장음표시 사용
161쪽
ceciebant , magnam Innocentio Um totique EccIesiae laetitiam attulerunt. Praedecesibrum suorumis
vestigiis insistens idem Pontifex, Legatos ad Prinincipes Christianos misit, ut eos ad mutuam pacem,
armaque in Turcas convertenda excitaret. Perdinandum, Neapolitanum Regem, Ecclesiae jura violantem , & tyrannidem in Sedis Apostolicae clie tes exercentem armis fregit, & ad rogandam pacem compulit. Constitutionem contra Maleficos, quae incipit his verbist Summis desiderantes asse Iibus, edidit Nonis Decembris anni McccCLxxx Iv. quae extat in Bullatio. Ad extinguendam Hussita rum Haeresim, quae in Regno Bohemiae altas radices egerat, suas curas pari cum antecestoribus suis ardore , parique fiuctu intendit Innocentius VIII. eoque sedente extinctam penitus fuisse Hussitarum Haeresim testatur Odoricus I snaldus ad annum MCcCCLXXxv III. Num.LvIII. extincta sensim est , inquit, Hustarum Harem, donee Lutherus eam H dram pluribus horrentem capitibus , in Christianorum exitium suscitavit. Libellum nongentarum Cou- elusionum, quas dioannes Picus Mirandulae & Concordiae Comes, iuvenis annos dumtaxat vigintiquatuor natus, ex Logica, Physica, Metaphysica ,
Morali, Theologia & Cabala, Romae publice pro-
Pugnaverat , damnavit Summus Pontifex anno MCcccinxxv II. α sub pinna Excommunicationis
ne legeretur prohibuit, quod in his Conclusionibus nonnullae essent,quae Epitcopis,'& aliis Sacrae Theologiae, & juris utriusque Professoribus, quos ad e Tum examen Pontifex ipse nominaverat, suspectaer haresim sapientes visae essent. Sed de hoc nis Pici Mirandulae comitis libro plura dicemus
162쪽
in Colloquio quinto . Denique, ordinem Montalium sub Titulo Conceptionis Beatae Virginis , a Beatrice d bisa, nobili Virgine Lusitana,sub Regula Cisterciensis ordinis institutum confirmavit In
Austriae Principem , Sacris Fastis adscripsit v III. Idus Januarii anni McCccLxxxv. Sedit Summus ille Pontifex annos leptem , menses decem , & dies viginti septem, excessitq; Romae e vivis an.MccccxcII. Raphael Volaterranus libro 7. Geographia allerit, Innocentium VIII. permissilie Nor vegis , ut sine vino calicem consecrarent, quod in ea regione ob immensa frigora vinum importatum acesceret. Verum , hujusmodi dispensationem ab Innocentio V nunquam fuisse concessam, ex eo potissimum probant viri eruditi, quod nulla illius apud alios Λuthor es memoria, vel minimum extet vestigiuin, &falsa sit ratio, ob quam hujusmocii dispensationem concessam Volaterranas scripsit,quod scilicet vinum in eam regionem importatum statim acescat, cum tamen ibi vina generosissima conservari experien- , tia compertum sit. Si quod tamen Pontificiun hujus dispensationis Diploma alicubi publicatum est , dicendum est cum noli ro Baοιio in Annalibus Ecclesiasticis ad annum Mccccxc. extitisse circa illud tempus nonnullos male feriatos Sacerdotes , qui postea combusti sunt propter adulterata Pomtificia Diplomata, a quibus falsam illam dispens tionem publicari potuiste verosimile est. Sed etiam supposita veritate illius dispensationis Pontificii
Diplomatis, respondet Bellarminus lib. I v. de Romano Pontifice cap. Iq. quod Innocentius VIII. non edidit Decretum, quo aniveras Ecclesis declararer, li- cere
163쪽
cere sine Φino Sacrificium offerre . Itaque si erravit , erravit facto, non dogmate. Deindὸ non permisit, loco etini liquorem alium consecrari, quod Diffset materiam Sacramenti pervertere; sed id soliis permist, ut in altera tantum specie Eucharissiam consecrarent, idque ob extremam necessitatem, cum in ea regione conservari non possis, quin statim acescat. Quod quidem aut nullus error est , aut ceria exploratus error non est . ccedit mirum videri posse, si eo tempore vini usu non habuerint, cum hoc tempore adeo sit frequens , ut sine illo ne communicare quidem velint. Hactenus
D. Nullus dubito, quin falsa ac plane commentitia sit ea , quae ab Innocentio VIII. Pontifice Maximo concessa Norvegis dicitur dispensatio Calicem sine vino consecrandi. Sed veniamus ad Bainnocentii VIII. Succestarem , seu Alexandrum VI. de cujus vita & moribus cum Scriptores , ut nuperrime audivi a Viriis eruditis, varient linguis sententiis, res tantum, quas in Pontificatu suo ad puritatem fidei conservandam, fideliumque salutem Promovendam praeclare feliciterque gellit , a te in Praesentia audire percupio,omissis penitus aliis ejus Actis, quae hic propalare nec decet, nec expedit;
sed apposito silentii sipario prudenter obteger
M. Certum est, inquit doctissimus Melchior canus lib.x I. De locis cap. vi. qui Acte σ fallacitZr
Historiam Ecclesiasticam scribunt, eos viros bonos at-θης ceros esse non posse, to/amque eorum narrationem inventam esse aut ad quaesum , aut ad errore in , quorum alterum foedum est , alterum perniciosum . Ita
Miud vitii genus referendo praecipua Alexandri UL
164쪽
Pontificis Maximi gesta, Deo dante non impin- gam, neque enim aliquid. ficte fallaciterque dicam,1ed totum habita ratione loci & temporis attea tisque prudentiae Christiauae legibus , ejus mores
silantio omnino praetermittam . Sic enim S. Augustinus in libro Gistra Mendacium excusat Abrahamum a fictione & mendacio dicens: non dixit aliquid false , sed tacuit aliquid veri. De moribus itaque Alexandri UL Pontificis Maximi penitus silebo, secutus consilium Apostoli dicentis r Omnia mibi lia
gent, sed non omnia expediunt Epitiolae I. ad Cori Tinth. Cap.v. v. I a. Aera r M. dictus ante Pontificatum Ddericus Boroa , natione Hispanus, Car- dinalis Portuensis, nepos Callixti IIL creatus est Pontifex Maximus die x I. Augusti ann.MccccxcII. Ad puritatem fiaei conservandam tria potissimura sumina laude digna praestitit Alexander n. Pontifex Maximus . Primo, Typographis, quibus odoclucri bonus est ex quacumqMe re , sub poena E. communicationis districte prohibuit, ne libros, Tractatus,aut Scripta quaeris typis mandarent sine Episcoporum licentia, praevio hujusmodi operum examine concedenda. Secundo , ad Fossariorum , seu Issaldensium Haeresim, quae in Bohemia.& M ravia pullulabat, exscindendam, Praepositum N remburgensem,& Henricum Institoris, ordinis Praedicatorum, doctrina & pietate insignem Theolom m, fidei Censores cum amplissima auctoritate hinstituit, sicut copiosius ostendemus hi sequenti Colloquio, ubi agemus de Haerosibus , quae Saecu
165쪽
percupidum , Decretum unionis Ecelesiae Gratis cum Latina in Concilio Florentino editum misit, ut illud in Regni sui Ecclesiis promulgaret; cum-Que de validitate Ruthenorum Baptismatis orta me et controversia, sanxit Alexander VL praedictum Baptisma iis non esse repetendum, qui, eiurato Schismate, ad Romanae Ecclesiae gremium reverte-hantur . Pontificiam ea de re Constitutionem sui Annalibus Ecclesiasticis inseruit Odinicus Risna
dam fidelium pietatem tria itidem gessit Summus ille Pontifex, quae a Scriptoribus Ecclesiasticis celebrantur . Pium siquidem morem, a callixto IILinititutum instauravit, ut videlicet Campanae meridie pulsarentur, quo Fideles ad Orationem D minicam & Salutationem Angelicam recitandas excitarentur . Praeterea , Sacra Stigmara, quae B. Lucia, patria Narniensis , di ordinis S. Dominiet Nonialis, corpori suo divinitus impressa gestabat, propriis oculis inspicere ac venerari voluit, ut vi de re est apud Odoricum R nridum ad annum MD. Postremo . Ordinem Montalium Annuntiationis B. Maria Virginis auctoritate Apostolica approb vit pridie Idus Februarii anni MDI. Praeter haec,pro Ecelesiae utilitate , & ad augenda fidelium pietate, praeclare gesta, Alexander o Pontifex Maximus , habito cum Principum oratoribus consilio, Berulum in Turcas, Ecclesiae nomine, decrevit, di in eum finem reddituum Ecclesiasticorum decimas
imperavit. Venetorum, Gallorum, Rhodiorum foederatorum Classem in Barbaros instrui procuravit, re vlassislatim Hungariae, & Ioannem Alberrum Poloniae Reges in Belli Sacri Societatem adsciis
166쪽
vit, decretis subsidiis, ac propositis Indulgentiis his , qui huic Bello nomen darent, & Cnriitiano rum Principum vexilla sequerentur. Disciplinam Ecclesiasticam illis temporibus valdὰ in Italia collapsam restaurandi, & depravatos Clericorum mores emendandi contilium iniit Alexander VI. idque munus sex Cardinalibus demandavit, ut Petrus Delphinus Epistola xxxv I a. libri I. ad Franciascum Cardinalem Senensem data , de Guiceiardiuus libro 3. tes iantur .. Hoc tamen arduum resarciendae Disciplinae, proscribendi in Ministris Ecclesiae Saecularem fastum & luxum , damnandi Sacrorum prophanam nundinationem, revocandaeque morum integritatis & sanistritatis consilium proin movere haud potuit Alexander UL Eo Sedente Pontifice Maximo, Carolus GII .. Galliarum Rex
Expeditionem Italicam suscepit ad recuperandum Regnum Neapolitanum ,. sibi haereditario Ptincipum Andegavensium jure debitum , cujus tamen Investituram Alexander Uf. mortuo μνdinando Neapolitano Rege, concesserat Alphons. filio ειν-dinandi. Ad arma Christianissimi Regis uista tremuit Italia, ac Regno Neapolitano potitus est Cain relus VIII. Sed , eo in GAliam reduce Alexa der UI. qui Gallis haud favebat, foedus cum Max miliano Imperatore, Fercinodo Hispaniarum, Rege, de Venetiarum,ac Mediolanensium Ducibus contra Gallos iniit, atque Neapolitanos at excutiendum Gallicae donlinationis jugum concitavit, licui iam observavimus in superiori Colloquio Sub Pontificatu ejusdem Alexandri n. novi Orbis Insulas detexit tardistophorus Columbus , patria Genuensis , nautiaae rei icientis ius, quas idem Pontifex im-Κ a perio
167쪽
perio Ferdinandi Hispalimae Regis asseruit. Eodem navigationis ilicensi studio Lusitani, alias terras invenerunt , Calecutum , Goain, Brasiliam , quas amplissimas regiones Regni Lusitanici appendices seceruntis His navigationibus Saeculo XV. feliciter suscepcis factum est, ut barbaris gentibus, ab aete na salute deviis, Christi fides illucesceret, & iter ad vitam aeternam aperiretur, juxta Isaia Vaticinium Capite nonor Popultis , qui ambulabat in tenebris , .idit lucem magnam, habitantibus in regione umbra moditis lux orta es eis . Obiit Alexander H. Pontii ex Maximus die xv. Septembris aruai MDIII. quem febre sublatum dicunt Betovius, dc Odoricus Rinnal dus in Λnnali laus Ecclesiae ad annum MDIII. idque probat odoricus Ronaidas ex fide dignissimo mauuscripto Diario, quod ex Archivo vaticano de-1crjptum & signatum littera L. ibidem exhibet . Omplures tamen Scriptores Alexandrum VI. alio mortis genere extinctum este produnt. Sed hactenus de Summis Pontificibus , qui Saeculo XV. Romae sederunt , S universam Christi Ecclesiam gu- hernarunt sat superque diximus . D. Etsi, ut jam observavimus, Clemens Umec Benedictus XIII. qui, tempore Schismatis, A venione sederunt, locum non habeant inter veros ac legitimos Romanos Pontifices,quos nunc agnoscit
Ecclesia, a proposito tamen, quod in praesenti Colloquio suscepilii, Historiam Pontificiam Saec. XU. describendi, non erit alienum , pauca quaedam hic
attexere de vita tam Clementis UII. quam Benedicti XIII. ut singula, quae spectant funestum illud richilina, quod Saeculo XV. prorogatum est , omnibus vestigiis indagata , facilius percipiam ,
168쪽
meaeque memoriae tenacius haerere possint . M. Vitam Clementis VII. qui Avenione tem pore Schismatis sedit, ex MSS. Codicibus edidit, Not que illustravit Framessicus Bosquetus , primu se Lodovensis, postea Mon speliensis Episcopus,in ea, quam Parisiis anno MDCxxxII. publicavit , Histo κPontificum Romanorum, qui ἡ GaIlia oriundi in ea sederunt ab anno MCCcv. quo clemens U. Sedem Roma Avenionem transtulit , usque ad ann.McCCxcIv. quo obiit clemens VIL Verum, cum Vitae inorunt Pontificum ab Illustrissimo Francisio Bosqueis editae multis in locis mendosae ac corruptae essent, illas ad fidem veterum Exemplarium Biblioth. Regiae, Colbertinae, S. Victoris , et Fuxensis , emendavit, ac denuo Parisiis anno MDcxCH. cum amplissimis ac doctissimis Notis publica luce donavit vir eruditus Stephanus Balazius, qui etiam , praeter Visas Romanorum Pontificum a laudato Cl. Francisco Bosqueto vulgatas, plures alias eorumdem Pontificum invenit in antiquis Codicibus MSS. Biblioth Regiae , Coibertinae, & Sorbonicae, qua4 inter, duae extant Vitae clementis Uu qui tempore Schisematis Avenione sedit , & de quo hic pauca dicemus . Post Gregorii XL obitum , qui contigit anno millesimo trecentesimo septuagesimo octavo, Bartholomaus Prignanus , Λrehiepiscopus Barensis , Romanus Pontifex die vigesima septima Martii: eausdem anni electus est a Cardinalibus perterritisi: a Populo Romano seditiosis vocibum inclamante ,
'manum , vel Italum volumus; ignemque intentante Conclavi, nisi Romanus, Italus e Pontifex ν Crearetur. Peracta electione Bartholomaei, Barensis. Archiepiscopi. qui urbanus G. appellatus est,.
169쪽
Cardinales ipsum ut verum Pontificem coluerunt,
sed deinde, partim asperis, intenapessi'isque ejus
increpationibus offensi , partim violentiam in ejus electione causati ab eo defecerunt, filium , sente tia lata, intrusum denuntiarunt, ac Fundos secesi se runt, ubi novum Pontificem elegerunt IUbertum, Gebennensis Comitis fratrem, Sanctorum XII. Apostolorum Cardinalem Presbyterum, annoS na- . tum dumtaxat triginta sex, qui Clemens HL appel-Hari voluit, sedemque suam Avenione fixit, dum Romae sederet urbanus M. Quantum ad istudinis Eccletia exortum Schisma extinguendum adIabor verit Academia Parisiensis , patet tum ex freque iistibus deliberationibus,quas in Comitiis Generaliabus super hac re habuit; tum ex litteris , quas ad clementem VII quem Callia ceu legitimum Pontificem agnoscebat scripsit, quibus eum rogat dc
obtestatur , ut exoptatissimam Ecclesiae conco aram, quae in ejus manu sita erat , absque mora intendat . rum etiam ex litterisIquas direxit ad Car- .dinales Clementinos, quibus eos adhortatur, ut hunc laborem s um pro unione Ecclesiae sincera mente susceptum fovere, adjuvare, urgere, ad Prosperum exitum perducere dignentur: Tum denique ex Epistola, quam eadem Academia Parusensis anno Mcccxciv. scripsit ad Carolum UL Galliarum Regem , in qua ei proponit treS comm diores vias , quae ad Schismatis extinctionem eligiatque adhiberi poterant, videlicet Cesisionem di renuntiationem plenatiam utriusque de summo Pontificatu contentientis; vel mutuam Compromissi nem amborum ita aliquos eligendos, qui istud ne
gotium si ima auctoritate cecernerent ac fini
170쪽
rent; vel Concilii Generalis celebrationem Has tres vias extinguendi Schisiratis ea in Epistola late exponit Academia Parisiensis, alias tamen, si quae sunt eommodiores seu faciliorer Minime se excludere profitetur. Legesis uassium Bulaeum Tomo I v. Historiae Universitatis Parisiensis , ubi inseruit omnes deliberationes, quas habuit Academia P risiensis, Litteras, quas ad clementem dc ad Galliarum Regem scripsit , caeteraque id genus monumenta , ex quibus facile colligitur, Academiam Parisiensem ad abolendum ditum . istud Sehisina suas omnes adhibuisse curas . Verum ,
spem omnem concordiae evertit pertinacia Clemen-tis VIL qui, accepta Academiae Parisiensis Episto- .la, furore ardens, eam nullo responso dignatus
est, propositis ab ipsa schismatis extinguendi viis
nunquam acquiescere voluit, ac tandem xvi. Κa-Iendas Octobris anni millesimi trecentesimi nona. gesimi quarti interiit Avaaione ex Apoplexia. Audito clementis M. obitu, Academia Parisiensis carolum Galliarum Regem obnixd rogavit, ut Cardinales Clementinos moneret,quatenus electione novi Pontificis sepersederent, donec de uni vis negotio fuisset plenius deliberatum, ac omnes ultro citroque convenissent de modo ac via promovendi sanctissimum illud opus . Academiae P risiensis Postulatis lubens annuit Galliarum Rex, habitoque cum suis Consilio litteras scripsit ad Cardinales rogans ut electionem differrent, domnec oratores de unione Ecclesiae cum ipsis acturos misisset. Has careti re litteras exhibent Sandionysianus Monachus in Historia Caroli H. Lucas