쪽
3. Cum incarnatio, ex definitione allata, sit naturae divinae et humanae in una persona conjunctio, ad mysterii existentiam probandam evidenter demonstrare oportet et declarare,1 Christi divinitatem, 2. Christi humanitatem, . utriuSque naturae in uno Christo conjunctionem : hinc triplex caput.
DE Christi Divinitatε4. Praenotundum. - Supposit Christum agarenum reVera ex StitiSSe, et vera esse quae de ipso in novi estamenti Scripturis narrantur de quibus agitur in traci de Religione Revelata , divinitas ejus probanda esset contra Socinianos et Rationalistas dicentes eum merum hominem et philosophum insignem, quem Deu ad alio instruendos excitaverit non secus a Platonem Socratem, Consuetum, etc. Cum vero sere Omnia quae ad divinitatem Verbi in tractatu de rinitate probandam adducta sunt ian. 8 sqq.), divinitatem quoque Christi directe Ostendant, demonstrati summaria in praesenti sufficiet. 5. Propo Sitio Jesu Christus Verus Si Deu S. Proti Scripturae testantur, Verbum esse factum carnem et habitasse in nobis Io l), item Deum misisse et dedisse unigenitum suum proprium, actum ex muliere, ut esset propitiatio pro peccatis nostris Rom. 8 32 Gal. 4. 4. Tit. 2. 13 14 140. 4. 9, 1R; atqui haec et similia loca, tum ex propriis contextibustum ex tota serie et tenore Scripturarum novi Testamenti, ut salentur vel ipsi rationalistae, non alium quam Jesum agarenum
respiciunt ergo Christus Nazarenus est Verbum Dei et Filius unigenitus Dei, aliis verbis ex probatis in traci de rinitate est ipse De US.
137쪽
DE Christi HumanitatEG. Agendum est seorsum de corpore et anima, ex quibus componitur humanitas. Huc spectat definitio Cone Chalced. docentis Christiam esse si ei sectum m deitate, et eundem perfectum inhumanitate Deum vere et hominem Vere, eundem ex anima rationabili et corpore, consubstantialem Patri secundum deitatem, consubstantialem nobis eundem Secundum humanitatem per Omnia nobis similem absque peccat o Den Zinger n. 134).
T. Pro notundu . Ex haereticis veteribus 1 alii ex principio gnostico de essentiali corruptione materiae, fictam, umbratilem et phantasticam tantum carnem Christo tribuebant, non veram et solidam : sic Basilides, Marcion, Manichaei, etc., qui proinde communi nomine Ocelae seu Phantasiastae dicti sunt: 2. alii docebant quidem Christum habere carnem solidam, sede coelo delapsam ita Valentinus et ex recentioribus Anabaptistae et uakeri, apud Perrone n n. 254 269) aut ex elementis coagmentatam sic Apelles), non ex Maria Virgine procreatam. s. Pet RV. l. 1, . . mine duple propositio. 8. Propo Sitio I. Verbum divinum verum et reale corpus assumpsit. - De fide ex pluribus Conciliis et Symbolis, v. g. Nici, Ephes. ConStant. Ι, Chalcstd. Prob. I. Qui habet carnem et Ossa, qui dicitur dormiisse, flevisse, manducaSSe, SSe circumciSUS, fatigatu S, RSSuS, et . . verum et reale corpus habet atqui e Seriptura Christus carnem et ossa habet Luci 24 39j, dormiit Matth. 8 24), levit
Jo. 1. 35ὶ manducavit Luci 24. 43 , te ergo. II. Declaratur Christi corpus substitutum esse veteris Legis victimis Hebr. 10 5-T: s. s. 39 dicitur Christus peccata nostra in corpore Suo pertulisse, nosque livore ejus sanasse Is 53 Pet. 2. 24J, et: atqui essent haec Omnia salsa, et tota redemptio Christiana illusoria, si Christi corpus phaniasticum tantum esSet ergo. III. Patres hoc ipsum argumentum iterant. - Τertuli se Onlr. Marci l. 3, p. 8 dicit, si Nihil enim a SSu est, qui non vere est
138쪽
H4 D VERBO INCARNATO passus Vere autem pati phantasma non potuit. Eversum est
igitur totum Dei opus . . Ita et S. Aug. lib. 83 Quaest. qu. 14), Si pliantasti cum fuit corpus Christi, ergo fefellit Christus
Dicos. Ex S. Paulo Philip p. 2 7 , a Christus sui si in similitudinem hominum actus , a b si habitu inventus ut homon: praetore o negat Apo Stolus 2 Cor. 5. 16 Se cogno Scere Secundum carnem Christum, imo j ex prima epistola ad Corinthios 15 50 , si caro et Sangui regnum Dei OSSidere non possunt ;atqui haec omnia exeludunt a Christo verum et reale corpus;
Res p. Dist. Maj per in quia . - Α a Fuit Christus factus in similitudinem homini eodem modo quo dicitur Seth Gen. 3. 5ὶ genitus in similitudinem Ad se id est in similitudinem specifigam,
secundum quam unu homo Simili e Si alteri conc. sactus est Christus in mei am similitudinem apparentem, esto Sequenti enim versiculo dicitur Obediens usque ad mortem, mortem autem cruci S, quae OPS Supponit corpuS Verum et reale. Neque quando
dicitur Christus Rom. 8 3 missus u in similitudinem carnis peccatis, excluditur ab ipso realitas carni humanae et passibilis simpliciter dictae , sed tantum conditio carnis peccatricis et lapsae in Adamo. s. S. ho m. 3 qu. o R. 1, Ontra Gent. l. 4, c. 29 u Forte autem Astra Dicitur Christus inhabitu inventus ut homo, eo quod eum Deu eSSel, tamen quoad habitum σχημα , Seu si univerSam conditionem tu externum, ut conspicuam in Orma corporiS, Victu, ge Stu, inceSSU, ceteri SD,
ut exponit Beelen in Od. id est, quantum homine videre potuerunt , nihil ab aliis disserebat, conci significatur Christus veram humanitatem ac proinde corpus non habui8Se, nego. - Ad c)Negat Apostolus se cognoscere jam Christum assectu et gloria tione carnali, propter Originem communem ex gente hebraica,
c0nc. negat eum habuis Se Orseu Verum et reale nego . alioquin enim Sequeretur nec alio homine corpora habere, cum
Apostolus ibidem dicit universim, si nos ex hoc neminem no Vim USSecundum carnem s. - Α d Car moraliter spectata idest, Opera carnis, vel homines carnales regnum Dei non possidebit,c0HC.; Rr phySige spectata, subd. in conditione praesenti Or- ruptibili et mortali conci in statu futuro glorio So nego tunc autem quoad substantiam idem corpus erit, et donis tantum accidentalibus disteret.
139쪽
9. Propositi II. Verbum divinum carnem e coelo non detulit, sed eam assumpsit ex Maria Virgine. - De si de contra alentinianos et Apellem, ex symbolis et Conciliis perplurimis, v. g. ex Symbolo Athanasiano, si homo est e substantia matris
Proh 1 Christus dicitur actus ex semine David secundum carnem Rom. 1. 3), sae tu e muliere Gal. 4. 4); atqui nec ex
semine David Secundum earnem e 8Set, neque metus dici posset ex muliere, Si carnem de caelo aut elementis traxisset, per Mariam duntaxat transiens transitu enim jam actum supponit: si ut canalis quae est similitudo haereticorum transeuntem aquam non facit, Sed Supponit ergo. In veteri Testament continuo post lapsum promittituraeeparator, qui S u semen mulieri patriarchis deinde praedicitur ille promissus Ore Semen ipsorum postea restringitur
promissio ad amiliam David ita ut appellatio u Filius David
in nomen velut proprium Messiae transierit: in novo vero Te Stais
monto Christus dicitur actus ex muliere Gal. 4. l. dicitur semen Abrahae et David Gal. 3. 16 2 im 2 8 ipse Iesus se constanter appellato Filium hominis atqui hae omnia origi
ginem secundum humanitatem et humanae naturae derivationem e genere nostr per gener3tionum Ostendunt ergo Verbum corpus 8Sumpsit per generationem ex Virgine Maria. - s. Frangelin the S. 14.
II. Ex Patribus distincte declarat doetrinam nostram er- tuli. de carne Christi, c. 20), si Misit Deus Filium suum actum ex muliere. Numquid per mulierem, aut in mulieres Hoc quidem impressiu8, quod factum potius dicit quam natum simplicius enim enuntiasset natum factum autem dicendo, et Verbum caro actum est consignavit, et carnis veritatem ex Virgine sactae asseveravit. Desta et S. Fulgentius epist. 3 ad Anatol.) , Qua ratione seret ex semine David, ni Si carnem suscepi Sset e mairct, quae pertinebat ad Semen David De semine enim David Maria, de carne Mariae Christus soc recentius S. Beda ad cap. 11
Lucae , si Si car Verbi Dei, Secundum carnem naScenti S a carne Virginis matris pronuntiatur extranea Sine cauSa Venter, qui eum porta SSet, ubera, quae lactassent, beatissi cantur is etc. Alia
testimonia apud PetaV. l. 5, c. 16. IV. Congruentias assignant theologi 1 ex parte satisfactiO- ni praestandae, quae ju Stius uit in corpore assumpto de ipsae
140쪽
M DU VERBO INCARNATO natura peccatristi; 2 ex parte triumphi reportandi de diabolo, cujus victor convenientius Oritur ex genere ab ipso diabolo aliquando victo 3 ex parte divinae potentiae manifestandae, quae ex natura adeo corrupta corpus Dei-hominis producere potuit. Cf. S. ho m. 3 qu. 4, a. 6.
Dices. Ex Scriptura, a Christus Jo 3 13 cf. Ibid. 6 383
descendit de coelo, secundum corpus Sane, cum divinitas Sit immensa : item b comparate cum Adam primo homine terreno de terra Christus est si secundus homo de coelo celestis isi Cor. 45. T): ac praeterea e ipse de Maria, aut ad ipSam, matris appellationem non legitur adhibuisse cs. Matth. 12 48, 49 40. 2. L 19 26); atqui haec persuadent Christum corpus a Virgine non traxisse ergo corpus coeleste habuit id quod de cetero praestantius esset, et ipsi ideo tribuendum. ReSp. Dist. G. per singula. - a Christus descendit
ratione divinae suae hypostaseos, quae substantialiter unita est in incarnatione naturae in infimis eXistenti, cone. descendit ratione corporis aut motu locali, ne Io. - Ad b) Otum compositum Chiistus, comparate cum Adamo dicitur si homo coelestis , quia id quod primum in ipso est, nempe divinitas, de coelo est, dum id quod primum fuit in Adamo de terra St, cone. ChriStus dieitur homo coelestis quoad corpu ipsum, Subd. EO SODSuquod ratione dignitatis suae jus habuit ex primo instanti ad humanitatem impassibilem et gloriosam, cone. vid infra n. 94ὶ
eo Sensu quod corpus e cael detulisset, nego. - Λd c Seriptores sacri vocant persaepe Mariam matrem Christi Dicta vero ipsius Christi, Matth. 12 48, 49, significant tantum, plus alere coram Deo Virtutem, quam cognationem carnalem. In loci vero objectis filiarii Evangelii usus est Christus appellatione Judaeis conSueta ac valde thonorifica a mulier , i. e. si Doni in n)quaeque praeterea Specialiter congruebat adjunctis, quia in
priori casu postulata sui manifestatio divinae Christi potentiae
in conversione aquae in Vinum in altero jam vita excessurus Dominus Mariam constituebat matrem spiritualem S. Joannis et fidolium universim. - Quod additur in conclusione de Orpori coelestis praestantia negandum St, relate Saltem ad redemptionis Opus ac Spectata OSitiva Dei voluntate.