장음표시 사용
91쪽
De Processione Spivitus an oti 32. Inquirendum est 1 ex quibus personis procedat Spiritus
sanctu S, 2 per quamnam operationem. ART. l. - EX QUIBUS PERSONIS PROCEDAT SPIRITUS SANCTUS
33. Praenotundum. - Ηie agendum est adversus Graeeos schismaticos, qui latentes quidem nobiscum, contra Macedonia hos, Spiritum Sanctum, utpote personam di Vinam progedere a Patre doctrinam tamen processionis ipsius etiam a Filio tanquam
salsam ejiciunt, hujusque doctrinae insertionem in Symbolo perpartieulam a Filioque corruptionem dissunt. Iria hic inquirunt theologi , . utrum revera prouedat Spiritus . a Patre et Pilio, . utrum particula si Filioque, jure et rationabiliter Sym-holo addita sit, 3 utrum Spiritus . esset Omnino persona distincta a Filio, si ab ipso non proe ederet. 1. Utrum Spiritus S procedat a Pat= e Filioque 34. Praenotniadn. - Ι. Videtur aliquibus de hae re primus
errasse heodore tu cum incusaret blasphemiae doctrinam S.Cyrilli Alex statuentis in nono e duodecim anathematismis), i Spiritum S a Filio vel per Filium existentiam habere , , quam tamen doctrinam alii probabilius putant intellectam et damnatam fuisse a Theodoret Sensu tantum Macedonianorum c f. FranZel in thes 38, p. 653, Sqq. l. Primi, quo certo constat de hae quaestione errasse sunt Monothelitae medio saec. VII idque eo sine ut doctrinam edi Romanae, a qua damnati suerant, veluti haereticam denuntiare possent. Ita ex eodem ipso ultionis motivo tum Idonoctast de labente saec. VIII tum Photiani saec. IX). Cf. leutgen n. 988.
II. Contra hos Concilia oecumenica Later. IV 1215) Lugd. II 1274) Florent. 1439-1445 docuerunt, assentientibus ipsis
Grae eis qui Conciliis interfuerunt, Spiritum S. ex Patre Filio quo procedere. Haec sunt verba Onc Flor. Denet inger n. 586). Spiritus sanctus ex Patre et Filio aeternaliter est et essentiam
92쪽
68 DE DEO TRINO Suam suumque Sse subsistens habet ex Patre simul et Filio et ex utroque aeternaliter tanquam ab uno principi et unica spiratione procedit D.
35. Propo Sitio Spiritus sanctus vere a Filio procedit. Prob. I. Spiritus . dicitur in Scripturis Spiritus Patris et Filii atqui Spiritus Patris dicitur quia procedit ex Patre ergo eadem ratione dicitur Spiritus Filii, seu procedit a Filio.
Major constat ex plurihus locis v. g. Matth. 10.20, et Spiritus Patris ρstri qui loquitur in vobis G Rom. . , a . . . Si tamen
Spiritus Dei habitat in vobis. Si quis autem Spiritum Christi
non habet, hic non est ejus Aet. 16 6, si Vetati sunt Paulus et comites a Spiritu sancto loqui verbum Dei in Asia. tentabant ire in Bithyniam Det non permisit eos Spiritus Iesu Galat. 4 6, u Misit Deus Spiritum Filii sui in corda vestras, etc. Minor liquet 1 ex comparatione cum simili locutione si Filius Patris Q ita enim dicitur Verbum quia ex Patre procedit; 2 ex axiomate recepto de quo postea n. 40), quod in divinis sola distineti realis est relatio originis 3 ex communi interpretatione Patrum cita v. g. S. Aug. de rin. l. 4j, si egi OSSumus dicere quod Spiritus sanctus et a Filio non procedat, neque enim frustra idem Spiritus et Patris et Filii Spiritus dicitur . Cf. Frangelin thes 32 n. II, P. 459, Sqq. II. Spiritus sanctus dicitur missus a Filio Io. 16 17, u Si non
abiero, Paracletus non veniet ad vos Psi autem abiero mittam eum ad OS , item b. 15. 24, si duum autem venerit Paracletus, quem ego mittam vobis a Patre , et Luc. 24. 49 ussit ego mittam promissum Patris mei in vos is atqui ista missio importat processionem a Filio Pergo. Prob. in Missi est egres8io unius ab alio tanquam a principio ad aliquem terminum V. g. per imperium, aut OnSilium aut demum per procesSionem Seu Originem qua posteriori ratione radiu V. g. emittitur a Sole, sos ab arboreὶ atqui Spiritus sanetus non potest dici missus ratione imperii tanquam servus, nec ratione consilii Sicut minu Sapiens a sapientiore ergo ratione proceSSioniS. f. Fran Zelin, illes. 33 n. II, P. 474, Sqq.
III. Spiritus sanctus dicitur in Scriptura accipere a Filio, Seu de iis, quae Sunt Filii atqui accipere in divinis nihil aliud signiscat quam procedere ergo.
Major constat exuo 16 13, 14, u Non enim loquetur Spiri-
93쪽
DE PROCESSIONIBUS DIVINIS stus veritalis a semetipso sed quaecumque audiet loquetur. . Ille me clarificabit quia de meo accipiet et annuntiabit vobis.
Omnia quaecumque habet Pater, mea Sunt.
Prob. Min. scilicet accipere, in divinis nihil aliud est quam
procedere . Scientia quam Spiritus sanctus accipit non est qualitas menti accidens, sed ipsa intellectio subsistens, est una illa natura divina tribus personis communis atqui qui naturam ab alio accipit ab ipso procedit ergo. Cf. Frangelin theS. 32 n. I, 99 452, Sqq. IV. Filius Io. 16. 5, mox cit. testatur se Omnia habere quae Patri Sunt, excepta profecto paternitate ; atqui Pater habet virtutem spirandi, quae non est idem ac paternitas alioquin Spiritus sanctus esset Filius Patris); ergo et hanc virtutem habet Filius, qui proinde cum Patre principium est Spiritus Sancti. . Ex patribus graecis haec citasse sufficiet. - 1. Orige n. in Jo. Solus unigenitus a principio est natura Filius, ad quem necessaria relatione resertur Spiritus sanctus, cum Filius hypostasi Spiritus sancti subministret, non solum ut sit, sed ut sit Sapiens et intellectualis et justus et quidquid eum esse intelligere oportet
secundum communicationem notionum Christi quae paulo ante commemoratae Sunt s. - 2. S. Athanas. de Incarn. Noverat
enim David apud Patrem esse Filium, fontem Spiritus sancti s et orat. 3 contra Arian.), me Spiritus prostedit cum autem dico a me, etiam a Patre significo, mea enim sunt ea quae Patris ad hunc ergo modum intellige illux de meo accipiet n. 3. S. Epiphan. haer. 62), c Non alienus est a Patre et Filio Spiritus Sanctus, Sed ex eadem substantia, ex eadem divinitate, ex Patre et Filio D. - 4. S. Greg. yss. ho m. 3 in Orat dona.), si Spiritus sanctus et ex Patre dicitur, et ex Filio esse simul testimonio confirmatur. Etenim : Si quis, inquit Apostolus Rom. 8. J, Spiritum Christi non habet, hic non est ejus h - 5. S. BRSil. l. 3 contra Eunom. Quae enim necessitas ut Si dignitate et ordine tertius est Spiritus, tertius etiam natura sit Dignitate enim Secundum eum esse a Filio, ut qui ab ipso esse habet, et ab ipso aecipit et annuntiat nobis atque omnino ab illa causala Filio pendet, tradit doctrina pietatis tertiam Vero naturam dicere neque ex S. Scripturis edocti sumus, neque id ex praedictis consequenter colligi potest. Patribus latinis dicit . Tertuli. contra Prax. c. ), aertius enim est Spiritus a Deo et Filio, sicut tertius a radice fructus ex frutice, et tertius
94쪽
70 DE MEO TRINO a sonte rivus ex flumine, et tertius a Sole ape a radio s. Ita 2. et S. Ambrosius de Spiritu S. l. 1 c. 11ὶ si Spiritu quoque sanctus cum procedit a Patre et Filio, non separatur a Patre, non separatur a Filio . Similiter . . Augustinus contra Maximin. l. 2 c. 14), si Non est a seipso Spiritus sanctus, Sed ab
illo de quo procedit et quia ab utroque procedit, Sicut jam ostendimus, unde et Spiritus Patris dictus est Rom 8. 11 et Spiritus Filii Bona 8 9 non enim duo sunt Spiritu Sancti,
tanquam Singuli Singulorum, sed unus potius Patris et Filii . VI. Argumentum ergo generale ex traditione sic breviter proponi potest, cum Perrone n. 347. - dictis constat 1. Ecclesiam latinam semper dogma tenuisse de Spiritus sancti a Patre Filioque processione 2. Est lesiam graecam dum incommunione cum latina persisteret idem professam esse tuma implicite, cum unquam reclamasset, tum b directe illud videlicet in quinque cum enicis conciliis et in . Cyrilli epistola ad Nestorium approbando; 3. Patres utriusque Ecclesiae in
eandem sententiam convenisse loca perplurima congerit Franget in thes. 35). - Ergo vel dicendum est Uni VerSam EccleSiam per plura saecula veram amisime fidem, vel grae UOS
schismaticos in turpi haeresi versari a primum ipsis latentibus repugnat, OSterius igitur unice remanet. Et ita argumentatu Sest ex ipsis Graecis Card Bessarion in Cone Florentino Vid.
V I. Rutione theologica ex S. Thoma I. u. 36, a. 2, Orp.). Spiritus Sanctus realiter distinguitur a Filio atqui si non procederet a Filio, realiter ab ipso non di8tingueretur ergo. Minor quae postea distinctius ostendetur constat ex axiomate recepto S. Anselmi u in De omnia sunt unum, ubi non obviat relationum oppositio relationis enim Oppo Silio in eo consistit, quod unus est ab alio ergo nisi Spiritus sanctus a Filio procederet, non Sset ab eo distinctu S.
36. H. 1. Non est admittenda processio divina, quae non
1 Fidem ecclesiae antiquae Anglia exhibuit Cone Hedelseldense Mansi XI, p. 76 profitendo an 680 sit Archiep. Theodoro, uatione graeco , Spiritum sanctum procedentem ex Patre et Filio inenarrabiliter, sicut praedicaverunt hi quos memoravimus supra, sancti Apostoli et prophetae et doctore D.
95쪽
sit aliquo modo tradita in Seripturis iniqui Scriptura a nullibi dicit Spiritum a Filio procedere dum ipse Christus distincte
docet eum procedere a Patre do. 15. 26 qui a Patre procedit nec valet in argumentum II desumptum ex mi SSione
Spiritus sancti a Filio, quippe quae intelligi possit de missione temporali ad extra imo, ipse Filius dicitur missus a Spiritu
Luc. 4. 18, et Spiritu Domini Super me. . . evangeli ZIP PRUPeribus misit me in neque demum e firmum est argumentum III ex verbis ci de me accipiet D εκ ου Φαου ληφεται qUippe quae exponi possint si de me Patre accipiet n. et utpote insuturo juxta receptum textum), certe intelligi nequeant de
Resp. ego Maj. Regula enim fidei est Traditio seque ac Scriptura, ut fatentur ipsi Graedi. Sed hoe misso, Ad in per partes. - Sqriptura implicite saltem ut interpretantur omne Patres docet Spiritus sancti processionem
a Filio, quando dicit eum Spiritum Filii mitti a Filio acciperea Filio, etc. - b Spiritus dicitur procedere simul a Patre et
Filio, ut in ipso versiculo objecto, si Parael et u S, quem ego mittam vobis a Patre A imo etiamsi dictus esset Spiritus a solo Patre procedere, non ideo Xcluderetur Filius ut notat . ho-maS, . u. 36 a 2 ad 1 : Filius enim prorsus unum est eum Patre in omnibus ubi non intervenit relationis oppositio. f. Franget in thes 34. - Ad c Mitti potest persona divina non incarnata ad effectum temporalem ab illo solo a quo deternaliter procedit. Ait S. homas eontra gent. l. 4, c. 24 , si Mittens autem auetoritatem aliquam habet in missum. Oportet igitur dicere quod Filius habeat aliquam auctoritatem respectu Spiritu Sancti non autem dominii vel majoritatis, sed secundum Solam Originem. Sic igitur Spiritus sanctus est a Filio . - Αdd Filius dicitur missus u Spiritu Sancto secundum naturam
aSSumptam, ut respondet S. Thomas l. e. - e Cum menti Patri non praece Sserit, phrasi του 16 versiculi 1 non in
masculino genere de ipso Patre, sed neutro genere de eo quod Filio inest intelligi debet idque confirmatur e V. 15, si omnia, quaecumque habet Pater, mea εμα sunt. Propterea dixi: Quia de meo εκ ου αου accipiet λαμβαυε0 imo teste Bessarione apud Frangelin, p. 454, not.)grammatica graeca interpretationem objectam prohibet. - Quod attinet multorum codicum futurum ἰη ρετα plurimi enim codice habent tempuS prae-
96쪽
I DE DEO TRINOsens nequit certe Spiritus sanctus, qui est Deus, accipere decursu temporis scientiam aut perfectionem ullam quam non habeat ab aeterno sed quia sine initi et sine fine, sempiterne procedit et aecipit a Filio, relate ad esseclum aliquem ponendum ad extra in aliqua temporis disserentia, vere dicitur: Spiritus accipit, accepit, accipiet D. Ita S. Aug. in Jo. tract. 99), si Semper itaque audit Spiritu Sanctus, quia Semper git; ergo et civit et scit et sciet. . . Ab illo igitur audivit, audit, et audiet a quo est ab illo est, a quo procedit . Obj. 2. Scriptores Ecclesiae graecae a passim docuerunt Spiritum Sanctum procedere ex Patre per Filium item b Patrem solum esse principium cita S. Maximus in ragmento epistolae lecto in Conc Flor. cf. Frangelin, p. 37 dicit u nam Filii ac Spiritus Sancti causam αιτια, Patrem illius quidem per generationem, hujus autem per pro deSSionem n im c)S Joannes Damasc. de fide orthod. l. 1, c. 8 dicit, si Filium
item ne causam nec Patrem dicimus, Verum Otiu eum ex
Patre esse ac Patris Filium : denique Spiritum Sanctum et ex Patre esse et atris Spiritum dicimus ex Filio vero Spiritum non didimus Filii tamen Spiritum appellamus atqui haec
manifeste adversantur nostrae Oetrinae ergo.
Resp. Ad a In constructione hujusmodi veram aliquam causalitatem significat non tantum particula a vel eae, sed et particula per Etenim, ubi subjecta quae particulis reguntur non sunt hypostas es distinctae particula per formalem indicat causam uti in propositionibus a Deo per omnipotentiam factus est mundus ab homine per intellectum intelligitur verum); indicat ero particula pe= causam Secundariam efficientem, ubi subjecta sunt Supposita distincta creata v. g. arti se Opha Operatur per instrumentum) γ causalitatem aequaliter principalem sed communicatam, in divinis operationibus ad extra V. g. munduScreatus est a Patre per Filium inuam locutionem non importare Filii in serioritatem, saepe defendunt Patre contra Ariano es. Fran Zelin, p. 531 sqq. l. Jamvero δ his translatis ad proces Siones divinas, quando dicitur Spiritus Sanctus procedere a Patre per Filium virtus spirativa utrique tribuitur, Filio tamen ut derivata a Patre. Aliis verbis, hac loeution significatur Pater esse Spiritus sancti principium non principiatum, Filius vero esse principium principiatum quem ordinem originis in directe declarat eliam sormula latina, non quidem particuli eae et per,
97쪽
sed ipsis nominibus Pater et Filius si ex Patre Filioque s). Proinde
sensus manet idem et reVera dicunt nonnunquam Latini, Spiritum sanctum procedere ex Patre per Filium ita Τertuli. contra Prax. c. 4 S. Hilar. de rin. l. 12 , dum ex advers aliqui Graeci docent Spiritum Sanctum pro dedere ex Patre et Filio ita praesertim S. Epiphan ., Ancor. 8 maeres. 62, 74 Cyrili Alex. , in Jo. l. he S., SS. 34ὶ Ηinci . homRS 1 qu. 36 R. 3 Orp., i uia igitur Filius habet a Patre, quod ab eo procedat Spiritus sanctus potest dici, quod Pater per Filium spiret Spiritum sanctum, vel quod Spiritus sanctus procedat a Patre per Filium, quod idem est. AEt jam antea dixerat . August. l. 15 dearin. c. 7ὶ Spiritum sanctum procedere irincipaliter a Patre, et quia et de Filio Spiritus sanetus procedere reperitur, sed hoc quoque illi Pater deditis, illum scilicet gignendo C s. Franget in theS. 36 n. l. Ex his facile respondetur a b et ei. Nonnisi enim ut servarent modum loquendi determinatum et receptum et in Sensu explicato dicebant isti scriptores de eo. VII et VIII, solum Patrem esse Spiritus sancti prinei pium ac Spiritum ex solo Patre procedere. Eo de re a nobis non dissentire, Ostendit Frangelin, theS.cit. n. II.
Obj. 3. Vel virtus spirandi in Patre est in adaequata, Vel Spiratio Filii est supernua atqui dici nequit virtus spirandi in Patre
Resp. est Maj. Quia eadem omnino et unica virtus pirativa communis est Patri et Filio. Quod ut declaretur sit
Spiritum sanetum a Patre et Filio tanquam ab uno prin pio et non a duobus principiis quod opponebant Photiani procedere,
semper tenuit Ecclesia latina ita v. g. S. Aug. de rin. l. 5, c. 14, a Fatendum est, Patrem et Filium principium esse Spiritu Sancti, non duo principia j, et expresse docuerunt Concilia Lugdunense et Florentinum supra, . 34, I). Et ratio hujus con Stat : etenim cum Filius omnia quae Patris Sunt, identice habeat a Patre praeter paternitatem, una est et indivisa in utroque Spiratio activa seu vis producendi Spiritum Sanctum, Re proinde per eam Spiritum sanctum producentes, Pater et Filius
unum principium et unus Spirator Sunt, O Secu ac tre per-SOnde creantes, propter unitatem Operationi creativae sunt unu S
98쪽
D2. Utrum particula re Filioque , jure et rationabiliter Symbolo sit addita
37. Pro notundR. H. De quaestione facti, scilicet de auctore et tempore additionis hujus res est valde obseura. Videtur consuetudo cantandi in Missis solemnibus symbolum Constantinopolitanum cum hac additione jam saec. V velo in ecclesiis Hispaniae praevaluisse, unde in Galliam, erimaniam et Italiam suessessive transiit sed non nisi saec. I sub Bene l. VIII Romae plene Obtinuisse cernitur. Cf. Perrone n. 333 mire eb. n. 410. II. Quaestio Im is acriter disputata est inter Graecos et Latinos per plures sesSiones Concilii Florentini. Non negabant quidemGraee Symboli sensum posse explicari, sed contendebant explicationem non posse jure ipsi Symbolo inseri, propter vetitum Conciliorum antiquorum, praecipue Ephesini. s. si Dublin Re vie s 1869, Ol. 12, p. 252, Sqq. 273, Sqq. 38. Propositio Particula si Filioque jure ac rationabiliter addita sui Symbolo. Proti. I. Ex Decreto Unionis Conc Florentini ab ipsis Graecis excepto Marco Ephesino admisso, ubi dicitur si Definimus insuper explicationem verborum illorum, si Filioque noveritatiS declarandae gratia, ac imminente tunc necessitate licite et rationabiliter Symbolo suisse appositam Den ginger n. 586ὶ necnon ex Symbolo Constantinopolitano, hac additione aucto, cantat inter Missarum solemnia a Patribus utriusque nationis in eodem concilio. I. Ratione theologica . - Ut jure et rationabiliter fiat additio hujusmodi, sufficit quod sit 1 explicatio veritatis jam in Symbolo contentae quod . adsit necessitas vel justa causa eam faciendi quod 3. stat a legitima auctoritate; a qui additiosi Filioque s his conditionibus gaudet ergo ure ac rationabiliter facta St. Major constat tum a prio= alioquin enim Ecclesia munere suo fidem revelatam tuendi et haereses suborientes profligandi fungi non posset cf. Frangelin thes 41, p. 600 tum a posteriori Seu practice ex articulo, Symbolo Nicaeno adjecto a Concilio Constantinopolitano I de Spiritus sancti divinitate contra Macedonian OS.
Ad Minorem. - 1. Doctrinam hae particula declaratam amin Symbolo scilicet in verbis, si qui ex Patre procedit, conten-
99쪽
DE PROCESSIONIBU DiVINIS Stam Sse, ex argumenti praecedentis paragraphi con8tat, et a Graecis in Concilio Florentino admissum est. 2. Ju Stam cRUSumet necessitatem praebuit error, qui tunc latius grassabatur, contra processionem Spiritus sancti a Filio. I. Additionem saetam esse a legitima auctoritate, scilicet a Concilio generali a Papa approbato, per Se OnStat Os Kilber n. 409.
nemini licere proferre aut conscribere aut componere praeter
definitam a S. Patribus, qui in Nicaea cum Sancto Spiritu 90ngregali fuerunt atqui additio si Filioque s huic decreto
contraria turri ergo ejieienda St.
Resp. Dist. G. Prohibuit Conc Ephesinum ne quid doctrinae revelatae contrarium addatur, conc. et hanc SS Vim
particulae graecae παρα censet G. Ward apud u Dublin Re Vie D, Ol. 12, 1869, p. 277) prohibetis quid vere fidei
declarativum addatur, subd. particularium auetoritate, conci ab ipso celesiae magisterio supremo nego. aliter enim Cone. Ephesinum damnasset One Constantinop. I, quod Symbolo Nicaeno post articulum si et in Spiritum sanctum , adjunxit verba si Dominum et vivificantem, qui ex Patre procedit , etc. 3. Utrum Spiritus sanetus esse persona distincta a Fili si ab ipso n0n procederet 39. Praenotundum. - Εx jam dietis, extra contrOVersiam est inter Catholicos, quod Spiritus sanctus, si non procederet a Filio, idem non foret qualis jam est non esset nempe Spiritus ille sanctus qui nobis revelatus est eandem enim essentialem habitudinem non haberet quaeritur autem ulterius, an ab intellectu humano omnino concipi posset existens ut persona distincta a Filio si ab ipso non procederet. - 1. heologi aliqui Catholici praeserti in cotistae confitentes Spiritum Sanctum de facto realiter distingui a Filio etiam per relationem OppOSi- tam originis eo quod secundum fidem catholicam, ab ipso procedat , dicunt nihilominus personas divinas non Olum per oppositam Originis relationem ab invicem realiter distingui sed etiam per relationes disparatas scilicet per modum diversum proce SSionis, per intellectum et per voluntatem), ita ut si perimpossibilo Spiritus sanctus a Filio non procederet, adhuc ab ipso realiter distingueretur propter diversum modum procedendi,
100쪽
76 DE DRO TRINO scilicet per operationem voluntatis. de Scotistarum sententia quamvis ab aliis theologis communiter rejecta, imo ab aliquibus si in fide non tuta n dicta, censura non est notanda es Fran-Zelin, p. 589, not.). - 2. Graeci Schismatici ulterius progressi affirmant Spiritum sanctum Sola relatione disparata, nullo modo relatione Opposita Originis realiter a Filio distingui. 40. Propositio. Si Spiritus sanctus a Filio non procederet, non distingueretur realiter ab eo seu generalius, personae divi nae solis relationibus originis realiter inter se distinguuntur. Prob. I. Auctoritate Patrum. Ita V. g. S. Greg. ySSen. contra Eunom. l. 1 Excepta ratione principii S. Trinitas nullare in se ipsa discernitur . Et S. Aug. tr. 39 in Jo.), u Hoc solo numerum insinuant, quod ad reicem sunt, non quod ad se sunt n. Acci Anselmus l. de Process. Spir. S., c. 3 ait, Supradicta relationis Oppositio, quae ex eo nascitur quia supradietis duobus modis Deus de Deo est, prohibet Patrem et Filium e Spiritum sanetum de invicem dici et propria singulorum aliis attri bui s. Et ibid. c. 2ὶ uri divinis omnia sunt unum, ubi non obvia relationis oppositio . II. Ratione theologica . - Non possunt personae ab invicem realiter distingui per ea quae sunt ipsis identice communia; atqui praeter Sola relationes oppositas originis omnia divina sunt tribus personis identice communia ergo per Ola relatione Oppositus Originis personae divinae realiter distinguuntur. Prob. Min. Unaquaeque persona divina, utpote infinite perfecta habet ea Omnia quae alia persona divina habet imo ista Omnia Sunt unum Simplicissimum Esse sine distinctione ulla reali iis solis ex geptis quae in aliqua persona repugnantiam involverent atqui in aliqua persona divina sola relatio Originis
alterius perSonae repugnantiam involveret, V. g. paternitaS
divina in Filio, spiratio activa in Spiritu sancto nitati enim potest esse sui ipSiu principium): ergo praeter solas relationes Oppo Sitas originis omnia divina sunt tribus personis identice communia. Ηine dicit illuart d. 5, a. ), u Sicut in Patre intellectus et voluntas est eadem entitas virtualiter distincta item generatio et spiratio activa sunt eadem entitas virtualiter distincta ita in hypothesi proposita Spiritus sancti a solo Patre procedentis Filius et Spiritus Sanctus foret eadem perSOna, quae quatenu procederet per intellectum diceretur Filius, quatenus per voluntatem diceretur Spiritus sanctus; sicut nunc una et eadem perSona,