Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiae candidatis res praecipuae non solum ad historiam sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam & Ecclesiae disciplinam pertinentes ... perstringuntur ... Auctore fr. Ignatio Hiacynth

발행: 1720년

분량: 551페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

laude eodem Saeculo XV. claruerunt. quos hic indigitare abunde sufficiet . Georgius Trapezuntinus in Italiam ab Eugenio In Pontifice Maximo accitus, Graecae Linguae, Artiumque liberalium scientiam summa cum laude docuit, & pro defensione Ecclesiae Latinae Dogmatum scripsit librum de Processione Spiritus Sancti contra Graecos: alterum etiam de Processione Spiritus Sancti, de una Sancta catholica Ecclesia ,stde Primatu Ecclesia Romanae , quos Leo latius publicavit Tomo I. Gracia

Orthodoxa pag. 469. Scripsit etiam idem Georgius Trapezuntinus Epistolam ad yoannem Pauologum

Graecorum Imperatorem, qua eum adhortatur ,

it spretis Patrum Concilii Bassileensis promissis,ad Concilium Florentinum ab Eugenio IV. indictum accedat. Alia denique edidit opera, praesertim Expositionem in illud S. Joannis Evangelistae: Saeum volo manere e . ubi probat, S. Ioannem necdum obiisse e Martyrium S. Andrea Chiensis, qui anno MccccLxv. a Turcis ob constantem Christia Mae Fidei consessionem trucidatus est et & varias Graecorum Patrum operum e Graeco in Latinum

sermonem Translationes, de quibus Legi potest

saepe citatus inDiatriba de Georgiis, eorum Scriptis pag. 393. AVFropulus, pa-xria Byzautinus , post captam a Turcis anno accCcLIII. Constantinopolim, in Italiam venit, di apud senum Medicaum, Florentiae Principem, ob raram, qua praeditus erat,eruditionem,maximo in honore fuit . Romam postea concessiit, ub

Aristotelis Philosophiam, & Graecas Litteras docuit, plures edidit vertiones Latinas , & alia opera, inter quae potissimum commendatur liber π

372쪽

ECCLESIASTICA. 333

ber, quem composuit contra Graecos, De Proeef-sione Spiritus Sancti, oe de concilii Florentini Decreisto, quem vulgavit Leo Asiatius Tomo I. Graecia Orthodoxa pag. qm. Matthaus camariota, Philosophus & Rhetor eximius , edidit Commentarios in Epistolas Onsir Tractatum de Lumine nabor . in quo Bari mitas impugnat; de Epistolam de ea-pta a Tureis cons antinopoli. Alii Saeculi XU. Scriptores Graeci de Historia scripserunt, inter quos

eminent meas; Georgius Coianus Curopalates,Laonicus Calcoadditas , & Nicolaus Seeundinus . Primus scilicet Dueas, ex Imperatorum Graecorum Ducarum prosapia oriundus, scripsit Historiam Da-tinam de Rebus in Imperio Constantinopolitano gestis ab Andronici Palaeologi junioris Imperatoris

morte usque ad eaptam d Turcis Lesbum Insulam , hoc est, ab anno MCCcxLI. usque ad annuntii McCCCLxI I. Prodiit haec Historia Graeco-Latina Parisiis anno MMxLIx. Georgius Coiarius cureopa-

lates multa, quae ad Historiam ByEantinam, seu Imperatorum Graecorum, & Urbis Constantino politanae formam, signa, statuas, aedificia, & alia spectatu digna attinent, elucubravit opera, quae Parisiis excusa sunt anno MDCLv. Laonicus Chalconotas, patria Λtheniensis , scripsit Historiam de origine O Rebus gestis Tarearum libris decem comprehensim,ab Ommano,fili Orthogulis,usque ad adultum Mahometis IL Regnum, seu a, anno Christi ucce. usque ad annum MCc LxILI. Haec Historia fuit variis in locis typis mandata, sed praecipud Parisiis ann. MDL. & M L. Postremo , Nicolaus Secundinus compendiosam Turcarum a

Concinnavit Historiam , quae Lovanti prodite in m. Z lucem

373쪽

lucem anno MDLv.Hi sunt omnes Scriptores Graeci, qui in Ecclesia Orientali Saeculo decimo quinto usque ad captam a Turcis Constantinopolim, idest, usque ad annum MCccCLIII. floruerunt . Graeci siquidein,post captam a Turcis Comstantinopolim, in summa rerum omnium ignoratione versari coeperunt, eo quod hi, qui inter illos erant doctiores, a Turcis patria pulsi in Europam venerunt, ubi a Romanis Pontificibus . de Italiae Principibus liberalissime & summa humamitate excepti litteras humaniores & Graecas cum summo omnium applausu docuerunt, atque ex eorum Scholis prodierunt Viri, ingenio ,er

ditione & eloquentia praestantissimi, qui quidquid

scientiae, doctrinae , aut facundiae habebant, his Graecis ultro acceptum referebant, qui primi Constantinopolitanam captivitatem evaserant, sicque, ita vel permittente, vel . volente Deo, factum est , ut, capta a Turcis Constantinopoli, Graeci hae illac dispersi totam Europam tot vivis eruditis repleverint, ut jure optimo de illo primo in Europa litterarum progressu dicere spossim : o quam patebra est casta generatio cum claritate. Sap. cap. q. V. I.

D. Ex nostris in Historiam Ecclesiasticam colloquiis probe novi, Calliam Viris doctissimis semper. abundasse, di ad eam, velut ad amplissimam Scholam, di apertum eruditionis tum sacrae , tum prophanae lyceum, homines ex Orbe

toto confluxiste,unde in omnes terrarum tracturi

quasi plenis portis, Christianorum heroum agmina. funderentur . Praestat igitur, ut, postquam de Scriptoribus Graecis satis iactenus disieruimus ,

374쪽

ECCLESIASTICA. 3 i

nunc de Latinis dicturi, ab illis Viris it Iustribus

exordium ducamus, qui in Gallia Saec. XV. eruditionis & pietatis fama praeclarum sibi nome

compararunt.

M. De Gallis Scriptoribus , qui saec. XU.: Monasticam, aut Regularem Vitam professi sunt ovel periti jurisconsulti fuerunt, nullam hic mentionem faciam, quia de illis commodius disierati, in aliis classibus,in quas hujus Saec. Viros illustres majoris claritatis ergo, distribuimus. Eos itaque nunc laudabo dumtaxat celebriores Scriptores Gallos, qui nec ad Monachorum,nec Regularium ex ordinib. Mendicantium,nec Jurisconsultorum, Classes revocari possunt. Et primo quidem loco inter egregios Galliae Scriptores reponam Petrum de Alliaco, Virum fide,prudentia, probitate, vigilantia,doctrina & moribus spectatisilinum.Hic ex

parentibus ignobilibus quidem , sed probis & li-

Deralibus,Compendii ad Isaram natus, magnum: sibi, suaeque familiae decus conciliavit. Doctor. fuit Sacrae Facultatis Parisiensis, ac Collegii Na-varrici supremus Moderator, tum postea Ecclesiae & Academiae Parisiensis Cancellarius, S. Cappellae Parisiensis Thesaurarius, Carolo n. ab Eleemosynis Minister Ordinarius, ac denique Episcopus Aniciensis primum ἔ dein, Cameracentis Archiepiscopus, & Cardinalis Tituli S. cir ogoni creatus a Joanne XXIII. Pontifice Maximo, anno McccCx I. Concilio Generali Pisano interfuit, re extinguendo Schismati egregiam navavit operam . Concilii Constantiensis magna pars fuit, &in eo damnationem haeresum, Schismatis extirpationem, Martini κ. Pontificis Maximi elactione g. a pris

375쪽

pro viribus promovit. Praeter Commentarios in I v.libros Sententiarum,praeclara alia edidit Opera, quorum quadam typis edita sunt, quaedam vero adhuc inedita asservantur MSS. Parisiis in BIbliotheca Collegii Navarrici,ut videre est apud Ioannem Launsum , Fac. Parisiensis Doctorem, in Historia collegii Navarrici, ubi omnia Petri deliaco Opera tam edita, quam ineuita accurate recenset. Obiit Petrus de Alliaeo anno McCCcxxv. 6c in Ecclesia Cameracensi sepultus est . Duos praesertim insignes reliquit superstites Discipulos .

Ioannem videlicet Gersonium, & Nicolaum claman-

ηm, quorum primus dictus etiam Ioannes charin Ierus) natus est Gersonii, qui agri Remensis pagus est, ex quo Gersonius fuit cognominatus. Lauream Doctoralem in Academia Parisiensi summo cum honore adeptus, postea ejusdem Ac demiae , di Ecclesiae Parisiensis celeberrimus Cancellarius fuit.In Conciliis Pisano & Constantiensi ad extinguendum diuturnum Schisina, quo dilacerabatur Ecclesia, omnem curam, industriam de laborem contulit, tandem e Concilio Constantiensi reverinsus, & fugiens persecutionem Ioannis,Ducis Burgundiae, cujus nefandum parricidium Ludovico Duci Aurelianensi illatum in Concilio Consta tiensi damnari curaverat, sponter in exilium se cessit, & Lugdunum sese contulit, ubi reliquum vitae tempus libris conscribendis , orationi, concionibus , & catechigandis parvulis in Ecclesia S. Pauli consecravit, cumq; mortem sibi imminere persentisceret, adductis parvulis suis discipulis in Ecclesiam jussit, ut pro se quotidie orarent, &orando exclamarent et Deus meus, creator meus,

Diui

376쪽

miserere pauperrimi famuli tui Ioannis Gersonii . Obiit Gersonius Lugduni die xi I. mensis Julii anni MCCCC xxx I x. Ejus Opera , quae variis in locis saepius edita sunt, singularem ipsius pietatem re

eximiam eruditionem commendant. . Nicolaus clamauius , alter Petri de Alliaco Discipulus , in vico Clemange Provinciae Catalaunensis natus est, di duodecimo aetatis anno Parisios missus, praecia

ros in Theologia progressus fecit, & in Academia Parisiensi Laurea Doctorali donatus fuit. Nec solum Theologiae, sed elegantiae & Poeseos studio maxime incubuit . Hinc comparata sibi per Epistolas elegantissimo stylo exaratas fama, a Petro de Luna , dicito Benedicto πια cujus obedientiae Gallia, tempore Schismatis, adhaerebat, in Cu Tiam Aventonensem evocatus est,& Secretis sibi adesse jussus. Paulo post, Ecclesiae Lingonensis Thesaurarius factus,ab aula recessit, & otium ac lugu riolum suum Curiae Benedicti MILhonoribus prae posuit. Rigidus fuit Principum malorum censor ει objurgator , omniumque hominum more. sol tos passim in suis libris acri calamo flagellat. Excessit e vivis Parisiis in Collegio Navarrico . Eius opera omnia in unum colleta Ioannes Martinus Lydius edi curavit Lugduni liatavorum anno DCxI II. Utilissimum, quem edidit Nicolaus cu-anauius,librum De Studio Theologiae, Lucas Dache rius publicavit Tomo vii. Spicilegii. Extant ad-Dic in privatis Galliae Bibliothecis quaedam clamanti Opuscula manuscripta sicut testatur Ioannes Launojus, Doctor Parisiensis in Historia colle. au Navarrici pari. a. pag. 378.

377쪽

ulterius progrediamur , scire a te velim , num verum sit, quod nuperrime audivi a Viris eruditis , videlicet Joannem Gersonium , Academiae Parisiensis Cancellarium , esse Authorem Opusculi De Imimitatione Chrisi quatuor in libros distincti, cujus dignitatem , Sententiarum pondus ,& igneas, qui bus , totum quantum est, emicat , pietatis scintillas nullus est , qui non admiretur vel inter legendum non experiatur.

M. Fuerunt,fateor,nonnulli Viri eruditi,qui ex quibusdam MSS. Codicibus opusculi De Imitatione Christi, quibus praefigitur nomen Ioannis Gersonii Facultatis Parisiensis Cancellarii, sibi, aliisque persuaserunt, hoc utilissimum opusculum

boanni Gersonio esse tribuendum . Verum , ne his Niris eruditis assentiar. haec obstant naomenta . Primo , quia Author hujus opusculi De Imitatione christi aperte innuit libro 3. cap. IO. num. 2.&cap. 3 8. num. q. se fuisse Monachum. Certissimὰ

autem constat, Ioannem Gersoniam nunquam vitam Monasticam fuisse professum . Secundo , nul- tibi inter opera Ioannis Gersonii, nec in Catalogo, quem ipsius frater texuit, recensetur istud opusculum De Imitatione Christi . Tertio, stylus Ope rum Joannis Gersonii, est plane diversus a stylo pusculi De Nitatione Chrisei . Denique, nunquam Gersonius ullibi citat hunc librum De Imitatione rivi, quamvis Religiosos Coelestinos in Epist la , quam ad eorum Provincialem scripsit, ad le- genda S. Bernardi, & aliorum opera Astetic. λ vehementer adhortetur, di in Epistola ad Anachoretam Montis Valeriani multos pios libros ei pros

nat legendos, sed de libro Imitationis Christi ,

378쪽

ne ullum quidem verbum. Quod Iquidem argumento est , Gemmium ne minimam quidem huius libri notitiam habuisse; ac subinde ejus Auctorem . censeri haud posse. Quod vero spebat quosdam MSS. Codices libri de imitatione Christi,quibus η scribitur Ioannis Gerβnii nomen; non immerito suspicantur Viri eruditi, nomen Ioannis Gersonii

ia his MSS. Codicibus fuisse a quibusdam appositum loco Ioannis Gerseu, Benedictini, quem , ut, pote obscurum Scriptorem , cum parum nossent , nominis assinitate decepti , pro Ioanne Gersenis reposuerunt Ioannem Gersonium sibi notiorem , ei- .

que istud opusculum De Imitatione Christi adjudicarunt . Quis autem sit verus Author hujusce libri De Imitatione Christi l lis adhuc sub judice est , ut ostende inus in proximo Colloquio . D. Redeamus, si placet, ad Scriptores Gal-Ios, qui doctrina sua saeculum XU. illustrarunt ἰ M. Inter Gallos Saeculi decimi quinti haud

immerito annumerari debent ubertas Gagmnus& Philippus cominaeus, qui, etsi natione Belgae fuerint, in Gallia tamen floruerunt, & Rerum Gallicarum Annales scripserunt. Primus, seu Robertus Guulnus , Iuris Canonici Doctor, ordinisianctissiniae Trinitatis de Redemptione Captiv 'trum Generalis Minister ; Vir fuit eruditus de elo-.quens, nec modo in probatis Authoribus versatus, sed etiam Disciplinarum scitu maximd digna itum absolutissima notitia exornatus. Hujus testes sunt tres illius libri de Arte Poetiea : Liber

de Immaculata conceptione Deisara rirginis contra.

F. Uincentium de castro Novor Liber de misera horni nis conditisne et M ua Orationes, de Epigrammata , .

379쪽

quae praestantis ipsius ingenii argumenta produnt, sed praecipue Rerum Gallicarum Annales , quos lia 'banni Christi 3oo. usque ad ann. Is O. conscripsit, & in his de palma . cum Celeberrimis criptis certat. Multas in Italia, Germania, ac Britannia pro Carolo I. & Ludovico XII. Galliae Regibus Legationes obiit 'bertus Ga punnus, fuitque in primis charus Ludovico XIL a quo angenti pecuniae vi ad emendos veterum Script . est, & Regiae Bibliothecae Praefectus. Obiit Lutetiae die xxir. mensis Julii anni MDH. Hus m oriam,seu 'rum Gallicarum nares, octodecim annis supplevit Hubertus Velleius Aquensis. Dberto Gaguino coaevus at Phιlippus Cominaeus,ex illustri apud Belgas ia-mIlia natus. Vir lectionis variae,studii indefessi,observatione acutus, judicio solers, prudentia copio-

Regis,& caroli VULMus silia res bello gestas describere aggresius, Histortam quatuor & triginta annorum Allice scri-

iamqVidςm styli simplicitate, sed, quod in

.singulari apud omnes insignem, quam adeo. psi texuit, tam perspicuum ordinem, tantamq;concinnitatem in ea observavit, & tam inge-moSe pluribus Politics Sententiis illam x persit tab omnibus eruditis cum admiratione fuerit exces

Dutum sit elogium Principis Historicorum coaeta-raeclaris laudibus Philippum Cominaum

380쪽

Historicorum conferre non dubitat. Uardus vero, insignis Poeta, eum Tito Livio aequiparat in Poemate , quod in eius laudem scripsit. Haec PF

Iippi ciminat Historia sae pius Lingua Gallica, qua

ab Autore scripta fuit, edita est in Galliis, Latindautem primum a Joanne Suidano, insigni Histors.co Belga, sed fidelius postea a Gaspare Buribio, nobili Saxone , latinitate donata est, & excus

Francoorti anno MDCxx Ix.quae Editio caetetis aliis

Praeponi debet, praeterquam Gallicis, quae longdutilius legentur. Migravit e vita Philippus cimiinnaeus Argentoni, Pictonum oppido, quod uxoriae dotis nomine possidebat, anno Christi MDix. S: Parisiis apud Augustinianos ad Sequanam sepurutus est. His Scriptoribus, qui Saeculo xv. in Galliis floruerunt, alios bene multos illustres Academicos , & praestantissimos Sacrae Facultatis Parisiensis Theologos addere possem , quorum pro lixum satis Catalogum texit uvius Bulaus ad calcem Tomi v. Historia universitatis Parisiensis ἔsed , ne longior sim, tres dumtaxat hic prostram Theologos, qui caeteris aliis Scriptoribus erudi. . tionis palmam praeripuisse videntur. Primus est Ioannes Brevis coxa , Gallice Courte-cuisse, qui in. agro Cenomanorum natus , postea in Regio Na-varrae Collegio Parisiis Theologiam didicit, MIauream doctoralem in Facultate Parisielisi cons

cutus, magno auditorum applausu in eodem Col- . legio docuit, atque pro abolendo Schismate,quod tum temporis Ecclesiam miserum in modum veαaabat, multum allaboravit, teste Monstrelleto tria

Historia Caroli Galliarum Regis, cap. 133 ubi haec habet et circ. hoc ipsum tempus,Parisiensit Aca

demias

SEARCH

MENU NAVIGATION