장음표시 사용
71쪽
DE S. TRINITATIS COGNITIONE Topinativo aut formidolos n. Ita et Frangelin, p. 279, si talimnes principium rationale, ex tio multipligationem personarum in una numero essentia ut possibilem positive intelligere valeamu a. - Unde generare si hi similem esse persectionem
quae Deo possibilis sit et ideo ipsi adscribenda, nulla naturali ratione in serri potest. 17. Propositi II Demonstrari nequit, S. Trinitatis mysterium rectae rationi adverSari. Proti. Ad demonstrandum hoc ysterium esse non tantum supra sed et contra rationem ἰ alii VerbiS, prorsu repugnare, ut sint res personae in una numerice divina natura, minime sufficit inhabilitas nostra ad rem Secundum analogiam PerSOnarum creatarum X plicandam, Sed omnino requireretur ut sciremus quid sit natura divina et quid sit persona divina atqui hac
cognitione propter Supereminentiam Dei caremus praesertim cum agatur de perfectione ad intra, quae nullatenus inferri potest, sicut attributa absoluta, e rebus creatis ergo demonstrari nequit mysterium Trinitatis rationi adversari. - Ηo argu mentum 1 illustrari potest ex naturali theologia. Dum enim ratione naturali tribuimu Deo unam, necessariam et immutabilem voluntatem, hanc tamen simul asserimus in Operationibias ad extra esse omnino liberam id quod in creatura absolute impossibile foret. - Praetere 2 in ipso mundo materiali plurima cognos gimus phaenomena quia Sunti, quae nullatenus, aut
imperfecte tantum, explicare pOSSumus quid Sint quomodo sint) v. g. electrigilati S luciS imperii voluntatis in membra corporalia etc. Unde Sapienter monet S. An Selmus de fide Trin. c. ), i Si negat ratio naturalis tria dici de uno posse sicut nos in his tribus personis et uno Deo fatemur quoniam hoc in aliis rebus non videt, neque in Deo intelligere valet sustineat paulisper aliquid quod ejus intellectus penetrare non possit, in Deo
eSSe, nec comparet naturam, quae Super Omnia est libera ab omni lege et loci et temporis et gompositionis rebus aliis et credat, aliquid in ea esse, quod in aliis esse nequeat . - De multa 3 commemorandum est, viros eximii ingenii non tantum ecclesiasticos Sed et rerum naturalium peritos per plura sedula hanc doctrinam credidisse quod Sane suadet eam non esse evidenter repugnantem et ab Surdam.
72쪽
18. Obj. . Infinitas naturae divinae excludit multiplices eos cf. de De Uno n. 18h; atqui persona divina est etiam infinita
et maXime persectari ergo repugnat pluralitas personarum in
Resp. 1. Dist. in Persona divina omnes possibiles persectiones impliciter simplices habet, conc. habet ei sectiones
simplices, seu relatione personale S liarum perS ODRΓum, nego,
vel subd. habet eas identice, cone. formaliter, nego. - Vel responderi potest . cum pluribus : relationem non esse aliquid sed ad aliquid neque plus esse persectionis in tribus personis quam in una Vid. Supra, . , Obj. 3. Inst. Posita definitione Boethiaria personae it rationalis naturae individua substantia ), sunt in Deo juxta nostram doctrinam tres substantis atqui in Deo est una tantum Substantiari ergo.
Resp. Dist. G Sunt in Deo tres substantis individuae, id est
tres SubSistentiae, et tres hypOStuses, Seu tria SuppOSita, conci Sunt tres eSSentiae, naturae, Substantiae absolutae, nego. Dicit S.IhOma qu. 30. a. 1 ad 4ὶ Substantia non ponitur in definitione perSonae, Secundum quod significat essentiam : sed Secundum
quod significat suppositum Quod patet ex hoc, quod additur individua. Ad significandum autem substantiam si dictam habent Graeci nomen hypostasis Unde, sicut nos dicimus tres
per80na S ita ipsi dicunt res hypostas es. Os autem non conSuevimus dicere tres Substantias, ne intelligerentur re essentiae propter nomini aequivocationem. Proinde non eodem prorSUS modo dicitur, tres esse personas in Deo, qii dicitur V. g. re eSSe ei Sonas in familia humana in posteriori enim casu Significantur tres naturae absolutae, dum in Deo nomen Dei Sona Supponit tantum pro relatione reali subsistente. In divini ergo SSumitur nomeno persona , ad significandum distinctum in Se subsistentem et cum in divinis omnia absoluta Sint communia, Subsistens distinete in natura divina distingui potest Sola relatione originis opposita imo ex S. homa, , qu 20, a. 4, Orp., persona divina est ipsa relatio v. g. paternitas ut subsistens. Cf. Frangelin the S. 24 n. I. 0bj. 2. X axiomate recepto, quae sunt eadem uni tertio, Sunt eadem inter se atqui in doctrina nostra personae divinae
73쪽
DE S. TRINITATIS COGNITIONE 49 sunt quid unum cum SSentia divinari ergo sunt unum et idem inter se, et repugnat trinita perSonarum. Res p. 1. Juxta aliquo V. g. Suare Z l. 4 e. 3 n. 7 hoe axioma non est ne eSSari et universaliter verum, sed notum tantum per experientiam et inductionem ex particularibus, nempe
ex creaturis me pote S logice ad Deum infinitum extendi. Res p. 2. Dist. U. xioma Verum est de iis, quae sunt eadem uni tertio quod Sit incommunicabile muliis realiter distinetis, cone. de iis, quae Sunt eadem uni tertio quod est communicabile multis realiter distinetis, nego. Contradisi. in Personae divinae sunt eadem uni tertio nempe naturae divinae quod est communicabile multis cono. quod est incommunicabile multis, nego. Ita Molina, in Primam Partem, qu 28 a 2 di Sp. ; ita sere et illuari, diss pro in m.
Res p. 3. Cum liqueat, has duas solutiones negare axioma de Deo valere, alii, admiS8 hoc prin stipium esse a priori et ex natura rerum Verum, imo et in pSa reVelatione praesupposi
Quae sunt uni terti eadem simpliciter, seu re et ratione, sunt identica, conc. quae Sunt uni tertio vel re tantum vel ratione tantum eadem sunt eadem inter se, nego, vel Subd. 'Sunt eadem sub ea ratione aut respectu, quo Sunt eadem uni tertio con . ita v. g. du homines sunt idem quoad unam naturam Speci- sicam quam habent liget disserant hypostatice); sunt eadem sub omni alia ratione aut respectu, Seu Sunt identieR, nego. Contradisi Min. Divinae personae sunt quid unum eum divinaeSSentia re, conci re et ratione, nego. perSonae enim ratione et virtualiter disserunt a divina essentia, et Pater unum Si eum ea sormaliter ut ingenitus et pro dueens, dum Filius unum est cum ea sor maliter ut genitus et procedenS. Pariter dist. Conet Personae divinae sunt unum et idem inter se sub ea ratione et respectu quo sunt unum cum SSentia diVina, nempe in natura seu sunt unus DeuS, concta in Omniali reSpectu Seu sunt eaedem personae, =ὶego. tenim, ut dicit S. Thomas, 1 qu. 28, a. 3 ad 1, a licet paternitas sit idem Secundum rem cum essentia divina, et similiter siliatio Hamen haec duo in suis propriis rationibus important Oppositos respectus unde distinguuntur ab invicem D. Cf. Frangelin, p.
74쪽
50 DE DEO TRINOInst. I. Extrema quae Sola ratione a tertio aliquo distinguuntur eodem modo etiam a Se invicem distinguuntur, Sicut V. g. divina attributa absolutari atqui relationes personales inari nitate solo conceptu Seu ratione ab essentia divina disserunt; ergo personae divinae realiter non distinguuntur. Resp. Dist. G. Si non adest major Oppositio inter X trema, quan cum tertio, conci aliter, nego. - Contradisi. in ., juxta verba mox citata'. homae. Inst. 2. Repugnat unum et idem tertium simul identi sicari eum duobus quae realiter opposita sunt atqui ita dicendum in nostra doctrina . ergo. Res p. Dist. Maj. Si duo realiter opposita extrema SSentabsoluta, conta Si SSent relativa, nego. Cont arist. in . Duo illa extrema sunt relati Va, quae non tam aliquid, quam ad aliquid important, nempe originem, concipsunt absoluta nego. Proinde in catholica doctrina juxta verba
Cone Later. IV, si una quaedam Summa re S St..., Ud Verct citer
est Pater qui generat , Filius qui generatur et Spiritus sancius qui procedit h.
Obj. 3. Ubicumque est numerus Secundum rem, ibi est majus et minus quia tria Sunt plus quam duo atqui in Deo nihil est majus aut minu ; ergo non OSSunt SSe in Deo tres personae realiter distinctae. Resp. Dist. s. Ibi est majus et minus e Saltem Sensu quod unum vel duo non Sunt tot quot Sunt tria, concta e Semper sensu quod sit aliquid majus aut minus in perseetione, nego. Contradisi. in . In Deo non Si majus vel minus in perfe
Obj. 4. In doctrina nostra, eo quod Pater Sit persona divina, Filius persona divina, et Spiritu sane tu persona divina, tres sunt persona divinae atqui pari ratione eo quod Pater sit Deus, et Filius Deus et Spiritu Sanctus Deus, tres Sunt dii ergo repugnat OStra doctrina.
Resp. Cone Maj. Nam Pater Si persona divina distinet a Filio et Spiritu sancto Filius item est persona divina distincta ... ac Spiritu Sanctu est perSona distincta . . . Pergo Sunt tres personae distinctae.
Aego paritatem uinoris Pater enim est Deus, sed i 01 distinetus Deus a Filio et Spiritu Sancto item Filius est Deus sed ,ion distinctus Deus a Patre et Spiritu Sancto.
75쪽
Obj. 5. Ex doctrina nostra te argumentari licet: a Hic Deus est Pater hic Deus est Filius ergo Filius est Pater et b Haec essentia divina est paternitas haec essentia divina est siliatio
ergo siliatio est paternitas. Sed liae Sunt absurda. Ergo. Res p. ego Maj. ermini enim v hic Deus o si haec essentias, licet quoad Ormam SingulareS, Sunt aequivalenter universales, seu habent Vim termini communis quia ille Deus, haec singularis essentia, Si communicabilis pluribus suppositis, quod est proprium termini communis. - Proinde ut recte concluderetur, Sic argumentandum esset Omne quod est Deus est Pater atqui Filius est Deu ; ergo Filius est Pater CLSuareZ l. 4 c. 3 n. 8 Billuant l. c.
19. Propositio III. rinitate divina per revelationem jam
cognita, poteSt mySterium rationibus naturalibus probabile suaderi, et variis exemplis liget imperfectis illustrari. Prob. Idud mysterium potest probabile suaderi, cujus in rebus creati variae reperiuntur imagines imperfectae, quae illud
aliquatenus adumbrant utqui in rebus creati variae XStant imperseetae imagines, quae hoc γ Sterium aliquatenus adumbrant ergo.
Prob. in 1. uetoritate ipsius Scripturae, quae de personis divinis loquens exemplis lucis et plendoris, sontis et numinis, oris et verbi, Substantiae et si gurde utitur. Cf. Franget in thes. 19, p. 317, et not. 2. Exemplis quae adhibent Patre V. g. apud Κnoli,n. 11ol. a In eadem anima est memoria, intellectus et voluntas et tamen una est ita . Aug. de rin. l. 14 c. 8). - Aliam similitudinem petit S. Aug. Serm. 38 de verb. Apost. c. 7 e aqua, quae quoad sub Stantiam una est, et tamen in solite, fluvio et potione distinguitur. - Τertiam Similitudinem profert idem S. Doctor Serm. 1 de verb Ap OSt. c. 3 a Sole in quo distinguuntur et tamen separari non poSSunt curSuS, Splendor et calor.
d duarta similitudo petitur a grano frumenti, quod licet unum sit, tamen ut ait S. Basilius, de s l. et O p. c. 9 s modo
e Quinta similitudo consistit in arbore, in tui disti tiguuntur truncuS, A mi, et solia, et tamen una St arbor. - Ιlis adjungere licet similitudinem trifolii, quam fertur adhibuisse . Patritius ad hoc ysterium antiquis II iberni Suadendum. 3. Ex internis processionibus intellectus it votivitatis cin
76쪽
52 DA DE TRINO homine quam congruentiam saepe adhibet S. homas Ita contra Gentes i. 4, c. 26, u ujusmodi autem Ipsa enim
mens, echo quod se actu intelligit, verbum suum concipit in Se pSR ... qVae, dum Ulterius seipsam amat, seipsam producit in voluntate ut amatum ... Et si tria in mente inveniuntur mens ipsa quae est processionis principium in sua natura Xistens, et mens congepta in intellectu, et mens amata in voluntate . Cf. S. Theol. 1 qu. 27 art. I, 3. - Alia exempla, praeeipue ex numero ternario, percurrit Billuari, O c. it.
77쪽
20. Praenotione S. Q. et Processio , derivatur a Verbosi Procederet, quod translatum est a motu locali ad significandam Originem vel pro duetionem rei a suo principi vel causa : Sic lux Sole, silius a parentibus, cogitationes a mente, desideria corde proe edere diguntur. Hinc processio generali sensu desinitur, si origo seu productio unius ab alio . ΙΙ. Dividitur processio in transeuntem et immanentem. Illa dicitur transiens, quae est extra suum principium Vel cauSamscujusmodi est calefactio seu processi caloris ab igne in lignum immanens dicitur quae manet intra suum principium Vel cauSam, cujusmodi est productio verbi nostri mentalis. III. Distinguitur adhuc processio immanens in physicam et metaphysicam. a dicitur physica, qua unum ab alio procedit actione quadam physica, id est includente mutationem, dependentiam et diversitatem naturae ejus, quod ab alio procedit, cujusmodi est nostra intellectio, qua verbum mentale procedit; ea dicitur metaphysica, quae in suo conceptu includit tantum emanationem Seu Originem, qua unum ab alio producitur, Sectu Sa omni impersectione mutationis, diversitatis et dependentiae, remanentibus tantum istis duobus respeetibus, a quo alius et, qui ab alio, inter ipsum productum et producentem. CLYsanaberi, in qu 27 d. 3 R. 1. IV. Non de processione divina externa seu transeunte, Scilicet de creatione, Sed de processione immanente, hic inquiritur: l. Utrum detur in Deo processio immanen et quo tu PleX, 2 quaenam in genere sint divinarum procesSionum principia, 3 de processione Filii nominatim, . de processione Spiritus sancti 5 de duarum processionum discrimine.
78쪽
DE Existontia et Numero clivinarum PDOCEASionum 21. PPODO Sitio I. Datur in Deo vera pro essi metaphy-Si ea. - De fide. Proh Drimn D: PS, scilicet, si datur in Deo vera proceSSi γγ I. EX Scriptura Processio est origo unius ab alio
atqui in divinis talem esse originem, docet Scriptura Io. 8 42 si Ego enim a Deo processi et veni item Ibid. 15. 26 ui Spiritus . a Patre procedit D.
H. x raditione idem multipliciter OnStat, V. g. e Conciliis Nicaen. , Constantinop. I. Lugd. et Flor. dicentibus, Filium essem Deum de Deo, lumen de lumine , de pii ilia vero sancto, si ui ex Patre Filioque procedit etc. in hoc praedicat universa raditio catholica, cum tota doctrina de rinitate personarum in Deo undetur et ontineatur in processionibus divinis. Prob. Secundum nrs, Scitisset, si ista processio est meta- physica . - Processi metaphySi ea ea St, quae excludit mutationem dependentiam, et diversitatem naturae in principialo atqui talem esse processionem in divinis, Xigit ipsa divinae naturae persecti ergo.
22. Obj. 1. Personae divinae quae in nostra doctrina procedere dicuntur, nempe Filius et Spiritus sanctus, Sunt primum principium atqui primum principium non potest produci ergo nulla est processio in Deo. Resp. Dist. o. Sunt primum principium ad X tra re Spectu Omnium creaturarum, conci primum principium ad intra nego. Dist. in Primum principium non potest produci ad extra, conc. tune enim esset creatura) ad intra nego.
Obj. . Qui habet principium, a quo procedit, ab eo pendet, et non est ei aequalis atqui ita dicendum de Filio et Spiritu
sancto in nostra doctrina ergo.
Resp. Dist. Maj. Qui ita procedit, ut vel a libera principii
79쪽
DE PROCESSIONIBUS DIVINIS 55 voluntate producatur, vel b ab ipso recipiat naturam numero distinctam pende a principio, cone. qui procedit nec egsario, et eandem numero naturam accipit, a principio Pendet, nego. Nego in Etenim a non ex libera voluntate aut beneficio Patris. Sed ex necessi late naturae di Vinae Filius generatur et est et Deus eadem necessitate est Filius qua est Patet'. Pater scilicet non esset Pater ne haberet propriam suam persectionem personalem, si Filius non exiSteret Sicut in creatura rationali mens non esset et intelligens et careret propria persectione, nisi in ea SSet Verbum mentale, quamvis verbum istud ab ipsa mente generetur. - Ιtem J Filius accipit a Patre eandem numero naturam quam habet ipse Pater et cum haec natura sit actus purissimus et nece SSarius 8Sendi, qui nullam causani habet Filius in ea natura sub Si Stens propria virtute existi non aliter quam ipse Pater C . leutgen n. 947. Obj. 3. Persona divina producens est prior perSona producta; atqui ho repugnat divinae aeternitati ergo. Resp. Dist. G. Est prior prioritate Originis, conc. prioritate
tempori aut naturae, nego. Propter naturam enim quam a principio Sta recipit, perSona proceden est aeternae necessario existens aeque a principium. Inst. 1. Quod transit ad esse a non-esse est suo principio posterius tempore; atqui quod producitur, e ipso transit a non- esse ad SSe ergo.
Resp. Dist. Min. Quod producitur libere et in tempore transita non-eSS ad SSe conc. quod producitur necessario et ab
aeterno, necto. Re aliquatenus illustrari potest a ex hypothesi solis aeterni qui naturae suae necessitate emitteret radium, Vel b ex homine imaginem suam ab aeterno in speculo intuente quamvis enim ille sol et iste horno priores essent ratione et Origine, re tamen Vera ipsi coexisterent ab aeterno radius et imago re Spective. Praeterea c Omnes latentur quod et rationaturali docet Deum Seipsum cognoscere et amare ab aeterno et tamen ex nostro concipiendi modo prius existi objectum
Inst. 2. Id quod jam est, non indiget ut producaturri atqui
Filius ab aeterno Si ergo. Resp. Dist. G. Non indiget ut producatur, si existit antequam producatur, conc. mi existit dum producitur nego.
80쪽
36 DE DEO TRINO Contradisi Min. Filius ab delerno est, et producitur ab aeterno, cone. sui antequam produceretur, nego. Obj. 4. Operatione immanente Operans mutatur, seu si melior aut deterior atqui ho repugnat in De ergo. Resp. Dist. Q. Mutatur operans Si aut ipsa operatio aut terminus ejus re disserat ab operantis essentia, ut in creaturis. conci si ratione tantum distinguatur, νὶego. In divini autem a Patri Operatio v. g. intellectio, non re sed ratione tantum dissert ab ejus essentia, et b) hujus intellectionis terminus, nempe Filius ab eadem Patris essentia non distinguitur re, sed ratione tantum . Ut osset Conc Later. IV Den Zinger n. 358), uina quaedam Summa res Si incomprehensibilis quidem et ineffabilis, quae veraciter est Pater, et Filius, et Spiritus Sanctu S... quaelibet
trium personarum est illa res Videlicet, SubStantia, Ssentia, Seu natura divina ... et illa re non St generans, neque genita, nec
procedens, sed est Pater, qui generat, et Filius,iniit gignitur, et Spiritu sanetus qui procedit n. 23. Propo Siti II. Duae sunt in Deo proceSSioneS, nec
Prob. I. Ex Scriptura, duae personae, nempe Filius et Spiritu S Sanctu S pro edunt, Seu duae Sunt in Deo processiones immanentes iniqui praeter has duas pro gessiones nuda est alia : Pater
enim utpote Filii et Spiritus sancti principium, qui dicitur Jo. 5. 26 habere vitam in semet ipso nequit ab his procedere neque ab alio, quia tune non jam trinitas sed quaternitas foret in divini S ergo. II. Idem liquet ex Symbolis, v. g. Athanasiano, si Pater
nullo est factus nec creatus, nec genitus Filius a Patre solo est non laetuS, ne creatus, Sed genitus Spiritus sanctus a Patre et Filio : non tactuS, nec creatus, nee genitus Sed procedenS Simi
Patrem quidem non genitum, non creatum, sed ingenitum profitemur : ipse enim a nud Originem ducit, ex quo et Filius nativitatem et Spiritus sanctus processionem accepit son ergo ipse et origo est totius divinitatis . Ita et Cong. Flor. de r. pro Jacobilis Den Zinger n. 598 praedicat, si Patrem ingenitum, Filium ex Patre genitum, Spiritum sanctum ex Patre et Filio procedentem ... Pater quidquid est aut habet, non habet ab alio sed ex se : et est principium sine principio. Patre quoque