Commentarii de Deo trino, de Verbo incarnato, de Deo consummatore

발행: 1899년

분량: 421페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERI 157 supponunt ita ut homo V. g. sit suppositum habens humunitatem, Deus suppOgitum habens divinitatem : unde eum in Christo sit nunt et idem suppositum habens naturam divinam et humanam, Verum S distere Deus est homo is et e contra quia saei hunc sensum, si suppositum habens divinitatem est suppositum habens humanitatem a quod est verum. Dice S. Formulam si unus de rinitate passus est ni reprobavit Felix III in Petro Fullone antistite Antiocheno, a b oblatam a monachis quibusdam stylliis ut optimam fidei orthodoxae expressionem aecipere noluit Ormisdas Papa item e Trisa-gion, si Sanctu Deus, Sanctus Fortis, Sanctus Immortalis cum additione a Petro Flauo ne saeta si qui crucifixus es pro nobis is damnatum est a Felice III, a postea improbatum ab Urbano VIII et Bened. XIV atqui ex nostra doctrina de Ormulae Orthodoxae essent ergo non est admittenda communicatio idiomatum in concreto. Res p. Dist. Maj. - Α' a Hanc formulam reprobavit Felix in sensu haeretico Petri Fullonis ipsa abutentis ad significandum Deum qua Deum paSsum esse cone. formulam in se Sumptam, nego iam in epist. 3 ad Fullonem ipse Felix dieit Christum si unum individuae rinitatis . - b Horum monachorum violentam et O Fullonis versutias intempestivam contentionem, de necessitate inserendi in Conciliorum des nitionibus sormulam illam, repulit Hormi Silas, co=i . formulam ipsam etiam in sensu a monachi intentam damnavit, nego. Ipsam sormulam postea approbarunt in Justiniano ImperatoruJoannes II et Agapelus Romani Pontifices cs. Denninger n. 142J, et solemniter consecrarunt Concilia Constantinop. II can. 10 Ibi d. n. 18s), a Lateran . Sub Martino I can. 2 Ιb. n. 203j. Vid. etav. l. 5, c. 2, ubi monae horum quoque Orthodoxiam vindicat. --d clarisagio directum, juxta consuetum tunc usum, ad totam rinitatem et additione ista corruptum, damnatum est, cone. Sic enim importaret, Deum qua Deum crucifixum esse, quod et voluit Fullo trisagio illud cum additamento ad Christum solum directum reprobatum St, nego sic enim sensum habet orthodoxum, in quo diu usurpatum est a Maronitis aliisque Catholicis orientalibus, licet nunc videtur es. Denetinger n. 73 ad fidei securitatem prohibitum. id L Grand diss. 6, c. 4 a 2 col. 65O, Sqq. Pela V. l. ,

C. 4.

182쪽

158 DE VERBO INCARNA TO48. Propositi II. Non datur communicatio idiomatum

Proti. I. De fide est, ex Cong. Chalced. duas Christi naturas esse distinetas et in confusa ; atqui admiSSa communicatione idiomatum in abstracto sequeretur, proprietates uniuS naturae fieri proprietates alterius, et ipsa naturas identi sicari;

ergo.

II. Contra Ubi qui stas praecipue. Illa doctrina rejicienda est, e qua Sequerentur haeretica vel absurdari atqui talis est doctrina biquistarum ergo. Prob. Min. In doctrina adversariorum, quae attributa divina Christi humanitati tribuit, vel dicenda SSet ista humanitas impassibilis et immortalis, vel simul passibilis et impassibilis, mortalis et immortalis atqui prius asserere Sset haereticum,

alterum vero ab Surdum ergo.

III. Contra eosdem. - De Christo etiam post resurrectionem dictum est si Seio quod deSum, qui crucis1Xu est, quaeritis non est hie n Matth. 28. 56.): si Recessit ab eis et serebatur in caelum s Luc. 24. 1) uti desus qui assumptus est a vobis in coelum sic venietis Agl. 1. 11. . atqui hae vera non essent si Christi humanitas esset immen Sa ergo. - Sardagna, nil. 320, Sqq. Dices. Verbum Dei, ubicumque sit, est homo iniqui erbum Dei est ubique ergo et humanita Christi. - Confirmatur ex Matth. 18. 20, u Ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo ibi Sum in medio eorum n, e Matth. 28 20, si Ecce ego vobiscum sum Omnibus diebus, Sque ad consummationem pessuli D, ex Ephes. 4. 10, si Ascendit Christus super Omnes caelo S, ut impleret Omnia . ReSp. Dis l. Mai. Verbum Dei, ubicumque sit habet sibi substantialiter et inseparabiliter conjunetam, et nunquam dimittit, hanc singularem humanitatem, Secundum quam StVere et perpetu laomo, cone. invenitur haec humanitas ubicumque est Verbum, nego . hoc enim dicere, idem esset ac ad Seribere attributa divina humanitati, aut saltem citra undamentum RSSerere miracula innumera Idque ad unionem Sub Stantialem minime exigitur sicut non requiritur propter unionem Substantialem in homine . . , ut caput sit ubicumque est anima, pula in pedibus. - Ad confirmationem : Christus adest discipulis auctoritate aut virtute sua, ac dicitur implere omnia,

183쪽

DE IPSO INCARNATIONIS NYSTERI 159 vel quia vaticinia et si guras adimplet vel quia dona sua omnibus dissundit et humanitatis gloria toto orbe resulget. 49. Resulso Cominii ni eritionis cli omnium. - Statuit Franget in thes 36 n. ΙΙ p. 337 hoc uenerule vinei- Dium pro ordine praedicationi8 si 1 qui quid unione supposita assii matur de hypo Stasi nominata secundum unam naturam, assirmandum est etiam de eadem hypostasi nominata secundum alteram naturam O pSO, quod una et eadem est hypostaSi S, quae modo ex una natur Deus, Od ex altera

homo appellatur; 2 non tamen quod praedicatur de una

natura, Vere etiam praedigari pote Si de astera, cum naturae distinctae sint et diversae s. Auctores ex hoe principi regulas

aliquas speciales derivant hane duplicem tradit Billuart d. 6 a. 1 , OS S. Thomam.

Resula primu - Concreta de concretis tam naturarum quam proprie talum possunt de Se invissem praedio uri regulariter loquendo quia in talibus praedicationibus servatur idem Suppositum seu subjectum. Hinc verum est dicere Deus est homo, homo est Deus, Deus est natu S, a Ssu8, mortalis, hie homo est imm0rtali S, aeternu S, Si creator universi, est cum Patre principium Spiritus sancti mortalis est immortalis peternus est temporalis, etc. - Nihil enim est aliud didere : Deus mortuus est hic homo de Sus est creator universi, quam dicere is qui est Deus Secundum unam naturam, est is ipse qui est mortuus secundum alteram naturam et i qui est homo secundum unam est idem ipse qui est creator secundum alteram

naturam . Fran Zelin, l. e.

Dictum est supra si regulariter loquendo aecipiuntur enim aliqui casus M. De Subje et formaliter Seu reduplicative sumpto Secundum unam naturam non possunt praedicari etiam in concreto attributa alterius naturae v. g. dici nequit, si Deus quatenus est Deus est natus in tempores, amomo JeSu qualenus est homo est creator . - . Attribula negativa negative sumpta non OSsunt sine restrictione de subjecto praedicari v. g. falsum Si dicere u Filius Dei est incorporeus u sumpto vocabulo a in corporeu n negative pro remotione Omnis incorporeitatis), nisi addatur restrictio, si est incorporeus Secundum divinitatem Q item non potest diei, si Christia vel Deus non est DaSSuss, nisi addatur restrictio, si Secundum divinitatem D.

Batio patet locutiones enitis hujusmodi renuo vent a toto sub-

184쪽

160 DE VERBO INCARNATO jecto vel supposito impliciter proprietatem, quae tamen illi convenit ratione alterius naturae. - Verde Sunt autem propositiones u Christus est immortalis passibilis est impassibilis Q termini enim quamvis negativi in Orma positive aecipiuntur. Frangelin, p. 339; OlZelau n. 329. 3. Praedicata quae supponunt unionem hypo Staticam adhuc faciendam, OS- sunt quidem tribui Verbo praeexistenti non autem homini seu Christo formaliter spectato v. g. Vera non St Ormali Sensu propositio, si homo factus est Deu D, Vel si Christus creavit universum . Ratio patet Verbum enim ante unionem non fuit homo nec Chri8tus sormaliter spectatus, et communi statio idiomatum lota fundatur in ista unione. s. Frangelin, p. 340: urter,n 602, 2. - De Christo autem materialiter spectato dicitur in Symbolo, uix Patre natu ante Omnia Saeeula... per quem Omnia facta sunt , et in Missali rom. ser. 540S Pascha) surrexit Christus qui creavit omnia D. 4. Praedicat quae repugnant supposito divino non sunt adhibenda : v. g. Christus est purus homo est pura creatura. i. Caute adhibendae Sunt Oces quaedam ex nominibus, Omo, Deu8, Dominu S, derivata, quibus propter ambiguitatem abusi sunt Nestoriani tales sunt, humanatus, deiser, deificatus, divinus. homo dominicus, etc. Resul Secundu - Abstracta de abstragiis, abstracta de concretis, et concreta de ab Stractis non possunt de se invicem praedicari in regi Saltem orna aliter quia non servatur in illis praedicationibus idem suppositum seu idem Subjectum. Ita V. g. falsum est dicere u deitas est humanitas , u mortalitas est immortalitas , et Deus Si humanitas D. Neque etiam Sensu Saltem formali potest diei, et hi homo est divinitas divinitas est homo , si Si nata ex Virgine , si Sti RSSa Sen Su autem identico istae propositiones, quae apud aliquos Patre leguntur, verae sunt; propter identitatem enim naturae et hypostaseos in Deo, abstractum si divinita n Sumi pote Si pro concreto, scilicet pro subsistente Filio Dei. Simili sen8u dicitur in hynino, si in ligno quando mortua Vita fuit n. s. Frangelin, p. 339, 5φ. In obliquo vero abstractum de concreto praedicari poteSt v. g. Verbum est habens humanitatem . - Monent demum auctores vid. oletelau n. 333 , a exceptiones non oportere expendi unice ad rigorem legum dialecticae, sed magnam par tem pendere a doctrina Patrum et ab usu Ecclesiae. 50 Scholion de Perietiores i. - Cum communicatione

185쪽

DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERIO 161idiomatum sero coincidit ea quae dieitur duarum naturarum in Christo mutua circumineessio περ χωρησις). Circum inceSSio est si mutua inexistentia plurium integrorum propter unitatem vel unionem substantialem , et habetur plenissimo sensu inter personas S. rinitati propter unitatem numericam naturae do De Irino n. 7). In Christo circum ince8Si realis, quae oritur ex duarum naturarum unione hypostatica, in eo est quod 4. Deus Verbum seu hypostasis divinae naturae habet etiam naturam humanam Substantialiter unitam, et . hic homo Jesus seu hypostasis significata ut habens naturam humanam habet otiam divinam naturam identificatam cum hypostasi quod ergora ex tempore incarnationis ne Deus Verbum est quin sit homo nec hic homo esus quin sit Deus. In ordine deinde logico pericho regis est in eo, quod dum acta incarnatione concipio et nomino Deum Verbum nomino illum qui inseparabiliter est homo et vicissim dum concipio et nomino hominem JeSum, nomino Deum Verbum. - Franget in thes 3T, Orod. 1.

D Beata Virgin vere Dei Genitvloct51. Praenotani R. I. In Nestorii doctrina continebatur, et ab ipso distincte assertum est B. Mariam Virginem tantum hominis Christi non Dei genitricem esse et in hac assertione coram populo laeta prim detecta est ejus haeresis. Docet V. g. Serm. DJ, B Virginem eo quod generaverit hominem Jesunt una cum Verbo inhabitante, non magis dici debere Dei genitricem, quam S. Elisabeth pariendo S. Joannem Baptistam in quo Spiritus sanctus habitabat, digenda esset mater Spiritus

sancti Hinc factum St, ut dec. V vox θεοτοκος, qua declaratu PB Virgo esse Dei mater, haberetur ut tessera orthodoxae fidei quemadmodum deg. V contra ArianOS, Ox μοουσιος. dudenim unum Vocabuliam θεοτοκος ut advertunt Peta vita S, Frangelin, Perrone, etc. OS S. O. DamaSc. e St veluti compendium universae doctrinae Catholicae de incarnatione Verbi contra Apollinaris las, Nestorianos et utychia nos quippe quod exprimit

unam hyposta Sim, et natura duas, totidemque generationes

Domini nostri Jesu Christi didit S. O. Damasci l. 3 c. 12.

186쪽

l62 DU VERBO INCARNATONotat Petav. l. 5, c. 15 n. 3. , plenam huju Vocis significatio-tiem non exhauriri appellatione latina si Dei para verbum enim τεκτει, ex quo terminatio τοκος plus significat quam ct pareres et aequivalet potiuS Verbo si gignere hine θεοτοκος aptius vertitur duobus vocabulis mei genitrix Quid significetur per voce si proprie et Vere ' κυριως και αλγὶθως quae ad nomen θεοτοκος aliquando adjunguntur V. g. in actibus Conc.

Constantinop ΙΙ, et Lat. I , explicat Franget in thes. 39, ex antiquis auctoribus Nisi enim veraciter Vere genuisset, mater non esset niSi proprie Deus ipse, ipsa persona divina

esset terminus generationis, mater Dei non Ssetis. In alia explicatione vid. v. g. errand apud PetaV. l. , c. 17 nn 3, 4), vox vere excludit phantasma docetque Verbum assumpsisseveram et realem carnem humanam ac Vox prop=ue significat B. Virginem, operante quidem Spiritu Sancto, verumtamen ex suis visceribus, tribuisse Verbo materiam carnis Secundum quam generatu est homo.

ΙΙ. Ad doctrinam Catholicam plenius intelligendam et difficultates aliquas praedavendaS, juVat notare, ad generationem non requiri ut Omne id quod in persona generata invenitur a parentis substantia derivetur: ita V. g. in perSOnae humanae generatione anima non dorivatur a parentibus, sed ab ipso Deo creatur. Proinde e Catholica dogtrina minime sequitur quod calumniabantur Nestoriani , . Virginem esse Dei genitricem ratione naturae divinae, quaSi pS eam naturam Christo communicasset sed ratione divinae personae, quam reVera genuit, non quidem simpliciter et primo ab aeterno enim generatur ista persona in divina Sua natura sed in humana ipsius natura.

Rem declarat Frangelin p. 37T distinguendo inter generationis

terminum jormalem et totalem. Τerminu formali cujusvis generationis, seu id quo per80na generatur, Si natura quatenus communicatur a generant in PerSonam quae generatur terminus autem totalis generationi S, Seu i qui generatur et qui proinde est filius generantiS MSt natura Sub SiSten Seu SuppOSitum. In Christi ergo geli eratione X B. Virgine u terminu formalis, e Simpliciter productu S, St, ut in ceteri humanis generationibus, nutura propagata ex Virgine Herminus completus est

haec hypostasis completa seu Deus Verbum in humana natura)producta non simpliciter et secundum omnia quae includit, sed

secundum quod homo St n.

187쪽

52. Propositio . . Virgo Maria vere et proprie est mater Dei. - De fide, ex Conc. Ephes. et Constantinop. II. 1)PPOD. I. a Scripturae loca, in quibus Claristus, Dei Filius Rom. 1.3; Galat. 4. 4j, et ipS Deu Supremus ae aeternus Rom. 9 5 , dicitur factus si ex emine David secundum carnem , si ex Judaei Secundum carnem , si factus ex muliere is,

ostendunt ipsum Verbum divinum vera generatione humanam naturam in tempore accepisse atqui haec per B Virginem facta sunt, quod omne fatentur ergo B. Virgo Deum Verbum inhumana natura Vere generavit, et egi Dei genitrix.

Major patet ex ipso usu loquendi. Si enim persona ista divina

earnem humanam non accepi8Set per Veram generationem et propagationem ex parenti Sub Stantia, Sed alio modo V. g. per

creationem aut per Ssumptionem humanitatis jam formatae forsan homo esset minime ver tune Verum esset, Filium Dei et ipsum Deum factum esse ex Iudaeis, laetum ex semine David, factum ex muliere haec enim omnia non de ipso divino supposito sed tantum de ipsius humanitate tune vera essent. AEL

II. otius antiquitatis Christianae suffragium pro nostra doctrina declarant non tantum fidei defensores contra Nestorium scribentes ac praecipue S. Cyrili Alex. Sed et ipsi haeresiarchae fautores Joannes Antiochenus et heodoretus. - Prior ille didit in epist. 1, ad Nestor.), uino nomen i Dei genitrix nemo

doctorum ecclesiasticorum repudiavit. Nam et plures eo usi sunt, iique celebres et qui uSi non Sunt, utentes non reprehenderunt s. Ita et heodoretus de haeres. l. 4 c. 12), g Antiquissimos orthodoxae fidei praecones secundum apostolicam traditionem docuisse, Matrem Domini dicendam credendamque esse Dei genitristem, clarum est . - Τestimonia quaedam antiquOrum, qui doctrinam no Stram declarant, reseri letavius, . c.,

1 Coue Ephes. cau. Si quis non confitetur, Deum esse veraciter Emmanuel, et proptere Dei genitricem Sancta ut Virginem ... a. S. Deu-ginger, D. 3). Et Cone Constantinop. II, an 6, u Si quis busive et non vere Dei genitricem dicit sanctam gloriosum semper Virginem Marium.... aut si quis hominis e uitricem vocat aui, aut Christi genitricem, utpote Christo uou existente Deo, et uou pucialiter κυριως et saeuudum veritatem Dei genitricem audem confitetur, ob id quod ante saecula a Patre genitus Deus Verbum iu ultimis diebus ex ea incarnatus et nutus est, utque ita pie auctam Chalcedoueusem syuodum Dei genitricem eam conliteri, talis uuatbema sitis DeuZiuger u 1 IIJ. s. an. 2.

188쪽

164 DU VERBO INCARNATO c. 5 nn 6, Sqq. Ita V. g. S. Dionys AleX. in epist synod ad Paul. Sam.) uomodo tu dici hominem eximium Christum, et non Deum verum existentem, et adoratum ab uni Versa creatura cum Patre, et Spiritu Sancto incarnatum e saneta Virgine,

et Dei genitrice Maria Τ S. Athanas quoque orat. 4 dicit Verbum, si assumpta carne de Virgine Dei genitrice Maria

hominem esse factum D.

III Ida est vere et proprie Mater Dei quae vere Deum genuit; atqui Beata Virgo vere eum genuit, qui dum generaretur Vere erat Deus humana et enim natura Christi nulla duratione tem poris ante sui cum Verbo unionem exstitit, sed semper habuit subsistentiam divinam supra n. 42); ergo. Dico I. Etsi mater meri hominis non producat animam filii, producit lamen corpu8, quod est naturae humanae elemen tum essentiale atqui . Virgo nihil divini produxit ergo non

est mater Dei. Resp. Dist. n. Non produxit ipsam divinam naturam, conαοῦ divinam perSOnam, Subd. non produxit primo et simpliciter loquendo et quoad naturam divinam, conc. ab aeterno enim generatur Verbum a Patre non produxit divinam personam inhumana natura, nego. SSentiale ergo aliquid totius compositi

concreti Christi, qui est Deus produxit Maria. Dices: Mater Omnis ejusdem est naturae cum filio, eoque prior atqui . Virgo est posterior Deo, nec habet divinam

naturam ergo non potest eSSe mater Dei.

Resp. Dist. o. Si unam tantum naturam habet filius, cone. si duas habet natura et nativitates, subd. mater habet naturam quam filio communicat, et Secundum eam St pS prior, Onc.

secundum alteram naturam, esto.

CAPUT QUARTUM

D Filiationes Christi

53. Praenotunda. - Ι. Jam vidimus, Deum Verbum ilium esse B. Mariae Virginis nunc inquirendum est, utrum Christus homo sit Filius Dei naturalis, cui scilicet jure nativitatis paterna haeredita debetur, an tantum adoptiVUS, Seu X traneu qui per gratiam ad haereditatem assumitur adoptio enim a juriscon-

189쪽

DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERIO 165 sullis deliinitur Personae extraneae assumptio gratuita adhaereditatem D.

ΙΙ. Christum ut hominem esse tantum Filium Dei adoptivum, non vero naturalem, locuerunt Ad Optiani, qui et Feliciani a Folici episcopo Urgellitano dicti Sunt. Hic enim una cum Elipando archiepiscopo Oletan labente dec VII istum errorem in Hispaniam intulisse fertur. Iuxta aliquo theologos catholicos v. g. VasqueZ in xΡ. d. 89 cc. 1, Sqq. a plurimos scriptores acatholicos, Felix et Elipandus voluerunt tantum humanam Christi naturam in abStracto con Sideratam nempe ut distinctam a Verbo et quatenus Ornatur gratia Sanctisse ante esse adoptatam. Hae doctrina, etsi salsa et improbabilis adoptio

enim perSOnam. non naturam re Spicit), Ora SSet haeretica, et ex Scholasticis eam tenuerunt Durandus et saltem ut probabilem, Scotus, quin tamen negarent hunc hominem Christum esse vere Filium Dei naturalem. Auctores autem communiter tenent, Felicianos docuisse hunc hominem desum Christum in concreto esse Filium Dei adoptivum tantum cujus Oetrinaecon Sectarium evidens esset, duas esse in Christo personas, id

quod Adopliani, utpote in Nestorio jam damnatum, aperte

asserere non Sunt auSi. f. Fran Zelin theS. 38 n. I; Perrone,nn. 399 sqq. - Damnati Sunt Adoptiani in pluribus conciliis, praesertim vero in Francosurdiensi a. 794 sub adriano ΙPapa cf. Den Zinger nn. 253, Sqq. , ae eorum doctrina habetura Catholicis ut haeretica.51. Propositio Christus ut hic homo se haec hypostasis subsistens in natura humana est Filius Dei naturalis. Prob. I. Ex Om. 8. 32, ui etiam proprio Filio non pepercit, Sed pro nobis omnibus tradidit illum . is logo Christus vocatur Filius Dei proprius secundum naturam illam ipsam, in qua traditus fuit atqui secundum humanitatem raditus fuit ergo Christus etiam secundum humanitatem est Dei Filius proprius et non adoptiVu S. II. Ex S. Irenaeo l. 3, c. 20 Christus laudando Petri consessionem Matth. 16. T), u manifestum fecit, quoniam filius hominis hic est Christus Filius Dei viviis. Et S. Athanas. l. de Incaria contra pollinar. Falluntur qui dicunt alium esse silium, qui passus est, et alium, qui non Si passu D. Ita . Greg. Nag. epist. l ad Cledon. Si quis duos induxerit filios,

alterum ex Deo et Patre, alterum ex matre, non autem unum et

190쪽

166 D VERBO INCARNATO eundem Lis ab ea filiorum adoptione eXcidat, quae recte credentibus est promissa n. Saepissime Vero S. Cyrili AleX., qui V. g. dicit ho m. paseli. 8), si Filium unum, Solumque Secundum earnem agno8cen eum, qui homo factu est, Christum, ac Iesum nominat Apostolus, ebr. 3. Ju. Alia apud PetaV. l. I,

C. 2.

III. De fide est contra Nestorium, unam tantum esse in Christo personam atqui ex ad Optianismo Sequeretur, e8Se in Christo, praeter personam diVinam, per Sonam etiam creatam ergo ejiciendus est adoplianiSIDUS. Prob. in Adoptio est assumpti perSonae extraneae ad haereditatem atqui sola persona creata Si extranea De I ergos liatio adoptiva importaret in Christo praeter personam diVinam,

perSOnam etiam creatam. Perrone, D. 407.

V. Hoc argumentum proposuit Onc Francosurd. Dengin-ger n. 256 , si Si ergo Deu verus est qui de Virgine natus est, quomodo tunc potest adoptivus esse vel Servus Deum enim nequaquam audetis confiteri servum vel adoptivum et si eum

propheta SerVum nominaSSet non amor ex conditione servitutis,

sed ex humilitatis obedientia, qua factus est Patri obediens

55. Obj. 1. Quando justi dicuntur Rom. 8. 17 si Ohaeredes Christi s et ipse Christus vocatur ib. v. 29 si primogenitus in multis fratribush, filiatio io minis Christi ustorum filiationi assimilatur atqui just0rum silliatio est tantum adoptiva ergo et siliatio Christi homini S. Resp. Dist. s. Filiatio justorum et filiatio Christi hominis

assimilantur quoad bona haereditaria, nempe ipsam beatitudinem Supernaturalem, conri quoad jura circa hanc haereditatem, et quoad gradum quo obtinetur, nego ClariSi ergo si tanquam filio in domo sua n Hebr. 3 6 haereditas debetur jure nativitatis, nec locus est adoptioni ut alii vero, qui sunt extranei, ad haereditatis participationem aliquam admittantur, requiritur gratia et favor, nempe donum gratiae habitualis quae ipsis proinde non autem humanitati Claristi, est gratia adoptionis.

Obj. 2. Ex Patribus, a S. Irenaeus adv. haeres. l. 3, c. 21

SEARCH

MENU NAVIGATION