De motu sanguinis origine neruorum cerebro leniente cordis aestum imaginationis viribus Quartoquaesitis per epistolas clarorum virorum responsa medicophilosophica Fortunii Liceti Genuensis ..

발행: 1647년

분량: 158페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

8 F. L. Responsa de Quart Quaesitis

patres obseruemur distinctae naturae; speciatim ideo unam quampiam inter eas esse colligendum est ab alias diuersam, quae neque forinsetus alimenta

suscipiens,neque pellens extrinsecus excrementa , rationem eordis obtinet; proindeque totius eorporis conli Udiopem non esse impulsum nutrimenti

ad patres omnes; sed esse quid analogum deglutitioni,vel comestioni potulisque , sue inpellioni alimentorum, qui in animalibus perfectioribus & san

guineis ore fieri cosueuit, non autem attractioni sanguinis ineor ex hepate. Quin etiam quum in illis, ostreis,mytulis, atque spongiis,obseruetur dete minata pars, qua deforis alimentum fibi trahunt; quum externa pars illa sumptum alimentum communicet internis partibus alendis, si nutrime tum id ea pellat ad illas; iam externa pars ea sola fuerit analoga cordi, seia

eundum positionem Viri Cl.quod tamen vel inse negat, asserens totum eo pus vice cordis esse. Si vero partes internae sibi trahunt alimentum ab ext riori parte; profecto vel non opus erit impellente corde nutrimentum paristibus alendis,quod nos arbitramur contra placitum Cl.Viri,cum GaIeno Bromni vetu sta te ponentes omnia membra nutrimentum sibi simile, suaque subitaritiae coageneum attraherer vel cor nonpulsu, sed ut aliae Partes non

pulsantes, ca vi expultrice naturali pestere,quod sibi non est usui . subdituit Cl. in insectis, ob exilitatem, cordiscerni recte non posse: in apibus t men, muscis,crabronibus,& pediculis, ope microscopii qua ndoque spectat i) quid intus pulsans:quod equidem facile concedam : ut etiam quod immediaia. te subnectit, in cochleis, conchis, squillis,& mutatis omnibus, & exangulis hus ae frigidioribus, inesse pulsantem farticulam, quasi vesiculam qua dam,& auri Iam vice cordis,quem pulsum rarius emciat; & restate soIum,& calidiori tempestate spectabilem: sed aperte negamus hunc pulsum esse uultimenti motum a corde ad Urtes alias; eum quia cor, ut alia quaeque pals , a se non pestit nisi quod fibi molestum est; suceus autem alimentaris , t G. i quem cor generat, fibi molestus esse nequiit tum quia variae partes diuersae

naturae nutrimento nutriuntur,utpote qua quesbi umili atque familiariaeotautem si pellit, indiscriminatim uniuersam alimenti massam a se pellit: tum quia partes naturae tuae similitudine familiare tantum alimentum trahunt . quo solum indigenu ubi vero pars attrahit, nihil opus est impellente cordes nain in inedia vel extremae partes per continuatum vasorum ductum fibi trahunt ab ore nihil impellentetrapitque stomachus vacuus e iecore vicini que partibus succos ab iis non pulsos, pulsu nullo possentibus. Quare nee in ealidioribus animalibus, & perfectioribus, quorum cor impetu maiori pulsat,& euidentiori motu cietur, ille pulsus est im Isio nutrimenti a eorde e , . ad partes alias; verum es effectus caloris rarefacientis humorem i n substantiani spirituosam,& spiritum issum dissoluentis; ad quam rarefactioncm diis latatio vasis continentis, & ad resolutionem constrictio statim consequi tur ιnoua rarefactione subinde diassolem, & discussone rare actae substantiae de resp. sustolem promouente ivt Aristotelesco docuit, di ratio confirmat , quod a c. 1 s. vehementi calore frequentiores hi motus obeantur, a debiliori ratiores. Cogitet Vir Cl.dum elixatur mel, & aqua seruet ad ignem, subinde eatoria actione substantiam res, quae couulturin vaporospm rarefieri ac ampliarii

92쪽

Per Epistolas Clarorum Virorum. 8s

dissolutisque vaporibus illis concidere; quem motum dilatationIs & conis strictionis vasi coutinenti eommunicaret, si eius materia dilatabilis esset&constringibilis,ut elisubstantia cordis,& arteriarum; quae pulsat Arillois

teli a calore contentum sanguinem in vapores attollente, & subinde sublatos discutiente: &censebit Corpulsu non mouere sanguinem intra seconis tentum , sed a calore bullientis intra se sanguinis e contra moueri. Insuper autem si cordis pulsus a natura institutus est ad impellendum alimentum a corde ad eartes alias, iam quum atque continua sit nutricatio partium tam in exanguibus, par ut S, frigidioribus animalibus, quam tu sanguineis, magnis, & calidioribus; idem tenor pulsus in omnibus esse deberet; quod non contingit. Praeterea quid opus est impulsu validiori in ealidioribus animalibus non ne sat est ut quaeque particula semper habeat sua vasa capillaria sanguine plena λ Deinceps quum etiam dextrum ventriculum cordispulsare videamus non minus quam sinistrum,lama corde non solum per ariste tias, ast etiam per venas mictitur alimentum ad omnes corporis particuistis. Insuper alimentum ad omnia membra nutrienda fluita corde fluxilitate sua, trahitur vi partium eius indigentium, & pellitur, non quidem vi tute cordis, ast ab humore sanguineque subinde iugiter genito in sinibus cordis, nouo veterem impellente per venas & arterias in eorpus uniuem sum, ad singularum partium alimoniam. Concedentes praeterea viro CLIerieetioribus animalibus perfectiori opus esse nutrimento, di uberiori cariore:quin & inesse pulmones,&duos in eorde ventriculoset negamus plimo

ventriculum illorum unum trudere nutrimentum in pulmones,tum quia velivilis trudente pulmones attrahunt sibi neeessarium alimentum e cordia ventriculo: tum quia si trudens id alimentum sinus dexter est, iam iste eo strictione sua non minus in pulmones per venam arteriosam, quam in alias paries Omnes per venam cauam alimentum impellet, quicquam obstante, quod gratis assumit Vir Cl. arteriosam venam non esse venam ,sed alteriam Iquia utcumque pulset, longe segnius & obscurius pulsat quam arteria ρ quibus etiam venae reliquat minus pulsant, si vero trudens alimentum d eat ut ii nister ventricuIus cordis; iam non erit arteria venosa sanguinem efferens de pulmonibus in sinistrum cordis ventriculum, contra positionem viri Cl. Negamus deinde finittrum ventrieulum esse posse sine dextro staquidem uterque necessario supponit utrumque; quum relativa sint adinviiscem, ac natura simul, demum & sinistrum in omnibus, Aristotelir cui d 2 l.e. ν etiam contraria nata sunt fieri circa ab idem;&contraria θ sunt dextrum & &seqq. sinis tum . Sed in iis,quorum cor unico ventriculo donatur ad sensum,dex- e cap. deter a sint lito discretus non eil it) Aristoteli:vt in animalibus quibusdam imis opp. lata, retiactis lexus indillinctus eli ; uterque tamen inest; ira quibus ad sensum Pra d. v uicus est sinus in corde,sinistri vices gerit ea pars, unde arteriarum exortus D.de para: est; dextri, unde venarum s nil autem refert, si proportionalia pro venis, di c.ri alteri is ob tineant: etenim de x t tum & sinistrum non differunt necessario fi- a de aesputis, ut hie videtur supponere vir Cl. sed tantum virtute seu potentia, ut inc.c. . ait B Aristoteles. Negamus ideo dextrum ventriculum cordis esse malois A a. cabris eapacitatis quam lutinister,quia non solam sinistro materiam,sed etiam t. I i,

93쪽

86 R L. Responsa de Quart Quaesitis

pulmonibus alimentum praebeat; nam isti ratione multo ea pacior esse ηε ret ventriculus sinister, ut qui de sententia viri Cl. materiam alimentarem praebet uniuerso corpori, cunctisque particulis ali is, quarum moles magnia iudicem pulmonum longe superat; sed capacior est in corde sinus dexter, quia in eo debet elaborari sanguis venosus crassior ad alimentum omnium solidarum partium s in sinistro sanguis arietiosus ad nutrimentum spiritus implantati cuique parti . qui mole longe supera tur a substantia erassa solidae particulae . Addere liceat sinistrum eue unicum, quem vero dextrum comis muniter dicimus, duplitam esse A ristoteli, si non pariete saltem loci situ diis stinctum, ut probauimus ex numero ventriculorum cerebri, non sem per Se ubique corporeo septo, sed solo situ discretorum. Quin etiam dexter sini iastis sinu vulgari maior est in corde, quia sint iter solam materiam continet alendis partibus in corpore spirituosis ι dexter autem materiam tum alendis crassioribus, quae multo plures,di maiores sunt: tum quae debet in finis tum immitti: sinister implere debet arterias; dexter autem &venas,quae plures,& maiores sunt& arterias irem mediante sint siro replere debet. Similiter

triplo classior est paries veniri li linittri quem medium Aristoteles appeliat 3 pariete dextri; quia rarior atque spirituosior sanguis e tenuiori pariete

permearet extra suum conceptatulum s quum crassus languis vel a tenui pariete dextri ventriculi facile cohibeaturi qua ratione tunicas arteriarum crassiores ac geminas a unicas & valde tenuiores venarum natura comi ilui r, pr νarietate sanguinis vel rarioris,ueI densioris,spirituosioris, minus impetuosi continendiac deferendi a corde in uniuersum corpus. Insuper conis ac dentes in t tu variam esse ventriculoriam cordis conformationem; de aveo a caua lana ui oem mitti patentissimo foramine ovili,&arte Noso ductu:nteamus haec viri Cl. posiιionem firmare am ventriculorum mniormatior no non eli adhuc absoluta, quando varia tiab ea, quam in edito partu eo spicimus ouale tamen Euditur,quando sanguis maternus purissimus parini deest , sed natus alitur sanguine proprio, qui paula crassior, & imp ribr, attenuari debetotque perfici uiuturniore mora in dextro ventriculo,&transitu per arctiores vias Hilarium ramorum corona ij vasis in sinistrum. Neg Duus in embryo sormatos pulmones non haurire sibi sanguinem e dextio sinu cordis per arteriviam venam; quum enim augeanturiaugiterque nurittiant ut inst tu, sanguinem e dextro sinu potissim um per eam venam sibi de . hent haurire;quinti e sinistro per arteriam venosim,ut antea probaui. Li- ἡχ cet enim primis temporibus in situ respirationem non promoueant pulis monebat tamen aIun Iur,&au Diu Vt aliae pratra. Negamus insuper antae partum in 'tu pulmones usui non esse, similiter&ante Melusionem ou E deprine. lis foraminis embryum in utero non resputares quum dicatsi Hippocrates.

fusius alibi. Negamus i tem dextriun ventriculum in solos pulmones, satis Brum in uniuersum corpus immittere sanguinem a nam uterque tam in pu mones,quam in totum corpus distribuit sanguinem, ille per arterias,isse preumas. Amplim coacedentes, in corde reperiri lacer ullos, carnosas viri

94쪽

Per Epistolas Clarorum Virorum. 87

us,& fibrosos nexus plurimos,quos nedum Aristoteles,sed etiamsi Hi' k δ refra

pocrates, neruos appellat: hos que maiores,& plures in sinistro vulgari, 3. de parr. quam in dextro ventriculo spectaris S in vilis cluam in feminis, & in inbuis ι de corde ostiolibus, quam in molIioribus corporibus ; & in veniriculis quam in aurruculis cordis: & cetera, quae Vir Cl. obsitu., uter negamus hos fibrosos neris uul datos esie ad sanguinis impulsum a corde pet arterias, & pereas earutum in uniuersum corpus; tum quia notatu Viri c. l. serpentes, ranae, testudiαὰ nes,per dices fallinae, minores aues, & alia muIta cordis ventricuIos habent titues,absque Lacertulis istis;quym tamen a corde sanguinem sibi partes omisnes hauriant in nis animalii bus etiam, vi in homine: iam quia dexter etiam

veniticului fibras habens deberet ijs a se pellere sanguinem in venas, i finiaster in arterias , etsi minori violentia ς quum tamen id neget posito visi Cl. tum quia si ministerio fibrarum huiusmodi fit a corde pulsio sanguinis in aris

serias ,&omnino pullus arteriarum, consimiliter pulsio sanguinis a corde in venas fieri debet; nam di sine fibris illis non est ventriculus dexter, & v na caua de illo prodiens tota pulsat, ut&arteria nascens de sitiit tro, licee pulsu mi uori ; quod & experientia restatur, & Hippocrates aperte uicens,

na, per totum corpus fisa su/ t; eqsi ima aurem sun1 ρ σε eor. & paulo post ,

mirationis munere de pulmonibus trahit cor aerem inspiratum, per arteariam quidem venosam ad refrigerandum calarem sinisti ventriculis per umnam autem arteriosam ad tempera Gum astum etiam in dextro vigentem. tum demum, qui sanguis a corde fertur in omnes corporis partes potius a membris eo indigentibus attractus, quam a corde pulsus ad illas, ut antea

probaui, & la tissime demonstra i uippocrates in opere suo de se morbi n lib.

Itidem concedentes valvulas in orifici)s vasorum ad cordis ventriculas lemminatorum , & earum usum esse, dum clauduntur, ne retro meet sanguis ibIapsus: negamus primum in constrictione cordis deatras semper occludi , di in dilatatione sini stras; nam oecluduntur solam,dum exigentia est, & oporis tuno temeore recludunt ur, motu na turali, v t supra v isum est de corpori bus

smilibus in pyloro ventriculi. Negamus deinde se e xacte claudi, potissimum illas duas, quae sunt in sim tiro sisu cordis, urni hi I remeare per eas va. Ieat in arteriam venosam serenim oppositum Galenus ostendit, inquiens

O Hane itaque nece itatem natura pro Pictor , vasorum, qua in corde suis. Uini eo 3. de nata membranas adnasca scit, qua ratro ferrι mater as prohibeans. Uer m guriiter. facie. 33.. O quemadmodum M AM , in uisis de rarasum usu doceb tur I ubi eum alia, tum istud traditur, non posse plane ad unguem ita claudi vasorum ora, ut nihil ex his recurem ruro ζ Ωuippe in venosam arteriam nam tu quoque in illis monstrabitur θMulto plus, quam er reliqua ora, retro serri es nee ι. Per omnia igitur aliis

quid remeat. Sed plus de duabus membranis minus claudentibus orifi-ρ G de vcmauquam tres essiciarit,ita decernit alibi cratinus,st Ar Mumm m eo m PM. GI Fo

95쪽

88 F. L. Responsa de Quart Quaesitis

xima admiranda est natura solertia, qua , ut ad unguem semulae celeriter oremne patefieret. ae rursus clauderetur, membranas cuique tres esseeris. Quandoquidem

sidua essent, neque ad amussim, neque celeriter ori ia ipsa elaudi, aut aperiri sine- ναι sinus ipsi membranarum magni sitiere generati. Ruod si tribus plures exti.

sissent, multo quidem celerιus atque exactius os sininum paruitatem pradicta duo carentur: Mnaeeίμνιο ob hanc ipsam paruitatem euerterentur faeilιus, isnbecil-boresque redderentur. Conuenienter igitur, ut cereriter simulae fortiter arque exacte re eia aperirentur, ae elauderentur,tres an quoque ipsorum facta fuerunt mam brana: quum abus numerus nudus omnia hae nassare simul queat, quod pauet

ras quidem tribus exactam minus at tardiorem; plures autem, imbuilitorem edan actionem. Factum Nitur iure est. υι in solo arteria venosa or eio duarum mem

branarum σψ0sos essent I sebus enim huius ori ἐν intererat, ne ad amussim elaude να- , propterea quod solum ipsum, transitum a eorde ad pulmones exerementis θνfuliginosis dare prasiterat, qua propter eviam taloris natiui in ipso eons ere ero necesse, quum comtendiosiorem aliam . fluxaonam non haberent. Amplius concedentes , auriculas cordis constrictione sua pellere sanguinem in ventriculos : negamus contractione ventriculorum cordis assidue sanguinem pelli solum in arterias um quia repellitur ut plurimum ac frequentius in auriculas; quo motu tenuatur, & disponitur maxime ad induendam naturam spitiis tuosam 3 ut antea probatum est: tum quia pellitur in arterias non nisi quam do pol ula t usus, & pro partium a corde trahentium indigentia, & pro com de subleuando a nimia ventriculorum repletione: tum quia his utrisque de causis pellitur etiam in venas, apertis oportune valvulis earum a natura IIae omnia late superius. Itidem concedentes, assentiendum esse Aristotelie principatu cordis,quod primum subsistat,habeat in se sanguinem, vi tam,

sensum&motum , antequam cerebrum, aut iecur factum atque distinctumst in 'tu , vel ullam functionem edat: Negamus ideo probari posse m tum circularem sanguinis a laeuo snu cordis per arterias ad membra,& hinc per venas ad ventriculum dextrum , indeque per arteriosam venam, re pulis monum substantiam, arteriamque venosam in sinistrum cordis thalamum sui opinatur Vir Cl. Pariter concedentes arteriam venosam inter arterias tonnumerari s nam & a finiitro sinu cordis oritur , & arteriosum sanguinem vehit, arteriarum mores licet venosa dicatur, quod instar venarum constet unica tenui tunica: dicimus tamen eam non pulsare, quia pulsus efficituraealore multo pollentique,s abssantiam humoris contenti rarefacere valente, suscitatosque vapores dissipare; quum in arteria venosa calor in spirituoso singuine de laevo sinu cordishaulius hebetetur, ac enervetur a multa copia

aeris frigidi , quem arteria venosa susceptum a pulmonibus inspiratione reis pleris, desert ad refrigerandum i ntensum eatorem in siniti to ventriculo vuL pari eordis aestuantem a a quo sinu paucum admodum sanguinis affert ad alendam spirituosam substantiam implantati ealidi,& humidi radi ea lis pulmonum 1 in quo propterea perexiguus calor est , di ab inspirato aere frigido labefactatus; unde pulsum in arteria illa non potest efficere;quippe non

valet in ea contentum sanguinem rarefacere, sublatosque vapores discutere

ad pulsum. Hos in proposis liceat animaduerure Columbum admirabile

96쪽

Per Ei, istolas Clarorum Virorum. 89

dogma profiteri,dum inquit de arteria ista venosa, qὶ Ηιε pulcirnm .st adroeatu , nullam arter ιam ad pulmonem tendere , qua vitales L=ι ratus a corde si pιat, quos ad pulsi ιιovem de erat I propterea veνram bos est axioma in re An tomico, Quum a pulmore disc/siris, reliquas humani corporιs m res pulsiιtilus arte ν ijspraditas esse. Qua ratione Ar bare acutus abyuιs , atque ater in disturando posset, ne ιncorde q1Muem ιι μυιIales φι ritus gigni. Sed de hae re alsas. Ceterum arteria non e it a pullatione, quia capillares atteriolae non pulsant , Ob cxi et uitatem sanguinis,& ideo propter imbecillitatem caloris; quae tamen arteriae vere sunt ob exortum a laeuo sino cordis, ob duplicitatem crassii iem que tunicat,ob arterioli languinis dei itionem, ac ob dependentiam ab arteria a orta, cuius veri rami sunt atque propagines. Immo pulmones absque vitali spiritu viuere nota possunt, neque consiliere sine nutricatu spmtuosae su

stantiae sui fixi calidi,&humidi radicatis; quem sanguinem vitali spirisu

praeditum attrahunt sibi per arteriam venosam a laeuo ventriculo cordis: quae quidem arteria venosa non pulsat, ut diximus, quemadmodum Scarteriae a ortae rami capillares, ob exiguitatem imbecilli tatem ve caloris in pauco spiritu a multa inspirati aeris copia perfrigerato. Q lare si disputator, quantumvis acer, non poteli colligere spiritus vi tales in corde non gigni, ex eo quod arteriae capillares ron pulsant; nec poterit idem conuincere ex eo quod arteria venosa non pulsat; nam satis eli a ortam a corde nascentem, &eius ramos omnes capillaribus maiores pullare, ad hoc ut de montiretur spi ritus pulsati uos in corde gigni, a quo ducit ortum a orta. Sed quomodo quis nosse potuit arteriam venosam non pullare, quae latet intra pectus abis dita in pulmonum paren chymate 8 De vena vero arteriosa pro leunte a dextro sinu cordis in pulmones, quam Vir Cl. pulsare dicit, obi j cere possumus Averroem,qui verbis apertissimis negat eam pulsare. Ceterum dii putationi dantes non autem absolute concedentes quod nullo sensu demonia strari valet venam arietiosam quoquo pacto pulsare; dicimus primum eam pulsare, ut & arteria venosa, in f tu, dum is non adhuc respirat; quia nullus aer tunc in illis vasis contentum sanguinem refrigerat, & ca Iorem hebetat pulsus effectorem. Dicimus deinde pulsare quidem obscurius quam ari riae, sed euidentiusquam venae; quia multum calidissimi sanguinis a dextro sinu cordis affert ad nutriendam solidiorem subit antiam pulmonum, unde refert minus aetis in cor, quam arteria venosa; quae vicissim exiguum sanguinis e vuIgati sinistro finu defert ad alendum spiritum implantatum pulmonis , & multum aeris vehit in cor ad refrigerandum intensiorem calorem sniliti ventriculi: Quare contentus in arteriosa vena paucus aer inspiratus cum multo sanguine calidissimo, seruorem huius ita non hebetat, quit, pullum eis ciat; sed multus aer in arteria venosa pauci sanguinis calorem eneruat, nec sinit ab eo pulsum effici. Amplius concedentes, arterias tuis nicis constare crassioribus , & robullioribus, quam venae : negamus id fieri quia arteriae suli ineant impetum cordis impellentis, & sanguinis prorumpentis ; nam etiam vena caua, & arteria venosa tunicas habent ad instar ve narum unicas, atque tenues, & tamen sustinent impetum impellentis co

dis, di prorumpentia sanguinis; at vero crastities maior arterijs quam venis

97쪽

so F. L. Responsa de Quarto-Quaesit la

data fuit a natura; quia sanguinem arteriae continere debebant iubtiliorem dirariorem, spirituosiorem, caloremque maiorem, & impetum magis facientem, qui facile per subtiliorem tunicam venosam egrederetur, di eam dinrumperet: at sanguis crassior venarum minori calore praeditus,& impetu minori pereas fluens, a tunicis tenuioribus &vnis apte coercetur. Amplius concedentes, naturam perfectam nihil facere frustra,& in omnibus eust sussicientem ; arteriasque, quanto propinquiores cordi sunti tanto magis esse robultiores, S magis ligamentosas , atque visui magis a venis constitutione differre: sed in ultimis disseminationibus ipsarum vi suspectari similes venarum constitutioni: Negamus id contingere, quia cordis ictus, & pulsus sanguinis in arteriis vicinis violentior sit, & sensim refractus elanguear

in remotis, & capilIaribus arterijs i quae proinde ut venae renui tunica vestiantur: sed hoc euenit, quia maiores arteriae pluri sanguine spiritu oso, pluis rique calore refertae, puIsum ab eodem calore vehementiorem effectam nota sullinerent, nisi duplices & crassiores essent; minores autem pauciori sanguia ine, pauciorique calore praeditae, minorem ab eo pulsum sultinent etiam tenuioribus tunicis; quas duas ab ortu prope cor adeptae semper sbi conserinuant etiam ad sinem capillares effectae, ad venarum differentiam,quae ab initio ad finem unica semeer tunica vel liuntur; licerin arteriis capillaribus oculus SI culteranatomicus duas ilIas tunicas discernere nequeat ob exili- ratem ; velut etiam in neruis capillaribus duas tunicas a dura piaque cer bri meninge lasceptas ocuIus&culter anatomicus discernere non potest , quas facile separat in neruis maioribus. Ceterum concedentes in corporibus corde frigidiore praedi tis, in hystericis, lipothy mia, & similibus, non

percipi penitus arterias pulsantes in carpo, vel aegre nimium percipi: negamus id fieri, quia cor debile languide pellat sanguinem : sed id contingit , quia & in corde pariter,& in arteriis calar exiguus non ita rarefacit sanguinem in vapores,&non discutit excitatos vapores, ut dialiolam atque syllo- Iem celerem & sensibilem in corde faciat & in arterijs. E contra in pueris νει alijs multo calore refertis , in febre potissimum, pulsare sentiuntur arteriae quoque minimae digitorum; quia multi caloris id munus est sanguinem rarefacientis ceIeriter in halitus, & hoste celet iter dissipantis; non autem eordis sanguinem violentius in arterias impellentis,ut gratis accipit Vir Clo

ui concedentes etiam venam alteriosam minus in tunicae crassitie differrea venis alijs quam arteria aorta :& venam arteriosam habere tunicam ciconiti tutionem arteriae potius quam venae: negamus id euenire,quia maior impulsus sanguinis fiat a sinistro ventriculo cordis in aortam , quam a dex-rto in venam alteriosam: sed hoc prouenit a calore,qui magis vigens in finistro ventriculo, quam in dextro, sanguinem tenuiorem, calidiorem, atque spiritu ostorem communicat aortae, minus tenuem minusque spirituosum arteriosae venae 3 qui propterea continetur apte in vase minus crasso : quum vero sanguis arteriosae venae mediae cuiusdam naturae sit in participatione

caloris, & consistentiae inter calidissimum & spirituosissimn m aortae, atque erassiorem,& frigidiorem venae cauae; proinde tunicam mediae crassitudinis obtinere dc it arteria venosa later crassiliuiam aOrtae,ac tenuem vena ea-

98쪽

Per Epistola, Clarorum Virorum. 9 I

uae. Quod autem illa crassities arteriosae venae concedens maiori crassitietaortae non arguat maiorem impulsum a sinistro ventriculo in a ortam,m in rem a dextro in arteriosam venam , aperte demonstrat tenuitas tunicat arte

riae venotae de sint tiro cordis ventriculo pergentis in pulmones, quae tunica longe tenuior est ac imbecillior quam tunica venae arteriosae transeuntis ac xtro sinu cordis in pulmones: quum enim a sinistro sinu per arteriam venosam in pulmones assidue pellantur fuligines cordi molestae , quidni data fuit mei iae tunica dentior apta susti nendo tam frequenti tamque celeri fuli- sinum impulsui λ quidni pulset arteria venosa, si pulsus ille in arteriis est ab ampulsu materiae in eas a corde λ Quidni, si cor sanguinem violelitia pellit

in isor tam , humorem benignum, sibique nulla qualitate molestum , cor maiori violentia trudat fuligines molestas, &excrementitias in arteriam venosam λ quum igitur vere cor pellat e sinistro ventriculo iugiter excreme ta fulisinum sibi molestarum in arteriam venosam maiori copia,& proindς maior; violentia,quam benignum sanguinem ina ortam; merito constitue dum non est crassitiem tunicae aortae, & arteriosae venae confirmare pulsi nem sanguinis a dextro ventriculo cordis in venam arteriosam, & a sinistro in aortam: neque pulsationem in a orta, & arteriosa vena, negatam & non obseruatam euidenter in venis & in arteria venosa, probare impulsum sanis suinis a corde in arteriosam venam, & inaortam, positum a Viro Cl. Sed ideo tenuis ell,& non pulsat arteriae venosae tunica, quia continet in se multum aeris inspirati iugiter, cuius frigiditate prohibetur, quo minus exigui sanguinis arietios portio a pulmonibus de corde attracta in alimoniam sui calidi fixi,& humidi radicatis,& fuligo vere a corde pulsa,valeat pulsum eiascere; ac eo magis, quo in ea arteria continetur materia rara, quae non videtur ulteriori caloris actione posse rarescere,ac dissipari;& in ea diastolem,ac systolem subinde promouere s continetur etenim in barteriosa vena cum exiguo calore, sanguis arteriosus in pauca mole, aer inspiratus, & suligo, quae expiratur; quorum omnium substantia rara est a quare propter absentiam caloris rarc facientis ac dispergentis, S materiae rarefactibilis & di lubilis,arteria venosa non pulsa is unde pulsus arteriarum ceterarum non est ab impiusu sanguinis e sinistro sinu cordis in aottam cum violentia, sed ab excedenti calore sanguinem in arteriis rarefaciente celeriter in halitus,&xarefactos halitus dissoluente: qui calor excedens quum in capillaribus aris rus ob exilitatem contenti sanguinis non adsitsi deo nec ill pulsare sentiuntur, ut nec etiam venosa Muncupata. Praeterea concedentes, tum quanto

pulmones intextura &mollitieabhabitu corporisti carnis recedunt, tantum differre tunicam arteriosae venae ab aortae tunicas semperque omnia haec ubique propol tionem servare: tum in hominibus,quanto magis torosi,& musculon, & durioris sunt habitus,&cor robustum, crassum,censum,&fibro:um m agis; tanto auriculas, &arterias proportionali ter responden tes in crassitie, robore, & omnibus habere: tum quibus animalibus laeves venistriculi cordis intus sunt,absque villis,aut valvulis,pariete tenuiori,ut in piscibus, auibus, serpentibus, & quampluribus animalibus: in illis arterias parum a venis in iunicarum crassitie differre: Negamus inde colligi se M i sui-

99쪽

92 F. L. Responsa de Quarto-Quaesitis

p uinem a corde pelli magis vel minus violenter in aortam,& in arteriam Veis Mosam: sed arguunt solum in calidioribus corporibus ab excellenti calore celerius rare fieri sanguinem, di sublatos ex eo halitus dissipari, unde pulsus a teriarum maiores, ac sensibiliores fiunt; in corporibus frigidioribus pauci e sanguinis ob contrariam rationem fieri pulsus minores &obscuriores. Insuper concedentes , in pulmonibus esse vasa satis ampla , venam ,&aritariam, ut truncus arteriae veniosae ramos utrosque crurales & iugulares excedat: negamus primo pulmones cum corde commune id habere, ut sint fons. thesaurus, & ossicina sanguinis perfectioris; etenim hoc unius cordis priuilegium eli proprium. Negamus deinde colligi posse parem copiam ianguinis esse in vasis pulmonum tempore sanitatis, ex eo quod multa copia spectetur in exemptis ab animali vivo ; siquidem in diiseetiove pectoris &laesione cordis, sanguis a toto eorporis habitu violenter a natura lacessita promouetur in subsidium cordis, unde cor &vasa illi proxima pulmo scontexentia replentur praeter naturae modum ; at in statu naturali longe minor copia sanguinis in eis inuenitur. Amplitudo vero arteriae venos in pulmonibus iure data fuit a natura supra capacitatem cruralium, &iugulari uin; quia hae solum sanguinem deserunt ad alimoniam & usum partium,in

quas terminantur: sed arteria venalis una tum multum aeris ad corde ferre, tum multum s uliginis a corde referre, tum etiam sanguinem vitalem ad enutriendam subi fantiam spirituosiorem humidi radicalis, S: calidi fixi pulmo.

num afferre debet: quibus ternis corporibus continendis amplior vasis cauit aseli necessaria: nam & arteria venosa adhuc amplior est quam arteriosa vena,quia cum pauco singuine spirituoso,nutriendis calore fixo,& humido radicali pulmonum , continet multo plus aeris ad sin illii sinus calorem aestuosiorem tempera n dum,& multo plures fuligines ex eo ventriculo ducit expi tandus in pulmones,& inde per os,& nares extra corpus. Dantes praeterea disputationi verosam arteriam,&sinistrum ventriculum in anatomica dissectione conspici refertam multa copia sanguinis,& similiter nigricam tis,& g tumescentis. ut qui spectatur in dextro ventriculo,& in arietiosa vena: negamus ideo: u lem esse sanguinem omnino, qui defluxerit e dextro peream venam in finistruata,vt ponitur a Viro CLnam in animalis obitu sanguis ad cor omnis fere retrahitur, quo praeter modum ei vicina vasa replentur, ut ostendimus ; at in vitae statu naturali sanguis a corde vice versa per arterias,& venas pariter influit ad alendas omnes alias corporis particulas . Similiter in arteriis,& sinistro sinu cordis contentus sanguis foridior est,rubicundior rarior, & spirituosior: in obitu animalis,calore, ac spiritu dissipato, remanet in arteri 1s, & laeuo sinu cordis fax sanguinis, & materia cruoris atra, ct crassa, non differens a faeculento,densoque sanguine,qui continetur in venis, & in dextro sinu corbis, etiam in obitu priuatus omni calore nativo, ad spiritu. Quare non pc Nil ab obseruatis in sanguine disiectorum animalium colligi consimilem esse conditionem in sanguine viventium ac bene se habentium. Quin & exigui sanguinis color tirpere facile potest uniue sam massam ex languine, aere, S fuligine constitu tam, quae missura pro sanguine sensu iudicetur, ut pro vivo rubro mittura ex aqua & vino constans .

100쪽

Per Epistolas Clarorum Virorum . 9 I

ia visus iudicat. Sed tamen salsum est in sinistro sinu vulgari cordis per anatomen spectari sanguinem a que nigrum ac in dextro; nam mihi saepius o seruasse contigit in dextro sanguinem multum crassum ac tetrum, in sinistro paucum tenuem, S diluti coloris. Amplius concedentes, venam arteistiolam vulgo dictain habere constitutionem arteriat, vicissimque venosam arteriam constitutionem venae: negamus id esse quia offcio,& in omnibus illa sit arteria, S ista vena; sed arteriosa vena dicitur,quia spirituosa substantia calidioris sanguinis pulsi fici repletur ad instar arteriatum, & crassiori uica praedica iit, ut arteriae a sed tamen quod a dextro sinu cordis deferat. sanguinem ad alendas partes densiores pulmonis, crassiorem eo, qui vehitur

per arterias euidentius pullantes,vena vocatur: consimiliter arteria venosa,

dicitur arteria tum quod oriatur e sinistro sinu cordis; tum quod inde deserat sanguinem tenuiorem ad alendam implantati calidi. & radicalis humidi substantiam in pulmonibus ; tum quod humore maxime spirituoso repleatur: appellatur autem venota, quod tunica simplici ac tenuiori constet ad instar venarum. Denique concedentes, venam alteriosam satis amplum orificium visui repr sentare : nec non sanguini plus a corde ferre quam alendis pulmonibus sit necessarium: negamus tamen primo capaci tatem, di orificium huius venae tantae amplitudinis ecte, quantae suprenit Vir Cl. etenim crassitudo magna tunicae de capacitate multum detrahit, ut obseruat Cl. Laurentius, μ)cui τι sae insignis is magnit inis,non ad vitalis IJtritus pra- ν l. 3. qu. 3 rationem. ut valuerdio f)placet , d ut qua/ tum os tunica erasi Indinem iu- q.in Lsa pulmonum nutritum d tria batur, tantAm vasis amplituinec senser tur . Il. 6. c. I . venam multo minori orificio patere, quam vena caua ex eodem ventriculo

cordis enata, satis cuique constat,obseruaru i Vesalij. Quin & quum arte- tho. c. I x ria venosa non minus patenti orificio iungatur sinistro cordis ventriculo; si propter orificii magnitudinem arteria venosa Viro Cl. non defert a sinistro sinu cordis sanguinem in pulmones, iam nec ob eandem amplitudinem oris arteriosa vena debui t in pulmones afferre sanguinem ex corde. Verum enimvero sanguis, quem defert a dextro sinu cordis tu eulmones arteriosa vena, non totus concedit in alimoniam pulmonum, quia portio superabundans

pulmonum nutritioni concedit in materiam seminalem, retrocedens in cor,& venam cauam, per vasa spematica demum ad tectes eam attrahentes prolapsura. Quin ea vasis magnitudo facta fuit, quia non solum sanguinem ad pulmones alendos continere debuit,sed etiam multum aeris ad cordis reiastigerium a pulmone ducere , multumque fuliginum a corde reducere necesse fuit arteriam venosam; quare tribus hisce vehendis apta non esset nisi seret amma capacitatis. Ceterum principale fundamentum,quo nititur po- stilo )ώViri CL Sanguinem a corve visceris constrictione cum impetu vio- ώΗaticaestenter impelli per arteriam aortam,& eius ramos in omnia membra,& quod 1.&ν. eorum nutritioni plurimum superabundat sanguinis a partibus per venas continentet in multa copia deferri ad cordis ventriculum dextrum; ut placitum de pulsione sanguinis a solo cordis laeuo sinu per solas arterias usque ad extremas uniuersi corporis partes, antea pluribus rationibus proscissu reli. ita de sanguinis venos totius recursu celcrrimo pariter a partibus per

SEARCH

MENU NAVIGATION