Ioh. Nicolai Funccii Marburgensis De imminenti Latinae linguae senectute tractatus, quo decrescens Romani sermonis robur et fata ab excessu Caesaris Octauiani Augusti ad principatum vsque Hadriani imperatoris describuntur, et notatu maxime digna hist

발행: 1736년

분량: 786페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Nicandri castigatione. Farsis Iso8.4. sine notis. I SI a. sol. cum Petri Marsit comment. ex aedibus Nicolai de PratiS. IS3 I. R. cum argumentis atque scholiis Herm. Bus ii apud Simonem Colineum. Lugduui ISI . 8.per Damianum Beneilam. Is 7. 12. apud Gryphium. ISII. I a. aPUd eundem. ISF8. et IS98. I 2. apud Antonium Candidum. Auture ae IS67. I a. per Phil. Nu-tium. Bastitiae Isaa. 8. apud Thom. Wolfium. Is 3. Rapud Henricum Petri, cum annotationibus Hermania Baschii, obscura impeditaque expedientibus. Splendida in fronte apparet auctoris commendatio haec: Silii

Italici libri II II. bellorum, quae Romani aduersus Pos' nos gesserunt, i euiol a conflia, euentus casusque pniare raros e varios eleganti fimo carmine ac certis a fide do scribentes. Et iis, qui linguae Latinae elegantiae sudem, et animi prudentiam reique militaris peritiam quaereulibus perutiles. Lipsiae Is . fol. cum Hertii et Buschii argumentis , itemque scholiis Buschii in margine adisseis, per Martinum Herbipotensem

6. LXXXV.

Sequentis seculi editiones vulgatae sunt Parisiis I 6I8. 4. cuna erudito Claudii Dausiqueti commentario

apud Raphelelagium, cum Dan. Heinsii crepundiis S lianis , quas duodecim, ad summum quatuordecim, annos natus edidisse perhibetur: mOX Cantabrigiae re- .eusas. Additur illis quoque distertatio de verae criticae apud vetereS Ortu , Progressu et usi. 16II. Ita

eiusdem repetita editis apud eundem. A clodami 16ao.

212쪽

et 1627. forma minore apud Iansonium. I 628. II. cum praemissa Silii vita per Herm. Buschium. Llsae I 693 . I a. cum elegantissimis Christophori Cellarii notis, tabulis geographicis, ac gemino rerum et Latinitatis imdicea

s. LXXXVI.

Nostra aetate Silius tandem prodiit elegantissime Vltraiecti IIIp. 4. cum variorum notiS, accurante Arnoldo Dr henburgo. Apparent in editione hac, murulis etiam figuris ornata, excerpta ex Franc. Modii nouantiquis lectionibus, et Casp. Barthii aduersariis, tum Dan. Heinsii crepundiis Silianis, et post umis notis Nic. Heinlii. eti) Londini III 3. fol. in corPOre Poetarum.

f. LXXXVII.

P. PAPINI STATIVS a ) Neapolitanus Patrem h huit Publium Papinium Statium, virum Graeca et Latina lingua eruditum, qui cum alioS, tum etiam quoad vixit Domitianum Imperatorem optimis literis instituit, a quo non solum habitus est summo honore, Verum et iam auro et corona donatus est. Hic primum genus inopia et egestate obi iteratum, ita nominis celebritate nobilitauit, ut, quod contigit olim Homero, duo nobili si imae ciuitates, Sellae Epirotarum, et Nerapolis Campanorum, de patria eius sibi vindicanda decertarint. Ex Agellina uxore, quam habuit unicam et superstitem si-hi, P. Papinium Statium nostrum genuit, eiuSque ad lescentiam ipse bonis artihus ac omni rerum Varietate ad

υ vid. Acta Erudit. Lips. 17ι pag. FAx Proprium erat seruorum Statii nomen, a stando: quod illo rum esset stare et praestolari dominorum iussa. Conlar. dium ratio nolua de adylescentia Latiuae linguae cap. s. Disiligod by Cooste

213쪽

198 finem usque vitae sedulo sermauit. Annum agens tandem sexagesimum quintum, somni morbo, quem letha gum vocant, inexpergescibilis diem obiit supremum, postquam multa et Prosa et carmine scripsit, quorum ad nostram aetatem Omnino nihil peruenit. Filius autem, cum Ρatris obitum epicedio F) prosequeretur, gratam posteris tanti viri memoriam conseruauit. Haud degener Filius hic noster Poeta, quod extemporali cammina dicendi facilitate excelleret, eidem Caesari Domitiano quoque gratissimus fuit: cuius inter adulatores maximus, ut Poetarum suo aevo longeGue post et ante Irinceps, pro temporis illius consuetudine, victum sitai parare studuit. Sed tamen ipse illo in patrem epic dio queritur, quod vilis honossuriis. Albano certamine , DomitianuS Caesar eadem , qua patrem , qui praesens thim fuerat, poetam nostrum corona et agro Albano donauit i bis eum insignivit auro , splendidoque cum senatoribus et equitibus Romanis suscepit conuiuio: quod ipse testatUr carmine, quod eucharisticon inscripsit. et ) Sic ter Papinius Albano certamine cor natus, domi quasi triumpham a coniuge tenerrimo affectu et ambabus Vinis excePlus fuit. Literis hoc pria

dicat: a

- - 2er me nitidas Albana ferentem Dona eomas, suctoque indutum Caesaris auro,

Visceribus complexa tuis , sertisque dedisti

Oscula anhela meis. - - - -

214쪽

199 Vbi e As P. BARTHIus b) notat, poetas eiusmodi cem tamine non solum coronatos , Verum insuper quadam palmata , aut alia veste ab ipso Caesare indutos fuisse. In honorem Mineruae eOS agonas institutos : cuius effigiem praetexta tulerit. EX ea Domitiani Caesaris v tia, quam extemporali in carminibus dicendis felicitate sibi comparauit, multorum aequalium inuidiam atque odium concitauit. Vnde nec Martialis , cum adeo celebret Stellam poetam, cui noster primum Siluarum misit librum, tanti huius Stellae amici et sui aequalis mentionem facere Voluit. GLVARTius c) Statium putat filisse persibilatum a M A R. et i a L E d ubi sub nomine S belli coenipetam ridet poetam, cui venter artis magister,

Laudas, inquit, balnea versibus recentis Genautis bene Pontici , Sabetae, Vis coenare , Sabelle, non lavari.

Sed tamen et ipse, mirum Guantum, Domitiano adulatus: eiusque opera tantis laudibus prosecutus est, ut nec Iouem, nec superOS OmneS dicat soluendo futuros, si nomina ab idis Caesar exigere vellet. e) Statii ex v teribus unus IV v ENALis meminit, qui et illum perstringere magis, quam laudare videtur, ubi stilo si tyrico scribit rCurritur ad vocem iucundam, et caranen amicae

Thebaidos, laetam fecit ciam Statius urbem, Promisitque diem, tanta dulcedine captos rarit iste animos, tantaque libidine vulgi d

h) Animaduers. ad Statium pag. 339.eJ Papiniarum letaonum cap. 3 s. d) Lib. s. epigr. 2 e) Vid. MARTIAL. l. s. epigr. 4. ascr. eluia. l. s. epigr. 8.

215쪽

Auditur, sed cum fregit subsellia versu,

urit, intactasn Paridi nis vendat Agauem. Notat enim de bello Thebano poema Statii, qui quod laeta praeberet ciuibus carmina et vocem haberet ho-nam, ab omnibus dilectus ipsius Principis iniisse gratiam; postquam Vero grandior aetate audientium perdiderit fauorem, nisi cantionem inauditam Pantomimovendidisset, unde se sustentaret, non habuisse. Laboribus enim exanclatis, post tot victorias, cum animi non esset tantus vigor, quam olim, Victus in agone quinquennali Caesaris Domitiani, concessit aliis poetis, contra ipsum vel ad inuidiam coronatis. Quod ipse innuit carmine ad Claudiam uxorem scripto, ut fessa urbanis negotiis secum Neapolin secederet. g)- - - - mu, inquit, cum Capitolia nos ae stata strae , saeuum ingratumque dolebas

Mecum victa iovem. - - -

Cum iuuenis adhuc esset, Claudiam, Claudii Apollinaris filiam, quae tibicini fuerat nupta, et filiam ex eo fit sceperat, amoris impatiens, uxorem duxit. Postea cum ex Claudia filium haberet nullum, quendam sibi

tenerum adoptauit, qUem praematUra morte extinctum epicedio, ut maximam prae se ferret animi aegritudinem, defleuit. h Vbi inter alia:

- - - Ecce lacertis

Viscera nostra tenens, animaque auellitur infans INM de sirpe quidem, nec qui Hrea n ina ferret Oraque e non fueram genitor. Sed cernite fletus Liventesque genas, et credite planctibus orbi. Orbus

216쪽

orbus ego: huc patres, et aperto pectore matres

Conueniant - - - -

Siqua sub ulceribus plenis ad funera natos L a gradu labente tulit, =nadidumque cecidis Fectus, et ardentes restrinxit lacte fauillas. etc. Ast et alterno nucum clamore fatiscat. Vincetur lachvmis, et te natura pudebit.

Vergentibus ad senium annis, laborum satur atque I Xuriae Romanae, velut ad suave otium, Neapolim concessit : quo et Claudiam Uxorem, modestia, castit te et inprimis sui mariti obseruantia nobilissimam cammine i vocavit: ut in patria utrique eommuni, ubi maior Probitas, et opaca quies, et sordida nunquam gaudia, velut curis laboribusque exantiatis, quicquid reliquum esset vitae, ex animi sententia tnansigere possent. In Neapolitano frequens erat apud Virgilii m

nUmentum, liue Ut venerationis caussa loquitur, te

Tenues, inquit, ignavo pollice chordas Fulpo, Maroneique sedens ru margine templi Sumo animum, et magni tumulis accanto magistri. Ita manes Poetae venerabatur, cuius ductu pridem helicona virentem adire coeperat: et maximo spiritu nunc carminis maiestatem imitari conabatur. I) DANT E sALIGERIVS carmine quodam prodidit, in Statium

Papinium religioni Christianae addictum fuisse , atque Christianis tum valde laborantibus, ob metum Occulte Proi situ. lib. 3. carm. 1. k Silu. l. 4. Carm. 4.ι) Confer. tr. de vitili aetate Lar. linguae pari. I. c. 3. 3. 21. - Conser. GYRALDus de Latinis poetis Dialog. q.

217쪽

pro viribua opem tulisse: ne supplicus et cruciatibus ipse agitaretur, quibus tum miteri affligebantur. In eam vero pietatem suisse tractum Virgilii n ) versu ex

Sibyllinis:

iam redit et virgo, redeunt Saturnia regna. Lam Mua progenies coelo demittitur alto etc.

Nullo auctore idoneo fabulantur quidam, Statium praeacato stilo a Domitiano suisse consositim. Ο Diem

post Christum natum anno XCVI. Domitiani postremo. f. LXXXVIII.

Non confundendus est cum aliis Statiis, patre via delicet , de quo supra quaedam monui; et quod Da . thes Nigerius fecit, cum Statio Rhetore Tolosano, cuius Hi ERONYMus p) meminit. Statius Sure iam , inquit, Tolosensis in Galliis celeberrime rhetoriacam docet. Eius Vero nomen verum ex Suetonii libet lo de claris rhetoribus superest, ubi non Surculus sed Ursultis vocatur ille Statius, qui sub Nerone floruit. MStatius fuit alius poeta comicus, multo vetustior, qui praenomen Caelii habuit, ac nostras in describendis L tinaen Ecloga 4. Ο Vid. GYRALDus de Latinis poetis diata. go . lnprimis de Statii nostri viti et rebus gestia eonsulendi sunt annales Statiani, a praestantissimo viro N. Do D. E cioxon. 2698. g. editi. Conser. 2ARTH vs in Stat. lom. r. pag. 366 ν Chronico Eusebiano Olymp. IX. an. r. qui est Neronia secundus. Sic reserente FABRI Caci V. C. biblioth. Lat. l. c. I 6. p. Domitius Calderinus , Frid. Morellus, Linde. brogius et adii perperam Papininm Surculum Stacu- appel-

Iarunt.

218쪽

tinae linguae fatis alibi r) excitauit operas. Alius fuit quoque Statius Sebosus, quem P Linius s) de piscibus citat.

6. LXXXIX.

Papinii, quae hodie extant et laudantur, opera sunt I. Siluarum libri V. ex quibus et vehemens in eo carminiS genere, et extemporale ingenium, vel ut ipse loquitur, subitum calorem perspicere licet. Sic, ut

APOLLINARls t habet, - pedum minore rhythmo

Pingit gemmea prata Siluuiarum. Ex illis facile et amicos, et fortunam, et reliqua poetae fata cognoscere possumus. Singulos libros singulis micis, primum Stellae, alterum Meliori, tertium Pollioni , quartum Marcello, et quintum Abascantio, prosa oratione inscripsit. Ex ea vavasso R v iudicat, eum minus valuisse in soluta , quam ligata dictione. Quod adeo mirandum non est : cum et Virgilium , ut savgc Ag xy verbis utar, illa felicitas ingenii oratione soluta reliquit; Ciceronem eloquentia sua in carminibus destituit. Ex ipsis Siluarum carminibus quaedam ver

sibus phalaecis vel alcaicis 3 quaedam sapphicis et plura heroicis conscripta sunt. Dictio in illis magis nativa, quam in reliquis operibus: licet probe sciam, IVL. cAEs.sca LlGER v Ma) istud pernegare, quoniam insiluis calor esset vagus, cuius impetu quasi Persaltus Omniaca

C c a Patr) De adolescentia Lat. linguae cap. 2. 3. 9.s Hist. natur. l. 9. c. F. t in hendeca syllabo ad Felicem. υ De ludicra dictione pag. a II. 22 . x Praef. 3. contro Lγὶ Vt lib. I. e. 6. lib. 4. carm s. Σὶ Vt lib. 4. carm. T. . in Poetices his. 6. c. 6. P3g. 8ε . Diuitigoo by Corale

219쪽

EOApat oratio. a. Reliquit duodecim Thebaidos libros, multa, ut ipse loquitur, cruciatos lima, qui proinde multis videntur esse duriores atque minus concinni. b Antim chum argumento tantum imitatus est: ille enim, quod addictionem attinet, tumidus et laxus, hic durus et arctior

vulgo esse praedicatur. Thebais inscriptum opus est de Thebis, seu de bello Thebano, quod antiquius aliquanto fuit ipso Troiano. Praeter Statium Thebaidem

hexametris, ut modo dixi cecinit Antimachus et Nicander ColophoniuS. Argumentum recenset DIDYMus. e) Εiusdem argumenti quoque est inter Senecae tragoedias quaedam auctoris incerti. Praeter Antimachum et Graecos in hoc genere scriptores alios, Aeneiados Virgilianae exemplum, nec invita Minerua, sec tus est: qua de scripserat ipse: Sed longe sequere, et vestigias per Mora. De ipso argumento videatur BERNARTIvSdὶ qui ex diuersis auctoribus celeberrimum illud semperi habitum bellum Thebanum exposuit, inter Oedipi filios, mirabili nescio magis, an miserabili exitu gestum. 3. Supersunt Papinii duo Achilleidos libri. Plures desiderantur. Nam Achilleis, de iis quae bellum Troianum antecesserunt, imperfecta ab auctore relicta est, qua longe plus doctis

vid Quanta cura et solicitudine hos libros ad ipsam coniugis via

Platem confecerit, et quot annos impenderit illis, haud obscure intelligimus ex carm. s. lib. 3. Silu. ad Claudiam uxorem scriptos - - - - Tu procurrentia primis

Carmina nostra bonis , totasque in murmure ni dies Aure rapis viyli. Longi tu solo laberis

Conficia, ctimque tuis creuit mea Thel a s annis.

e siue quicunque auctor scholiorum in Homeri odis x

220쪽

videtur potuisse, quam in ipsa Thebaide praestare. Wreamque Achilleidem et Thebaidem Imperatori Domuliano dicauit. In quibusdam codicibus Achilleis uno eomplectitur libro; ab aliis contra in libros quinque dispescitur: quos etl ipse vos s Ius e) sequitur cA PARVs vero BARTHIus f refellit. g. XC. De scriptis Papinii Statii, ut supra quoque monuimus , doctiores critici iudicant, meliores esse siluas Thebaide et Achilliade; cura cultu que detractum vesrobur Orationi, Vel numeros Versibus, vel gratiam utrisque : secus atque sc ALIGER g qui magnum in utrisque deprehendit artificem, et maiorem, ubi ille esse conatus est. Neque culpatum ab aliis tumorem admittit, cum neque metaphoriS Utatur serreis, nequCinsolitis figuris et abditis sententiis, neque in sono et vivida oratione videatur peccare. Vno eXcepto Mar ne, secundum eius sententiam h) poetarum heroicorum, tam Latinorum, quam Graecorum, princeps est, versusque facit meliores, quam ipse Homerus: et figuris Dequentior, et officiorum, habitudinum, animOrum prudentior distributor, et castigatiorum auctor sententiarum. IΟΗ. BERNARTIVS i) virilem et grauem Poetam m imopere commendat, quod vestigium eius Iemper in flore, qui delectet, vel in sententia, quae informet. N quam non, inquit, electa verba, casta

Latinitas, hilaris color, agentes figurae, sensis acres, s militudinum vitatis succus, vis alta, indoles raras miro

SEARCH

MENU NAVIGATION