장음표시 사용
141쪽
10. Praeno inniti m. - Duplex hic distinguitur error apud Suare Z d. 15, 8 2 . Primus sui Arianorum, negantium in Christo sui SSe eram animam dicebant enim Verbum suisse illi loco animae alter sui Apollinaris, qui in principio digitur ensisse eum Arianis postea vero, quibusdam Scripturae testimoniis coactus, dixit in Christo esse animam sentientem, non tamen mentem. Quid autem nomine mentis possinaris intellexerit, an scilicet, potentiam intellectivam, vel quod probabilius videtur
ipsam substantiam rationalis animae, non Satis aperte Con Sint. Patres antiquiores sere omne de hae quae8tione erraSSe, Blumniantur recentiores aliqui Protestantes, contra quos agit Franget in thes. 13.11. PPODO Siti O. Verbum assumpsit . veram animum humanam, eamque 2 rationalem. - De fide ex Conciliis Ephes. , Chalced. et: ac regentiu e Viennensi.
Prob. Primn nr S. Q. Ex Scriptura Christi anima aliquando erat turbata do. 12 27), tristis Matth. 27 38), et in mortu fuit separata a c0rpore Matth. 27. 50 Luc. 23. 46); atqui haec de Verbo intelligi, prohibent tum germonis proprieta tum divinae naturae impassibilitas, tum unionis hypo Staticae perpe
II. Ex Patribus antiquioribus S. Clemens Rom. ep.ra ad Cor.
Rit Dominu S. . . Sanguinem suum pro nobis tradidit et carnem pro carne no Stra et animam pro animabus nostris , ita et S. Irenaeus l. 5, c. l), si Verbum potens homo eru S. cum et SUO sanguine redem erit nos Dominus et dederit animam pro nostri Sanimabus D. - Similia habent S. Ignatius et Iustinus. Vid. Franget in the S. 13. PTOL. QClInun nrs. - . In textu tristis est antima mea n non St Sermo de quacumque passione tristitisse, sed do
tristitia rationali et voluntaria, ut patet sex verbis illis, a Non mea Voluntas, sed tua fiat , atqui tristitia hujusmodi non potesteSSe in anima sentiente tantum, nec ut jam dictum est in Verbo ipso ergo. II. Ex Patrum axiomate, si Quod non est asSumptum, non Stganalum n, asSumere debuit Christus id auod potissime in homine ceciderat quodque maxime redemptione indigebat atqui in homine rationalis anima maxime cecidit ergo.
142쪽
18 DE VRRBO INCARNATO III. Christus est homo verus, perfectus, plenus ut Saepe Pr fitentur Concilia et Patre M vid. Petav. l. 5, c. 11 n. 8) atqui 1 in homine non est unima sensitiva distincta a rationali, neque 2 vera humanita omnino fuisset, natura ex Verbo, e anima Sentiente, et ex corpore composita quum anima rationalis Sit forma corporis humani ergo in Christo fuit anima rationalis. IV. Ad hominem redimendum Christus Oravit meruit, Sati8- fecit Litem virtute spei, reverentiae, humilitatis exercuit atqui haec sine anima rationali, nostrae Simili impossibilia essent ergo. V. Patres Omnes manifeSte supponunt, Christi animam esse nostris similem adeoque rationalem, Sed id diserte etiam exprimunt. Ita v. g. S. Cyrillus epist. 3 ad Nestor.), et Deus saetus eSt caro, h. e. homo animatus anima rationali , Ita et OrigeneS, non tantum in libris contra Celsum ut fatentur auctores Protestantes praediet ij sed et in opere antea scripto de Principiis, ubi aperte profitetur, si rationalem animam esse in Gli risi apud Franget in thes. 13).
DE UDion cluarum naturarum in ChriSto 12. Ex jam dictis, juxta consessionem Symboli thanaS., Dominus noster Jesu Christus Dei Filius, Deus et homo St . Adhuc Vero prOffitendum est cum eodem Symbolo si ui licet
Deus Sit et homo, non duo tamen sed unus est ChriStu B ac de modo quo veru Deus et verus homo sit tamen unus tantum ChristuS, jam quaerendum est. - Constipi possent humanita et divinitas uniri in Christo unione lantum accidentali, Vel 2. unione adeo arcta, ut amplius non distinguerentur naturae, Vel 3. Unione personali, qua naturae, integrae et distinclae manenteS, ad unum et idem suppositum pertinerent. Primum Unionis modum, post magistrum suum Theodorum OpSueSte-num, docuit Nestorius, secundum modum Eutyche S quorum
uterque u Solvit desum do. 4. 3). Unionem tertio loco commemoratam asserit Catholica doctrina in praedicto Symbolo:
si Unu omnino non confusione Substantiae, sed tinitate Pe='SOuae D.
Contra praedictos ergo errores agendum est distinctis articulis, et probandum est duplex dogma undamentale de unitale per-
143쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERI 119sonae et distinctione naturarum in Christo, seu de unionis hypO- staticae exi Stentia.
l 3. Proelio innan. - . est Orius episcopus Constantinopolitanus do euit 1 non meram humanitatem, Seu naturam humanam singularem, sed hominem desum Verbo divino conjunctum e S Se utrum vero putaverit est Orius hunc hominem prius tempore exstiti8sem tuam conjungeretur Verbo, non constat negat Franget in the S. 25 n. ΙΙ, Sserunt PotaVita S l. 1, e. 9 n. 4 l. 3. c. 3 n. 3 et quidam alii. Oguit Nestorius . hanc conjungtionem ho inini Jesu cum Verbo, etsi in Separabilem et permanentem, non fuisse physicam et Substantialem, sed tan-thm moralem et accidentalem, ac secundum inhabitationem, in Operationem, et mutuan relationem, cujuS modi fuit v. g. Onjunctio Dei cum prophetis aut inhabitatio Spiritus sancti in
S. Joanne Baptista gradu tamen excellentiori, quatenus hic homo Jesus assumptus fuerit tanquam in Strumentum, Speculiam et manifestatio perfectior Dei inhabitantis. - Η in Sequebatur, 1. dua Se S Se in Christo personas, personam scille et divinam inhabitantem et personum humanam inhabitatam duos item filios, scilicet Verbum, Filium Dei, et Jesum filium Mariae d. Mariam non 8Se Dei genitricem θεοτοκου , sed tantum Christi genitricem χριστοτοκου); . non dari in Christo communicationem idio malum, qua Scilie et ea quae sunt propria unius naturae alteri tribuantur in concreto, dicendo V. g. meu e Si mortuu D.
ΙΙ. Ad hos autem errores dissimulandos, subdole admittebat
Ne Storius, 1. lnum Sse Christum, Seu unam esse perSonam in
Chri Sto, non quidem unitate numerica, sed unitate morali aut juridica propter voluntatum consensionem in duabu personis et propter inseparabilitatem vel etiam unitate collectiva aut copulativa, Sicut una est . . familia David qua in vis ex pluribus personis physice distinctis constituta Admittebat . Chri-Stume S Se De uni, vel propter auctoritatis divinae commuilicationem quamdam e Sen Si quo Moyses V. g. dictus e St Deu Pharaonis vel quatenus Verbum divinum propter hanc conjunctionem et inhabitationem in esu ad se refert per participationem honore Set injurias huic homini tactas et quatenus dignita Soli vitia transfertur ad hominem Jesum ipse que honore Supremo coliti ir, eo
144쪽
120 DE VERBO INCARNATO fere modo quo statua aut purpura honoratur cum rege et propter regem. Ιm conse8Sus est e Storius 3. B. Virginem esse
Dei genitricem quatenus mater est illius hominis in quo Deus Verbum inhabitat, quique ex hac inhabitatione et conjunetione particeps fit nominis Dei. - s. Frangelin thes 22 23, 25
Stent rup, si Chri S Ol. , he S. 47, 18. III. Nostro sequio Guntheriani ex falsa si personae, is desinitione u Substantia rationalis naturae si substantia sui conseia η duas in Christo personas reales esse, cum e Storiani Saffirmarunt, quae tamen personae propter intimam conjunctionem et propter inferioris ad superiorem sub ordinationem habeant, unitatem dynamicam contra hune errorem quem ipse Gunther a Pio I admonitus retraetaverat parati erantea non es in Schemate Cong. Vaticani. - Franget in thes 21 n.
II; thes 24 n. I. 14 Pr ODOAitio. Uni ea tantum in Christo est persona. De si de ex Conge Ephes et Constantinop. In l).PPO h. l. X axioma te, si actiones sunt suppositorum n, ibi uni ea admittenda Si persona ubi unum idemque individuum Deus et homo igitur, et ubi uni eidemque tribuitur quod est Dei et hominis atqui ita de Christo loquuntur Scripturae commemorat V. g. Apostolus, 1 COr. 2 8 Dominum gloriae esse crucifixum mala l. 4 4 dicitur Deus misisse Filium suum sactum ex muliere o et 3 15 S. Petrus dicit, Judaeos Auctorem vitae interfecisse ergo Franget in the S. 16. I. Id qui Jo. 6. 51 dicebat de Seipso, si Ego sum panis vivus iii de celo descendi , JO. 16. 28). Ego exivi a Patre et veni in mundum , JO. 10 30), si Ego et Pater Unum Sumus ,
1 Coue Ephes. can. 2, u Si quis non confitetur, carni secundum substantia in 'καθ ποττατιυ unitum Dei Patri Verbum, uumque esso Christum eum propria carue eundem scilicet Deum Simul et hominem, anathema sitis Detiginger n. 4); et ca u. ,α Si qui audet dicere assumptum hominem coadorandum Deo Verbo, et Ou;ilorificandum et nuneupandum Deum, tanquam alterum eum altero ... anathema Sit De D Zinger, D, 80ὶ.COu8Ona Cone Cori stanti uop. II ita . . an. . , Si quis digit, Iium esse Deum Verbum, qui miracula egit, et alium Christum, qui passus est, vel Deum Verbum cum Christo esse dicit, quando e muliere nascebatur, Vel tu ipso esse ut alterum in altero, et O unum eundemque Dominum nostrum Jesuui Christum Dei Verbum, incarnatum et i Omine Di factum, atque ejusdem miracula et passiones, quas Sponte paSSus Si carne, talis anathum sit η Den ginger, Du. 174, Sqq. .
145쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERI 121 erat homo qui natu S, circum ei Sil S, flagellatu S, RSSUS, mortuus
est atqui si duae suissent in Christo personae, non potuisset Christias ita loqui sine mendacio ergo in Christo est una tantum
Prob. Min. Pronomen si ego , denotat personam loquentem modo sensibili et humano, adeoque perSonam humanam, si fuisset in Christo atqiui salsum est, Christum ut hominem descendisse de coelis, exiisse a Patre, SSe unum cum Patre ergo non sui in Christo persona humana, Sed sola divina. III. Ex Philip p. 2 8 9. Humiliavit Semetipsum actus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis. Propter quod et Deus exaltavit illum et donavit illi nomen. .. Ili verbis declaratur homo Iesus per obedientiam u8que ad mortem crucis, sibi divinum cultum vindicasse iniqui hoc esset absurdum, nisi in Christo natura humana hypostatisse unita suerit naturae divinae in una persona divina, cuju8 Suprema excellentia objectum sor- male sore cultus latreutici humanitati ejus blati ergo. V. raditionis testimonium colligitur l. ex Symbolis omnibus Orthodoxis v. g. ex AthanaSiano jam citato, Deus et homo unus Si ChriStus unu S.... unitate personae D cs. Frangelin,
thes 1 T); . ex Patribus non tantum Nestori coaevis, Sed vetustioribus. - ominatim S.Ignatius M. De celebri epist. ad Ephes. apud Theodoret. dicit de Christo, uinus est medicus carneus et spiritali S genitu ex ingenitori in homine Deus. in morte vera vita, et e Maria et ex Deo, primum patibilis, et tunc impatibilis, esu Christus Dominus noster et alibi in eadem epist.) Deus noster Iesus Christus in uter gestatus esta Maria n. Ita et S. Irenaeus ad v. hae te s. l. 1, c. Dis stite in Sela Sati, quoniam Jesus, qui passus est pro nobis, qui habitavit in nobis idem ipse est Verbum Dei s. Tertull. de carne
Christi c. 5 Nonne vere crucifixus est Deus Τ Nonne vere mortuu est ut vere crucifixus est Item S. Dionys Alexandi . epist ad Paul. Samos.), si Dei virtus et Sapientia, Verbum sempiternum qui cum aeternu eSSet sactus Si puer, natu nobis
filius . Scripsit quoque . Greg. Nag. epist. 1 ad Cled. Aliud
quidem et aliud sunt ea, ex quibus Salvator. . . non tamen alius atque alius Absit. Ambo enim haec connexione unum sunt, Deo nimirum humanitatem, atque homine divinitatem suscipiente.
Qui et postea anathema dicit omni, qui si divinitatem in eo Christo , velut in propheta secundum gratiam Operatam fuisse,
146쪽
122 DE NERBO INCARNATO non autem Segundum sub Stantiam opulatam fuisse et copulari
dixerit D. Doctrinam eandem ita demum declarat . Frillus Ale X. contra NeSlor. l. 1, Carnem factum esse illud ex Deo Patre Verbum, docet Scriptur divinitus inspirata : hoe est
inconsus et secundum hypostasim unitum esse carni neque enim ab eo alienum erat unitum ei corpus et generatum X muliere, Sed sicut suum cuique nostrum corpus S proprium,
eodem modo elium Unigeniti corpus proprium illi erat, et non alterius D. Cf. Franget in thes. 8, 20. V. Recepta et Orthodoxa est locutio qua de Christo dicitur, si Deus est homo homo est Deus D infra, atqui vera non esset istu locutio si humanitas et divinitas non essent in uno supposito unitae ergo in Christo est uni eum tantum Suppositum
Prob. in Diversae formae vel quasi-mrmae, quae in abstracto non praedicantur de Se in Vicem, nec in oneret praedicantur niSi Ob conjunctionem in eodem Supposito v. g. ut Vera Sit propo- Sitio, si album Si dulce , necesse est utramque Ormam uniri in eodem SuppoSilo ut laete); atqui humanitas et divinitas sunt diversae Ormae vel quasi-sormae, quae de se invicem in abstracto praedistari non possunt sal Sa enim esSet propositio, si humanitas est divinitas s): ergo ut verae Sint locutione S, a DeuS Sthom D is homo Si Deus D necesse est ut humanitas et divinitas in uno Suppo Sit conjungantur. Ἐs. . l)Om. contra Gent. , l. 4 c. 39. si uiam enim n) HOlZelaia n. 168.
Dice I. Ex Scriptura, a humanitas Christi fuit templum do. 2. 19 Solvite templum hoc s) divinitas in Christo inhabitat Coloss. . , si In ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis
corporaliter n), c divinum Verbum humanitate est vestitum Philip p. 2. I, labitu inventus ut homo j a qui haec Omnia non Substantialem, Sed accidentalem tantum conjunctionem Verbi cum humanitate significant ergo non est admittenda uni hypostatica. Resp. Ad Maj. - Non totam humanitatem sed corpuS dixit Curistus templum v. 21, Ille autem dicebat de templo corporis uiis , idque Sensu metapliori eo in Scriptura usitato, qui tamen unionem substantialem non excludit sicae Cor. 5. 1, Sqq. corpus humanum dicitur domus, habitatio, tabernaculum
ita et 2 Petr. 1 13 . - Α b a Sensus est ait stius in loc. In ipso plena deita inhabitat, non olummodo per gratiam et
147쪽
DE IPSO INCARNAΤΙONIS MYSTERI 123 mirabilium operum efficientiam, sed corporaliter, deSt, per unionem ipsius divinitatis cum corporea substantia Seu carne humana in persona Verbi . Cf. Petav. l. 7, c. 11 D. 11. Ad Habitus hic non est vestis, sed hominis tota conditi externa. - Proinde nego in. Dice 2 Patres a aliquando die uni Verbum assum pSi 8Sehominem ita v. g. S. Ambros. de Fide l. 5, S. Aug. do Ci V. Dei l. 11 cf. hymn. I Deum n, si v ad liberandum Suscepturus hominem ), vel humanam naturam in atomo ita S.IO. Damas: de Fide Orth. , l. 3, c. Hi item vocant Christum
b hominem deiferum S. Basil. de Spir sancto c. 5 et alibi , hominem dominicum S. Epiph in ancorato : S. Aug. lib. 83 quaest. qu. 36), c divinitatis templum v. g. S. Athanas. Orat. 5) ac d S. Aug. Enchirid. c. 35 docet Christum esse si aliud propter Verbum et aliud propter hominem B; atqui haec omnia important duo esse supposita in Christo ergo. Resp. Dist. Maj per singula. - Α a Dicitur Verbum assumpsi SSe hominem aut humanam naturam in atomo, id est humani tatem singularem et completam ratione naturae, conci SUPPO
Si tum humanum, nego. - Α b Dicitur Christus homo se iser et dominicus, id est humanitas singularis integra quae substantialiter conjuncta est cum Verbo et ab ipso SSumpta, co=ιC. SUPPO- Si tum humanum quod moraliter et aegidentaliter conjungitur cum Verbo, nego Hujusmodi vero Ogutiones . Augustino Re tract. l. 1 c. 19), et post ipsum . hornae 3 qu. 16. a. 3 pluribusque theologis utinus exactae videntur. Cf. tamen PetaV., l. 7 e. 12, n. 4, 10. - Αd c Dicitur Christi humanitas divinitatis templum, instrumentum, et: propter Sub Stantialem conjunctionem, ea ratione qua in quolibet homine orpus templum animae, brachium animae instrumentum conjunctum dieitur,c0n . propter accidentalem tantum unionem, esto. Cf. PetaV., l. I, p. 10-13. - Αd, Haec verba significant distinctas naturas aliud et alti d), conc. distinctas personas alun et alium), nego.
15. Praeit Otuti cluin. - Dicebat Eutyches archimandrita
Constantinopolitanu S), ante unionem fuiSSe duas naturaS, divinam et humanam, di Stineta et per Se existentes, quae facta unione in unam laturam coaluerint unde Eutychis sectatores
148쪽
24 DU VERBO INCARNATOMono physitae dicti sunt. Obscurum vero est, 1 qua ratione voluerit utyches actam esse unam naturam ex duabus in Christo an scilicet mixtione, an compositione, an con VerSione unius in aliam j item 2 quonam tempore censuerit Eutyches hanc naturarum unionem laetam esSe a Scilicet in conceptione,
an in resurrectione, an demum in Scensione . Cf. errone n n.
422 sqq. - Catholicam do e trinam definivit Cone Chalcedonense an. 451 doeen si unum eundemque Christum Filium Dominum Unigenitum, in non eae s. PetaV. l. 3, c. 5 n. 11 duabus naturis ineo risu se incommutabiliter, indivise inseparabiliter agnoscendum nusquam sublata disserentia naturarum propter unitionem is Den Zinger n. 134 . 16. Propositio. Duae sunt in Christo post unionem naturae integrae distinctae et impermixtae, divina Scilicet et humana.
Pro L. I. Ex Scriptura Christus sui ante Abraham Jo. 8. 8 et tamen multis post seculis natus de Virgine, sui unum cum Patre Io. 10 30 et tamen Patre minor do. 14 28), a nobis discessit do. 16 28 et tamen nobi8eum manet usque ad consummationem saeculi Matth. 28 20); atqui haec omnia in
una natura verisi eari non OSSunt ergo.
II. ut est Filius Dei consubstantialis et etiam procreatustium ana generatione Filius David, laabet utramque naturam humanam et divinam atqui ho testatur Apostolus de Christo, dicendo Rom. 1. 3, u Evangelium de Filio suo, qui factus est
ei ex semine David secundum carnem ergo.
III. Verbum de quo agitur JO. 1 divinam habet naturam ex dictis de divinitate Verbit atqui id ipsum Verbum ita manam etiam habet naturam ille enim qui caro saetus est, qui habitavit in nobis qui diei se hominem JO. 8. 40J, cujus mortalis vitae historiam ipse Evangelista deinde describit, humanam sane
habet naturam ergo. V. Patres qui oetrinam nostram teStantur innumeri Sunt , ait Perrone n. 429, si quorum Oca Singillatim si quis percensere vellet, vi integro Volumine complecteretur . Ita . .
S. Hilar. in Matth. c. 16), si Haec enim consessionis tenenda ratio est, ut, sicut Dei Filium ita et ilium ii Oiuinis meminerimus, quia alterum sine altero nihil spei tribuit ad salutem . tenim, ut argumentatur . Aug. Serm. 176 de Teni p.), Qui unius naturae Salvatorem nostrum morti sera persuasione crediderit, Solum hominem aut Olum Deum cogetur dicere crucifixum. Sed non ita
149쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSΤERI 125 est. Mortem enim nee solia Deu sentire, nec solus homo Superare potuisset. Qia et S. Leo M. serm T de Nativ. Domini , a Verum est quod Joannes plenus Spiritu sancto intonuit In principio erat Verbum ... Et Similiter verum si quod idem praedicator adjecit Verbum caro factum eSt. . . In utraque ergo natura idem est Dei Filius, nostra Sta Scipiens, et propria non mittenS. Nec aliter . C3Tillus Ale X., cujus patrocinium invocabant Eutychiani nam digit expresse Op. de Incarnat. c. 31 , uiua eSSenaturas et didicimus et docemus ac postea e 32), si Vocabulis adunationis, conjunctioni et communioni constanter utemur, naturarum quidem distinctionem, personae Ver unitatem dogmatigantes n. Item in des anath 2 contra heod. , uini Secundum hypostasim nihil aliud signifieat nisi id tantum, quod Verbi
natura sive hypostasis, id est ipsum Verbum humanae naturae vere Unitum, absque omni conversione et confusione unus intelligatur et sit Christus, idem ipse Deus et homo n. Alia loca apud Frangelin the S. 32, D. I. V. Duarum naturarum in unam coalitio facta esset in sententia utychian a Vel per conversionem aut commiXtionem, Vel per compositionem iniqui ita fieri non potuisset ergo manent duae naturae distinctae. Prob. II in per parte S. - 1. Non per conversionem aut commiaetionem aliquam. Si enim a dicatur natura divina conversa in humanam, Deus mutationem Subiisset, et Christus non esset Deus: si vero b dicatur natura humana conversa in diVinam, Christus non esset homo et ipsa divinita dicenda esset passa et mortua si autem dieatur e tertium aliquid novum exoriri Christus nec Deus SSet nec homo. 2. Non per coni ositionem. Ad unam naturam per compo Sitionem efficienda in se tantum Sub Stantiae coaleSeunt, quae non sint seorSum naturae persectae sed mutuam indigentiam et ordinationem ad Se invicem habeant, et in se mutuo perficiantur sie ut V. g. Orpia, et anima humanal atqui natura humana, quam Christus habet ut de divina taceatur in Se persecta erat et completa ratione naturae ergo. -ias. S. ho m. 3, U. 2, a. 1 Perrone n n. 430, Sqq.
Solvuntur hiectione S17. H. 1. Parallelae sunt propositione S, u Verbum caro sa-
150쪽
126 DE VERBO INCARNA TOctum est Io 1 14), ac re aqua vinum tacta est cs. J0 2. ); atqui haec veram conversionem importat ergo et illa. Res p. Dist Quoad sormam verborum, conci quoad Significationem, subd. quatenus Verbum realiter et substantialiter factum est homo assumendo sibi singularem naturam humanam , Sicut et aqua re aliter et substantialiter acta est Vinum, cone. quutenu in utroque casu habetur conversio, nego Subjectum enim prioris propoSilionis propter infinitam suam perseelionem nudam subire potest mutationem. - Proinde nego paritatem et consequentiam. Obj. 2. Patres plures conjunctionem humanitatis cum divinitate in Christo a vocant mixturam seu miXtionem ita V. g. Τertuli. SS. Ire n. Cyprian. A Ugu St. Leo M. Greg. R Z. . et Q.: cf. Pel RV. l. 3, c. 2 lan. 14 Sqq.). eamque Dus similant conjunctioni corporis et animae in ii Omine ita saepius . e M., ae S. Cyril. lex. , vel e tran8Substantiationi eucharisticae v. g. S. Justin. up Ol. 1ὶ imo dicunt, humanitatem Christi fuisse deificatam ita S. Greg. NaZ. S.IO. Dama Sci, alii apud Petav. , l. 4, Ian. 3, Sqq.), Re e praeSertim OS re Surrectionem, a divinitale absorptam ita v. g. S. Hilar. de Trin. l. x ac praecipue S. Greg. y8S. l. 4 contra Eunom. et alibi); atqui haec omnia exeludunt distinctionem naturarum in Christo ergo. Re Sp. Dist. G. per singula. - a Ad significandamnaturarum unionen aretiSSimam, Const. earum consu Sionem, nego neque enim e admixtae Semper pereunt v g oleum et
aqua). Sic se explicat . August. epist. 3 In hac persona Christo mixtura est Dei et hominis si tamen recedat auditor a
consuetudine corporum, qua Solent duo liquore ita commisceri, ut neuter servet integritatem Suam quamquam et in ipsi corporibus aer lux incorrupta miScentur. D s. Peta V. l. 3, c. 2, n. 8 sqq. - b Ut significetur naturarum consu Sio nego; naturarum conjuncti Sub StantialiS, Subd. in unitate personae, conci in unitate naturae, nego. Similitudinem hanc, imperse- clam sane eo quod uni hypostatica Sit prorsus singularis et sine exemplo Sic explicat Symb. AthanaS. Unus omnino non confusione substantiae, sed unitate personae. Nam sicut anima rationalis et caro unus est homo, ita Deus et homo unus est Christus Q Ad c Ut Significetur verae realis praesentia corporis et SanguiniS conc. ut Significetur con Versio, nego. - Ad d)Quatenus sit caro personae divinae et consequenter donis Omnibu Superna -