장음표시 사용
91쪽
64 SECTIO II. DE EXΥERNis bus medius pro centro rhombus supplet locum vocalium, in ipse nomine occurrentium, et reliquae litterae consonae singulae sunt expressae, et arbitrario oridine dilbositae. Vis exemplum, quo clarius hoc fiat' en monogramma Caroli M. quod crucissime est et talem formam refert In medio huius figurae qui occurrit rhombus ovocales AO V continet, ' et consenae Κ R S L extremis linearum adhaerent. Habes ergo hic nomen
RAROLUS. . Huius rei ratio in procliui est. Ipse enim rhombus beonstituit o quadrarum. Superior eius angulus. inii binae lineae. quae versus centrum rhombi coeunt, insertae sunt. pra fert litteram A. Inferior autem angulus litteram V producit.
I. XXXI. Crucisormia porro diuiduntur in sinet pli et comis sita. Illa sunt, quae simplicem crucem singulis litateris ad extremam linearum partem adhaerentibus sistunt; haec vero praeter simplicem crucem etiam decussatam intra quadraturam Ostendunt, litteris orbiculari figura apices litterarum tenentibus. V. C. GOTTFR. LEONII. BAUDIS in Dius qua ad anal stumnogrammat. Imp. ac Resum German. Praeparatio
92쪽
Quadriformia constant littera fundamentali qum drata, cui reliquae litterae vel innectuntur, vel inferuntur, vel per contignationem adduntur. Litterae quadratae
stini H M N quae binis fulcris instrustae facile comficiunt quadratum, si duae obliquae adhuc accedunt. '
. Haec litterae obliquae mentales sunt h. e. subintelligen. dae, quia praesentia illarum non soluin elegantiae monograininmatis aduersa foret, sed litterarum quoque statum turbaretig. XXXIII. . Innexio litterarum fit per implexionem litterae in ipsa linea; conti alio fr contiguitatem litterae cum linea; insiretio per collocationem litterae inpar. tibus vacuis quadraturae. g. XXXIIII. Iuvabit rem illustrare exemplo monogrammatis Ludovici Pii, cuius figuram hie adposuimus: Quadriforme hoe est monogramma et nomen ULva D O W I C v s continet. Fundamentalis in eo littera est Ha Francis litterae L praemitti selita. I. x XI.) Dentrum fulcrum linea transuersali inferne addita repraea sentat L. Lineolae ex utriusque sulcri inferioribus angulis procurrentes inseruiunt vocali V, quippe quae quater in nomine recurrit, producendae. Ex curua- I tura
93쪽
tura in sulcri dextri parte superiori littera D per con-
tignationem formatur. Vocales o et I per inserti, enem adiectae sunt, illa super lineam transuersalem,liaec infra illam collocata. C Francicum seu quadratum dimidiatum in sinistro fulcro conspicitur. Sdenique in eiusdem litterae medio ad laeuam positum
' Monogrammata, quae tantummodo principis nomen Proprium continent, Vocantur nomiωba ; quae vero praeter nomen proprium ritulos etiam, qui cui-.que Imp. et Regi placuerun complectuntur titularia adpellantur. Et haec rursus in regia seu ea, quae Regibus nostris nondum imperiali dignitate conspicula selemnia fuerunt, et imperialia, quae iisdem ad imperii fastigium evectas in usu fuerunt, recte dispescuntur.
Origo Monogrammatum in diplomatibus recte inobis arcessenda videtur a consuetudine Christianoriun lveterum, qui contractus aliaque instrumenta crucis lsigno notabant, eidemque nomen adscribebant. DAMPAPEBRO CHIus in proniaeo anti'. P. I. Cap. IV.ns . Quemadmodum enim crucis signum comminne veluti symbolum Christianorum habebatur; ita quoque vix quisquam nomen suum seribebat, quin 'crucem iIli praenotaret. Factum inde est, ut iam am ltiqustus signum hoc pro fide et subscriptione in instrua lmentis cederet, ceu eleganter summus ICtus I AC in BusCUI ACIVS inpararith ad Cod. LI. T. VIII obse uauit ex L. vlt. p. a. de iure deliber. qua diserte Iustinia-
94쪽
stinianus sanxit, ut heres rudis scribendi hereditatem adiens inuentarium litteris ab aliis subscriptis crucis signum sua manu subnotet. ' CHRISTIAN. WILDv O G E L venerabili signo crucis Cap. III. g. Ita sq.
Hinc per signum. quo nomine crux domini semper veniebat medio aevo nihil aliud intelligebatur quam subscriptio. CARO-Lvs Du FREsNE in Glossari meae et in . latinit. v. crux et Agnum. Probari hoc potest exemplis quampluriniis ex tradiistionibusFuldensibus,Werthinentibus,Frisingentibus. aliisque sinislibus. Exstat apud GoLDAs Tubi Scriptor rem Aeniam. T. RP.L n. XVIL cli arta permutationis. in ciuus sitie laaec habemtur: Zctum in Chiruseim in cubicula regis Flice praesentiburisiis, quorum his Agna continentur. Sign. Tritoni, qui hoc eoneambium eum Grimaldo Abbate et aduocato suo Libone perpetra uit. Sis n. Tisperti. 'Pero. I uoluiunt, i ILagano, i Libo unire. Vis, , Panhan. Erchanfrid. 'Ri ais, Muis bert. item ' Vro, item , Vultpert. Fgo itaque Theo ardue Praepossus vice Remmingi, presisteri rogatusfcruste kbscripsi. Notaui diem Martis II. Nov. April. ann. XXVII. regni t Ludo. Dici tu orientali Francia sub Rarolo principe elasim reudouu
Quum Vero monogramma instar simscriptionis sit, et io Agnum quoque audiat, nihil sane pronibet; quo minus illud in crucis locum successisse existim mus. Antiquior tamen illorum usus suit in operibus musiuis et aulaeis basilicanim, quam in diplomatibus, siquidem ex illis exempla, quae habet, omnia repetit
Ex his iam facile constabit cur in pleroriamque im Merouingica stirpe Regum Francorum diploma. tum subscriptionibus crucis signum adpareat. Porro
95쪽
inde colligi potest, omnium antiquissima esse mono. grammata crucisormia, quippe quae nihil aliud sunt, quam cruces litteris nominis ipsi cruci adnexis orna
An vero Carosus M. primus mono mmatibus usus sit in diplomatis, quod sibi persitassent IO. NIC.D E R Tiv s de fide diplom. german. Sect. I. g. VII. perillustris I O. Ρ E T R. A Lu D E W IG in Di . de strint. et si scripI. nexu c. IV. g. VI. aliique, non satis ex poclitum est .
Sane ratio introducti ab eo in diplomata illorum usus, quam in illius imperitia scribendi, de qua testatur
EG IN HARDVS in vij. Caroli M. c. XXV. quaerUnt, rem non conficit. ' Immo aperte hanc sententiam refellit charta Clodouaei iunioris apud MABILLON de re diplom. L. V. Tab. XVIII. n. I. et locus in visa S B bolent, quem adfert Reuerendis . Abbas Gottinicensis in CH R ON. l. c. qui ita se habet: sed et ipse Rex God vicus fauens subfripsit et Jo monogrammate facto annulo regis ins nisi iussi. Nullum ergo dubium est iam ante Carouim M. monogrammata in diplomatis, sed raro admodum, et a quibusdam modo Francorum Regibus usurpata esse.
Nemci non intelligit difficilliis esse monogramma, quam litteras estingere. Parum itaque sibi consuluisset Carolus ne scribendi quidem satis peritus, si monogrammatis s. liema elegisset. Deinde ex Eginhardi verbis nihil aliud colligi potest, quam Caioliun non satis concinne scribere didicisse. Etenim eum non plane rudem fuisse ducendi litteras salii in nominis. argumento sunt diplomata haud pauca Carolina, qtu,rum sub scriptiones propria eius manu factae sunt. Immo ipse EGIN- MARDus alibi Caiolum barbara et antiquissima heroum carmina Diuitigeo
96쪽
mina seripsisse refert Cap. XXIX. et Poeta Saxo apnd LE 3Ν TIV Μ T. I. Scriptori rem Bro icens. p. ιθ. de eius exercitio scribendi luculenter testatur. Elegans est sententia PETRI LAMBECii in Comm. Bibl. Vindobon. L. II. c. V. Da . quain non possum non probare. Existilitat is Eginharduin priori loco intelligenduin esse de studio Caroli M. maiusculas litteras essim .gendi, idque parum feliciter illi successisse. Sic recte sibi conflare videtur inhardua.
Certior et cotistans Monogrammatum in diPlomatibus usius a Carolino demum aeuo obtinuit. Crucisormes autem monogrammatis figuras neglexit Lmdovicus Pius, et quadratas adoptauit, ' quem sequuti sent silccetares eius omnes, si excipias Carolos Caluum scilicet, Crassum, Amolphum, et unum ex Regibiis et Imp. germanicis Conradum I, qui crucisON
mia monogrammata retinuerunt.. Rationem hilius rei hane reddit PAPER Roc RIus in Pro. antiqv. P. I. c. IV. s. 37. quod ad rhombum esserinanduin litterae in nomine Ludovici defuissent, et aptius primae litterae H quam cruci ceteras litteras adiungi posse visum esset. Cane. vero idcirco credas Ludovicum Pium ait florem esse erucisorinmium. Nam iam ante eum eiusmodi species in basilicis Italiaevsitatas fuisse egregie obserilauit U. C. BAVDIs in Prassarat. ad analys Monogramm. XIV.
Titularia monogrammata, quae paullo ante descripsimus ab Ottonis II. Imp. temporibus inualutarinat. Hic enim Imperator factus titulum I M PE RATO RIs Λvsvsae I nomini suo adiecit, quem morem. dein succestares eius constanter Obseruarunt. CHRON.GOTTR ICENfE T. I. P. I. L. II. c. VI. g. T. p. 22D. Vnde non audiendus est PAPEBRO CH ivs Proni. I 3 aruitu. 'Diuitigod by Corale
97쪽
ῬgΕcTIO II. DE EXTERNIS tiqv. s. e. IV. qui Henricum II. primum auctorem titularium facit. Nec quemquam mouere debet IO. NI C. HERT, qui in Comm. de Me diplom. Segr. I. g. VII. auctoritate et YLLEsii ductus, scribit post Conradi Salici demum tempora monogrammata regiae dignitatis nomina habere coepisse.
g. XLII. Pictura monogrammatis vel ab ipsis Regibus et
Impp. vel iussu tuorum a Notariis conficiebatur. Vtrumque fassim esse luculenter claustulae comm morationis in diplomatis selemnes loquuntur. Talis est Caroli Μ. nostrae manus Anaculis chartam assermare decrevimus apud ZYLLEsIVM in defens abbat. S. M κimini P. III. n. . Ottonis II. ham chartam connexis etiam minis nostri litteris , sitius quodam charactere per oblia quum ducto more nostro mavimus ap. Cl. SCHANNAT in Vindic. dipl. arch. Fuidens p.H. Exarati a Notariis regii vel imperatorii characteris exempla habes in dipl. Ludovici Pii ap. D CHERY Spisileg. vet. Scriptor. T. VIII. p. I o. eam chartam nominis nostri charactere muniri iussimus. In dipl. Friderici I. ap. SCHANNAT in Vindem. siti. eoll. II. p. II . Agni nostri charactere fr- mare praecepimus. Plures legas velim apud B Au D I sPraeparat. ad anal . g. XIX.
Quum monogramma in locUm enicis, quae prosiabscriptione olim cedebat, surrogatum sit, g. XXXVII. obscurum esse nequit, stil,scriptionis vice illud in diplomate fungi. Hinc formulae selemnes, quae in fine diplomatum lemntur: manus propriae notam addidimus,mam nostra, item regali imperiali mauimus roborauia
98쪽
scriptione corroborauimus, aliaeque addita faepe demon. stratione subtus, subter , in infra videtur, ut Izbtus apparet, ut infra poterit uideri , quibus monogrammata serte innuuntur.
Quum ergo monogramma pro sub riptione sit. post completum praeceptum illud ponendum esse recte cens et Auctor vetus syntagmatum dictandi supra
laudatus. InCarolingorum diplomatis ante datam intra Ulam indicationis formulam reperitur,et quidem usque tuum semper vocem signi excipit, uti testantur specimina ap. MABILLON Uv. de re disi mat. Tab. b. a . aes Io. II. Successores vero post nomen proprium, aliquando etiam, sed rarius post vocem domini illud adponunt. U. CHRON. GOTTAEI C. in Tabulis p. . sub posterioribus Regibusae Imp. valde quoque variatum est, nec idem semper lac monogrammatis fuit. VXLV. Υandem monogrammata, signa alictoritatis remae eram ratoriae eertissistia, et arxtimenta plenae nilei, multorum se utarum usiu probata nostseli st
lom. H. Successerunt tum in locum illorum litterarum Per constementiam
Notariorum Industria monogrammatis inaratarem
99쪽
tam intricatum redderet, vi essingere illum Imperato. tribus perquam taediosim videretur.
Id quod satis luculenter ex ipsis sormulis in commemor tionum clausulis usitatis intelligitur, qualis est: ut haec aurior rar Hi vigoris perpetuam oblineat Armitatem manus no aes scriptione eam mavimus. . Dissentiunt hic viri erit liti, et alii cum Friderie a II. aliiciam Carolo IV. monogrammatum usum intercidisse, alii post Maxit nilianum I. illa negligi coepisse existimant. Sed in viam '
facile eos reduxeris si diuersas monogrammatum epochas statuas fU. C. BAUDIS c. I. I. XXVII.
Equidem Carolus IV. in chartis selemnioribus monogrammata veluti postliminio in usium reuocauit, sed nullum ex si1ccetaribus inuenit, qui exemplum ieius sequi voluerit. Subscriptiones quae
in locum monogrammatum successerunt, inuenit MMximilianus I. Hic enim diploma amplissimum dea. MCCCCLXXXVI. quo iuri imperii in ciuitatem Moguntinam renunciauit, sequenti muniuit formula: sMaximiliantis Romanorum Rex suprascripta recomnos mus per mantam nr. Dn. DE GVDENus in Praef. Susior varior. diplomat. p. u.
Quum vero ducium obseruatum sit adcuratam horum signorum cognitionem permultum conserre ad stubolendas et detegendas diplomatum fraudes, nihil reliqui fecerunt viri doctissimi, ut monogrammata Impp. et Regum germanicorum inde a Caroli M. aeuo colligerent, et sthemata illorum oculis subiicerent. Inter hos eminent sEBΛs T. MuNsTER in C nogra Db. IIL' NICO L. TYLLEs Ius in Defenf. Abbat. speria
100쪽
Ieriat. S. Maximini P. III. O C T A v I v s s Υ R A D A in Vitis Imperator. et Caesar. Romanor. ONVPHR. PAN UINI Us de Princip. Romanis L. IV. CAROLUS DU FRESNE in Glossario v. Moriogramma. DAN. PAPEBRO CH in
Proni. antiqv. P. I. e. IV. Vna cum diplomatibus monogrammata eleganter aeri incisa exhibentur in CHRON. GOTT IC. Tomo Prodromo. Adcurate quoque illa repraesentauit vir magni nominis IO. DAVID NOELER in Histor. Imp. Germ. quae opus hoe praestantissimum mirum in modum ornant. Egnisce aliisque probatissimis auctoribus singulorum Imperatorum ae Regum Germanorum monogramm, tum schemata desumta, et in peculiari tabula delinea. ta cum cura et insigni doctrinae adparatu explicauit. V. G GOTTFR. LEONH. BAUDIS in Anaias Mon gramnat. Impp. ac Regum Germ. a Carolo M usque ad Conradum III. cui iungenda est praeparatio ad hanc an .hsen; quibus binis commentationibus egregie hanc rei. diplomaticae partem perpolivit.
optima huius operis editio est, iniae prodiit Basileae apud Henr. Petri a. Isso ideo reliquis Praeserenda. quia in hac monograininata reperiuntur, quae frustra in aliis quaesiveris. Vibnam et diplomata addidisset laudatus ΜvNsTERVs.
Sed haec de Monogrammatibus sussiciant. Nunc restat, ut regulas, quae huc pertinent, omnes collectas, uno quasi fasce complectis,ur. duum constans et interrii plus Monogrammatum usus inde a Caroli Μ. temporibus us Jue ad Conradum III. viguerit; facilellatet genuina nutus aetatis diplomata,' complicato oc charactere vix sine periculo νοΘείας carere Posse.