Aurelius Augustinus Hipponensis sacrae scripturae interpres

51쪽

primum quidem, ut a Verbis minus accuratis et distinctis incipiamus libri, qui in canonem ecclesiae reserendi sint, ii indicantur: Scripturae legis et Ρrophetarum, Evangelia, Epistolae apostolicae, actus Apostolorum, apocalypsis Iohannis de init. eccl. n. 51 accedit vero locus omnium gravisSimus de doctr. chr. 2, 1M qui Iuculenter docet de singulorum librorum auctoritate , quid ciudicaverit Augustinus Totus autem Scripturarum canon his libris contineri dicitur: quinque libris Mosis libro Josuae, Iudicum, Ruth, quatuor libris Regnorum, duobus Paralipomenon libro Jobi, Tobiae, Esther, Judith, duobus Maccabaeorum libris, duobus Esrael;

quibus bomnibus res historicae, etsi non ad conti nuum annorum ordinem diductae, absolutae esse dicuntur Excipiunt eos prophetici, videlicet liber Psalmorum. Salomonis axes: troverbia, Canticum Canticorum Ecclesiastes, liber Sapientiae et Ecclesiastes duodecinc Prophetarum . libri singuli

pro uno tamen, quia Separatim nunquam leguntur, habendi et quatuor rophetae majorum Voluminum. Novi Testamenti auctoritas continetur quatuor Evangelii libris, quatuordecim epistolis auli, Petri duabus, tribus Johannis, una Judae et una Jacobi, Actibus apostolorum et apocalypsi IohanniS. In hoc autem librorum indice plura esse, quae attentione digna sint, prima docet oculorum inspectio. Nam, ut haec leviter attingam, in quibus ab ea quae usu inter nos recepta est numerandi, denominandi, aestimandi rationes discedit: ' quod libri

52쪽

Threnorum et Baruchi φ omissi sunt libri au

tem Samuelis et Regum uno nomine quatuor Regnorum comprehensi Esrae et Nehemiae nomine duorum Esrae si ), quod duplex tantummodo libro- Tum Classis posita est, historicorum et prophetico' Tum, adeo ut poetici omnes prophetis adnumeren

tur β' , quod libri denique ob et Tobiae argumenti ratione inter historicos relati sunt β - in

his omnibus enim sive Judaeorum sive aliorum CC-clesiae doctorum auctoritatem nostrum Secutum esse,' ' Orig. ap. Eu sob. H. E. I. 5 Ιερεμως συν 'Vνοις καὶ τῆ ἐπιτολὴ ἐν ἐν Ep. orom autem libri Baruchi

Partem constituit). In vers. Alex et Vulg. uterque etiam liber ad calcem orac Jerem reiectus est. R Tertium autem Maccabaeorum librum, ab Aug. omissum, neque in VerS. Vulg. receptum esse, neque ab uno c- cI. latinae patre excitatum ess ConStat.

Sic Ῥp. graeci et latini. qui LXX secuti sunt, Contra usum Iudaeorum s Melito cap. Euseb. M. E. IV. ' 26 . Orig. a P. Euseb. I. I. ' Βασιλειῶν πρωτη δευτερα, παρ' αὐτοῖς ἔν Σαμουὴλ, ' Hieron prol. galeat. s. 'Tertius Sequitur Samuel, quem nos Regum I et II dicimus.' ε' orig. I. I. Octavus Esdras, qui et ipse similiter apud Graecos et Latinos in duos libros divisus est.'' η' Trilogiam inter Iudaeos et palaest et alexandr receptamen 'n νυαος , 'N' Pa προς ηται, o scriptore historici et proPhetae ta n , σμινοι, αγιογραφα, τα αλλαβίβλια apud Hieron quoque inVenimus: Prolog. gal. 'libri XXIIa Mosis V, Prophetarum VIII, agiographorum IX.' Iu catalogo autem, quem dedero ut Melit et Orig., nulla indicata est librorum Per classes di

visio.

' Proxim quidem ass0rtio haec niti videtur auctoritate vera AleX., quae epigrapheu libri historicam habet, ex Peschito os unitam Jobum fuisse regem tu confiniis Arab et Idum reguautem, cui tu Gen. 56, 5 uomeu

53쪽

aut certum aut probabile est, Sed hoc unum, quod maxime notandum est, OV u omnino fuit, quod in Vetere Testamento, discrimine librorum canonicorum et apocryphorum Sublato, omnes, pro uti argumenti assinitas suadere videbatur, in eodem locos ordine positi sunt. Ita vero, quum canon ' ovi Test. an antea dilatatus esset, ut epistolae antilego menae, a multis etiam Apocalyp Si reciperentur q), Augustinus omnium, quantum OnStat, primus β' vincula, quibus codex Hebraeorum constrictus suerat, reSolvere ausus Si in quo, quamvis rationi bus historicis et criticis destitutus esset, obstarent etiam aliorum, qui eo tempore Vivebant, doctorum suffragia si ), tantum auctorita ejus valuit, ut ova

da nonis forma publicis conciliorum decretis ' mox

ost obab. Accedit, quod apud Zoch. 4, 14. Tob. I, II. Jac. 5, 1 exemplum Iob ut personae historicas Commemorataar. -- De lib. Tobia vid Berihol Eini. in A. . . . V P. 2477. vid Berthol irata. I. . 124. L'7 Iu eccI. graeca Cy rili. catech. 4 n. 35. 34. 56 , Manas. Ep. festalis , Epiphan. de mens et Ond.

C. 5 - ut taceam Suspectum canonem o ' On . Laodiceni , qui conveniunt omnes in septem PP. δ' tholicis admittendis, libros apocryphos a cauone . . removerunt. Ι Carionibus post. c. 85 Coteler I p. 448 tamen tres Maccabaeorum libros canonicis adnumeratos iuveriimus.

y Rufin exposit Symb. post sub si1. Vsciendum est, quod et alii Iibri sunt, qui non canonici, Sed CCtesiastici a majoribus appellati sunt.' Hieron prolog. gaI. quicquid extra hos libros a est, inter apocryPha O

riendum.

54쪽

sanciretur, neque multo post in ecclesia Latinorum communi sere consensu admitteretur. Ipse Vero, ut divinam auctoritatem libris apocryphis vindicaret, eo maxime Se adductum esse profitetur, quod et olim

publicis lectionibus adhibiti suerint' ' , et sic ipsi

comparati, ut plurimum utilitatis ex studio eorum christiani capere possint; quare ecclesiam, improbantibus etiam Judaeis, recte pieque eos ceteris ad-lscripsisse assirmat δ). Inter libros autem nuper indicatos quia de mullis, Si auctores quaeruntur, in utramque partem disputatum est et etiamnum quoque disputatur, Videamus, quaenam, auea certe neque nisi occasione

quasi stylo elapsa, Augustinus ad nodos dissiciles solvendos attulerit. De Ionge plurimis autem, quorum authentia merito suspecta est, ita brcviter et considenter sententiam Suam proposuit, ut eum vel

dubia ipsum procul habuisse vel ea profligare Vo-

CL Synops Scr. S. Athanas. s. p. 58 Colon. 1686 e

ετερα βιβλία νς υτις παλαια διαθήκης, ου κανονιζομεναμεν , ἀναγινωσκοὴ ενα δε ριονον τάῖς κατηχουμενοις.)'φη Spoculiani iurans lib. Eaech. libros conscriptos ante Salvatoris adventum, non receptos a Judaeis, recepit tamen ejusdem Salvatoris ecclesia.' Coi1tr. Gaudent L58: 'Scripturam, quae appeIlatur Maccabaeoruna, non habent Iudaei sicut Iogem et Proph. et Psalm. Sed recept est ab ecci non inutiliter, si obrie legatur Vel audiatur. es de civ. D. XVIII, 56. De Praedest. Sauci. n. 7t non debuit repudiari sententia libri Sapientiae, qui meruit in scol Christi de gradu Iectorum tam longa arinositate recitari, et ab Omnibus Christianis, ab episco pis usque ad extremos laicos fideIes, Poenitentibus, catechumenis cum Veneratione diV. auctoritatis audiri. '

55쪽

Iuisse constet. Exemplo haec sunto: in libris quinde e scripsit Moses, num ita scripsit dixi aut iaci hoc vel illud, et non potius dixit Moses et iacit Moses contr. Faust XVII. in tribus libris,

quos Salomonis esse constat de civ. D. XVII. 20.2. D. XX. 3 - in secunda sua epistola Petrus' de fide et per D. 22 - in epistola canonica

Iudas apostolus V de civ. D. XV. 23 4 - VJohan ne Eoangelista in libro, qui dicitur Apocalypsis, locutus est' de civ. D. XX. 7, 1). Librum Psa morum quod attinet de civ. D. XVII. 14 non illos solum improbat, qui Davidis non nisi ea carminaeSSe utarunt, quae inscripta latine sunt ipsius David' ita in LXX s. 17. 26 27. 28. 145 , a Vero, quae in titulo habent ipsi David sic in LXX Psalmi LXXVII), ab aliis conscripta esse Poetis ignotis,

perSOnae Vero Tegis aptata, neque illa certe di stinctio textu Hebr. confirmatur, quum eodem modo nomen Scriptum reperiatur ', sic autem ut in vers. Itala p. Sahatier et in Vulgata hodierna nunc reddatur Psalmus DavidV, nunc VΡs ipsi D. ' β - sed, quod certe mireris, Omnes qui X- Stant psalmos centum et quinquaginta, non dicam Contra argumenti indolem, sed contra sidLm etiam titulorum, qui plurium auctorum nomina tradunt ε' Quod monuit ortholdus Elat ius A. . . . V P.

1968h, August. in ticare voluisse diversitatem formula

'ipsi David' parum probabile si quum in VerS. IBAE verba ' τα Λαυιδ' formulae priori pariter ac Posteriori respondeant.

56쪽

David auctori vindicatos voluit '). Quod vero

aut nullum saepius aut aliud in fronte omen habe tur, actum es se ex arbitrio regi putavit, qui carmen hocce nomine carere Voluerit, illud autem ornaverit nominibus, quae aliquid, quod ad rem pertinebat, figurare Videbantur; neque magi eum Ovit, quod in Vers aleX psalmis pnnullis. 137. 138.146. 147. 148 nomina prophetarum eremiae, aggaei, Zachariae inscripta vidit μ' , qui quatuor vel quinque seculis Davide erius floruere; movero, quum intelligere debuisset, haec nomina in codice hebrae non expressa, Stylo recentiori deberi, sive ex qualicunque de auctore hypothesi adscripta, sive

quod traditione Constabat, hae carmina a prophe-

iis illis usu solenni adhibita fuisse, hanc susiicere putavit observationem potuisse Spiritum prophetii r ii omina ista DaVidi evelare, ut, quae eorum Or5 Iaae Con Venirent, Canendo aptius exprimeret. De illis tamen libris nonnullis sententiam suam interpOD s, tutius arbitratu est judicium suspendere. 1e ad veritatem propius accedere conti-Hu di fibro: Iosum formulae, quae saepiuM recur-

rit, huic usque diem sensit quidem dissicul-ς , Aliter ali tyro mus , qui tituIorum diversitatem Ob-SerVabit, b ec 'ribens Ep. ad Sophron. PsaImo Omnes eorum est mur auctorum, qui ponuritur in titulis, David scilicet, Assaph, Idithau, filiorum Core, mala, Moysi et Suionioris et cliquorum, quos Esdras Primo volumine OmPrehendit.) Iu vers. Itala p. .ibatior accedunt s. 4: Psatin Jeremiae et Ezechie prosectionis' , tus ΙΙΙ: 'Hallelvj alicon ei bionis Haggaei et Zachariae.'

57쪽

tatem; lippe quae indicare videatur res gestas et

narrationem rerum historicam longiore temporis spatio disjunctas esse; sed monuit idem subtiliusquam Verius quum interdum hoc ita dictum reperiatur, ut unius modo hominis aetas uressa sit, Ormulam illam ''aliquid ad vinc usque diem mansisse. 'nil sibi velle nisi hoc: servasse rationem et Ordi nem semel constitutum' - ita Rahab commorata

est in Israel usque in hodiernum die. 6, 25), dic

tum esse ro: perpetuo, neque ad tempus modo,

in Israel vixit' Locutiones de lib. Jos. . . Adalium vero locum, in quo narratio ad tempora recentiora apertius respicit de 'Gessinus et Machatis populis cana aniticis habitantibus in medio Is rael usque ad praesentem diem' 13, 13 - observat neque sine linguae tamen haesitatione, praeoCCu- Pindo commemoratum esse, quod post mortem eventurum esse Osua spiritu prophetico edoctus sue

rit hoc modestius et dubitanter addens si ab illo Iiber conscriptus est vel si ab alio scriptus est, jam actum esse sciebat post mortem Jesu Josupe), quod in illo libro praeoccupando commemormit' Quaest in Judices . 12 Libros Sapientio et Siracido nonnisi propter aliquam dictionis similitudinem ad Salomonem reserendos esse docuit, negans etiam, inter doctiores esse, qui eos Salomoni tribuant auctori de doctr. chr. ΙΙ. 13. Speculum in fine lib. Zech.); sed quum ipse antea in sententia ulgo recepta substitisset, Siracidam utriusque libri auctorem esse de doctr. chr. l. I.), deinde, melius

58쪽

esse Reuaci. II. 4, 2x, prudenter quaestionem illam relinqtiendam in medio suadens Speculum I. l. p.

impers contr. Jul. V. 123). De reliquis auctoribus Hebraeorum sacris nihil accuratius ab Augustino disputatum me invenisse memini, nisi quod traditionem illam se sabulam potius dicendam, quam Hieronymus quoque a Judaeis excepit praef. in al. : nomen Maleachi appellatiVum esse legatus meus , quo Esra honoris causa ornatus suerit, semel commemoraVit, neque tamen idem ejus sublestam dissimulans de civ. D. XX. 25 . - Ιnter libros Nooi

Testamenti tres potissimum sunt, in quorum a thentia et auctoritate defendenda firmandaque multus

et sedulus fuit. Quum in Dangelium Matthos ineptam objectionem inde Manichaei petiissent, quod narratio de Matthaeo ad munus apostoli vocato λ91 non prima persoria sed tertia proposita est contr. Faust XV. 1), Augustinus similia loquendi exempla ex evangelio Johannis et entateucho adducit i. I.

n. Q deinde Vero, Pitim intelligeret, hae argumen ta in Manichaeos parum Valere, auctoΓitatem CCIesiae opposuit, quam in ullo libro tuendo certiorem et constantiorem esse affirmat contr. Faust. XXVIII. M. Graviter autem eosdem accusat, quod Acta ostolorum repudient, ''timentes evidentissimam Veritatem, ubi apparet Spiritus S missus' με Ep. 237. de utilii Cred. n. 4. T. conix Faust XIX, 31. XXXII, 15),

εν Manetem se παρακ λητον actasse, et quicquid de eo Christo praedictum fuerit ad se traxisse, satis nota res

59쪽

tum ipse contestans, tum Ver alios testes invocans, hunc librum canonicum anniVersaria solennitate post

passionem Domini recitari' si i straci in Ev. Joh. 6, 18). De epistola ac Hebrinos suffragia divisarii 1idem

esse fatetur, sic tamen ut plures Originem paulinam tueantur de civ. D. XVI. ' , se Vero auctoritatem CCCtesiarum Orientalium sequi, quae eam inter libros Canonicos habeant, idque eo magis, quod Iegisse se monet, esse qui de baptismo parvulorum Secus Sentientes, ex illa epistola testimonia opiniorium Suarum repetant 7 de pecc mer et rem. I, 50. p. impers. C.

Jul. 6, 22ὶ hoc credo indicare volens, librum, qui

anti-paedobaptistis savere videretin', ΟΠΠullis, quam vis sine usta ratione, suspectum videri posse. β Ne quo hoc intactum relinquit EXPOSit. P. ad Rom. H. 11 , salutationes in hac sola omnium epistola omissas in causa esse , quod alii eam in canonem recipere dubitent.

si a L. Bingliam rIg. eccl. VI p. 64. IX. P. III. Augulti Denkwiirdigk aus P christi Archaol. ter Th. Pag. Io9. Wy Respexisse videntur Ioca, in quibus institutio stigiosa et professio fidei cum ritu baptismi conjurigitur, ita 6, 1: βαπτισμῶν διδαχῆς. O 22. 25 προσερχωμεθα, μετα λζ- θινῆς καρδίας ἐν πληροφορία πχεως, ἐρ αντισμενοι τὰς κα - δίας ἀπ συνειδ=ησεως πονηράς καὶ λελουμένοι το σωμα δατι καθαρ l , κατεζωμεν την ὁμολογίαν τῆς ἐλπίδος ἀμν,7.εῖ Conserendum . . est, quod Hugius acute et subtilitorti solet observavit dubia de autheutia hujus p. orta esse inde, quod sectae schismaticae Novatianorum et Ontanistarum dicti nonnullis 6 4. 5. 12, 17 callide sausint ad extremam disciplinae everitatem iudicandam.

60쪽

Hi igitur libri, eodem quippe omnes nomine et honore digni, acrem habuerulit et intrepi- .dum vindicem Augustinum, qui toto coelo distare ab iis monuit libros apoclyphos, quibus Manichaeos, dum

sacras scriptu as et impia mente reprobabant vel, ni sacrilega adulterabant, ceu integris et incorruptis sontibus fidem praestitisse vel simulasse constat si 'in Istos autem libros, in quibus vera habeantur salsis mixta imo sabulae profana arte et impia fictae vel exornatae, sub nominibus prophetarum, Christi et apostolorum Cum magno pietatis detrimento in ecclesiis ci cumferri monet, τ' male et inepte a nescio quibus

nugarum textoribus Compositos, neque ullo ecclesiae consensu signatos. M Asseruntur e numero eorum eliber quidam incognitus sive Chaldaeorum sive AEgyptiorum, ex quo Verba petita creduntur in Num. 21 14 Quaest in Num. n. 42 liber Enochi, quem A. non solum propter anti saltatem et quod in templo

Hebraeorum SserVatus non fuerit, Suspectum esse docet, Verum negat etiam pataeiarchae recte attribui posse

ob multa, quae inepte narrata in de gigantibus eorum-

- dono perseu. n. 26. de haeres. D. 46. COIItr. Faust. XXII. 79. de ser Dom tu monte I. 65. p. 57. τ De civ. D. XV. 25. contr. Faust. XXII. 9. Scripturae apocrishm nominantur eo, quod eorum Occulta origo non claruit patribus' de civ. D. XV. 3, M. VAppellantur apocryphi, quia nulla testificationis luco declarati, de nescio quo Secreto, nescio quorum Praesumtione prolati sunt contr. Faust M. I. XXII. 79; do civ. D. XVIII. 58. XXXVIII. . de ser Dom in monte, . 65. raci in v. oh. 98 . . Contr. advers. Leg. et Proph. I. o.