Apologia theologica, nunc recens aedita, ex sacris doctoribus collecta, per r. admodum f. Andreas a Tordehumos Ribero, Augustiniensem disserentem, de interioribus animae actibus, & libertate uoluntatis humanae, applicationisque sacrificij altaris

231쪽

APOLOG. THEO L. riores, vel omissiones , ex tali vel tali animo procedentes. Ecclesia enim, intendit Peccata punire. . Quae peccata sint, nec ne consta xenon potest nisi per aetiis exte

riores. Per quos pala fit hoc vel illud omissiim, vel coni sitim

fuisse. Ad illud de Sabbato. Respon/

: detur secundum Caietanum in summa quamquam ita se res haubeat, Vt Peccato mentali fabb tum, vel ecclesis prsceptum,non violetur secundum nonnullos Doctores. Quod tantum prohibet opera exteriora seruilia. Vetarum dato contra sabbatum no uum committi peccatum siue o lpere, siue animo, tantum cJmit

latur, non illud quidem commit l

titur

232쪽

Q. V S T IN. PCH sqtitur contra praeceptum ecclesiae, sed contra praeceptum Dei&naturae. Nam ut inquit, celebris

Doctor Medina eo ipso quod aliquod tempus specialiter est cultui diuino dicatu, siue a Deo

siue ab ecclesia tenetur homo noua quadam & propria obligatione Deum suum, non Offendere. Qui enim tunc peccat,videtur se lcrilegium cJmittere,quod omni iure vitandum est. Unde siquis peccet in templo, duplicem cui pam committit Diuus Thom. inquit. Quarum altera commit/titur, quin ecclesiarprsceptu vio/ lletur quippeque sub ecclesiae prscepto, non cadat. Haec Sanctius Tho. 2.2.q. 122 .arti. .quarom tria Adriani opinioneoppugnat.

233쪽

Ad tertium de dispensatio

ne voti mentalis, fateor Papam posse dispensare, non tamen indide sequitur ad aestus interiores obligare posse, aut omnes falluntur. Aliud est enim secundu Du randum alios que plurimos, &Gerson,obligationem tollere a liud eam inducere. Aliquibus Onim potest obligationem tollere ut pater filio voti obligationem. Numeri. 3. Quam tame non potest inducere. Similiter consuetudo vitiose introducta per aliquod tempus seruata. Potest tollere obligatio nem lepis de directo contrariae,& tamen non poteritomigatio ne inducere, nisi rationabilis sit. Text.in canone de consuetudine

234쪽

Q' - S T I O. xV. 99cap.finalis.Itaque mirandum no est, summum Pontificem com munem omnium patrem tollere obligationem voti metalis, quis tamen ad aetiis interiores, obli gare non possit. Ad quartum argumentum. Respondetur per omnes fere doetores, posse unumquenquesuae rei onus &modii imponere,non solum sensibilem,&exteriorem, sed etiam interiorem &spiritua , .lem.Ex quo sed falso Paludanus

infert posse homine autoritati/ue alterum ad interioraobligare. Vt siquis Petrus,verbi causa,det domum vel agrum clerico, eale erVt pro se aliquoties contritus I confestiis celebret, & clericus conditionem accipiat, non tame

235쪽

inde sequitur,priuatum homineius habere alterum oblioandi ad interiores aetus, sed qui accipit quicquam subdidia conditioneratione contractus obligatur. Quemadmodum Papa concededo indulgentias, sub ea conditione,Vt qui eis potiri velint, de peccatis conterantur. Neminem qui idem ad contritionem obligat.

Sed qui accipit indulgentias, &

eis frui cupit, se ad contritionem obligat,non aliter ipsis fruiturus ted si non conteratur non idcir co peccat, contra praeceptum li clesiae. Quod nullum est de con-- ltritione datum. Vnde si Papa coserat alicui clerico beneficia ea te grvi preces in itinctas attente dcuote recitet, nullam illi obligatione

236쪽

tionem inducit. Sed si clericus ipse se obligat acceptando ea lege

beneficia, nimirum ratione conetrassitus obligatur. Et ita sentit Scotus,in quodlibetis. Animaduertendum tame est, ut inquit Sanctiis Thom. nUn-- quam cum eo onere beneficia dari, alioqui beneficium amittere tur, modo non seruato, ut etiam

Magister tenet. Et utinquit Medina esset labyrinthum incidere, nec capit. Dolentes restringitur ad beneficiatos. Quare quarta ratio Adriani, cum caeteris nulla est. Quod vero attinet ad opinionem Caietani ipse censet, ad puαros aetiis cordis ecclesiam, obli gareno posse directe, scilicet,beru

237쪽

ne tamen indirecte, quatenus exteriores actus ab interioribus pedent, & qualificantur,cuius rei ponit exemplum dicens , sicut potest prohibere ne certus aetiis exterior ex tali animo, putaodio ira& deliberatione procedat,vecum excommunicat inquisitore qui ex odio procedit,aut amore procedere desinit,ita potestprete

cipere,Vtaetus exterior eX certo

actu interiori procedat. O Pa cto quodam modo aetiim inte riorem praecipit, quatenus eXt riorem qualificat, quem dire stepraecipit,& eodem modo praeci pit clericis, ut attente & deuote

preces suas recitent, quae deuotio & attentio praecum ipsarum est qualitas, quod intendit eccle

sia.

238쪽

l sia. Id que probat Caietanus ex

capit. Dolentes de celebratione missarum: hactenus Caietanus. Qui moderatius fine qua Adrianus loquitur. Quamquam Vterque, Ut visum est reliquorum doctorum sentenins refrageritur,&nihil ipsi conis cludant.

239쪽

Quaestio decima

sexta, In qua per sequitur auctor eandem Doctorum sen

tentiam.

E D ut ad rem

redeamus, ecclersia,certe non prse

cipit prscum recitatione, Vtqus olim prscepta, in luctaquefuisset, verum quia sine deuotione & attentione fiebat ut dicebatur. Idcirco recitandi orandique modum prescribit,attente videlicet ac deuote. Quae attentio atque deuotio, quia actus interiores sunt, no prscipiuntur

ab ecclesia animo&c5silio ad eos obli

240쪽

obligandi.Non ignara quam difficile sit per totum orandi tenore duo illa attetionem, scilicet & deuotionem praestare, quod decla rat Verbum quantum Deus de derit Ex quo apparet inquit,Scotus in deuotionem prohiberi &mentis distractionem. Peccabit tamen recitans & orans si sciens& prudens animum diuertat, secundum Sanetium Thom. Quein hoc omnes sequuntur, ac proinde non satisfacit ecclesiae prscepto , quorum ratio est. Quia

rans voluntarie re acit modum

praescriptum ab ecclesia. Quamquam non me preterit Duran

dum & Ioannem Gerson in rejgulis moralibus , longe aliter opinari . Ex supra dictis ta l