장음표시 사용
401쪽
tis verbi seriptura per H quae in Aurae4 derivatis sereloeum non habet, nisi praeeedente voeali brevi ob metrum
meconibus persuasero, ut quum frater meus aecesserit , a ro bis di edanι, solamque eam meeum ommiuot. Si enimeolloquio interessent praecones opprimi non posset Aphrotus. Erant autem illi praecones ministri publiei templi Dianae, quibus Medeae ustodia nandata.
4II. trύMino. Si D. Vulgo . . . 4'6. --ῖrre. Si eoniunctim in odiei hus seriplum. Nam sista imitati Ioel omerici de sceptro Agamemnonis Ix s. ioi. Consermoschum in Europa 37.427. πολεσι πιτα Sic A. c. E. Vulgo πολ-.43 . Κνασόθεν Geminari non debet in o nomine Iitera sibilans, ut e nummis, lapidibu constat. - a regna apud Virgilium . . nos litora apud Catullum ae-tur alior. editiones exhibent. 4; s. ἡ δε γε Sie A. . vulgo ἡ 'ari. 438. de κίου. Non minus bene scriberetur Miso. o. πέρι Sic codices Adverbium est, non praepositio
402쪽
44s. Virgil. n. IV. II. Improbe Amor, quid non mortalia pectora eo stos 4 ηιν , ab εἰ ι πιριύM G. Perperam vulgosis. s8. ωι imo. Perperam vulgo ἐπιοῦσιτο vide Clai-kitim a Iλ. s. as. Simili menda in sequenti versu Flore tina editio habet πιιρησιτο Librariorum imperitiae deben. tu istae formae δυσευ, βη MN, ει si quae alie hujus eommatis in libris occurrunt, quas Graecitas non agnoscit. 46o. Perperam vulgo distinctus hic locus, ct male posita parentheseos signa ordo est: πειρήσατο αὐλοις οὐ σιγνήτη: οἱ ἀταλο πῶς πειρησα α χαραhης χειμε- εία, ἔν οὐδὲ αἰθοι διαπιρἰ- . In quatuor Regiis pro ιζοὶ δέ, seriptum οὐδε κεν non male ad sensum, modo api tu tempus verbi, reponendo περοψεν Sed bonam per se vulgatam tuentur alii codices. 64. -- ηαλτο Si legendum vulgo πυκινοῖ.
seq. . . λαασθαι. D. αλέασθαι. Ultra Iectiones tueatur auctor tymol. Μ. in απαργματα, P. II 8.qSO. κρυψε νέκυν Si bene editiones Florentiis Au
403쪽
49t. -- αυrοἰο ιυλαντο. . sine sensu. -' retam. Scribere poterat Poeta, ut li I. iret. --υrῆ νά- ixtra Sed praestat librorum lectio. ruet απ1εὶ hoe signifieat eum secundo tertio eam perinde construunm r. 492 mnia ν. Si Florent editio & eod. Guella rh. Pessime id ut rotara edidit, quod non ceterae solum editiones servarunt, sed tenent etiam dues omnes mei, ex librarii errore. ιδ α δ ἐ5πινοι πυκινην βουλην μητικασκον περ ναιr λίης Ineptum est βουλην risi πυ-κ vel ut aliis quot habent e meis libris πυκπης ναυτιλι e.
risna Stephanus e Iorentina συχνα. . seq. perperam codd. aliu uot I r. V. gost. τέ, πειτα & v. m. Ε. νεσσαν. Quae diligentiae meae ostendendae magis, quam utilitatis causa observo. sc4. ἐπιδωιντ . Sic A. B. D. Caes. In . -- . Perperam vulgo ἐπεμα. vr.ei 3. ορμηλ-e. Perperam in D. αἰοωρμηMme. Similis menda in Dionysii Perleges e nostro eluenda, v. 489. ἱξείω δε πόροι πρὸ αὐγα κ εώοισ
404쪽
At tumulum illum in intimo sinu reeessu ad Polam Istriae
sa et iis , Hlν. Vulgo προγειεν. Vide ad III. 269.s36. ζ κὲν - πιληται. male vulgo, non observata temporum ratione, πελοιτο. 637. καταυθοῖ una voce in eodicibus, ut in Parisinaeditione.
339. Post hune versum in reeentioribus editionibus Ie gitur iste genuinus quidem, sed alienissimo Ioeo perquam absurde positus, ors Mi. πν notare Ἀγαρ iam νῆ ρ επε m. qui nobis est 4s. Versus ille in editionibus Florent. Aldina positus est post v e o. quam sedem occupat etiam in . Prorsus abest in eodd. . . D. In B. missus quiadem est in textu sed margo eum exhibet, cum signo im a
405쪽
Iius sedem indicante post v. 39. Signum autem in lituisra est, eique alterum sub semim , versum remittens post v. s. Quamlibet e tribus indieatis sedibus elegeris, quo fluctuantem illum versum stabilias, illum exturbabit sen. sus eui nullibi aptari potest, .spurius videbitur Teis meritatis crimen effugeret, qui istud de eo surret iudicium, suffragantibus tribus ad minimum codicibus : nee aliter diu existimavi. Sed sorte fortuna in librum ineidi, ubi hunc Apollonii locum citatum reperi, longe aliter
constitutum, quam cum usque antehac legeram. Auctoris vero, doctrina non minus quam dignitate , INMNTISSIMI, ANGELI QUIRINI, cardinalis Roma.
ni ea fuit religio, modestia, ut nemo suspieari possit optimi Poetae textum ab eo interpolatum fuisses; sed lectionem illam, quam post eum secutus sirin cruerat procul
dubio Vir eruditissimus e odice aliquo praestantissimae l. Iius Pontifiei Bibliothecae, cui praesectiis fuit. Vide Primordia Corcyrae p. 28. Jam ausa missionis illius versus in aliquot eodicibus, momissionis in omnibus versus lactori in oculos incurrit. In eodicem permultae sunt laeunae, ex eadem librarii oscitantiaci ille enim , quoties fere paucis interjectis duo versus iisdem vocibus finiuntur, intermedios omisit.
ae,iac τα . Fletro congrueret ακμώσοα. Sed glossema est.
αὐri ἐνὶ dira Perperam vulgo is r , quae absurdaeompositio est. In A. divistin scriptum is ἐέλδira in B. νιλοιτο. ordo est, οὐ γαρ D ecer ναίει εν αὐτῆ νήσ*. Bene itaque rescripsimus Ἀλδί .s47. κοιρανι-ος , δρύσι α Θοοur, subjectita δε- perbo imperio Naushoi. Lx seu ris , in potesate alicujus esse. φρύες fiserbiam notat. Interpretis indiget Shawii ver-
406쪽
so dominantis sub Apereiliis NasisHi, quae verba omniis hiis deitatini tenebris obscuriora sunt. Tanti non erat novam versionem sacere. 6e. -λαδος non appellativum est, sed proprium. An revera hoc nomine extiterit insula neene aliis disqui . rei dii in relinquo sed geminata opula, eam filii sera oetat nostri sententiam, manifesto ostendit eique potius quam is volso fidem habuerim. Hud, is apud Plinium nihil
aliud esse videtur quam corriiptum ei celados nomen. 66. astuta ἐρουραν. Sic bene Aldus Florentina πα- quod exhibcnt etiam A. D. . Cercyram sopi siliam a Neptuno in corcyram Phaeacum non in Melaenam ian latam fuisse alii alictores tradunt. Vide Diodor Sie. p. 3i6.
673. Κερω-ον. Sic A. D. E. Vulgo Κερωσσόν. 77 αυτοῖς. codd. sex αυτούς minus bene. Lde ad ill 4 9. 79. Πικρυ, ταῖς Drις - Sie . . . aes. In C. τα si αυτις Vulgo τοὶ si αυτιe, quin exhibet D. Han margini adscriptum est. sm m σου ἐπὶ κραναης ἐπὶ motum ad loeum signitaeans se eum genitivo constructum vide in Esthyli Prom. v. 663. quae ad eum locum notavi.s82. αυ-e γλαφυρῆ νηὸς δόρυ. Si optime eodd. A.
B. D. E. Caes. Absurde vulgo αυδν i. γλαδυ ii. , in ieseriptum in . vulgo os . Vide ad I sa6. ubi eadem
versus elausula. sequens integer extant. 68 ου πιεο- Quatuor egitis Caes. πό-αs 83. βιιιι Si bene Florent editio. ex ea ecterae. PIerique eodd. Iψtiis. In D. a prima manu ναιιι. Potani odo sit perscriptum.
Di mori in A. B. Πιδα. In hoc alteri ρ supersetu
407쪽
Homero, OdIT. d. 39. eadem illa Oeeani filia his appellatur: Κίρκη ἐυπλόκαμος, δειν, Θ εος αὐδήεσσα,
αματ ε ιγεγατ, g αεσιμ ου Ηιλίοιο ια-τρός, ἐκ Πhme, την Ωκεανος τέκε παπα. Hecate autem De πατρω μωκως appellatur Περ is, ut III 467. 478. alibi quia Persae Titanis filia erat Apol lodorus Πέρσαι δὲ καὶ Αερίας Εκαφ. Hesiod Theog. 9.Φοις ἁ αυ Κοίου πολυκρατον ἔλθεν ἰὰ ψην γείνατο si δερίκ εὐωνυμον, πιν ποτε Πέρme μαγετ' ἐς ἀέγα δῶμα φίλην κεκλῆσθαι ἄκοιτιν. . A dxοκυσσααένη κώ- τέκε.s 96. I r ιαλον Vulgo minus bene ἐς γε σαλον re τι donec, ut 69o. 49. s 97. τυπείς. Glossem πληγεις, frustra renitente metto , genuinae lectionis locum occupavit in quatuor Regiis.s99 πολανθίοe. Si Florent editio bene Aldina Parisina πολ-θίας, qua in menda consentiunt sex mei eodices. 6or. τανυσσας. Sic B. . . Caes. vulgo in ale. A. C. τανυσσαι. Vide infra 77i. Virgil. En VI 239. Quam
408쪽
uuam super haud ulli poterant impune volantes
tendere iter pennis. ωα πισUγυ. In D. Auroris vulgo moris 6o4. ταναῆ ω λιγνιέναι αἰγείροισι Perperam A. D. E. ταναοῖσιν. In Florent editione τανα σιν φημναι αἰγείρωσιν:quod nobis eliades repraesentat, tanquam aves arborum
ramis insidentes. elius illis foret, si sub arboribita sederent, i amia, quomodo scribendum esse olim arbitratus sui. Nam quod vertunt indutae, id quovis nomine appellari sinam , modo ne interpretatio dicatur Indutis esset ἐφειρώσαι, ἐπιειών. sed rimis nihil aliud estritiam insidoniti In Aldina, Parisina, Basileensi, αι--αι, quam Iectionem quinque exhibent odires. o vero ii id sit iuxta eum ignorantissimis seio Denique in . extat peris spieue seripta tua lectio, quam secutus sum, ἐλιγμάνω, involutae, indutae Participium Misiare eodem significatu
oecurrit in Homerico inmercurium hymno , v. 3 . σπάργανον αμσ μοισιν ἔλσανος. Perinde autem est, utra manstructione dicas φι- κιόωσι μιτα αἰγείροις, aut αλιφελιγμά- τοις σωφισιν αἰγάρους.
Lectionem hane sensui, linguae satisfacientem , odicisque auctoritate firmatam recipere de hui. Superest tamen aliquid quod scrupulum injicere possit, nempe vox βλεῖα- Heliadibus, postquam in arbores mutatae suerunt, non amplius conveniens. Aliter Ovidius: Inde fluunt Iaerimae stillataque soIe rigeseunt de ramis electra novis. Sed lieet populis involutas, eas diei Poeta ιυρεσσα -- ἰ πιλέα γόον . fingit itaque flebile puellas arborum eortiee velatas, sub eo tegmine & pristinos sensiis euniademque corporum habitum , servassio De Phaethontis sororem numero inter auctores non constat Hyginus fabula-
409쪽
rvi initio, quatuor reeenset Fab. cLIV. septem Heraelitus τὰ μίων cap. 37. tres , quarum nomina sunt Φωζη, Λαμπετοὶ,-ιγλη. osdem, quos Heraclitus, auctores seeutus est Ovidius, qui trium tantum meminiti Duarum apud illum nomina sunt, Phaethusa, eadem, quae I m Lampetie, eadem quae Λαμπιτω tertiae, quae An γλη, nomen non indiditi λ ωφάρ- In eod. . qui optimum λιγμ6αι modo suppeditavit, absurda hie observatur lactio, Me λων. 8. Si vulgo leguntur hi versus rio Aran κλυ r κελανη ἴδατα λι-ηeri ιονα πνοιῆ πολυγαίου ἐξ ἀνωοιο. Lectionem eodieis A. praetuli, in quo κλυς ει - οιδακτι πιο . In B. c. E caes. κλυωγ in D. -υ tam. E. IL
vim δὲ Κεύων παιδε ὐφήμνοι αἰγε, δάκρυ iamo 'αι χρυσαυγέο ηMAhain. Sueeini natura melius Apollonio cognita fuit: non enim ab arboribus delapsum excipitur , sed marinis eiectum
sat πιεὶ Τληχεμ Si divisim scriptum in plerisque dieibus. περὶ aut cum βαρυλνῖe, aut cum Iuno
410쪽
627 ευπιέ mo vulgo εἰσιπέρησπι quod In millo eo- die reperi. Solus D proxime ad vulgatam lectionem ἰ5
male vulgo apud Geographum legitur H λῶν ne inte
preti mendae suboluit, vertenta , quam deam Medea mpiebat visere vertendum, expiente Medea amitam vi ναλία, amita, patris soror. Praeterea mendosum est quod