장음표시 사용
271쪽
, sensu, dissoluique& corrumpi possunt, ut per illud homines occulta
cognouerint,vrbes aedificauerint, tecta & vestimenta adinvcne tint, leges condid crint,c orum conuertione, ac sidcrum motus cursusque deprehenderint,medicinam, tot praeterea artes, tot scientias, cxcogitauerint, ut inprimis philosophiam, illam bene vivendi magistra. ac ducem, quae nos primum ad Dei cultum . deinde ad omnia virtutis opera cohortatur atque instituit. Nec vero memoria ex his Hementis nata esse potest, qua tam multa, tam disti ilia, tam varia percipimus. Nam ut omittam Carneadem, Metrodorum, & alios quosdam, quorum admirabilis memoria praedicatur, quam multa liuisconsulti. qua
multa Philosiophi, quam inulta Diale ctici, dc qui eiusmodi studia te-quuntur, meminerunt Z Quibus de rebus mihi persuadeo, tantam actam multiplicem vim non diuinam esse non posse. Verum enim uera
nulla ratio probabilior afferri potest animia nostram ad siumlitudine
Trinitatis tactam esse,quam quod immortalitate lit consecuta: quan doquidem per hanc unam propior, quam per caetera ipsi Deo p renti ac principioisio efiicitur. Nam sapientia quidem & mente & co gnitione de caeteris Deo longe ac longe inferior humanus est animus, caeterum immortalitate prope Deo paratque consimilis. Namque v- bi animus, qui rectE vixit, excessite corpore, purgatis primum, ac postis quas contraxerate corporis contagione sotaurus,mox liber coetu petit, illic cum ipsa trinitate & angelorum ac bcatorum choris beatam ac perennem litamtraducturus. Quod cur itasentiam, latius explic ri aequum puto praesertim, quod hoc uno persua , caetera persuaderi facile est quae de animi diuinitatetractantur Taverd de re nona he
logorum modo nostrorum,verum eriam antiquorum Philosophorusententiam breuiter reserendam albitio eorum maximE,qui animos hominum diuinos atq; immortales esse dixerunt. Nam cς teri quidem
--Philosophi tanquam humani generis pestes atque contagia disput tione nostra reiiciendi videntur. Sunt qui dicam Pherecydem Syrum primum omnium,qui e
tent, animorum immortalitatem amrmasse: Eam vero sententiam; Pythagora auditore eius,non comprobatam modo,verum etiam disseminatam. Pythagoram autem secutus Plato, non solum in eadem sententia permansit, verum etiam,cur ita sentiret, pluribus argumentis explicuic Aristoteles autem in eo libro,quem de anima praedarum edidit,intes lectum inquit, siue intellectivam animam a corpore sepa- rabilem este: quemadmodum perpetuum a corruptibili. In eo vero
ssi inqui est de retum causis, siue Aristotcles suit, siue . ut quibusdam
272쪽
DE EXCELL. AC PRAEIT HO M. LIR
placet, is Proculus fuit, omnem intelligentiam incorruptibilem &permanentem asseuerat secundum substantiam suam. Cicero autem animum ex eo maximE immortalem existimat, quia nullum animal st, homine excepto, quod ullam Dei cognitionem habeat, aut retiationem colat: quaeres una declarat,nos ita cupere, quod nobis famia re futurum sit. Quid nostri&inprimis Paulus sapientiae ac religi nis nostrae lumen eximium,debitores nos esse spiritui, non carni, in quit, ut ad appetitum eius vivamus; Qiij enim ex appetitione ac sensa
earnisvixerint, hos esse mortuos Mimat; qui vero carnis lasciuiam . compescueruat, hos esse victuros. Lactantius vero sempiternos animos hominum his argumentis probat. Quemadmodumsonim, vo ventus. a nobis non videtur, sed tamen haec esse ex eorum et lati esse tu percipimu : sic Delm, quamvis non intueamur oculis, mentis tamen acie noι eum ex operibim intueriposse. Praeterea magno diuinitatis animi argumento esse virtutem, quae soli homini ex omnibus animantibus data sit,cuius gratia profecto homi nes nunqua sese tot laboribus ac poriculis exponerent,quod est ipsius virtutis opus nisi per illam se ad immortat in vetamque vitam euasuros confiderent. Augustinus animam ratione praeditam natura mori non posse confirmat, qu miam corruptionem non recipiat. Atq; ex verbis Platonis & Po phyrii sic argumentatur animae immortalita em: Plato, inquιt, anima/posrae essum a corpore iterum rediturasa corpora; 'o vero nunquam ad misera . constare igitur, si haec re tabunt adco 'ra,sed nomiserea, in adgloriosa corporareuei Iuraι es. Hieron=mui autem diuino vir ingenio. animasdsmens, hances inruit homini, vitam motum3ue ac ensum corpori exhibentem inteiectu ct immortaἷ tate praditam, inuisibilem, praeterea siniscalem per se mouentem. Hanc ex eo, quo corpus vegetat, animam, quo contemptatur θι itum quod ernit, sinsum. quod sapit.animum, quod intel it, mentem, quod Escernit rationem, quod consentit, voluntatem,quod cordatur,memoriam appellat. Nec Gregorius quoq; de hac ipsa immortalitate conticuit. Nam qua bngua inquit, vel quis intellectus caperesis scitiam superna c uitatis, quantasin auda,iu quibus tum a plurima um hoc inprimis momtismemnon a iciat, incorruptionis perpetua munere tittari. Caeterum non autoritatibus modo,verum etiam rationibus quibusdam immo
talitas haec probari aliquo modo potest. Videmus primum omnes homines natura duce felicitatem expetere. Esse videretur inanis appe. L
273쪽
tio hae nisi illam aliouando homo adipisci posscr. Si vςto animus 'teriret, quonam modo beatus heri polletὶ Oportet enim immorta-kinesse,si felix sit futurus: ex quo emcividetur, animum hominis ina mortalem esse. Huc accedit: Omne quod cin umpitur, quemadmordiam placet Aristoteli,in idi esuritur, ex quo genitum vel pro itura est. Nullum autem eoru, quae sint.in nihilum re luitur. aut omnino interit. Cottumpi enim non est in nihilum redigi, sed in originem
sitam reduci. Nadum corpus corrumpitur,quae pars e terra est,in terram resoluitur, quae vero aetherea, in aetherem, de item duo reliqua in elementa naturae suae congruentia. Nam si ita esset, ut anima cor
rumperetur , cum ex nihilo creata sit, ab opifice sapientissimo rursus in nihilum necessario conuertetur. Sed hoc heri nullo modo potest, ut in nihilum redeat, cum nulltim sit productionis naturale principi m. Neque enim ex malitia composita est. Sequi itaqu*videtur animam immortalem esse. Cumque Deus ipse optimus atquς uillulimus sit aequum profecto ac dignum videtur, ut bonorum ac malorum rationem habeat, atque ut nos poenis adiciat, illos debitis
praemiis ob benefacta remuneret. Alioquin Deus ipse haud iustus censetetur, quod quidem existimare summum est nefas. Nam si mali
hac vita mercedem suam accipiunt, potentiae,opum, facultatum, vitis
bonis, qui ista negligunt, ut vitam coelestem adipiscamur, quidnam mercedis, quid praemii suetit, si omnia morte finiuntur' Quaenam esset haec stultitia vel dementia potius grauissima quaeque supplici actmortem perpeti, si nulla alia vita sit,postquam animus e corpore dilucellerit, ubi religionis ac pietatis remunerationem sit percepturus. Nonne caeteris hominibus miserabiliores essemus, ut inquit Paulus, tantummodo in hac vitae peraremus Z Sed iam satis multa de animorum immortalitate dixisse videor. Ex his namque satis constat,ut arbktror, non modo non emoti animum, cum excedit c corpore, sed ad sepernam atque perennem vitam,si pie caste vixerit, dum fuit in co pore, non eius quidem meritis, neque enim tanti sunt, sed immensa
ipsius Dei bonitate, lemigrare. Vt autem ad id redeam, unde digres sus sum,censet praeclarus ille Sententiarum Magister, factum esse hominem ad imaginem dc similitudinem Dei,ideo accipiendum, quod homini, ut dixi, data est mens. qua cunctis animalibus ratione carent, bus antecellit: & ad imaginem quidem sapientiam, memoriam, cariatatem; ad similitudinem vero innocentiam ac iustitiam referendam putat: quae quidem in mete diuina sunt: aut cert per imaginem caetera, per sunt litudine naturam huelligendam esse, quoniam immorta
274쪽
DE EXCELL. AC PRAEST HO M. LIB. tri
lli sit animus,nec diuidi omnino nec soluipossit. Idque ex Augustini sententia comprobat, qui in eo libro,qui est ab eo de Quantitate animae scriptus, Animam inquit ad imaginem ac similitudinem Dei factam dicendam esse, quoniam immortalis & incorruptibilis. Et simia litudinem ad natu am quidem, imaginem vero ad formam pertinere. Factus est autem homo ad imaginem de similitudinem, non solius P ttis. non Filii, non Spiritus Sancti. sed totius T rinitatis: atque ita homo,quod ad anima spectat, ad imaginξ Dei factus rectE dicetur. Imaginem enim Dei proprie elle dicimus in ipso Dei Filio Iesu Christo,
Domino nostro. ipse enim a Deo genitus, non factus est: aeternitate, Maiestate, potestate Patri par, de nulla in te dissimilis. Homo autem a Deo factus c st, non genitus, nec ei ullo modo aequalis & consimilis, siquidem imago nostra neque coaeterna est, nec ex eadem sta
stantia, ex qua Deus, sed ab illa diuina natura perquam longE distans. Dictus est ergo homo, ad imaginem Dei factus, non imago Dei, licet improprie dici postit. Sed haec missa faciamus. Quid illud, quantum
declarat humanae dignitatis excellentiam,quod cum Deus homine faceret , faciamus inquit homine ex eo namque significari videtur, non tantum Patrem, sed via tres personas in creando homineconueniisse. cum quidem in caeteris animalibus pro candis, unus tantum iubete videatur. Scriptum est enim ' Et vidit Deus, quod esset bonum: & reliqua. Nec ver b hoc, ut liuidam putauerunt, reserti potest ad angeloruni choros; Neq; enim una& eadem est imago ac similitudo Dei&angelorum. Haudentin Deo pares tum angeli Maiestate ac potest te. Voluit itaq; summus Deus Trinitatem intcrcsse in eius creatione, qui ad imaginem ac similitudinem ab eo crearetur, aut certe ad lummae deliberationis vim exprimendam a Deo dictum est,cum esset supremum animal, & omnium terrestrium 'rincipem dominumque facturus. Voluit enim &iussit hunc praee e cunctis animalibus,quae terra, quae mari, quae coelo alantur. Ait enim,&praesit pis cibus maris& volatilibus coeli de uniuersae terrae. Permagnum prosecto imp rium. Id vero homini datum, ut intelligat,tanta in se opificis beneficia vita & factis pensanda esse, de agnoscendum autorem suum, eum
que sibi tota mente totoque pectore colendum ac venerandum esse,
eiusque mandatis promtissim d atque impigerrim E parendum, virtutem capessendam, deciis ac dignitatem spectandam, nec commi tendum , ut eum a quo tantam potestatem acceperit, re aut cogita- tione quapiam offendat. Ad hanc porro tam eximiam hominis excellentiam, cedit illa praeclara quod cum Duus hominem cunctorum
275쪽
animalium pulchrius facere statuisset. corporis staturam huic dedit caeterorum animalium figurae & sormae longe dissimilem: q)iae quiderationis & orationis capax tantae animi nobilitati atque origini conuenirct. Nam bruta quidem animalia ore humum spectantia, ut te ram,ex qua eslcnt procreata,conspicerent, hominem vero sublimc m. atque arrectum,& ad coelum,unde est ortus,oculis verg ntem statuit. Idq; sapientissima atq; Optima ratione videtur factum. Ea enim duntaxat.quibus est immortalitatis cura, ad coelum at te itero atque eius
conditorem ac locum, quo iis eundum aliquando sit, spectare voluit: Ideoque eum pedibus tantum modo gradientem atq; lubnixum cis cit: linguamq; huic dedit quo nescio an ullum donu admirabilius ino talibus datum sit praeter sapientiam, quae & sensa mentis & conceptas
intrinsecus voces exprimeret,cuius praecipuὰ usu a beluis maxime disserremus. Sunt enim, quem dmodum rationis de ingenii,sic di or
tionis expertes. Et ea quq; summa hominis dignitas habenda est,ex qua incredibilis quidam diuini erga hi mine s amori, liquido appareat: quod scilicet Deus illi custodem angelum adhibuerit, qui eius ingrcs ius dirigat,qui ad bonum,ad rectum,ad honestum cohortetur, qui ad coelestium meditationem & curam,ad pietatem ad religionem ad sapicntiae amorem excitctatque inflammet. Nonne hoc videmus abonis paremibus,qui facultatem habent, fieri solere, ut filios. scilicet ne quid errent, aut labantur, magistris committant, qui eorum regant vestigia, de ad virtutis opera instituant atq informent.Quod aute a solus homini datus sit dux& adilator, ex Pauli verbis clarissime patet. Ait enim deangelis loquens: Nonne omnes administraterii 'ira sunt'im ministerium missi opter eosqui meditarem capiens uris 'Atqui in Tobia legimus,Raphaelem unum E septem,qui semper Deo assistu lativi eius mandata excipiant, atque exequantur, in terris,a obiae,cum mitteretur a patre,cui idem nomen erat,in Mediam ad Gabellum, cui decem argenti talento crediderat, ducem dc co nitem itineris filisse, nec iter modo sibi demonstrasse, & a monstro marino, in quod incidit, seruasse,sed etiam ab uxore,quam cepit in itinere, daemonem forasse: reuersumque cum eo obiae patri luminibus capto,piscis iecore asse, quod ipse Tobiae dederat, illitis oculis visum reddidisse,& ad
postremum. quisnam esset testarum, ex eorum conspectu evanuisse. Lesimus in Daniel quod Hieronymus ex Tn docione translatum asserit ingelum perduxisse Abacucum, que serre iusserat prandium Danieli Dei seruo, qui in Leonum lacum proiectus fuerat, Ba laniorum malignitate. Scriptura est enim: Et altariaendu eum δε-
276쪽
DE EX CEIL. AC PRAESIT HO M. OB. ro
mimis in vertice eius 2 portauit ictam capido captus f. pomis eum in Babylan super reu Leonum in impetu φιritu sui es clamauit Abacu cus Escens: 'Daniel erue Dei tode rana km,quod m sit tibι Peus. Legi mus & tres angelos Lot cum familia quonias uiis Dei erat. & mandata eius diligenter obseruabat eq; maxime integrum ab illi nefanda libidine praestiterat, ex patriae conflagratione liberasse, duceq; sibi extiti te,donec coelestis illius ignis atq; horribilis flammae periculum euasere. Plurima huiusmodi exempla in medium afferrem, nisi is si
peruacuum existi rem,cum quidem in sacris codicibus plurima roperiantur. Quin etiam legimus regionis ac prouinciarum principatus tuendos angelis a Deo traditos esse, Gabrieli praesertim ac Michaeli: ex quo iudicari potest, quantae sit curae Deo optimo maximo humani peneris salus. Praeterea in eo libro in quo beatorii in vitae memoratur, irequenter legimus,nonnullos sanctos viros constitutis horis cibaria ab angelis accipere consueuisse: nonnullos etiam aduersa valitudine corporis at sectos ab iisdem percuratos eos de obsequia in stineramo tuis exhibere auditos, ac demum eorum animas peisoluta ossicia i coelum serre conspectos.
Id vero quantum hominis prastantiam ostendit, quod ea missa sit a Deo plerisque vitissanctis potestas,ut mortuos qiosdam invitam excitauerint, cito daemones ex hominum corporibus expulerint, morbos absterserint. Hoc muneris dedit Deus Eliae prius & aliis quibusdam religiosis viris: idque postea Dominus noster Iesus Chrisius dein sese olfendit, de in A postolixac sanctis deinde confirmauit, qvi ore eius ut est apud Euangelistam inquit: Quodcunque petieritis
a patre in nomine meo dabit vobis:&rursum in nomine meo daemonia eiicient,serpentes tollent c. de reliqua. Quid hoc amplius ange
lis possedatum est; Fuit hoc profecto maximam. Haec enim vis diainae Maiestatis est propria. Omitto alia miracula innumerabilia, quae sancti viri in verbo ac virtute Dei effecere. Legimus enim in sacra historia, caecis visum, claudis rectum corporis statum, lepra consectis, atque aliis aduersa vaIetudine laborantibus, salutem restitutam esse. Illa quoque non mediocris hominis excellentia habenda est, tantam ei potestatem a Deo concessam de datamesse. ut possit hominem vesvitae coelestis participem facere. ves ad inferos in perpetuum relegare. Voluit enim Christus Deus noster hanc potestatem summos habere pontifices, quos eius vicarios veneremur in terris. Ait enim Petro,
quem primum Sacrosanctae Romanae Ecclesiae praefecit: Tibi dabo. caues regni coelorum; de quodcunq. ligaueris super terram , ligatum
277쪽
erit & in coelis, 5 quodcunt, solueris super terram erit & solutum in coelis. Quae porro autoritas in eius successores translata, multis ashuc mortalibus siluti fuit, qui ob vitae sordes ac scelera adimata tiari pulsi forint, nisi ellent a Pontisce seu eius vicario delictorum remissionem consecuti. Illud aut in ad quantum hominis decus pertinere dixerimus, quod, cum Deus humanum genus redimere statu ista, primi parentis contumacia damnatum, unicum cius Filium e c esti sede in terram descendere,virginis sanctissimae victumi gressum hoc humile ac mortale corpus suscipere voluit, desti, fami , frigori caeterisque aerumnis obnoxium csse: &, quod mirandum est magis, cruciatus & mortem pati. At quam mor temi perindignam sane atq; seruilam. O summam Dei bonitatem 5 ineffabilem benignitatem l odonum eximium ac singulare An potest aliud quippiam cogitati aut exprimi,quo manifestius indicetur immenla qirida Dei bonitas atque in homines caritas,quam quod diuinitate cum humanitate contui gere,quam quod eius filium cunde Deum ac Dominum nostium, non tantum hominem fieri,sed& coiit umelias& mo
tem subire ipsius hominis causa dignatus si 'Quid enim prodellet homini h anc in lucem peruenisse, atque his humanis bonis & vita stulti post animi & corporis solutionem in mortem ac miseriam incideret sempiternam Quid enim poterat barc vita iucunda esse cogitanti, lepost mortem in tenebris & suppliciis semper fore. Hoc itaque munus cunctis metiti uimo iure praetulerim, quae quidem homini ἱ Deo con cessa sint, quod haud ei contulisset, nisi & hominem plurimum dilexisset, atque omnibus , quae creasset in terris, dignitate praem-lisset. Nec illud etiam silendum puto, quod ea vis homini diuinitus concessa fuerit, ut Deo sacra faciens paucis quibusdam verbis expres sisericiat. ut e panis substantia in Iesu Chri iti Domini nostri corporis, quod salutis nostrae gratia cruci affixum est, substantiam transeat, id quod profecto nec angelorum nec supernorum Spirituum quam datum a Deo legimus. Nec:d quoque praetermittam, Est enim inter caetera excellentillimum, quod in die illa hortenda, qua Clitiastus Deus noster desunctorum animas resumtis corporibus ad ii
dicitim excitabit, Apostolos quasi collegas quosdam sibi adhibere statuerit. Ait enim: e menico vobis, qui sicuti sume, in regeneratione , cum sie ibi lim hominis insede Has aiestat uae,sidebitis tavos supersedera duodecim, iudicantes duodecim tribuι israel. Atqui haud scio an hoc sit omnium maximum, quae a Deo in homines profectacuit. Nam si in hac vita neminem videmus potestate&autoritates ι π Ω -
278쪽
DE EXCELL. AC PRAEST. HO' LIB. ris
se exaequare seruo suo dignantem, quanti est habenda illa Dei digna' tio, qui omnium princeps de conditor, hominem, qui non modo seruus eius est, sed quem ipse enihilo creauit, sibi parem in iudicio
constituerit. Quis igitus haec poterit dignis apud Deum, qui dedit, prosequi laudibus' quis meritorum magnitudinem aequaret qui Π tiarum actione petiolucres' Possem vero & alia quaedam memorare, quae ad hominis dignitatem accedere videantur, quae quidem sibi si a Deo hac in vita mortali concessas uni, nisi vereret, ne fortast equibusdam bac in parte nimium diligens videar , si lingulis siue quibusque referendis insistam . Sunt enim pleraque eiusmodi,ut sint nota omnibus. Qtramobrem adeatransire melius puto,quae homini ii ste viventi, atque adiuinis legibus non discrepanti post praesentis vitae curis una Deo constituta sunt de quibus quoniaplura dixian eo libro, qui est a mede vitae felicitate scriptus,pauciora nunc dicam. Illic enim cognosci poterunt, quae ad hunc locum pertinebunt. Haec vero eius modi sunt,ut long) ampliorem hominis dignitatem prae se ferant,qua caetera omnia,quae tibi hac in vita diuinitus tributa ad hunc locu ostc-di. illa enim priora, vix unius aeui, haec aute sempiterna: neq; illa tanti aestimanda forent quae supra enarrauihominis bona,si postquam animus e corpore excelsilet, huc atq; illuc incertus atq;errans sine requio vagaretur,nec ullum certu & sibi delignatu haberet locum, ut defatig tus tandem conquiesceret. Quid enim eahominem delectare pol sensis sciret om nia eius bona, una cum ipsa vita breui atq; incerta interiti
ra esse ' Neq; enim bestiis multum praestare videretur,si ab his solum in praesenti vita differret. Nec porro dignitas eius tanta omnino foret, si nihil dignum post morte remaneret. quodeius pristinae dignitati re- spondere videretur. Haec igitur pars mihi reliqua est, quae quidem e plus dissicultatis habet, quo iis de rebus locuturus sum, quae a conspectu & sensu nostro sepositae, ne mente quidςm Jc ratione humana iseris percipi possunt. Nem, enim quisquam nisi diuina sapientia praeditus
intelligere haec aut iudicare recte potest. Haudenim ea ut inquit Augustinus, oculis vidi,&quae viderim,quasicertus testis.referre possim. VerumeAimuero ea certi testimonii apud eos vim habebunt, qui re, non tantum nomine Christiani erunt. Hi enim qui recth credunt, quaecu nque aut a Prophetis,aut ab Apostolis,a religionis nostrae fidei doctoribus tradita simi, te animoru felicitate post mortem vera esse
non ambigent. At ne biclongior sim,quam res postulet, ad id,quod institui. pergam. Non igitur dicam de perpetua beatorum incol mitate , quae nullum ampli ira in morbum incidere poterit , nulla
279쪽
I by sici ope, nulla acie, aut consilio egebit i non dicam de eorum perpetua iuuenta. quae semper in eodem aetatis flore, ceu Chrissius ille optimus magister cepit discipulos docere, teste Paulo, pe mansura est, nec unquam consenescit; non dicam de omni rerum copia, quae nullum unquam beatis fastidium allatura sit; non dicam de amplissima eorum libertate, ouae erit ab omni oncre ac necessState libera; non dicam de eorum specie, in quocum corporibus nulla omnino deformitas,nulla menda reperietur. N5 dicam de perenni pace,quae erit in illa Dei ciuitate, ubi nullus armorum strepitus, nullus belli terror audieturi, non dicam de honestissimo & fluctuossiasmo otio, quod nullus labor, nullum amplius negotium inquietabit. non dicam de caritate & consensu mutuo, quo sese inuicem beati co- plectentur. atque deuincient. Haec enim in eo opusculo, quod an dixi, sunt a metatis diffuse tractata. Sed explicabo,si potero, quibus nam gaudiis assiciantur beatorum animae, postquam in c um coi
migrarint. Etenim cum complector animo, cumque gaudiorum non
mediocrium genera in illa diuina ciuitate & coetu repetio:quorum i lud primum iure dixerim,Des scilicet intuitum,cuius quidem reip testas in fidei remun erationem nobis a Deo data est. Nam quemadmodum angeli pro sapientia iis diuinitus data Deum vident,ita de beatorum animae, pro earum capacitate ac modo, visurae sunt. Hoc vero est illud. quod inquit Apostolus: Ex parte s. imus, & ex parte
prophetamus, donec venerit, quod perfectum est, & nunc videmus per speculum in aenigmate,tunc autem a facie ad faciem. de hoc quoque loquens Iohannes Apostolus ita ait: Cum apparucrit, similes ei erimus. quoniam vidcbimus eum sicuti est. Vtrum autem per mentis, an per corporis oculos Deum spectaturi si mus quaeri siolet. Dubitandum non est. quin oculi nostri ossicio functuri sint,& per eos glorificatos. Ita enim Theologi vocant; vel glorificata corpora visuri simus. sed illud minus dubitationem habere potest,quin eti: in clausis oculis Deum intuituti simus. Nam si potuit Elisaeus Propheta seruum eius a Naaman, cui lepram ademerat,absentem,ipse spiritu cernere munus accipientem, quanto magis omni terrena laue deposita purissimoque corpore spiritualia ipso spiritu licebit intueri, siquidem ea vis oculorum nostrorum fuerit, ut per eos etiam incorporea videamus p certhmentis visiis longe acrior & perspicacior erit. Nam quod inquit Iob
ad Deum, in auditu asstumea audebam te, nunc es: oculus mem videtre,propterea despexi memetipsum or aestabui, ct existimam me terram ci cmesse; quis dubitet hunc mentis &spiritus oculis Deum vidi sse,
280쪽
hcci Augustino & de corporis oculis accipi posse videaturi' Regem, Esai as inquit, in decore suo vid unt. Quod si de Christo in Maic-- rected de corp
state diuina costituto praedixit,recte de de corporis oculis intelligi potest: Si vero de Dro , ad mentis oculos referri oportere existimo, quod quidem ex Pauli sententia facile iudicari potest: autem,
inquit, reuelata facie gloriam Sei speculantes in flaudem imaginem '. transformamur, de oriatu Ariam. tauquam a te Spiritu : Nec aliteraccipere debemus illud i'salmistae praeclarum: A cessite ad Tecimor illuminamini c acies vestrae non erub sient. Per fidem namque ad Deu itur quae haud dubie cordis atq; animi est non corporis. Quod si dum in hac vita sitimus moriali, mens est quae videt; oculus enim instrumentum atque organum est, per quod mens ipsa cuncta discer- V ii nitin quis abnuat verisimilius esse ut spicitus,qua corporis oculis diui- nam Maiestatem spectat uti simus. Videtur tamen Aligustinus inter- dum in eam sententiam inclinare, ut& corporis oculis Deum visuri simus. Ait enim, nos aut sic per corporis oculos Deum visuros, quia-. Fliquid excellens ac mentis mile habiturisint, quo incorporea ac d ut
na natura a nobis perspici possit: aut quod ei Z in Lectu facibus , ita erit nobis cognitu. ci persperibu ipse Deus , ut eum vicissim alter is
2 a toro, atque in sit o.m nouo coelo ct in terra noua, in omni persona, ac per corpora omnia,O in omni corpore visuri mim,'uocis uelpi 'malia corporis oculos conuerterimul. Quin etiam allerit nos alienas . . cogitationes visiatos esse , & tunc impletum iri illud Apostoli o 'ite ante te ιιι iud are, donee venerit Ῥominus V iEuminet a 'sondita trai ebrarum, O manifestet cogitationci cordis, ct tunc laus erit . unicuique a Seo. Caeterum ut futurum sit, siue cordis, siue
a Dporis oculis, sue utrisque visuri simus, Deum utique visuri sinatis, cuius quidem rei quem grauiorem testem quaeritariis, quam Chri stum veritatis Lucem, fontemque sapientiae qui,ut Euangelistasset, ptum reliquit, Beati, inquit, mundo corde , quoniam ipsi Peum
Quit igitur possit, non dicam effari, sed tantum men- j .
re concipere laetitiae magnitudinem, quam ex tam iucundo ac tam
suaui Dei visu capturi limus Anne exoptari ex omnibus aliquid a potest, quae venire in mentem queant,tali aspectit optabilius aut iu- . cundiust Nam si coeli siderum que aspectus nos vehementer dei ctat, & monet quid insit in his admirabilius decore, quanto nos magis delectabit Deum intueri ipsarum retum omnium solertisti inum praestantissimumque opificem, in quo quidem insunt omnia quibus beatorum animi delectari posse videantur. Praeterea nosti