Commentarii de Deo trino, de Verbo incarnato, de Deo consummatore

발행: 1899년

분량: 421페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

DE SINGULORUM HOMINUM NOVISSIMIS 3 27 si salventur sed hae sententi videtur improbabilis et minus conformis Conciliis Florentino et Lugdianensi, quae manifeSte Supponunt aliquos ex hac vila cum solo peccato originali decedere. iis proinde et quibusdam aliis singularibus sententii rejectis, simpliciter dicendum est Parvulos, extra a Summari Frii, sine baptismo decedentes manere in morte finem ultimum et beatitudinem non assequi, et in statu damnationi S

III. Ulterius disputant theologi de triplici praecipue quaestione

l. an isti parvuli praeter beatisfieae visionis damnum, poenam aliquam sensus subeant 2 an tristitiam de damno habeant; 3 an beatitudine naturali ruantur. 1. Parvulo isto aliquam poenam Sensu pali docuerunt cum S. Augustino serm. 294 de verbis post. e. 3 plures Patres tali ni SS. Hieron. Fulgent. Greg. M. An Selm.). Contraria tamen sententia communis sui Patrum graecorum, et Si aliquo SeXcipia S v. g. ex veteribus Greg. Arim. , ex recentioribus origium et Petavium theologorum latinorum habetur nunc v. g. ab Hur ter n. 816 ommunis imo communissima ac propositio 26 Synodi Pistoriensis, quae eam veluti pelagianam ejecit, damnata est a Pio I ut si salsa, temeraria, in Scholas Catholi eaSinjuriosa Ex S. Thoma qu. 5 de malo, a 2 Suadetur haec sententia : Proportio debita in peccati punitione exigit ut aversioni a De respondeat poena damni, conversioni autem ad creaturam poena sensus iniqui in peccato originali habetur

tantiam aver Si a Deo, non ero conver Si ad creaturam ergo

peccato originali rependi debet 03na tantum damni, non poena

2. Communior sententia eum Suare de pessc et vitiis, d. 9, S. 6), 08 S. Thomam et S. Bonaventuram, docet parvulos istos nihil de beatitudinis supernaturalis existentia cogno Scere, nec proinde de ejus privatione tristari: nam sol Super naturali fidei scientia cognoscitur beatitudo coelestis juxta 1 COr. . , si ocu tu non vidit, nec auri audivit, nec in cor hominis a Scendit, quae praeparavit Deus iis qui diligunt illum scientia autem ista a rent parvuli cum actus fidei nunquam capace e SSent, nec habitum ejus in baptismo acceperint neque ex generali judicio cui cum ceteris omnibus probabilius as Sistent s. S. Thom. Suppl. qu. 80, a. 5 ad j censentur aliquid de praemiorum aut Suppliciorum aeternorum qualitate particulari

352쪽

328 DE DEO CONSUMMATORE intellecturi Praeterea, vel theologi illi qui cum Bellar minoas firmant parvulos de damno tristari, docent tristitiam esse

levissimam, quia a non ex propria eorum culpa damnantur; b nullum gaudium vel terrenum vel coele Ste unquam guS arunt; o longe minora patiuntur quam adulti damnati. 3. Parvulos istos habere eamdem beatitudinem materialiter spectatam quam justi assecuti suissent in lalu naturae purae, complectentem scilicet cognitionem et amorem Dei naturalem in Suo genere persectum, cum aliis virtutibus naturalibus et immunitate a morbis, fame, Siti, et aliis miseriis, a assi1rmant post S. Thomam, Cutharinus Molina, Suare Z Perrone LeSSi US, Ma ZZellaci et ratio est, quia per equatum Originale amiSS Sunt tantum bona indebit beatitudo autem naturalis est bonum debitum a proinde qui moriuntur in peecat lantum originali habent beatitudinem naturalem, materialiter pse et alam. b Alii vero auctores putant hane sententiam nimis liberalem, utpote di assertam sine undamento in raditione, imo β contra communem fidelium Sensum qui docet homines peccat originali ligatos esse sub diaboli pote State, a V eontra doctrinam Seripturae et Concilio itim commemorantium po Stextremum iudiei iam duos tantum finales status. Imo Bellar mi nu ulterita progreSsus, Sententiam mitiorem non tantum sal sam, sed haereticam esse dissit at immerito, cum talia sit Ecclesiae damnatio aut definitio. s. Perrone n. t et Ol. ac

Palmieri de Deo Creat. thes. 8, qui sp p. 653. Sqq. rati0ne Ssententiae rigidioris divellit. - Hur ter demum n. 18 videtur in eam ne linare sententiam, re quae hinc quidem insantes non ab Omni malo eximit, ita tamen ut melius illis sit esse quam non Sse inde vero illis concedit aliquam Dei cognitio

nem amorem et gaudium , videlisset propter is Sorum conser-Vationem a pec gali personalibus, et a poenis atro et Oribu quae ideo retribuendae essent, etc. - Nolandum demum est cum Bel tarmino de amis s. grat. l. 3, c. 2 . misericordiam Vel Severi talem heo reticam sententiae nostrae de horum parvulorum

Statu nihil eis prodessu vel obesse Potest tamen forsitan mitior Senientia aliquando usui esse viventibu 3, ut videlicet par libus orbatis consolatio aliqua afferatur.

353쪽

DE CCELESTIBUS PATRONIS 329

DE NEXU MORTUORUM CUM VIVIS SEU DE C ELESTIBUS PATRONIS

30. Praeno innitu. - . Non inquiritur hi de extraordinaria aliqua vivorum communicatione per apparitiones, necromantium, Oracula, responsa spiritualistica, etc. cum hominibus desunctis vel cum spiritibus puris sed de ordinaria et stabili illo commercio, quod in dogmate de Communione Sanctor uim includitur, quo nempe cum viatoribus nectuntur justo rurn hominum animae nec non boni angeli in uno corpore my-Stico, et in una Ecclesia quae in terris est militans, in purgatorio est patiens, in coelis triumphans. De qua conjunctione agit Apostolus Ephes. 2. 19, si Ergo am non estis hospite et advenae, Sed Stis cives Sanctorum et domestici Dei et iterum Hebr. 12 22 sqq. u Accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis derusalem coelestem, et multorum angelorum requentiam, et ecclesium primitivorum qui conscripti sunt in coelis, et udi stem omnium Deum et spiritus justorum perfectorum . . . DAEandem commemorant et Patres communionem. Ita ex

S. AuguStino sensthirid. c. 6), ecclesia triumphans uraude parti peregrinanti opitulatur, quia utraque una erit ora Sortio aeternitatis, et nunc una est vitieulo caritatis, quae tota instituta Sta colendum Deum n. talibi de civ. Dei l. 20, ), si Neque piorum animae mortuorum separantur ab Eccle Sia, quae etiamnunc Si regnum Christi. Alioquin nec ad altare Dei fieret eorum memoria in communicatione corporis Christi. II. De nexu viatorum eum animabus in purgatorio existentibus doget Conc. rid. Sess. 25, decret de purg. et SeSS. 32, can. 3),

animas illas fidelium orationibus, eleemosynis, aliisque pii Operibus et suffragiis, praecipue vero sacrificio Missae, juvari illasque Vicissim pro vivis rare probabile videtur, ut jam dictum est

354쪽

330 DE DEO CONSUMMATORE supra n. 21 . uibus praesuppositis agendum Sto generatim de sanctorum invocatione eorumque interceSSione pro nobis, agdo nostra ipsorum eorumque reliquiarum et imaginum veneratione .ae deinde specialiter . de Beatae Maris Genitricis Dei praerogati ViS, munii et cultu.

De Invocatione SanCtoTum 3 l. Praenotniadn. I. Videtur primus Vigilantius, contra quem seri 98it S. Hieronymus, dixisse inutilem esse sanctorum invocationem. Hujus in voeationis ii deitatem et utilitatem postea negarunt Waldenses, Wie klessiitae et Hus sitae. Ex Novatoribu S, Lutherus primo sanctorum invocationem sane admisit, deinde sancto pro Ecclesia universa non autem pro individuis orare, Virtutumque eorum imitatione venerandos esse do euit, quod tamen utpote cum principio Novatorum undamentali de Sancitate imputativa parum cohaerens demum deseruit permiSitque sanctis unum tantum civilem. Cf. Bellar m. deieci trimph. l. 1 Ο 5. II Ad haereticorum argutias praecavendas, advertendum est 4. Non inquiri, utrum liceat petere a sanctis, ut nobis concedant tanquam auctore dona et benefficia supernaturali hae enim omnia descendunt a Patre luminum Jac. l. 17) sed utrum liceat petere ab eis ut tanquam aulici et umidi Dei, haec nobis oratione sua ab ipso impetrent. Neque inquiritur . utrum sancti Sint mediatores et intercessores apud Deum simpliciter et immediate Christus enim solus est eausa meritoria et principalis omnium bonorum supernaturalium : Sed tantum an Sint mediatore mediati, nempe per Christum ipsiusque merita. De-mum 3. non inquiritur, utrum ex praecepto triet teneantur Omne fideles invocare Sanctos, sicut tenentur clerici et alii qui

355쪽

DE AE ELESTIBUS PATRONIS 331, ad hora canonicas obligantur Sed tantum uirum utile sit eos inVocare Bellar m. i. g. c. 17 Sardagna t. 3 n. 720. - Attamen subjungere licet ex Lehuakuhi t. 1 n. 345j, si Communis

Sententia est, eum a Deccato excuSari non posse, qui non interdum Sanctos, maxime . . . implorat D. III. Doctrinam catholicam tradit Conciliuma ridentinum, Sess. 25, ubi mandat episeopis ut fideles doceant u Sanctos una cum Christo regnantes orationes suas pro hominibus De Offerre 2 bonum atque utile esse, suppliciter eos invocare et Ob beneficia impetranda a Deo per Filium ejus Jesum Christum Dominum no Strum, qui Solus noster Redemptor et Salvator est, ad eorum ratione S, Opem auxiliumque confugere cillo vero, qui negant, Sanctos, aeterna felicitate in coelo fruentes, invocandos esse : aut qui asserunt vel illos pro hominibus non orare vel eorum, ut pro nobis, ei iam Singulis, Orent, invocationem SSe idololatriam ; vel pugnare cum verbo Dei, adversarique honori unius mediatoris Dei et hominum Jesu Christi; vel stultum esse, in coelo regnantibus voce vel mente Supplicare, impie Sentire . - Η in duplex propositio. 32. Pr ODO Sitio 1 Sancti una cum Christo regnantes Orant pro nobiS.

'POL. I. Angeli ex pluribus Seripturae locis Τob. 2. 2;Ps. 90. 11, 12; Dan. 10. 12 20 Laeli. 1. 12 Matth. 18 10

Apoc. 8 4 pro hominibus Orant eorumque curam etiam in particulari agunt atqui idem ex paritate rationis imo potiori ratione, de hominibus beatis tenendum est ergo an et pro

Minor constat. Nam in primis, ut argumentatur Bellar minus l. , c. 8), nihil deest Sanctis eorum, quae angeli habent, quantum ad O e munus cum sint l. praediti nisi iligentia et Voluntate, . adsint semper Deo, 3. nos vehementer diligant,ae . sint aequales angelis su dicitur Luc. 20 36 deinde S. vliquid habent prae angelis, quod nempe sunt corporis Ecclesiae membra nobis magis assinia, et quod experti sunt miserias et

Pericula OStra humana. - Loca quaedam veteris es tamenti

Jerem. ,14 1 2 Machab. 15 4 ubi agitur de justorum desunctorum Moysis, Samuelis, Oniae orationibus pro vivis, nihil probant de Sanetis cum Christo regnantibus Argumentum novi Testamenti ex . Petro 2 Epist. l. 15 censet Bellar m. probabile

tantum non VidenS. i

356쪽

II. Ex Patribus S. Cyprianus epist. 1 dicit u Si quis hine

nostrum prior praece S Serit, perSeVeret apud Deum nostra dilectio, pro fratribus et sororibus nostris, apud misericordiam Patris non esset oratio D. Ac de ipso S. Cypriano S. Aug. de bapt. contra Donatistas l. 7, e 1 Adjuvet Os Jprianus orationibu8... Sui ut donante Domino, quantum OS su nata S, bona ejus imitemurn. Et S. Hieron epist ad Paulam , si Pro te Dominum rogat Blesilla desuricta , mihique veniam impetret peceat O-rum , Nec aliter e Graeci S. Greg. a Z. orat 15 , de patre suo desuncto, si une magis proficit nobis precibus, quam antea doctrina n. mis suffraguntur acta antiqui 38ima S. Martyrum Ignatii Antioch qui narratur apparuisse orans pro fidelibus) necnon Maximi, Theodoreti, etc. apud Perrone de cultu

33. Propositio I . tum est et utile sanctos invocare. Pro D. I. Ex Scriptiarae estimoniis pium ad igitum e St, angelos et justos viventes in voeare atqui nulla est alio curpium et utile non sit etiam homines beatos in voeare ergo. Prob. Maj. - 1. Angelo invocasso leguntur Lot Gen. 19. 19.), Jacob Osee 12 4 . 2. Jus Os viventes quod attinet

in Vocarunt Israelitae Samuelem 1 BLeg. T. 8 ;b Elipha Z admonitus est a Deo ut invocaret Job 42. ); e fidelium orationibus Saepe Se commendavit S. Paulus Rom. 15. 30 Ephes. 6 8 1 heSS. 5. 25 2 hess. 3. 1 .

Prob. in . Scitisset, nulla est alio, cur pium et utile non Sit, etiam Sanctos invocare. Illa ratio esset Vel 1 quia nolunt no adju Vare, vel . quia non possunt Vel 3. quia non Sciunt

quid Oremus, vel demum . quia sit injuria Deo aut Christo; atqui 1 non eo quod nolunt nos adjuvare carita enim in beatis non excidit vel deficit, sed augetur et crescit, ut Saepius declarant Patres 1); nec 2 quia non possunt juxta dicta enim de Christi oratione de Incarn. n. 128 , Statu comprehen-

1 Ita v. g. S. Bernardus serm. 2 de S. Victore, o Sedet Veterauus miles, debita jam suavitate et securi tute quietus : Securus quidem sibi, sed nostri sollicitus. on enim cum putredine caruis simul se exuit visceribus sietatis nec sibi si induit stolam gloriae ut nostrae pariter miseriae Suaeque ipsius misericordiae oblivionem iudueret . um quid coelestis habitatio anima quas admittit indurat, aut memoria priVat aut spoliat pietate 8 Fratres, utitudo coeli dilatat corda, non arctat, exhilarat meu te S, non alleuat assectiones nou contrahit sed extendit. In lumine Dei discitur quod uescitur, nou quod scitur, dediscitur p

357쪽

soris non excividit intercessionem, sicut excludit meritum: nec 3 quia ne Sciunt quid Oremus : juxta sententiam enim S. Τhomae et regentiorum theologorum es supra, . 18 ad beatitudinis persectionem pertinet, ut beati cognoscant in Deo quiquid eorum interest, et nominatim Supplieationes ad eos a clientibus directas nec . demum quia eorum invocatio De

aut Christo est injuriosa finis enim hujus invocationis est, ut ipsi Ob majorem conjunctionem cum De sacilius nobis obtineat per Christi merita beneficia quae nostra indignitas impediret, quemadmodum ob intercessionem Job 4 28J Abrahae Gen. 20. T), et: Deus ipse bona promi Sit ergo. - Adde, per

Sanctorum invocationem innumera decursu seculorum patrata esse miracula cimo ad Sancti alicuj us canonigationem nunc

requiri, ut plura hujusmodi prodigia probentur per illius

intercessionem essecta inuae sane miracula non patraret Deus

in savorem cultus impii et superstitiosi. I. idem christianam antiquissimam de sanctor Um in vo ea tione testatur saec. II Origenes contra Cels. l. 8 , ex quo beati si Adjuvant eos, qui Summum Deum colere volunt, illum ei conciliant, suas illorum precibus adjungunt preces, Simul cum eiSpostulant . Ita et eodem aevo S. Cyprianus jam it. n. 32 ΙΙ . Ρostea S. Beda l. 4 in cant. dicit, Sanctorum, vel angelorum vel hominum crebras pro nobis interceSSione quaeramus : haec sunt etenim firmissima ac tulissima sanctae Eccle Siae praesidia D. III. Argumento praescriptionis. - Ιn universa Ecclesia Saltem a haec. IV esse pia fuit praxis invocandi sanctos atqui

praxis hujusmodi ab ipsis Apostolis descendisse latenda est

ergo licita et utilis est invocati Sanctorum. Ad Maj. Concedunt Novatores v. g. Centuriatores Magde- burgenses non tantum illius aevi Patres SS. Athanas . , a Sil. , Greg. 3Z. JO ChryS. Ambro S. Hieron. Aug. y lj, sed et antiquiores eum si pupisti , in hac re Sentire es Perrone n. 59, anno t. et n. 61 idque confirmant invocatione B Virginis et aliorum sanctorum in diversis liturgiis tum Orientis tum Oeci dentis Occurrentes ita liturgiae quae nominibus S. Jacobi,SS. Petri et Marci, S. JO Chrys. circumseruntur,ita etiam Ordo

1 Diei V. g. S. Aug. traei. 84 iu O.), si Ad ipsam mensam Domini

non si Martyre commemoramus, quemadmodum et alios qui in pace requiescunt, ut etiam pro ei oremus, Sed magis ut ipsi pro uobis, ut eorum vestigiis adhaereamu n.

358쪽

334 DE MEO CONSUMMATORE Romanus, Sacramentarium S. Greg. . ac Missalia Gothicum et Gallicanum, eici, necnon CatecheSi 3lystagogica . Cyrilli Ilio rogo l. 1) quibus addi debent in VOeationes innumerae mar- ivrum sepulcri in Scriptae es Perrone n. 60 Wi Sem an Lectu res notae Cath. Chiaret o lect. 43); atqui documenta haec non privatam aliquorum per SuaSionem, Sed idem publicam et universalem Ecclesiae exhibent ergo. Prob. Min. Si praxi ista universali Sanctos invocandi non dicatur apostolica, dicenda Sicinno Vatio, quae vel 1 extemplo per lolius christiani Orbis con Spirationem facta est, vel . sensimae sine Sensu ; atqui 1 conspirationis ejusmodi nec motivum probabile assignari potest nec indicium ullum habetur 2 successiva vero introducit praxeo hujusmodi, quae cultum publicum respiciat et ex adversariorum Sententia Superstitionem et paganiSmum sapiat fieri non potuiSSet sine reclamatione ex parte Patrum et fidelium istius aevi, a quibus ut Servata sunt

alia dogmata chi istiana Trinitatis, Incarnationi S, etc. sola autem reclamatio quae acta est, directa fuit contra ipsos hujus invocationis impugnatore Faustinum et Vigilantium: ergo, juxta regestum axioma ertulliani praescript 20 quod apud

multos unum invenitur, non St erratum Sed traditum D apostolica digenda est praxi invocandi Sanctos. s. Sardagna, n. 738. otis. l. Dod trinae catholicae nihil officit ignorantia nostra de modo quo sancti petitiones cognoscant. Etenim . similis dissicultas de modo contra Omnes sere si dei dost trinas urgeri potest; neque . rigorose requiritur Ut Sciat in particulari intercessor quinam ejus auxilium implorent, aut pro quo determinato objecto sufficeret enim ut oraret Deum universim pro intentionibus omnium qui eum invocant; attamen . probabilius, ut jam die tum est Seiunt beati homines, siqui et angeli clientum orationes in particulari. otis 2. Cum amplissimo raditionis testimonio jam indicat et ab ipsis adversariis in derioribus admisso haud diffficile conciliari possunt, imo et debent, locutioue aliquando objectae Patrum. Cum videlicet 1. dicitur si SoluM SupremuS Deus Oran-

1 Ita catech. . si Postea recordamur eorum, qui Obdormierunt, sauctorum Patriarchiarum ..., ut Deus eorum Precibus et legationibus orationem nostram SuScipiat .

359쪽

DE CCTI ESTIBUS PATRONIS 335dus ita v. g. Origene S, I 8 contra eis ), sermo est de cultu

latriae es Perrone n n. 7 68 item 2 quando dicitur si nihil

conferre sanctorum in Vocationem D sita . . . O. Chrys. ,hom. 44 in Genes.., et libi), Significatur, non suffigere istam invocationem Solam, ei tra OStram OOperationem et industriam. Ila Explicite S. JO Chrys. ho m. 44 in Gen.) Quando quod ex nobis simul est flerimuS, pSa etiam sanctorum inter cessio plurimum nobis consert. Qu0 Si ipsi negligente susirimus e spem in illis Solis nostrae salutis collo gaverimus, nihil amplius nobi consert, non quod minia valeant usti sed quia propter nostram deSidiam no ipSO prodimus.

CAPUT SECUNDUM

DE Veneratione AEt Multu Sanctorum 34. Praenotundum. - Nomen si cultus D idem sonat quod ad oratio cujus notio et divisiones e traetatu de Verbo Incarnuto,n. 6l, recolendae Sunt), et hi inquiritur tantum de ultu ligioso, seu de illo qui ob excellentiam aliquam Supernaturalem praestatur Cultum hujusmodi Sancti cum Christo regnantibus exhibere, impium et superstitiosum dixerunt post Manichaeos, Vigilantius, un0mius et OnStantinu Copronymus, ac recentius ovatore Lutherus et Calvinus. Contra quos juxta decretum citatum n 31 III Concilii Tridentini, sess. 25, sla tuenda est 35. Propo Siti O . Utile et licitum est, Saneto in caelo regnantes cultu religi OSO VenerRPi. Pro L. Id quod universali hominum consuetudini consonat, quodque exemplo b0norum hominum in Seriptura et raditione commendatur, quodque demum fructus virtutis pro dueit, pium ac laudabile est atqui talis est cultu religiosus ab Soluxus sanctorum ergo.

Prob. in per partes. - 1. Consonat universali hominum consuetudini Apud omnes gentes cultus absolutus tribuitur

hominibus qui dotibus vel dignitatibus eximiis conspicui sunt; atqui sancti conspicui sunt dotibus et dignitatibus supernatura- Iibus quibus Deus eos cumulavit juxta PS. 138 17 Nimis honorificati sunt amici tui, Deus s); ergo universali consuetudini

360쪽

336 DE DEO CONSUMMATORE consonat ut cultu religioso colantur sancti. - CL verba Leib- nitrapud Perrone, D. 21.2. Commendatur exemplis honorum in Seriptura. Ine est honor seu cultus absolutus religiosus qui tribuitur propter dona supernaturalia . atqui propter dona supernaturalia, a Abdias in

faciem prodidit coram Elia 3 Reg. 18. 17); b Eliseum, qui

aquas Iordanis diviserat, incolae Iericho proni in terram adoraverunt, dicentes Reg. 2. so), u Requievit spiritus Eliae super Eliseum, mulier Sunamitis tamdem adoravit super terram propter suscitationem filii 4 Reg. 4. 37J d veteres sanctos propter supernaturales virtutes celebrant et laudant Ecelesiasticus per plura ea pila 44-50 , et S. Paulus Hebr. 11 e angelos apparentes coluerunt Iosue 5 45), Tobias cum familia 12. 16 l. Daniel 10. 15 , S. Joannes Apost 19. 0 22, ) et B.

Virginem ob supernaturalem excellentiam venerata est S. Elisabeth, et ipsa B. Virgo eundem cultum sibi deinceps in omnibus gentibus Obventurum esse praedixit Lue. 4. 48, Sqq. si Ecce enim ex hoc beatam me dissent omnes generationes. Quia secit mihi magna qui potenS Sis . 3. Monumenta Traditionis sunt a Patrum digia. Ita S.Cyprianus epist. 34 Sacrificia pro eis Semper, ut meministis, Osserimus, quotieS Martyrum passiones et dies anniversaria commemoratione celebramus . A S. Epiph. haeres. 8 , a uicumque Dominum honorat honorat et sanctum qui ignominia sanctum asscit . eandem et Domino suo ignominiam imponitis. Doctrinam catholicam saepius defendit S. Augustinus sic contra Faustum l. 20, c. I Populta autem christianus memoria martyrum religiosa solemnitate stoncelebrat et ad excitandam imitationem et ut meritis eorum conso ei e tur atque orationibus adjuvetur, ita tamen ut nudi martyrum sed ipsi Deo martyrum, quam vicin

res eo cultu dilectionis et societatis, quo et in hac vita coluntur Saneli Dei homines, quorum cor ad talem pro evangeliea Veritate paSSionem paratum esse Sentimus sed illos tanto devotius, quanto esturiuS OS certa milia Superata, quanto etiam fidentiore laude praedicamus jam in vita feliciore victores quam in ista adhue usque pugnantes. η Alia plurima testimonia exhibet Sardagna n. 703 704. P actiste hoc demonstrant dies estia ipsis eclesiae exordiis in honorem sanctorum instituti ut constat ex ac libus S. Ignat. N. ex epistola S. Olyearpi, X

SEARCH

MENU NAVIGATION