De apologia Athenagorae, patris graeci IIe seculo florentis. Thesim

발행: 1898년

분량: 192페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

ferro illlo modo , oluisset ui onagoras nisi otiamnum ne Sci-Visso quod io temporis puncto Lugduni accidubal, ab ipsis Lugdunensi ut tonnensi occlesiis in colubri ad Orion is si a

'υχ . . . , Cum igitur in Gallia anni 1 T ineunt Augusti mons j in Christianos sit saevitum si si unum men Sem annumerare velis dono e tanta rei sum a Gallia in Graeciam perme uret, liquet abolliunagora pologiam intur nauus es decembrem annil Is et septembrem anni II, esse persectam brevis Simum profecto tempori spatium, ad quale Seu ethnicae Seu liristiana antiquitatis haud multa opera reduci possunt In duobus quidem Athenagora operibus aliquid aliud certum d hujus vita investiganti pauca Occurrunt, Una Sci licet omni philosophorum disciplina tam seximio munitum in Structumque esse ut facillime existimetur, quod jam nos monuerat Philippus Sideles priusquam christianum amplecteretur idem philosophiam potissimum Platonicam revera I O-feSSu e S Se immo docuiss0. Quaenam aulo in or singula illius menti natura es sol, in cetera disputatione mon Strare conabor. Quom doctissimum christianum virum fuisse epi Scopum Vel clericum, nullo uno operum oe probatur quin etiam, iis exponendi vel dicendi ratio multo magis philosophum quam clericum redolol. frustraque apud Athenagoram, quae

62쪽

28 lil o P0L0GIM ATHENAG0RAE.apia Laus linti in reperiuntur, aurinioni artana illas rituum v deScriptiones rei tu ira '. Praeterea ab Athena Ora set Ἀγγ τρον τε 6, libellum pauli post Supplicationem compositum esse ultro conjicia S. quippe qui supremo hujus operis capite a scriptore ipso sic praenun

Eruditissimi quidam viri, aronius et i lemon Athonagoram eumdem S se a Sanctum Athenogenem martyrem, cujus hymnum laudavit Basilius in libro De Spir/tu Sancto. c. 29. propter nominum Similitudinem contenderunt, sed nul lum hujus rei certum attulerunt ar umentum . Multo illud probabilius quod ex re enitoribus manat Germanorum indagationibus, nostrum scilicet Athenagoram Athonagora illi assimulandum, cui Platonicarum glossarum interpres quidam, Boellius nomine, post Mare Auruli mortem

goras enim et Boethus facile aequale S XStitisse possunt, immo uterque Platonis amator, cujuS philosophiae alter alter loculioni stud0bat ita ut philosopho grammaticum Opil Suum nuncupaViSSe plane consentaneum sit. Si ila se res habet, non Athenagoras, ut Juslinus, sanetam suam in scribenda pologia virtutem, Marco saltum Aurelio impurante, mori luit Commenticiam vero fabula mili rare et par ait Amour in-l Athenagoram laici in suis Se Sicut plerosque i Seculi doctores celerum Sine ullo argumento, lenari S Severat t. VII, p. 431).2. Capitis 3 primo versu ed F mi artet, capitis 36 uim versu in editi O-nibus Otto et Q te. 3. P. Marani/m MIGNE. Pati . Gn. t. VI, p. 8έ).4 ZAIIX FO Sch. IlI p. 60, apud HARNACΚ, GeSchichie. I pars P. 258. o. Athenagoram quemdam, Sub Commodo procon Sulem, cujuS Omen nobi Sin Scriptione traditum est Bevue de Philolouie, 888, p. 327, 23, haud OStrum eSSe eon Stat. Cf. Fabricium, qui 16 viros thenagorae nomine Vocato pereen Set Supra, In deae, I, , Ipsa).

63쪽

scriptam, laud quidem injucundam, qua apud nos anno 1599

subollienagorae nomine, tanquam e codice quodam Graeco a Mari in Fume versa, edita est, nillil nisi ipsius uine opus esse. Omnibu nunc compertum. Ite Olissimam admis oratfraudem, quo plure libro suo lectores conciliaret Cur autem

levis suae fabula fronti nomen christiani n0stri philosophipolius quam quidlibet aptius aliud inscribore illi onorit in

mentem, penitu abdita Sunt causae.

Denique opportunum advenisse empus mihi videtur rara quidem illa ac disporsa de thenagorae ita documenta, quae saltem certa admodum V probabilia haberi possunt, id ligendi, haud multo secus atque u SparSO milite S, quo pauciores inlatissimo patenti regione cum labore conscripsit plurimo in unum cogit, ut, quibuS ad Summam praesit copiis, dilucide perspicere queat.

Vorgont igitur P post Christum natum Seculo, Marco Aurolio imperante in Orient doctissimus floruit philosophus

Athoni sensis, nomine thenagoraS. Qui, paganae prius addictus philosophiau, Christiano Sque refellere aggreSSUS, Sacra eorum Scriptura pertractavit, qui bii ad VerSu ip SOS Uleretur lum, subito perculsus lumine, ad noxam e con Vertit religionum, immo docendam ultro et defendendam eamdem Su Scepit, aliqua cum magistris AleXandriae, ubi aliquandiu certo vixit, cato cholicae scholae consuetudine facta Sic, priore II anni parte, saeviente nova per plurima imperii Romani provincias porse

Duora et pars attram Our, Scrit en re par Athenagoras, Philosophe Athenien contenant les mour hora neSte de Theogenes et de Charide de Pherecides et de Melangente oraduit dia Grec 'Athenagoras, par Martin, Funaee, eigneu de Gera ille A Paris che Michel Sonnius, 1599, 13 - 12 deinde . he Daniel Guille moni 1612. in-12 Fraudis copiosam secit demonstrationem L CR Z in Epistula ad J.-C. WoLν Thesau i epistulici La-croetiani, t. ΙΙ, LipS. 1746, ' P. 249 Sqq.), Pud OTTO, P. II. s. Supra Indicem, , , 1670 et RSSim.

64쪽

ctilion Christianis quo in Orion tu diro a mi dolioribus dola loribus V X alis ollienagoras ad ina pera loros anabos, philosophos dictos uni cum scilicet urelium silium quo jus Commodum

quamdam De Christisenis Deprecationem, Sivo II γε θε γυ πῖ et X: τοῦ χυ 0 mi Sit qua, utpote philosophus, christianam do in doliat roligionum, dum nonnullas ejus praecipuas parte cum philosophorum doctrinis et maXime eum Platone esse communes Stendere nititur. Paulo post proprio ti'aelatu, De esurrectione Hortu Orion, si Λυχτzχτεως εκγ ου Christianorum doctrinam X positam

dosondebat. Marco quidem urelio, qui anno 180 vita functus si superfuit nimirum Athenagora S, quippe cui grammatio us quidam nomine Boethus, qui Platoni glos Si Vacabat, unum

suis de inclylo philosopho operibus, post illius imperatoris

obitum, dedica Verit. Athenagoras oro, a maximis Ecclesiae rerum scriptoribus Eus ubi 0 Hieronymo, quibus causis incertum est, Silonlio praetermissus, a tribu tamen eruditis in oris Asia presby- loris vicissim veteribus tum poribus cognitus est atque nos i malus, in Sancto scilicet Methodio Olympiens episcopo ei rea annum 300, id est sentesimo circiter lantum anno post apologetae nostri mortem; - 0 inde circa annum 30 a pr0sbytero

Philippo Sidula, qui notitiam ei tribuit; - denique, anno i , ab Arellia Caesar00nsi archiepiscopo, qui illius scriptorum

leX tum summa industria exarandum curavit . b P aulum seculo iamdum doctis omnibus viris notissimum fuisse plurimi codices ius tantur .

l. Clancularius quidam Scriptor, qui aedio videlicet aevo Vixit narrat Athenagorae Supplicationi codicem, quo tabernariu Salito Pi Sces, quos Venderet, involveret, a se Constantinopoli empti im Sse HARX CK, eschi lite, I Pars, p. lέ).

65쪽

CAPUT III

Apologiae philosophica prima parS otheismi crimen refutatum eXpenditur.

Cum jam quae o Athenagora ipso Scire licet Overimus praecipuum ejus opus diligenter Xpendendum, pologia sci

dimus, plurimos sui seculi christianos aemulatus est scrip tores IIujus igitur causae argu munia et quo ordine disposita sint et quid quodque valeat altento circum SpiciamuS. Brevi firmo quo exordio quod primo ei secundo capite Osa linetur, totum terrarum orbem, impuratoribus sub diluin deScribere coepit Athenagoras, et Troas of Lacedaemonios et Athe nien Se Aegyptiosque qui, suos cujusque deos vel ridiculos ad Orandi facultat concessa, lam humanis principibu maXima Shabent gratias Christianos contra, non pro ullo celere, Sed pro Solo nomine mi, ignavis violatoribus Menuntiatos ab

66쪽

a Marco Aurelio Commodoque postula ad Christianos suo quo allendi ui a delatoribus clandena mactari desinant si Δεξυ εθα

Tum vehementer indignatur quod fratres sejus ob solum nomen insimulantur christianum et a principibus agitat logem qua Christianos tanto damno liberet. Talem senim agondi modum Gustini X0mplo' ostendit una rectae justitiae lum sanae philosophia sun dilus adversari. Eadem igitur Christiani labo-antur ratione qua illi rei qui principibus ipsis adsunt poenaque

finem capiente e Xordio imperatore precatur Allienas oras ut a0 quas sibi nec praeoccupata praebean auro Doctrinam nostram, inquit, mihi defendere incipienti necesse est a vobis pelere maXimi imperatore S Ul aequo praefletis Vos auditores neve communi rationisque X perti fama ab repli praeoccupe-mini sed vestrum Scientiae a verilali Studium nostrae quoquo adhibeatis doctrinae, itaque o non ignorantia peccabitis, nosnulem inconsulta vulgi fama soluti bellum pali desinemus.

1 Apologia I praesertim ea se . . 2. P. 3, VerSu 29-31. Quod paro moeon reddere leni avi Gesne rus Dii Pliniantur non propter nomen. Sed POP ter crimen . At crimen ceu Sationem potius quam scelus Significare Solet. In hoc Sol Athenagorae capite υο11 vox octies usque interponitur. Haud alii utebantur verbis probiores ipsi proconsules, cum de Christiani imperatorem consulerent sic Plinius unior ad Trajanum Nec mediocriter haesita Vi .... nomen ipsum, etiamsi agitiis careat, an flagitia cohaerentia nomini puniantur . . Epist. X, T. Sic Licinius Granianus Asiae legatus circa annum 2 litteras ad Hadrianum mittit . iniquum esse dicens. . . sine ullo crimine hominis anthim et Sectae reo fieri . . Euseb. Chron. apud

Hieron Vmum.

67쪽

O . . , Caput .)Τum tria illa crimina persequitur apologeta, quae Christianis vulgo objici obantur, athoismum ' scilicet, humana carnis absumptionem, illicitas consuetudines, aut fabulari illo sermon quo thnica ista societa uti Solebat, si θῖ0τητα Θυῖττε γOS 'Vae, O G π0GΞ 09 'α ς ε . D. Si Vero Christiani talia admittunt scelera, quae eo bellu is immaniore reddant, maximis in ossa0viant poenis imperatores aVeant autem ne hae vacuae sint

calumniae in aetern illo proelio quod inter virtutem et vitium commiSSum St, Xcogitatae Caput 3 .Haoc est igitur diuisio nostrae pologiae, quae triplicem illam criminationem vicissim, partibu haud aequis, resolleronitetur, athoismum 4-30 capitibus ut reliquas ambas capi libus 31-36, quae OStremum Sequetur peroratio, capite T. Athoismi quidum criminatio his primis Ecclosiae seculis ubi quo Christianis injici solita est' sic in publicis ludis turba, quotiescumque Christiano designare volebat, Xempli gratia Smyrnae, circa o annum, adole Scente quodam Germanico nomine ceterisque martyrium patientibus, nullum aliud nomen

. Hoc arum Latin Verbo utimur quod Sedulius quam vox impietas vel quaelibet alia, Graecam Ocem ἀθεoetri Vertit. 2.mune dicendi modum si Θυεστεια ειπυα, ἰξιπυδειοι sit. ξ&.ς, , cum in Oriente tum in Occidente usurpatum esse teStantur Athenagorae Legatio et Lugdunensium Viennensiumque Epistula ap. USebium, Hi St. EccL l. V cup. 1).3. Vide ad hoc spectante plurimo Scriptorum loco in KoRTHOLT Pacyano obtrectatore es supra, Indicem, Il) p. 405 ac totum hoc libri II caput X, De Allieismo Christianis a Gentilibus objecto.

68쪽

3. DE P0L0GIM ATHEXAi URAE. plerumque proserebat at tuo u thoi se ει Quod convictimipi tu nos miratione commovet cum a nomine magis et meliusquam a Christianis non dii sed Deus saltem affirmetur idemque percolatur. Illud autem repulandum est quod pagani Viri et0- res Christianos videbant templa deserere, sequo alia adire Vel Struere, utpote tui in loca non nisi secreta convenirent, et prolem plo ut ait Eusebius, agro aut navi, tabul aut carcereuler titur' praeterea ethnica de Spicero simulacra neque alia

lingere, paganisque sacrificiis abstinere nec sibi alia adhibero Videri. Itaque, quoniam apud Christianos nudum Dei cultum oculis spectabant, ullum esse de negabani quod circa Xiens tortium seculum diligenter exprossit, aganos alloculus his verbis, Arnobius Consuescitis crimen nobis maXimum impie talis affingere quod neque aedes sacras Venerationis ad officia

construamuS, non deorum alicuju Simulacrum On Stiluamus, aut formam : non altaria fabricemuS, non rnS. non Cae Sorum

sanguinem animantium demus, non thura neque fruge Sal Sas, non denique vinum liqu0ns paterarum effusionibus insera

IIujus igitur criminis refutatio, de quo Athenagoras in loromne Patre copiosissime accuratissimeque disputavit, Supplicationem fore totam adimplet in duas partes facillime dis lingui potest, priorem Scilicet quae Christianorum de uno Deo doctrinam X positam defendii, posturioremque ubi pagani lacessuntur dii. In pri0re quidem parie cap. 4-12 duplici argum sentatione probaro neniat osior tuum Christianis moli, nudum cin

liti rum et 'onser MI NUCii FELICis Octavimn. c. Cur nullas aras habent. templa nuria nulli nota Simulacra. . . n

69쪽

eSS Deum. Quod Xplicare co0pit, dum a Diagora uolio illo pro sane patrata, qui apud Veteres tanquam deorum negator haberi solebat', sanctae Christianorum domo doctrina admodum preSSO Sermone Opponit Cap. 4 . 0 in quibusdam lociso Euripide aut Pseudo-Sophoclo, quem Sophoclem habet, ductis, ethnicos poetas si vo do thnicis diis dubitavissu sivo unum S Se deum ipsos pro sessos esse se quo ideo impio esse existimatos ostendit Cap. 5 . II aud alio modo, inter pagano Sphilosophos Deum designant Pythagorae numerum αγυθ λιν ,

2κου Stoici Cap. 6 . Quod illi, ut animadvertit post Justinum

Athenagoras', ne suspicari quidem potuis sunt nisi si cognatione

DOS Ulem, inquit, quosdam ori est os Prophetas scilicui ha bonius, divino asstutos spiritu. Nonne igitur absurdum fuisse futurum vos ipsi existimulis, si nos, divino hoc spiritu contemplo, Sontentiis in Q inberemus humanis ap. 7. Huc accudit philosopllica quaedam Dei unitatis demonstratio, quae propterea nos delectat quod prima apud chris tinnos logitur Seriptores. Hac relata, impuratoribus Athenagoras probare Vult christianos viros ratione ipsa uti solero ad suum

τῆς ' στεως D. Si duo quidem sint dii, set in eodem esse loco vel in duobus postquam declaravit, acri Vividaque et pressa argumentalione utrumque considera si in uno loco X sistant, nihil nisi summa inius partos Sint, quod sieri nequit, cum

1. V. TULLIUM, De Natura Deorum, I, 2; II, 3 . 2. Sechindi ex Euripide citati loci verum Sen Sum mutat oSter, ut explicavit OTTO, P. 25 m. 6. s. JUSTIXI polouia II, 39. 13.

70쪽

u Deus nec generari nec pati nec dividi possit ὀ ει ὰγίυγροις

locum quomodo sit Quandoquidem enim hujus mundi creator in mundo et circa mundum versa uir, ubinam sit alter cui nullus jam linquitur locus Eliam si vero locum quemlibet Supra mundi creatorem Occupare posset non Olentia abundaret quia in circumscripto Versaretur loco, neque quidquam faceret, quoniam mundum seci alter, neque ullam Xerceret proVidentiam quoniam nihil fecit ergo non Si deus, Deumque ex origine unum mundi creatorem esse profitendum. Ilaec ostdisputatio, qua jure Dei unitatem Dei infimi tale monstrare conatur monilis quidem non care l. nam aliquando est subtilior quod Graucum bene declarat, ut in explicanda Dei notitia loeum paulo nimis prospicit adde quod inter Omnes convenire mundi creatorum esse Deum opinari Videtur scriptor attamen callida eademque pro empore On Spicua argumentali O

Confestim autem Athenagoras, aliquo timor assectus ne ob ales philosophicas argumentaliones humana videatur Christianorum doctrina, Moysis unum et Isaiae tria de uno Deo testimonia citat, postquam divinae Prophetarum inspirationis genus apte descripsit imperatoresque obiter laudavit, eos doc-liores esse existimando quam ut illa pror Sus nescirent Cap. in . Tum redit Noster ad prius disputationi Suae propo Si tum, Christianos scilicet minime atheo e S Se , quod nunc mani- fustum facit praestani quadam Sancta Trinitalis doctrina oeXpo Silione, qua nullam meliorem ante Nicaeense concili unil. Huic capiti, quod saepius attentiusque quam cetera perlegi a me debuit. haud deesse interpolationes verisimile est qua ponit SCHM ARTE, Vide p. 9, in notis. - Platoni doctrinae e Stigia deprehenda S, D. 8, V. J-29, tibi genita inter Se similia, quod commune reddant e Xem Illar, OnStPRntur. De hac demon Stratione, cs. SCRUBRING, Die mlosophie ues Athenagoras V. Supra Indicem. l. A, S,2j, p. 25 et . . 2. Ad quod jam spectabat caput .

SEARCH

MENU NAVIGATION