장음표시 사용
331쪽
que gloriam tuam illis exhibuit animae suae, quam S in corpus ipsum erumpere permisit, ut sic perspecta , quae nos manet ab hac vita si modo Dei mandatis ob. temperemus ) gloria ad eam adipiscendam alacres, & strenui essemus. Sic ergo Matthaeus Evangelista loquitur c. I. v. i5. quod cum monuisset Apostolos suos Ie ius, eorum aliquos, qui tune praesentes aderant, mortem non prius gustaturos , Evis e liderent filium hominis venientem in regno suo, Matth. c. i a. v.18. Post dies
sex assumpsit Iesus Petrum, oe Pacobum, S Ioannem fratrem Ous , o duxis illos in montem excelsum seorsum. ει transfiguratus es ante eos, s resplenduit faries eius ficisDI: vesimenta ejus f Ma sunt alba ficut nix : f, ecce apparum
ut illis Moses, ου Elias cum eo loquentes : Respondens autem Petrus dixit ad
sum: Domine bonum est nos bis esse, si Ois faciamus bis tria tabernacula tibi
unum, Mostsi unum tu Elis unum. Adbuc eo loquente, ecce nubes lucida obum bravit eos. Et ecce vox de nube disens ; Hic est filius meus dilectus , in quo miri
bene in lacui; ipsum audite . Et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam,s timuerunt valde. Et accessit Iebus, o tetigit eos, dixitque eis surgite, oenolite timere: levantes autem oculos suos neminem viderunt. nisi solum Iesum
Et descendentibus illis de monte praecepit eis Iesus diseni: nemini Axeritis os
nem, donec filius bominis a mortuis resurgat. Quo nos Evangelio docet Ecclesia scut in deserto Daemonem vicerat Christus, se eum in deserto, et monte excelso transfigurari voluisse , suoque splendorem exhibere gloriae, quo scilicet intelligamus, sic agendum nobis s vincere volumus , et spiritum carnis dominari, divinaeque eam mancipatam habere volum tali , ae s ab omnibus in deserto segregati viveremus, debereque cum Christo seoris sum in montem ascendere, s pari cum Christi facies, et vestimenta resplenduerunt, hodie voluerimus nos gloria frui, frmiterque adeo debere nos adlinere illi , ut Moysi licet, et Eliae tabernacula iaciamus , nullum tamen habeamus aliud, quam Christi tabernaculum , uti Petrus ipse voluit, qui sbi tabernaculum habere noluit, ne se Chiisti societate sejungeret. Qua ratione, cum ei Christus, et ceteris Λρο- stolis antea dixisset, ut abirent illi a se, s luberet, ceterorum nomine reposuit idem
Petrus, Domine ad quem ibimus λ Verba vitae aeternae babes Ioan. 6. v.69. Non utique suere Moyses , et Elias verba vitae , quibus nulla prorsus erat gratiam , animmae vitam conserendi potestas: Tua vero Domine, tua sacram hanc conserunt elo. quia Vitam , quo nos ergo confugeremus alio plus pereepturi , et lucraturi P Et hie unum advertendum maxime, Petrum in tabernaculorum dispensatione de se I
coboque, et Ioanne cogitasse, Ioquutumque nihiI cum esset in monte illo seorsum ab omni consortio segregatus cum Elia, et Moyse supremae illius, et eximiae Christi particeps, spectatorque gloriae, quod nee vel uno levissimi momenti spatio veLlet abesse Christi consortio. Me autem homines in mundo nulla nec Eliae, ne Moyss societate reeteatos fideique Iumine collustratos non momento, non anno, sed plurima vitae pane cum peccatoribus impavide manere posse separatos a Domino . Idque ex eo fit, quod quam exitiale, et noxium si illis cum peccatoribus, et iniquis vivere, quamque periculosa societas impii; quam prorius utile et proficuum nobis eum Deo morari, et couversari, non attendunt. Quod perpendens olim Propheta Regius Psal. 84. v. i. Quam dilecta tabernacula tua, Dominr
irtutum concupiscit, o deficit anima mea in atria Domini: cuia melior es dira una in atriis tuis , et societate tua super millia cum hujus seculi hominibus; RVR e oe elegi abjessus esse in domo Dei mei .magisquam habitare in taberna miis peccatorum, et dominati. Beati , qui habitant in domo tua Domine in secula
332쪽
leculorum laudabunt te. Est et id etiam advertendum , hac vel levissimam gloriae Domini scintillam inspexisse satis Petro suisse , ut ceu a se totus alienus , et extra se raptus et Mariae Dei matris oblivisceretur , et Andreae fratris sui, a quo vocatus
ad Apollolatus apicem ipse fuerat, diceretque Christo : bonum es bis esse. Quid, amabo , dixisset ille divinam si contuitus in caelo fuisset essentiam s si totam hane
qua Beati, qua Christus ipse Salvator, ac Redemptor noster, Sanctusque Sancto. rum in caelo fulgent, intuitus esset gloriam λ Legimus in Genes. c. 3. v. 34. Iose phum in solemo i, quo fratres in AEgypto venientes excepit epulo , Beniamin uterino fibi fratri, ceterorumque minimo quinta parte majorem aliis dari voluisse
partem, quod iisdem cum ipso parente natus esset, et matre s ceteri vero cum eo dumtaXat uno parente nati essent. Hoe porro epulum, dc convivium illius est umbra convivii, quod verus ille Ioseph Dominus Iesus facturus est in gloria nobis, fratribus suis, dc Angelis. Atque his quidem , quod eodem , ac ipse catelli parente ducunt originem unum apponit ille serculum , dc obsonium, suam qua seu antur, ct intueantur exhibens divinitatem. Nobis autem fratribus suis minimis, iisdem ac ille patre genitis de matre, suam praebet etiam gloria caelesti collustratam, atque fulgentem humanitatem sanctissimam , qua senius etiam corporis satientur, & impleantur. Visus quippe Christi visione satiatur , ut eo viso quisque laetetur, dc dic t . Est h. c. I 3. v. 1 7. Valde mirabilis es Domine, ου facies tua plena es gratim τμm. Olfactus, δι quo delectetur habet humanitatis ejus sanctissimae, qui iragrantiam olet; unde sponsae vocem usurpant in ca lis assidue dicentes ad Cormth. I. V. 3. Trabe me post te velociter etiam currens, in odorem unguentorum tuorum curis
rimus. Et quod sapiat os ,& gustet abunde recipit, quando Beatorum In cauo quisquis ore ad os Christum alloquutus dicat. suam dulcia faucibus meis eloqu/arua super mel ori meo . Psal. i 18. v. io3. Habet etiam , quo mulceatur audituS, audita qui Christi voce beatorum quemque compellit cum sponsa dicete Cant. 2. V. I 4. sonet vox tua auribus meis . Nec illicio suo fraudatur tactus, qui sacra Cnta. ni vestigia premat, unde dc omnes in casto Beati cum sponsa verba repetunt Cant. 3. V. 4. Inveni quem AEligit anima mea , tenui eum, nec d mittam . Uti Petro nunc
evenit, qui Christi gloriam intuitus, ne momento quidem ab eo divelli voluit, ocabesse . Alterum di eisdem praebet hominibus germanus eorum frater, dc uter nus Christus Iesus suae divinitatis obsonium, quae summum est bonum , dc vera beati tudo caelitum , de calix in manu Domini Dini meri plenus missoque purus Omnis an gustiae , dc laboris, ac maestitiae, quem gustare nos urget, Zc bibere , dc ad hoc epuliam invitare verbis Isaiae c. 33. v. i. contendit dicens: Omnes stientes venite auog ssi, S qui non babetis argentum properate e emite, ει comemte . venite, emite absque argento, S absque ulla e mutationem Dinum . S lac . Sit lentes omnes invitat ad potum hunc, di convivium . nimirum hi pretium ejus in leui uΠt, atque adeo illud appetunt, di sitiunt, uti lc Petrus cum diceret. ouum es nos bis esse, porro invitat ad aquas qui dixit . ut it comedant, Italas. Oroetur Rutem , dc deglutitur aqua non editur, B: manducatur; addit autem, ut emanvisum, S lae, quibus indicat eam, de qua loquebatur, 3c ad quam invitava quZm , non elementarem hanc esse , de materialem , sed spiritualem aeternae elicitatis aquam illam vivam , quae de sente vivo saliat in vitam aeternam , omnemque in se saporem habeat, atque virtutem , quae una cibus sit, qui nutriat, corroboret , dc vinum , lacque , quod confortat, de refrigerat; cibus inquam , inti
nitum illud qui complectitur in se bonum, qui famem, distim simul extinguat
Animarum , qui certe nec emitur argento, nec commutatione bonorum operum,
333쪽
sed totum a gratia muriusque Christi pretium habet, nec enim ea, quae hic patimur mala, vel agimus bona, quidquam apud Dominum de condigno valent ad ag quendum gloriae, quam speramus, de anhelamus praemium , nisi Christi Redemptoris gratia sermententur, & eleventur, atque haec exigua, vilissimaque nostra se a Deo sublimati videns Isaias Propheta, ut jam & gloria digna, sic exclamat Ut quid argentum, bonorum vestrorum operum frustra profunditis, S hisce νobis emendis, comparandisque panibus expenditis λ Quare vos inaniter, & non ut impleatur anima vestra tantopere laboratis, unius quae sola visione Dei , fruitione. rue potest saturari. Nunc ergo audite me vos, & hoc summum , quod omne u petat bonum, cujus & in comparatione nihil aliud bonum comedite, eaque se saturitate delectabitur anima vestra, ut & cum Petro dicere cogatur, & exclamare : bonum es nos bis eske dubioque procul aetςrnum erimus cum illo, si modo illum audierimus, & suavem hanc gustaverimus escam cum eodem ille Propheta
loquente dicat Isaiae 33. v. 8. feriam vobiscum pactum sempiternum, misericordias David eles; quasi dieat implendum iri hoc pacto perpetuo quidquid typicus ille David Redemptor nosset Christus acquisvit linguine suo , & pollicitus est nobis , fideles cum suerimus, & ab ea , quam subjecit oculis, praescripsitque Deus immensa misericordia sua, nihil praetergressum a nobis fuerit, regula. Iuvat hic vobis Transfigurationis exponere mysterium, quando nobis illud hodie, sabbatoque proximo proposuit Ecclesia, singularique solemnitate colat sexto mensis Augulti die , quo novo se Christum esse, verumque Dei filium testari vo-Iuit e coelo, signo quod tanti refert nobis ad salutem noscere , & credere ; eo sci- Iieet fine, quasi publica coegit, indixitque Deus in Thaboris ver ice totius Oibis comitia filium suum Regem solemniter inauguraturus, & proclamaturus ; vocati
sunt enim ad haec Provinciarum Legati, Procuratores omnium , veteris testamenti
partibus Moyses venit ipse Legislator, zelatorque legis ejusdem Elias; novi testamenti partes sustinuerunt incliti, Principesque viri tres Ioannes, Iacobus, & Eccle sae Coryphaeus Petrus, audita tum e caelo vox , ceu Praeco primum ab omnibus , quae diceret: Hic es filius meus dilectus, in quo mibi bene complacui: ipsum audite . Quae vobis verba, Christum videlicet verum esse Dei filium , ut exponamus, advertendum vobis, sciendumque, Patrem ab aeterno divinae suae naturae , dc essentiae contemplantem originale , ejusdem quod ipse est. generis , di virtutis, inqgenii sui ceu penicillo veram & vivam expressisse imaginem , quae & verbum di, vinum dicituri & est, verusque Dei filius. It aut filius ipsssima si imago Patris , numerisque omnibus absolutissima, quae & omnia , quae in patre sunt, eademque prorsus habeat, & praeseserat, proindeque aequalis, & ejusdem uterque majellatis est, cum pictura pictor, cum & pictor Deus sit, et pictura Deus, ejusdem uterque pariter antiquitatis, et aeternitatis, et figura , et qui figuram finxit, illudque tot*MςUς , quod in Patre est, et in Filio, quod illi suit aeterna generatione communica
t3 , ruit aeternumque communieatum . persectissimeque semper communicata manus illius essentia. Hane autem proserte volens Deus imaginem suam , et ex
hibςre videndam , quod in eam intendetς non posset Mundus, splςndorque nimius ῆς iςm illius perstrinxisset, quo tandem hane intueri quoquo modo ille post, et
ivistinere divinam imaginem : velatam eam ad nos Pater mist, et amictam huma Dixδxi nostrae diploide, eeu Iarjatam , haud aliter ae egregius aliquando Pictor ς ςgδntissimam intuentium ne statim abripiat, et saltat oculos obducit rudi ori s-gμ δm . se aeternus utique voluit patet divinam hanc imaginem suam , quae verus px fili ejus est humanitati, nostrae stura velatam mittere, hac eum induens iri
334쪽
utero Mariae Virginis, & Μatris, de qua natus homo verus prodiit, verusque Deus: dumque mundum hune ille habitaret, quod intus in eo lateret Angeli propius intuentes obvii pescebant , & exclamabant vere hie Deus est absconditus, homines ero. qui visus hebetioris sunt, idque tantum , quod apparet vident, nullam ab ea, quae foris erat suspieabantur in Christo figuram , ut ergo se proderet illis, & aperiret , quis vete, & intus esset, transfiguratus es ante eos . Transfigurari vero hic intelligimus ab humana ad Divinam adhuc humana servata transire figuram. In hoc autem Transsgurationis mysterio duo smul apparuere miracula , alterum quidem , quo Christi Redemptoris anima vel ipso conceptionis suae momento beata beatitudinis suae lumen in aptatum sbi corpus essundere, transfundereque vetita eis haud secus ac si templi hujus aperta, ruenteque testudine sol in eam libere penetraret , intusque nihil, quod lustraret illustraret, aut calefaceret, aliud , & quod miremur in ea Transfiguratione visum , hoc idem scilicet Redemptoris nostri corpus semel ea Transfiguratione gloriseatum abinde nihilominus seri potuisse passibile . sunt qui dicant gloriam hanc corpori per transitum esse concessam , eoque fine dumtaxat illi communicatam a Christo , se ipsum ut quis, re qualis esset exhi beret ,& aperiret, ceu pullatus aliquis, lugubrique veste communiter utens in Paschate splendidam induit, aut vir quipiam equestris heteromatio, colobio, mul titioque , se moralibusque byssinis amicitur intime , villosaque pennula canarina, Vel Cilirina quam aperit, intimam, pretios Gmimque vestem expandens, ut dicenti sibi fides adhibeatur ; ac demum cum agnitus astringit, ει operit; Sic ergo se cum Apostolis adhuc infirmis in fide Christus habuit r vel scut elegantissimata
puella, quae faciem rogata minio sucare , crispareque cincinnos, & cirros, Parthenopeumque, meditari se respondens, iterum urgetur, ut vel ad momentum , α horam experiri velit & probare, quanta venustate foret eo cultu aucta λ tum oris natum hocce deponeret, & ad sua consilia rediret: Sic utique licet ab aeterno Pa. tre constitutum ut hominem Uerbum assumeret. unigenitusque suus humanam
sibi naturam inessabili , indissolubilique nexu sociaret, ut in ea posset& pro homine pati; nihilominus in monte Thabor cum innata debitaque sbi gloria sulgere , transsgurarique voluit, ut sc humano generi perspectum esset, quanta decorus ille claritate seret; moxque Divini peracta solemnitate spectaculi cultum hunc
omnem , Ornatumque deponeret, quodque mandatum habebat, peracturusque venerat in mundum redemptionis nostrae, passionisque suae negotium ageret, Nimpleret. Hoc egregio sacile comprobari potest argumento, & mysterio Christum Dominum Salvatorem nostrum verum Sc esse Dei filium: cujus veritatis s-dem facit audita de caelo vox aperti is ma , atque firmissima ; Qua nos & uti debemus, ut in fide constantes, & srmissimi crescamus , & radicemur etiam in charitate Christi, dc Dei . Quae certe latio meditantes mysteria nos ad hanc omnium eximiam, cujus absentia ceterae sunt exanimes, charitatis virtutem invitant,& provocant. Enim verb si se animae suae compressit, continuitque gloriam , nec
in corpus late diffundi permist, ut pateretur. Quid est quod nos, qui nedum , nulla fruimur animae gloria, quin & in peccatis concepti gravissimis eam & innumeris inquinavimus, conspurcavimusque scelerum maculis serendis hic labor,bui, & poenis obnoxii , & nati tantopere vel leve quid pro Christo pati refugiamus , se tantas sagitiorum sordes eluitur id Num pudet homines Christum uti, parsa eque miraculum , ut hominis amore patiatur s homines vero ne pro Christo
patiantur, etiam audere flagitia,' Quid enim aliud aliena surari, vel concupiscere. ut huju modi perpetrare scelera , ne fame premamur, aut rerum angustia, nisi
335쪽
Chistum ii cessere , & in illum graviter peccare , ne vel id angustiae, laborisve patiamur Z Quam longe nos, amantissimi Fratres, a recto crucis abςrramus , recedi musque tramite . quem verbo nos docuit Christus, & exemplo. Ajebat olim Propheta Regius Psal. 1 II. v. 4. Tribulationem, S dolorem inυeni , oe nomen Domini invocaυi. Qui se quippiam invenisse gloriatur, aut in illud casu, sorte, vel fortuna imprudens incurrit, vel conqqistum diu tandem obtinuit, se certe nobis obviae frequente'; sunt in hoc seculo ut in eas praeter expectationein incidissenos eo casu vere non liceat asserere, qui ne in e s ineqrrant homines adeo praecavere sibi solent, totaque se habent animi solertia , di studio, ne incautos ingruant. Quare dolorem , tribui tionemque Davidem casu improvisum invenisse minime putare debemus, sed prudentem , seduloquς, & ardenter eam , quo promereretur apud Dominum , caeloque ditesceret, & acervaret, inquisivisse . Quia vero sibi . Deo juvante opus erat huic eliciendo , sugendoque de laborum, angustiarumque petra melli suavissimo subdit: Et nomen Domini invocavi. Thesaurum utique Propheta Regius hisce sub angustiis, atque laboribus latere regni caelestis, di occultari delicias; hosque vere esse parabolae thesaurum absconditum in agro, quem regno caelorum sinitem asseruit Christus. Quare nec hos ille sugiebat, & abhorrebat sed ex proposito labores inquirebat, & anhelabat, ut a tam pravo , quo deludimur errore redeamus, nec a tam immenso thesauro stulti fugiamus probe jam eruditi Iabores, & angustias verissimas hujus seculi, solidioresque Christi an rum esse divitias, ad tempus enim hic, ubi pro Deo sustinentur supremi nos hujus boni possessione ςumul nt. Quibus autem hujusmodi tribulationes, & angustiae malum aliquod , noxiumque videatur amentibus , & imperitis hujus seculi hominibus, qui se mundo tradiderunt, & concupiscentiis suis; attendant illi serio quis , qualisque , quem tantopere depereunt, & ardent , mundus , qui quod ille pretiosius, & utilius habet, impense sugiunt, aversantur, & horrent. Itaque, charissimi, superest, ut qui nec mirgpulis utimur, pec uti valemus, ut patiamur , quique molles adeo sumus, & infirmi, ut adversitatibus, & angustiis obviam ire vereamur; saltem in eas uti inciderimus, ubi nos illae, ceu Divinae justitiae lictores, & vindices apprehenderint, cum ingruerent illae super nos humiliter eas, pa. lienterque sustineamus, & ςoronemur; vas quippe videtur omnium in se complectens ornamenta virtutum , ut ergo testa quassa, vel ampulla , quod in ea latebat
effunditur, & perit, sc & quassa , sugataque patientia , vix superest in homine
virtutis aliquid ineolume : nee terreri debemus tantis vitae laboribus, & anxietatibus ; Has enim ceto comparavit Hieronymus, qui Ionam quidem absorbuit non ut intersceret, sed ut servaret.
Concludit denique Evangelium dieens diseipulis suis praecepisse Christurris,
ne visionem hanc antequam surrexisset mortuis, alicui revelarent, quod hocce no
bis ab Ecclesa propositae doctrinae tempore valde congruit, quam ut sequamur, Nab hostibus victoriam assequamur, cavendum , & contubernali ab inanis glosiae vitio cavendum maxime, certandumque nobis eum hoste illo contubernali, atque domestico, qui nusquam efficacius comprimitur a nobis, quam cum, qu hq ne agimus, vel quae pro Christo patienter patimur, occultamus, & flentio in-V0lvimus, si quid autem horum ad alios pervenerit, & innotuerit, se nos habea-mR , ac ii neminem non latuesit bonorum omnium authori. & largitori Deo , &Rς ςmptori nostro gratias agentes, a quo vere est quicquid illud in nobis, aut a bi. est bonum, nee sunt apud illum arguamur, de sacrilegii, quod ejus est impudenter usurpantes, di ut ajebat olim Iob e.3I. v. ix manum nostram secreto
336쪽
Oideamur osculari, qua es impietas maxima apud Deum : hoc est opera nostrata laudare , ac si ea vere nostra sint, non Dei, a quo uno bonum optimum eli, demeritum operum nostrorum ante Dςum .
COLLATIO SEU PARAENESIS DECIMATERTIA.
In Tertiam Guadragesimae Dominicam. ETsi perpetuum, interneci numque Christianis omnibus contra Daemonem , &ejus asseclas mundi vanitates, obseaenasque carnis delicias, & voluptates, quibus per Baptismum abrenunciavimus indictum fuerit ab Ecclesa Catholiea bel. tum , & odium s Hoc sacro tamen ardentius illa saevire vult, & serere tempore. Quocirca praeteritis hujusee Quadragesimae Dominicis epistolas, & Evangelia nobis illa proposuit quibus habentur insignes a Domino reportatae contra Daemonem victoriae, uti Dominica prima , qua de triplici ipsus contra DiaboIum, tate utationes ejus agitur victoria. Seeunda vero Dominica ante divini statutam a Concilio Tridentino reformationem osseti recitabatur olim Evangeliun Matth: c. 13. de filia Chananeae a Daemone liberata . Iam vero feria quinta prox, ς p cedenti legitur ex praescripto reformati Missalis Romani. Consequenter a tem hodie liberatum a Daemone nobis alium exhibet Ecclesa non mutum modo , sed ut Matth: habet c. ra. v.χ i. celeum. & mutum, it aut hoc uno liberato hinmine tria patrata sint a Domino signa , nam & caecus videt, & mutus loquitur, di possessus a Daemone liberatur. Dpiea est infelix illa peccatoris imago , qu a possidetur a Daemone, & in peccato vivit s mutus enim vere ille est, & caecus. Et quidem esse caecum eum , qui peceati reus, & judicio damnationis obnoxius vivit, mentisque captum oculis hoc evidentissimo convincitur argumento , quodne Deum, nec mundum etiam , nee seipsum ille vere perspiciat, re deprehendat.
Deum enim ille non videt attenditue, quis ille si, quantum ei debeat. quam turpe si, & exitiale peccare in illum , & offendere, quam exadverso beatum , di utile colere illum , & diligere . Nee mundum ille vere perspicit, & deprehemdit, qui spiritualium , aeternorumque veritatem , & soliditatem, corporaliumque mundi hujus rerum , transtoriatumque non advertit vanitatem , dc salsitate . . itaut obtusus si omnis, & eorruptus intellectualis judicii oculus, cui gemma, si ramentum, & arena, vicissimque ramentum, di arena splendeat, ut gemma, qui pretiosa quaeque despieit, & magni ducit viliora. Denique nec se ipsum imtuetur , animae suae qui non advertit sublimitatem , & venustatem , carnisque vili tatem , & faeditatem; nec attendit nuIIum habere sibi hostem corpore suo ins sitorem , di atrociorem, traditumque sbi non ut fovetet, & curaret illud ; sed coerceret, & fraenaret, rebellantemque redueeret; quod non aliud assidue molitur, di intendit, quam ut pravis affectibus, ob in isque cupiditatibus spiritum deprimat, & mille modis ad damnationem Inducat. Quae certe sufficiant, ut cer-tς 4ςprehendatis peccatore neminem mecante esse caeciorem . Quare vere diκit olim pud Isaiam cap. 41. v. 19. Dominus. suis caecus, nis servus me i, SsWAEM , nisi ad quem nuntios meos misi praedicatores meos Z Nec tantum Mecus riccator; sed di mutus idem est , cujus lingu nec potens, nec docta loqui, PAEloqui debet, nempe orare Deum . eique se corde contrito sateri reum. 3m ergo plures advertens Ecclesia Christianorum spiritualiter, & caecos , di mutos, & possessos a Daemone materna eommiseratione mota pro quolibet, ac
337쪽
in eujussibet eorum persona gemens apud Deum orat, & clamat in introitu Misse hodie dicens Psal. 24. oculi mei semper ad Dominum, quia ine evelget de laqueo pedes meos respice in me, S miserere mei Domine, quia unicus, S pauper sumedio. Dein serventissime subdit. Ad te θυavi oculos meos , qui habitas in caelis , sitit oculF servorum in manibus Dominorum suorum , S scut oculi ancillae in manibus dominae suae, a qua tota pendet, & alitur; Ita oculi nostri ad Dominam Deum nostrum, donec misereatur nostri. Sic eadem Ecclesia , ut hujusmodi caecos invitet, dc provocet ad lucis opera suscipienda, mutosque ad bene loquendum, & ut viros decet, qui in luce ambulant. & Paulum accersit, qui nos hujus diei epistola Dominicae ad Ephes.
I. v. 7. hortetur, & moneat, & vivamus, loquamur, & operemur . sicut filii lueis se dicens: Fratres estote Dei imitatores, sicut filii cbarismi ; Sambulate in dilectione Dei, sicut oe Cissus dilexit nos , oe tradidit semeti
sum pro nobis in mortem, oblationem Minam Deo in odorem suaυitatis . Quapropter fornicatio, aut omnis immundita, aut aυaritia procul a nobis, & opere snt, & ore, nec nominentur in vons, scut decet Disos atque adeo nulla sit in ore vestro, aut turpitudo , aut sultiloquium , aut scurrilitas, qu ad rem non pertinet, Christianamque dedeceat majestatem ; sed magis gratiarum actio , sedinionesque vestri omnes ad laudem Domini reserantur: nemo vos seducat. Hoc enim
scitote intelligentes quod est Idolorum servitus, aurum scilicet , & argentum, ut Deum colens non babet baereditatem in regno Chrsi , ω Dei propter quae stetera oenit ira Dei in filios d. fidentiae protervos, & reprobos r nolise ergo Nos esset participes eorum; recogitate tandem , quia eratis asiquando tenebrae, nunc autem lux in Domino ergo i ut filii lucis ambulate , & vivite , lucisque fructus sint opera vestra clara videlicet, & fructifera ; se tis enim huir es in omni bonitate , oe justitia; S veritate . iuod utique convenienter impleveritis, s corde mundi fueritis & recti, opere justi , lingua veraces. Hactenus ad literam epistola Evangelium autem, quo tandem usque linguae malitia perventat aperte demonstrat: narrat enim Lucas Evangelista c. ii. v. 13. Quod postquam fecisset D monitim illud mutum , S locutus est mutur, eorum qui tunc aderant obstupuere plurimi, S admiratae sunt turbae: nec desuetunt ibi linguae per veris, S diabinlicae , quae cum pro beneficio gratias agere , & Dei potentiam pro tanto celebrare miraculo debuissent, in horrenda contra Dominum prorupere convicia, contu
melias, irrisiones, & blasphemias: atque ut advertit Evangelista linguarum hujusmodi pestilentium aderant ibi duo genera . Quidam hujus miraculi vim de
spicientes & efficaciam , majora petebant a Domino 3, & tentantes signum de ea se quaerebam as eo, quo vel graves eorum oculi satiarentur. Quidam auter' in fanioles dixerunt quod in Beeletebub Principe Daemoniorum, fecisset Damonium, atque miraculum hoc a Domino suisse patiatum afferebant opera, & invocatione Diaboli: quorum blasphemias apertissimis, effieacissimisque rejecit, & uitargumentis, quae cum prolixiora sint, hic exeutere, reserreque prudens abstineo. satis hic suerit ad nostram eruditionem intelligere nos, vel si nullum esset nobis aliud , & certius argumentum , quo certo deprehendamus, quanta Christus at matuε patientia in hune mundum ad nos deseenderit ab ea , quam hodie legimus in Evangelio mortalium ingratitudine , & iniquitate palam esse, conita eque quδm in ximam erga nos Christi fuisse patientiam. Quis non obstupescat ad infinitain hanc Christi mansuetudinem , & patientiem λ Deum ipsum humana ei '
338쪽
cumamictum carne, salvandisque delapsum huc e caelo venisse, hominibus, iis. que immensa contulisse beneficia, portenros aque prodidisse in eorum gratiam signa , di prodigia, nec levi tamen verbulo pro tot acceptis gratias ab eis ullas te. tulisse; quin oc quae facta cernerent ab eo , prodigia tribuisse Diabolo, eaqe non a se , sed principe Daemoniorum peracta voluisse . Hic certe licet advertere . quid hominis audeat iniquitas, quantum & damni conserat, re exitii linguae pestilentis aculeus, o Angeli l o vipem l o mundi pestes iniquae linguae lquam bene vos Propheta Psal: i i q. smiles ait sagittis acutis , oe carbonibus ardentibus, atque desolatoriis p Ο Domine, inquit ille; libera animam meam a labiis iniquis, S a linguis dolosa. Quaerit enim eo loci David Rex, quid cuin perversa lingua componendum, & apponendum, lubditque respondens, optime sibi videri satilem emisso valida, potentique manu jaculo, carbonibusque incenss, dc voracibus flammis. Sic & Iacobus c. 3. v.6. similem igni scripsi iniquilinguam ingentem sylvam devoranti , dc populanti. Idem Propheta Rex alibi v. . Psal:36. testatur de maledicis , quod lingua eorum omnino si idem ac gladius
acutus, eorumque dentes bominum eandem inserant perniciem, & habeantur ut
offensiva arma , Ssagittae : acuerunt inquit ille psalei rq v. 3 9 linguas suas, A t serpentis , venenum aspidum, longeque praesentius, fic pestilentius in corde latens erumpit labiis eorum . mim praestaret utique blasphemis his impiis, dc pejeratoribus, scurris, sacrorumque derisoribus. maledicis, alienaeque famae, dc nominis insidiatoribus, lividis, & insemitoribus. aut nusquam fuisse natos, aut ab utero prodiisse mutos. Sed sorte dicas, & unde tanta hujusmodi hominis in sania, ut etiam divina rideat, di blasphemare audeat, uti tunc temporis facere Iudaei, ac ut etiam nurn audent aliqui, nec pauci, qui non proximi modo sam in , fratrisque nomen , de factorum , etiam de Caelitum, quin de Dei metipsus
supremique numinis nomen impio, procacique ore temerare audent, dc conculcant , ab hujus est Evangelii calce, supremaque clausula quaestionis hujus petenda solutio . Non enim in blasphemias statim erumpit homo, sed paulatim , de semsm a levioribus ad graviora scelera prolabitur, cumque deditus alicui uni, dc repetitis actibus affectus a divino tum excidit auxilio, fitque Diaboli vile mancipium, ejus ad arbitrium utitur lingua, qua quem libuetit, ceu acinaci acutulo, dc an cipiti gladio petat. Mox enim ut a Daemone debellari se patitur homo, eodem Scirretiti crimine in gr vius ille delabitur, tum et in aliud immanius iterum ab illo ruit; donec absorbeat eum profundum, S urgeat super eam aeternae mortis puteus os suum Plat 68. v. i 6. Videte, charissimi , ut ab iteratis his, spiritualibusque casibus, longe sunt enim recidivis corporis infirmitatibus. et paroxismis acerbio res . Ηος nos egregie monet in Evangelio Dominus luti hominis parabola , qui pessimum apud se Daemonem . de in domo sua recipit: nempe sub peccato lethali
positus: Deo tamen postea miserante sincera paenitentia hune a se Daemonem abire cogit : ubi rem denuo revertitur ad peccandum. iterato revertitur in domum suam
Diabolus, nec unus ille tunc , solusque venit; sed , ut ait Dominus, assumit sopiemisis spiritus secum nequiores se : hoe est non ei sufficit huic eadem inserte ,
quae prius attulerat animae damna, sed longe deteriola molitur, de in scelera detrudit , eaque anterioribus longe graviora , dc turpiora, vinciturque misere monst, lubens, ignavusque, qui vinci patitur homo malus. In has autem ille descendit angustias, quod oculi spiritualis , seu mentis caecitate , pertinaciaque voluntatis in malo vires illius, di spirituale robur infringantur, de labefactentur,
ut jam non hae susciant funerandis, pulsandisque tentationibus, nec audeat quid-pi in Diqitigod by Coral
339쪽
piam aggredi virtuosum , arduumque sicinus, atque dissicile. Perinde miseristini hominis illius novissima pejora prioribus, actumque de illo, di misere petiit,nis tandem ad se revertatur ,& redeat ad cor , verique solis illustratus lumine piistinam desseat, & doleat insaniam cum Pulte dicens psal. 37. v.6. Heu me
miletum l cujus olim curata peccatorum vulnera; Putruerunt, enim S corruptae
sot cicatrices mea a facie insipientiae me , non est pax vilibus meis a facie peccatorum meorum , mi er factus sum, S curvatus sum usque in finem; afflictis
sum , S humiliatus sum ni M. Domine ante te omne desiderium meum. Tu ergo. tu Domine Deus omnipotens, tu aeterne , caelestisque medice , cui nulla tam gravis infirmitas, aut desperata, tam putridus, tam inveteratus, recidivusque morbus insanabilis: Domine iterum , iterumque sana me Domine. Caute itaque vos ambulate, charissimi, tentationumque principiis obstare fortiter, di animose contendite : Etenim ubi vinci nos, & deiici patimur, vix demum expectanda sperandaque victoria: crescit enim libidinis, & pravorum aestus affectuum , & numerus ; minuuntur, & impares sunt extinguendis iis, & comprimendis animae vires. Utoue plerumque febricitantibus evenit aegris, ardentissima siti Iaborantiabus , nec a potu sibi temperare volentibus , qui haustam imprudenter aquam nova febris accellione curant; sc & peccatoribus contingit, qui pro crebrius peccant aut pravos carnis sequuntur affectus, studentque suis studere voluptatibus, eo flagrant ardentius, aestuantque desideria , ut aeternis ardoribus in inferno devorentur, & consumantur,a quibus gratia sua nosmus liberet,ic immensa misericordia sua. Amen
COLLATIO, SEU PARAENESIS DECIMA QUARTA.
In Dominicam Quartam suadragesimae.
H AEc Dominica boni nuncii dies est, dies jubili, dies consolationis tota dies
est gaudiorum quae enim in ea diu, noctuque, veI in missa dicuntur, &recitantur, omnia festiva sunt, & laeta praesagiunt. In officio quidem Matutino miram hanc , stupendamque populi Iudaici liberationem ab AEgyqto praedicat Ecoclesa , magnamque filiorum Israel, sicco quam pede per mare rubrum euntes habuere laetitiam , quodque super insequentibus hostibus AEgyptiis, a quibus antea captivi detinebantur in mare demersis solemne celeuisa cantarunt, hodie nobis exhibet. Eumdemque eum iis hodie canit illa canticum dicens Exod: I S. v. 1. cantemus Domino gloriose enim magnificatus es, equum , S ascensorem dejecit in mare . Sic Et missam illa, ad quam laeta omnia collegit e Scriptura Sacra , se stivasque narrationes . & suaves historias excerpsit, quaeque conveniant melius ala eri Resurre lionis, quam lugubri Quadragesimae tempori. Rogabit quis sorte vestrum quid est quod ita habet λ unde id illi novum venit λ piam scitote matrem
Ecclesiam , quae quamvis plerosque suorum videat adhuc effraenes, indomitos, Scontumaces, quos nulla ratione possit ed paenitentiam , & meliorem vitae frugem adducere, quique etiam carnibus abstinentes adhuc carnaliter vivunt, dumquzjejunant a cibis, non sibi temperant a culpis, plures sbi tamen superesse novit serio , qui poenitentiam amplexati sunt, & ad hane usque diem castigate vivunt,eXcussaque conscientia dies antiquos cogitarunt. & errores suos in amaritudine .nimae suae, quorum etiamnum plures exomologes sacra peracta reatus suos humiliter, nude & simpIieiter aperuerunt, amare doluerunt. & lachrymis eluerunt ς mendatisque amodo vivere motibus, & vita animae constantissime decreverunt, bonis
340쪽
bonis ope libus aeriter instant, austeritatibus, orationibus, vigiliis , eleem obnis,& jejuniis, quantum sbi datur attendentes, seque jejunii legem servantes, fructum ut ejus assequantur carnis macerationem , vitiorum emendationem , libidinis extinctionem, pravorum compressionem affectuum & desideriorum, mentisque etiam ad Deum elevationem , demum & seipsos juge sacrificium odoris in spiritu contrito, & humiliato student offerre Deo. Hos utique veros, legitimo que solari cupit hae mediae quadragenariae paenitentiae Dominica die , recreareque filios tuos, his illa dirigit, quae laeta canit hodie cantica: hos gaudere jubet in Domino, laetarique de suscepta , initaque paenitentia, utque bene caeptis insistant,& constanti perseverent animo urget & provocat. Horum illa gratia se hujus diei missam orditur dicens Isaia 66. v. 9. Laetare Ierusalem, exulta nunc sancta mater Ecclesia : oe conventum facite omnes , qui diligitis eam gaudete cum latitia, vos qui hucusque paenitentiam agentes de peccatis in maerore vixistis; aequum
est enim vos , qui pro delictis vestris sancte dolentes, in tristitia fuistis , ut exu teris , S satiemini ab uberibus consolationis Osra . Adhuc laetamini in his ,
quae . icta sunt promissa vobis a Domino, nempe, qui vere paenituerint, itur omnes in domum Domini , sique perseveraverint ingressuros, & permansuros
aeternum in ea; eorumdem & nomine poenitentium haec additur oratio : concede quaesumus omnipotens Deus, ut qui ex merito nostrae actionis affligimur, tuae gratiae consolatione respiremus: postmodum eXcitat eos, & urget, eandem ut retibneant, & servent initam emendatioris vitae rationem , & i n poenitentiam perseverent in Domini misericordia consdentes cum Psalle Regio dicens Platet 24. v. i.
qui habitant in Ierusalem, & in Sion monte sancto ejus quales utique veri omnes Ecclesiae eat holicae filii confidunt in Domi , oe non commoυduntur, nec ab ejus excident gratia. Nam Ecclesa sancta Catholica munimentum eis est in circuitu Angelorum , Sanctorumque omnium, & virorum Apostolicorum . qui omnes praerupti montes in circuitu sunt, & excelsi: postremo Deus ipse , S Dominus .n circuitu , qui tueatur , ac protegat eos . Sic in epistola paenitentes filios suos in. genitae memoria nobilitatis, originiique suae dignitate repraesentata recreat, reexhilarat admonens, ut meminerint se non esse filios ancillae , quales Israelitae Iudaei legis antiquae filii, sub qua servire cogebantur, α subesse timore poenae, sed filios esse liberae, & dominae, quae sursum es mater nora Ierusalem civitas iam
cta Beatorum omnium societas, & congregatio, cui etiam dum in hoc sumus mortali corpore super terram aggregati sumus, & adhaeremus spe videlicet, & eharitate . Demum & in eorumdem gratiam, consolationemque poenitentium laetum
esse voluit Ecclesia hujusce Dominieae Evangelium , in quo describitur nobis, re refertur eximium illud , & portentosum Christi convivium , dc epulum , quo quinque panibus hordeaceis, & duobus piscibus una die saturavit quinque millia hominum . exceptis ut Matth: habet c:6. v. 21.) mulieribus, re parvulis: illudque narrat, ut meminerint, & illius divinae consolationis epuli spiritualis , quo Deus veros exhilarare solet, di saturare paenitentes, Porro haec Evangelii summa est hodierni . Quadam die transiens pestis trans mare Galileae prope Tiberiadys civit tem abiit in desertum locum , & sequebatur eum multitudo magna, quia videbant
signa , quin faciebat. Subiit ergo in montem Iesus , oe cum sublevasset oculos suos, ου vidisset quia multitudo maxima Oenit ad eum, iuxit ad Pbilippum ; Gnde ememus panes , ut manducent bi: hoc autem dicebat tentans eum ,& ut quantum ille haberet fidei patefieret: ipse enim sciebat . quid esset facturus: restonditque ei Philippas ducentorum denariorum panes non sussciunt eis, ut unus