장음표시 사용
191쪽
de bonis actionibus dicatur, cupiditas autem de malis ' l. l. II. 4. Matth. 11, 2 s. de Johanne Bapi discipulos ad
Jesum mittente Voportebat ut talis perihiberet testimonium Christo, qui et ipse discipulos colligebat, qui
ei poterat invidere, si non posset Videre; - Oriturus, ab illo eos oluit consi mari Ser. 66, 4. - 18, 17 At Go ωσπερ o ἐθνικος ' Noli illum
deputare jam in numero fratrum tuorum; ne que ideo tamen salus ejus negligenda est; nam et ipsos thDicos in numero quidem fratrum non deputamus, sed tamen eorum salutem semper inquirimus.' Ser. 82 . . - 24, 30: ηγονται τον ιο τ ανθρωπου ερ- χομενον ἐπὶ των νεφελων ''de a Gentu u Per ecclesiam, in qua usque ad finem Venire non cessat; in uis enim Veniens agnoscitur, dum ejus quotidie membra nascuntur V Ep. 199, 25. Luc. 9 60 ἄτ ες τους νεκρους o Gipαι Τους έαυτων νεκρους inVolvunt et plangunt et portant et
mortui sunt, quia infideles sunt. Ser. 100, 2. - 16, 9 et os sιαιωνα τῆς ἀδικιας 'pecunia, quia dipitio non existimatur nisi ab iniquis, qui in eis spem constituunt et copiam selicitatis.' Quaest.
Fortasse omitia, quae a tribus evangolistis dicta sunt de ejus advolatu, diligentius inter o collata atque discussa, iuveniantur ad hoc pertinere, quod quotidie enit in cor Porctous, quod est ecclesia exceptis his locis, ubi ab eo ille adventus ultimus in seipso, quando est viVos et mortuos judicaturus, ita promittitur, ut appropinquare
192쪽
Joh. 1, 15 ο πισω ριου ἐρχομενος, διιπροσθεν Νιου γεγονεν : qui post me Venit, ante me factus est. h. e. antepositus mihi est. Traci in Ev. Joli 3 8. - 5, 244s. duas resurrectiones intelligendas esse, quarum una proesens hominum viventium in mente per regenerationem propter Verba ρα νυν σιν , ab tera futura hominum mortuorum in carne, e Te- suscitationem propter Verba οἱ ἐν τοῖς μ=νηsιείοις
- , 27 ο χρισος ουδεὶς γινωσκε ποθέν ἐσιν: 'secundum hominem praedixerant scripturae, unde esset ex Matth. 2, 5 , secundum Deum, latebat impios.' l. l. 30, 2. - 8, 15 ἐγω ου κρινέο υλνα Dei non Veni ut iudex non quod judicium suum denegat, sed dissert in tempus aliud , et subinteli ex prioribus: ecundum carnem. I. l. 36, 4. - 8, 34 πας ὁ ποιων τὴν α καρτιαν, δουλος ὲ σι τῆς α/ αρτιας Vno dicat Christianus seros
eram, redemtus sum, ut faciam quod Volos erit O-
Iunias tua libera, si fuerit pia prima libertas est carere crimitiibus.' l. l. 41 8. - 8, 1 Hsιεῖς ἐκ πορνείας ὁ γεγεννηφιεθα et non diis multis et salsis anima nostra tanquam prostituta subjecta est.' I. l. 42, 7. - 12, 24 ο κοκκος του σιτου ἐὰν ἀποθάνx, πολυν καρπον φέρει ''Ipse erat granum rumenti, mortificandum infidelitate Judaeorum, multiplicandum side populorum.' l. l. 51 9. 12, 31 νυν ὁ ρχων του κοσ/ιου τουτου ἐκβληθησεται ξω: post passionem et glorificationem
193쪽
suam per uniVersum mundum populos multos credituros, in quorum cordibus diabolus intus erat; cui
quando ex de renuntiant, ejicitur Or b. m. l. 52, 7. 10. λὶ 12, 39: υκ δυναντο πισευειν et quare
non poterant, si a me quaeratur, cito respondeo, quia Ποlebant; malam quippe eorum voluntatem prae idit Deus, - non quia mutari in melius homines non possunt, sed quamdiu talia apiunt, O POSSunt
crederer . I. 53, 6 10. - 13, 10 ο λελου/ιμος υ χρείαν χροι et τους
ποδας νίψασ/θαι Vhumani assectus, sine quibus in hac mortalitate non Vivitur, quasi pedes sunt, e quibus rebus humanis asscimur; sic etiam qui juste i-Vunt, opus habent pedes IaVare, quoniam sine eccat utique non sunt.' I. l. 56, 4. 5.
- 13, 34 ἐντολὴν καινην δίδο in υ/Ων ''mandatum novum dedit nobis Chr. ut diligamus invicem, sicut et ipse dilexit dilectio ista nos innovat, ut i mus homines novi.' I. I. 65, 1. - 14 12 ὁ πιστλων εἰς με διει ν τουτωνεργα ποιησει '' er dicebat erba quae loquebatis; audiebant et credebant illi discipuli); verumtamen evangeligantibus discipulis, gentes etiam crediderunt haec sunt sine dubitatione majora.' I. I. 71, 3.
tatem salutis, non petimus in nomine Saloatoris; quapropter, quando Volumus ut faciat quodcunque Petimus, non contra nostram salutem petamus.' l.
194쪽
ἐλλσεται προς Utto ς' Discipuli circa formam humanam Iesu fuerant occupati, et tanquam homines in homine humano tenebantur assectu quare dixit nisi adspectibus carnalibus vestris humana forma subtrahatur, divinum aliquid capere, sentire, cogitare minime poteritis. Ser. 270, 2. - 16 8 ο παρακλητος ἐλεγξει τον - διον περὶ ἀ/ιαρτίας, περὶ δικαιοσυνης, περὶ κρίσεως Veredant homines in Chr. ne arguantur de peccato infidelitatis suae, quo peccata omnia detinentur, ne arguantur de justitia eorum, quos justificatos non imitantur, caVeant futurum judicium, ne cum missi principe judicentur, quem judicatum imitantur.' Tract.
16, 16ν πάλιν μικρον, - καὶ ἄφεσθε iter non discipulis unice dictum de resurrectione, sed uniVersae ecclesiae promissum de proesentia inuisibili 4 post abitum ad patrem. Tract. 101, 6.
19, 5. δε ὀ ἄνθρωπος. si regi invidetis, iam parcite, quia dejectum videtis feroe ignomi nia, frigescat inpidia V I. I. 116, 2.
21, 18: ἄλλος σε γψει, καὶ ωει που om θελεις - VAmari mors non potest, tolerari potest; natura non tantum homines, med et omnes omnino animantes recusant mortem et formidant; ideo magni martyres quia quod Valde durum est sortiter susceperunt.' Ser. 300, 8.
me non putemus, ita dictum esse, quasi jam sub lege non esset peccatum; sed is dictum St, ut ιο -
195쪽
lum egis tempus adnumeres usque ad finem legis, quod est Christus. Expos proposit ex Ep. ad Rom. ia 27. p. impers. c. Iul. II. 84 de ecc. mero et rem. I. 12. Rom. 7, 15: υκ nos τουτ πρασσω, λλ' ο υσω τουτο rom describi hominem non sub lege positum quae prior suerat Aug. sententia), sed post tum sub gratia, etiam de ipso apostolo posse inte
- , 17 ἐξηγειροι σε τον Φαρα : Non quisquam potest dicere, obdurationem illam cordis immerito accidisse haraoni, sed judicio Dei retribuentis incredulitatis ejus debitam Poenam non ergo hoc illi imputatur, quod tunc non Obtemperaret, quando- . quidem obdurato Corde obtemPerare non poterat, sed quia dignum se proebuit, cui cor obduraretur priore infidelitate. Expos. p. ad Bom. n. 62. 13, 1 πῶσα ψυLV εξουσιαις περεχουσαις
υποτασσέσθω ''Quum Constemus ex anima et OP-pore, et quamdiu in hac ita temporali sumus, etiam rebus temporalibus ad subsidium degendae hujus vitae
utamur, Porte no ex ea arte, quae ad hanc vitam pertinet, subditos esse potestatibus ; ex illa vero parte, qua credimus De et in Tegnum ejus OCainur, non nos oportet esse subditos cuiquam homini.' l. l. n. 2.η 'Ago bonuni, quum malae concupiscentiae non Consentio, sed non persci bonum, ut omnino non Oncupiscam; rursus et hostis me concupiscentia agit malum, quia movet desiderium malum, non perscit malum, quia inctrio trahit ad malum. Et in isto bello est tota vita Sanctorum.' Retri . . Contra duas epp. Pelag. I. 18'24. Ser. 151 . .
196쪽
1 Cor. 10, 33 ἐγώ πάντα πάσιν ἀρἐσκω. f. Gal. 1, 10 δε ἀνθρωποι ἐρεσκον , χρισου δουλος
ora ἄν 73 ιην homini bus. Se non lacere, quia in eo ipso quaesivit, ut Deo placeret esse vero hominibus placendum, ut facilius adducerentur ad bonum imilandum de ser Dom in monte III. 3. GaI. 3, 13 μισος γενο/ιενος περ οξ/ιων κατ-Gρα VEx parte mortali pependit in ligno jam si diceretur mors maledicta est, nemo Xhorresceret; quid autem nisi mors Domini pependit in ligno, ut mortem moriendo superaret.' Expos. p. ad Gal. l. I. 4 9 γνωσθ'εντες πο εου 'translate dictum est pro dilecti); sic enim de iis, qui diliguntiu , solemus dicere, quod ante oculos habeantur.' I. I. - 5, 17 .. ιν ιιὴ, α α, θελητε, ταυτα ποι-- stat Putant hic homines liberum voluntatis arbitrium negare apostolum nos habere, neque intelligunt, hoc iis dictum, si gratiam fidei susceptam tenere nolunt, Per Mam Olam Possunt Piritu ambulare.' l. 1. Phil. 2 6 ουχ αρπαγ/ιον γήσατο, O εἶναι ἔσα Οεω ''quomodo enim rapina posset esse natura, quae non erat usurpata sed nata non alienum arbitratus est esse, quod atus δι' Traci in v. Joh. 78, 1. contu Maximin 1, 5. GL 2, 21 ιιχ αφy, ριηδε γευσζ, μηδὲ ιγ yς . 'per irrisionem Verba posuit eorum, a quibus eos
nolebat decipi atque seduci, qui dicunt: ne tetigeritis )V ... p. 149, 23.
x eis quae explicationis gratia optimo addita sunt Utinam Praeaeustas me ista quae5iisses in eo quipPe errat ,
197쪽
των νοχος'. Nem peccat, nisi adversus caritatem faciendo ac per hoc, qui totam legem servaverit ii uno ostenc erit, Sit mritum reuS, quia contra
caritatem facit, unde tota lex pendet ' p. 167, 16. --5, 11: την ποιιοκὴν 'Iωινήκουσατε, καὶ τοτέλος Κυριου δετε: Mala temporalia sicut Job su-εtinete, sed pro hac sustinentia non temporalia bona sperate, quae illi aucta redierunt, sed aeterna oti , quae in Domino praecesserulat. Ep. 140 . 6. Ioh. 2, 15 ἐαν τις αγαπα τον - ρον Ουκεσιν ἡ ἀγάπη του πατρος ἐν αυτω VNO te prohibet Deus amare ista, sed non diligere ad beatit dinem; quemadmodum, si sponsus saceret Sponsae Suae annulum, et illa acceptum annulum plus dilige Tet quam ponsum, nonne ad altera animo deprehen-clexetur ZV, Traci in p. Joh. 2, 11. - 2, 27 το χρίσιι ἐν μινυώνε , καὶ o Zρείαν εχετε, να τις - χ vliue VSOnus Verborum nouetrorum aures Percutit, magister intus est; quos Sp. . intus non docet, iti docti redeunt magisteria forinsecus adjutoria qua dam sunt et admonitiones; cathedram in oel habet qui corda docet.' l. l. G, 13. - 3, 24 ἐν τουτω γιν-κs3ιιν, τι μενε ἐν μιν ἐκ του πνευ/ιατος, o η m εδωκε . Si per miracula non stat modo testimonium praesentiae SP.
quum mihi in his Verbis hahoro videor, adhibenda est quoedam ronuntiati in s ultu et modo ocis, qui evri mi litteris non potest. Quod enim scriptum est: e tetigeritis ... tanquam Praeceptum utatur apostoli, nescio quid tanger prohibentis 3 - contra est autem, a tamen
in tinia Meuritate ista non fallor. Q. l.
198쪽
S., unde cognoscit quisque, accepisse se S. S. 3 terroget cor suum; si diligit rutrem suum, manet Sp.
Dei in illo. I. l. 6, 10.XXV. Adpersariorum in interpretando licentia
studio accurato cohibita. Ista omnia, si quid Video, interpretationis egregiae' exempla et specimina sunt; ita namque verba enucleata sunt, ut Sensus non Vagus aliquis aut cini
dicans, sed plenus et integer, ponte ultroque pro eat, meque is ambagibus Orationis sed probo verborum pondere accurate et Commode expressus Maro autem citi verbis expediendis discutiendisque solertia quam salutaris quamque necessaria sit, ut alieni nihil verbis inseratur, neque autem quod intus est neglectum jaceat, Cum per se Patet, num Vero optime docent quae disputata ab Augustino contra Manichaeos et alios sunt illi enim quantum a puritate fidei chriastianae remoti erant,' tantum sibi licitum putabant in sacris librii interpretandis ut ' speciem orthodoxiae qualemcunque inde repeterent. A1vero, quanta fuit in iis licentia et ingenii petulantia, clanta in Nostro gravitas judiciique sobrietas imo, quum Videret, temeritatem istam sine iusta in Verbis explicandis sev xitate coerceri non posse, huc inprimis animum studiumque oonvertit ut dici non immerito possit, quod in interpretatione Augustitii laudibus et imitatione dig- nissimum sit, perverse Manichaeorum rationi magna
Exemplis hoc melius constisit s
199쪽
Manichmi, ut commentum defenderent de duplici rerum natura ex principiis duobus repetenda, de materia, et quicquid ejus esset, non e Deo originem habente, provocarunt tum ad ea quae Paulus de spiritus cum carne pugna perpetua docet Rom. 8 7. 8.Gal 5, 17 al. , deque certamine, quod cum geniis malis subeundum hominibus sit Eph. 6, 12 al.), tum ad verba Iesu de arbore bona et mala, hac autem a Deo non plantata Matth. 7, 17. 15, 13 . Recte vero Augustinus objicit, Verbis, si accuratius inspiciantur, nihil inesse nisi de abusu arbitrii liberi, sive in hominibus, qui vitam inter Iuctandum degant, sive in angelis lapsis, quibus poena haec dictata sit, ut inserioribus nocere velint Ser. 152, 4. 156 11. contr. Secundin. n. 1M quid quod Verbis disertis declarasse Jesum Matth. 12, 33 , Sse in hominum potestate, aut bonam sacere arborem aut malum contr. Fortunat. ΙΙ. 22. de act. c. Felice II. 2 4 . Vanum vero delirium esse, quod de Hyle s. daemone corporum conditore fingant, nihilque existere, quod ad Deum
auctorem reserendum non it, ex multis Scripturae
locis. Job 1, 3. 1 Cor. 12, 24 al. constare doce : Tracti in v. Joh. 1, 14 contr. Faust. XXI. 10 dpnat boni adv. an. D. M. . Iidem, quod impie argutati sunt de Iege Osaica opere Demiurgi de Vetere Testamento Deum sal
sum et fictilium prostente neque non multa Perperam et superstitiose fabulante, essicere conati sunt ex iis, quae in Epp. ad Romanos atque ad Galatas occurrunt de hominibus ansam quodammodo et Occa
εionem peccindi ex lege nactis, et ex aliis, quae eo
200쪽
tra sabulas et genealogias Judaeorum monentur in Epp. ad Timotheum hoc nomine enim libros V. T.
notatos esse, Donte Perseicta Contenderunt, neqtie
minus impudenter illos, qui reprobandi a Jesu olim ut salsi prophetae dicuntur Matth. 7, 22 , Prophetas
Veteris Testamenti intelleXerunt. Augustinus Vero, verbis accuratius inSistens, monstravit, autum non legem, quam egregiam et sanctam declaravit, sed culpam hominum praesidiis optimis quibusque abuten tium perstringere Ser. 26, 10. 153, 2 sabulas vero intelligendas esse traditiones Iudaeorum, quae retra dehantur, salsos denique prophetas cos, qui post tempora Christi auctoritatem ejus perperam actabant, uid docerent nescientes ipsi conir advers. Leg. t
Cirristum non verum hominem fuisse, neque via humana atum neque humano corpore instructum, Persulidere obicrunt aliis ex quaestione Jesu Matth. 12, 8 . Gaenam sibi mater sit - et ex verbis discipulorum eum phantasma et spiritum esse Μatth. 14, 26. Luc. 24. . ' unde collegerunt, esum assectus
omnes hum Uios et denique moaetem simulasse quidlquod eousque noniiussi prodierunt, utentes inprimis iis, qube is Exaris;elio Johannis de luce mundi occur-aeunt, ut Homo Christi mythice intelligendum esse contendere de sole oriente et oecidente Tract. in Ev. oh. 4. 1). Tantam vero nugarum Currili-tutem Augi istinus risu et ludibrio excepit, scilicet ne-gaeri are eodem posse, discipulos habuisse patres,
raum Jesus Matth. 23 9 eos quemquam in terra Patrem Focare vetet c. auat. VIL 2 i delude mi-