장음표시 사용
161쪽
illaque ex virtutis exercitio tranquillitas 3c quies, Deum nobis indicant , manifestantque , Iuctorem, muneratorem , atque vindicem qui nunquam ejusmodi se foret tamen mortalium omium oculis perspicua ostensurus in conbima , nisi alio laturiis esset status, in quo exterhum etiam Virtuti praemium , externaque futura forent honestatis soribus supplicia Qtioniam autem cplurimi eo impietatis devenere, ut ob vitioriunhabitum , nientisque coecitatem , nullo pene dum peccant, aut emi solum angore conscie tu cruciarentur quumque diversi illi utunestatus vitae circumscriptis nimium mentibus mortalium, quales futuri demum uat, non adeo lectare manifestant hein data Dei munere
mortalibus. Religi , cujus face ad illarum duci possent cognitionem veritatum, quibus homino
Posio igitur in praedicata , imo amplifica-eta, quantum optare aliquis possit, honestatisari, iura in praestantia . si praecipua adhuc inendesideretur caussa , quare sequamur honestatem spes praemii scilicet, poenaeque timor vix inter homines reperietur, qui practice demum tho - βMm. illam Nopriae, ad utilitari a bene
162쪽
MAυ PER TUIS LANAE . 33hene ea de re Loescius scripsit, in suo illo ra-.tionabili, sive deformato , Christianis mora Fateor, inquiebat , Philosophos veteres nonnullos virtutis pulchritudinem, constantiam ad astra
usque extrusisse, divinamque illam caeli filiam ita
exornasse, ut omnisim ipsa oculos, admirationem quein amores ad se raperet, nec ullus foret qui eam non probaret, summis praedicaret laudibus . Verum , quum pulcherrimae huic tamen.
Virgini nullam linosophi illi constituissent dotem , nemo de illa in matrimopium ducenda
cogitabat. Horum vero, ut olim dicebamus ratio est omnium , quia tametsi ad bene sapienterque operanduna , non humanam Rationen1 modo, sed praeclara etiam nobis aptaque adminicula, visa sit praestasse Natura, quum scilicet, per lenes quosdam compositos animi motus, erga objecta , tum virtutem innatam anima , tum etiam sensus demulcentia rapimur , qtiae honesta suapte natura sunt, cum virtute conjuncta inuare secundum virtutem facile operamur, dum oppositus affectus non urget, Qui titti inimicus in rebelle tamen saepenumero accensi, iracundique animi impetus ipsum agunt adeo, in vitia detorquent , ut eorum colli sone perpetua atque conflicti, non angi modo& discruciari se , sedis ad inhonesta rapi animus adeo sentiat, ut d eius illos nulla vide tur
163쪽
334 VINDICIAE tur pota ratione superare Quum enim in no bis servet animi calor , qui per alterius civiis intima delatus ad praecordia vires paullatim carpis , c circa jecur sexiens ulcerosum ita urit ut acerrimum tandem moveat incendium ille, inquam, animos adeo inflammare solet , iners. ut vetulit illa, quae reliqua sit in homine viser honestatis illecebra , nec aversum tunc animum possit provocare. Probe etiam Ulattitem
noverat . deperireque ,' sequi Medea videbo tur , quoad potuit , quod honestum non rataversu si quum amantis anima , ubi ama' bat magis esset, quam ubi intelligebat 3 an,
. abat, traxit invitam nova vis, vicitque cupi do mentem meliora suadentem . In libertatem
fateor, honestatis meditatione aliquando se e dieare Medea conabatur Dixis , tr ante oculos rectum plerasquc
Cia re M. er octa dabat iam terga G-Viso tamen iterum asene , in prope musis
p rue rursus sit dedit flaminas, quae animam me ingresse, aetemum agitanta quum estire videatur amor priscis cedere imaginibus. Itaque di laedra incestum petit L ab Hypolito amo m inducitur exclamans : . - . .
164쪽
Vos resor omnes Caelius, hoc, quod volo me nolle
Fugienda petimus, sed mei non fum potens. Qnum igitur fugaci luptati tantas illecebras dederit Natura, ut pudicitiam , saniam, graviditatis molestias, sumque vicerit Deorum timorem , apud tot honem etiam Ethnicorum animas , quis contraniterum ipsas salam se blema immutabilisque honestatis imaginem -- pellere 3 cogere potuisse imaginabitur Ἀ--Nem, fateor, bene asse num aget quidem itinata virtus, reique honestiis ad recte ordinareque operandum .imo si lenes sint, licet non omnino ordinati , animi in hiis , possunt Lateor, a d
lectatione virtutis , di honestatis superari . Verum quum perturbati animi morus vehementius
in eum destivium is a cupiditatis impetu vi , illecebra honestatis superatur, fortius tuncinnata ilia hominis viri es, reique honestite sertium, iuriam is necessicium magis equisbetur principium , imois fortius auxilium, quod homines ad inficium vehementius impellat nec istud si a Religione , di a Numinis ope repe' etendum praemiorum spe, metuque supplici Tum, cogat em non ordinatis assessibus obstare, honestatemque sequi, & amplecti.
165쪽
AΜVis autem innarum in homine virlinitis amorem, . perviam atque honestatis rem tionem admittamus, neminem latere tamen d bet, propensionem adhuc illam, atque cogniti nem, perturbatione passionum vehementer labefactariis imminui quod ipsi cordatiose Ethnici intellexere . Tullius stacidem , Libro de L
gibus primo, serio animadvertebat: δειμι - uram esse factos tantam autem esse ore relaminati omiseremiisis, ut ab ea imisuli exstinguo
tu a Natura dati , exoriantur is confirmentur mitia contraria . Libro autem Quaestionum Tusculanarum tertio, parvos, inquit, Natura dedis viris iniiculos , pos celeriter malis moribus, ο ---busque de Guaris se resinguit in in amiciturae lumen Aparea e nune autem Din. atque edii in lucem re suscepti fumus , in omni conti
nuο Dravitate , o insumma omnium emersitate versamur . Deterius adhuc humana de natura
se e videtur Polybius , ita Libro XVII. scri
bem : Hunianum genus, quia on'----ritur ani--antium esse baserrimo , iam rasonis halo ad hoc ut sit itiosissimum . Etenim reliqua quidem animantia , corporaliis concupiscentiis fer- vim is, per solas eas sed comtur ninianio vero
166쪽
MAu PERVuISIAN C. 337 genus, quonim gloriae sudiosum es , non minus per inconsiderantiam , quam per naturam peccat Venim ne Declamationi alicui tribuere nimiunt videamur, admittamus, ut dixi, virtutum ignis culos, a Natura nobis datos, cinnatum in honestatem amorem quid illi adhuc tamen in ho, bis sne Religione pote unt Nihil prosecto,
mel atque animus affectibus vehementer perturbetur minime ordinatis . Itaque magnus etiam
ille Vir Hugo. Grotius , mentis animique nostri labefactas vire non modo vidit, sed remedium indicavit etiam , in unine Religionis collinatum siquidem illii Libri Sapientiae XIII. r. imm autem funt omnes homines , quibus non subes fientia Dei enarrans , haec suis in Notis adjecit. In Graeco es amplius, nempe, ani natura omnes homines, Fibus adest Dei ignorantia; -- tum n- -ntum significis, ur: Micu i, quia reapse est, o quod plane ininint .
Sic in naturam mutata dicuntur ea mitia re virtutes, quae alias in animo radices egere . Congruit
autem hic fremo cum eo , qui es ad Romanos primes. Nam 'aemum magni me di re quidam, Honestum per se expetodum. μα- tmnen in animo es bis dirimis quae concipimus, ut nis id de Dimina Pr identia re quid facta hominum repensante , persuasio , simulque Leges quaedam qua in re vis 6-λα dirigant, feri η 'int, quin
167쪽
peritim ipsis cresceret , T luxus sui fustentandico a exponentes liberos , o gaudentes remere effuso in arena sanguine, quas id ad virtutem effr incitamentum Vanos ergo dicit bri Sapiemtiae Auctor eos, qui Dei ct Providentiae ipsitis cognitionem non sollicite custodiun , sed de ea re sententias e usque permittunt arbitratui , quo nihil potes reperiri , non dic bonis moribus , sed Reipublicae exitiosius. Hoc autem ex testimonio videt quisque , non modo maximo cum fundamento Groti Interpretes, eum excusare perrexisse, in Libris de Iure Belliin Pacis ponentem , homines etiam negato Deo , jure Naturae obligari adserentes, ipsum scilicet, non per in
dum theseos , posuisse Gus Naturae dari posse absque Deo, sed per modum fictionis; quia ex restis verbis statim subiicit id sine summo severe dari non posse. Id, inquam , non modo sequi videt quisque verum elicimus, magnum illum Virum novisse discrimen inter id quod obligare deberet, Wid quod demum solum obligat, aut revera movet ad agendum oraque nihil videntius allegato dari posse reor testim nio, quo honestatem illam Stoicorum sempiternam intelligamus ineptam suisse, minusque id
168쪽
aaeam, ad Societatis ordinem M inducendum aut etiam conservandum . Non majorem enim sempiternae illius immutabilisque honestatis suis se auctoritatem, nec majus fuisse imperium interant Stoici imaginari, auctoritate , imperio , vi is virtute illa , quam principio Socialitatis tuo Grotius asserebat nec magis Stoici ponere poterant obligari immines ad ossici maturae , cuirtutum aciem terna illa Qimmutabili hone state, ac posuerit Grotius ad eadem eos oblig ri a principio Meialitatis. Verum posita adhuc tamen obligatione maxima a principio Sociali- raris procedente, vidit' fassus Vir ille magnus apertissime, fore ut adlvi virtutum Societatis ossicia non est rent homines , nisi ad ea a Religione impellerentur ergo etiamsi admittenda foret honestas Stoicorum sempiterna
cum imperio aequeis auctoritate a Stoicis adibitrario praeconcepta , non inde tamen efflueret
ordo Societatis, nisi adjectis principiis illis Capitibus , de quibus Stoici imprudenter dubi
ILL sane in Grotii testimonio persectissimam rabe timetinem Stoicorum , quod honestum est, per se esse expetendum, magnifice uidem praedicamium invinam vero Naturam α - a b
169쪽
gantium , aut veluti incertamis obscuram negligentiuis . Posteriora haec vero ignorantibus , & praetermittentibus, num virtutes tantum odidinis supernalis deesse potuisse, imaginaberis Grintium fuisse arbitratum num Stoicos masculam in Venerem apertissurae prolapsos, honestatis amore tamen, pulchritudine virtutis acto, absque persuasione Divinae demum Providentiae Octa hominum repensantis, ad altissimum pervenire eos potuisse virtutis tersectionis gradumZQuin potius eorum virtutes , sina illimas dixisset virtutibiis Sinensium nobiliorum. qui , ut Iohanni Clerico in Parrhasanis animadversum , an, ariorum de perennitate, deque Providentia Nin
minis , securi , non alia sunt praediti virtute quam profundissima dissimulatione vitiorum Aut
Stoicos cum advircaeis contulisset rotius , qui Deum est admitterent , quum tamen neque sim gularium Providentiam rerum , neque suturam olerentur vitam , invicem crudelesis sero simplacabiles , ut Flavius Iosephus testatur , in Libro de Bello Iudaico secundo ea vivendi ratione satis ostendentes , non posse allegata illa praetermitti Capita, quin animus inde oriatur omnis Societatis Whumanitatis inimicus. 9 - si quaesiveris qua nam ratione, quummii si rint
170쪽
rint Stoici, uti Sinenses nobilior*s, potuerint tibili lina, ut hi nunc, non modo in Societate vi vere, sed Magistratum etiam gerere Z Pervium Oinnino responsum est; eadem nempe ratione, qua Sadducaei olim Epicurei quorum id primribus testatii Flavius Iosephus , Libro antiquitatum Judaicarum XVIII ipsos i quando nigi'srom gererent, invitos re necessitate coactos, Phari oris pinisnibus assensos fuisse ; quis eos Ai se is iis ulissere mixta de pesterioribus auten isdem faciunt Lucianus in Sumposio is Athenaeus , Libro Deipnosophistarunt IV ipsos aeque Magistratu gerendo Sacerdesia obiisse, fecisse
iacrificia, aliosque Religionum litus peregisse Censes ne i nus simus 'Ecapiam Stoicos suis se , Rite ui sis sint sinenses 3 quondam
Saddiicati fuerint,in Epicurei meterum si coactam illam, simulatam praetermittimus Virtutem , tantis , uti Sinenses. nunc, adducaeique olim QEpicures , videntin Stoici laborasse vitiis , ut soli nullam constituere potuissent ordi-matam Socieratem. Reve a quinam fuere Sectae Stoicae Heroes 8 Cato Censor, infamis, avarus, crudelissimus , superbus Seneca , avarissimus Marcus Aurelius; efferis Uxoris licentiae impo-γitiens echnisenti x aliique is hoste o si ' cmini genere longe superarimi. Horta