장음표시 사용
181쪽
propterea, quod auena, lolium, aliaque frugum vitia tritici admixta sunt spicis. Nulla nobis obscoenitas scripta est, quibus maior animUS, eaque studiorum elega tia r ut venerandae antiquitatis gemmas colligentibus quis. quiliae aut res profanae quae ne tanti quidem sunt, alia quo modo pesistere, nostraSque curas morari possint. Ad nos quid illa seculi turpitudo φ Haec nulli prorsus co datiorum impedimento esse debet, quo minus scriptoris eligantiam diligat, lectitet, imitetur: quo tandem vete, ris latii nitorem, Venustatem, OmneSquo virtutes ingenue et praeter pessimum seculi Vsum referre discat. Nec
immerito rursum monet OVIDIvs : tb . Omnia peruersas meum commmpere mentes 'Stant tamen illa suis omnia titta locis Nee tamen est factum versus euoluere molles: Multa licte castae non facienda legant.
De dictionis elegantia summoriim criticorum nemo dubitat. IANus Gni ELMus h) ad Ρetrum Pithoeum se conuertens, non, inqUit, de nihilo Petronium amas, vernulae et Latinae Drbanitatis puris inum fontem. Nam floralia sacra quod celebrat Mure fuco atque fallaciis, more Romano, non tam seueri se debemus, edit quod in aliis ferimus, quia necesse es, in hoc imo damnemus, qui illis apertior fortausis es, at nou inhonestior. Alibi: H te con- ulo, A. Oisiele, quem Arbitri sudioseum opinor, vel quia mundissimi in sermone nisoris est, vel qia etc. Ivsos Lipsius m scriptorem Vocat tersum et venustum, et nisi
182쪽
Ea TtNI LN ανA quod in re illa voluptatum nimis Latine interdum loqua tur, Cetera laudarum. Ad P. Pithoeum scribit: n me in ista, se in studiis iuuat seueritati a persa comitas. Ea caussa frequenter soleo a grauioribus libris animum quas
in ludum mittere ad scri tores amoeniores. suo in numero
Petronium repono , quicquid dicant isi frontis sevcrae. t tua fide P. Pithoeci Udistin quidquam venuseius, argutius, post natas Musas P non ego. FRANcISCUS RAPHELEM GIvs Q amoenissimae eruditionis et eruditissimae festiuitatis auctorem Vocat. Sic quoque LIMUS S3EQURIus QRALDus , M licet fragmenta ad noS tantum Peruenerint, eademque Pamm castigata, multae tamen eruditionis hominem fuisse: quem in taxandis moribus cum acrem, tum festiuum maxime, et iocis seria miscentem vide m . Ipse sv RANDvs ALOsiANus, q) qui in turpitudianem rabidi et nefandi Cupidinis, a Petronia expositam, quam maxime inuehitur, de faecati sermonis puritiam agnoscit ac merum leporem, Priscta negotiorum quoque sermulas multas et elegantra. CASP. BARTHIvs r EUm
vocat Neronianarum libidinum arbitrum, qui de scriptis etiam Voluerit silis summam prudentiam, exquisitis mam sapientiam et elegantissimam eloquentiam inter Pr pudiosissimas libines elucere. Quomodo Uero, Vt 1U-mus ille criticus addit, illudere potuerit dictis scripti que vanitati cUrarum hUmanarum, homo voluptatibus corpore, animo virtuti deditus, ego, ut quid sentiam ingenue fatear, intelligere non possum.
nὶ Epilud. quaest. l. 3. epist. a. o tu praefat. edit. Petronianae. κὶ Dis. de poet. in vita Petronii. qὶ Epistola ad Arnaudum. νὶ Ad Claudian. p. a 8. ιι Praefat. editionis suae. Disitigoo by GOoste
183쪽
propterea, quod auena, lolium, aliaque frugum vitia tritici admixta sunt spicis. Nulla nobis obscoenitas sci i-pta est, quibus maior animUS, eaque studiorum elega tia ut venerandae antiquitatis gemmas colligentibus quis. quiliae aut res profanae quae ne tanti quissem sunt, si quo modo pesistere, nostrasque curas morari possint. Ad nos quid illa seculi turpitudo Haec nulli prorsus co datiorum impedimento esse debet, quo minus scriptoris eligantiam aligat, lectitet, imitetur: quo tandem veteseris alii nitorem, VenUstatem, Omnesquo virtutes ingenue et praeter pessimum seculi vim referre discat. Nec
immerito rursum monet ovIDIvs : νθ , Omnia peruersias possunt corrempere mentes Stant tamen illa suis omnia tuta locis Nee tamen est facinus versius euoluere molles: Multa licte castae non facienda legant.
De dictionis elegantia summoriam criticorum nem dubitat. IANus G iELMus h) ad Petrum Pithoeum se conuertens, non, inqUit, de nihilo Petronium amas, ve nutae et Latinae urbanitatis purist mn fontem. Nam foralia sacra quod celebrat fine fuco atque fallaciis, more Romano, Non tam seueri se debemus, it quod in aliis ferimus, quia neces es , in hoc vuo damnemus, qui illis apertior fortassis est, at nou inhonestior. Alibi: H te comsulo, A. Omele, quem Arbitri sudiosum opinor, vel quia mundissimi in sermone nitoris est, mel qu a etc. Ius6s lapsius m scriptorem vocat tersum et venustum, et nisi
184쪽
ta Tin N offa quod in re illa voluptatum nimis Latine interdum loquatur, cetera laudatum. Ad P. Pithoeum scribit: is me in vita, se in studiis iuuat seueritati ad persa comitas. Eis caussa frequenter soleo a grauioribus libris animum quasis ludum mittere ad scri tores amoeniores. Uuo in numero
Petronium repono , quicquid dicant isti frontis severae. Et tua fide P. Pithoee, vidistin quidquam venustius, argutius , pose natas Musas e non ego. I RANCIScUS RAPHELEM GIvs Q amoenissimae eruditionis et eruditissimae festiuitatis auctorem Vocat. Sic quoque LILIUS GREQURIus QRALDus , p) licet fragmenta aci nOS tantum peruenerint, eademque Parum castigata, multae tamen eruditionis hominem suisse: quem in taxandis moribus cum acrem, tum festiuum maxime, et iocis seria miscentem videam . Ipse sv RANDvs ALOsi ANus, q) qui in turpitudianem rabidi et nefandi Cupidinis, a Petronia expositam, quam maxime inuehitur, de faecati sermonis puritiam agnoscit ac merum leporem, priscas negotiorum quoque formulas multas et elegantra. CASP. BARTHivs r eUm
vocat Neronianarum libidinum arbitrum, qui de scriptis etiam voluerit suis summam prudentiam, exquisitismmam sapientiam et elegantissimam eloquentiam inter Pr pudiosissimas libines elucere. Quomodo vero, Vt sU-mus ille criticus addit, illudere potuerit dictis scripti que vanitati curarum humanarum, homo voluptatibus corpore, animo virtuti deditus, ego, ut quid sentiam ing me fatear, intelligere non possum.
n) Epistol. quaest. l. 3. epist. a. o) in praefat. edit. Petronianae. ρὶ Dis. de poet. in vita Petronii. qin Epistola ad Arnaudum. νὶ Ad Gaudian. p. a 8. 34 Praefat. editionis sua
185쪽
quoque notauit, pastim Occurrere, in illa libri parte,/vhi Petronius ipse sui sermonis auctor est, quae singularia et nullo veterum exemplo probari possunt; imo quaedam esse illi aeuo communia et peculiaria. t) Neque
adeo miramur, ea occurrere, quae in eo genere, in quo occupatur, hominibus exoletiS, mulieribus, coquis, ancitulis, conuiuis, famulis mercenariis et aliis, quos loquem 'tes introducit, usitata fuerunt. v
Quoquo se res habe at modo, integrum Petronii Opus desideramus et fragmenta eius tantum hodie quaedam extare dolemus. Haec vero etiam superesse, illorum solicitudine acceptum ferimus, qui, quod in ele*antissismo opere placuit, sua manu describere atque in vis priuatos sibi sei uare voliterunt. Nam, Ut recte saLMA-sivs x notat, ccnsueueran multi studiosi, si quem auctorem legerent, retento testionis ordine, quicquid ex e , iudicarent excerpendum, in codicem suum regerere, et sibi seruare. Vnde fastum, ut haec in bibliothecis priuatorum riperta saepe a librariis pro integris aucto ram operibus descripta fuerint, adeoque ad posteritatem, aliis suDinde ea excipientibus ac describentibu S, propagata. Atque ita, nisi me omnia fallunt, etiam Petronius Arbiter ab elegantium nequitiarum curiosiS, non tamen integer, conseruatus est.
Satyrici fragmenta primum edita sunt Vinetiis I499.
o Q aae EARTuius notauit Advers. LII. c. I. U Nodotiana supplementa non agnoscimus, quae barbara multa et Petronio indigna continet. In ipsis vero etiam fragmentis Tragutiensibus dictiones inusitatae frequentiores occurrunt. x Praeiat. ad Λmpelium. . Duilizec t y
186쪽
per Bernardinum de Vitalibus, Venetum. Mox L sae I scio. per Iacobum Thanner, Herbipotensem, curabiem manni Buschii Monasteriensis. Legitur in frontispicio: Petronius Arbiter poeta sauricus. Deinde: Petronii Ambitri satyra, tu qua vitia Romanorum reprehenduntur, incipit. In fine: Finis Petronii Arbitri in μνω integra. Impressum Liptetigh per Iacobum Thanner Herbipotensem, anno salutis nostrae ISO .
Sequenti seculo Petronius prodiit Parisis Is sto. curante Reginaldo Chaiderio. In frontispicio: Petronii
Arbitri, quatenus extare comperitur, sa rae fragmentum, cuius κυel hoc unum distichon, quod nemini doctiorum non est in ore, aestimationem indicat et pretium . Quisquis habet nummos, secura nauiget aura, Fortunamque suo temperet arbitrio. In calce vero: haec ad exemplar, quod unicum habuimus,
excusa sunt. Vuisque pro suo arbitrio et eruditione, quod sibi displicet, restituat. Parisiispridie Cal. Maias M. D. XX. Deinde Is7s. I a. apud Parisionium. IS8ς. 8. apud Guil. Linocerium, cum Iani Doctae Patris praecidaneorum libris tribus. Iς87. I a. apud Patitanium, cum Iani Dousae praecidaneis, additis ΙOh. Richardi notis, et Du-peyratii spicilegio. Lugduni ISIS. 8. apud Tornae- sitim, ex recensione Dionysii Lebei Batillii, cum varia rum lectionum libello. Antuerpiae I 6s. 8. apud Plantin. cum Ioh. Sambuci castigationibuS. Lugduni Batau. Is8s . 8. cum Iani Dousae Patris praecidaneorum tribus libris. IS96. I 2. cum ΙOh. IVO eri notis.
Felix erat seculum decimum septimum inuentione partis haud exiguae illius satyrae. Nam, Ut supra monui-Y a muri
187쪽
mus, Tragurii in Dalmatia Marinus Statilius Tragur ensis ICtus in Nicolai Cippici hibliotheca reperit antia
quum codicem atque in eo nouum satyrae Petronianae Dagmentum, integram coenae Trimalcionis fabulam complectens. Illud inscio repertore, primum vulgauit Paulus Frambottus typographus Patavii I 664. 8. pra satione praemissa, quae rem Omnem uberius edocet. N biliores huius seculi editiones Parisis prodierunt I6o I. ra. ex officina Christophori Beys, cum notis Pithoec xum et DOusae, et Veterum Poetarum catalectis. 16I8. I 64ς. Iz. cum notis et glossario Ioh. Bourdelotii. I 664. 666. et I 67o. 8. et antiquo codice Traguriensi, cum apologia Marini Statilii. I 677. I a. cum Ion. Bourdelotii notis et glossario. Lugduni 16I8. 8. cum Variorum n iis, accurante Goldasto, qui symbolas suas sub ficto Georgii Erhardi nomine adiunxit. Amst dami I 6a forma minore, cum Ioh. Woweri notiS. I 663. II. curante Michaele Hadrianide, cum Ioh. Bourdelotii notis et glossario. 1669. 8. et I 687. 8. cum Variorum commentariis, accurante mchaele Hadrianide. Iiso. 8. per Ioli. Blaeu, ex antiquo codice Traguriensi, cum apologia Μarini Statilii. I 69 Iz. cum Nodotii supplementis et Gallica vessione; quamuis titulus prae se Coloniam serat. I o. forma minima apud IOh. Wollers, cum Nodotianis suinplementis, et notis Boschii, Reinesii et Schestri. Lugduni Satare. 26o I 2. Uud Raphelengium, cum Ioh. Woweri notiS. IMI. Iz. cum notis Ioli. BurdelOtii criticis et glosi rio. Ultraiecti I S.I6s4. 8.Petronium cum selectis vari tum notis Simon Abhes Gabbema in lucem emisit. Rot rodami I 693. II. cum Francisci Nodotii stipplementis.
Geneuae I 629. 4. curante Thoma Iuges, com variorum
188쪽
2ATINA LINGPA Wχ-RIOR 13 . prae se ferat, cum suis et integris variorum notis, accurante Melchiore Heimsfeldio Goldasto. Eadem mox repetita editio I 6a I. 8. apud Wechelios, continet praeter utilissima prolegomena, et teXtum victoris emendatum, Hemmanni Buschii annotationes, Hadr. Iunii obseruationes, incerti auctoris coniectiaras, Henrici Stephani emendatationes, innominati emendationes, IOh. Sambuci notas,
Francisci Danielis Aurelii notas, anonymi notas, Petri Danielis Aurelii notas, Ioh. Tornaessi varias lectiones, Germani Colladonii notas, Claudii Bineti notulas, Chria sophori Richardi notas, Francisci Pithoei collectanea. Iani Dousae praecidaneorum libros irra, Conri Ritters. husili notas, Iani Douae filii spicilegium, Ioh. a Wouin ren animaduersioneS, GasP. Barthii racemationes, deniaque symbolas Georgii Erhardi Franci, quo nomine lates ipse Melchior Hai nsfeldius Goldinus: cui hanc Pstronii editionem Ioli. Philippus Pareus et Gotardus Alrhusius Dantiscanus gratulati fuere. I 629. . cum Vari rum notis vastisque Iob. Petri Lotichii excursibus physico medicis, quibus longe Plurima ad rem Venereana
facientia continentur. I 629. et I 643. 4. m commentario
Iosephi Antonii Gonsalii de Salas, et Scioppii symbolis
criticis. V aliae I 66s. 8. un supplemento Traguria ensi, et Ioh. Schesseri notis atque indice. L siae I 666.8.ex eodem Tranu tensi codice, cum suis et Schesseri notis accurante Thoma Reinesio. Noribergae I 667. 8. Christ phorus Amoldus fragmentum Ρetronii Tragurianum edidit, cum Ioli. Cati Tilebomeni, i. e. Iacobi Mentelii, coniecturis, Hadriani Valesii et Ioh. Chr. Wagensellii dissertationibus epistolicis, et aliorum clarissimorum via eorum iudiciis, quibus fragmenti istius fides in utram que partem disPutata vi. D e I O, Petronius
189쪽
prodiit ab omni obscoenitate liberatus,cum breuibus notis excerptis et postumis Ioli. Andr. Bosii, ubi et fragmentorum Nodotianorum toties ab aliis reiectorum ratio ha
Nostra aetate longe nitidissimam Petronii editionem vidimus Ultraiecti I7o9. 4. accurante Petro Burmanno, in qua contextus auctoriS emendatissimus in capita distinctus singulis paginis integra Virorum doctorum commentaria et notas substratas habet; inter alias Nicolai Heinsiti et Guil. Goesii ineditas, frequentes item ipsius Burmanni praesertim ad Tragurianum fragmentum. Addita sunt quoque volumini praecidanea Iani Dousae, et Gonsalide Salas commentarius, tum Variae ex prioribus editi nibus praefationes, de fragmento Traguriano dissere tiones ac epistolae; 'Vltimo Siren Latina, sive locuple tissimus vocum Petronianarum index. Nuper editus cst Petronius Parisiis I7O9. I a. a. tOm. cum versione Gallicaci notis Nodoti. L Uiae I 73I. 8. eum fragmentis Albae Graecae anno I 688. recuperatiS. et Nodoti cura vulgatis. Accedunt Priapeia s diversorum Poetarum inpri, Dum lusus.
C. vALgRivsv FLAecus et Setinus Balbus cognominatus,
. t. quod1ὶ Halerii in gente Romana clari nominis fuerunt plurimi, dicti prius Valesii, ut uulNUL Aios monet instit. Orator l. I. c. q. Erat Valerius Publicola consul, eiusque frater M. Valerius; erat Valerius Coruinus, tribunus militum et sexies consul, Valetius Potitus, Valerius Maximus historicus, Valerius Probus grammaticus, et pluis res alii. a. Flaccus commune multorum apud Romanos cogΠomen, quoiarum s c. aures cssent flaccidae. Notus est Horatius Flaccus, Peria
190쪽
quod e Setia esset, Campaniae urbe, valde iuuenis P tauium venit in Veneta regione: ubi sedem fixit ac habitaculum liberalioribus se totum consecrans Μusis. Hinc
Antenorei 'es et alumum laris a MARTIALE a) amicorum intimo vocatur: quod urbem Patauinam Antenor condidisse credebatur. Alibi: b)Censetur, inquit, Apona Liuio suo tellus,
ubi Patauium Apona tellus dicitur ab Apono, fonte, VeClaudianus c) habet, Anteuoreae mitam qui porrigit urbi. Nec desunt qui verius opinantur Flaccum ex illis poetae locis ab urbe natali Patauinum dici. Quoquo se res habeat modo, noster Patauinus ciuis ab ineunte aetate diuinam coluit poesin, ad spretis diuitiis, animi magnitudinem carminibus ostendit: cum reip. et Musarum magna esset calamitas, Neronis procul dubio temporibus extremiS. Ideoque vel indignabundus Malletiuis d) poetam hunc magnum quidem, sed tenui censit, monet, Vt versus scribere desinat; cum nullus Vel exiguus honos et vile
praemium statuatur Musis: e) forum autem adeat, et ut tempora ferant, quaestitosam eloquentiam sectetur. Pierios, inquit, disser cantusque chorosque sororum Pi Aes dabit ex Ulis nulla puella tibi. etc. Fraeter aquas Helicon, et serta, brasque Dearum, Nil habet, et magnum semper inane sophos. etc. Romanum propius diuitiusque forum est. Illic aera sonant at circum pulpita nostra, Et seriles cathedras, ba sona crepant.
Quam. sus Flaccus, Verrius FIaccus. Crebra aliorum mentio apud Cu