C. Suetoni Tranquilli quae supersunt omnia: quae supersunt omnia

발행: 1877년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

PRAEFATIO. LXXXV p. 104, 18 43 au Taren i Lamhinus las Marcio Bon garaius ad Iustinum 12, 1 et casauhonus pro uario 30 sos sessimum Vinetus, odi supra adnot. 73 43

matus omittit Henr Stephanus. Persi vitam eam quae ad nos pervenit alienam Pu uisio. osso a suetonio et veteres libri doeent, de eommontario Probi Valerii sublatam testantes ' o seriptio ipsa misere perturbata nullaque in re a lentam Tranquilli orationem referens commentatorem aliquem produnt auctorem verba quae in illa vita exstant haeo huno ipsum librum imperlaetum reliquit , imperitum hominem haec Neronem illius temporis prinoipem . Aeno quis Hieronymi loe p. 299, 5 posito abutatur ad patroeinandum Suetonio, sive casaubono potius et Barthioqui primi Persianam vitam Suetonii esse voluerunt, illa loco nihil emoitur, nisi quod unusquisque per se intelligit, de Persio quoquo in Illustribus viris autum suisse: nam quo anno aliquis et ubi natus sit mortuusque, id

certo ne postremus quidem Rae seriptor praetermiserit. Verum alia res est de Lucani vita p. 299, 13 eant vita, lata, unde re vera '' Hieronymus ea verba quae praeposuimus exsoripsit Aooedunt Suotoniani ingenii Laostili tam aperta vestigia, ut docti homines post Soaligerum 30 casaubonum salmasium ad unum omnes de Illustribus viris excerptam esse oonsenserint. Neque tamen pro integra haberi debet. Desiderantur enim initio

74 Recentiores libri et impressi cornuti nomen pra scriptum habent. M Nam diversa satis ea sunt quae in altera Lucani vita leguntur venas mi praecidia. 76 Iniquior Tranquilli in Lueanum a nus eiusdemquod Seneca iudicium acrius supra p. 196, 3b a scriptora non abhorrent antiquorum studiosissimo et Quintiliani si non disciplina Miserte iudicio admiratore. 77 In Appendie Virgiliana sive cataleotis Lugduni a. 157 editis, ad culleia initium Iacobus quoque Bonga sius in eodio Bernens 45 adnotavit: puto a Memmo μα- qinto hane visam erae aegre Pinm.

92쪽

LXXXVI PRAEFATIO. eum ipso nomine ea quae ad genus Annaeorum ipsiusquo poetae aetatem oeuratius definiendam pertinebant, quae eonsulto scholiasten omisisse crediderim, postquam alto-ram vitam quae Vaccae fertur integram perseripsit hhas res diligentissimo exsecutam. Tum in posterioribus quoque nonnulla minus levigata sunt, ut pristina elegantia omittendo ontrahendoque obseurata esso videatur. At p. 299, 21 non seholiastae oonsilio, sed librarii lapsu ea exoidisse apparet quae de fuga Luoani et itinere Athenas laeto studiisque philosophiae seripta fuerunt. Hae vita post editionem principem a. 1475 saeiam toties eum Lueani carmine vulgata est, ut sane mirandum sit et soaligerum formis non excusam putavisse et casanhonum feeundae suae editioni '' addidisse tamquaminoditam ). Soripti libri inspecti sunt adhu VIII numero, quorum bini Bernae et Parisiis, singuli Montepessuli cassellis Berotini asservantur, unus incertum ubi la- 8 Superest eius generis odo emensis 370 idemque

omnium emendatissimus. In eo enim post vocabulum ae a- ais, quod ultimum ea vitae a Vacca conscriptae, continuo sequuntur Prima inoma est parvulo relicto intervallo nulloquoutulo interposito. Is A. 610. Sed iam a. 15s acceperat, a Theodoro cantem Ultraleotin o veteri odio descriptam, tr. cas-hon epistolae p. 646 Almel quod exemplum Atmeloveenus ad vulgatas editiones inmisso videtur. Desumptam a Cantem c. r. Weber opinabatur ex aliqua priscarum estitionum eum quibus nonnulla communis habet, ut p. 299, 16 inte .polat verba stin tantae levi eis et smmoderasae iam a fuit. At eadem verba Berotinensis quoque liber habet; et haee et p. 299, 12 M. Annaeus Lucanus Cordubensis, 1 tiri, p. 300, I parricidam, Maias, d sqq. Poemaea etiam eis etc. utique in scriptis libris reperta, nemo typothetae tradiderat ante casaubonum. Dubitare igitur noli quin odio ma cantem usus sit, es tali quidem qui ad Bernensem G proxime ne debat, tr. p. 23, 20 me in meis, 2 lave, p. 300, 2 hero arbitris, si etiam elua. 80 Primum ad vetusta exempla Memalaae Hugonem GTotium video, ut in aua editione a. 161 emima Maubonum alioquin referena, uneis ea inomai quae ab antiquis editionibus abesse animadverter t.

93쪽

PRAEFATIO. LXXXVII ot omnium optimus et ex antiquissimo derivatusos liber Bernensis 370, qui rar reliquorum ope emendari potest, nonnulla solus reoto servavit' . Ad id exemplum duo librorum genera satis inter se diversa et fluxa fide alterum altero melius quasi alternis vicibusaocedere solent. Priore casaellanus Wittianus Berotinensis cum editione principe eontinetur, alterum Monte- pessulanus et Parisinus 750 longiusque haud raro aberrantes Parisinus 8039 et Bernensis 45 oum canter libro constituunt cum priore igitur genero Bernensis illes ab initio additamento nominum liber est, ouin post riore nullum vocabulum desiderari passus es p. 99, M. 21. 36 singula notabilis hae fere sunt: 299, 15 a Baumgarten crustus, a Cn. eber procum' eum Pompeio a Caesare frotius 44 re unis se Canterus pro recitante, recuanisa, recaanwm 4 recessisse Ber 370. reeessu Par 8039. Neronem recrarisse

Canterus cum recessisse omnibonus recessisset re

liter alvus deici et descendere dicitur, equi ventrem fa

cere ira mulius omnibonus pro mulsis parem

omittunt omnes praeter Bern 370. Montep. Par 75M. 81 De Bemensibus o. 45 et 370 olim Bongarsianissaeo. . scriptis copiosius exponit Sinneri. 507. 510. in dem aetatis dicuntur esse Parisini Regii, alter no Ibae olim Coiuertinus, alter 803s olim Thuani. Illos mea gratiam L. do Stei ger, hos Iao Hungi her contulerant, cum postest eosdem in scriptione academica Caroli Fr Weber arbumla. 1856 edita tam diligenter collatos reperi, ut admodum pavea mihi relicta sint vel addenda via emendanda. - De Montepessulano no 113, olim Buheri Divionensis, aeo. IX exeunte scripto D catalogue g6negra de manuferita des det- partements 1 p. 32b collatum habuit udendorpius a Domuillio. - sellanus liber saec. XI et Berotinensis no 31 saec. XIV. apud eberum ollati reperiuntur. - Deperditus se videtur codex saeo. dendorpio non satis diligenter ollatus, quem olim Sixtinus et Sixius, a. 727 Ioannes de Ut possidebat senator Amstelodamensis.

8M ad p. 29s, 3 et p. 300, 6 enalia omisit solus, p. 2ss 3 praedicenda habet cum plerisque. Idem sola meis p. res, is reo sisse, p. 300, 3 exaravit ostendit.

94쪽

LXXXVI PRAEFATIO.3M, 3 corrisendis ornaeo. Montep. Par 7502 pro 'isendos, odi. p. 193, 1. 96, 26. de eorrisendis salmasius ira Poemata- quoque omittit omnibonus laesiam omittit grotius sed loeus laeunosus esse videtur 4 --nalia omiuit Bern Mo, supra versum habet Berol. D. p. IOI, 13. De vita Iuvenalis quod satis sit, supra p. LXXVII sq. dictum erit .uisvix. Plinii se eundi vitam odioes Naturalis historiae permulti a vetustissimi servaverunt soriptam inter testimonia de utroque Plinio ex antiquis soriptoribus eoia leota. Duo enim Plinii, quorum alter Vespasiani alter Traiani familiaris fuit, non per tenebras mediae demum aetatis pro uno haberi oepti sunt, sed iam inde ab

ineunte tertio saeeulo homines non indoeti, ut Serenus samonious ipseque Macrobius, eum errorem admiser t.

Gravius etiam est, Hieronymum' quoque tam in ommentario Iesaiae eap. 54 t. 44 637 Vallars Plinium S eundum eundem oratorem et philosophum libro donaturali historia XXXVII auetorem navisse, quam in chronico Plinium Seeundum Novoeomensem oratorem

et historioum, qui periit dum visit Vesuvium in medio Traiani principatura collocavisse sed a meronrmierror quamvis Pliniorum memoriae obtuerit, tamen paeno

83 Is Plinianas epistola prorsus ignorasae videtur; ne que enim umquam commemoravit et quae do christianis inda affert, ea ex Eusebi chronio et hiat. ecl. desumpsit cum

ipsa Tertulliane apologetio mentione. 84 Ad a. 10 vel 10s apud Heronymum, ad a. 117

apud Prosperum, ad a. Ita apud Cassiodorium. Ita per senus quasi inronographorum uaqua ad Bedam et arianum Seotum et Hermannum contractum idem error traditus eat, doneo circiter a. 1313 Ioannes reabyter manatonarius e legiso Veronensis perleotia Plinii epistolis duos Plinio ruisse docuit, quorum tamen maiorem temere suae civitati vindicare induit. De hoo Ioannemansionario post V alum et affetum et Tari

diligentissime Antonius Resaonicus egit in Disquisitionum Plinianarum duobus voluminibus Parmae 1763 et 176 edula, quod opus grande et Oontusum hodie in oblivionem fere venit.

95쪽

PRAEFATIO. LXXXmopportunus evenit Tranquillo vel nobis vitam p. 300, 29 relatam et uotori adserentibus Hieronymus enim advorsus Soaligerum casaubonum Salinasium ossium, quia imperito homine saeculo I illam vitam aeriptam opinati sunt, pro Tranquillo sponsor producendus est. vi nisi apud bonum aliquem uotorem invenisset soriptum, Plinium feeundum Novocomensem historioum perisse, dum viseret Vesuvium certe in eius modi oblivionem et inconsiderantiam non incurrisset, ut ad a. 79 montem Vesuvium scriberet regiones vicinas et urbes eum homini-hus exussisse, et XXX annis post unum de iis hominibus traderet insignem habitum esse historioum. Deleri volunt verba periit dum visit Vesuvium ab omnibus libris ohronographisque servata, sed nes historious quidem in minorem Plinium onvenit . Falsi arguunt in maiore

Novooomensem patriam, sed Veronae suae auctorem non habent aut vetustiorem aut certiorem Mansionario Veronensi Maneat igitur verbis ab Hieronymo tamquam invito positis sua auctoritas. At quem auctorem

do vitia Illustrium virorum habuit praotor Tranquillum' sed ut mittamus Hieronymum, ipsa Plinii vita nihil

sane habet quo Suetonium notorem suspeetum reddat.

Insoriptus est titulus 'Ex atalogo virorum illustrium Tranquilli aut Suetonius Tranquillus in libro de viris illustribus' reperitur in multis odioibus et vel saee. XIsoriptis, nihil inest aperterissum aut ineptum, nonnullatam in principio quam in fine propria sunt ae nusquam alibi soripta, denique sermo non abhorret. Et debuisse utiquo in Illustribus viriclooum Plinio assignari, nemunem latot

MyEum quoque historicum fuisse demonstrare vult alta aius ad eum locum chronisi ceterum quos odio Idem a larisas liberos esse ait additamento illo, quod est de Vesuvio, se

meo ne saeculo XV. non vetustiores sint.

86 Intellexit ho casaubonus quoquo, sed mira iudieandi perversatate vitam p. 301, 5 positam, quam analon rina ille e Suetoniana et Plinii epistolis 3, 5. 6, 16 et auis ineptiis concinnavit, vetustiorem existimavit.

96쪽

x PRAEFATIO. Nihilo minus tamen qualis ad nos transmissa est, non a Tranquillo seriptam sed ab aliquo scholiast breviorem diotam existimo. Desidero enim ut maxime necessaria annorum vitae numerum VI et historieorum perum pleniorem memoriam. Amplius non addo, eum e. o. notationem natalis fatalisque anni onsulum nominibus diotam Hieronymi lapsus exeludat. Et no tantum quidem deesse rederem, nisi veterum librorum laeunae et Oorruptelae ad id oredendum indueerent. Initio enim vitae ab aliquot codioibus, qui de antiquissimis sunt, duo voeabula, plane ut in Lucani vita laetum vidimus, absunt: tum in media, ubi edidimus eum Germanis gesta sunt, XX voluminibus plerique libri cum Romanis, fortasse omnes XXXVII vel XXXVIII soluminibus habent, ut duorum operum tituli bellorum Germaniae lib. XX et Aran Aufidii Bassi lib. XXXI in unum coaluisse videantur ''. Descripsit vitam troiter a. 124 Vincentius Bellο-vaeensis Speo hist. II 67 eumque seeutus Walter Bur-ler item Franciscus Petraroha troiter a. 1348 de viris illustribus d. Basil. 563 p. 427. Formis exonderunt 'viralis historiae editores inde a prinoipe Veneto a. 146 plurimi quod ignorans' AElias inetus a. 1556 Suetonii de grammatiois libello addidit ut ineditam, missam sibi ab Arnoldo Ferron, qui Tolosae ex vetusto oodio bibl. Petri Fuxensis de Foix cardinalis deseripserat. Denique eiusdem gratia, ut qua potissimum Novocomensium ambitio niteretur, Roggonious duo maxima Volumina eonsoripsit, sed eritio parum adiumenti subministravit.

300, 29. 30 Titulum et orba Plinius Secundus non habent Toletanus, Vindobon. 9 Paris 6796 A, Barberinus

87 Vineius quoque hirio Plinisanae sua Deo aliquid aec disse putat. 88 Eum errorem liber eonfessus est in secunda edi

tione a. 1570 vel 15 1 avia, quam bibllographis ineognitam

eas miror certe in casauboniana repetitione p. 32 errorem excusat hino annos quindecim eommissum.

97쪽

PRAEFATIO. XCIBO 30 pro Nommmensis libri nonnulli nove mensis,

novemcomenses, novem quo memes, novem menso, novem

mensibus habent 1 30 de queriri a militiis odi intra p. 160 18. Plinius epist. 7, 25, 2. orelli Renxen inseripit. o. 69M UberaliBus ambus exgonious 35 Romaniis plurimi libri Germanis Toletanus, Esoo

letanus, ed. arvis. 1479 pro liburnicas, vel liburnicam I periendisset Burmannus, tr. p. 4, 31 15 20. 116, 22.139, 24 4 Mistis 1 inetus oraverit Vinetus. De Lueani patre p. 301, 38 iniuria ipsium arbitror

emendandi causa ob bona, perimirur proposuisse, cum Tacitus quoque Ann. 16,17 Melam tradat rem familiarem filii intoelaeti aeriter requisisse. Sed praenomen rectius M. foribitur apud Vaceam. Quae de Institutione officiorum p. 302, 31 supersunt, ubi ' diversos ponens usus i. e. varia omponens e veteribus poetis testimonia suetonius insertur, tum ea quae de Regibus p. 303 27 exempli causa afferuntur regum nomina nusquam althi prodita, dooumento esse possunt quam litterate peritus et patrii sermonis et historiae exterarum gontium Tranquillus tuerit quamque gravem laeturam in singulis eius libellis fecerimus. De Rebus variis loeum a charisio servatum librarii negligentia oorruptum puto neminem enim latebit p. 303, 35 in enumerandis secundum litterarum ordinem praepositionibus turbas datas esse, et maximam partem eius summae quae XVIII fraeearum numerum superuret interoidisse. Nam restituendum est Graecae, quod ante Κεilium edebatur. P. 304, 6 in eo quod est isso vilitis hominis erit caena multi voeabulum hominis eorruptum putaverunt, reponebantque hodie Palmerius, hodie nobis casanbonus, domin soriverius, haec mihi Passeratius, hoc est Benueius; sed sortasse vicarium est euiuslibet nominis proprii. Equidem in soloeoismo vilius erit eam magis offendo.

98쪽

XoII PRAEFATIO.R', T Ad loca ab Isidoro ex Prato sive libris Pratorum Tranquilli exoerpta egregium nuper subsi in oeessit sollertia Gustavi eo her Lubeoonsis, oui libelli do

Natura rerum debetur editio non modo in verbis emendatior quam Arevaliana ruit, sed in uotoritatibus etiam Oolligendis multo diligentior. Is igitur non satia habuit ad Suetonium referre quae Isidorus nominatim inde attulit, sed et quae proxime vel praecederent vel insequerentur, ut cap. 37 et 38, quin etiam nonnulla a Tranquilli nomine longe remota, sicut in primis sex apitibus, eidem uotori tribuenda esse satis probabiliter docuit. cuius argumentationis summa hae est, ut aput 37, quo venti enumerantur quater terni, totum eodemque ordine versibus leoninis hinis p. 305, 27 oitatis inoludi ibiquo Tranquillo tribui moneret, tum de signis tempestatum cap. 38 Varronis et Nigidii uotoritates reoonditioris dootrinae quam pro Isidor esse demonstraret, denique ad prima apita, quae sunt de diebus et mensibus et annis, duo suetonii frustula p. 305, 36 et 306, 18 proximo aeoedere doceret. Nos tamen, ut in re non plane eerta, intra manifestam nomineque finitam auctoritatem onsistendum duximus. collati ad p. 304, 8 odioes X sunt antiquissimi omnes, Basilienses tres, Bernenses quattuor Bambergenses duo, Bruxellanus unus, quorum titulos seriptura quo discrepantiam studiosus lector apud Beckerum inve-8s Addi potvit ho quoque, videri illi versisteatori praeter librum de Natura rarum ad manus fuisse armen de Ventis Ola. eyer Anthol. o. 1056. ernsdor 5 p. 23 quod Areualus ab Eugenio Toletano, qui a ob mortuus est, eo eriptum existimat, Wemsdornus vel Isidoro antiquius iudicat. At ille earminis soriptor Suetonio haud dubie usu eat.

eum tria Ventorum nomina Graeea solus subministrat, ab Isidoro et recentiore versificatore omissa, a Tranquillo nee sario posita. Cum Suetonio facit ventorum 'ta in muse Piο- clemenuno marmorea.

V. c.

99쪽

PRAEFATIO. omnia integram Horum p. 304, 19 Prasis servarunt Basilienso duo et a prima manu Bambergensis posterior, partis vel parthis vel partes vel parsibus sex paris non

Mariis' hunus habet LII HIligines cicero quoque de divin. I, 14 et Plinius . h. 18, 36 norunt Lm Mora soli Mail 1 o Ba 2 reliqui litore habent 49 Numquid ex Basil2. eoepi, oum Ecquid amb2, in reliqui offe

rant.

caput quod persoribitur p. 304, 32 non habent nisi pinei libri, Basilienses duo Bambergensis prior, Bruxellanus. Primus a Bodleiano odio protulit Iaeobus Gro--vius a. 1698, emendavit quinque libris Itallois usus Areualus Roma a. 803. Argumenti causa comparari possunt Isidorus etymol. XIII, 17. 18. II. XIV, 8, 41 43. et Festu a. v. unm, russit, torrens. Notabilia hae sunt: 32 Prasis omnes 43 ternum Areualus pro Extremum lmis Adriaticum Bodl Brux Bamb1 l 305, 3 ad Basil I. 2. vasta, ussa, uva reliqui is bracte i. o. βραχέα odo reduc illior pro brachia iis Poeni Hae Gronorius pro poni , punico ponum, ponti II in laetuBodi sublata Areualuat 12 abstrusas Bodl. rex Bamh1. omnes laisbras subruis mola abstrusos sinus Ribbeeh. omnes laisbras obiecta mole obstruas sinus ego laxatis Iao Gronovius pro Ois, cato, aliis es pro polo Basila.

18 Drrena terrae Areualus ex Varrone de l. l. 6 6 dere r. I, 2, 5 et Festo s. v. orrens, invito Isidoro, tr.

e mol. 13, 21, 2. differ. I, 24 lo Tulli dehor

20 Aniene Iae fronovius pro aniense, animensae, a

siense I II Maecipui ego pro praecipue, praeci Ea, praeei M ola Horatius arm. 1, 7, 13. statius situ. 1, 5, 25. Ad p. 305, 22 decem libri, terni Basilienses et Bemnenses, in Bambergenses et Monacenses, ollati sunt: si Id ex glossemate nomen libri acerevisse puto. Sl-nter enim p. 304, 32 ad ratis omplures Imri in annamus vel in annalinus inris patrum, et p. 306, s ad in Milo Poenico additum habent in insor mione.

100쪽

XCI PRAEFATIO. 23 eertis omnes, propriis Areualus is Thracias ego, tractas Basil3. Bamb2. reacidas reliqui ooto Thrascias Grialus, sed is ruit in XII. Thraoiam ventum nominant Aristoteles p. 979 Wolso, Galenus, Philargyrius ad Verg.

Ge. 4, 298, marmor Pio-clementinum odi. Zimmermann

et a secunda manu Monao 1. allicia, aliaeeta, salatia reliqui eadem variatio tymol. 13, 11. In Prisciani tribus locis quod Dorvillius Onieeit μα- ιorum, probavi, quamquam libri constanter Praetorum retinent, ultimo loco excepto, ubi codex unus et alter praeorum habet vel paetorum. Sed eum de Pratorum libris res extra dubitationem posita sit, Praetorum vix DLatine dicantur, cum praesertim unum Praetorum Ioeum Isidorus de Pratis decerpserit, vel ne nimium dicam in libello ubi ratis usus est persoripserit, exoellentem emendationem non diutius excludendam existimavi ceterum riseianusne an librarius erroris arguendus sit, non magis decerno quam utri laetoria lex, de qua Heracleensis tabula cap. VIII fidem facit, in Laesoriam Oorrupta imputetur. P. 306, 1 galbeoli alias non nominantur; amulos

Martialis, alganos Plinius novit in libro x rati puto elanius Tranquillus soripsi pro eo quod noodio legitur Sitonius vel Sidonius Cranestius similiter

p. 282, 3 et 8 Silanius et istonius Petrus Daniel ediderat, et p. 306, 11 codex Bernensis Manis habet is existim tur ego pro arasimaru i I scriba librarius a Varrone dore r. 3, 2, 14 oommemoratur 18 conluviales olim luisso videntur, a oonluvie rerum dioli 41 sum ego pro suovi 25 Verrius Flaccus . . probavis. huic adsentiens Soaliger: de Verrio Flaoo et Granio Flaooo intelligit odola solior ls2 Neque enim in censum veniunt magistratuum aderdotumque eommentarii, ut Austurum libri apud Varronem de

l. i. 5, 21; Varronis vero Augurum libri vel ore potius apud aerobium Saturn I, 16, 19, Tribuumque bre ab ipso l. l. 5 5 appellatus Rerum divinarum humanarumqu.

partes fuerunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION