Tractatus de vi et potestate legum humanarum in tres partes dissectus. Quarum prima, vniuersum de legum tam ecclesiasticarum, quam ciuilium, ad mortale peccatum obligatione, disseritur. Secunda, legum poenalium obligandi vis, discutitur. Tertia, de o

발행: 1608년

분량: 178페이지

출처: archive.org

분류: 결혼법

111쪽

pinruatos, quasi in unguine miserorim,

centium oculcri pascentes, ciui urantur legibus poenalibus, sicut aranea ridismi Fieri his muscas, quas euiscerant mox ut coeperuit, qui utantur inquam non ad legis obseruationem, non ad virtutis usum,

non ad peccati ivam , Ied ad hominis poenam.

Contra communem sensum seu communet. iudicium omnium quantumuis rudium magrellium, ara induis ouorum ei nemo oui violata aliqua lege quamuis poenali, non entiat illico conicientiae vermem, peccati testimonium perhibentem Contra pote

itates ipsas, earum legitimum sum nequenon ' ' in intra icripturas potestatuna riuicam es. Qui po- testati resistit id est non paret intonat tuba Paulina, U-- Dei orduiatmni restrita, de qui resistunt ipsi sibi damnationem acquirunt. Isti autem si numini pu-cet ingeniosum priuilegium nescio via eruunt, quo potestati non obedientes ab omni damnatione eximunt imo ab omni labecula leuiusculta cuiusdis offensς puros mddunt.Vbi lex non distinguit, aiunt frequente Iuris peritorum discipuli, nec nos 'distinguere debem', cur igitur non distinguedie lege diuina nec dis inctionis alicuius causam suppedi tante isti cum sua lege poenali distinguunta Contra rid

Vetustam Sc canam antiquorum Patrum & docto tra inoma

rum ecclesiae doct*iam siquidem ante tempor ca ta Henrici

112쪽

Henrici Gandinensis, eam mundo unaulurunmtu aio, ab eo tempore minime fuisse comm nem, sed pauculorum Scholimcorvin, quibusciosum visim est,&ad nomen suum celebranaum

accommodatum, trita Z communes vias relinquere,, fortassis etiam ijsdem urrisu petulantius potest esipis incestem rculere,

reddere. . Denique contra omnem iustitiam, cum enim in

Ni poenisin habet regula iuris benignior interpretistio

. ampliandebeant, alioqui solitudo dc vastitas iamra estis, Renublica, si nihil reli seuerus absoluit isti contra voiculpa nena est, pro inde m poenae lociis, per Paenala leges, ne culpa violata poenas aduocant δ' fini tum iniustum, tyrannicuis; innocenteni inquam, a lem notum iudici, etiam quatenus iudex est per in publica talem probatum, ad poenam damnari. Etenim si iniustitia est , ut est, quando sapplic re graui est delicto, ut si virgas meritus lactatur c pim, truncand puniatur igne, quia iuxta mensu iam delicti siti plagarum, his in seriptiuata, quanto maior est manifestor iustitia ex nulla pror his antegreta culpa poenarunt acerbati sabiflci. Respodenotui punari pino iustealiquem sine culpa dummodo

113쪽

dummodo subsit causa conformiter regulae iuris cincinis in Sine culpa nisi subsit causa n6 est: siquis puniendus. Verum in re tam ardita in qua subinde de capite agitur innocentis, quaerenda fu in desidior aliqua euasio. hiam regula iuris fiam generalem Minconcussam retinetveritate, siquidem parenthesis interiecta, nisi subsit causa, si glossam auscultas selum docet ubi interueniret citrae culpameausa, contingere posse, ut homo propter indecentiam quam irregularitatem vocant Dab aliqua duo nitate repellatur equamuis e Em parenthesis aliter a Thoma quam a Glossatore accipiatur, videlicet pro flagellis diuinis, quae non tam in poenam commissorum criminum,quam veluti medicinam in futuram infliguntur quae doctrina istis non siisse gatur, tum quod eiusmodi poenae non possint diciatuinae, tum quod medicinae locum non habeanta,m iste nec sanativi praeteriti, nec praeseruatillae futuri, eorum iudicio qui ob nullum peccatum praeteritam aut futurum infligi confiteri necesse ha - ben Superest igitur eos more geniorum malo-- rum ipso miserorum cruciatu tanquam cibo dele 'rectatos, in eum cniciatum tanquam scopum prima- --- him, unicum c dignum videlicet legum sacrosancta, maiestate uniuersas mentis cogitationes

contulisse vinuertisse dicamus. Ad leges vero ciuilis

114쪽

ciuiles tatuelites poenas via non apparet antegre, diens culpa, quales sunt illae de effractoribus, carcerum ut fugiant si de inractoribus L. his & ff. de custodia&exhibitione reorum L. In eos cum tamen liceat citra culpam cuicunque vincto id facere, do respondet Dominicus asoto lib. r. de iustitia iuret quaest 6 an 6 illic vel esse culpam vel me sumi, quae praesumptio indubie sussicit ut iudex ab iniustitia vindicetur. Faciunt pro hac doctrina, desuperioris regulae intelligentia, alij euulentissimi I

ris utriusque textus. Rem quae culpa caret ait capiatulum 1 extra de constitutionibus in damnum, ... is cari non conuenit. Item cap. Pariter, ex Gregori,

extra de his quae fiunt a maiori parte capituli, sic habet Peccata suos authores tenere debenta, nec poena viterius protrahenda quam delimam in excedente repertum. Quibus canonibus sacris per similis est Lex Sancimus C. de poenis Sancimus ait, ibidem poenam ubi noxa est, peccata enim suos tenene authores nec ultra progreditur metus quam reperi turdelictum. Sed bene habet quod Nauarrus ipse, antagonista noster in hac arena princi ritas, tractatu

speciali de leget aenali in cap. confraternitas a. Maest. α. agnoscit nihil posse iuste dici poenam nisi quod imponituro culpam praeteritam di quidem propria accepto, bo poena ait ut volgo accipitur a TheoloOS

115쪽

a Theologis acetum iurisperatis Eac de poenis &eodem tit in Decretalibus de Clementinis, unde subflcit. Quare plenius fuerit dicere lagem poen lem non tum Eine quae cligit propriam poenam sed etiam quae imponit priuationem alicuius bonii sine culpa; non tamen sine causas contra quae posteriora verba duo obheso Prius non semper pia ,- nas legibus additas esse priuatiuas, sed frequenter οπτ'iliciuas Posterius ex receptissima Theologorum quam usperitorum doctrina, in legum inte νες . .

repretatione a proprietate Verborum non receden- νοονiissi

dum cum ergo in legibus tam politicis quam ca- nascinonicis poenae nomen respiciat ipὸm esus conseΩsione, cur temereri absque causa ab ea proprietate recedit Z Contra eandem Naumidoctrinam, generalem a m eo usionem Armat Didaciis Couuare parte a relectionis cap. Peccatum c delabellis te stigali- Ii m.ram

bus; humana induit lex quae iusta est, humani R

inquit lex quae a

praecepti, notate verba vi praecepti humani, ad cul. Lm eius transgressores obligat, quandoque morta. ιε' - quanaoque hialam etiamsi poenam humano praecepi' adheiat; cunis quidem conclusionis an prior legem humanam toto generea tuetur, etiam

ouatenus pure humana es, contra illas Vi More illam omino in arentur, vel ad solam poenam

116쪽

vel duntaxat ad venialem concederem: Posterior uaverbis etiamsi poenam lsum nam praecepto adimat, doctrinam Nauarri de lege mixta funditus lastruit:&labefactat, adiun sibi authoritate Dominici assicio Geminiano, Franesin cap. Perperitanotabili GFelini, Deci id relect 1 capituli nam concupi scientia, Siluestri verbo Inobedientia, Ioanis Dried. libri de libeertate ristianaart. Ioanis Mediae de restituti me quaest. D. M liuest. 3, ad Ataphonsi a castres, cuius mentem latissime exposui mus,Dominici a Soto lib.i de iustiti vi Iure de quo post ea Verba Ioanis inita loco citato sum Trans gressor constitutionis huius generis scilicet mixta

non oblig tu poenali soluere nisi ad soluendam illam tandemnetur, quamuis peccet etiamsi sit ratus poenam soluere, nisi intentio statuentis fuerit tale statutum non obligare ad ullam culpam, sed tum ad soluendam cenam, ubi a saperiori sierit taxata Limposita. Ex dictis non admodu difficiles rex singulis uii cotrarium Nauam argumetis respondere, quod e se nis fuissem, nisi me prolixitas de-

tiora cierruisset. Rationes autemDidaci sunt hae. Prima.Nec

enim ex in obligario ad ara se crimen misit - --.m tollitur, quodlegislator poenam a Miderit. . P legistator etiam laicus obligare ad culpam simul de poenam, cum pii in usu cespae Cometam. si

117쪽

certe miror nec possum rem hanc ita perpendere, ut eius maiorem im&executionem, vella ex hoc te, ab eo conditam imbecilliorem redderes praea sertim cum plerumque exJoena legi addita, collimur legislatorem habuisse voluntatem obligandi ad mortalem culpam es& profecto iniquam cense rem humanam legem, quae poenam mortis aut mutilationis membrorrum imponeret pro transgres sione alicuius legis,quiob publicum leue tamen i commodum non esset dignum mortali culpsu Hae cilla, Malia multa in eandem sententiam CAPUT III.

pure poenalis uitur ut mus, ubi monendiis est lector, hon pauca ex his, quae ex doctoribus maxime pr remus,communia rore tam legi mistet

M minuet inli, quia auriisvita me illud Ma discrimen

118쪽

disimnem vel negantes, vel non attendentes, vel certe cognitum contemnentes, ita legem poenalem impugnarunt tanquam si inquam, omnis lexio natis unius eiusdemqu esset generis inter quos Dominicus a Soto de iustitia e Iure lib. i. quaest. s. sic scribit Aiunt leges mistas poenales obligare ad culpam ilias vero scilicet pure poenales minime, verunt mendit salua existimatione id authorrum dis rim qui digni sunt praetio J callere mihi videor vim ius distinctionis, mi inconcussam arbitror uniuersale veritate nostriconclusionis, nempe quod nihil potest habereratione poenae,nisi ubi subest culpa, id quod fert imaginem culpae absente poena potius exit, praetium vel aetiim, vel quid aliu1 Conclusio de qua loquitur est liqc,hulla prorsis est lex poenalis,

si legitime poenalis sit nominanda, quae non ob liget ad culpam nisi contrariam intentionem eo presserit legissator, dicendo nim intendimus Alia gare ad culpam aut quid simile. Conclusio inquieest B. Thomaeoqvies . G. It 4. Vbi eam nil raque omnia luculenteresucidat de est lumine n turali nota, poena namqAcus ipso nomine at stame, tam cognati m habet coianexionem ad culpam, ut poenae nomen iustum non habeat, nisi siepro culpa posita loquimur enim hic de poena iuris die, meo quod est vitiori vindicta non pro poena

119쪽

physice accepta id est cruciatu Vindicare enimis ulcisci& supplicium posce , neutiquam nisi pro culpa sesest. Praecedit ibidem, quaestio iure non est cur reuocetur in dubium, adeo res per seipsam liquet: sed quia vulgus nescio quo colore in legem obligare ad poeitiam, non obligare ad culpam, nc 'cesse est hunc errorem elidere Indicat autenta in progressu eiusdem quaestionis, eam haustim esse primo ex Henrico Gandensi quodlib. mest Rationes ad probationem suae conclusionis congerit non paucas affines illis , quas protulit Dida-cus tu in eas recurr si libeta. Ioamae Mola uom, mi facti theologiae doctor de professis in alma Academia Lovaniensi in suo compendio Theol giae priusticae lib. cap. s. de lage poenali sic scribit Legem poenalem nulli esse arbitrathur, nec ullum esse superioris .praeceptuiria, cuius violatio non sit culpa, etiamsi superior velit Mecepta 'a quae dat , non obligare nisi ad poenam . Et quia potuisset obijci quod frequenter ii ore habent aliqui, statuta multorum rei iosorum, sis it. Sunt tamen statuta lue improprie leges poenales dicuntur, quorum transgresso non Ooligat ad culpam, si transgressor ....is poenam statutam seruare veliti Ioannes A Zorius do to bor ex secietate nominis Dei reiectis duabus opumonibus, eorum qui nullam segem poenalem cum

120쪽

Nauarro volunt obligare ad culpam. Deinde alio rum qui distinguunt,agnoscentes poenalem mistam

ligare ad culpam n gantes de pure poenali tandem

in tertia S nostra opinione conquiescitia, omnem poenalem legem siue mistam siue puram innectere trans remores culpae vinculo. Praemittit tamente separat certa L, indubitata a controuersis Comperta ab omnibus sine controuersia recepta ponit quinque vel sex. -- βα-φι transgreditur ex contemptu, vel cum scandalo, legem seu simplicem seu mistam, seu pure poenalem, peccat mort liter i. si tira leges canonicae iussis'nt poenas ex-- communicationis,siispensionis modi sti,degradat

deposit. ligant illae ad mortem. 3 uoties legislator declarat nolle se ligare conscientiam, non ligat. Leges quae sellii sitiit conuentiones iasinon ligant tanquam leges, sed tanquam pacta conuentas umio legislator tacite vel expresse manifestat velle legem saan ligare ad culpa, id vereiacit. Haec

omnia extra omnem aleam controuersia: disputationis sistituita, post h- de eo derino agimus si dens in nostram ementiam& cotra Nauarrum. cis mero in opiniones. I. disputatione controuersa non adeo comperta consistunt, duo sunt. Primum. Anclivi osiani mentem expresse a tacite non exprim ἔ, poena emporariam constituit legistaec

eo se

SEARCH

MENU NAVIGATION