Ioh. Nicolai Funccii Marburgensis De imminenti Latinae linguae senectute tractatus, quo decrescens Romani sermonis robur et fata ab excessu Caesaris Octauiani Augusti ad principatum vsque Hadriani imperatoris describuntur, et notatu maxime digna hist

발행: 1736년

분량: 786페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

. S. . LII. 'Christum natum seculo decimo septimo Senecati agicus prodiit Vrauuis 1688. Ia. Parisis i- et r6ao cum Μ Antonia Deirionis comesentarii, 166o. 8.duobus volum. cum versione Gallica Michaelis de Μa

Me . 1623. I a. editIO Prima cum notis Tlaomae FarnablI. I 679. I a. e theatro Sheldoniano, cum no- si titu au. I 6 II. cum castigationibus Ios. Scaligeri et Dan. Heinsit, cuius dissertatio detragoediarum auctoribus adiuncta est. I 6ar. 8. cum intr

Danielem Elsettimum cum notis rimabit. I 682.8. Iacobus

D m0 Rutographo parentis auxit, et vardorum selectas adiecit. Stedini I6so. I a. cura Redelii Amucinum Itas. 8. cum notis T rimabu

, ulo recentissimo Senecae prodierunt tragoediae I a. cum notis Thomae Farnabi cum notis integris Ioli Frid Gronoui; et celectis I Lipsit, Μ. R. Deli si, I. Gruter Η Com

melini, I. Maligeri, D. et M Heinsiorum, Th. Farnabit, et aliorum; item Obseruationibus nonnullis H. Gro- . Omma recensuit, animaduersiones, notas, atque inducem nouum locupletissimumque adiecit, ipsin vero au

162쪽

Tuus x PETRONivs ARRTER inssiliensis equestri ge- nere natus, vir consularis et inter principes ciuitatis maximam Neronis gratiam atque familiaritatem meruit. Ι genium et fata pluribus describit racietvs : α iEi, inquit, dies per somnum, nox osiciis, et oblectamentis vitae tram Agebatur. Utque alios industria, ita hunc ignauia ad famam protulerat, habebaturque non ganeo et prosigator, ut plerique sua haurientium, sed erudito luxu. Ac dicta factaque eius quanto solutiora, et quandam fui negligentiam praeferentia , tanto gratius in speciem Implicitatis accipi bantur. Proconsul tamen Bitoniae, et mox confin vigem rem se ac parem negotiis ostendit. Dein reuolutus ad vitia , seu vitiorum imitationem, inter paucos familiarium Neroni assumtus es elegantiae arbiter, dum nihil amoenum et molle fluentia putat , nis quod ei Petronius Vprobauisset. Vnde inuidia Tigridini, quasi aduersus aemulum et Mentia υ Luptatum potiorem. Ergo crudelitatem principis, cui cet rae libidines cedebant, aggreditur, amicitiam Scevini P rronio obiectam, corrupto ad indicium seruo, ademtaque defensone, et maiore parte familiae in vincla rapta. Sic paucos intra dies eodem agmine Annaeus Μela, Cerialis Anicius, Rusus Crispinus, et Ρetronius noster cecidere,

amic. et adulat.

TAcITus annal. i. g. c. . auctor est. Petronium Neron elegantiae arbitrum fuisse, ut nihil amoenum et molle amuisentia putaret, nisi quod ei Petronius approbasset. Satis ergo inde patet, ex qua re cognomen istud untinueritia Amal. l. 16. s. IL seq. Disitir Orale

163쪽

C. Suetonio Paulino et L. Telesino coss. ab V. C.

DCCCXVIII. post Christum natum anno LXVIIL a Illu

diebus Campaniam petiuerat Caesar, et Cumas usque pro gressu Petronius illic attinebatur. Nec tulit vltra timoris aut Ipei moras. Neque tamen praeceps vitam expulit, sed Duisas venas, ut libitum, obligatas aperire rursum, et ali qui amicos, non per seria, aut quibus constantiae gloriam peteret. Audiebatque referentes, nihil de immortalitate animae et sapientiurn elacitis, sed leuia carmina et faciles mersus. Seruorum alios largitione, quosdam verberibus affecit. Iniit et vias, somno indust, ut quanquam coacta mors, fortuitae similis esset. - lagitia principis sub nomianibus exoletorum feminarumque, et nouitate cuiusque μα- pri perscri it, utque ob nata misi Neroni. Fregitque annulum, ne mox usui esset ad facienda pericula. Ambia genti Neroni, quonam modo noctium suarum ingenia notoscerent, Vertur Silia, matrimonio Senatoris haud ignota, et is ad omnem libidinem adscita, ac Petronio perquam

a Tac Tus annal. l. I s. e. 17. Hoc ergo illi scriptum est epita phium in fronte editionis Hesmin eidianae:

164쪽

LATiNA LINEVA u2vs TRIORI sua. rs I familiaris agitur in exilium, tanquam non fluisset, quae viderat Pereuleratque, proprio odio. Haec TaeiTvs. Γ Μoriturus etiam trullam murrhinam Cce. Ηs. emtam

fregit, ne laetus post obitum eius Nero in conuiuiis illam usurpare queat. c Senecae aequalis, Vel paulo minor, eadem cum ipso fata et iniquitatem tyranni meeriri debuit; nec valde videtur illi fuisse amicus. ubi enim Stoicorum auaritiam arguit: Mi qui Cynica traducunt tempora scaena,

, Nonnunquam nummis vendere verba solent .

non obscure Senecam notat: cuius in gubernatione Cassaris suspectum regimen, tanquam VenaIe et ambitione plenum: Vt malevolorum semper obtinet inuidia : et raro ex aulicis aliUm non rodit sterius livor. ἀ Nec obscurum inde patet Vtriusque odium, quod nullibi SNneca in scriptis suis ossiciosis Petronii Arbitri mentionem facit, scriptor in collaudandis amicis minime gentium illiberalis aut parcus. Sectam secutus est noster Epic

reorum. Epicurum enim Vocat Patrem veri, i. e. auet rem et doctorem veritatis: I e pater veri doctus Epicurus in arte I t, et hane vitam dixit habere Deos. Docent Epicurei, Deos res humanas non curare, sed otiosos in coelis residere, eoSque rident, qui Deorum aliquo timore assiciuntur. Sic et Petronius: Primus in orbe Deos fecit timor ζ ardua coelo

Fulmina eum caderent. -

bὶ L. e. cap. I'. re 2D. cὶ Vid. PLINIus hist. natur. l. 3 . Q a.do Sic quoque BERviILlus coniiciebat, a Petronio Eumolpi nomine Senecam perstringi. illud vero gam amisMoNivs in iudicio de Seneca reiicit

165쪽

In voluptate summum statuunt esse bonum. Petronius ergo: vitiamus, inquit, dum licet esse bene. Tandem vitae exitus quoque Epicureo m comprobauit sententiam, cum corporibus interire animas: nam illi nulla fuerat animae cura, qui Vt immortalitatem rideret, plerumque res ludicras moribundus egit, referentes audiuit, et omnem animi aegritudinem dissimulauit. Insigni vero iniuria et immerito quidam eum dicunt exponere et commendare potius, quam satyrico sale perfundere libidinas et vitia aulae, in Ma Versabatur. PETRvs ROMANNus

Petronium arbitratur Claudii, Caligulae et Tiberii imperia attigisse, imo ipsius Augusti felicia tempora via disse: qui moderatissimus princeps, et omni vitae parte ciuilis, nullam prorsus luxuriae et lautitiarum maculam subiit; multum vero ab illius optimo instimis et discia plina discessit Tiberius, qui libidine omni impurus, rarinis et crudelitate resp. grauis. Caligula quoque cae

ibus. stupris atque rapinis omnia miscuit. Stolidus et alieno ductu crudelis Claudius. Donec ipse Nero, momstro quam homini similior, euertere visus est quoque naturam et saeua libidine pluribus suoque tandem delitiarum Arbitro, ut Paulo superius relatum legimus, exia tio fuit.

q. m.

Quae cum satis clare omnia fuerint a Tacito relata. obscurum, nedum, Vt aYLALDvs habet, incompertum, quo tempore ViXerit, quodue institutum vitae sectatus erit. Et valde miror, cum et ipsa satyra, et quae cum maior Plinius, tum ille iam nominatus annalium scriptor diligentissimus de obitu Petronii narrauit, aperte Ner nise a Praefati editi suae. D Dis. de poet. in vita Petronii.

166쪽

nis imperium determinent: fuisse ex maximis quoque criticis, qui aetatem poetae ad principatum Gallieni

usque, vel Antoninorum reiicere non dubitarunt. PLAcIDVs LvcTATIus, Statii vetuS interpres, eum Statio posteriorum facit, quoniam versus ala eo sumserit atque suis inseruerit, ut illum Primus in orbe Deos fecit timor. Quasi vero non eadem Statius a Petronio desumere potuis.set. HENR. PALEsivs g) et HADR. vALRsius B fratres doctis simi auctorem satyrici ab illo Taciti Petronio distinguunt, et argumentis Parum exporatis, ille Gallieni, hic Antoninorum aetate Petronium vixisse opinantur. Nec desuerunt, qui ex insigni temporum ignorantia Petronium nosti um confuderunt cum quodam eius nominis sononie sium sanctissimo antistite, cuius praeclare Pietatis monumenta in re christiana circumseruntur. Petronianorum familia ordinis equestris fuit: et PiaNius r) meminit P. Ρ tronii e in Iudicio de aetate Petronii. bin De eadem dissert. epistol. ad

vagensellium. Equidem exsιmo, inquit, eum potius circa Antomnoram princrpasum vιxuse, gnam, ut faler meus arbitratur , Gallieni Autusti aequalem fuisse: quod eletantia Petronii in aetatem Gallaeni, h. e. in senectutem imp. Rom. ae velutin feccm lιnguae Latinae, tot undique gentιkm barbar rum ineursionιbus cσrruptae atque deprauatae, eadere mihi non vadetur. Frustra : nam tunc quoque temporis, illarum vix habita ratione, fuerunt, qiii sermonis piistinam elegantiam vindicare studuerunt. Vt magis mirer c LLAR VM proleg. cur. yost. illis seductum in ultimo aetatis argenteae loca collocasse et ronium, ut cuique integrum sit vel reuocare ad superiores, vel ad sequiorem aetatem abiicere. ι Hist. natur. l. s. c. 2 p. conscr. TAcὲTus annal. l. 3. cap. 42. etl. 6. cap.ls.

167쪽

tronii equestris ordinis et praefecti Augustalis. Alius est procurator Norici; h alius qui priscus vocatur; l) alius

quoque Petronius Turpilianus, Britanniae legatus, post triumphos interfectus. m ta illorum familia procul dubio et ille fuit Petronius, cuiuS GgNNADivs PreSbyter Massiliensis honorifice meminit. vi Sunt in catalectis Petronianis fragmenta P. Petronii Rhetoris, Petronii Gram matici, Petronii Afranii, Petronii Indici, M. Petronii Venusiani, Petronii Antigenidis Pisaurensis, et C. Petronii Hilarii Pisaurensis, Petronii Apollodori Pontificis et XV. Viri Romani, et Petronii Levitae.

q. LVI.

omnium poetarum eloquentissimus et venustissimus Varronis more ligata et prosa oratione satyras o scripsit, quibus perditos sui temporis moreS, NeroniS praese tim, cuius saevitiam ipse expertus est, sub exoletorum et cinaedorum spurcis figmentis, incoestas et execrabiles libidines notauit. Ex illis quod si aperest elegantisitimum satyriconp) ita laceratum est ac detruncatUm, Vt vix Orpheum mulieres Thraciae, vel Pentheum Bacchae discerpserint miserabilius. Sic procul dubio religiosi homines, qui liberius scribendi genus ferre noluerunt, pro captu et ingenio suo res alias atque alias omiserunt, spurca

Hist. l. I. c. 6. n) Libro de viris illustribus cap. 4 i. apud FABRICIUM bibl. eccl. pag. Eo. cons. Iro MoRivs Augustodunen. sis descript. eccl. l. a. c. r. ibid. pag. 8 s. et TRII HEMIVI descript. eccles. c. 88 ibid pag. 16.o issemVeas vocant. confer. dissert. de vitili aetate Lat. linguae

pari. I. cap. . 3. 4. pag. 27 .

168쪽

ut videbantur expurgarunt, et satyram integram misere lacerarunt. q) Illa vero non auctoris, sed seculi et vir rum in rep. principum flagitia filerunt: quae et D. ge

tium Apostolus PAVLus r) scriptor coaevus et sacer notauit, ut satyrici huius summam referre videamr. Feminae, inquit, immutauerum naturalem usum, tu eum qui es contra naturam. Similiter et masculi, relicto naturali usu feminae, exarserint in desideriis suis inuicem, masculi in masculos turpitudinem operantes et mercedem, quam oporruit , erroris fui in semet seu recipientes. Et sicut nonprobauerant Deum habere tu notitia, tradidit illos Deus in reprobum sensuvi: ut faciant ea, quae non conueniunt, repletos omni Iniquitate, malitia, fomicatione, auaritia, nequitia, plenos inuidia, homicidio, contentione, dolo, malignitate, fusurrones, detractores, Deo Milites, contumelioses , super bos elatos, tauentores malorum, parentibus non obedie V a te is

Ita nec imperito coNR. R HERSHusIus ad Phaedri l. q. fab. rr.eoniicit, Petronii Satyricon truncatum et laceratum ab aliquo pio exscriptore, qui loca obscoena omiserit. Quo et epistola sua de Petronio P. NTHOEvs respicit. Vbi mihi quidem, inquit. certe eastrare non libure, ne quod ι eritas istis sectorιbus et mangoni as accidit, simul et euitarem. Sed obiicit FAERlcius v. cL. bibl. Lat. l. a. c. II. p. 386. unde tot obscoeni sales iaillis quae supersunt fragmentis 3 Illos inculii homines non inistellexerunt, et obuios vel grassiores tantum eliminarunt. Aliter fALMAsius praefat. ad Ampelium: conseueuerant multi stud, si quem auctorem Ieherent, retento temonis oriune, quicquid ex eo iudiearent excerpendum. s. codicem suum regerere, et sibi seruare. Vnde factum νι haec an bιbliothecis prιuatorum reperta saepe a labrarιιι pro suturis auctorum operibus d seruta fuerint, ae ad posteritatem aliis subinde ea exeipiensiabus ae describentibus propaeata. Ita conseruatus es elegameium nequιtraram cur ιεω Petronius Arbster.

169쪽

tes, inserentes, incompositos, sine assectione atque foedere, sine missericordia etc. Haec Vero Sp. S. Romanos monere et hortari voluit, cum in Omnibus vitiis vulgo volui rentur, flagitia quaevis impune contra ipsam naturam patraret, et impurillimus omnium Nero imperator luxu riae saeuientis Puerum Sporum, exectis testiculis, in

muliebrem naturam tranSformare conaretur, nec genera

libidinum vel turpitudinis omnia numerari possent. Nec omnino vanum est magni cuiusdam theologi Glinam,caput primum ad Romanos sine Petronii satyra intelligi non posse. Idem sanctus Romanorum Apostolus s) ab ingruentibus vitiis abstrahere conatur hoc Ihodo: nox prae cessit, dies autem appropinquauis. Abiiciamus ergo γ' tenebrarum, et induamur arma lucis. Sicut in die honesti ambulemus, non in commeslationibus et ebrietatibus, non in cubitibus et impudicitiis, nou in conrentione et aemulatioue sed induimini Dominum Iesum Christum, et caruis curam

ne feceritis in desideriis. Fuisse ergo Oportet miserrimam vitae conditionem et summam impudicitiam, quam, Ut solent satyrici, graphice studuit ad nauseam usque et dedignationem describere Petronius. In illa quae hodie superes , satyrici parte flonge vero maxima periit, inuehit I. in artium profestares, qui studiosam iuue

tatem describit. 3. Sacerdotum infandas libidines taxat. 4. Transitum ad Iuxum conuiuiorum facit, quem sub Trimalchionis nomine et lautitiis perstringit. s. De fc lerata Paedagogorum nequitia parentes serio monet. 6. Artificum inertiam accusat. 7. Publicarum balnearum turP

170쪽

turpitudinem exponit. 8. NegotiatOmm, mercatorum, et eorum qui diuitias quaerunt, fortunas profert: atque feminarum leuitatem obiter reprehendit. 9. Castigat mulierum lasciuiam et insanum amorem, quo Peregrianos adolescentes ambire soleant vltro, et lacessere donis. Io. In fraudes et imposturas exulum, natale solum eue tentium inuehitur. II. Stilum eXacuit in testatorum insaniam, quod turpes atque nefariae conditiones testamentis adiiciant. Neque Graecorum Pepercit, qui prauos suos mores t) atque nouam libidinem secum adduxisse videbantur. Adeoque, ut facere solent palliati comici, gesta finxit pleraque esse in urbe Graeca: quo peregrinam turpitudinem suorum animos Vittaque Occupasse demonstret. Certas ubique personas introduxit, et maxime solicitam dedit operam, Ut το προ π, i. e. CViusque mores conuenientes notaSque VelUt propriaS eXprimeret.

Sunt vero personae sequentes Asius ἰ Agamemnon schol sticus; Albutia amica; Ascstos adolescens ; Bargates seruus; corpus seruus. Ch su ancilla. Circe amica. Corax ton r. Doris amica. Embasicoetas cinaedus. Em colpius fabularum dux. 60mio puer. Enothea Priapi

1acerdos. Eumolpus Poeta. Gnithou Uer. Gorgias aduOcatus. Licas mercator. Lycurgus. Manicius. Menelaus

1cholasticus. Panny his puella. Philumena meretrix. P . limus fabularum GuX. P Uinnus anus. PBche ancilla. tiirtilla Priapi sacerdos. Trimalchio diues. Tr phena uxor. Sub illis personis adstititiis Petronius, auctor niatidissimus et facetissimus omnium elegantiarum arbiter, Neronis et Quiritium res obscoenas, turpes libidines, et

facinora incesta descripsit. Ea satyra, nisi res, Dibus V 3 rese

t Conser. n. p via Apostoli epistola ad Galatas cap. 1. Priori ad Corinthios cap. 6.

SEARCH

MENU NAVIGATION