장음표시 사용
81쪽
se ii ixitu Iabri L ut de eteris sileam , qui
Folicam pecuniam apud Lecos tractant , vel unum dumtaxat talentum heri e creditum , decem Rescriptionibus adhibiti sigillis totioni, testibus autem duplo pluribus, fidem -- , ut imituit impetrare ab iis nequeas . oppositum autem apud Murianoet evenisse subibcit , o jusjurandi eligionem , metumque Inserorum s seem felicioris altera in vit con-
SED Graecis serius licet philosephari pedirexere denique Romani , iisdemque , quibus illi , uti demonstrationibus evincenda animorum immortalitati. Quid inde tunc evenisse constat Τ
82쪽
MAUPER TUI SI AN IE. 3Idque satis patet apud Tullium , Libro Disputationum Tusculanarum IV ubi in immortalitate animae demonstranda inductus ille ab Orotore Disputator, totus .esse videbatur eo quippe contemnebat, qui cadentibus in terram Orporibus, illisque humo tectis, e quo humari dicebatur, sub terra censebant reliquam Vitam agi
mortuorum aut corpora cremata quum scirent,
ea tamen fieri apud Inseros crederent, quae me corporibus nec fieri possent , nec intelligi Otaque plenos esse jebat idem Disputator Libros Philosophorum contra ista ipsa ditarentium Plinius revera ita in suorum opinionem popu' larium, ut rebatur, inanem, Libro scribebat VII.
Pos sepulturam , aliae , atque aliae anium am bages . Omnibus e suprema dies, eadem quae ante primum. Nec magis a mo=te sensus ullus aut corpori , aut animae , quam ante natalem . Eadem
enim anitas in futurum etiam se propagat eri mortis quoque tempora , ipse sibi vita menνι- tur . Alias immortalitatem animae r alias transf-gurationem e alias sensum inferis dando mnes colendo , Deumque faciendo , qui iam etiam,omo esse deserit o ceu ullo modo spirandi ratio hominis a eieris animalibus sexu aut non diu turritora muti in vita reperiantur , quibus nemo similem diυina immoνtalitatem. autem cor pus animae prosequitur materi ub ces otio
83쪽
deinde sedes 8 quantaque uisisuri ut seculis ammarum, velut umbramis P P tum ista deli---- , --- numquam δε ----- - - - uiu tu autem ejusmori apud Ronimos etiam mulosophiae areanis, idem apud ipsin, atque quod olim apud taecos, eve
sisse oportebat . Iam enim ex hilosophorum Commentariis irrisiones Inserorun vi se siere ad Rhetorum orationes', ut vise '
est in Catilinaria iiii in orati se pr.
Quintis , in qua Tullius nune qui-δεν , - an dem illi mors attuli P si forte neptis' fabulis ducimur , ut Misim mus illum Uud Insem impiorum his labe ferre ' pia res illi ossendisse in--- , quam his res φ. . A s uxorum , a fratris is Me m --- esse praecipitem , in seseratoriois sedem a in region- quae s falsa funt, id quod omnes antelligunt, quid ei tandem mora eripui , prore sensum dolori. Non hese eerte Academicum sed Dogmaticum agit orator, Iudi in rem
uminum ipsorum e Patronorum Deniq- eodem loquebatur sensu, in eo scriptila
84쪽
lemus, semiliaribus nempe in Epistolis ,- - sima censentur.
Ipsi Hebraeorum filii , qui , ut nos contra Clericum evicimus, futurum semper credidere Saeculum aut, si Clerici sententiam amplemmavis, in Captivitatem saltem Babylonicam, pliciis fuere statim atque tamen Alexandria philosophati sent , postquam scilicet regnarunt Ptolaemes, in usitationem illius dogmatis demum cecid- . Nam, erroribus Pythago in
Hii , ' sistelli , Philosophorumouem lam talium;& AEgypti inim Eclecticam illae com me lectunt, sive Cabbalisticam Maritiam . .
quat, in Natura animae consideranda , ejusque post mortem res, verissimum tandem si quemdam exeipiis loDendi modum verissimum inquans, o stituere Spin dinum de uo Wire detin , meherius, Butaeus , aliique lamesiti Itaque abis oleo , ut veteres hiloso hi latu
iram fastulam doenerint , suturaeque vitae pom fores fuerinr, quod perperam Zanotius arbitrarum, ut ipsis potius auGrenda sit Philosophis everso' muniatis adeo ne--summo jure
85쪽
jure Maupereuisus, Vir ille magnus, qui veram
habebat veteris Philosophiae notionem, praeconceptum seque habuit, do strinam futurae vitae asela esse Religione reqpetendam. XXXIII.
PRAESTANTISSIM Zanotio suppetias quis ferre tamen posset Sanctorum non modo testimoniis Patrum adfirmantium GPlatonem ea de situm vitae inusidisse statu, uuae tui antea Miscuerant Prophetae; verum magis etiam , Plato
nis ipsius verbis, qui in mimo de Remiabca, in Timaeo, aliis in locis, Iudices Imserorum , c gaudia 3 poenas , Tartaraim du-mum , WElysium, ea estribit' adi erit retione, in carminibus prostant Pus m Wa vulgo credebantur. Cui quidem Sumen'to satis olim me occurrisse reor , tum ubi de Traditione egi Principiorum Legis Naturalis cum etiam in Disputatione de suturo Saeculo adversus Iohannem Clericum . Nam quamvis amabile consilium esse sereamur , non male in terpretari , sed meliorem semper in partem eorum acciperein explicare verba , qui humanae nobis iecere sundamenta sapientiae Philos phorum mens animusque tamen , non e propo
86쪽
arcanioris nexu, adsertionibus in systema collimantibus, sumi debent atque dignosci ; nec singuli vocibus veteres praesertim illi spectandi sunt sed perpetuitate atque constantia. Prioribus igitur in Libris, explicato ex undlingio spinosiano systemate Platonis, animadverti cum doctissimo Stellino , Platonem , ingenio summo praeditum, omnique doctrina expolitum is iniitraque facultate, quod paucis contigit, parem, ea videlicet pervidendi, quae ejuncta a concretione mortali, abstractae a sensu menti tantum . modo patent, Mea, quae mente percipiuntur
sensibus ipsis exhibendi quasi coloratara magnifice illuminata, res hasce duas inter se disjunctissimas una composuisse , is ex utraque con-
satum genus dicendi adtulisse , quod verborum splendore , rerumque pictura , pigmentis omnibus illita, delectat saepe magis, quam doceat Et quidem tam crebres, tamque intemperanter calamistros orationi adhibuisse suae , ut non solum a Philosophi hominis severitate desciverit, .sed etiam Poetarum audaciam vicisse videatur Hein animadverti , eum quosdam sugillasse
quod in translationes immoderatas, inque allegoricum correptus tumorem , quasi furore quodam efferratur notatumque eo nomine, quod lemniscos verboriim studiosius, quam rerum pon dera fuerit insectatus . Quare dum a sensilibus
87쪽
38 N a et re et Q instinata, a terum imaginibus perpento tibus, ad emim species ipsas , qu/-gi patuitur, neque interirum sant in Fam, tradincit animos, ut rivi μα asininis recontractus erro di istae territis Euata, iraeis in-hicris omnia praetinon, retraxit adium bras easdem ociublustri nitore virulam occupatos ira adfecit , ut admirat orae potius Minrefactos dimittat , viam eviaraula collustratos .
que dearum ab Epicharmo adumbratam mintus introspexisset , coegit in umim haec omnia
etur ac denuo coniuestiis cum mente summa
ex qua delibatus est. Deum esse credat . Nam, ut ex flens Platonis Tullius Deus est , -- qui se tu ipsi steminit, mi pram, det , qui tam regit, di moderatin iis corpus mi praepositus est ut nemini videri mirim, d heat, si tam multi ex hae disciplina fanatici lym' Rhatique prodiere tamque multa poeticis de in tabulis, a Poetis demum avide a M a, accidis si diuin inue inculcata in revertimur. - . .
88쪽
ea quidem priore in Libro, melius in il ter tamen nodum solvisse hunc arbitramur Considerata quippe Platonis doctrina, qua Iudices aliquando constituit apud Insero jumtia C
stodes, actuumque humanorum vindicesac rem neratores eorumque nominais ossicia is seria cenarum genera , improbis infligere ipsi dicebantur, adsignat animadvertendum Mtim duximus, veteres Philosophos non semper ex systemate loquutos, sed , Poetarum instar modo communes ad opiniones, modo aliorum adlusisse ad sententias, modo ad suas. Dialogos illi , ut in Platone is Tullio , videmus orequentissime scribebant, in quibus per inductas quae loquerentur, ersonas , opposita principia oppositas tueri Leges, opposita saepe etiam Dogmata propugnare Videbantur. Quamobrem, esto uti Vulgus haud semel loquerentur,is communem ad opinionem omnis eorum accomodaretur Ora , tio, alia tamen erat, quum veritas ipsa limaro tur in Disputatione sententia, c ratio cogitandi. Permanere animos fateri, imo arbitrari etiam videbantur, ob consenium Nationum runnium aut timentium inferos , aut colentium , nempet
89쪽
teribus igitur Philosoplus distinguere opus effrius istitis quid ex ore omnium aeque cornu ni ex sententia, quid contra, ex propria 4M que systemate protulerint postremum hoc tum advertar, Saeculo lina autem suturam vi tam confirmare vehementero eamque in his vim ore inae eorum intelligenda: via de rebit nima protulimus exem - , mimine in prae
sens repete δ. - . - ω - e te thim confirmare possumua ex iis quae Iohannes habet Glericus in Notis ad
Protegomena Ecclesiasti e sitae Historiae, qui sibi Poetarum veterum in gratiam illa speciosius objiciens , ipsos nimirum de Diis perinde ac de hominibus esse saepemimero loquutos sed multa adhuc, tamen passim ab eisdem diu cum stati , quae in rumine minime quadrare hossunt quilia min pauca colligi ex eorum se piis queat ac proinde quae minus Consentanea iraestantissimae supremi Numinis naturae ab in
90쪽
MAUPERT Uus I AN sti 'o regerit ille tamen 'aud diffiteri se eam fuisse Poetarum scribendi rationem; deque Jove, exempli caussa dicta esse ab Homero aliisque
quasi de summo Deorum, multa quae Deum. Verum deceant, quaeque de homine cogitari nullo modo poterant . Ejusmodi repugnantiarumtamen rationem Viros docto non esse satis adsequutos, quam dudum ad peruisse se subdit Clericus , c paucis hic etiam adponit Nimirum apud Graecos, ut apud ceteros omnes Populos, fuisse quasdam ait primaevae 3 veteris Theologiae notiones, ab antiquissimis humanae Gentis Conditoribus acceptas, e quibus notionibus aliquando de Dii loquutos rectissime Poetas Notionibus autem illis magna ex parte obliteratis , subjisse novum
quoddam falsumque Theologiae genus , quo homines is quidem improbi , eorum in numerum relati , unde quaecumque absurda de iis dicta sunt, denique manarunt. Poetas repugnantia duo haec Theologiae genera non invexisse primos animadvertit, sed jam hominum in animis inventa exornasse, expoliisse aut, si mavis , magis magis corrupisse . Nihil igitur
necessum esse quaeri propterea oportere allegoricas interpretationes ea enim de caussa factum esse , ut Homerus nunc e Jove ea dixerit quae revera Deo digna sunt; nunc quae homini,