장음표시 사용
301쪽
irretur eo verbo veterea eas vim , et eumprimiam Varronem Μaremnque Tullium, omnes ferme libri deelarant. Quamobrem satis h ui unum interim exemplum prome re. 3. Iinque vecta maui Varronia e libro Rerum Humanarum primo, cuius Priheipiam hoc est PraxiteIes, qui propter arti tum egregium emisi ea paurum modo Ammanior ignotus. 4. mmaniori, inquit, non ita,
ut vulgo dicitur, melli et diaetabui et benevoIo, tametsi rudiscliterarum ait, hoc enim eum sententia nequaquam eonvenit; sed eruditiori doeiisHque, qui Praxitelem, quid fuerit, et ex libria, et ex historia cognoverit.
I. Oratio est Μ. Catonia Censorii De Aed11thna vitio
exeatis. Ex ea oratione Verba hae sunt: Nun ara restini, in segetibus et in herbis bona frumenta esse. μ- Iiae ih nimiam spem Aisbere Sume audisi ἰnter os a que O ---δα inrererenos posse; verum vero inter 'm atque Aerbrem, ibi vero Iongum intervallum est. 2. Erucius Iarua, qui praesectu urbi et via eo u fuit, vir moram Iiterarumque veterum iudiosissimus, ad Suumetum Apouinarem acripsit, hominem memoriae nostraedoetiastinum, quaerere aes et petere, uti sibi reserib ret, quaenam esset eorum verborum sententia. . Tum Apollinaria, nobis praesentibus, inani id temporis ego adoIeaeens Romae aeetabar eum diseendi gratia, rescripsit Claro, ut vir erudito, breviaηime vetus esse Pro . verbium interis e s m, idem signi an quod Grae-eus ille παροιμιωδης versus: Πολλα μεταξυ πελει κυλμος καὶ χείλεος ακρου.
I. Versus est notae vetustatis aenarius: Σοφοὶ τυραννοι των σοσων ξυνουσι F.
302쪽
I. Eum versum P ato in Uxeaeteto Euripidis esse dieiti
quod quidem nos admodum miramur; nam aeriptum eum
Iegimus in tragoedia Sophoelia, quae inscripta eat δας δυοκρος 3. Prior autem natus fuit SophoeIes, quam Euripides Sed etiam ille versu non minus notus: Tέρων γέροντα παιδαγω σοι, θω et in tragoedia Sophocli seriptus est, eui tituIus est Φιλοκτήτης, et in Bacehia Euripidia. 4. Id quoque animadvertimus, apud AesehyIum ἐν q πυρφορε Προμήθει, et apud Euripidem in tragoedia, quae inscripta est νεώ,
Σιγῶν θ' onoυ δεῖ, καὶ λέγων τα καίριώ. Euripides autem sic: Σιγαν θ' υπου δεῖ, καὶ λέγειν D' ἀσφαλές.Fuit autem ΛeaehyIus non brevi antiquior.
De genere atque nomistibus familia Poreiae.
I. Cum in domus Tiberianae bibIiotheca aederemus ego et Apollinaris Sulpicius, et quidam alii mihi aut iII familiares, prolatus forte Iiber est ita inseriptus: . CATOΝIS EPOTIS. I. Tum quaeri eoeptument, quisnam i fuisset, Cato epos. 3. Atque ibi ad Ieseens quispiam, quod ex eius aermonibus coniectarei
tui, non abhorrens a Ilieris: te, inquit, eat M. Cato, non cognomento Νepos, aestra Catonia eensorii ex filio nepos, qui pater fuit Μ. Catonis praetorii viri, qui beuoetviIi Uticae neeem ibi gladio manu sua eonaeivit de euius vita 1iber est Μ. Ciceronia, qui inseribitur Laus Μ. Catonis quem in eodem libro idem Cicero pronepotem fuisse diei M. Catonis ensorii. 4. Faus igitur, quem Cicero Iaudavit, pater hic fuit M. Cain, uiua orationea seruntur inacriptae M. Catonis epotis. 5. Tum Apol- Iinaria, ut mos eius in reprehendendo fuit, Iaeide admodum Ieniterque Laudis, inquit, te, mi fili, quod in rantula aetate, etiamsi hunem Catonem, derim nunc
303쪽
quaeritur, quia fuerit, ignoras, auditiuncula tamen qu
eam de Catonia familia aspersus es. 6. Non unus autem, exeomplures Μ. illius ICatonis Censorii nepotes Memnt, geniti non eodem patre et duo enim Μ. HIe Cato, qui et orator et censor fuit, filios habuit et matriabus diversos, et aetatibus Ionge dispares. 8. Nam iam
neoIeaeente Itero, matre eius amissa, ipse quoque iam muΙtuin senex, Siaonii clientis sui filiam virginem duxit in matrimonium, ex qua natus est eiΜ. Cato Salonianus: hoe enim illi cognomentum fuit a Salonio, patre matris, datum. s. Ex maiore autem Catonis filio, qui praetor ae-- gignatus patre vivo mortuus eat, et egregios De iuris di-aeiplina Iibros reliquit, nascitur hic, de quo quaeritur, assi Cato, Μ. filius, . nepos. 0. Is satis vehemen or tor fuit multasque oratione ad exemp1um avi acriptas reliquit, et eonau cum R. arcio Rege fuit inque eoeonaulatu in Afrieam profectus, in ea provincia mortem obiit. II. Sed is non ita, ut dixisti, Μ. Catonia, Pra torii viri, qui ae Utteae occidit, et quem Ciciso Iaudavit, pater fuit nee quia hic nepos Catonia censorii, Hle a tem pronepos fuit, proptereis necessum est, patrem hunc ei suillae 12 hic enim nepos, cuius haec modo prolatu oratio eat, filium quidem maiorem Catonem habuit aest. non eum, qui Uticae periit; sed qui, cum aediΙis eurulia et praetor fuisset, in GaIliam arbonensem profectust, hi vita funetus est. 3. Ex altero autem viro, Cena . . xii filio Ionge natu minore, quem Salonianum esse a pellatum dixi, duo nati sunt, L. Cato et Μ. Cato. 14. Isi L Cato tribunus plebis fuit; et praeturam petens mo tem obiit ex eoque natus est Μ. Cato praetorius, qui aehelio eivili Uticae interemit, de euius vita laudibusque eum Μ. Tu1Ιiua scriberet, pronepotem eum Catonis e . aorii dixit fuisse. 15. Videtis igitur hanc partem famia Iiae, quae ex minore Catonis filio progenita est, non so- Ium generia ipsius tramitibus, sed temporum quoque apatio differre; nam quia ille SaIonianus in extremas iris aetate, sicuti dixi, natus fuit, Prognati quoque ex eis
304쪽
a imanis posteriores erunt, quam qui stantiadis mare eis geniti erant. 6. Hane Iquoque temporum dis renuam facile animadvertetis ex hae ipsa oratione, eum eam legetis. I .maee SuIpietnain uinaria nishia audientibus dixit; quae postea ita esse, uti dixerat, cognovimus, eum et Iaudationea funebres, et Iibrem commemtarium de famula Porcia legeremus.
I. interrogatus festI Probus Valeri , quod ex nim
Verte enim, et muta, ut urhes diem, Insubidiuameaeio quid facies et pingulus. d. Contra in tertio Aeneidis tirbes dixit per editeram rContum urbe Arebetant magno. Hie ita muta, ut urbis dicaa nimia exilia vox erit et exaanguis. Tanta quippe iuneturae differentia ea in eon-
305쪽
Quae unt, ii itior itieundioris graeituatis, quarti ai suo uis umis loco per diueram di eam . At ine, qui in e Togaverat, odia inlaeto et aure amest homo Cur, inquit, Irid alio in 1oeo potius recti que esse dicas, non anne intelligo. a. Tum Probus iam lommotior ΝΟΙ , inquit, Igitur laborare, utrum istorum lebeas dieere, aerois - --s. Nam eum id genus sis, quod vistis, ut aine iactura tuli e , nihil perdes, utrum dixeris. s. His tum veri,ia Probus et hae fini homini in dimisit, ut mo et Mit erga indoeiles, prope incremel ter. Is. NOS autem auud quoque postea consimi iter a Virgilio duplia et isodo aeriptum, invenimus. Nam et ere et eris rosuit,
Eodem in Ioeo, ea iudiei subtiluate, ut si ali er dixerivmutaverisque, et aliquid tamen auris habeas, sentia su vitatem inmitu claudere. II. Versu ex decimo hrsunt: Tres μονα ore is Boreae rigent supremre, maris, νωσε Idas paeter Macteris rimam mittite erea vile, tris hie PenateuIa utrumque modulareque reopersea suo quodque in Ioe sonare apti ime. II Sea
in suo quoque itidem Virgilii versu: -- mis Priamio rum,
306쪽
idem Ennius In Minati duodevieesimo aere rere dixit, non.=λο non ob id solum, quod minerua ηψα βω-δεῖαν dieit sed quod hic onua, opinor, voeMior ea viruaua et amoenior. 5. Sieuti M. etiam ieeron inoIIi teretiusque visum est, in quinta In Verrem fratre aerib Te, quam o Ferongusto, inquit, fretu distare. Erat enim Maasius iam vastiusque perangusto et dicere. 16. Itidem in aeeunda, imili ua moduIamine: -- feat pereatu, inquit, non peceator hoc enim aeriptum in uno atque in altero antiquissimae fidei Iibro Tironi no reperi. II. Verba unt Ciceronia haee: Nemo ita vivebat, in nuua eius vitae para summa tum aerim esset expers nemo ita in munifesto pereatu tena6retur, aereum impudo fuisset infacto, tum impudentior vide retur, si negaret. 18. Huius autem vocis eum eIegantior hoc in Ioeo onus eat, tum ratio eri et prohut eat. Is me enun pereatus, quasi Feceretis, recte Latineque dieitur: icut hie ineestus, non qui admisit, e quod admiasum est, et hic tributus, quod tributumnos dicimus, a Ieriaque veterum dicta sunt. Hic quoque auegatus, et hic αrbitratus pro uegatione proque arbitrretione dicuntur. Qua ratione servata, arbs rata et auegretu meo dieimus. 20. Si igitur in manifesto pereatu dixit, ut in reni at Meest veterea dixerunt: non quin Latianum esset, peccato dicere ae quia in Ioeo isto positum subtilius ad aurem mouiuaque eat. I. Lucretius aeque auribua inservie funem seminino genere appes Iavit, in hisce versibus: Haud ut opinor, enim mortarea seeM verea Aurea a coeta demisitonia in arva; eum dicere usitatius, manente numero, Pollael: Aureus e Oeἰ demisit ma in arva. 22. Sacerdotes quoque feminas Μ. Cieero antiareta ducit, non secundum grammaticam Iegem antistites. Nam cum insolentia verborum a veteribus dictorum pIerumque respueret, huiua tamen verbi in ea parte onitu d
Ieetatvs Eacerdotes, inquit, Cereris, atquestutassari
307쪽
-ιistitas. 23. Usque adeo hi quibusdam neque rationem Verbi, neque consuetudinem, sed soIam aurem ε- Euti sunt, uis verba moduIis pensitantem. 24. Quod eis non sentitini, inquit idem ipseM. Cie o, cum dei merosa et apta oratione dissereret, quas aureis habeant, set quid in iis hominis simiamati, nescio. 25. Illud vero eumprimis apud Homerum veterea grammatici annot Verunt, quod eum dixisset quodam in Ioeo κολοιους
'ρῆρας τε, alio in Deo non 'ηρων τε aed ψαρῶν dixit: ν δ' - τε ψαρῶν νέφος ἐρχεται ὴὲ κολοιων,
aeeutus non communem, sed Propriam in quocunque o icta situ iueunditatem nam si aIterum in Iterius loco. Ponas, utrumque feceria sonitu insuave.
I. T. castricius rhetorieae discipIInae doctor, qui habuit Romae Ioeum prineipem declamandi et docendi, umma vir auctoritate gravitateque, et a divo Hadriano ob more atque Iiteras spectatus, cum me forte praesente usu enim sum eo magistro discipulos quosdam suos aenatore vidisset die feriato tunicis et 1aeernia inlutos et muleis eaIeeatos Eosdem, inquit, Muissem, vos evretos esse: sotum est, e netos saltem esse et penuω- tos. Sed a Me vester Atiisseemodi vestatis de multo irem aegre coorea is est solestos tamen vos populi Romani agnatorest, per urbis vias ἐngredi, nequaquam deeorum est; non Aereis vobis innua, quam iui tum fuit, eui Ase M. Tuuitia pro tum erimo ob ectore. a. nee me audiente Castriciua, et quaedam Iia ad eam rem eondiseeentia, Romane et aevere dixit. 3. 1erique autem exlla, qui audierant, requirebant, eur soleatos dixisset, qui gRIneas, nonaoIeas haberent. . Sed Castrieius pro- laeto seu atque ineorrupte Ioeutus est.. 5. Omnia enim sermo id genua, quibus Iantarum ealeea tantum infimae teguntur, etera prope nuda et teretibus habenis vineta
308쪽
sunt, oisas dixerant; nonnam an voce Graeea θυμώIM. 6. Sauferes autem verbum esse opinor novum, non diu ante aetatem Μ. Ciceronia usurpar coeptum; itaque ab eo ipso positum ea in secunda Antonianarum rerum gavisis , inquit, at Me meucurrises et Neque in ea significatione id apud quenquam Iium aeripimn Iego gravioria dumtaxat lauetoritatis aeriptorem sed, ut dixi, rem sis crus Iss, prima syllaba eorrepta, id genua enIcoamentum appeUaverunt, quod Graeci κρττίδας voeant, eiusque Meeamenti sutores erepidarios dixerunt. 8. Semproniuainaestio in 1ibro Rem gestarum quarto deeimo: -- Haem, inquit, reuel,
iam rogavit a crini reris autore.
309쪽
rant, tertia a3IIaba producta. I. Ia autem alve Neri mea eat, Sabinum verbum est, eoque signifieatur virtua et fortitudo. Itaque ex Claudiis, quos a Sabinis oriaundo accepimust, qui erat egregia atque praestanti fomlitudine, Nero appetiatus eat. s. Sed id Sabini a Grameia a episse videntur, qui inevia et firmamenta mem-hromun νευρα dimini; unde no mingua Latine neminis Ilamua. o. so igitur Martis Vis, et potentia, et maleata quaedam sae Martia demonstratur. II. Plautus autem in meu enta oniugem Maomerienem Martia dieit, atque id in paeaeaona militia inrum veris:
12. Super ea re audivi nomineelebrem hominem dicere, nimia omice Plautum imperit et .incondito militi falaam novamque opinionem tribuisse, ut erienem eoni gem eme Martia putaret. a. Sed id perite magis quam eomie dietum intestiget, qui Ieget Cn. Gellii Annalem tertium, in quo aerii tum est, Hersiliam, cum apud T. Tatium v-baria erexi paeemque oraret, ita precatam esse: Asria Martis, a Maere pacem dare, ut Keeat m tias prvrsis et prosperis ure, quod actu eoniugis eonsilio esαιίgit, uti no itidem integras raperent, renas Ioemasai et suis posteria et patriae pararent. 4. Da tu inquit, confugis O-ιο, artem scilicet signifieana per quod apparet, non esse id poetie a Plauto dictum; ea eam quoquB traditionem fuisse, ut Nerio a quibusdam uxoris emartia dieeretur. 15. Inibi autem animadvertendum est, quod Gellius Nerio diei peris uteram, non Nerio, neque Nerienes. 6 Praeter Plautum etiam, praeterque Genium Liuiniuarambrex, vetus comoedi
min aeriptor, in fabula, Neaera inaeripta est itaturipsit:
I. Ita autem e numerua huiusce vereu i habet, ut tertia
310쪽
in eo nomine syIlaba, contra quam supra dierum eat, eo ripienda ait cuius sonitu quanta apud veterea in differentia sit, notius est, quam ut Iura in id verba inmenda alat I8. Ennius autem in primo Mna1i in hoc versu: - - Nerienem avortis et Heresem, at, quod minime solet, numerum servavit, primam ayII
ham intendit, tertiam eorripit. s. e ne id quidem praetermittendum puto, euieuimodi est, quod in ommentario quodvin Servii Iaudii aeriptum inveni must, Nerio dietum quasi Neiris, hoe est, aine ira et cum I esstitate ut eo nomine mitem tranquinumque fierima tem precemur ne enim particula, ut apud Graecos, ita plerumque in Latina quoque lingua, privatis eat.
M. Catonis, Onautaris e censoria, Meherrima ex mωaeis conrere philosophantes noniane, et non re.
. . Cato, eonsulari et censorius, publieis iam priovatisque opulentis rebus, illa suas inexculta et rudes, ne tectorio quidem praelitas fuisse dicit ad annum usquae aetatis suae septuagesimum. tque ibi postea his ver- his utitur: eque mihi, inquit, aedincatis, nestus vosum,
neque est entum ullum est in manu pretiosum, nequapreisolus servus, neque ancilis. Si quid est, inquit, quod utar, utor si non est, egeo. num eu*us per ma
vi atquestus mei. Tum deinde addit Vitio vertunt, quέα muis egem; at ero illis, quia nequeunt mers. 2. Haec mera veritas Tusculani hominis, egere se multis rebus, et nihil tamen cupere dicentia, plus hercle Pro movet ad exhortandiam parsimoniam, sustinendamque inopiam, quamGraecae istorum praestigiae, philosophari sese dicentium, umbrasque uerborum inanes fingentium; qui se nihil habere, et nihil tamen egere, ac nihil ompere dicunt, eum et habendo et egendo et eupiendo ardeant.