장음표시 사용
171쪽
aesto LOG. THEOr.gatur ex eXteriori, de quo etiam vide, Sylvest. in verbo excom municatio,primo notabili. In his autem quae pertinent admotum, scilicet, adium exterio M
minus. Dico quod cum triplexi sic superioritas scilicet,spiritualis temporalis & politica quo ad re gimen civit. Sc temporalis oeconomi quo ad regimen domus proprie obedietia limitatur quoad superioritatis gradum, ita l. subditi obedire tenentur stipe riori in his , in quibus habent su lperioritatem.Ergo superioribus
spiritualibus,scilicet,pape episco 'po& ali js Ecclesiasticis praelatis
172쪽
obediendum estin spiritualibus linces ms scilicet pertinentibus ad salutemqus spopondimus in baptismo sic S.I hom.in. . dist. sito modo dicendum de alijs subditis regi,scilicet,Patri famil .vide Sylvest.verbo obedien
Ad primum argumentum respondetur,praelatos medios quidem esse inter Deum & populu, non in omnibus, sed 1olum in il lis quae spectant ad ius, suae prstationis, & in his est illis obedien dum vice Dei,iuxta illud. Qui vos audit, me audit non tamen in omnibus simpliciter. Ad secundum respondetur. Obediedum esse parentibus, &Dominis, in omnibus quae sunt
173쪽
Patriae,ac dominics potestatis M lpractatis, in omnibus quae sunt religionis quae certa definitaque sunt . sed non in omnibus simpliciter. Et magister Soto inquit inter Deum . subditum, medios esse praelatos,quantum ad illa,in quibus illis est obtemperadum. 1iatum ad alia immediate Deo subdutur religiosi,aquo instruuxur per issem naturalem & scri
Ad tertium & vltimum arguementum respondetur. Castitate habere determinatam materia. 'Circa quam versentur Obedientiam Vero tam late patere, quam
licita omnia patent praecipi posse sunt virtute obedientiae promis fg, Sed quo niam multa suntlices
174쪽
Utrum intentio praetiti in sacrificismisa,praeualeat intentioni mini
ta,quae nihil facerent,& valerent ad perfectionem viis religiossidcirco votum obedientiae praefini L r in singulis religionibusad certa quaedam cO ducentia quidem ad finem, propter quem est instituta religio
probatu nobis est supra consecratio nis& dispensatioru
175쪽
t ac dominum absolutum. Quamobrem h sc prssens qussito ex praeccdentibus pendet. Cuius tractationem antequam in eediar, non est mihi quorundam dissimulanda sententia,existimatium practati intentionem in sa/cramento altaris intentioni ministri praeponderare. Quod non utique putassent, si recte offerentium discrimen intellexissent. Quibus Utem rationibus isti Viri moueantur ad tale quicquam asserendum hic iam explicabi/
Prima illorum ratio haec est. t Minister offert, autoritate prae
lati , cuius officium est Deo Isso stias offerre. Ergo quod mini ster offert,pro intentione praela t
176쪽
s tam 3T I O. x. 7Oti valet.Et confirmatur. Na quid per alios facimus per nos ipsos facere videmur. Sed praelati offerunt per ministros subditos. En go per seipsos offerre videntur, lac per consequens, quod minister obtulerit,pro intentione prslati tenebit. Ad huc confirmatur quia minister subditus offerens, non dicit ossero, sed offerimus ut declaret, se suo praelati populi
& ecclesie,nomine offerre. Praeterea offerimus ad calicem'
&suscipe sancta Trinitas. Oraute fratres ad populum & similia in Missali contenta testantur hacu pluralitate non solum offerre ministrum, sed cum ipso praela tum popillum Sc ecclesiam. Ergo in huiusmodi oblatione
177쪽
intentio praelati valebit. Haec
sunt aduersariorum rationes.)Oppositum tamen est Verum. Quod admisit ac recepit consuetudo uniuersalis ecclesis. NuΩquam enim reperies ministrum
Prflatum populum 8c ecclesiam simul offerre nisi differenter Scdiuersi mode, ut infra explicabi tur,vel dent ipsi mihi,ubi reperiatur contrarium. Sacerdos igitur est verus & absolutus, es imme diatus mittister huius sacramemti H qui omniumaxime, 8c pro prie lacrificium Deo offerre di catur.Reliqui vero quomodo infra exponemus. Ac propterea intentio ministri & non proati va lebit magis. Rationibus autem ad versa
178쪽
st y in s T I O. x. Iariorum haud difficile, fuerit reae spondere. Est enim offerre & applicare hoc secrificium aetiis in interior. Qui cum nemini subdatur, cogi Π6 potest,nec a Deo ipEsse , potestate quidem ordinaria. Na absoluta Sol. de Nat. & grat. l. I .c. I 6.QVa Omniapotest,quis negat cogi, seu ut proprius to quar necessitari possee Est enim
Secundo sicut dichim est se pr solus facerdos est verus, immediatusque minister huius sese lcramenti, falsiim est una cum ipso offerre prelatum,ac populu.: Quare cum solus ossierat sacer dos, sola ipsius intentio vale biti
179쪽
Tertio sacerdos constituitur medius inter Deum Sc populu, ut dictum est. Unde sicut solius sacerdotis est offerre Deo populi dona, ita eiusdem erit dona citi uinitus sanctificata, populo tram dere. Ergo solus sacerdos est ,
qui offert ac per consequens curius sola intentio vescat. Quarto. Virtus consecrativa, ut inquiunt omnes, non solum
consistit in ipsis verbis,sed etiam in potestate facerdoti tradita insita consecratione,cum ci dicitur ab Episcopo accipe potestatem offerendi in ecclesia sacriscium &c. Quod non conceditur prs lato, ut sic populo, nec ecclesis. Ergo solus sacerdos est ventis huius sacramenti minister, & cuius
180쪽
zy a s O o. 7a sola valeat ualetitio. Quinto omne illud teste PD tre Augustino decimo de ciuita te Dei, est factificium, quo ho mo Deo spiritum suum offert secundum illud Psalmi. SacrificiuDeo spiritus contribulatus .Hoc tamen sacrificium longissime distat a sacrificio sacerdotis., Nec
illud offeris acerdos aut ideo Onfert, quia necessaria sit eius obiae tio 'na cum oblatione veri sacer
sdotis. Sed quscunque a populo
offeruntur,longe aliter offerun tur,quam a facerdote offertur saerificium,&c.
Sexto a Deo vera sent qus disii ximus ut quae olim inveteri lege a populo fuissent offerenda, ea utique per face dote offerretur, l