장음표시 사용
341쪽
3o6 FAs T. ATTrc. PARs L. , ἀφ' ου η ενιαυτος εμετρειτο en uitur 'onmus Archon, a quo annur numeratur. Itaque Archon ille, quicumque de mum is fuerit, cuius nomen Decretis praefixum conspicitur, annuus Censendus erit: ne immane i di scrimen illud a Dodvello propositum admitti debeat, ut nimirum res quidem in Smnatu gestas annui Archontis nomine , velutii perspicua tem pinris nota ad amoliendas fraudes egcogitata, signatas putemus; res vero in Ecclesiis, Populique conventibus, quae longe plures, graviores, pluribusque fraudibus obnoxiae esse poterant, non annui, non menstrui, sed diurni solum Archontis nomine designatas existimemus . . lXII. Quod vero Archontes illi ex Novemviris fuerint, hoc est ex s. illorum numero, qui singulis annis Athenis eligebantur, ac proprie, rigoroseque nomine designari consueverant, perspicue, ni si fallor , ex i pso quoque Archontis nomine inferri poterit; quod quamvis indifferens, vagum, commune foret, ac magistratibus omnibus exprimendis adhiberetur, sive singula magistratuum, vel praesectorum genera complecti posset, solis tamen Novem viris, qui supremo Athenis imperio , vel munere fungebantur , concedi consueverat; cum Potanes, Praedri , Epiriatae , Strategi, & aliorum Μagistratuum quilibet proprio , distinctoque nomine appellaretur: ut ex Polluce, Suida, aliisque plurimis erudimur. Certe Dod vel- Ius, qui ipsos etiam Prytaniarum Epistatas aliquando nomine decoratos esse putavit, id aliquo Veterum testimonio proba sse debuerat, ne Atheniensium Magistratuum discrimina mirifice perturbaret, plurimamque Historiae Graecae caliginem affundere videretur: cum tamen Hesychii, aliorumque
Scriptorum verba , quae Dodvellus ipse commemorat, aut nihil probent, aut appositum potius ostendere videantur: quemadmodum. fere Scraptor ille, qui Argumentum in Orationem contra Androtionem conscripsit , ubi de Epistata loquens ait
nius diei imperium obtinens vocabatur EpiLyara , tantum abest ut Archontis nomine Epistatam appellatum esse putaverit, ut proprium potius, ac peculiare nomen eXpresserit, quo Promdrus ille designari consueverat, qui unica solum die Proedris aliis contribulibus, vel universae Prytaniae praesidebat: quod
342쪽
aequali profecto iure de Hesychii quoque , aliorumque testimonio intelligitur, quos a Dodvello citatos esse conspicimus. Ac mirari certe quis poterit cur doctissimus Meursius superiora richoliastae verba de veris Archontibus, sive Novem viris in. tessi genda fore crediderit, cum in Cecropia c. 6. sic ait: Poristarum ipsarum claues Archontes finguli sngulis aiebus itantum , ne irrannidem Uectare i unquam possent , asservabant ', quoque eas die habebant , Epiriatae dicebantur. Scholiri res
Demo thenis in Argum. Orat. in Andrat. ἐν ἡμερ . e καλεῖτο E ιις ης . Unusquisque Archon uno die Epiriates
dicebatur. Perspicua siquidem Pollucis, Scholiastae ipsius, alio. rumque Scriptorum omnium verba nitide nobis ostendunt , quod Epistates ille, qui Arcis, sive Cecropiae claves conserinuabat, non ex Novemviris, sed ex Prytanibus, sive ex X. Prytaniae Proedris eligebatur; ut proinde ἄρκοντος Archontiae Voce non ex Novemviris unus, sed Ρroedrus hic solum intelligatur . Haec, aliaque id genus plurima , satis , ut arbitror, argumento esse poterunt, quod Pseudeponymi Archontes illi, qui Psephismatis inscribuntur, vere & Archontes , & annui solum , & ex Novem viris esse debent : ut proinde illud unum hic inquirendum supersit an Archon ille Decretis inscriptus non inter Novemviros solum enumerandus; sed etiam inter illos aliquando Eponymus esse potuerit , an vero potius solum eX Novem viris unus ab Eponymo tamen distinctus haberi debeat. . XIII. Atque initio quidem controversiae eiusmodi dirimendae, set vendoque nodo plutimus mihi splendor affulsisse
videbatur ex pulcherrimo Harpocrationis loco , quem totidem fere verbis ab Erymologo quoque, & Suida expressum con LPexeram . Siquidem Harpocration in voce cum Aeschines testimonium protulisset, quo is Demostheni obiecerat ipsum temere, doloque malo Senatoris aliquando munere perfunctum esse , cum neque , neque ἐπιλα χῶν fuisset , hoc est neque prima , neque secunda sortitione . Senator electus esset , posterioris vocis huius significationem eX ponens ait. .
343쪽
neque fortitiorie, neque subsortitisne elemra Senator , sed ex condicto , pretisque factus Id vero hac ratione factum videtur. Ss tito eliFebantur ilii, qui Senatorer, vel Magistratur eram furuinri r deinde cuilibet ex inis , qui fortito electi iam fuerant . altu secunda sortitione Reiciebatur ut se prima fortitione electus -- pulsam ferret, aut moreretur. in ipsas Acum Senator, vel μα-ginratus is fieret, qui in subsortitione ipse suffectus fuerat. Haec
in Platonis 'perbola subindicantur. Longe tamen illustrius hune ipsum sortitiois , ac subsortitionis usum , simulque exemplum, quo veteres Μagistratus in ordinem redigi consueverant. ex Demosthene deprehendi; cuius testimonium ex oratione adperfus Theocrinem attulisse iuverit. A hλpia αυτs Θεοκρίνου
eius Theocrinis, cum es et Thesmotheta, eumque igitur consust uteretur , talis apud vos homo visur en , ut non ipse solum re' fam aulerit, sed is universum Glegium in eandem calamitatem coniecerit. sui nis orassent, o supplicassent, vosque coronas ei resiluissetis , Collegae eius summa ignominia essent assiez ii . . scitis enim omnes Thesmothetas, qui Lycisco Archonte fuerunt , propter sum fuisse reprobatos . Denique orator ipse de The crine , qui in defuncti fratris locum irrepserat, ait: τῆ r
οῦτος ου τε , ουτε επιλαχων et ac magiriratum, quo ille fungens,
sacrificus autem fuerat, oec uit , contra leges trie gessi, nequc sonitione facta , neque subsortitione. Itaque ex perspicuis testis moniis, & exemplis istis controversiam omnem de Pseudep nymis Archontibus feliciter , atque accurate disinii iam posse gratulabar; & Pseudeponymos Archontes illos, qui ivariis in
locis a Demosthene memorantur, neque tamen in Fastis o currunt , non alios esse opinabar , quam Eponymos Archo
tes illos, qui ἐπιλαχώτεe , sive secunda sortitione elem, Archonti Epon mo vel defuncto, vel abrogato sestecti serent.
344쪽
Dras ERYAYIo VII. 3o Atque ex Polluce', alii Rue etiam pluribus perspicue iam noveram, qaod Athenis in sive legirima stataque Concione, quae singulis mensibus haberi consueverat , ita Archon-
tam probatio , sive δοκιμασ.α instituebatur, ut Populus ab A
retur quilibet recte Magi tratum gerere R ideoque nihil facilius, depravatis praesertim htheniensium moribus, fuisse videbatur quam ut Archontum aliquis veluti muneris inique gesti reus ab aliquo vel sycophanta, vel honesto etiam Cive, publicique boni studioso delatus, ideoque in ordinem redactus esset ut illi proinde Archon alius iam tanquam novus Eponymus tunc suificeretur : ut ex altero Pollucis testimonio
colligi poste videtur , qui diserte testatur quod Prytanes in s
ἀποχγειροτον οῦσιν ); Magi Aratui confirmant , fretu se gerant , sin vero , deponunt simulque , ut opinor , innuere videtur Archonte quodam sublato , Archontem alium suffectum esse, ne constans ille Archontum numerus, ossiciorumque varietas imminuto ipsorum numero mirifice perturbaretur. Plurima qu que exempla oculis obversabantur, in quibus apud Romanos
non ordinarii solum , sed susse ii etiam Consules subinde o
currunt; idemqtie facilius in Atheniensi quoque Republica comtigisse videbatur ubi Archontum omnium electio non civium suffragio, sed uni solum sortis arbitrio committebatur. Illud denique mirum maxime, atque incredibile videbatur, quod Archontes omnes Eponymi sui magistratus annum semper im-Pleverint ; nullusque omnino ex Eponymis sui magistratus tempore in ordinem redastiis , aut defunctus etiam tuerit. Haec, aliaque id genus argumenta plurima me tunc impulerunt , ut Archontes illos, qui in variis quidem Scriptoribus Archontis nomine decorantur, neque tamen in Fastis occurrunt, , Eponymis nimirum suffectos esse censerem . XIV., At ubi Pseude nymorum Archontum seriem mox contexennam suscepi, illorumque omnium aetatem accuratius exploravi, superior illa opinio, quae tantopere mihi arris rat, omnino falsa videri deinde caepit, atque Archontes illos, qui praesertim a Demosthene memorantur, Eponymis
suffectos esse non potuisse nitide deprehendi. Siquidem ab illo
345쪽
Io . . FAs T. ATTI . PA s I. non duo selum, sed quatuor etiam Archontes memorantur qui uno prorsus, eodemque anno imperaverint; ut . cum ex. gr. Lysimachides anno a. oly. CX. in Fastis Eponymus habeatur , eodem tamen anno Extiscus etiam , Chaerondas, αHeronther, & Nausicles tanquam Archontes Psephismatis adscribantur. Quis autem existimet ex quatuor Archontibus illis unum alteri certo quodam ordine sustectum esse, ut Lysimachide sublato successerit Euthycles, huic Hero pythes, Heropythi denique Nausicles λ Quid vero quod Lysimachides ille, qui anni principio imperasse debuit, atque in Eponymorum Fastis occurrit, circa anni finem, post Euthyclem, iterum Decretis adscribitur , atque post Hero pythem etiam , &Nausiclem ultimo anni mense tanquam Eponymus in Fastis occurrit λ Ergo Lysimachides Archon ille neque defunctus , neque reprobatus haberi poterit, ideoque nec etiam Euthveles, Chaerondas , Hero pythus, & Nausicles ipsi sufecti ecse poterunt. Accuratior illa Archontum series sequenti Dis.
sertatione ostendetur, atque e X perspicua temporum, rerumque gestarum serie confirmabitur, ut dubitari certe non posist quin sequentes Archontes omnes uno eodemque anno Olymp. CX. imperaverint. Lysimachides in Fastis. Euthycles 22. Pyaneps. Demosth. a Ctesiphonte coronatur. Chaerondas 6. Elaph. Ctesiphon ab Aeschine accusatur. Heropythes Nausiclesas. Elaph. de eligendis legatis decernitur.3 o. Μunich. Elatea capta legati eliguntur. 16. Scirroph. Demosthenes Thebas mittitur. Lysimachides apud Dionys. Halicar. Epist. ad Amm. Quae cum ita sint elegans illa, ac plane verisimillima Emis nymorum sufectorum hypothesis, quae non perspicuo solum, Harpocrationis testimonio, sed pluribus etiam coniecturis aliis eonfirmari posse videbatur, omnino incerta esse debet, vel Pseudeponymis Archontibus omnibus explicandis par esse non poterit . inamvis eiiim Archonti Eponymo sublato vet. deis functo Archon alius frictius esse potuerit, ut Harpocration quidem innuere videtur, sed nitide tamen aut ex eius verbis inferri, aut ullo exemplo probari posse non dixerim , perspicuum tamen exemplum illud ex Demosthene su.
346쪽
DrssERTA Tro VII. graperius expositum, aliaque id genus plura, quae apud Demosthenem ipsum occurrunt ,. manifeste nobis ostendunt quod Eponymo Archonte adhuc vivente, susceptoque iam munere Athenis' adhuc fungente, Archon alius , quicumque demum
is fuerit, habebatur, qui proprio nomine Decreta insigniret; ut alia proinde Pseudem nymorum eiusmodi Archontum cauΩsa, & origo inquiri debeat. XV. Haec ipsa vero non alia fortasse esse poterit, quam si Pseudeponymus Archon ille, qui Decretis inscribitur , unus
ex Novem viris esse dicatur, Rex nimirum, aut . Polemarchus,
aut aliquis ex Thesmothetis . Suspicor enim , ac longe quoque verisimillimum existimo quod in Decretis ipsis Archontis illius, si ve Novem viri nomen adscriberetur, qui tunc Ecclesiae,
sive Senatui praeesset; ut si proinde Eponymus ipse tunc adesse , simulque Concioni praesidere potuerit , ipsius nomen Psephismati praefigeretur; sin vero Eponymo sive is , sive
prima nimirum, sive secunda s,rtitiune electus fortasse' fuerit, iam defuncto, vel abrogato, vel absente octo sequentium Archontum alius Concioni praefuerit , tunc non Ε-ponymi, sed illius potius Archontis nomen , qui sorte tunc praeerat, adscriberetur. Atque innuere id videntur in primis exempla plurima, sive Psephismata, quibus Epistatae nomen, ut superiori Dissertatione iam diximus, inscriptum conspicitur; cum tamen Epistata unico solum die non universae quidem Concioni, sed Prytaniae solum praeesse potuerit. Itaque, sicut Epistatae illius nomen adscribebatur , qui fortuito Concionis die praeerat, quamvis integro anni spatio Is . saltem Epistatae eligerentur, ita quoque longe facilius Archontis illius, sive Novem viri adscribi potuit, qui sortuito Concioni tunc praeerat, atque integro quoque anni spatio Archontis munere fungebatur. Ita quoque aliquando Scribae, aliquando
Tribus πρυτανευου se sive Potaniae munera obeuntis nomen in
Decretis ipsis exprimitur; quamvis unaquaeque Tribus , eiusque Scriba non nisi a s. dierum spatio Prytaniae munere fungeretur :ergo longe facilius Novem viri, sive Archontis illius nomen Decretis adscribi potuit, qui quamvis Eponymus anni non foret, singulisque omnino Concionibus praeesse, Fastis denique scribi non posset; illi tamen Concioni praefuerat , simulque caeteris etiam omnibus adesse, integro demum anni spatio Ar
347쪽
gi 2 FAs T. ATTi C. PARs Lehontis munere fungi debebat. Nec alio: profecto sensu D cretum aliquod μι Κρα me του tara, sive sub Archonte quodam iactum dicetur, nisi quod illis praesidente , primumque locum occupante Concio habita , . res Populo proposita . suffragiis commissa, probata , atque postremo decreta fuerit; quamvis ille nec Eponymus foret, nec in Eponymortim Archoatum,
XUL In tanta certe rerum obscuritate, veterumque Scriptorum silentici quid verisimilius a nobis coniici, vel afferri poLsit non video; cum praesertim & hypothesis illa, quae a DoLvello excogitata iam fuerat, re hypothesis etiam alia, quae mihi iam pridem a mulserat, incerta, vel falsa sit, aut Pse, deponymis certe singulis rite explicandis par eme nequeat. In hac vero hypothesi omnia perspicua sunt, sibique mirifico consentiunt. Siquidem Archon ille vere Archon fuerit, idemque proprio, distincto, constantique magistratus sui nomine in Decretis illis appe Ilari potuit. Annuus deinde esse debuit, hoc est integro anni spatio imperavit; ideoque cum 9. A
ehontum illorum nomina , qui certe quodam anno imperaverint , Atheniensium singulis facile perspecta serent, annus eistiam ille , qui Archontis alicuius nomine designabatur, cum alio confundi non poterat: praesertim si Archontes omnes, aritiquioribus saltem temporibus, peracto iam annuo magistratu in Areopagum cooptari solerent , ideoque iterum eodem A chontis munere perfungi non posse viderentur ut Dissertatione I. Num. 3 o. observavi. Intelligitur etiam cur Archontes
illi a Demosthene memorati ad Tribum illam minime spectaverint, quae tunc temporis Prytaniae munere fungebatur. ut
de Demonico Phlyasio, sive Phlyensi demonstravi: cur Her pythes, atque Μnes philus eodem anno variis Decretis, quae
variis etia in diebus , aut mensibus edita memorantur , inscribi potuerinz: cur uno eodemque anno non unus solum Eponymus
ille, qui Fastis adscriptus conspicitur, sed alii plures Arch. ntis nomine decoremur : quae certe singula in qualibet alia hyp thesi , praesertim vero in Dodvelli sententia antelligi, vel explicari non possurit.
XVII. Ac nullus certe dubito quin Palmerius ipse , qui de Pseudeponymis Archontibus istis suspicionem omnium primus tui ac, opinionem hanc, quae mihi demum verisimilior.
348쪽
D iss ERY-ATro VII. Ir Iatque aeeuratior videtur, eligere, atque illustrare potuisset,& diligenter omnia conferre atque explorare voluisset. Sedi eum doctissimus Audim illa haec obitet selum attigerit ,. miratar, certe: non possumus si non haerere modo, ac ita re dubiae versari, sea inconstans etiam esse videatur. Sic alicubi os, picatur Patmerius in Decretis, quae citantur a Demosthene , MN notari Archontem Emomum , sed alium ex Themolletis alicubi vero dubitare se dicit am nomina Eponmorum praefigM
sol rent Decretis eiusdem anni; an vero alteriur Arcbontis M.
men , qui praesidebat Ecclesae, ct fastragiis: erant enim Arriobonrex novem numero: ideo ἐπεν : Siquidem, ut paulla superius exposui, ac Plutarchus ipse conceptis, disertisque ver bis ostenderat, Eponymi Archontis nomen Decretis inscribi consueverat, non Thesmothetae, vel alterius etiam ex Novemviris: ut plurimum proinde nitantur ii, qui iuxta rerum varietatem, de quibus Decreta fieri contingeret, modo unius, modo alterius Archontis nomen Decretis ipsis adscribi puta, runt , ut in bellicis nimirum Polemarchi , in sacris Regila, icilegibus Thesmotbetae nomen appingeretur'. Certe in exemplis illis, quae sequenti Dissertatione proserentur, perspicue apparet de rebus omnino diversis eodem prorsus Archontis nomine Decreta insigniri, variisque Archontum nominibus D Creta omnino similia decorari. Itaque universe loquendo Epo. nymi Archontis nomen Decretis omnibus adiungebatur; est rius vero Archontis nomen fortuito solum, ac aliqrando iam ponebatur, ubi nimirum Eponymus Arcton ipse Ecclesiae ,
praeesse , suoque nomine Decreta insignire non poterat.
X v III. Quandoquidem vero publicis tum Populi, tun
Senat ut etiam. Decretis aliquando Eponymi ι, aliquando vero
Pseude nymi Archontis nomen inscribi consuevisse iam di, Rimus, id imum postremo tandem Ioeo inquirendum superest quo charactere, sive discrimine distingui, possit an Archon ibis, qui in Decreti alicuius fronte conspicitur, Monos sdeoque ad Fastos reserendus; an vero potius PseudemvmuδΑrehcin haberi debeat. Quo certe Ioco it genue fateor nullum omnino discrimen eiusmini i aflerri posse nisi Scriptoribua
349쪽
aliis , praesertim vero ex Ernymorum Archontum Fastis splendor aliquis oriatur. Sic tacite cognosci, vel definiri posise putaverim Archontem aliquem Pseudepondimum esse oporteres ex ipsa Decreti serie, temporisque inora perspicuum fiar , quod Archon ille imperavit, vel Decretum illud editum fulti
eodem anno, quo Archon alius , veluti Eponymus , in Festivoccurrat: qua certe lege, vel charactere facile Palmerius 'agno. verat Archontes illos, qui a Demosthene memorantuν, Psem
deponrnn esse oportere . Eiusdem quoque principii lumine Ar chontes alios, qui a Μeursio, isdiatio, aliisque pluribus in.
ter Eponymos memoracitur , sequenti Drssertatione Pseudep .nymos esse demonstrabo; simulque variis exemplis ostendam
quod quamvis Pseudeponymi Archontes illi supplendis, augendisque Archontum Fastis conserre nequeant, maximo tamen
praesidio esse poterunt ut Archontum Fasti vel corrigi, vel illustrari subinti possint .i Id unum modo, veluti perspicuum, de constans Eponymi Archontis indicium addidisse iuverit
quod si Archontis alicuius nomen ab aliquo Scriptore expria matur ut annus ipse designetur, quo res aliqua a Scriptore narrata contigerit, tunc Eponymi anni Archon habendus erit. Ubi nimirum Concio quaedam Populique conventus exprimitur, atque lex aliqua Populi suffragiis constituta describitur, sortasse Arehon ille memoratur, qui fortuito; absente Ep nymo, Concioni praefuerit: at ubi si mpi ici ter Arctontis solum nomen, veluti perspicua temporis, annique nota, mem ratur, tunc Eponymus ille censeri debet; ut facile exemplis
innumeris ostendi posset. Quod si rtasse variis in locis character, etiam ille vel fallere, Vel incertus esse videatur, tunc niecturis solum agendum erit; & Archon ille, de quo dubitamus an inter Eponymos haberi debeat, recenseri ita poterit , ut nihil tamen temere definiatur, ut sequenti Dusserta tione variis exemplis ostendam. Certe si Crateri liber , quo singula Atheniensium Psephismata accurate collegerat adhuc extaret, certius & illustrius aliquid dein viis , ac ne deponymis etiam Archontibus, illorumque discrimine definiri a nobis posset; & Eponymorum Fasti longe uberiores, accuratioresque contexi. Sed liber ille prorsus interiit, eiusque
350쪽
DrssERTATIO VII. 3rs solum mentio ab Harpocratione conservata fuit, qui Craterum hunC in τετάρτη ac Φατν quarto, ac nouo Pse--ψmatum libro laudavit; Hinc facile intelligi deprehendique poterit in tanta rerum obscuritate, veterumque Script Fumulentio, aut iactura nonnisi coniecturis agendum esse; 'nobisque merito gratulandum si coniecturas & hypotheses illas asferamus, quae nisi maXimam veri speciem praeseserant, a perspicuis tamen ve uerum . testimoniis minime abhori eant.