De apologia Athenagorae, patris graeci IIe seculo florentis. Thesim

발행: 1898년

분량: 192페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

CAPUT ill P0L0GIAE PARS. Timpetu adducunt et humanas mentos, maloriae Simul participes easdumque cum di Vina natura cognatas κατ τυ τῆς L ςLGI0υ ae τι et ras et halae συα χθε χet , permultis viis in contraria trahunt, propterea cenSuerunt nonnulli, quorum haud leves sunt sententiae, nullo Ordine universum temperari, nescientes quaecumque ad totius mundi constitutionem attinent, earum rerum quamque ratione fieri, hominem autem o ultera parte in his quae ad ortus sui naturam aut corporis formationem aut Vitae Xitum spectant creatori suo parere, e altera in ceteris rebus o ration Sua daemonumque Operatione pendere, ut

alius alitur agi t moveri soleat, quanquam omnibus ino Si a liocinandi faculta D. Illa vor difficillima xpositio, in qua theologica TaVita Solque philosophica subtilitas eximie quasi conjurant, ut notatae in mundo Onsusionis perspicua reddatur ratio, a nonnullis Justini doctrina locis sane primam originem duXis Se Ole St, at tota haec singularum rerum explicatio jure Athenagoraevido tu esse tribuenda Cap. 25 . Itaque Noster o landem quo jamdudum tendebat adductu est, ut aperiret quo paci ethnica signa portento Saquaedam operarentur. Dii Scilicol, quibus haec signa Sunt dedicata, tantummodo hominus fuerunt, ut rerum historia refert itaque ad idola vulgus a nemino nisi a supra dictis daemonibus allicitur quod duplici probatur argumento priuS0nim qui alia signa adorani, sua ipsi corpora truncare aut

Vulnerare aut Verberaro Solent , ut v non dei est ad natura o

Ex his credas Athenagoram non extrema illia comprobare quae jam a quibusdam christianis quoque viris, incera side, admit-

. Ut constat ineuntibus 1 et 23 apitibus. 2. Haec potissimum ex Ovidio Fast Ili, Trist. V. . . describi viden uir.

92쪽

lebant ii r alta moti infra spadonatum commendabit l, n quo hic perspexisse Videtur quod contra paganos objicit deos, idem contra suum D una re lorqueri posse. Magis ero Viael, quin etiam maxime apud aequale S, apud Marcum ui olium imperatorem ipsum valere debui posterius argumentum, o novissimis rebus desumptum exempla enim profert Athenagoras quaedam signa recentiorum ullius religionis conditorum, quorum cultus in Oriente, tunc superStilionibus iam Vehementor corrupto', summo lorebat aut potius furebat nempe erui ni, qui u nostra, inquit, ViXi aetate 'simulacrum illud commemorat, quod Troade Oracula reddere aegroto Sque Sanare repulabatur, simul signa Parii fundata Protasti scilicet Pereor tui quem nemo unc ne Sciebat nuper

circa Olympiam se in ignem injecisse , atque Alexandri, cui tanquam deo publica sacrificia festa tu agi solebant. Ille aulem sine dubio est AleXander bono licus, audacissimus ille circulator, qui, bono lici in Paphlagonia, Vivo implexus orpente, emetipSum Glyconem deum praedicans, plurima 40seulapii ediderat orae illa; do in Romam arc0ssitus, laniam ibi saniam inter optimates, Vel intimos principis ipsius conviciores

obtinuerat ut Vir consulari quidam, anno Se Xaginta natus, sibi amplissimum ess reputaverit Xorem ducere eam filiam quam Vaser si e Luna habuisse contenderet immo vero, dum ma enum adversu Pannonios bellum agitabatur, eodem Ale Xandro auctore, arcus ipso urelius, solitae sapientiae

oblitus. duos l00 nos in Istrum vivos demergi jussit Cujus

l. Cup 33. Nilod nostro capite perpende natis. Vide illic nostram de spadonatu notam. 2. Futurum explorandi I, modos quia in adhibitos isse docet sarquar ul Handi, uel de romiselle nollerthum S, t. V. p. 99-130 . 3. - αυδε τω 'καθ' ηαχ p. o. V. 10 . - De Oe eruilino Vide euan, t. VI, p. 30. - Quis ille esset, anno 185 etiamtum nesciebat Ollo. 4. Vide Luciani Iερὶ Περε ρ υου zΞλΞ Ο ς. o. Vide Luciani, qui tunc e paucissimis tale ineptias illusit, Λ E: αυογος η

93쪽

lum ulu in Signumque in Parii agora condita, publico assici cultu docet Athenagoras Ilia autem miracula qua Nerullinio Prolao et l0Xandri simulacris perpetrantur quomodo si uni Prius a non ipso Viro agere Stendit apologeta, cum,lii viri dum liamnum vivunt, immo dum aegrotant, eorum signa sanent aegro S. Dein io efficere simulacrorum materia nequit; nam quid aes per Se potest, quod quidem rursus aliam

in figuram, si libet, diffingitur, velut polluvia illa quam in

deum resurgendam curavisse regem Amasim refert Ilerodotus' - Haud aliud quidum salsa sua brevitato nuntiavit argutus noster fabulator La Fouluine

Ergo, ut concludit Athenagoras, haec Ortentosa Soli daemone operari possunt Cap. 26 .

Quomodo igitur illud sit Id pressior quidem ut nobis

subobscura animi motuum descriptione explicare lenta Noster. quam postveniente Patres, ertullianus, Eusebius CV prianus et alii secuti esse, quamvis strictim, videntur Athenagora quidem, primo a ratione alieni et imaginarii animi motus

ut idola fabri contur, se in visa quaedam eum insano idolorum

' SV06lλαυτις Otto, p. 140 n. 12 2' Renan, t. VI, p. 28- 30 et 357, 1. 3 et t. li, p. 48-51. Quam facile et immerito hoc seculo vivis hominibus Statuae Onerentur, Vide, apud Plinium Juniorem, de philosopho Flavio Archippo, Epi St. X, 68.1. Scilicet pelvi ad lavandos pede S. O a FeSt USurpata Graece TOGO ζ T . . 2. L. II, c. 172. 3. Le Stati/ai e et a latue de Iupiter i. IX, sal, 6 . 4. In hoc sine Athenagorae argumentationem vividam quidem, at leviter Siccam, paululum, quo facilius intellegatur, extendimUS. o. Vide Maranum, p. 953 n. 58. - Hic discedere videtur thenagora a JUS lino, qui daemone vere Sanare negat, sed solum confitetur ab iis morbo Squos inflixerant auferri de hac re lega Ollo, P. 116, . .

94쪽

ciuntur a daemonibus circa victimas oberrantibus, qui in leneriores firmaeque doctrinae X peries animos tanquam e Simulacris immittuntur, ita ut, quidquid boni X cogitat animus,

utpote immortalis, Sive ad futurum praedicendum Sive ad praesentia curanda, iujus gloriam percipiant daemone S. In hac suprema quidem Xplicatione, quana quattuor prioribus accuratissime paraverat capitibus, animadvertamus

quantum apud christianum theologum emineat philosophia, quippe non diverso animi motus a daemonibus effici, sed daemones illis tantummodo uti ostendit, et ut nunc philosophico nostro Sermone loquimur, Siquidem priore caiisas prositetur, Secunda attendit, nec minus callidus arcanorum animi

indagator quam doctus theologiae interpres vadit Cap. Ti.

Tum Athenagoras, postquam tanta industria deorum Signi essectam operationem X plicare nisus est, ad ipsa deorum nomina redit, unde aliquid lucis in illorum originem emissum iri jure sentit. Jam illa esse recentiora, utpote ab Orpheo et Ilomero et 10siodo diis imposita, inseunte capite I breviteraSSex eraVerat nunc Graecos deos ex Aegyptiis diis ortos esse constituere tentat 0gyptios autem duos nihil esse nisili omines, pristinos scilicet hujusce genti rege S, Sicut coram Herodoto et Alexandro Magno confossi sunt ipsi Aegyptii sacerdotes, qui rerum historiam cum sacerdoti inter se a stirpe rudere solebant, citatis Herodoli plurimis locis, Noster ostendit

l. thenagoras Sedulam huj iis modi animorum deScriptionem facit, ubi Patet eum, verum Platonis discipulum philosophia sidere, quae homine contra errorem, contra Scilicet daemones defendat. 2. Herodoti H libro nititur et Alexandri ad matrem Epistula : exstitisse talem epi Stulam, teStante Plutarcho, docet Otto, p. 14o n. 2, Sed eam ad quam

95쪽

Ilic colorum rerum scriptor illud non solus reseri, sed tiam, praeter Alexandrum, deus ipse II sermo ille ris megistus cognomino, qui in per Sacro his in terris a se relicto Votorum

Aegypti regum genu conscripsit lio nomin0m sugit haud sin ironia dici , et Apollodorus, Atheniensis quidam grammaticus qui II lani Christum natum seculo loruit, ut sex conti

alidi, καὶ ID GL 'bet 0 . . Praeterea idem probant Aegyptiorum sapientissimi Viri, 'et 0 0 . 0 etχz0 qui deo colunt aethera, terram, Solem, lunam, at celero deos mortales esse

homines templaque eorum septuera xistimant opingit quoque Jerodotus egyptiorum mySteria, Sive deorum pas-

rantur, qualus Isidis et Osiridis' Immo Osiridis hujus non

solum Sepulcrum S tenditur, Verum etiam etae et VIa I. seu locu Subi mortui condiri solunt hic ejus ligneum pictumque Xemplar in mumiae formam videro est. Perspicua igitur, quam omisit Athenagoras, conclusi Quorum humana a Sui Sacerdotibus ipsis narratur historia, - quorum Sepulcra coluntur celebranturque passiones, illi nequeunt esse dii. Hoc quidem doctissimo eodemque latissimo capite, quod

tamen non Soli tu ordo commendat neque sobrietas minimo suspicari videtur Noster argumentorum Suorum Ultima quaeque contra ipSum pDSSe quodam modo refelli, cum Deum hominem dacium, et re ipsa a Ssum ac mortuum ipso prosi-PAtre provocant salsam esse. - Ceterum non Thebis Alexander, ut refert AthenagoraS, sacerdote audivit, quippe qui non ultra Memphim procedere potuerit apud ABLOXSKI Panth. Aes list. st in diaer citatum, OftO, p. 145 n. ). . De hoc Athenagorae loco, animadvertit ortholtus vide nostrum ridicem, It ipsis mei Gentilibus nonnullis templa suisse pro bustis ahita, testibus Lycophrone Vergilio in Aen. IV 457 Claudiano, etc... p. 427-έ28).2. Jam sui, 22 capitis linem edisseruerat thenagoras quae significatio horum amborum cultui a nonnullis tribueretur Vide Supra . 3. HOC OViam Verbum, eruditissimi Otto exem selo p. 152 n. 49, adhibere mihi liceat. 4. Semel lamen inter plura veterum seriptorum exempla emicant quaedam breviter arguteque dicta, ut Noster Olut p. 38 V. 2 et 13 - Εἰ θεοὶ, καὶ

96쪽

appellari possint Cap. 28 .

llanc vero timanam deorum Originem magni quoque Graecia viri imprudentes testantur', quippe Ieraelem, e Sculapium. Ovem vel interseel ore esse Vel pecunia corrumpi vel mori reserunt Iomerus Hesiodus, Pindarus, Euripides. . Aut igitur dii erant, ut res Si Verbi addi argumentator, nec quidquam humani erga aurum Sentiebant, nee moriebantur aut homines acti, improbi ob inscitiam erant avaritia0-

plurimos illos commemorare qui nuperrime homines ex hominibus nati pro diis habentur, quales Castor et Pollux Amphiaraus, aut Ino jusque filius Meliceries, qui sub Leucotheae et Palaemonis nomino dii nunc colebrantur' ΙIoc autem capite, quod partim in 1 capitis materiem redii, validius othnicorum deorum humanam Originem probare, celeberrimam V hemeri rationem secutus, sibi proponit

Athenagoras Cap. 29) Ultra progreditur Noster et Supremo Legationis prioris hujusce partis capite Varios modo indicat, quibus homines dii haberi solent aliis id venit propter imperium quod Xer-

. Vicissim iii soluta oratione utuntur seri plores philosophos vel historicos ac poetas recen Sere Solet Athenagora : hos merit indagat, qui apud Graeco veri religionis praeceptores habendi sunt. 2. Hic rursus discipulus Platoni liquid apparet. 3. Hic interpositi de auro versus naihi quidem a lectore quodam additi esse

videntur. . . dam simillimum, simplicem ac Validum dicendi modum et Goc ταρκυς de ravi angeli S. cap. 24, inventum mirati Sumus. s. supra in hocce Capite

5. Hic Verbo quodam pervagato, jam a Justino usurpalo utitur oster bΞς κω πρM ' . heri et nudiustertius id est nuperrime. 6. Horum numinum ria ultima in Boeotia prope Atticam, ubi vivebat Athenagoras, percoli animadvertendum St.

97쪽

cent, qualis regina Semirami S, quae, etsi lasciva cruentaque mulier Sura dea facta est. Quamdam vero ii temeritatem prae so ferro Videtur Allienagora : nonne enim est ad omcausa cur Romani principe ipsi, cum ivi tum mortui sicut

dii adorentur Alterius Xempli gratia, Saturnum, Terram et uolum citat, qui nihil nisi primi reges inter mortales suo re, Sibyllinis nisus libris, quos jam a Platone relatos contendit,

iisque, ut ceteri Patres, utitur, nedum illorum recentissimum se fraudulentam suspicetur novitatem'. - Ob robur alii, uti Iercules et Perseus, divino con Secuti Sunt honores; alii, ut A e SculapiuS, propter eam quam Xercebant artem tales autum lion ore ut illis tribuerent, Heli adducti erant principes, re De-

penitu sub dili tum eo dicendi libertatem redigi scriptor ut, Jus lini Tutianique Xemplo Marco Aurelio Commodo tu si uvifer

quidem et comiter commemoret in Saniam illam ante cossorum

Hadriani et Antonini, qui vi mortui juvenis, Antino nomine, cultum Aegyptiis imposuerunt Qui autem OStveniunt, ut

addit Athenagoras, tales cultu in ConSulto, 6χτχw G pti ς, Su See perunt .

Attamen quidam Vorum a salso in deorum iis loria discor nere voluerunt, ut Callimachia qui composito in Jovem hymno

hujus quidem Ortum admittit, mortem autem re Spuit uot,

1. In Phaedro, P. 244, b. 2. Conser qua fiducia haec sibyllina dicta vaticinia citet ignotus scriptor ad Graeco Cohortationis, quondam diastino attributae, cap. 4 et 38 Misyne, PJlr GP. t. VI, p. 305-310 . Ibidem p. 309 n. 69 Maranus animadvertit Sibyllinorum librorum fabricatorem eo majorem apud christianos viro obtinui S Se auctoritatem quod veteribus Sibyllae oraculis aliquid de ventur Christo Praedictum esse videbatur Plato vero Sibyllae meminit, ut ait Athenagora S, Sed ob

Optimam omnium causam Sibyllina carmina citare abstinet. Eumdem Sibyllinum locum ac oster Latine reserto ertullianus Ad Nation. I, c. 2, Videolis, p. 157, . T. 3. Uju recentioris cultus argumento usi sunt permulti christiani apologetae, inter quos ustinus, pol. I, 29 et Tatianus. Adv. Gr. 10. - s. Re Ha/rit. VI, P. 3. 4. Per hoc Verbiam Io ασα ἱστωρ scriptorem a priore ad po Steriorem capitis partem tran Sire patet.

98쪽

6. ii K Al LUGil ATlli NAGURAE.ut colligit Noster, dilem malo cui saxo hi sus - aut salsa sunt quae a Vulgo et Oeli feruntur atque inutilis erga os pietas nam non Sunt quorum mentiuntur prasedi calores , aut si vortorius, amore S, homicidia, suria, virilium X sectiones, ulmina, jam non Sunt cum Sse desierunt si quidem sunt nati, cum

nulla est cauSa cur apud poeta praetermittantur quaedam, quippe qui ad maximam diis conciliandam reverentiam eorum res scripserint humanosque dolore narraverint haud mentiti, sed veritalis vi instincti. - ΙHaec tota Cerrima eademque doctissima argumentati non St Sine illi mendo, nam poetae

facillime imprudentes, non mendaces falso quaedam tradita odiis referre potuerunt, haud alio modo ac si quid dubium do uno et ero De relatum fuisset, hune Deum non essu nihil idcirco probaretur Cap. 30 .Ha0 est igitur prior eademque praecipua pologiae pars, allistis mi se ilico criminis refutatio, quam ab Athenagora, etiam Siquaedam a Justino mutuatus SP , attonitore cura quam ab ullo alio apologuta deductam esse jam diXi. Namque prae celeris doctissima est et rerum plenissima. Noster quidem non sat habet, id quod haud dissile illimum videtur, christianos viros non atheo Se 8Se probare, Verum etiam qualem prorsus Deum fratres ado-

l dam eamdem sententiam de Aegyptii Sacerdotibus paulo supra expreS' Serat Scriptor, c. 28, 9. I, V. 18 et 19.2. OrtaSSe a Tatiano quaedam alia, Si quidem hic ante ostrum scripsit.

99쪽

rent sualesque thnico deo deserant et cur Sic agani, per ingula ostendit. Dei enim unitatem, Sanctam Trinitalum, Dei et maloria distinctionem do daemonibus doctrinam ut vicissime X ponore et constitueret, tota mente incubuit nec minus ingontili versatus disciplina, clarissimos Graeciae scriptores, tum illos qui soluta iis sunt oration0, tum poetas a non Roman OS, ut videtur penitus novit, neque ullo modo Varias philosophorum rationes, potissimum Platonis ignorat, et Graecorum Aegyptiorumque deos cum horum initio ut genero et nominibus cognito habui, atque do eorum simulacrorum artihi cibus portentosaque potestat bene est ruditus, adeo ut eum theologia lum philosophia, ut fabulis et poetiea, et litteris et artibus pariter instructus imbutusque christiana fidei defensionem adortus it. Quibus permultis ac plerum quo firmissimis opibus utitur sine ulla animi ac tantia, ut palam significatur simplicitato horumce Verborum , quibus plenissima triginta illa colligit capita Nos igitur non atheos esse, qui Deum agno Scam US hujus universi creatorem ejusque Verbum, pro Viribu mei S,

100쪽

Apologiae secunda pars tertiaque morales illicitari iii consuetudii Non et tui iὶ Gὶa caimi absunt ptio itis crimina refutata eXpenduntur.

Di utroiliti erilia in e XOmlium, a P. I. De illicitiis consuetuctinthus c. 32-3. De matrimonio, praesertim de secundis nuptiis C. 3 . De numanae Carnis ansumptione. c. 35 et 36. Totius Apologiae peroratio, C. I.

A pologiae suae ineunte demum capit 31 adiit thonagoras reliqua ambo crimina christianis viris illata, qua ad eorum mores perlinebant, Videlicet e secreti eorum OnVentibus occultisque mysteriis, ut sit, nata, id est humanae carnis absumptionum et illicitas consuetudines, aut ut hic brevi diis ait ipse, et p0ξας καὶ λ ς ε et Seerela quidem criminantium proposita postquam Ximio aperuit inve Stigandi acumine crimina ipsa iterum refert divina illi legi qua vitio cum Virtute perpetuo pugnatur hanc enim es tantur infelici sorte sua Pulli agoras et Heraclitus et Democritus et Socrate S, quo S, Jus lini vestigia secutus, Christianorum in injusta patiendo quasi majores Noster Vindicat'. Tunc non sine quadam ferocia ita concludit Sed quemadmodum illi, quantum ad virtutem

1. Jam de iisdem criminibus l)anc legem exsereSSerat RP. 3, p. 4 V. 20-26. 2. De trium primorum fortuna lege Otis, p. 62, . . 3. Ferociam illam usque eo adigit ut qui vitam ad Deum tanquam ad normam derigant, illos ne cogitationem quidem levissimi peccati admissuros eSSe affirmet, P. 42 V. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION