장음표시 사용
191쪽
do Christo dicit u ui Filius Dei est, filius hominis factus est commixtus Verbo Dei, ut adoptionem percipiens fiat Filius Dei in graeco ut Om Verbum capiens et adoptionem aestipiens Filius Dei fiat is, item S. Hilar. de rin. l. 2), si Ita potestatis dignitas non amittitur, dum carnis humilitas adoptatur is, ac DS Aug. de praede St. Sancti. c. 15), in gratia sit ab initio fidei suae homo quivis chri Stianus, qua gratia homo ille ab initio suo saetus est Christus is demum d S. Cyrill. dial. 3de Trin.) Formam nostri Similem Subi en S, tanquam unus ex nobis in filium adseri plus est Dei, ad Oplatu nobiseum θετος υ ετ ηαωυ et propter nos ille Veru et germanu S. ut et nos propter ipsum filii simus, gloriae illius, quae naturam Superat comprehensores ac participes atqui hae loea manifeste significant, Christum hominem esse Filium Dei adoptivum ergo. Resp. - Α a Etiam in vetere versione latina, Obscuritatem omnem tollunt verba immediate Subsequentia a non enim poteramus aliter incorruptelam et immortalitatem Iercipere nisi adunati fuissemus incorruptelae et immortalitati ... ut filiorum adoptionem perciperemus D quae mani se Si tractant de nostra,
non de Christi adoptione. - Db Supposita genuinitate textus plures AEnim legunt, in adoratur cf. citent rup, thes 39, p. 691) non Christus ipse, sed humanitas dicitur adoptari eo quod assumitur ad unionem cum Verbo. - Αὐ c eadem sit reSpon Sio es. S. I hom. 3 qu. 23, a. 4, ad 2 Ad, Significatur quidem hoc loco homo Christus propter no non generatione humana Sed positione aliqua factus θεto: Filius Dei illa vero positio Seu libera actio Dei, juxta constantem S. Cyrilli doctrinam contra Nestorium, non est ylia quam uni hypo Statica, qua aeternus Dei Filius in tempore actus est homo, quin desinat, etiam exiStens homo esse Deus et Filius Dei naturalis. Cf. Fran-Zel in theS. it. Schol. 1 99 36 1, Sqq. l. Obj. 3. Admissa propositione nostra, admittenda SSet propo- Siti alia aequivalens, u Christus ut homo est Deus atqui haec propositi est falsa ergo et nostra. Resp. ego Maj. Neque enim docet propositio nostra Chri-Stum ut hominem sensu reduplicativo seu secundum humanitatem, SSe Filium Dei naturalem, sed tantum sensu specisicativo hunc hominem Christum idest hane personam divinam habentem quoque humanam naturam esse Dei Filium. 56. DS Ratio cur hae hypostasis subsistens in natura huma-
192쪽
168 DE VERBO INCARNATOna, hic homo Christus sit Filius Dei naturalis, sane illa est ait Franget in p. 356), quod Vere et proprie adde persona, etiam dum est homo generatur a Deo Patre per communicationem naturae non quidem humanae sed divinae ae proinde ut notat idem p. 363), si Spiritus sanctus incarnaretur non esset Filius Dei naturalis licet tunc dici posset Filius hominis C s. S. hom. 3 qu. 32, R. 3 qu. 3, a. 5 ad 1. - Perstringit Frangelin,pp. 356, Sqq. nonnullo theologo Catholicos v. g. Suare et
Vasqueg), qui distinguendo inter filiationem et generationem passivam putarunt Christum hominem Dei Filium naturalem
esSe, non tantum propter aeternam generationem personae ipsius a Patre, sed etiam formaliter Secundum suam humanitatem, si non quidem quatenus e St natura, Sed quatenus Si substantiva unione per Verbum ipsum sanctificata, et inde jus habet ad haereditatem divinam . Ex hac vero sententia, ut liquet, Christus esset filius naturalis totius rinitatis id quod S. ho-mas rejicit dicendo 3 qu. 32 a 3 , si uamVi Secundum humanam naturam Christus sit creatus, et justifigatus non iam sin debet diei filius Dei neque ratione creationis, neque ratione justificationis, Sed solum ratione generationis aeternae, secundum quam est filius Patris solius ; et ideo nullo modo d6bet dici Christus filius Spiritus sancti, nec etiam totius rinitati D.
57. Sola oliv. - uic quaestioni annectuntur aliae, nempe utrum, vel quo sensu, Christus dici possit 1 praedestinatus, 2. Servus Dei 3 creatura. Cf. Frangelin thes 38, scholia 2 3. l. Primae quaestioni OceaSionem dat locus Rom. 1 4, ubi de Christo dicitur, juxta Vulgatae lectioinem, et myraedestinatussis Filius Dei in virtute s. In graesto autem textu habetur, του
Grae eis v. g. S. O. Chrys. Theodoret. Τheophylaci. et inversione Syriaca redditur, si qui demonstratuS, aut declaratus,
aut cognitus est Dei Filius . Ita etiam interpretantur locum Eslius, oletus, Beelen, illot alii vero, ut Frangelii post plures Patres etiam graeeo et cum ipso Protestante is hau Sen, Sen Sum Vulgatae ut genuinum habent. Sed, qui quid sit de grammatica et exegesi hujus loci, certe usus dicendi Christum esse praedestinatum jam diu ab ipsa Tertulliani aetate in Ecclesia latina invaluit, et videndum est, quo sensu intelligi pOSSit. 1. Praedestinatio est praeordinatio operis supernaturalis in mente
193쪽
DE IPSO INCARNAΤIONIS MYSΤERIO 169divina, et quidquid sit in tempore praeordinatur a Deo cum ergo incarnatio facta sit in tempore, ipsa incarnatio, Seu hoc opus in complexu, si ut Filius Dei sit homo et homo sit Filius Dei , et hoc compositum si Christus o seu et Verbum incarnaliam n dici potest praedestinatum. - Ιtem 2 ipsi humanitati Christi per se spectatae praedestinata est gratia unionis Seu elevatio ad unionem hypostaticam. - . Ipse Christus secundum humanam naturam, seu hic homo, dici potest ad gratiae creatae dona et ad gloriam coelestem praedestinatus dummodo intelligatur beneficium non Verbo assumenti sed naturae assumptae collatum). - . Christo autem secundum hypostasim dici nequit praedestinari filiatio divina est enim ista hypostasis Filius Dei ab aeterno, non ex Patris Ordinatione aut en eligio Sed necessario. - Quando ergo Christus digitur praedestinatus
Filius Dei, hoc intelligi debet de praedestinatione ipsius incarnationi Operis in complexu, quippe quod per gratiam Dei sactum est. Si ver homo Seu persona, non opuS, Putatur praedestinationis subjectum, persona seu homo debet accipi vage ut suppositum hujus humanitatis, quin determinetur utrum Suppositum divinum an humanum sit. Istam tamen explicationem re satis artificiosam is dicit esch n. 180, qui hoc statuit principium re praedestinata esse omnia opera Supernaturalia, quae in incarnatione saeta Sunt nullo modo praedestinationem cadere in personam Verbi ut talem Christum ver ut hominem posse dici praedestinatum ad Omnes gratias, quae unionem hypostaticam sequuntur D.
P. Seruus dici potest vel ratione perSonae Vel ratione naturae, secus ac si filius is qui dicitur tantum ratione personae ut post S. ho m. 3. qu. 23 a. 4 ad 3, notant Frangelin, illos, et:). Servia hypostatice seu stricte sumptus definitur Le Grand diss.10 C. 4 , si perSOna non ingenua, quae alieni juris Si non sui, quaeque nullum per se jus habet ad domini haereditatem . Ser-Vu ratione naturae, aut dictus late seu adjective, ut loquitur Franget in , est ille qui habet naturam ab alio dependentem cui obedire tenetur ut subditus. - is positis, apud Catholicos constat, Christum hominem utpote Filium Dei naturalem, OneSSe Servuin Dei proprie aut hypostatice, id quod damnavit in Adoptianis Cone Franeo surdiense cit. n. 51 IV . Dici autem potest Christus servus late seu adjective, propter naturam Ser-Vam et inferiorem. in qua ipse citra inaequalitatem suppositi)
194쪽
170 DE NERBO INCARNATO exhibuit Deo submissionem et Obedientiam. - Censet vero Frangelin, nomen substantivum servus, quum adsignificet sempetiypostasim, non esse frequentandum de Christo sine explicatione.
B. si Creatura et creatum dici potest dupliciter quod simplieiter immediate vel mediate est productum ex nihilo quod per aliquam actionem coepit esse non Simpliciter sed hoc aliquid. Sensu priori sola humana natura Christi per se spectata est et
dici potest creata ac creatura, non autem ChriStus... Se DSU O- steriori Christus mi maliter ut Christus sive ut homo est, Sine dubio est creatus et creatura neque enim ante incarnationem erat Christus aut homo, formaliter ut Christus et homo, quam-Vi ab aetern esset hypostasis quae in tempore facta est Chri-Stu homo. Frangelin, p. 370.
D Duplici Christi Voluntat et operatione 58. Praenotrinstri. - . Unicam tantum in Christo voluntatem et operationem admittebant Onothelitae ac praecipue
saee. VII tres patriarchae orientales, Sergius ConStantino p., CyruS Alexandr. Athanasius Antiooh. Vid. Perrone. n. 448, Sqq. ΗOIZelaia, Ian. 220 Sqq VOX Ver si voluntas ii significare poteStvel potentiam seu facultatem, vel istius facultatis actum. Et
tum voluntatis humanae, non autem ipsam facultatem negaSSe. Juxta communem tamen Sententiam, isti haeretici tum actum tum assultatem negaverunt dicentes esse in Christo unissum Operationum principium, scilicet Solam voluntatem divinam, quae animam immediate, perque animam corpus moveret aductiones, ita ut una pariter esset operatio, a Verbo tanquana fonte profluens, et per animam corpusque tanquam per mera inStrumenta transiens, et in externum usque pia se effunden S. Cf. Pet3V. l. 8, c. 4-6 Frangelin thes 40. - Hic error qui
aequivalenter damnatus fuerat in definitionibus contra Eutychiano editis, nominatim proscriptus est in duplici Synodo Romana, Sub Martino I Den Zinger nn 211 - 218 et sub Aga-
195쪽
thone Den Zinger n. 235ὶ ac deinde in Cone Constantinop. IIIan. 680 1 . II. In doctrina proinde catholica facta distinctione inter principium quod et principium rho), statuitum 1. Principium
quidem quod vult et Operatur tam secundum divinam quam secundum humanam naturam, Si una hypostasi divina, Verbum Dei. - . Alvero a principium quo remotuin operationis Christi, Verbi incarnati, duplex est natura scilicet divina et humana, quibus respondetra duplex principium quo roaeimum, ita ut voluntas divina Christi sit communis, una numero et eadem quae est Patris et Spiritus Sancti, contra Vero voluntas humana sit propria uni personae incarnatae, et nativam suam activitatem et Operationem humanam habeat. - Itaque Deus Verbum ipse subsistens in divina natura operabatur et Operatur humanitus non quidem per divinam sed per alteram humanam suam naturam et hic homo Jesus exstans in humana natura operatur divina in unitate cum Patre et Spiritu Sancto, non
Sane per humanam naturam Sed per alteram Suam naturam divinam, qua unum est cum Patre et Spiritu Sancto. . . Ex duabus Operationibu non componitur una Operatio, ut quandoque loquebantur monothelitae Sed ambae manentes in confusae uniuntur, quatenus Unu eS Operan divina et humana, et ambae sunt Operationes unius hypostaseos isset secundum aliam et aliam naturam n Fran Zelin, i. g. n. II.
59. Propositio. Duae sunt in Christo voluntates et duae pariter operationes. divina scilicet et humana. Prob. I. Juxta Scripturam sacram Christus satisfecit pro
peccatis nostris Eph. 1. T) fuit Obediens Philip p. 2. 8), dona supernaturalia meruit nobis Eph. 1. 3), sibi autem exaltationem et gloriam corporis Philip p. 2. 8ὶ atqui nisi habuit
Christus, praeter voluntatem divinam voluntatem etiam humanam perseete liberam, non potuisset actus hujusmodi licere, quos cum in serioritatem in agente exigant divina voluntas elicere nequit ergo.
t u Duas naturales voluntates in eo Christo , et duas naturales operationes indivise, tu convertibiliter, inseparabiliter luconfuse seeundum sanctorum Patrum doctrinam similiter praedicamus; et duas naturales voluntutes non contrarias, ubSit,... sed sequentem ejus humanam voluntatem et non resistentem vel reluctantem, sed potius et subjectum divinae ejus atque omnipote uti Volutituti Deu ginger n. 238).
196쪽
172 DE VERBO INCARNATOII. Si est in Christo voluntas alia distincta a voluntate Patris, dicenda est voluntas humana divina enim voluntas est tribus personi communis atqui docet Scriptura esse in Christo voluntatem a voluntate Patris distinctam ergo. Minor constat ex pluribus locis ita Matth. 26. 39, si Pater
mi. . . non Sicut ego Volo, Sed Siqui tu G Luc. 22 42, Pater, ...
non mea voluntas, Sed tua satis; O. 5. 30, α Non quaero voluntatem meam sed voluntatem ejus, qui misit me bid. 6 38 si Descendi de coelo non ut faciam Voluntatem meam, sed voluntatem ejus qui misit me ebr. 10. ex Ρ8. 39), si Scriptum est de me, ut faciam, DeuS, voluntatem
III. Patres hanc duplicem in Christo operationem 4 manifeste Supponunt, demonstrando ex ipsa illa operationum distinctione, a Christum esse Deum et hominem ita S. Ignat. , JUStiri. Iren. , et j in ipso duas naturas esse inconfusas ita SS. Basil. Cyrili Alex). - Ιmo 2 diserte negant quasdam Christi actiones divinitati tribui posse v. g. S. AthanaS.,
BaSil.). - . Occasione verborum Christi, si Pater, si fieri poteSt. . . , distincte asserunt duplicem Christi voluntatem. Ita S. Athanas. de incarnat.), Duas hic voluntatus Stendit, unam videlicet humanam, quae est carnis propria Dalteram divinam . Et S. Greg. Nyss epist ad Imper. inter et Conc VIJ, si uoniam igitur alia est voluntas humana, alia divina n. Vid. Perrone, in. 461, 462.
IV. Catholica doctrina definita in Conc Chaleedonensi contra Eutycheti, statuit duas esse in Christo naturas id quod mora Othelitae ipsi aperte negare non audebant atqui in hac doctrina includitur veritas duplicis operationis et voluntatis
natura enim desinitur, si Operationum principium , et receptum est axioma, si ubi nulla est operatio, ibi nulla est natura n ergo. - O argumento plures Si sunt Patres V. g. S. Leo, S. Agatho, S. Cyrili Alex. f. Petav. l. 8. c. 1. V. Si in Christo esset una duntaxat operatio, ea vel Simplexe88 et Vel composita atqui utrumque repugnat ergo in Christo non est una duntaxat operatio. Prob. in per partes. - 1. Operatio simplex esset vel divina
Vel humana atqui a si dicitur divina, cum divina operatio Sit totius Τrinitatis, dicenda esset ipsa rinitas paSSa et mortua, quod esSet haereticum; nec humana dici potest Christus
197쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERIO 173 enim quaedam v. g. Sanationem Servi Centurionis patravit, quae naturam humanam Xcedunt. 2. Si vero Operatio digitur compo Sila, Sequitur, eam eSSecreatam simul et increatam item Christum neque Deum neque hominem esse sed aliquid miStum. - PetaV. l. c. c. 7 n. s. Solvuntur hjectiones
60. Obj. . Christi verba Matth. 26 39 Si possibile est,
transeat a me calix iste , Secundum OStram doctrinam, humanam in Christo demonstrant voluntatem atqui talis voluntas contraria fuisset voluntati divinae de crucis morte a Christo subeunda ergo non est admittenda. Resp. Dist. Mai. Demonstrant in Christo voluntatem, seu potius voluntatis assectionem inefficacem et conditi natam ut liquet ex verbis subsequentibus, si Verumtamen non sicut ego Volo, Sed sicut tu n), cone. Volitionem efficacem et proprie dictam, nego.
Nego in Dicit enim Christus v. 42), a Pater mi, si non potest hic calix transire nisi bibam illum fiat voluntas tua . Volitiones ergo efficaces ChriSti homini prorsus conforme erant voluntati paternae. Neque huic olitioni Simpliciter repugnabant volitiones inefficaces quibus Christus mortem effugere Optabat
hane enim mortem, quam Pater uti medium redemptionis humanae decrevit, nolebat Christu non Sub hac ratione, Sed praecise ut malum naturae tantum et Patri Omnino acceptum fuit, ut humana Christi voluntas ejusmodi actu Si humanae naturae apprime convenientes, eliceret. f. Pe Sch, D. 51.
Obj. 2. Ex Patribus, a vulgatus Dionysius epist. 4 ad Caium)dicit u Quoniam est Deus factus homo, unam quamdam dei- Virilem operationem θεαυδρικη ἐυεργεια, nobis exhibuit , b S.Cyrili Alex. l. 4 in Jo. de Christo filiam Iairi suseitante dicit,
uiam nempe omnipotenti suo jussu, ut Deus, et rursus tactu Sanctae carnis, ViVificando, unam et cognatam per ambas naturas ostendit Operationem , c S. Greg. ySS. contra Eunom. , orat. 5 docet Verbum in assumpta carne ita humanam salutem consummaSSe sim propria Sit carni perpeSSio Dei autem Ope
ratio , item i)S. Athanas. Orat. 4 contra Arianos et S.Cyrili. Alex. dial de Incarn. dicunt Dei Verbum humanitate velut instrumento usum esse, im e et Honorius P. in litteris ad
198쪽
Sergium alis unam tantum docuit voluntatem in Christo
Resp. Dist. Anteced Persingula. Ad a Dicit Dionysius esse
in Christo novam deivirilem operationem, conssi unam Operationem nego haec enim VOX Una n rejecta est ut textus corruptio
in Cone Lateran . Sub Martino , can. 15 DenZinger n. 216j. Sed hoc omisso, iterum dist. Dicitur una theandrica operatio, propter unitatem principii qu0d, Seu Suppositi operantis, qui est DeuS-homo θεαυδρος), Onc. Propter Unitatem principii quo, aut propter consu Sionem duarum naturarum Operationum in unam nego. Ex monothelitis, omni Christi operatio theandrica fuit, vel quia composita et contaga ex duabus, Vel quia simpliciter divina transiens per humanam naturam inertem et nihil operantem Catholici autem distinguunt in Christo triplicem oporationem pure divinam, qua V. g. ChriStu Centurionis gervum absens sanavit 2 theandricam proprie dictam seu mi-oetam , quam scilicet exercet Verbum diVinum per humanitatem, vitam v. g. vel visum tactu re Stituendo, . humanam, uti v. g. come Stio, quae tamen ratione perSonae divinae operantis, dici potest lato sensu theandrica . s. Fran Zelin, p. 392, Sqq. Ad b Ita ob unitatem suppositi, et duarum operationum concursum ad unum effectum, cone. Ob unitatem principii quo, nego ut liquet ex ipsi verbi Objectis. - Α o Carnis perpessio tribuitur personae divinae, quae per humanitatem Suam patitur, cone. tribuitur naturae divinae, nego. - Ad d Verbum usum est humanitate sua ut instrumento inanimato nego ; ut instrumento animato, subd. conjuncto, ideoque carente propter unitatem suppositi operatione propria moraliter distincta, const. Operatione propria phySic distincta carente, nego. Quod illustrat Τheorianus dial ad v. Arm. apud Hurter,n. 559)exemplo gladii candentis si Nam is pariter et secat et urit, estque dubio procul ustio non ferri, Sed ignis, Secti vero non ignis, sed ferri: et diversarum naturarum actione Sunt usti et sectio, sed propter unionem non ignis tantum eSSe dicimus hanc ustionem, sed etiam ferri. 3 C s. S.Ilio m. 3 qu. 19, a. 1, ad 2. - Α e Docuit Honorius duas Christi voluntate e Sse unam consensione morali ad excludendas nempe, propter Sergii repraesentationem dolo Sum voluntates contrarias et invicem pugnanteSin ChriSto),conc.,
vel transeat dubitant enim aliqui de epistolarum integritate);eSSe unam phySice, ego in Secunda enim ad Sergium epistola
199쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERIO 175 docet universim onorius, unam quamque naturam propriaS habere operationes. Cf. Franget in thes 40 Schol. Obj. 3. Christus unus est volens et operans atqui ubi est unus volen et Operans, una est voluntas et operati ; ergo. Resp. Dist. Mai. Christus unus est volens et operans ut principium quod conci ut principium quo neg0. Dist. in Est una voluntas et Operatio, ubi unum est principium qu et una natura, conss. Aliter, nego.
De Actorations Christi 61. Prinnotiones. - . Adoratio, generatim Sumpla, Si estificatio excellentiae alterius, et propter illam, Ostrae erga eum submissionis. Quare in adoratione tria requiruntur : 1 Actus intellectus, excellentiam alienam apprehendentis 2 actus Voluntatis eamdem approbantis, seque ei subjicientis 3 actus protestativus excellentia alienae, et submissionis propriae ad illam, ut in hominibus capitis inclinatio, genufleXio, etc. II. Adoratio dividitur 1. in civilem et sacram Adoratio tollis est actus subjectionis, qui elicitur ad profitendam aliquam eaecellentiam naturalem et politicam sic Genes. 23.12, Abraham filios Heth adoravit, sic adorantur Reges Superiores, etc. Adoratio sacra seu religiosa de qua sola inquirimus est ea, quae aliqui exhibetur propter aliquam supernaturalem eae cellentiam, et haec propter excellentiae diversitatem triplex est, nempe latriae, dulia et hyperduliae quas voces post S. Augustinum de rin. , t l, c. 6 re et adhibent theologi ad tollendam ambiguitatem vocisis adoratio , ut satentur ex ipsis Protestantibus Leibnit get ossius apud Perrone, si de Cultu Sanctorum , n. 12 .
Hae autem nomina non tam Spectantur Secundum Sen Sum
grammaticalem utrumque enim vocabulum, latria et dulia, graece significat servitutem j, quam Secundum Sum, e quo latria est adoratio, quae soli Deo exhibetur propter insinitam ejus eaecellentiam : et hi cultus strictius Oeatur adoration dulia vero est adoratio, quae Sanctis exhibetur propter eorum gratiae et gloriae supernaturalem sed creatam persectionem et aeceia
lentiam; hyperdulia demum est adoratio. quae soli B. Mariae
200쪽
476 DU VERBO INCARNATO Virgini exhibetur propter eximiam ejus supra omnes alia creaturas praee minentiam; unde hic cultus media inter latriam et duliam, licet ab hac posteriori non specie disser Sed solo gradu.Dividitur adoratio 2. in absolutam et relativam. Adoratio absoluta est ea, quae exhibetur alicui propter excellentiam quae ipsi inest sicut divinitas est in Christo, aut sanctitas in Beatis. Adorati respectiva seu relativa est ea, quae exhibetur alicui propter excellentiam quae non ipsi ne St, Sed alteri, quem aut simpliciter repraesentat ita V. g. venerantur imagines Christi et unetorum , aut quocum relationem connexionis moralis habet ita coluntur reliquiae et vasa Sacra . - id Bellarm. , de Ecclesia triumph. l. c. 12. III. Objeetum adorationis triplex distingui potest, scilicet formale, materiale, manifestationis. - . Objeetum formale est excellentia ipsa, propter quam adorati elicitur. - . Objectum materiale est id ad quod immediate terminatur adoratio Tribuitur autem objecto immediato ad ratio, vel a quia identificatur cum X cellentia, propter quam ad Oratio desertur ita Deus identificatur cum divina excellentia vel b quia in istodirecto Objecto excellentia est per modum Ormae propriae isti Sanctitas, Sapientia, etc. in spiritibus creatis vel e quia directum illud objectum substantialiter conjungitur cum ea re in qua excellentia residet ita corpora Sanctorum viventium beld quia directum illud objectum cum re in qua residet Xcellentia conjungitur non substantialiter sed tantum extrin Seca habitudine et unitate quadam moralici ita imagines et reliquiae. Ultima hae adoratio, ex dictis, est tantum relativa, in aliis RSibus est absoluta. Cf. Frangelin, hes. 45. p. 456. - . Objectum manifestationis a Stentrum t. 2, p. 738 definitur u illud in quo et per quod objectum formale seu excellentia praesens menti SiStitur is cita v. g. per re creatas divinae persectiones Sapientia, misericordia, bonitas, etc. nobis notiores sunt; sed praecipue hoc fit in incarnatione, tum scilicet per totam Verbi incarnati humanitatem, tum per singula quaSdam parteS. HUS V. g. Vulnera, Sanguinem), tum demum per Specialia quaedam my8teria v. g. nativitatem, agoniam . - ΗiS OSitis, inquirendum est 1. de ipsius hominis Christi ejusque humanitatis Sacrae adoratione, deinde . de humanitatis hujus partium singularium ac nominatim Sacratissimi Cordis cultu.