Historia matheseos universae a mundo condito ad seculum P.C.N. 16. praecipuorum mathematicorum vitas, dogmata , scripta et manuscripta complexa. Accedit recensio elementorum, compendiorum operum et operum mathematicorum atque historia arithmetices ad

발행: 1742년

분량: 1019페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

omonstra a mp. 29. Element. I. dbad tamen pro axi unate non tu it, sopro conversi propiat. U. utpote quae ex illa maniseste consequatur. μει asse de alterae demonsti aciones, quae passim occurrunt. stim etiam THEO MNis. Nam quae in datinum libro reperiuntur, Eu CL tDIs non esse, expressi fiasserit pApνus, licet eum illis elementorum ficile comparandae. Sunt vem fiex his quintam quae THEONEM non sapiunt, sed a sciolis quibusdam comisscriptae sunt. Sunt de Iemaiam & corollaria quaedam in Elementi m. q--ab ageometris subiuneti sunt: illa ubique nota perstrinximus, Ex quib--omnibus concludit favi Lius, THEONis fuisse Partes in Euc Lin B, pamiscissimis quidem in locis . interpolando, explicando. augendo eiulata hoc isnullas. Qui tamen labor non tanti fuit, ut PROCLo omnium ante se M sethematicorum diligentissimo laudatori. commemoratione dimis viderem

1M Constant haec Elementa libris XV. quorum XIV. & XU. non Eumant sed HYPsiccis Alexandrini esse, plerique putant. Partes horum Elementorum proprie sunt dun: sive planorum doctrina, di περιμ. .a, sive selidorum contemplatio. Sed Stereometria intelligi nequie sine notitia linearum mna κε ων α - μιώπων. Nec hanc scire possum nisi notitiam habeamus numerorum. Quare Euc LIDEs elementa sua Geo' metrica commode in quatuor dispescuit partes. PAma est υιπελ λεαμι, planorum doctrina, quae sex libris continetur : quatuor primis agitur de planis abselute: duobus proximis comparate sive de proportionibus: in nere quidem libro quinto; particulatim vero libro sexto. Altera par inde numerorum assinionibus; nempe liber septimus, Octavus &nonus D Arithmeticorum vocantur. Tertia est de bitris συμ ατροις & -υμμέτρὶ unde haec pars Symmetria vocatur, ac libro decimo continetur. Q ta est Stereometria, sive de solidis ; quae quinque residuis libris absol, -- De quibus omnibus libris cARDANus Lib. XVI. de subtilitate inuentas bio Inconcussa dogmatum firmitas, persectioque adeo absolutae, uti niuium seopus iure huic aliud comparare audeas. Quibus sit, in adeo veritatis lux,in eo refulgeat; ut soli hi in arduis quaestionibus videantur poste a vero, salsum discernere, qui Euclidem habent familiaren ,, Et DE CHALEI TOm. I. Opp. p. 8. Quintus Elementa geometrica miro ordine contexuit. Quem librum si aureum nominem, eique primas inter librosia qui hactenus editi sinit, exceptis tamen sacris codicibus, parum admodum dixero, cum veram scientiae ideam ingeneret, nihil dubii assumat. sed a principiis per se notis exorsus, ad abstrusa huius scientiae arcana sensim gradum faciat,. ut prosecto

scriptor Gallicus, cLAuoius vERDER Ius, in censone Autorum omnium

veterum & recentiorum, qui splendidus est miseri libelli titulus, dum ΕΘLμ

172쪽

nt M indigestum esse S incomposiriun a , moxque similis tr i ,ogni νODEM esse necesse est, qui hunc velit intelligere ; proponit enim sues problemata, nec manum ad circinum adhibet proponit quoque incoremata, nec xillum demonstrat; . nonnisi ridendum se omnibus propinaverit. de vel uno hoc inepto iudicio. reprehensionem Mollitori I meruerit, qui Polyhistoris Lib. I. c. I6o de eo memorat: - Mailissim hominis phrenesin facile deprehendi, ubi celisuram suam exerceat.'- Quod ad Editiones his

rum Elementorum de Commentarios ad ea attinet, numerum eorum determ nare non audeo : Liceat tamen tot, quot occurrerunt, brevibus indicare, iudicia vero de eis ad sequentia. st: Autor erit recensendus , asseror l. IJ Inter veteres commentaria in Euc LiDEM scripserunt pikoc Lus, Tu EON, atque BOETHIUS, qui eum in Romanam linguam transtulit. a) Post Christiam natum: vero A. Iim. AT HEL ARDUS EUCLIDIs Geometriam ex Arabico transtulit Latine. ii

3ὶ A. 8a. Libri XV. ex cAMPAN1, interpretatione Veiiquis editi

uὶ A. Is 6. Witteb. Liber primus seorsim editus suis, qui indepti

mus Elementorum. .

CAMERARIUS.

. - ruum. BAEL BL 3OANNEx seMEu RELI Us singulari methodo. Isin A. Issi. Paris. Vascosan. commentarium suum edebat in primum EUCLIDIS PETRUs MONTAURE URI6 Circa haec tempora Franciscus ToxIus cANDALLA; qui cum videret, mulios Arabica EvcLIDis translatione emi in variis implacari; nec

173쪽

iuris ficiebat publici.

174쪽

DE PRAECIPUIS ΜATHEMATICIS. 161

31 An. rQo. sel. Lond. Libri XIII. Nitida editio cum coM MANDi Naversione, adiectis figuris accuratis. Laudat hanc Aeaeo M ARCUs MEia Mi υ s dialogo de proportionibus P. III. . 33ὶ A. i6M. ia. Duaci cum temonstrationibus CAROLI MALA PERTI . 3 A. 1616. a I ol. 2 . Libri XVI. Elementorum. Libri XV. Optic cum cum additionibus MAURDI. v I & CANDALLAE.3ς3 Α. 1644. Libri VIII. Per MARIUM MERsENNυM in Sylio eius Mathematica, Paris. q. Et Gallice per PETRUM HERIGONUM, Paris i6 4. 8. 36) A. i6 s. Aramen . sol. Lib. XIII. Cum commentariis c LAUDI a Ric HARD S. I. & fioris.

38ὶ A. i' Dantisti, io ANNIs B Rose Ir Apologia pro ARIsT TELE & Eue Liu E contra PETRUM RANUM & alios de Numeris perfectis. 39ὶ A. 16sq. Ant v. 8. ANDREAE TACMIETI Elementa Geometriae Euclidea. GEORGIi Mi LAR ii Sexti libri EUCLIDis pro stiones selectae, ordinatae & demonstrationibus illustiatae, Hamisia. Livres XV. des Et menti, traduit mr G. FOURNIER, Lyon I6sq. 24. & Lond. II. Ο A. I s. 8. Cantabrig. Is AACI BAR Ro. Notae in Elementorum minis Libros XU. Et Omabrugi i67s. 8. Lond. i6w.I678. Marpum. I67s. 8. A. IΘ8. q. ROm. I679. Ia. IOANNIS ALPHON SI BORELLI EUEL DE s restitutus, denuo limatus, sive prisci Geometriae Elementa brevius Et facilius contexta. A. 1666. Lond. E U c LI D i s Elementa Geometrica curante

4 ) A. icto. Romae sol. Vitalis Iordani de Bitonti Euc LIDE s rest,

tutus, Italice.

175쪽

so) A. iros. OxOniae sol. DAvID. GREGORII EUcLIDIs quae supersunt, omnia. Et GUILIEL MI UII ISTONI Elementa EUCLIDIs r censita 6c locupletata, Cantabrig. IToI. 8.si) A. iro4. Paris. Ita PETRl POl. YNIER EUcLIDEs alio ordine digestias de novis demonstrationibus munitus. sa) A. iro9. Liburni ANGELI DE MARCHETTIs EUcLIn EsRelamratus. Et o ZANA MI EUCLIDES, Paris. 17O9. Itas ) A. i i . Dresdae 8. scii EsLERI Euc LiDEs in Germanicam Linguam translatus.s A. Iris. Oxonii 8. IOANNEs KEIL edidit Elementa Euc LIDI seri Versione FEDERI cI COMMANDINI. S) A. i 33. Mediolani . . Ili ERONYMi s AccHERII, Societatis Iesii, EUCL1DEs ab omni naevo VindicatuS. .s6ὶ A. i738.4. Brixiae, Animadversiones in Propositionem XXI. Libri VII. Elementorum Ευc Li Dis. Adducenda adhuc essent Compendia, cursus, Elementa Compendia Mathematica, in quibus EUcLinis Elementa explica tur, sed, ne crambe bis cocta mors sit, ea suo loco in medium proseremus. ) Una cum προλωρ- sve praesisti Oile MARI Ni Philosophi Neapoliatani. PAPp Us numerat tantum XC. sed hoc fit, quia LX l V. & LX, .pm uno habuit, tum LXXI. & LXXII. perinde ut LXXV. ac LXXVI. exillimae esse epilogos sive corolharia, in quibus similia pronunciantur triangulis, quM

antea de parallelogrammis: ut B. FABRICI Us annotat Lib. III. c. I4. p. 3T7. Latine lim Data extant i) ex versione B ARTH OLOMAEI ZAMBERTI Ueneti inter alia Euc Liuis opera Basl. in . sol. is 6. sol. 1 Graece & hatine una cum Caeneris Euc Lin Is scriptis cura cON RADI DA sv PODII Argentori Ti. 8. Separatim graece e codicibus MM. Bibl. Regis Galliae recentuit Mnova versione donavit CLAUD Us HARD AEUS, Paris. ι6as. 4. lI ARDI .E Iversionem retinuit DAv ID GREGORiυs in nitida scriptorum ΕυcLID Reditione Graeco-Latina Oxon. 17o3. sol. Ea quoque recensuit di explicavit

t) GROTiυs ad C laedae p. II S. negat, Euc LIDEM hoc opus scripsister Ita, scribit, de Euclides, sive verius Cleonides: neque enim illa EUCLIDAS ,sinat, quae titulo Harmonices sub eias nomine circumseruntur, ut fisaeis L, ne Pater meus ex aequalitate lemitoniorum aliisque similibus argumentis hodoratus est. is Sed hoc argumentum levius visum MARco ΜEIBOMIO. . Vid.

176쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICI s. 18

Vid. plura L c. 'o n) & vos sius P. q. Ita iam GEORGius VALLA eam cLEONIDI adscripsit, dum eam primus latine vertit, & sub titulo iec Eo Nion Harmonicum introductorium, Venet. i498. 1bl. eclidit. Primus autem istam Isagogen Harmonicam sub EucLinis nomine divulgavit IOANNEsνEN A, Mathematicus Regis Christianissimi, Paris. in . 4. Quam recudi cu

L c. annotat & judicat, MANU ELis BRYENNII Harmonica a IOANNEM ALLtsio T. III. Olpp. Oxon. 1699. mi. graece & latine edita commentarii instar esse in Harmonica Euc Linis. Cum pleraque ad verbum quoque repetantur, ini Euc LIDEs ne semel quidem nominetur.

uin Plura de ha in Musica. x) Sive χα - Principia Astronomiar. Horum meminit

M 1ai Nus in protheoria ad Data, & PAPPus Lib. VI. συνταξεως ματι vis praes. & propos t. ss. Haec Phaenomena recenset D Asvpo Dius. EAM aERT Us & DAv ID GREGORIus in editionibus Scriptorum Euc Linis iam adductorum. Vertit ea Ios EPHus AURIA Neapolitanus, cujus interpretatio cum observationibus FRAN cIsci MAUROLYci, Romaeis i. prodiit. Eadem versio recusa est in Synopsi Mathematica MAstii MEasENNI, Paris. 1644. 4. P. 249. y Haec adducit P Roc Lus P. I9. L. II. c. l. li ELIODORUs LARI

s us in Opticis & MARi Nus L c. Ea iuris publici fecit latine quidem

χ) Tella pstoc Lo. Sed de optica atque Catoptrica s Avi L Ius, &cum eo DAVin GREGORI Us, iudicat, esse opera parvi momenti & Ευ-cLIDE non digna. Resutavit autem Catoptricam IOAN. REPLERus in Astron.. Optica P. S Laa ) De hoc scripto B. PAstarcius i. c. sequentia citavit: De Divisi Mnibus liber quidam exstat, incertum admodum, an recte rebatus ad Auctorem Luci iDEM. Equidem Euc LiDEM πε- δι-ρόλων scripsisse testatur moreus P. M. & o. at quem in editione Oxoniensi adjunctum huc Liuis

seriptis videmus librum de divisionibus supersicierum, io ANNEs DEE Londinensis Arabica lingua scriptum invenit sub nomine M AMOMETi nΑGDEnixi, qui seculo post Christum Fatum X. floruisse surtuo de excellentiam scripti miratus non existimavit auctorem habere Arabem, sed potius huc L iDEM , itaque Urbini A. is63. edendum reliquit F EDE Rico coMMA N Di No, qui in lucem quoque protulit Pisauri A. ino. Negavi in Κ r tamen

177쪽

LIBRI I. CAPUT IT

istamen EUcLIDI sese acutissimus vir H. IA VILIUS, eius pauculas notas DA--vi D GREGORius in suo Euc L DE adiunxit. De Levi &Ponderoso λα- sigmentum eidem sAvi LIo spurium visum est, & in Oxoniensi Eυc Linis .editione seniliter latine tantum exhibetur ex EUCLIDE ZAMBERT .

sequatuor Conicorum, cum APOLLON Us explevi siet, ac quatuor alios adjun- isset, octo Conicorum libros consecit. ,, 3) Πομτματο --γ. PRO C s Lib. III. in Euclid. p. 36. & p. Libros tres misi. testatur pAppus Lib. VII. p. 24I. & 244. 4 Tex - επιπεδων-β . Planorum lo&rum libri duo. p A pus Lib. VII. P. - .

duo. l. c.

L. PAPYRIUS, Cursor Romae primum solare horologium publico loco construxi P L i N I U S. g ro8. HERMOPHIL Us, coecus Philosophus, qui THEOPOMpti MGeometriam sine abaco ac radio docuit: teste CLAUDi A NOMAMERTO S. II. de statu animae.

I iis ARATUS TAR SENSIS, ATHENODORI & LETO PHILAE.

filius, audivit Grammaticos & Philosophos, dein totum vitae tempus apud Regem ANTIGONUM Gonatam vixit. Dat Grammaticus, Poeta, Medicus atque Mathematicus cc , & obiit in Macedonia, sepultus vero, ut quidam volunt. Solis d d). Scripsit Poema Heroicum celeberrimum quibus post V. 72 a. sive Prognostica annexa sunt. Nec 1ponte hoc poema condidit, sed jusm Regis AN Tico Ni, qui riebat, sic Eu D OxuM ab eo redditam iri clariorem. Cum

178쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. ins

ominoc poema panSeret, Sphaerae positionem constituit is eundum clima Hellesponti ac Macedoniae e e . In hoc po& inare coesum stellarum figuris pingit, & docet, cuiusmodi tem pestas ortu Vel occasu siderum significetur, ac interdum fabu- t. Sub finem adducit regulas quasdam meteorologicas, quibus veteres plurimum tribuebant. Nimirum pro judicio de futura tempestate serendo, varia signa ex Lunae, Solis& nubium colore, halonibus, stellis cadentibus, paretiis, limsectorum i avium. aliorumque animalium motibus petit, quae non plane contemnenda videntur. Jam inter antiquos Pedimest 'venimus, qui hunc ARAΥuM commentariis illustrarunt Isi. iliter quos vero & recentiores tantum praecipuos annotemus ggI S praecipuas editiones recenseamus.

si cc AlathematiCum ARISTHOTERUM secui dum quorundam sermientiam audivit. CICERO Lib. I. de oratore eum Mathematiciun fuisse negat: - iistat, inquit, inter doctos, hominem ignarum Astrologiae ornatissimis atque optimis versibus ARATUM de coeli, de stellis scripsiste. is Quo aliorum dicti praetereamus, indicasse lassiciat, quod ipsemet Sanctus Apost ius PAULUS, ARATI Conterraneus, Actor. XVII. 28. Hemistichion ejus τὰ γὰρ κοὐ γοα- quod v. s. Plaenomenon etiamnum exstat, sanctificare dignatus sit. - s,ddὶ MELA Lab. I. c. i3. iuxta Solos in parvo tumulo ARAT poetae suo adhuc tempore extitisse refert monumentum: Ideo, inquit, reserem dum, quia i potum, quam ob causam iam in id saxa dissiliunt. - Quapropter portentosum sepulahrum vocat poLIT 3 ANus in Nutricia. Eius vita cum fumentis Ueterum in eius poema prodiit Florent. Is67. sol

ui e e) Ut ad cap. XXV. Ac Mi LLEs TAT Ius annotavit. D Reserente v Ossio de Scient. Mathem. p. Is6. sunt sequentes: ANAX, ALEXANDRI duo, AETOLUS, Ac EPHEsi US, ANTIGO-Nus Grammaticus, ApoLLo Nii duo, Grammaticus, & Geometra, ARI εTAacua viis, Grammaticus & Samius, AnisTOPHANEs, ARISTYLLI duo geometrae, maior, minorque, ATTALUs Rhodius, HIPPARCHI aequa-ys. qui eum accuratius prioribus commentatum ait, BOETHIUS, c ALLI

179쪽

thynus, NUMENI Us Grammaticus , PARMENIDEs, PARMENOseus Grammaticus, PYRRHUs Magnesius, SMINTHEs, THALEs, TIM TMEus, ZENO. Hodie e veteribus adhuc extant HIPPARCHa BITHYNx

Acui L Lis TATI Iiagoge in Phaenomelia, AN ONYMus sub salso nomine HippAacui & ERAT Os TMENis. Et denique cic ERONI s latina verso, cuius fiagmentum Tom. IV. Operi edit. Hamb. adjunmim est. ggὶ Duma B. p Aa Ricii l. c. Lib. III. c. is. p. 46ι. quasdam editi nes ordine transscribamus. . 1ὶ Hoc carmen editum fuit venet. i 99. apud Aldum Manutium. Cum CICERONI s. GERMANICI & AvIENI Metaphras & Tu Eo Naascholiis graecis, addito MANILIO, Fin Mico & PROCLI Sphaera. aὶ witteb. In . 8. cum P f. PHILIPPI MELANCHTHONIL 3 BUL in .is47. is6r. 8. Cum versone prosaria & notulis Iom c PoRINi, addita P Roc LI Sphaera, 'cLEOMEDE & DIONYSi I perleges 4 Basil is36. cum L E O N T i o de Sphaera de Scholiis Graecis

sὶ Paris. Is o. cum creER Nis Metaphras e GERMANico de Avi ENo silppleta , & notis IOACHIMi PERlONII, PraefiM LEONTII Splura, & A R A TI vita graeCe. 6ὶ Colon. Is 3. 8. cum scholiis IACOBI CEPORINI. ) Basl. Is 9.-ino. fol. Cum Metapluasi GERMANI ci & ad eum veteri commentario. 8ὶ Inter Poetas Principes H. sTEpuANI Paris is . sel. Graece sine Scholiis, sed emendate de splendide. 9ὶ Paris Iss9. Graece , cum LEONTio de Sphaera, & Scholiis graecis.1οὶ Cum notis ut pPAR cur Bithyni graece, Florent. Is D. GLii) In Astronomicis veterum a IOH. COLIME LINO editis A. trest. S. graece & latine. ra) In HUGONis Gllo Tit Syntagmate Arateorum, quod sedecim vix annos natus Ios EPHI se ALIGERI auspiciis edidit, Lugd. Bar. I 6 . - 13ὶ In corpore Poetarum graecorum, curante IAC. LECTIO Gene .i6o6. ibi. 14ὶ DION vs Ius p Avius in Uranologio sito sive auctuario doctiinae temporum, Paris. 163o. soL & Amstet. 17oy sol. . 3sὶ ELI As scit Eoius istud edidit Gust v. I 633. 8.16ὶ Latina Μetaphrasis invenitur inter poemata NICOLA A LENI

180쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMAΤICIS.

I oniae A. r672.8. cum Schbliis Graecis emendatioribus & κατας

ER A Tos Tu LN IS aC DIONYSII Hymnis, curante IOH. FELLO,

ALIPPUS CYZICEN Us, e Mysae ad Propontidem urbe . cui nomen fuit, vel oriundus, vel ibidem docens, discipulus poLEM ARCHi, qui Athenis cum ARISTOTELEVersatus E U D o X I inventa emendavit ac supplevit hii . Hic C A LiPPUS, ante Christum fiatum 33 o. in Hellesponto obse vavit phases in creantium stellarum ii , & deprehenso vitiola enneade acteride METONis, periodui' induxit quatuor Draαδεκαετερίδων ME Tostis, sive annorum LXXVI. Ea non ab '

aequinoctio auctumnali, sed praecedenti Solstitio, incipiebat

hhὶ Teste si MpLicio in II. de coelo sect. 46. ii in Vid. P T O L E M AE et λο - hkJ Cons s CALIGER ememt. te . Lib. II. P. 84. & Lib. V. p. 42LpETAvius doctrinae tempor. Lib. II. i6. & X. N. & non MEL Lus de Cyelis Graecorum Dissert. a. Annos huius novae Periodi cALippus deduxit ab ejus anni aestate, quo Alexander LI. Darium Codomannum dissicillimo praelio ad Arbelam vicit, id est, A. 3. Ol, mp. CXII. seu Periodi Julianae 4; . id quod e PTOLEMAEI L. VII. Almag. c. 3. manifestum est, ubi quatuor TIM cM ARinis observationes ad certos primae Periodi Calippicae annos retulit. Haec periodus vero est 36. tam Lunarium quam Solarium annorum systema. quibus elapsis motuum Solis di Lunae ratiocinia in orbem redire Veteres putabant. Orta autem est haec summa e multiplicatione XIX. annorum, seu Cycli Alatonici per quaternarium, Se comprehendit haec Periodus XLVIII. annos communes de 'ta VIII. bolimaeos, Lunationes DCCCCXL. dies a ris. Sed de haec periodus vitio laborat: Anni enim 76. Solares tropici conficiunt 739. dies, 9. horas s7. Min. O. Sec.

Anno 3o8. Eclipsis Solis iam est prope Siciliam. die is.

Augusti. seria fi lioris post mediam nollem 8.& minutiS s,Iq. Parall. latitudinis ad Polum 36. gr. & i 3, si . & vera Latitudo Lunae sept ry, i 8. Visa haque septentr. s. 27. Semidiameter

iis scrup. residua as, a7. Digiti ecliptici Io,2 a. Solia a 6, 3 I. Leonis. f ira.

SEARCH

MENU NAVIGATION