장음표시 사용
231쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERI 207Praecepta legis naturalis, non habuit quidem Christi voluntas libertatem ea violandi, imo ne potitit ii postea, n. 99, dicetur)interius allidi aut tentari ad eadem violanda neutrum nil perna ille re potuit Verbum divinum in sua humanitate Libere autem nolebat et rejiciebat Christus actus legi contrarios V. g. ad Orandi creaturam), quo suggerebat extrinsecta tentator PaetuS-que legi consorines libere et meritori praestabat ut dicetur paragrapho sequenti). - . Inter res praeceptas lege divina positiva, solet numerari mors Christi, qua homines redemit. Utrum verum fuerit praeceptum moriendi, mox videbitur. Interea disiendum est, Christum liberum fuisse in morte Obeunda, nam a cille in morte obeunda liber suit, in cujus voluntaria potestate erat ipsa separatio animae a corpore atqui non tantum vulnera et verbera, Sed et ipsa separati animae a corporis erat
in Christi potestate Hebr. 12. Proposito sibi gaudi sustinuit crustem n cis. 3. , u Oblatus est quia ipse voluit ;JO. 10. 17 18, α Ego pono animam meam, ut iterum Sumam eam. Nemo tollit eam a me, sed ego On eam a me ipso. Et
potestatem habeo ponendi eam ); ergo Christus liber fuit inna Orte subeunda. - Patres idem declarant in commentariis de his textibus et alibi. Ita v. g. S. JO ChryS in Hebr. 12.2, Licebat ei nihil pati, si voluisset, et potestatem habuit, si
voluisset, crucem non adire D. Ac S. Hieron. in Is 53. Onenim necessitate erucem sed voluntate Sustinuit n. Cf. PetaV., l. 9 C. , n. 6, Sqq. - ChriStu nos redemit morte sua
non quatenus sui physica sanguinis effusio sed quatenus fuit actio satis saetoria et meritoria atqui ad satis actionem et meritum requiritur libertas ergo C s. Fran Zelin l. c.
2. Quomodo e lieanda sit Christi Libertas 93. I. Difficultas hujus odi non est, 1 quomodo Christi liber-las congilianda sit cum ipsius actuum praeeognitione a Deo per Omniscientiam, a prophetis per revelationem divinam, ab
ipso Christo per scientiam beatificam et insus an : nam a haec dissicultas non de Christi solius sed et de aliorum hominum actionibus liberis etiam valet; et praescientia ista ut dictum
est in traci de Deo no nia. 62 sqq. J, non causa aettones liberas, sed ordine logico et in veritate Objectiva supponit eas tanquam objectum suum. Cf. Frangelin, l. , coroll. 2. - . Nec
232쪽
208 DE VERBO INCARNA TOquaestio est, quomodo Christi libertas universim concili , turcum eius impendantia : impeccantia enim, Sicili in ipso Deo et beatis, non tollit libertatem electionis simpliciter et quatenus est persectio, sed solum excludit impersectionem desectibilitatis, quae est in electione mala Franget in theS. it. n. II). Sedra quaestio est specialis, quomodo humana Christi libertas in certis quibusdam actionibus se ilicet in actionibus meritorus), et nominatim in morte pro salute nostra obeunda consistere potuerit cum impeccabili late ejus. Videtur enim Christus ligatus esse praecepto divino positivo mortem subeundi juxta Jo.
10. 17, 18, u Ego pono animam meam, ut iter Um Sumam eam ...
potestatem habeo ponendi eam, et potestatem habeo iterum Sumendi ea in Hoc mandatum accepi a Patre meo n. Difficultatem sic proponit Hur ter n. 564 Christus in obeunda morte vel sui liber vel non sui liber. Si non sui liber, mors ejus non sui meritoria et ita corruunt praecipua theoremata de redemptione per Christum si vero sui liber potuis8 et ergo etiam non
mori, con Sequenter tranSgredi praeceptum paternum, quo morserat ei praecepta, ideoque peccare, quod pugnat cum ejus ini peccabilitate. Ergo vel neganda est Christi libertas vel in peccabilitas , Ad solvendam hane difficultatem si quae merito repulatur una e gravissimis Theologiae , ut ait Lugo, d. 26. n. l), viginti sere modi a Theologis excogitati sunt, quorum duo tantum, qui prius exponendi sunt, videntur Frangeli prObabiles licet pluribus aliis theologis probabilior et planior
videtur tertius modus quem praecipue defendit SuareZ. II. In vim modo Patris mandatum antecedenter ad liberam Christi electionem non fuit strictum praeceptum Sed tantum Patris sene placitum, ita ut Patri alle quoque redemptioni modus suisset gratus, si Christus illum elegisset consequenter vero ad liberam Christi electionem voluntas Patris Onditio nata transiit in absolutam, ratum habendo modum a Christo liter electum. Hanc explicationem sequuntur Salmeron, Peluvius, Viva, Hol Zelaia, et plures recentiores RationeS l. Quia in J p illius contraria praecepti rigor si voluntas Christi neceS-sario determinata esset ad servandum illud tanquam nexum nece 8Sari cum amore Dei, et ita quod paradoxi eum est nec Verum Praeceptum SSet, cum praeceptum Sit norma liberae volun tali S. - . uia multi Patres, cum objicerent Ariani, Christum eo ipso quod prieceptum et mandatum accepisset, Patri aequalem
233쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERI 203 non esse, respondebant, a mandata haec SSe con Silia e terna,
quae Pater communicat Filio non praecipiendo Sed generando D verba S. Io Chrys. Τheophylae t. S. Cyrili. S. BaSil. Re praesertim S. Anselmi citat Frangelin, . , p. 442, Sqq.). - . Quia in ipsis Scripturis vox u mandatum D non Semper praeeeptum strietum signi sileat. Haec inter alia exempla tradit Frangelim
a Apud Matthaeum 49 7 8 Judaei dicunt, si Moyses mandavit scribere libellum repudii 4 Christus vero ait, si Moyses permisit vobis s. ordine inverso apud Marcum 10 3, 5 Judaei dicunt,
u MoySes permisit libellum repudii seribere Christus vero appellat praeceptum Quid vobis praecepit Moy Ses'. . . . Ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceytum istud D. - Nominatim re ipsum mandatum n quod Christus a Patre accepit J0 10. 7, 18 refertur ad duo u ponendi animam n et u iterum sumendi eam resumit autem Christus animam potentia et sunctionibus divinae suae naturae, adeoque mandatum quoad hoc non triete seri S intelligitur ergo mandatum ponendi animam merito explieari potest de beneplacito Patris. ΙΙΙ. In ulter concilintioni modo, inor pro Salute hominum Christo praecepta sui ab Solute et anteeedenter, sed tantum quoad rationem genericam. Praeceptum videlicet non determinavit actus in specie Seu Secundum Omnia motiva ex quibus elicienda essent, et Secundum omne gradu intensionis), multo minus in individuo seu Secundum Omnia adjungia tum
interna tum externa loci, temporis, et:). Sic in hac hypothesi in Christi arbitrio fuisset, mortem subire hoc vel illo supplicii
genere, in aetate tenera vel pro vestia, cum majori in Orive asse-ctuum intensione. Haee, quam Suare d. 7 S. 3 n. 9 non improbabilem censet est Solutio Vasque Z Valentiae, essit, Τsamberti et aliorum. Neque valide Objici potest, libertatem hac altera explicatione aSSertam versari tantum circa adjuncta, non circa Substantiam actus. Omnis enim actus qui elicitur quique in concreto existit et ponitur, existit tantum per determinationem in individuo, nec potest fieri actus in genere. Qui ergo liber est circa hanc determinationem in individuo liber est circa ipsum actum in sua substantia, ita ut per ipsum mereri possit, etiamsi actus generi e spectatus non Si in ejus potestate. Imo etiamsi ipse actus, materialiter spectatus et quoad externa adjuncta, in individuo determinatus sit nec amplius vitari possit, tamen, quoad aetus moralitatem, determinali in ultima specie
234쪽
210 DE VEN3Ο INCARNATO adhue pendet ex actu interno et ex libera voluntatis acee platione totum opus liberum et meritorium esse νο test. Sic, quamvis mi ars in determinate ac in genere non sit in libera potestate hominis, martyre tamen etiam cum tormenta et mortem materialiter spectata Vitare non potuissent, libere eligerunt non solum mortis adjuncta sed ip8am mortem in testimonium fidei
id quod videri quoque potest in iis hominibus qui dolores et
mortem inevitabiles tolerant et aeceptant cum magno merit O. At Christus praeterea in Singulis adjunctis in quibus passionem et mortem admisit eas admiSi libere, cum vitare potuisset absque violatione mandali, quippe quod in hae altera sententia Supponitur Renerale, non autem in individuo obligatis ad mortem in his determinatis adjunetis subeundam. IV. Priorem explicationem dicit Frangelii si probabilissimam esse, et saltem quoad praegepta divina positiva lucidiorem et simplissiorem Explicatione vero altera censet melius declarari
posse Christi libertatem in iis actibus positivis quibus legis naturalis affirmantis praedepta implevit: objectum enim illius legis puta praeceptum diligendi hic et nunc Datrem, pauperem
hune sublevandi solet esse magis in Specie et non solum generi e determinatum. Attamen judicio Frangelii haec posterior explicatio, etiam quoad Christi libertalem in morte obeunda, a priori non admodum dissert. In utravis enim explicatione opus expiatorium et proinde objectum mandati paterni non fuit voluntate Patris antecedenti et absoluta determinatum ultimo, sed electioni relictum voluntatis liberae Christi in priori scilicet explicatione quoad ipsum m0dum redemptionis, in altera vero quoad ipsos actus in specie et in individuo determi
V. Tertia eum in Sententia, quam late defendit Suare d. 7 S. 3, n. 1l, Sqq. cum Molina in f, qu 14 disp. 53, edit Paris. p. 378 Bellarua. de justifici l. 5, c. 11, Iertia object. De quibusdam aliis, admittit Christum juxta Scriptura sensum magi Obvium, Verum linbuisse moriendi praeceptum antecedens et ita ab Solute triclum, ut non potuerit quod volebat Lugo, d. 26. n. 102 ab pS dispensationem obtinere, aut citra peccatum omittere Sed docet simul haec sententia, Christum liberum fuisse non tantum circa mortis inevitabilis internas dispositiones et adjuncia extrinseca, sed etiam circa ipsam mortem simpliciter obeundam ; et ad haec concilianda
235쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERIO 21
recurrunt auctores illi ad docti inam S. hornae 3 qu. 47, a. 3, ad 3), ex quo Claristus si in quantum homo, tradidit se ipsum voluntate a Patre insρ irata aliis verbis, recurrunt ad Tatiae divinae insallibilem emicaciam explicatam lamen sensu Moliniano, non Banesian OJ. - Advertunt videlicet thumanitatem Christi, utpote creaturam defectibilem et nuda tenus saltem directe per unionem hypo Staticam physice mutatam, per se habuisse potentiam peccandi, ac impeccabilem non fuisse nisi ex morali necessitate et in Sen Su compo Sit unionis hypostaticae, quatenus nempe fuit humanita perSOnae divinae, quae absolute propter essentialem suam Sanctitatem debebat ei providentiam et regimen ita speciale, ut in Ossaei contineretur et nunquam ad peccatum aliquod deflectere permitteretur. Id vero totum in hac sententia praestitit Deus respeetu humanitalis Christi, non aliter quam respectu aliorum hominum quos insallibiliter et efficaciter movet ad ponenda libere et meritori opera bona determinata, et ad mala omittenda decernendo videlicet ut explicatur in rael de De Uno n. l. de Gratia, . 49 Oceasiones et auxilia illa quae Ope Seientiae mediae certisSi me sciuntur obtentura infallibiliter voluntati liberum consensum. Haec explicatio, admissis principiis Molinianis videtur commendari agilitate sua prae aliis, non tantum quoad mortem in cruce, sed quoad reliquas Christi actione liberas universim. - id. Pegeli nn 317, Sqq.
De affectionihus Corporis Christi 94. Praenotnnda. - . Iam vidimus n. 8ὶ corpus humanum verum et solidum a Verbo assumptum fuisse Vera autem potuit esse caro Christi quin humanis infirmitatibus, dolori, morti, etc. Subjecta SSet imo, cum istae infirmitates in praesenti statu poenae peccati Sint eas a Christo, utpote peccati cujusvis
immuni, abesse debere, congruum videri 9OSSet.
II. De his desectibus in Christi corpore erraverunt errore extrem opposito Corrupticolae et Incorrupticolae, ex Secta ulyclitana Acephalorum. - Tradebant scilicet Corrupticolae, Christum non secus ae alios homines ex necessitate naturae habere
236쪽
212 DE VERBO INCARNATO corpus passibile dum Incorrupticolae e contra duce uliano Halicarnasse do ebant consormius, ut videtur cum doctrinaeutychian de ab Sorptione humanae naturae a divina), Christi corpus impassibile suisse et taliter dispositum ut etiam ab igne ipsi applicat non necessario calefieret, etiam Sectu S miraculo :S. Hilarium Pictavi ensem his haeretici consensis Se sal SO SSe ruerunt aliqui. C s. Franget in thes. 12, schol. 1. III. In catholica doctrina, si spectetur jus debita quidem et con naturalis erat Christo, tum propter dignitatem personae tum propter visionem beatisficam, talis naturae perseelio quae omnem desectum impediret. Si vero . inquiratur de modo quo incarnati revera acta sit, respondendum est distinguendo inter desectus. Alii en in sunt universales seu cuilibet naturae humanae eommunes, qui ut dicit urier. n. 12 naturam humanam rubiginis instar consequuntur, uti mortalitas, passibilitas. te. amu particulares, qui oriuntur ex aliqua causa speciali, vel physica vel morali, cujusmodi sunt plures morbi et infirmitates. Dosset porro catholica sententia Christi humanitatem immunem suisse a desectibus particularibus et qui aliquam indecentiam importarent, uti est corrupti desectibus vero communibus et qui nullam importarent indecentiam et proinde post S. O. Damase. l. 3. c. 20 si paSSione irreprehensibiles D τα διαβλητα
παθη, και ρυσικα dicuntur, Subjectum fuisse.
IV. Utrum et quo sensu desectus hi communes Christo natu κles fuerint disputabant monachi aliqui temp0re S. Bernardi cs PetuV. l. 10, c. 4 . Vera autem sententia affirmat hos desectus Christo naturales fuisse eo sensu, quod Sponte Sequebantur ex conditione naturae et ex statu viatoris, quem Voluntari RSSumpsit Verbum in ordine ad hominis redemptionem. - Hae tradit Suare Z d. 32 S. 3, Ian. 3, 4 Dic ergo primo I supposita dispositione naturali, in qua corpus Christi passibile formatum est, et positis etiam alii naturalibus causis, nece SSilate quadam naturali patiebatur Christus hos de laetus, ut famem, Silim, et . nee poterat eo per vires naturales humanae voluntatis impedire et hoc modo dicitur Ohristus a S sumpsisse necessitatem subjacienditiis desectibus, et eodem Sensu diguntur necessarii. Hic e St Sensus S. Thomae... in quo On Sentiunt Theologi ... Dico
secundo nihilominus hi de eclus fuerunt Christo homini voluntarii 1 per modum objecti voluntarie acceptati et amati, Vel in ipsam et assumptione corporis passibilis, juxta illud, si Corpus
237쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERI 213 autem aptasti mihi, tunc dixi: Ecce vento vel in singulis ciccasionibus, cum se offerebat opportunitas vel necessitas Sus tinendi liiijusmodi desectus per modum esse tu aliquo modo procedentis ab ipsam et voluntate Christi, vel quia Occasione S, et causas hujusmodi desectuum volu utarie assumebat, Ut cum jejunabal, et usque ad defatigationem ambulabatu vel quia Saltem ut instrumentum Verbi poterat lias passiones impedire, et
95. Propositio L. Caro Christi defectibus communibus
gulae et suit. - De 1 de V. g. ex Cone. Ephes can. 12, a Si quiS non confitetur, Dei Verbum passum carne, et crucifixum carne, et mortem carne u Sta SSe ... a. S. D Den Zinger n. 4); et in
Conc Chaleed docente Christum si per omnia nobis similem absque peccat D Den Zinger n. 134). Pro L. I. Ille habet corpus communibus desectibus obnoxium, qui pa88us est famem, sitim fatigationem, et q. atqui Scriptura docet Christum passum esse samem Matth. 4. 2), sitim J0. 19.28), corporis defatigationem Jο. 4 6 haecque vere paSSuS St, non Specie tantum, quod esset contra fidem Scripturarum eteontra Veritatem redemptionis : si enim Christus non habuit
corpus Vere passibile, non mortuus est nec proinde resurreXit
vere 1 Cor. 5. 14 ergo. I. Ex Patribus graecis dicit S. Athanas. orat. de Incarn. Verbi)de Christi corpore, et Communem cum Omnibus naturam habebat nam humanum corpus erat tametsi novo miraculo ex sola Virgine procreatum est, tamen, quia mortale erat, uti alia eorpora mortuum est S. O. Damasc. de fide orthod. l. 3, c. 28) incorruptibile erat, non certe ejusdem nobiscum substantiae fuit quin et hominum tantum opinione, ac non Vere ea contigerunt, quae contigisse Evangelistae referunt, fameS,
SitiS claVi, lateris vulnus, mors D. Ex Latinis vero ei tuli. de carne Christi c. Quid dimidias mendacio Christum Totus Verita fuit Maluit, crede, nasci, quam ex aliqua parte mentiri et quidem in semetipsum put carnem gestaret Sine OSSibu duram,
sine musculis solidam, sine sanguine cruentam, Sine tunica eStitam, Sine a me esurientem. Ita et S. Leo M. fer m. 22l, si Impassibilis Deus non dedignatus est esse homo passibilis, et immortalis mortis legibus subjacere . Ac S. Fulgentius epist. 8 ad
Reginum comitem), si uocirca apparet, Christum ante passionem, imo usque ad passione in et mortem, mortale atque animale
238쪽
2l DE VERBO INCARNATO corpus habuisse : et pro nobis in eodem corpore eram samem, veram sitim fatigationemque sensisse . Nec aliter . Hilarius de Τrin. l. 3) alus X Virgine, a cunis et insantia usque ad
consummatum Virum Venerat per Somnum, samem, Sitim, lassitudinem, lacrimas hominem egerat, etiam nunc conspuenduS flagellandus, crucifigendu n. III. Raliones congruentiae tradit S. Thomas 3 qu. 14 a. 1):4. Congruum erat, ut i qui Dei pro Adae peccato satisfacturus erat, in se reciperet istius peccati poenas iniqui desectus commune corporaleS, OPS, ames, Siti S, etc. erant illius peccati poenae. - 2. Nisi Christus carnem passibilem habuisset humanitas ejus apparens et phantastica tantum facile crederetur.
3. Christus non potuisset nobis patientiae exemplum dare nisi in corpore passibili. Dices. Ex S. Hilario de Trin. l. 10), vulnera et eius non magis dolorem inferebant Christo, quam bacillus aut telum aera verberans Virtus corporis sine senS poenae vim poenae in se desaevientis excepit n); atqui dolor est unus ex desectibus
Res p. Dist. Maj. Ex S. Hilario Christus ut Deus si Virtus s)non Sensit dolorem con . idque opere citat contra Arianos distincte urgebat non sensit Christus dolorem ut homo, subd. non Sicut nos idest non ex nece83itale aliqua aut cum perturbatione mentis, γ'aλὶs. sic enim exponuntur aliqua S. Doctoris loca); non enSi vere, nego contrarium enim persaepe docet S. Hilarius vid Sardagna n. 129) neque erroris hac in re necta Satu est a scriptoribus coaevis, ut nota Franget in thes 42,
schol. 1 p. 430).96. Propositio II. Christi humanitas desectibus particu
laribus, nominatim morbi subjecta non suit. - Contraria Sententia, quae diceret suisse in Christo morbum aliquem, ut febrim aut morbum caducum, vocatur a Suare d. 32 S. 2 n. Sententia temeraria, et piarum aurium ossenSiva n.
Prob. I. Tribuenda est Christo ea persectio quae in ejus humanitate inesse potuit, et cujus privatio fini ad quem venerat, non fuisset necessaria iniqui manifestum est, desectus ejus-'ni odi speciales fini ad quem Christus Venera non suisse neceS- SariaS nec minus constat persectionem oppositam in humanitate Christi inesse potuiSSm ergo.
I l. Ex Patribus dicit S. Athanas Orat de Incarn. Verbi)
239쪽
DE IPSO INCARNATIONIS MYSTERI 21 o
Morbum morti praeire indecorum erat, ne istud illius, qui in corpore erat, in lirmitati ad Scriberetur. At non ergo esurivit Ila sane pro corpori proprietate esurivit; at illud propter Dominum, ad quem pertinebat, fame non interiit. po Stea re Tametsi mortuus est, ut pretium pro Omnibus Solveret, lamen corruptionem non Vidit, Sed integer resurrexit, quia non aliuscujusquam, Sed ipsi u Vitae Orpus erat . Et S. Fulgentius epist. 18 ad Regin. Om. e. l, si Fuit quippe in corruptione mortis, sed non in eoirtaptione putredinis quando caro Christi
sic est mortua, ut nuli sui SSet membrorum putredo. . . Christu Sergo non vidit corruptionem, quia nullam sensit caro ejus putredinem. Oe autem non ejusdem carnis incorruptibilitas, sed resurrectionis celeritas fecit. D Ocet item S. Joann DamaSc. de si de orth. l. 3, c. 20), u Christum omnes naturales et minime reprehensibiles a SSiones homini a SSum pSi S Se .... Vae omnibus hominibus natura conveniant .
III. Christus uti Redemptor generis humani congrue habere debuit uos tantum desectus, qui totam naturam in prae Senti
conditione consequuntur; atqui desectus particulare non immediate consequuntur totam naturam, sed in aliquibus hominibus Oriuntur, propter cauSa Speciale et personale S, quae in Christo non erant scilicet vel propter intemperantiam et in ordinationem moralem, vel propter desectum virtutis formativae ergo Billuari, d. 14 A. , OS S. ho m. 3, U. 14 a. 4, Orp. Proinde non ex morbo aliquo, sed violenta morte mortuus
est Christus. Quid vero suturum fuisset in alia hypothesi Christi
Senescentis, disputat Suare d. 32 S. 2 n. putatque mortem senis provenientem tantum ex naturali virium desectione, non recte tribui morbo. Otis Corpus Christi habuisse pulchritudinem naturalem et virilem, dicitur a Suare l. e. n. communis Sententia Sanctorum n, quam Medina re temere negare ausus est D. - Haec
rati traditur ab eodem ib. n. 4 post S. homam Pulchritudo
ex tribus cori Surgit, Scilicet ex omnium membrorum integritate, e eorundum debita proportione, ex conveniente colore
nativo atqui in Christi corpore, quod Operatione divina immediate formatum est, haec tria fuisse, omnino latendum est ergo.
240쪽
De affectionilaus Anima et Corpori Christi communihus 97. Sub hoc titulo comprehendunt auctores omitem peccatio passiones, utpote quae a corporali appetitu eliciantur et ab anima sucundum vim sentiendi producantur,. de quibu quaeritur, utrum fuerint in Christo.
98. Pro notundum. - Putavit Durandus Omilem peccati esse appelitu Sensitivi substantiam seu enlitatem unde dicebat eum esse in Christo et futurum esse in corporibus gloriosis es. Suare Z d. i, S. 2, UgO, d. 0 n. 45). - Est autem sonae peccati appetitus ipse sensilivia vulneratus, Seu quatenus est in homine lapso, id est sine subjectione ad rationem : unde definitur, si inclinatio appetitus sensitivi in id quod est contra rectam rationem D. In actu primo est ipse appetitus prout promime dispos/lus ad motus in or linatos adversante rationi, quibus videlicet illam praevenit, illi resistit atque ad objecta illicita inclinat. In actu secundo sunt actuales motus appetitu Sensilivi ad bona illicita, rationem antevertentes Vel praeveniente S. Dicitur omes ille peccati liga)n quando ipso in actu primo manente, remo Ventur tamen speciali providentia divina Oceasione objectaque Omnia, ex quibus secus ad actum Secundum de dueeretur Laestingui dicitur quando nec in ipso actu primo remanet, ita Di, praesentibus etiam Objectis, rationis imperio perfecte subjistiatur a petitus sensitivus. - s. Hol Zelaia,n. 402. 99. Propositio. Non sui in Christo fomes peccati, neque in actu primo neque in actu secundo. - Communi et steria. Proti. I. illi tantum desectus Christo adscribendi sunt qui in ipso locum naturalem habent quique incarnalionis fini inserviunt atqui 1 somes peccati importat desectum, Scilicet, appe-litum in seriorem moveri contra vel praeter rationis dictamen, 2 in Christo l0 cum naturalem non habuit est enim effectus peccati originalis, 3 nulli sint utili inserviret ergo. II. Hunc desectum a Christo abesse ita docet S. Athanas. de Incarn. adv. Apollinar.) In natura nostra adhuc ex invento