장음표시 사용
411쪽
lum intenditur gratia sinis . Ianitas est finis cuius gratia, cum ad ei iis bonitatem acquirendam moueatur agens, ego sum finis eui. Isti duo fines integrant nam causam fina-δm in Iem, nam uterque simul mouet agensi tum ad operandum . Et ratis a Priori est uno quia finis mouet agens, sed finis AEUs citius e ratia est bonum, nun γη um est alicui bonum , ergo isti duo integrant unam causam finalem, Mnec finis,cuius.gi alia tantum est eau sa tinalis, cum illa expetatiir alicui . neq finis, cui est solum causa finalis, neque finis, euilis gratia est medii im, nam finis cuilis gratia habet bonitate per se,que expetitur per se,&uet ages,ergo uterq; simili est causa.
s. verum quidem est, quod finis uobi Cui in ratione finis cum sit magisti. . vltimus est nobilior fine cicus grω..u-o- ιδ, ratione entitatis aliqua ise
i do est nobilior , ut cum nobis voluis
mus Diuitias; aliquando ignobilior,
ut eum nobis desideramus natiiram
Angelicam. Hoc tamen intellige de bonis particularibus a loquendo enim e sultimo bono quod est Deus, semper, in entitate, citia, xatione finis est nobilior , quia semper est ultimus , qllando enim volumus Deum nobis , tamen cum velimus eum nobis per ipsum is ordi nate amemus, certe semper Deus est i finis
412쪽
in is cui, aliter inordinate amaretur.
Hinc patet finem Cui amari inde vano . pendenter ab alio , intransitive adeoque dicitur amari amore amici uerit,eiae,su quasi amicitiae, idestine ordine ad.aliud finem vel o cuius graintia amari amore Oi cupisce ullae,
transitive, ter ordiem ad aliud , clim amicitia non possit esse nisi in Amaeter agentia libera intellectualia in amici- aequalia, ut sunt homiues', vel quasi pia aequalia, ut sunt homines , Angeli,
vel quando amor est ad se ipsum
certe , non potest homo amare amo. re amicitiae cieaturas sibi inseriores , animalia irrationalia , imo neque Deus potet amare nos proprio am ove a nuclliae, cum non sit bonum, Est 'in creatu ris . quod non reseratur ad ' νυ
Deum, ergo amat semper creaturas a
transitive me serendo illas ad se is o cra. non potest siliere in solo bono crea tur 3. turae , quia vidit illud dependensa ε μν' se, non potest facere praecisionenia π
Nos vero amamus Deum amore quasi amicitiae , quia licet sit inaequalitas, tamen clam ametur intransiti-ue .c non per aliud ultimates, dicitur amari, a mare quas amicitiae
Hoc modo potest elis etiam amor hominis respectu inferiorum . . brutorum: Nam quamuis aliquis amet canem V G per ipsius bonit n, qua est an λnti e iam bona ita P e men
413쪽
men potest facere praecisionem , amate ii transtiue hon itatem Ca- s. Hinc etiam patet quod cum . amori amicitiae sit inter ag ottaan ltellectitalia, quando agentia natu :ralia natura impetu ductin tu , ut ali quid obtineant sibi , situ dum operantur gratia alterius, ut cum is Avis nidificat propter prolam, ignis ascendit gratia sui, non ope
ratis . 7 Ratio sermalis causae hi salis iii osmai cauirinio non potia si esse futuri --, .a xio , cum saepe optetur quod nun-futaria tu merito neque possibilitas , cum ., possit appeti impossibile saltem N, ,, gi'itnm ut ossibile, ut si quis abii ,2 qum maret , ut ei donet naturam Angelicam meque amor seu a
ou a petitus finis,cum agens non opereturna. r. amet finem sed tantum propter tinc ni amatum. Itaque ratio forma
Eu sis ira Π ctu primo poteit dici quod se hi, bonitas honesta , vel delectabilis ve
possidenda, posita tamen condit -- ne de cognitione talis bonitatis. Hoc sentit Alistoteles pluribus in Jocis supracitatis, ubi pr. eodem accipit finem, ionum . Et ratio potest esse , quia illa:est ratio forma
lis eausa di finis in actu primo, quod . id cuius gratia a gens redditur vltimate pronptum ad operandum sed haec est bonitas honelia , vel de lacta
414쪽
lectabilis, ut possidendari cum it Iudmoueat agens ad agendum quod ipsum agens intendit acquirere , quo acquisito .ce sat operatio illius, huiusmodi est sola bonitas hortesta-as. vel delectabilis, ut possidenda , ergo haec est ratio formalis caulanda in actu primo . I hoc apparet, csnis exii per particulam. . to eudo finis cuius gialia quae est bonitas. vel honesta, verucleetabilis. . 3. Accedit quod ab mouetur
agens ad operandum , t acquirat
finem dum ei absens , a quo satiatura inpetitus illius, dum est praesens naitis est primum in intentione,& vltimum in Executione , sed appetitus agentis latiatua a sola bonitate, vel
honesia, vel delectabili, ergo haec est ratio sol malis causae finallis in actu primo . Dixi bonitatem solum, , , vel ut honestam, vel 4 delectibilem Sion apilosua utilem , cum haec re 'periatui an ledijs, adeoque non restatissiciens , non enim potest esse id cuius gratia agens operetur , cum fit expetibilis ibium in ordine ad aliud, in .santum est viilitas hona in quantum est delectabilis. Dixi etiam
ρε .en ἐή, tum quia possessio est s-
nis sol malι quo una cum bonitate,
ut fine obiectivo, completur, ademquatur finis. Tum quia non opera,
tu agens ad aliquod possidendum .
415쪽
cum possideatii , ergo muratur ad consequendum, ut posidendum
eis nisa di diff. prima . A de an secim do Line, o dist. 3 Rationem causandi inma sane esse quid comitiae bono ,
Jo milia ut ait Dioni sitis sue Da uinis normnibus , nemo intendens in
malum o satur, QS. August in Enchiri io cra miseri non solum esse nolumus, sed neque velle possumus,ita etiam Aristoteles hie ex.3 r. ωSencc. ci descisci cap. 7. S cundo quia malum, ut malum est contra obiectum appetitus , sed ii, la potentia potest retari nis sircastum pbiecturit,ergo appetitus est solum circa honum Itaque quando, turitas operatur circa mal um,semper in illo inuenit aliquam lationem i,oni. Et sc quando voluntas recodit a malo, mouetur tamquam a ratione formali , a bono opposito ,
nam incessus a termino a quo esto ii ad terminum ad quem. Itaque, non malum , ut malum est obiectum voluntatis , sed solum malum specu featiue idest terminus, qui est fuga
mali, quae celte est bonum . . Nequa lo. Neque dicas cum apud Sumea disp.et . meth sec. 8. ἡ co uitionem , seu apprehensionesntes hin fiat esse rationem formalem camsauidi in a uirinis, cum finis causet fio
416쪽
Prti ut cognitus ergo cognitio reddit potentem illum causa res Quia finis non causat ut cognatus redupplicando virtutem causandi, sed re-dupplicando cognitionem , scuta dicitur ignis calefacit ut approximatus , non vero approximatio est Causa , ideoque cognatio finis non est ratio Dimalis causae finalis in actu primo, quia hac est id a quo filiis habet esse id uitis gratia agens operatur, sed cognitio non est hi Hismodi , agens vero non operatur gratia cognitionis fiuis, sed ut finem possideati Quod confii matur e M citer , nam habito ne cessat actio , qtra agens operaru ad illuni consequendum , sed habita cognitione finis , bonitatis ipsus , non ces . sat actio ut patet, ergo c. Neque
Urgeri potest, quod illa est ratio
causandi in fine in actu primo, qua diuersificae enectus causi finalis. idest actus voluntatis, sed haec est cognitio, Deus enim clare vis mouet ad amorem specie diuersum ab eo quo mouet hic in via, sed haec diuersuas non est in Deo, qui est nusemper idem , ergo est a cognitione, is, Quia cognicio non diuersificat effe- , cstus per se, sed tantum per accidens diuersificat, quatenus representat diuerso modo obiectum, non di-rsificatur cognitio nisi e diuersi
417쪽
late obiecti,, Deus in Patrio quodammodo est diti rius a modo in via cognito , nam nunc Per specu Ium in enigmate, . r. negationc S, tunc Veio positiι te,d clare:e go non rotest vati Dcognitio sine imita ,
.ccurri varietate obieci . Et quamuis extu ista variatione cognitionis varietur meo, effectus , agens enim apprehendens, obiectum bonum, ut quatuor larti his appetit quam si laud. appraehendat bonum ut duo sicut dicit etiam a Thomas prima parte q. v.
lem intei appetitum rarionalem , de sensitiuum, eo quod habeat diuersam appa athensionum boni. Attamen ista diu ei sitas non potest habet i, quam ab obiecto saltem ciueis in do repraesentato diuersimod. appraebens , cum pote alia per actvs Mactus per obiecta peta Metur ex Aristotele , ergo sicut non potςlt ha- hei variabilitas cognitionis nullo modo inuariato obieci saltem reis praesentativi, ita variabilitas fiectus ei signum vario bilitatis cogni- .rionis, Qvariabilitas cognitionis au signum Hariationis oblacti . Haec tan:en variatio enectus non rotie- nil formaliter a cognitione , sed applicatiue is ut est conditio sine
qua non , quatenus sci Iicet per ta- t m conditionem tali, tali modo
418쪽
applicatur potentia. madmo . dum variatur calefactio non forma. liter, sed applicative per variario-'nem approximationis in quantum-s Per approximationem tali, tali naodo applicatur ignis , a quo oria maliter protienit calefactio , de non ab approximatione iusi inquan turn,
I Non ob lat quo, per illi,di Muri
constituitur causa finalis in actu pri m , per quod actu est, dum causata 'μ ρQktia non per illam extat eritiam Iqhiam babet , dum causat sed per illud quod denominatur , de Vere in est exillans ab illae litentia in intellectu per cognationem , it- causa
finalis in actu primo, sed illud quod
denominatur exiliens ab existenti per cognitionem , ei bonitas, ergo per illam constituitur causa finalis iiii actu primo posita conditione cognitionis exit entis de ipsa bonitate, ev haec existentia suffiei ad concur- ,rendum ad dandum este est ec Lui,cum exilientia bonitatis per cognitionem
moueat voluntatelu ad operandum '
ix Maior dissicultas est, an ipsa. bonitas finis semper sit realis, non -, .aloquendo a bonitate quatenus ni cit aliquod concretiam cum substana tia, sed de omlate secundum se praecise sumpta. desidia dico quae est ratiosormalis conititutiva caiisae
419쪽
sit realis . aia nihil potest causareceariter, nisi fit ens reale, nam causa et illa cuius virtute propria esse eius accipiteste;ergo debet illud a here in te causa ad hoc ut effectus accipiat esse, sed causa sitialis est causa 4 est coniuncta cum agente, ergo debet habere in se realitatem
Neque potest dari disparitas quod
existentia realis effectus habetur ab existentia reali aliarum causarum no finis. Quia cum finis concurrat ad dandam existentiam essectat, eius. ratio formalis in actu primo debet esse realis sicuti est in caeteris causis. Accedit quod illa bonitas debet causare muliter quae debeti obtineri s arealis bonitas debet obtinieri. illa. - Hae est tantum apparens , Qquae. liabet realitatem tantum in cogni tiones, non debet neque potest obit' nexi, cum honitas apparens sit malum reale sicuti veritas apparens est realis falsitas, ergo solum realis bo
Ab me Ieque dicas cum aliquibus .
ψ boni quod bonum apparens potest moue-im qua re voluntatem ad ani olem sui et ac
una cidit in illo qui vesiet non puc allarens sit, in eo , qui desiderat si Augem te ua Iuli, vel videre chimeram , vel nunesse Deum ci Ba bonum appa xenSticce possit eu aliquo mod vo
420쪽
iuntatis , tamen non potest esse ratio moti ira ipsius quae tantum potest esse bonitas realis, nam in tantum mouetur voluntas in quantum potest acquirere talem bonitatem,
tum bonitas realis potest acquiri, sic voluntas non potcs moueri ab
aliquo impossibili cognito,ut impossibili, sed mouetur ab aliquo impostibili, ita tamen ut ratio motiva sit aliqua bonitas possibilis,ae realis,sic
peccator vult non peccasse meterhonitatem realem, quae reperitur opposta peccato ita Demones vel lent non esse Deum, quia appraehe dunt negationem Dei cum carentur penae, A cum statu sibi connaturali , quae omnia sunt bona realia, ita qui amat esse Angelum amat realem uitatem Angeli, pariter, qui cu pit, videre chimeram mouetur a b nitate reali quae a parte rei reperitur
in visione alicuius peciosi Animalis:
Et licet videatur mouet a bonitate existenti in chimeraritia bonitas est impossibilis tamen non mouetur abcinitate impo sibili , sed mouetur a bonitate reali , cum moti uochi merae, non vero a bonitate chinmerica , de pro clariori explicatio-i Non urgeas quod voluntas moueatui a bonitate indiuiduali Aruae est bonitam chimerae . sed boni-